lice.
VLISSINGSCHE
COURANT.
EN.
1878. 100.
Zondag 15 December.
16" Jaargang.
,K.
I II Q M T.
GEMEENTEBESTUUR.
BINNENLAND.
PB AMSTERDAM.
tij.;
tyaterhowdendlwcl,
IITING, Lange
ffeeteu.
BUREAU:
Nicnwcndijk, wijk H 3X°. 101.
Advertentiën gelieve men aan den Uitgever ia te zenden uiterlijk
Woensdag- en Zaterdag voormiddag 10 uren
De prijs van 1 4 regels is 40 Cents.
Voor eiken regel meer 10 Cents.
UITGEVER:
I. H. SCH1FFER, to Vllssingen.
Dit Blad verschijnt tweemaal per week, Donderdags en Zondags
-Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,—, franco per post/1,15.
Afzonderlijke Nummers 10 Cents.
Men Abonn eert zich bij alleBoekhanielaren en Postdirecteuren.
Abonnementen voor België, Vnitscbland, Engeland cu Frankrijk f 1.65 per 3 maanden.
EENIG AGENT VOOR FRANKRIJK: DE FIRMA G. L. DAUBE &..Co, TE FR/kNKFORT.
|»i"J
i serie
11800
2»|t
3
4
5
.4'fa
2'f a
5
'"/a
4
5
4
C> 2%
74'j,
98s|«
V 61
W/a
m
f 79'b
&7ll«
1157/a
75lJa
14l!i
Bij het nemen van een
nieuw abonnement op de
Vlissingsche Courant, in-
1 gaande met I Januari a. s., ontvangt
weai de nummers van 15 tot den Sisten
dezer GRATIS.
6
la./Jttli 5
*ili Oct. 5
■ei/NoV.
fr.lAug. 5
>(1870) 4»/a
I (1871) 5
49
10
53W4
537/ls
52%
52
1023J4
104'
c B» Speciën
Wichtige Ducateu f 5,?5l
112,05 a f 12,15. Stnkkeal
lilikcn van 20 fram-s f 9,6?j
116,50. Baren Zilver vaal
I Piasters f 2,25 a f
ËStnkken van francs f S1,85
Pruis. Dualuci
ciltC»'
Dec.
f 1,20 per K.G.
Dec.
!e de vorige week goeil
1 vaste prijzen. Hedil
ld, waarvan 3/4 verkocll
Ird een kVm avansb!
tïren de prijzen onveraij
lanvoer en goede vraaj
s per achtendeel. Taal
[J on blauwe erwten -I
■veranderd. Meel ouveA
i Baiter, landscbe grant
No. 87. PATENTE ff.'
Verkrijgbaarstelling van patenten over bet dienst-
jaar 18?8/79.
De Burgemeester en Wethouders van Vlissingen
maken bekend
dat de patenten uit bet register no. 3. over bet
dienstjaar 1878/79 verkrijgbaar zijn gestold ter gemeen
te-secretarie, waar zij kunnen worden afgehaald van
Idea 14 tot en met den 28 December a. s., van des
voormiddags 10 tot des namiddags 3 ure
1 dat de patenten, die niet binnen dien tijd zijn ufge-
kaald, overeenkomstig de bepalingeu der wet, aan de
I huizen van de belanghebbenden zullen worden afge-
I geven, door den deurwaarder der directe belastingen,
tegen voldoening van het daarvoor vorschuldigde;
wordende den belanghebbenden tevens herinnerd
dat zy, die desgevraagd hun patent niet kunnen vertoo-
nea, zich blootstellen aan de boete bij de wet bedreigd.
En is hiervan af kondiging geschied waar het be-
[hoort, den 12 December 1878.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
WINKELMAN.
De Secretaris,
P. FORBES WELS.
HET EIND VAN DEN DRAAD.
I e r d a m.
1245
2.25
12.57
2 37
1.28
3.10
2.36
4.24
2.56
4.47
11.53
5.—
12.04
5.1»
12.14
5.21
12.21
5.26
1.2
5.59
1.81
6.30
1.40
6.40
l 7.15
6 50
8.5
8.55
9.15
m
9.30
5.30 8.
5.42 l 9.
6.17
7.32
7.57
8.10
8.21
8.31
De natuurkundigen zeggen ons dat de spin bij ha-
Ire geboorte slechts van eene zekere hoeveelheid
[draad is voorzien om hare netten te spinnen. Is de-
:e uitgeput, kan zij alleen bestaan door de webben
'au hare zwakkere zusters aan te vallen en te ver
westeren tot ouderdom en zwakte haar ook voor
lit werk ongeschikt maken, waarua zij zich in den
sen of anderen hoek terugtrekt en sterft. Even als de
spin hebben wij eene beperkte hoeveelheid draads.
M zijn geboren met eene zekere bekwaamheid otn
'e handelen, te denken, te gevoelen eu te beminnen.
Evenzoo met onze geestvermogens. Een man
ïaakt zich naam als redenaar, componist, schrijver,
'aren lang werkt hij goed, maar zijne begaafdheden
'ebben een grens. Langzamerhand worden zijne
chitterende redevoeringen meer alledaagsck en de
letoovering, die hij vroeger over zijue hoorders uit
rende, is verdwenen. Musicale composition mis-
j|ên hare vroegere inspiratie. Het genie van den
kcijver vermindert de hoeveelheid draad is af
gesponnen. Hij mag nog vele jaren leven en gezond
ran, maar de kracht om als vroeger te werken is
porbijHet is de wet der natuur, waarin wij be-
[usten moeten.
Ongelukkig schikt de mensclielijke spin zich niet
'bjd in het onvermijdelijke, zooals liet insect. De
lodzakelijkheid drijft hem voort om te werken,
nar hein de krachten of talenten ontbreken. Ori-
cussen mogen spottend nederzien op den kunste-
die voortgaat met schilderen in weerwil van
|n verzwakt gezicht en bevende hand, op den schrij-
er» die nog boekdeelen vult, welke slechts eene
s&kke navolging of herhalingen zijn van zijne vroe-
en betere werken. Zeer waarschijnlijk zijn de
"istenaar en de schrijver zich even helder bewust
de gebreken, die hunne werken aankleven als
destrengste beoordeelaar. Zij zouden niets liever doen
dan de vruchtelooze worsteling opgeven dooi te be
kennen dat hunne beste dagen voorbij zijn. Maar
achter hen staan wezens, die verzorgd moeten worden,
en ter wille van vrouw of kind of andere bloedver
wanten moeten zij blijven zwoegen. Gelukkig hij,
die op zijne vroegere lauweren mag rusten en zijn
kunst kan opgeven eer zij lietn opgeeft. "Walter
Scott heeft zijn naam als romanschrijver niet ver
hoogd door het schrijven zijner laatste werken, toen
hij deze niet om verinaakswille. maar, gedreven door
onverbiddelijke noodzakelijkheid, schreef. Er is eene
geschiedenis van eene Fransche dame, die, niet we
tende wat aan haar echtgenoot te schrijven, hem de
volgende epistel zond,
Je 't écris parceque je n' ai rien h faire
Je huis parceque je n' ai rien dire."
Hoe menige schrijver gaat echter voort, ofschoon
hij zich ten volle bewust is dat hij „niets te zeggen"
heeft. Hij heeft te zorgen voor wezens, die van
zijne pen leven, en nu moet hij voortgaan jaarlijks
een zeker aantal vellen te beschrijven. De eens ver
maarde prediker weet dat de dagen zijner, welspre
kendheid voorbij zijn; hij weet echter, dat indien
hij terugtreedt, zijne familie van gebrek moet omko
men. De steeds lediger wordeude haftke» zijn hem
evenzeer een gerief, als dat zijne hoorders zich er
over verbazen, waarom hij nog blijft volhouden.
Het is een bittere zaak als wij gevoelen dat de
bloeitijd van ons genie afgeloopeu is; zelfs al kun
nen wij dit bekennen en ons aan de worsteling voor
verder bestaan onttrekken.
Een zeker schrijver wierp eons, toen zijn genie
door den ouderdom verzwakt was,een van zijne vroe
gere boekeu met den Iiai tstocbtelijkeu uitroep verre
van zich. „Wat had ik een genie, toen ik dat boek
schreef"!
Hard is het voor de wereldberoemde prima donna
om te bekennen, dat haar stem gebroken is en zij
het veld moet mimen voor eene jeugdiger mede
dingster. De grijze staatsman zal het ook niet aange
naam vinden slechts te luisteren bij de debatten, wel
ke hij vroeger leidde. Eene gevierde schoonheid zal
ook niet gemakkelijk uit den weg gaan voor eene
schoonere mededingster.
Toch is het zooals een spreekwoord zegt, niet altijd
Mei en alle menschelijke begaafdheden en bevallig
heden hebben hare grenzen. Wel hem, die dit be
kent en zonder noodelooze klachten zich terugtrekt.
Niet alleen persoonlijke en zedelijke begaafdheden
zijn echter vergankelijk. Aandoeningen van vreugde
en verdriet hebben ook hare grenzen. Zie slechts
welk contrast tusschen het hartstochtelijke gevoel
van een kind en de kalmte van ouderen van dagen.
Hoe kalm nemen de laatsten verdriet en verliezen op,
die hen in liun vroegere jaren tot op den grond zon
den gebogen of verpletterd hebben. Hoe dikwijls zien
wij niet een man of een vrouw, in hunne eerste jeugd
gehuwd en toen door den dood van het voorwerp
hunner keus gescheiden, in latere jaren een tweede
huwelijk aangaan en weer zeer oprecht en zeer tee-
der beminnen, maar toch met eene liefde, die tot de
oude vlam staat als het maanlicht tot het zonnelicht
en water tot wijn.
De oude liefde werd begraven in hst graf van de
geliefde der jeugd; dezelfde snaren kunnen niet we
der trillen. Er zijn toegangen tot het hart, die zich
eenmaal ontsloten op de stem der afgestorveueu en
die thans nimmer weer zich openen
De ouderdom heeft echter weinig te maken met
onzen zielenarbeid. Sommige meuschen krijgen ver
stand op zeventienjarigen, anderen op twintigjarigen
leeftijd, weer anderen nimmer en menigeen toonde
slechts op lateren leeftijd genie. Sommigen prijken
slechts eenmaal met hunne gaven; anderen behou
den tot op hooger leeftijd hunne kracht. Eeuiga
der beste boeken zijn geschreven, sommige der beste
schilderstukken vervaardigd door mannen, die de
jeugd reeds ver achter zich hadden. Waarschijnlijk
hebben niet alle spinnen een even langen draad.
Slechts moet de kunstenaar, dichter of redenaar, als
hij voelt dat zijn draad is afgesponnen, zich met zijn
vrijen wil terugtrekken, voor hem de schepter door
gretige mededingers uit de zwakke hand wordt ge
rukt. Beter is het slechts de werken onzer besto
jaren achter te laten, dan onzen roem te verzwakken
door de pogingen van het tanend genie.
Weinigen onzer weiischen dat onze laatste draad,
die des levens, al te lang worde uitgespouueu. De
Grieken zeiden reeds: „Dien de goden beminnen,
sterft jong" en ofschoon wij niet zoo volmondig amen
op dit woord zeggen, zal men toch het eens zijn
met de verzuchting van een Engelsch wijsgeer, dat
hij het verlies zijner vermogens niet mocht over
leven! Voort televen, maar met uitgeputte geest
vermogens, in een staat van geestesverdooving, is
toch geen lot, dat wij voor ons zeiven of voor de ons
dierbaren zouden begecren. Voorzeker is het veel
beter heen to gaan, terwijl wij bemind en dus gemist
worden, dan ons bestaan voort te slepen iu een
toestand van idiotisme,zoodat men bij ons overlijden
zon zeggen: „gelukkig dat hij uit ziju lijden ont
slagen is". Attropos is met haar schaar niet altijd
onbarmhartig.
Vlissingcu, 14 December,
Gisteren morgen is een dertienjarige knaap door
het nog zwakke ijs van de groote vest gevallen.
Niet zonder groote moeite heeft hij zich zeiven we
ten te redden.
Bij een landbouwer te Meliskerke is jl. Woensdag
avond een brutale diefstal gepleegd. Nadat in bijzijn
van de bewoners met een breekijzer een bureau was
opengebroken, is daaruit een som van ruim ƒ20
ontvreemd, waarna de onbekende dieven, die het aan
bedreigingen niet hadden laten ontbreken, aftrokken,
zeggende: „Wij komen straks terug." Naar wij
vernemen honden justitie en politie zich ernstig met
het onderzoek bezig en zon gisteren alhier eeu per
soon met betrekking tot deze zaak gearresteerd zijn.
Van 8 December tot 14 December zijn hier uit
Queenborough met de mailbooten aangekomen 247
en van 7 December tot 13 December daarheen
vertrokken 290 reizigers.
In verband met de spoorweglijn Roosendaal—Vlis
singen zal van Bergeu-op-Zoom naar de Eendracht
bij Tholen een paardenspoor worden aangelegd.
Het nieuw politie-reglement op de vaart door het
kanaal van Zuid-Beveland zal den len Januari 1879
in werking treden.
In Januari of Februari, zoo spoedig een zorgvul
dige bewerking het slechts toelaat, zal als feest
uitgave bij gelegenheid van het huwelijk van Z. M
den Koning bij den heer J. L. Beijers te Utrecht,
verschijnen een „Geslachtsregister van het Vorsten
huis Waldeck-Pyrmont, bewerkt door A. A. Vorster-
man van Oijen, met eeu inleiding van dr. G, D. J,
Schotel."
Het wordt gedrukt op bost Ilollaudsch papier, uit
