VLISSIMSC
IE COURANT.
1873. N° 3. Donderdag
Januari. i O Jaargang.
Nieuwendijk, wijk PI no. 101.
VLISSINGEN.
Advertentiëo gelieve men aan den Uitgever in te zenden uiterlijk
Woensdag- en Zaterdag voormiddag 10 ure;
do pry's van 14 regels is 40 Cents, voor eiken regel meer 10 Cents.
Het rapport over de K. Weezen-
verpleging van de liU. Kleijnhens,
Callentels en Ockers.
V.
Dc kinderen Bombays.
Het rapport der commissie:
»Van de drie halve weezen zijn twee de kinderen van J. D.
Bombays en S. J. Nij land. Moeder en kinderen genieten
»van het Belgische gouvernement te zamen een pensioen
»van 400 per jaar, en nu, M. H., hebben wij het feit
»te constateren dat een gezin, bestaande uit eene moeder
smet een tweetal kinderen ten haren laste, hebbende
seen inkomen van 400 per jaar, de moeder in het
gasthuis en de kinderen in het K. weezengesticht
s worden verpleegd, dus allen in gestichten van liefdadig
sheid, die onmiddelijk of middelijk uit de gemeentekas
worden gesubsidieerd.
sWij onderwerpen het aan Uw oordeel of daarvoor de ge-
is stichten bestemd zijn.
Dat de opname in het K. weeshuis van kinderen van wie of de
vader of de moeder nog leeft en van wie een der beide ouders zelfs
eenige verpleegkosten betaalt, niets onregelmatigs is, bewijzen
ons de verschillende missiven van het gemeentebestuur, opklim
mende tot het jaar 1815 en voorhanden in het archief van het
B. K. armbestuur, waarin dat bestuur verzocht werd kinderen,
als boven bedoeld, in verpleging op te nemen.
Die kinderen zullen uit een of ander oorzaak beschouwd zijn als
verlaten kinderen.
Bovendien weten we, dat op dit oogenblik onder het president
schap van den heer Ockers in het weeshuis op de Markt zich kin
deren bevinden vau Verhoef. De vader was vroeger ook in het
gasthuis en thans nog levend, gezond en in staat om te werken.
Uit dit oogpunt kan de opname der kinderen Bombays in het
kath. weeshuis dus geen aanstoot geven. Men zal toch niet met
twee maten willen meten en in het kath. weeshuis veroordeelen
wat men toelaat in het stadsweeshuis.
't Schijnt intusschen dat de commissie het zwaartepunt der
beschuldiging niet in deze omstandigheid wil leggen.
Op een paar kinderen extra immers zou de commissie niet zien.
De lezing van de woorden der commissie doet ons denken dat
de kracht der beschuldiging hierin ligt, dat eene moeder met 2
kinderen, voorzien van een inkomen van 400, op kosten der
weldadigheid leeft ten nadeele van de stad.
Wij betwijfelen of de commissie, die zeer zeker de waarheid mede
deelt, wel de geheele waarheid doet uitkomen.
Uit het rapport zou men hunnen opmaken, dat die moeder en die
kinderen om niet of bijna om niet in de weldadigheidsgestichten
zijn opgenomen. Verkeerdelijk. Voor de moeder wordt in het
gasthuis betaald tegen eene halve proveniersplaats ad 100.—
jaarlijks. Voor ieder der kinderen in het weeshuis insgelijks
f 100.jaarlijks.
Wat nu de opname der kinderen aangaat in het K. weeshuis
•daaruit vloeit niet het geringste nadeel voor de stad voort. De
■stad betaalt voor deze kinderen niets. Evenmin veroorzaakt het
verblijf dezer kinderen aldaar eene verhooging der stadssubsidie
.voor de werkelijke weezen. Direct noch indirect zijn de stadsbe
langen benadeeld door de verpleging dezer kinderendirect noch
indirect zou de stad er iets bij winnen, werden deze kindoren weg
gezonden.
Wat kan de cómmissie er dus, nit dit oogpunt, op tegen hebben
dat deze kinderen de zorgen der Ch. liefdadigheid ondervinden
Naar onze meening, niets. En dit nog minder als wij nagaan
uit welke oorzaak deze kinderen werden opgenomen. Het kath.
weeshuis mag zeer zeker niet maar ieder kind opnemen, 't welk
men erin verlangt te besteden. Dit zou scherp zijn af te keuren.
De kinderen Bombays zijn dan ook niet opgenomen uit beginsel,
dat het weeshuis een kosthuis is maar omdat zij gekomen waren
in een toestand, waarin zij aanspraak op verpleging konden maken,
in den toestand van verlaten'"' kinderen.
De commissie verzuimt over moeder en kinderen eenige mede-
BUREAU:
F. H. SCHIFFER.
Dit Blad wordt tweemaal per week, Donderdags eu Zondags nitgegave.i.
Abonnementsprijs per drie maanden ƒ1.franco per post ƒ1.15.
Afzonderlijke nnmmers 5 Cents.
Men Abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Post-Directeuren.
deelingen te doen, welke aan de zaak eene geheel andere kleur
geven.
De moeder is ten gevolge eener geweldige ziekte aan ééne zijde
verlamd. Zij is niet bij machte zich zelve te helpen, veel minder
hare jeugdige kinderen een van 6, het andere van 11 jaren
te verzorgen, op te voeden en te bewaken.
Niets natuurlijker dan dat de ongelukkige en gebrekkelijke
moeder een schuilplaats in het gasthuis heeft gevonden tegen
behoorlijke betaling van de door de reglementen gestelde som op
de plaats, die zij verlangt in te nemen. Waar is het gasthuis
anders voor, dan voor zieken en gebrekkelijken?
De verpleging der moeder in het gasthuis werd een dringende
noodzakelijkheid wilde men niet aanzien dat zij in de meest deer-
niswaardigen toestand zou komen.
Daar stonden intusschen de kinderen! waar moesten dezen
heen? Waren zij niet gelijk aan verlaten kinderen geworden
De familie der vrouw had vroeger reeds een derde kind zich
aangetrokken en verzorgde het. In aanmerking nemende dat de
familie zelve met een groot getal kinderen is gezegend, kon van
dezen kant billijkerwijze niet meer gevorderd worden.
Er bleef geen andere weg open dan dezede kinderen te be
steden in het K. weeshuis. En dit geschiedde. Het armbestuur,
overtuigd dat de kinderen naar lichaam en ziel reddeloos verloren
zouden gaan, zoo zij niet werden opgenomen, meende èn aan de
kinderen èn aan de stad verschuldigd te zijn den last der verple
ging op zich te moeten nemen.
Iii de verste verte vermoedde men niet dat deze daad van lief
dadigheid later als een punt van aanklacht kon dienen.
Wie kon zoo iets'vermoeden?
Niet-te-min, de commissie voert de opname der kinderen Bom
bays aan als een gewichtige foiit in de administratie van het
wèesbestunr en als een der bewijzen dat het armbestuur niet
langer weesbestuur mag zijn
't Is onbegrijpelijk
Iedereen vraagt met ons, waarin ligt toch het misdadige of
verkeerde dier handeling. Is het een fout, zouder iemands nadeel,
wèl te doen aan beklagenswaardige wezens?
Neen, laat ons toch eerlijk en edelmoedig zijn en het goede
erkennen waar we-het ontmoeten!
Wij gelooven, dat het armbestuur aanspraak heeft op de erken
telijkheid van het gemeentebestuur en van de burgerij, voor het
goede wat het als weesbestuur deed en nog doet aan deze eertijds
zoo diep beklagenswaardige kinderen.
Weet men niet dat de kinderen vroeger geheel aan zich zei ven
overgelaten met een voorbeeld van zedelijke verlaging en ver
doening in hunne omgeving, lichamelijk en zedelijk een zekeren
ondergang te gemoet gingen? Daarbij, zij groeiden op als zwerve
lingen zonder een t1 huis, waar verzorging wachtte. Van school
gaan was geen sprake. De knaap van 11 jaren bracht meermalen
den nacht buiten de moederlijke woning over, zonder dat iemand
wist waarzonder dat de moeder, uithoofde van haar gebrek-
kelijkheid, den bandeloozen knaap kon nagaan of opsporen.
Weet men niet, dat die knaap, op dien jeugdigen'leeftijd reeds
zoo diep was gezonken, dat hij in handen der justitie is gevallen
en een gerechtelijk vonnis ten zijnen laste heeft?
En vergelijk nu eens der kinderen toestand van tóén met dien
van nü. Is geen opmerkelijke verbetering zichtbaar?
De kinderen, niet uit boozen .wil maar uit gebrek aan leiding
eertijds teugelloos, zijn nu gewend en onderworpen aan de tucht
en de 'orde van het huis, waarin zij verpleegd wordenzij bezoeken
geregeld de scholenzij doen voordeel met de hun gegeven op
voeding, en terwijl vroeger met genoegzame zekerheid kon aan
gegeven worden hoeveel oneer op de stad zou terugvallen uit den
tot mannelijken leeftijd opgewassen knaap, kan men nu met grond
verwachten dat de verpleegde in het K. weeshuis eenmaal een
nuttig en vreedzaam lid der gemeente zal worden.
Daarom, zoo we boven zeide, het verblijf der kinderen Bombays
schaadt niet aan de stadsbelangen, meenen we thans met grond
te mogen zeggen, H was in 'i belang der gemeente dat die kinderen
werden opgenomen en verpleegd.
Hiermede zijn de feiten toegelicht door de commissie als punten
van beschuldiging tegen het armbestuur opgesteld.
Hebben wij met de toelichting gedwaald men wijze ons de
dwaling aan en wij zullen eerlijk zijn en onze dwaling erkennen
