7
•olging van Parijs Kou.
ringen. Pij het eiUml
ril de stad Fnneliai grt
jj 200 huizen zijn v<
rolking der V. Stati
telling van 18-tO toon'
rokend dezelve hij don
07 milliocii. Rarccli
Catalonien is in be we-
;c dagen zoo zwaar
dat men ut do huizon
t nan te houden. Daar
'p loges en gullerijen van
te luchtig gebouwd wa-
g van ongelukken
acn; met 2000 soldaten
Arnhem ijv.eiig bezig
fan voorden ijzeren spoor-
erdam, is te verkrijgen
an listige ketterijen door
2 manspersonen
|thet braden van ji
j brons zal te Algirti
kg van Orleans. D"
winterlcktmir ten prqfijti
eene geref.
l:in een werktuig .om pin
3W9,) In Zwnlr
i'ir degenpn die dronkci
|de 'kerkdeuren gepist"
ke orkaan gc>vncd_
No. 142.
VLiSSIWGSCÏIE
MaanJa"
1842.
IRANT.
28 IN'ovem !j
EiVTFltJ.
er Plaatsplïjke Bestorm
oort der Commissie lie
van Zui l-Holland oqz.
aentzullen zqq spqvdi
Vlissingen op Dingsib
l2des voormiddags- 0
rg de Eepdragt f stasni.
No. 75 ten overstas
DER SWALME
estaande in Stoelen T
rc Banken Schilderijen
n Theezetten Koper-
een Kagpjiel met Qve
verdere HERBERG1HH
en meer zal worden g
kooping voor een led
RZOOPIWCT
I 29 November 18!t-2,
e groote Marktvan
'te Zoutelande geslrai
FriresKapitein
artij STAAND en LO
ETTIPi,jEN ZEILRl
N en hetgeen verder
der Verknoping vopr
bij den Ilccr J. Sil%1T
ranco.
hgen.
jSedcrt dep 11 dezer zijp 1
f ^i ntens J. Hoos QJe
Elizabeth J Schade x,l'
U. Holm Cor voer c;i
hout
f.;ckoin?;n en van dezo
eil>ylta»Pn de Ceres K
I. ISchre.'balln.lp'l
isti.iqia Furlunn.o
on Gibson ballos^
luur j Sylph Evans,'"
GlUMPKfc in HAKhl
ELGIE,
Insculssen
Ierland en Belgie- A
MEETKUNDIG ?EK
dadig ingerigt ten djeiN
rmeerderd met «*en
I uitslaande platen h
'KOOPERS IJA:\DI10
alle IJupdelsvoordcclo
DEN om bij den
voordeel te kunnen
edrog tc hoeden k
INGEZONDEN STUKKEN.
Hoe het ci* 1>3J ons cn anderen zou uitzien
werd liet ideaal van vrijen handel cn
Eft., vrije mededingingin alle Bïeachaardc
Staten? eens eindelijk verwezenlijkt.
Een onderzoek hieromtrentkan in dezen tijd wel niet
onbelangrijk geacht worden. Wij gaan deswege daartoe
over: en verzoeken het Jlandelsbladvan dit ons onderzoek
kennis to willen nemen en ons te wederleggen zoo het
meent dit te kunnen niet met algemcenc gezegden met
verbaz.ing te kennen gevende uitroepingen of uit de hoogte
geslingerde magtspreuken maar met gez.onde redenering
welke de zaken of stellingen opgeeft, die zij verwerpt,
en de gronden daar voor zoodanig voordraagtdat ieder
gezond inensc/ienverstand ze kan begrijpen.
Verbeelden wij ons dandat de souvereine magtcn
van alle Slateo der beschaofde wereld moglcn overeen
komen om alle handclbeletsclen weg tc nemen om de
vrije circulatie van voortbrengselen, zonder deze aan eenig
regt onderzoek of oponthoud onderworpen te doen zijn
al erwege te gedoogen en te bevorderen. Dit zou wel te
noemen zijn de verwezenlijking van het ideaal.
Nemen wij aan, (omdat het niet valt tegen te spreken,)
dat liet verlies aan inkomende regten daaruit .voortsprui
tende voor een staats-ligchaain geen wezenlijk verlies
zou zijnin zóóver als die region vroeger niet door
-den vreemdeling betaald werden maar eerst door den
handelaar die de belasle voortbrengselen insloeg en die
om deze betaling terug te erlangendo voortbrengselen
vervolgens des te duurder aan dc ingezeten van den Staat
(om van eenige overvliegende vreemdelingen niet te spreken
debiteerde.
Voerde do koopman de voortbrengselen weder uit dan
moest de Staat hem dc belasting teruggeven of geschiedde
dit niet«Je koopman die een lid van het slaats-ligchaam
is moest die dragen om met de kooplieden van andere
Staten welke wijzer handelden te kunnen mededingen.
Het stants-Iigebaam dus in hel lid van hetzelve dat het
verlies droeg verloor aan deze zijdewat liet aan ontvan
genis belasting mogl gewonnen hebben.
De Staatals ligchaain dus verloor niet bij do afschaf
fing der inkomende regten hij kon aan lien die daarvan
t genot hadden (welke men het algemeen zal noemen
hoewel het niet juist is daar alleen de verbruikers der
belaste voortbrengselen de belasting betaaldeniioogere
ndore belastingen opleggen zonder dat er aan de eene
if andere zijde verlies of bezwaar bestond cn word hierbij
met een scherp oog en eene kundige hand te werk gegaan
dan zouden naar gelang van de ontheffingen voor de
onderscheidene klassen der maatschappij uit de afschaf—
/tg der inkomende regten enz. voorlvloeijendcwe) in
enige billijke evenredigheid de belastingen tot herstel
daarvankunnen worden omgeslagen.
Werd het transito-regt voor vreemde handelaren
algemeen afgeschaft, de hmdelarcn van eiken Staat
tuden daarvan genot hebben en er bestond dus com-
jiensalie geen verlies: ja zelfs winst, naar gelang een
Staat meer handel dreeftot welken dc doorvoer door andere
Staten veroischt werd.
Tot dusver (lus nog geen bezwaar maar veel gemak.
Afschaffing van een oneindig getal ambtenaren die
eeiitervoorzag men niet in hun lot zouden verliezen
at do staatskas won. Dto kas trok nu de tractcmenten
doch de massa der inkomsten, binnen den Staat genoten
are niet vermeerderd. (1) Alleen een groot aantal personen
erd nu in staat gesteld zoo niet genooddwongen anderen
arbeid te zoeken en te verrigten welke dan wclligt meer
'oortbrengend zou kunnen zijn en bijgevolg meer bevor-
•lirlijk aan don rijkdom van den Slaat in 'talgemeen,
dan de vroegoro arbeid door hen vorrigtgeweest was.
Ware echter zoodanige arbeid niet voorhanden dan was
er oen groot getal ellcmljgen te meerzonder dat de
jkdam van het gansche staatsligchaam er bij gewonnen
had dan meer gemak.
Voorzag de Staatin het even omschrcvene gevaldoor
middel van do ambtenaren op toelage of pensioen testellen,
ile zaak hleof dezelfdebinnen den Staat werden gecne
meerdere inkomsten genotenwerd geen groolere rijkdom
geboren dan vroeger de S'aat bleefin hoedanigheid van
kapitalisttegenover dc andere Staten dezelfde.
Dusde eoi ige weg om eencn Staatals ligchaam
bcsc'iouwil tot meerderen rijkdom tot meerdere bezittingen
inkomsten te kunnen voeren is: het binnen denzelven
ihien ontstaan en verrigten van meerderen arbeid
WKLKS voortubkngsklen vraag of VERBRUIKERS vinden.
Het eerstehier oinschrevenc vereischte isna Adaüi
!Hi>n (rekke Meruit niet hel besluitdal wij een groot
leidt ambtenaren als wensclmlijk of lieil/.anm zouden beschouwen.
nsnede hierboven volgende-/.al dit genoegzaam weder-
ipreltcn. Docli onte redenering loopt hier over den rijkdom
de inkomsten, door hel gansche slanls-ligchaam bezeten of
ionolen wordende een ligcltaarn waarvan de ambtenaren deel
ut (naken.
Smith ook door alle staathuishoudkundigen erkend en
toegestemd; doch de voorwaarde, door ons dubbel onder
streept is eerst in derzelver volle gewigt en beteekenis
aangetoond en uiteengezet door den beroemden staathuis
houdkundige de Sismondv.
Worde in eenen Slaat nog zooveel arbeid verrigtcn die
arbeid geeft aan hen welke denzelven verrigten of doen
verrigten geen voordeel dan is het een werk gelijk
staande aan dat der volschepping van het vat der Da
naïden.
Maar ook nog al werkt men in eenen St3at met voordcel
en al vermeerdert de rijkdom dien ten gevolge binnen deszelfs
omtrek dan nog wanneer het staatsbestuur niet zorgt
voor eene gelijkmatige verdeeling en verspreiding der vruch
ten van den arbeid dat is de rijkdom zal zóóda
nige Slaat zeer ligt ten ondergang hellen en aan de
scliroroelijkstc rampen blootgesteld kunnen worden.
Na dit een en ander, hetwelk, volgens onze wijze van
zien, voor geene redelijke tegenspraak vatbaar is te hebben
laten voorafgaan komen wij tot het eezigtspunt terug
dat alle handelsbelemmeringen tusschen de onderscheidene
Staten in den toestand waarin de tegenwoordige maat
schappijen zich bevinden zouden worilen opgeheven.
Wij meenen hier als punten van beschouwing meer
bijzonder te moeten aannemen Engeland en Nederland
en zulks omdat Engeland nog altijd als een der mngtigste
meest productive, en meest invloed hebbende rijken der
wereld te beschouwen is; en overigens, oindat Nederland
ons 1:iet alleen het meest bekend is maar ook het naast
aan het hart ligtterwijl het voor onze lezers gemak
kelijker zal vallen ons hier in onze beweringen te con-
tróleren.
De wijzigingen daarenboven welke do betrekkingen
van andere Staten tot elkander, in onze stellingen zouden
kunnen aanbieden zullen zich in den loop onzer beschou
wingen als 't ware van zelve doen opmerken.
De handel, tusschen alle Staten der beschaafde wereld is
dan eindelijk vrij geworden. De granen zijn evenmin als
een groot aantal andere producten bij het inkomen ergens
en dus ooft niet in Engeland en Nederland meer belast.
De handelaren in beide landen kunnen nu veel goedkoo-
pnr graan en andere producten op buitenlandsche markten
koopen dan inliet binnenland, en zij doen dit. Er komt
nu overvloedig graan in beide landen cu het brood zal
goedkooper zijn Door alten die het koopen kunnen. Voor
al de overigen is de duurte of goedkoopheid tamelijk onver
schillig. Die goedkoopheid maakt (Jat zij die arbeid en
verdiensten hebben goedkooper kunnen leven en bijgevolg
met een geringer arbeidsloon kunnen rondkomen. Verlangt
echter het arbeidsloon in evenredigheid van de meerdere
goedkoopheid dan heeft de arbeidende klasse niets gewon
nen maar alleen de overige klassen welkedaarentegen
nu evenwel de belastingen hebben op te brengen ter
vervanging van de vervallene inkomende uitgaande en
transito-regten vroeger geheven. Hetgeen gesmokkeld
werd wordt Itier zc'fs voor het staatsligchaam niet uit
gewonnen want van de opbrengst hiervan bestonden voor
een groot gedeelte ook leden van den Staatof trokken
er voordeel van. Het óóne lid betaalde duurder doch wat
de staatskas niet trok genoot een ander lid van den
Slaat. De algemeens rijkdom leed er niet bij doch wel de
zedelijkheid.
Dit alles in de hijpothesedat de goedkoopheid de ar-
beidslooncn evenredig zou doen dalen dat de leden van
den arbeidenden stand goedkooper zouden kunnen arbeiden
doch hun lot hetzelfde zouden zien blijvencn dat de
overige klassen door de schatkist te moeten schadeloos
stellen voor het verlies der vroeger geheveoe inkomende
uitgaande en transito-reglen - hetgeen zij met de óóne hand
hadden gewonnen met de andere in de staatskas storten
zouden. Dus nog voor niemand voordeel want wij
hebben het gezegd: dankte men ambtenaren af, het staats
ligchaam in deszelfs geheel beschouwd genoot daardoor
geene meerdere inkomsten en zelfs het ophouden van den
smokkelhandel verrijkte dat Jigchaam nietdatgene waar-
mede de staatskas minder werd benadeeld, werd te minder
gevonden in de kassen van bijzondere leden van hetzelfde lig
chaam die de vroegere inkomsten van hunnen smokkelhandel
nu missen zouden waarover zij echter niet te sterk zouden
mogen worden beklaagd.
Het valt niet tegen te spreken dat bij het goedkooper
geworden zijn van den arbeid de waarde van het geld
zou zijn verhoogd en dat bleef het staats-ligchaam in
bezit van dezelfde massa goldsals vroegerer meer
arbeids voor eene gegevcne som zou konnen worden
verkregen dan destijdsdoch vooreerstzou die massa
niet dezelfde blijven gelijk wij zullen aantoonen en
ten anderen al bestond dit bezwaar nietdan nog zou
men voor de boogere geldswaarde eenen arbeid moeien
kunnen doen verrigten die voordeel-gevende was of men
had niets gewonnen. Bouwde men b. r. granen ver
vaardigde men manufacturen welke men niet met winst
kon afzetten, omdat het buitonland ons goedkooper kon
voorzien welk belang had men dar. dit werk tc doen
verrigten Men belegde dan de te maken korten beter
in buitenlandsche schuldbrieven doch de binncntandschc
aan de producteurs voordeel gevende arbeid vermeerderde
daarbij dan ook in geenen dccle. [liet vervolg hierna.)
Over de keuze der Plaatselijke Besturen.
I.a vérilc
d'etre pil
bcsoin poitr (riomplicr
(oia réproduilc.
B. C.
Het lust ons dc drie volgende vragen to beantwoorden,
Tooreersl. Door wien behooren de leden Yan den Sto-
delijken of van den Gemeeiile-raód benoemd tc worden
Om deze vraag goed te beantwoorden moeten wij na
gaan voor wie dien Raad is ingesteld. Imnters ten be
hoeve van de stad of van de gemeente. Niet alle inge
zetenen kunnen gehoord worden om hunnen wil te doen
verstaan. Derhalve moeten enkele ingezetenenuit hun
midden optreden om als de organen van het algemeen
te gelden. Wie nu zal die benocinnn Een ambachtsheer
Maar deze woont veelal niet op tie plaats zelveis vreemd
aan de belangen der ingezetenen en deelt niet in de plaat
selijke lasten. Zal het hoofd des bcstuiirs zijn eigen leden
kiezen Maar dit zou eene nog grooter dwaasheid zijn
immers dat ware het bestuur als tot één persoon terug
brengen. Zal de kroon, of een ander onderdeel der rege-
rinCT dit regt bezitten Mij dunkt evenmin. Deze moe
ten ingelicht worden door, altijd partijdige, tusschcnpcr-
sonen. De Gemeente kan daarin den waarborg niet vin
den die haar verzekert van eene rigtige en getrouwe
vertegenwoordiging barer belangen. Zal dc Gemeente dan
zelfs zijne raadsleden kiezen Mij dunktja. Het gezond
verstand wijst de ingezetenen als van zelve aan om
zijne raadsleden te benoemen. Bekend met hunne mede
burgers zijn zij bet best in staatde kundigste de
Geschiktste, de braafste, en dc bij littn meest vertrouwde
te kiezen. Hebben zij eenmaal die keuze volbragtdan
zijn zij gerustvertrouwen de regering en onderwerpen
zich gemakkelijker en gewilliger. Van de honderd cn
één bezwaren die men er tegen inbrengt om de ingeze
tenen zeiven te doen kiezen mag opgemerkt worden
dat geen derzelver ontbreekt in het tegenwoordig sijsteem
dat daar te boven aan nog ernstiger en stelliger misbrui
ken mank gaaten het vertrouwen vernietigt van den
burger op zijne regenton.
Ten tweeden. Door wie» moeien de Wethouders of Asses-r
soren worden verkozen
Onderzoeken wij al wederwaarom deze noodig zijn.
Dc Raad is te talrijk om telkens to worden bijeengeroepen
en tocli bet is goed en noodig dal hel Hoofd dos Bcstuiirs
worde bijgestaan en de belangen dor Gemeente worden
vertegenwoordigd in het uitvoerend bewind of gezag. Wet
houders of Assessoren zijn dus eene commissie uit den
Raad om toe te zien. Maar wie gevoelt dan niet dat de
Raad hier de natuurlijk geroepenede bevoegde auto
riteit is om zijne eigen vertegenwoordigers te kiezen
waardoor zij alleen de gerustheid kunnen erlangen van
een rigtig toezigt en van eene doelmatige executie I)o
Gemeente-Raad behoort alzoo zijne eigen commissie
derhalve de Wethouders of Assessoren tc verkiezen.
Eindelijk. Wie zal dpn Burgemeester henopme»
Ook de Gemeente Mij dunkt neen. De ingezetenen
hebben hunnen waarborg in de benoeming van bare Raads
leden de Raadsleden hebben eencn waarborg in de
benoeming der Wethouders of Assessoren en ook deze
zijn mitsdien als gekozen door de Gemeente te beschou
wen. De kroon behoeft ook eenen vertegenwoordiger cn
waarborg. De Burgemeester, benoemd door.de ingezete
nen zou te veel afhankelijk zijn van deze en de uitvoe
ring van min aangename of niet gewilde weiten of beslui
ten zou worden verlamd achtergelaten of tegengestaan.
De kroon moet ook vertegenwoordigd worden. Voor hare
zekerheid is het noodig in deze niet gebonden maar vrij
te zijn. Zij kan derhalve nietzonder naJeelig gevolg In t
minste regt, aan wie dan ook, afstaan. Geene «oordragt
van een particulier onbekend niet de administratie, vreemd,
soms vijandig aan de regering mag haar belemmeren.
Dc Burgemeester moetuitsluitend door den Koning
worden benoemd.
Volgt men deze aanwijzing dan hebben de ingezetenen
en ile kroon beiden waarborgen die zij behoeven en in
billijkheid regtmatig verlangen kunnen. Rij deze eenvou
dige beschouwingen bepaal ik mij voor het tegenwoor
dige, daar het toch niet noodig zal zijn, opzettelijk er
bij te voegendat het ia de bedoeling ligt de gekozenen
elke drie, vijf of zes jaren te doen aftreden en aan eeno
herkiezing te onderwerpen.
Mogt men spoedig hot ware pad bewandelen do
zijpaden van het doolhof, die dood loopen verlaten l
Mogt men ras door zuivere en vaste beginselen zich laten
leiden, geijkt door het gezond vei stand voorgeschreven
door eene goede staatkunde, gevorderd door den voortgang
des lijdsweldadig voor de regering omdat zij gewild
zijn door dc natie
22 November 1Sri-2,
