VLISSIMSCHE
COURANT.
J8T5. N°. 73.
Zondag
12 September.
13
Jaargang.
KENNISGEVING.
ROTTERDAM en VLISSINGEN,
do
a
P
a
'C '5
-2
5.40
6.10
5.48
6.20
5.52
5.59
6.14
6.23
6.35
6.42
6.47
6.57
7.3
7.18
7.31
7.45
7.55
8.50
9.-
9.5
9.12
9.27
9.35
Nieuwendijk, wijk II n°. 101,
VLISSINBEN.
Advërtentiën gelieve men aan den Uitgever in to zendon uiterlijk
Woensdag- en Zaterdag voormiddag 10 ure;
De prijs van 1—4 regels is 40 Cents, voor eiken regel meer 10 Cents.
BUREAU:
F. H. SCHIFFER.
Dit Blad wordt tweemaal per week, Donderdags en Zondags uitgogevon.
Abonnementsprijs per drie maanden 1.franco per post f 1,15.
Afzonderlijke nummers 10 Cents.
Men Abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post-Directeuren.
Abonnementen voor België, Duitschland en Engeland 1,65; Frankrijk 2,10; per 3 maanden.
Aan het Bureau van Politie, is als gevonden gedé-
poneerd:een zwart moréc Schortje, benevens
een Trapladder.
Ter provinciale griffie van Zeeland, in de abdij te
MuMelburg, liggen ter lezing de voorwaarden, waarop
door het Departement van Marine, op den 17den Sep-
tcmber a. s. zal worden aanbesteed:
De levering van levensmiddelen.
In no. 36 van het Zondagsbladhoofdzakelijk ge-
I wijd aan de belangen der gemeente Rotterdam, dat
uitgegeven wordt door de heereu Nijgh en van Ditmar
aldaar, komt een stuk als hoofdartikel voor, getiteld
I dat wij, om deszelfs fraaien inbond ter lezing aan-
I bevelen aan allen, wien het niet onverschillig is, wat
I Rotterdamscho touristen zoo al opdisschen van Mid-
I delburgschc eu Vlissingsche toestanden.
Daarenboven meenen wij onzen lezers geen ondienst
I te doen met ben in losse trekken eenigszins op de
I hoogte te stellen van datgene, wat van Rotterdamsche
I zijde zoo al dienaangaande wordt uitgekraamd,
r Do schrijver van bedoeld stuk, die al zoo veel ge
hoord cn gelezen had van de ongehoord gunstige lig-
I ging van Vlissingen en de ontzacbelijk groote haven-,
I sluis- eu spoor weg werken, die daar van Rijkswege
2911 tot stand gebracht, de behoefte geen weêrstand
kunnende bieden, om alles zelf eens in oogenschouw
[to komen nemen, gaat, zoodra hij er de gelegenheid
I toegevonden heeft, Middelburg en Vlissingen, die zich
I volgons hem in bet gelid der tegenstanders en coneur-
1 ronton van Rotterdam geplaatst hebben, met een be-
I zoek vereeren en keert later in stomme vorba-
I zing in de Rottestad terug.
Hij had den Zeeuwschen bodem, van welken onge-
kenden bloei en beweging was voorspeld, betreden in
I de verwachting, dat bij er althans een begin, een heel
I klein begin van de scheepvaart en handelsbeweging
I zou aantreffen, gelijk aan die, welke b.v. te Rotterdam
en te Amsterdam kunnon worden waargenomen.
I Doch zie, 0 jammer, zijne verwachtingen zijn totaal
den bodem ingeslagen.
De grootst mogelijke teleurstelling, welke hij ook
anderen touristen voorspelt, was hem ten deel geval
len. Noch te Middelburg, noch te Vlissingen had hij
ienig spoor ontdekt, van bet ontwikkelend leven in
sen nieuw centrum van scheepvaart en handelsbe
weging.
Alles ziet er, volgens don schrijver, nog uit, als
voor 25 jaren, toen hij onze streek met een bezoek
vereerde en den moed had de Zeeuwsche lucht te
1 komen inademen.
Middelburg heeft op hem den indruk gemaakt van
acne provincie-stad, bewoond door renteniers en win
keliers. De binnenlandsche marktdagen uitgezonderd,
I het overal stil en wel zoo, dat men het grootste ge-
I deelte van de .week wel met kanonnen (met welke
I bnonnen vermeldt de schrijver niet) door de straten
Aanschieten.
Juist was de schrijver te Middelburg, toen men
',czig was in het beste deel der stad te pompen en te
Metselen aan het droge dok van de heeren van Zoijlen
«n Dekker, die, volgeus den zegsman van den teleur
stelden Rotterdammer, Zeeuwsch kapitaal zoeken
eD het er niet zullen vinden.
En die profetie werd »met vasten wil" door den
wood-etenden profeet uitgesproken.
De Zeeuwen houden zich, zoo gaat hij voort, uit-
I ^(leringen daargelaten, bij hun locaal-handel en de
I 'Papieren". De zucht om geld in effecten te beleggen
17Ü ?0Qt^ei' arbeid veel intrest te genieten, is ook in
""land eene kwaal geworden, aan wolker uitroeiing
i niet te denkeu valt, al werd iu de laatste jaren
veel kapitaal in de effecten-kraam te gronde gericht.
Rentenieren is het droombeeld van de meesten. Cou
ponnetjes-knippen wordt er handenarbeid genoemd,
waarnaar men streeft. Men is liever een klein rente
niertje en te gelijk een groote leeglooper, dan in
reëelo zaken zijn kapitaal om te zetten. Flinke, krach-
tige, gezonde ondernemingsgeest heeft voor slaperig
heid plaats gemaakt.
Eu dat zegt schrijver niet uit zich zei ven. Neen,
Zeeuwen, die het weten kouden, dat het zoo is eu uiet
anders, hebben hem dat verzekerd. En mochten de
zegsraannen van den Rotterdamschen schrijver hem
wat op de mouw gespeld hebben, de kolommen van
het Zondagsbladdat hoofdzakelijk voor Rotterdam
sche belangen in de bres springt, zijn voor eiken tegen
spreker ter boschikking. O tempora, 0 mores!
In Vlissingen dacht schrijver en volgelingen, zoo
die naar wij veronderstellen hem op zijne inspectie
reis vergezelden, hot beter te vinden, doch, helaas
Zij begaven zich er heen enin een graf waren
zij aangeland. Geen lovende ziel, behalve de Rotter
damsche zielen, op straat. Slechts twee loods kotters,
met de kiel in de lucht, half op het droge in do oude
havens of kanalen, (wie het kan, vatte het) trok den
onderzoekenden blik der Rotterdamsche heeren.
Verder gaande naar de nieuwe haven, naar den
spoorweg en de handelsinrichtingen, worden de Rot
terdamsche touristen geheel-en al te moede., Daar was
juist de teleurstelling het grootst. Schpnende bekend
te zijn met de levendigheid van Afrika's binnenlanden,
verklaren zij, dat er meer levendigheid heerscht in de
woestijn van Sahara, dan in het nieuwe gedeelte van
Vlissingen. De sluiswerkeu zijn brülant; do berg
plaatsen voor goederen kunnen, wat uitgestrektheid
en stevigheid aangaat, tot model dienenmaar
de havens, de kaden en de loodsen staan daar als in
een uitgestorven gewest.
Geen enkel schip in dcu omtrek, de stoomboot op
Sheerness uitgezonderd, ontwaart hun blik. Op do
kaden en langs de uitgestrekte terreinen, niemand.
Op den weg naar het station, niemand. In dat station
(haven-station niemand, dan eene jufvrouw in het
buffet eu twee timmerlieden, die buiten eenig werk
verrichtten.
Wie nu meenen mocht, dat de reizigers in hunne
hoedanigheid van Rotterdammers zich in dien toe
stand verheugden, vergist zich zeer.
In oprechtheid en wie zou aan de ojmechtheid
van Rotterdammers durven twijfelen? verzekeren
zij, dat slechts oen gevoel van smart hun bezielde.
Wellicht denkende aan het geld, dat voor den Rot
terdamschen waterweg van Rijkswege wordt beschik
baar gesteld, om dien aan zijue bestemming te doen
beantwoorden, dat zij, ever. als wij, als geld in de zee
geworpen beschouwen, omdat het niet helpt en zeker
wel nimmer helpen zal, roepen zij, als met smart ver
vuld, uit: »Zoo veel geld in 't water geworpen"
En wij voegen er in éénen adem aan toeWaar
moet dat heen?
Ook is de stoomboot op Sheerness varende, met
een Rotterdamsch bezoek vereerd geworden.
Gelukkig of ongelukkig, naar gelang do lezer het
nemen wil, zaten slechts twee, zegge twee passagiers
aan tafel, en dat nog wel nota bene beambten
van de Maatschappij, toen de heeren Rotterdammers
aan boord waren. De overige passagiers van dien dag
(Donderdag) moesten nog komen, meldt het Zondags
blad. Of al de beambten van de Maatschappij wel aan
boord waren en op welk uur de beambten, die
voor passagiers gequalificeerd worden, aan tafel zaten,
meldt het Rotterd. blad niet.
Of men zich nog verwaardigd heeft te blijven wach
ten tot de aankomst der overige passagiers, wordt
evenmin vermeld.
Na zooveel teleurstelling op teleurstelling onder
vonden te hebben, worden de vragen gedaan: Wat is
er 'van den ophef en van al de grootspraak van voor
dezen En waar is in die Vlissingsche beweging het
publiek belang
Met allerlei lieden wordt door hen te Vlissingen en
te Middelburg over de zaak gesproken. Niomand ech
ter weet op de gedane vragen een passend antwoord
te geven. Als blufmakers staan do Zeeuwen daar
voor de van smart wegkwijnende Rotterdammers, die
alleen, om het publiek belang te bevorderen, bet niet
beneden zich geacht hebben, een onderzoek naai
den waren stand van zaken ingesteld te hebben.
Eindelijk komt er iemand opdagen, die misschien
het passonde antwoord voor de Rotterdammers geven
zal en in hun vaarwater gelokt wordt.
»Ge bobt gelijk, zegt de Zeeuw we hebben in
spijt van al die nieuwe havenwerken en spoorwegen,
schijn noch schadnw van eene vermeerdering van
Jiandel en scheepvaart, die eeuig gewicht in de schaal
kau leggen, maar dat zal langzamerhand wel komen".
En wederom wordt geprofeteerd: Eerst onze kinds
kinderen zullen getuigen zijn van het nieuwe leven
voor Vlissingen en Middelburg."
Que grand bien leur en fassef is het amen dor Rot
terdammers op de profetie van hun zegsman.
Evenwel willen zij moer weten, en beginnen naar
den bekenden weg te vragen.
Zij erkennen te weten, dat, van Engeland naar
Noord-Duitschland (om Zuid- en Midden-Duitschland
schijnen zij zich minder te bekommeren) Vlissingen de
kortste weg is voor passagiers eu goederen.
Maar dat is hun niet genoeg. Het publiek belang
eischt wat meer, dan menigeon denkt.
'Hooien wij de heeren zelf spreken: Volle scheeps
ladingen voor Noord-Duitschland zullen niet iedoren
dag worden geëxpedieerd .van Engeland via Vlissingen.
De overige goederen liggen te Vlissingen in een ach
terhoek. Wat de expediteur uitspaart voor Noord-
Duitschland kau gemakkelijk en in dubbele mate
verloren gaan door meerdere kosten voor réexpeditie
naar andere gewesten; reeds de goederen, die te Rot
terdam en te Amsterdam te huis bebooreu werpen
groot gewicht in de schaal."
En dan: Waar zijn uwe retourvrachteuZoo
vragen de vragers. Eu gaan voort met do vraag:
Gelooft gij, dat men zin zal hebben om te Vlissingen,
tot besparing van een bagatel vracht op Noord-
Duitschland, eene lading aan wal te werpen ten einde
in ballast terug te keeren of elders vracht te gaan
zoeken
Het antwoord hierop bleef den aangesprokene
schuldig, en toen de Rotterdamsche heeren, zeker iu
het publiek belang dringend verzochten, dat men hun
licht in de duisternis ontsteken zou, klonk het
»Ocb, jullie Rotterdammers hebt op Vlissingen
altijd wat te vitten."
Of ruon door dien mondstopper", nu bewezen heeft,
dat de vele millioenen, die door den Staat aan Vlis
singen zijn ten koste gelegd, worden opgewogen dooi
de vrachten, die ton bate van de algemeene volkswel
vaart worden verkregen, laten zij in hot midden.
Millioenen door den Staat aan Vlissingen ten koste
gelegd1
Het is om er kitteloorig van te worden.
Millioenen in het water geworpen
Millioenen aan Vlissingen ten koste gelegd
Van wolken Nederlander- zoo vragen wij, mooteu de
haren niet ten berge rijzen, als hij daar zoo maar
eens eveutjes millioenen in het water ziet werpen en
dan weder millioenen worden ten koste gelegd, om
van dat troetelkind, dat zoo even een graf is genoemd,
waarschijnlijk wel een Eden te maken?
Doch, op het voetspoor dor Rotterdammers, scherts
ter zijde.
Eindelijk wordt de nieuwe stoocdbootljjn Vlissin
gen—Sheerness bekeken door een echt Rotterdam
schen bril.
Men vraagt: waar is dan het publiek belang voor
de nieuwe stoombootliju Vlissingen—Sheerness,
een belang zoo groot, dat een mau als prius Hendrik
der Nederlanden zich aan het hoofd der nieuwo onder
neming heeft geplaatst
En hot antwoord door dezen of genen Vlissiugschen
of Middelburgschen heer op deze vraag in eene weder
vraag gegeven, houdt geen steek.
