VLISSIXRSCHE COURANT.
1873. FV° 3.
Zondag 7 Januari.
10de Jaargang.
v li ss IN OEN.
Nieuwendijk, wijk H no. löl.
AJvcrtentiëu gelieve men aan den Uitgever in te zenden uiterlijk
Woensdag- en Zaterdag voormiddag 10 ure;
fl.j prijs van 14 regels is 40 Cents, voor eiken regel meer 10 Cents.
BUREAU:
F. H. SCHIFFER.
Uit Blad wordt tweemaal per week, Donderdags en Zondags uitgegeve i
Abonnementsprijs per drie maanden ƒ1,franco per post ƒ1.15.
Afzonderlijke nummers 5 Cents.
Men Abouneert zich bij alle Boekhandelaren en Post-Directeuren.
Het rapport over de K. W eezen-
verpleging" van de lili. Kleijnhens,
Callenfelss en öckers.
IV
Pc kinderen Amadio.
Over de opname dezer kinderen oordeelt de commissie als
volgt
Onder de 6 inwonende kinderen, waarvoor geen weezen-sub-
«sidie uit de gemeentekas wordt voldaan, zijn drie weezen
en van de drie anderen één der beide ouders nog in leven.
»Het R. K. weezengesticht, als eenvoudig bestedelingenhuis be-
schouwende, zoo zoude men in enkele bijzondere gevallen
«zoo strikt niet behoeven te zien op het huisvesten van
«een paar kinderen extra, zoolang daardoor althans niet
wordt te kort gedaan aan de ruimte voor de eigenlijke
weeskinderen benoodigd.
Naar onze meening is men echter bij het R. K. armbestuur
«hieromtrent in den laatsten tijd veel te ver gegaan en
«heeft men uit het oog verloren, dat het opschrift der spe-
ciale vergunning van liet gemeentebestuur boven den
ingang van hun weezengesticht geplaatst de zedelijke ver-
pligting medebrengt, om niet al te veel af te wijken van
«de bij art. 15 van het reglement van het arm-, gast- en
«weeshuis gestelde voorwaarden op het aannemen van
weezen.
Als men nagaat dat nog niet lang geleden aan een geacht inge-
«zeten dezer gemeente, grootvader zijnde, op grond van
«dat art. 15 de opname in het algemeen burger-weeshuis
»is moeten geweigerd worden van drie kleinkinderen, die
i-door een ontaarden vader geheel ten zijnen laste werden
gelaten, dan maakt het een vreemden indruk, dat in een
ander weezengesticht, ook ten deele instandgehouden door
subsidie uit de gemeentekas, zoo gemakkelijk kinderen
worden opgenomen, waarvan een der ouders nog in leven
is, of wel door eigen middelen zeer wel moeten worden
in staat geacht buiten een liefdadig gesticht te worden
groot gebragt.
«De drie kinderen zijn de nagelaten kinderen van Cornells
«Amadio en Sophia Zoë van Peene, die met hun drieën
van het Belgische gouvernement genieten een pensioen
van ƒ212, dat met 42.50 vermindert, ieder keer dat een
kind sterft of den ouderdom van 18 jaren bereikt.
«Buitendien bezitten deze kinderen eenige middelen, en
schijnt het dat de over hen gestelde voogd ze dan ook niet
»in een weeshuis zoude hebben doen opnemen, indien hij
daartoe niet bepaaldelijk en met aandrang was aange-
zocht.
«Deze weezen werden in het gesticht op notariële volmagt van
den voogd en zonder voorkennis van regenten van het
arm-, gast- en weeshuis opgenomen. De toestemming van
«laatstgenoemden werd echter later gevraagd, en regenten
«hebben alstoen vermeend in de gedane zaak te kunnen
«berusten, onder voorwaarde dat die opname geene kosten
«voor de gemeente zouden te weeg brengen.
«Zonder nu nog te treden in het onderzoek naar de nationaliteit
«dezfer weezen, hebbende de vader den staat van Neder
lander verloren, door buiten 'skonings toestemming eene
openbare bediening van eene vreemde regering aan te
«nemen, en zijnde de moeder geboortig van Duinkerken,
«is er geen twijfel aan of deze opname is weinig in over-
eenstemming met het raadsbesluit van 1 December 1856,
«waarbij o. a. is bepaald dat het huis in de Walstraat was
.«bestemd ter verpleging van R. K. weezen, die zouden
staan onder het oppertoezigt der Regenten van het arm-,
«gast- en weeshuis.
«De weezen Amadio nu staan daar niet onder, maar onder dat
van hunnen voogd en toezienden voogd, dus van parti-
«culiere personen. Wij vragen het U of dit ook in dien zin
«regelmatig kan worden genoemd."
Er ligt in de mededeeling van dit feit als punt van beschul
diging tegen het R. K. armbestuur voor ons iets duisters.
Immers, de drie kinderen Amadio zijn werkelijke weezen.
Dit punt wordt niet betwist. Dat zij in staat moeten geacht
worden buiten een liefdadig gesticht door eigen middelen te wor
den groot gebracht, meenon we te mogen betwijfelen. De kinderen
genieten als pensioen per hoofd ƒ70.'sjaars; bovendien uit.
eigen middelen, zoo wij goed zijn ingelicht, hoogstens 5 gulden
rente per jaar.
Wie zal voor die som aan kinderen tusschen 11 en 16 jaren eene
behoorlijke opvoeding willen geven? Niemand.
Vervolgens, do kinderen Amadio zijn Vlissingsche weezen.
Zou er ook twijfel kunnen geopperd worden over de nationali
teit der kinderen, gelijk de commissie inderdaad er aan schijnt' te
twijfelen, dan zal ieder met ons toch van meening zijn, dat de
christelijke liefdadigheid alhier geen kinderen mag verstoeten,"die
in Vlissingen zijn geboren en opgevoed en wier ouders in Vlissin-
gen waren gevestigd, wier grootvader een weldoener geweest is
van dat zelfde weeshuis, waarin de kleinkinderen nu een toevlucht
zoeken.
Doch is er wel twijfel over de nationaliteit der weezen te oppe
ren? Wij hadden wel gewenscht dat de commissie getreden was
in 'een onderzoek naar die nationaliteit. Zou dat onderzoek niet
ten gunste der kinderen zijn uitgevallen? Of beantwoordt de too
stend der kinderen niet aan het vereischte in het B. Wetb. B. I.
tit. II, 5. Nederlanders zijn
1°. allen die binnen het koningrijk of deszelfs koloniën zijn ge
boren uit ouders, aldaar gevestigd.
Terwijl onder de bepalingen, wie den staat van Nederlander
verliest, niet ééne voorkomt, waaruit blijken zou dat kinderen,
Nederlanders zijnde, alléén daarom, dat de vader den staat van
Nederlander verliest, ophouden Nederlanders te zijn.
Op welken grond kan de commissie dan de opname dezer
weezen als een fout aanteekenen.
't Is waar de kinderen zijn besteed door den voogd, niet door de
regenten van het arm-, gast- en weeshuis.
De commissie echter zet zelve voorop dat men, het K. weeshuis
als bestedelingenhuis beschouwende, op de aanneming van een
paar kinderen extra, niet zoo nauwkeurig behoeft te letten, als
de ruimte van het weeshuis die opuame toelaat. Zoo een paar kin
deren mogen worden opgenomen als bestedelingen, waarom geen
3, geen 5, bij genoegzame ruimte?
Dat de kinderen onder do wettelijke voogdij van den voogd zijn
gebleven, heeft met het oog op antecedenten vaii denzelfden aard,
niets onregelmatigs. In het weeshuis op de Markt zijn opgenomen
de kinderen Verhoef, wier vader nog leeft. Heeft de vader wette-
lijken afstand gedaan van zijne natuurlijke voogdijschap?
Bovendien, er liggen voor ons verschillende missiven, zoowel
van het stadsbestuur als van bet bestuur van 't arm-, gast--en
weeshuis, opklimmende tot het jaar 1815, waarin het K. armbe
stuur verzocht wordt kinderen op te nemen, van wie of de vader
of de moeder nog in leven was; daaronder kinderen, voor wie de
vader jaarlijks eene zekere som als verpleegkosten betaalde.
Hadden die ouders afstand gedaan van de natuurlijke voogdij
En was de verhouding van die kinderen tot de regenten andérs
dan die der kinderen Amadio
't Blijft ons een raadsel, waarom de commissie de opname der
kinderen Amadio als een punt van beschuldiging tegen het arm
bestuur aanvoert.
Lag soms in de wijze van opname iets ongewoons?
De commissie doet scherp uitkomen dat de opname geschied is
zonder voorkennis vau regenten van het gasthuis, doch dat latei-
regenten gemeend hebben in de zaak te kunnen berusten.
Is deze voorstelling juist Bij de welwillende verhouding tus
schen het katli. weesbestuur en de regenten van het arm-, gast-en
weeshuis, reeds sedert jaren bestaande tot het oogenhlik dat de
heer Ockers als beschuldiger van dat bestuur is willen optreden,
lette men dikwijls zoo angstvallig niet.op de vormen. Meermalen
is het gebeurd dat het K. weesbestuur een wees opnam en ver vol
gens vergunning verzocht aan regentenmeermalen ook is het,
gebeurd dat de president van het arm-, gast- en weeshuis een
kind, zonder offieiëelen geleibrief, naar het kath. weesbestuiir
heenzond, met verzoek tot opiiame. Later werd dan aan de Yer-
eischte vormen voldaan. Die handelwijze, steunende op ondérliilge
