VLISSINGSCHE
COURANT.
No. 23.
1845.
Vrij.la»
21 February.
De uitgave tleier Courant geschiedt geregeld driemaal per week. De prijs van liet abonnement is voor drie maanden I a.25, en Irwnco per post I a.5o. Advertentie»
vorden geplaatst a 20 Cl. de regel, uitgezonderd Huwelijks-, Geboorte- en Doodbckcndmakingenwaarvan de prijs van 1 lol 6 regels f 1,20 is, cn voor eiken regel daaibovoo
10 Cl.behalve 35 Cl. zegelregl voor iedere plaatsing. Men abonneert zicli bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in bel Rijk. Brieven franco.
lienondigfl cn niet
WEUK.MEID, die
den Boekverkooper
ert dc» i5. detor *»J1V
toen Antwerpen A.
J. G. do WallNanlea,
"lregat de Ceresge
spt woideude door Z. M.
Wij Hebben steeds op liet petitioneren aan
gedrongen. Wij blijven liet doen cn dat
wel met vermeerderden aandrangnaar mèie
do reeds opgezondene petitiën in aantal toe
nemen. Volgens het Journal de la Haye zelve
bedraagt het aantal ondcrtcekenar'en der reeds
in de openbare vergadering ingekomene petitiën
ongeveer twee duizend. Sints die laatste open
bare vergadering kwamen reeds wederom vele
anderen in.
Wij verheugen ons dat dc wagen aan het
tollen is. Wij vinden daarin aanmoediging om
op liet voortrollen aan te dringen.
Niemand behoeve nu achter te blijven uit
vrees van alleen te slaan of slechts onder wei
nigen tc bchooren daar gelijk Mr. 1). Donker
Curtil's in ons voorlaatste nonnner zcide dc bres
in de vesting van het behoud gemaakt zijnde
ieder er nu veilig in kan dringen. Doch
het blijft niettemin waar dat al is de bres
gemaakthel aantal strijders dat er indringt
aanzienlijke vermeerdering behoeft om de ver
dedigers der vesting er uit tc persen j want
dier kunstgrepen om bunnc stelling te behou
den zijn talloos velen. Terwijl wij met opene
wapenen strijden hebben zij leugen en laster
ten hunnen dienste (dc 3,le Staalkundige Brief
getuigt het)terwijl wij handelen in het
openbaarhebben zij geheime middelen van
omkooping en misbruik van aristocratische!!
dwang terwijl wij alleen met argumenten
te voorschijn komen zenden zij een licirlegcr
van dienstbare ambtenaren uitterwijl wij
■waarheid overtuiging cn zuiverh®id van bedoe
lingen op onze banier geschreven hebben en
ons onder die óéne banier slechts scharen heb
ben zij er honderden waaronder zij beveiliging
toeken omdat het veelkleurige en veelvuldige
kleed der huichelarij het liumic is tot de hei
ligste aller menschelijkc drijfveren toe tells
de godsdienst misbruiken zij tot bereiking hun
ner plannen der duisternis. (Zie slechts liet
geschrift Christendom cn Staatshervormingtc
Amsterdam uitgekomen.)
Daarom medeburgers die 11 tot nu toe niet
verklaard hebt sluit u aan dc reijeri van licri
die in den gcoorloofden strijd u voorgingen.
Zoo uit de stad of gemeente uwer vestiging
nog gcene petitie uitgegaan is zorg dat inen
ook daar niet achterblijve en de plaats uwer
woning aan de nakomelihgschap niet als een
dorre plek op den vadcrlandschen bodem worde
aangewezen waar volksgeluk noch ontspruiten
noch lieren kan ja die de vnichtbaarmaking
der ncvensliggende gronden in den weg stond.
Zoo uit de plaats uwer vestiging reeds cenige
uwer medeburgers hunnen pügt vervulden ge
looft daarom niet dat aldaar reeds genoeg vcr-
rigt werd maar laat u dit juist aanzetten om
hun voorbeeld te volgen opdat niet uwe buren
(Jie hun pügt deden later aan u zouden te ver
wijten hebben dat de overwinning mislukte
dat uit uwe plaats reeds ccne petitie verzon
den werd verhindert u niet eenc tweede op te
stellen men zie het voorbeeld van Dordrecht
'dc oudste stad van Holland waar na dc ver
zending der eerste petitie van een 30tal inge
zetenen eene tweede werd opgesteld en ver-
zonden door 78 anderen onderteek end.
Het petitioneren is iets geheel individueels aan
plaats noch betrekking gebonden j het is de
pligt van den burger qua individu dc piigt
van den burger onaangexien welke verpligtingen
daarbuiten op hem rusten. De pügt van den
burger qua individu waarvan hij zich niet ver
schoond kan achten omdat hij op zijne petitie
geenc meerdere teckenaars kan krijgen. Wij
vernemen dan ook inet genoegen dat reeds ver
scheidene petitiën aan de Tweede Kamer ver
zonden zijn welke slechts een enkelen onder-
teckcnaar tellen. Het bewijst hoe die onder
teekenaars teregt begrijpen dat elk voor zich
zich tot de Tweede Kamer wendt, cn daar eerst de
zamenvoeging der onderscheidene petitionarisscn
plaats heeft dat daar eerst de lijst opgemaakt
wordt der trouwe burgers en dat daar elk zijne
plaats in de registers der bondgenoolcn vindt
onaangezien of hij zich alleen aanmeldde dan
wel met meerderen.
De pligt van den burger onaangezien welke
verpligtingen daarbuiten op hem rusten. Wij
hooren zoo dikwijls zeggen O ik zou zeker
petitioneren indien niet ditindien niet dat
mij verhinderde." Tegen dezulken zeggen wij
daar is geen indien mogelijk dat reden, wel
dat voorwendsel kun zijn. Het is treurig te
zien hoe dc zucht naar afhankelijkheid cn
slaafschheid in het weleer kloekste volk van
Europa gevaren is. Ilel is of men er behagen in
schepte behoefte aan gevoelde afhankelijk en
slaaf tc zijn; men schept zich zelve hersen
schimmige afhankelijkheden en slavernijen waar
ze niet zijn; men smeedt zich zelve kluisters,
waar een ander ze niet bragt. Ziedaar de
uitwerkselen van dc opvolging der Fransche over-
hcersching door dc 30j.irige werking eener alle
nationale krachten uitdoovende grondwet.
llij, die eenig lands, provinciaal of plaatselijk
ambt bekleedt, aanzienlijk of gcrin«-. vindt
daarin een redendie hem verschoont van het
vervullen zijner burgerpÜgten even alsof de
betrekking van ambtenaar iemand deed ophouden
burger tc zijn en hij burger blijvende gecne
verpligtingen als zoodanig had Even alsof men
niet juist gerekend inoet worden dc betrekking
van ambtenaar ten beste van het vaderland te
vervullen laat staan die betrekking zou moeten
doen afhouden van hetgeen menwaarin ook,
len beste van liet land doen kan! Neen, de
betrekking van ambtenaar verschoont niet van
pligtcn des huisvaders of andere pligten der
maatschappij welke godsdienst cn zedelccr aan
den inensch oplegt en waartoe die des staat-
burger8in dc eerste plaats behoort. Dc afhan
kelijkheid des ambtenaars is beperkt tot de
gehoorzaamheid verschuldigd aart hen die boven
hem gesteld zijn, in de ver rig tingen van dat ambt
doch buiten die verrigtingen kent hij geen anuer
gebieder dan elk burger builen die verrigtingen
heeft hij dezelfde vrijheid als elk burger cn
heeft hij diezelfde pligten nu te komen welke
dc vrijheid (want ook deze heeft hare pligten)
aan elk burger oplegt. If iets is voor minder legen-
spraak vatbaar. Maar de zaak is deze. Eene
staatkundige inrigting, welke op intrigues rust,
welke de magt in handen van eene bevoorregte
cigenbatigc kaste stelde, van welke alleen door
slaafschheid cn intrigue iets te verkrijgen is
heeft tien Nederlander aan slaafschheid en afhan
kelijkheid gewend en hem die gewoonte als eenc
eenc tweede natuur (o quantum mutatus ab illo
doen liefhebhen! Tot de rcgterlijke magt toe
die overal dc onafhankelijke heet, acht zich ten
onzent afhankelijk, omdat zij weet dat hare bevor
dering niet afhangt van een krachtig bestuur dut
een uitvloeisel is van het geheelc volk maar van
diezelfde bevoorregte kaste wier eigenbelang het
behoud met stroeve hand doet omklemmen. Dc
Ridderschappen en Stedelijke Regeringen, ver
tegenwoordigt! in de Provinciale Statenkicscol-
legies tier Provinciale lloven, vertegenwoordigd
in de Staten-Greneraalkiescollegie voor den Hoo-
gen Raad te believen ziedaar wat hen ver
hinderd (Pudcat illos!) hunne pligtcn als burger
tc verrigten. Slechts cén van de 400 regters
de heer Robidé van derAa, lid der regtbank te
Arnhem, hoeft voor als nog eene petitie getee-
kendZiedaar hoe de afhankelijkheid cn
slaafschheid gevaren is in de magt in den staat
welke bij uitstekendheid de onafhankelijke heet
en in het belang der burgers zijn moet. Be
hoeven wij te zeggen dat die vernederende
toestand, die morele dood van alle mensch- cn
burger-waarde de sehandc uitmaakt, van elk die
zoo laag vielcn dat zij nimmer eene billijke
verschooning daar.stelt voor de gevolgen van
dien, het verzaken van den burger-pligt.
Doch het zijn niet alleen ambtenarendie
zich afhankelijk en slaafsch buiten hunne be
trekking wanen, de 30jarige werking eener
alle nationale krachten uitdoovende grondwet, die
het oog van eiken burger uitsluitend vestigde op
de dagelijkschc verzorging van zijn eigen ik zon
der verder te zien, beeft hen zich afhankelijk doen
geloovcn van alles wat die ik-heid omringde. Tot
de zoogenaamde onaflmnkcli jkstcn van allen tot
advokaten doctoren procureurs en kooplieden
toe hoort men zeggen ik zou het doen zoo
ik niet dezen of dien tot clienttot patient
lot kalant hadtleindien die mij voorging ik
zou volgen, nu durf ik niet." Taal, die
zelfs den kamerheer des Konings of bediende
de# burgers niet past laat staan aan mannen
van studie, mannen van eigen bedrijf. In
plaats van in zijne eigene talenten en dier
volmaking de waarborg voor zijn bestaan te
vinden zoekt men die in den genadigen knik
van zijn' aanzienlijken buurman. Niemand steunt
op eigen kracht, maar elk op dc zwakheid van
anderen die hij als ware zij kracht op zich
laat werken. Dc kracht van den burger doodt
men in zich om toe te geven aan dc zwak
heid zelfs eener moeder of cchtgcnootc. in
plaats van zijne kracht uit pligtbesefaan zwakkeren
mede tc deelen legt incn ze af oni met de
zwakkeren in tev slapen. Men wil wel volgen
met de menigtedoch zelf handelen uit over
tuiging en anderen doen volgen daartoe is men
te ontzenuwd.
Ware dit dc oorspronkelijke aard onzer natie
wij zouden onze pen niet verstompen om haar
wakker te schudden. Onze pogingen zouden
wanhopend zijn. Doch (en ziedaar wat ons
werken doet cn hoop geeft) het is de natuur
lijke toestand van den Nederlander niet de
geschiedenis leert, geheel Europa getuigt het. De
Nederlander van voorheen was de man van incnsch-
en burger-waarde, de man van handelen, de
man van verachting van wijfehrioedigheldvan
^verwinning van zwarigheden. Hel zijn alleen
de gevolgen der Fransche overheerschingen de
invloed eener alle burgcrkracht en bewustzijn doo-
dendc grondwet die hem in ecnen evceplionelen
toestand plaatsen. Wij speculeren op de nog
sluimerende overblijfselen van den ouden aard
onzer natie. Wij hopen dat die, bij algemecue
inspanning nog voldoende zullen zijn om het
juk'af te werpen, welks drukking die verdoo-
i sedert rranKiiiü
Meurte rczu heelt genomen»
