Wm
ïLDE.
•c'ichcn «lirrzpugpn
.n de uwe. ilclit gii
erk gefaald dan is ji
ere, die wij niet l,jj|
aantrekkende had gy y"
ste maar sterkste Ba
wij (1st gij heliij
d dweepzucht of 0ft
misgetast en ui#
hetwelk ivij htlJj
i hadden. Wat de |Jl
de verdienstelijke
Nederdnitsch
;le men studere
en gelukte dit na t;'.j
diet in de mogrlijk^l
luit moeien komen 1
ebedeo oudoeltrelIs.l
Hoede 01 <le, en tlj.jj
;ebcd missen eonvon^l
lot het hart sprekinfl
ir ongeleerden voir J
bunnen wij hand it
Hls tot onze eigent iï;~1
Haar niet door zielig,
ie door niemand t
■•haft, zal de prophetkH
kómen. Wij iU«t I
meer opvattendaatjT
n den vcrJicnslebjlifljiJ
en de zaak dwr k
'^an niet geplaatst, vjd
seinen in een volgewl
No.
Jt>42.
VLISSINGSCHE
Vrijdag
COtRAR
22 April.
De uitgave denei Courant geschiedt geregeld driemaal per
jbonnemciit is voor drie maanden f 2,25, en franco per post
!ich bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren in hel Rijk.
week. De prijs van liet
f 2,5o. Men abonneert
Advertentie» worden geplaatst a 20 Ct. de regel, uitgeionderd Huwelijks-, Geboorte-
en Doodbekcndinakingenwaarvan de pnjs van 1 tol 6 regel» f 1,20 is, voor eiken
regel daarboven ao Ct. behalve 35 Ct. zegeliegt voor iedere plaatsing. Brieven franco.
ÏNTIEN.
Ml: P Vrijdag den 22, ij
a£s om tien ure,
hlen do Duinpoort |«j|
111 Notaris A. f.LN 'J
ijlte partij EIKEN Bijf
In Balken OverlejM
ma diktens cn leoiüJ
erkt te kunnen w«H
|en Mestputten ct li
m meer alles lOwJ
Lug alwaar heliclttl
Ier Verkooping voarJ
WrrKsaoorFj »i,
jl 1842, des vooroill
Oudi Vriendschap't
iresentereii te Verkop
ANTEN, BLOEMES!
OHANJEBOO.lfEN.
CEDERS en meer 3^
der te zien.
BE STOOMBOOT
42.
'oensdag 20
vra.
inderdagSl
•ijdag 22
-
1
Ij
türdag 23
-
lij
-ndag 24
-
pandag 25
ra.
m
ngsdag 26
nm.
li
NEUZEN en teruj.
e. Terug nm. 2 u,
IGEN.
teil don 16 d«er uj°;
stukgoederen
Jacksou beide mei -
C.JH'ill-
vrslVictori»
ersen, Aarbui
garsl Johanna Cw
jenever
Margnrtd»
lioulwarcn.
jckoiiie» 90 van d«*
Now-York; Brf«V
juhn, A. Simpson
Aukgoederen en
ors cn vlas Hul
The Meridian,-F- lV,
-tersen tUikijOrdof
I Stukgoederen Dubbo
BelfastFlorida 1
w-York JeanMiw
J. D. Chrislcnsen
schors Darnioulli i
jurg; de Kcho J
nsied, stukgoederen.
leren Dreuien ',rcl 1
Gczina F. R, Oor»».
INGEZONDEN STUKKEN.
Welke is thans de positie van het Bijk ten
aanzien der HandcI-IUaatscbappij
De heer Kbuseman Inspecteur bij het ministerie van
j/irine en Koloniën, heeft in liet laatst va» 1840 een
iweet»! brochures in het licht gegeven tot verdediging van
je overeenkomsten door den minister Baud met de Hau-
isl-Maalschappij gesloten welke brochures in de N'* 1
2,7, 8 en 9 der Vlissingsche Courant van 1841 uitvoerig
(d met vrijmoedigheid zijn beoordeeld.
De slotsom dier beoordeeling wasdat het kapitalisatie-
cmilrict met de H. M.-gesloten, onpartijdig aan de grond-
«1 van 1815 getoetstniet kon gezegd worden zonder
je medewerking der Staten-Genereal een wettig contract
ie jijnzijnde daarbij cene leening gesloten ten gevolge
welke de Slaatgedurende negen jaren van cene in
komst van 5 millioen verstoken werdterwijl tevens daar-
jw onwettige uitgaven konden worden gedekt hi tgeen
Je Slaten-Generaal blijkbaar hadden willen verhinderen
door de verwerping der leeningswet van 56 millioen on
der welke eenige millioeoeu tot evengemeld einde bestemd
waren.
Behalve het onwettige van dat contractwerd ook in
die bladen (Nis 8 en 9) aangewezen, dat hetzelve, zoowel
als het consignatie-contract in strijd was met het vader-
laniltch belang én met de billykheid. Men betoogde en
bewees het noodzakelijkeom die contracten te vernieti
gen. of altans ze ter sanctie aan de Staten-Generaal tc
onderwerpen hetgeen ongeveer op hetzelfde zou zijn ueder
gfioinen,; en oin meer billijke en voor den Slaat meer
roordeeligé overeenkomsten met de H. M. te treilen.
De minister Baud, de echtheid en zuiverheid van wiens
toMlihllionele gevoelens en begrippen bij ons en bij meer
deren ouder sterke verdeukiug liggen heeft in geenen
|deele aan dezen wensch in genoemde N<* van dit blad en
iHl in den boezem der Staten Generaal geuitbeantwoord,
k Staten-Generaal zijn er Ook nu, even als vroeger, bui-
I'at.?tlaten. Men beeft, toen er questie was van de aan-
leming eener twee-jarige begrootingals ter loops eenige
«lichtingen gegeven omtrent meer voordeelige bedingen
Ij do If. M. gemaakt of te maken; maar aan H. E. M.
;en invloed op die bedingen toe te kennen toe te
men dat de goedkeuring van schikkingen welke van
'.r gewigtigen invloed kunnen zij» op de jaarlijksche
[iakomslen van het moederland en der buitenlandsche be
ddingen van hetzelve tot de .attributen der Staten-Generaal
ouden bchoore» hiertoe was de heer Baud niet te be
tten cn zoo weet men dan nu nog alles behalven juist
tiaarhoedanig op dit oogenblik de positie is van den
ut ten aanzien.} der H. M. en in hoever de geslotene
ilractenwelke noch volgens de grondwetnoch vol-
•ftide billijkheid noch uit het oogpunt van het vader-
pjèth belang hadden moeten worden geslotenzoo als
IÜ njn ungegaap effect zullen sorteren en in hoever
'o geVoLe daarvan de rijke houders van aandeelen in die
ralschappij nog langer bovenmatig zullen worden bevoor-
feld ten prejudice van het algemeen hetwelk ten ge-
dier kostelijke overeenkomsten aan nog zwaardere
ul« dan ile vroegere reeds zeer zware heeft moeleu
'"'dm onder worde
1«li wat de lieer Baud daarentegen wél gemeend heeft
'moeten doen is: de benoeming tc provoceren tot leden
Commissie voor het onderzoek der rekening van de
"ttwesche Bezittingen der mannen die zich in der tijd
k Tweede Kamer het sterkste logen hot wettige en
"hjh der contracten met de Handel-Maafsohappij hebben
N hoorende heeren van Nes en Tromp namelijk.
Tieten nietof in dezen gelijke beleefdheid jegens de
«b Commissie zal worden in acht genomenals
(naar men ons verhaald heeft) jegens die eener
tr( pleeg plaats te vinden welker leden na den alloop
lr Wfkzaamhedou aan eenen wel voorzienen disch zitting
ltttDde, zich bij het wegnemen hunner servet eene aan-
tBMM turprise vonden toebereid bestaande in een klein
P*pierhetgeen bij de opening dan bleek te lijn een
pwljet (er waarde vau f 1000,hetwelk natuurlijk
I en zeer aanganamen voorsmaak verschaffen moest van
VAN BIEREN-
l.'l(l?«n er later voortreffelijks op dien disch stond te
men nu zulk eene of eene andersoortige surprise
n« heeren nazieners cn onderzoekers der 'rekeiitug toér
dan ware het mogelijk zoo het zwakke feestro
dat er gevaar konde bestaan eerlang het versje
pwer Cats tp moeten toepassen
Om'de minne van de smeer
ip. Likt de kat de handeleer."
■on 0chler. dat het liier eene .andere soort van
E, P6'1"welkezoo zij zich ook al door liet ver*
IjjJJ'"-die benoeming gelogen gestreeld vinden echter
en onalhankeïïjk zijn dan dat men zuu
r Vreezen dat zij vroegere denkbeelden en gevoe-
n"Wtrcnt hetgeen wettig en billijk was, zouden ver-
JY',"^.°P eens de mammon huu~met zijne glinsterende
l! "»W.jke oogen a3„z>g.
I"n d°°r «nS ^'jven desongeacht voortdurend het buiten
I fler Staten-Generaal van zulk. een onderzoek, incon
stitutioneel en een besluithetwelk die zorg slechts aan
eene Commissie door den Minister te kiezen en voor te
dragen opdraagtals een hors d'oeuvre of eene mystificatie
beschouwen.
De Koning heeft en kan volgens de grondwet in geenen
hoogeren graad het opperbestuur over de O. I. geldmid
delen hebben, dan Z. M.,dit heeft over de geldmiddelen
van het moederland. Van deze laatste geschiedt verant
woording aan de Staten-Generaalen waarom dan niet
van dc eerste? Opperbestuur is geene t oetgeving s de heer
Tuorercke heeft dit breedvoerig «n overtuigend aange
toond en wij blijven dan ook nog van onze tegenwoor
dige Ministers verwachten datwanneer zij na de aan
komst van den heer Rijk in het vaderlandtot de vast
stelling van een programma van beginselen zullen over
gaan naar welke de Raad van Ministers in 't algemeen
en ieder hoofd van Departement in 't bijzonder zich zal
moeten gedragen (en waardoor dan de lang ingeroepene
homogeniteit zal worden verkregen dit punt ook vooral
zal iu aanmerking komenen dat zoo de heer Baud
daarbij aan een malaise mogt lijden Z. Exc. het verstan
dige voorbeeld zal voigén van zoodanige vroegere ervarene
amhtgenoolen welke niet vroeg genoeg de behoeften des
tijds hebbende ingezien en erkend hunne plaatsen hebben
ingeruimd aan mannen welke een ruimer begrip hadden
van constitutionaliteit en van de regten welke een volk
aan eenen vertegenwoordigenden regeringsvorm ook bij
zonder met opzigt tot het gebruik en de verantwoording
der algemcene geldmiddelen, ontleent.
OVER DE WET VAN IMS REGELENDE RET
OMRSTAMS-DOMICIME.
In den Volksvriend van den 1 April 11. was de aandacht
gevestigd geworden op het ondoelmatige en gebrekkige der
hier boven opgenoemde wet, en waren daarbij eenige re
denen opgegevenwaarom men haar als zoodanig beschouwde
ea cene betere wet noodzakelijk oordeelde.
Hier tegen is een ander schrijver in de Vlissingsche
Courant van 15 dezer opgekomen en heeft getracht de
bestaandp wet te verdedigen echter den wensch uitende
dat zij met hare ap- en dependenticn tot eenheid en
duidelijkheid mogt worden gebragtwaarbij dan ook
nog deze andere wensch gevoegd wordtdat eene meer
«en meer toenemende welvaart binnen het lieve vaderland
de frequente toepassing der bestaande armen-verordenin-
genof het invoeren van geheel nieuwe wetten wegens
o dit onderwerp mogt overbodig maken."
Zoodanige venscben voedt gewis elk opregt Nederlan
dermaar in afwachting, dat zij worden verwezenlijkt,
mag het toch niet als zoo geheel dwaas of buitensporig
beschouwd worden, voor zoover eeie wet gebleken is,
inderdaad gebrekkig en ondoelmatig te zijnliaar door
eene betere te zien vervangen.
De schrijver in den Volksvriend had als een eerste be
zwaar tegen de bpslaande wet aangevoerd de groote me
nigte van alimentatie-queslien welke de werkzaamheden
in de bureaux der Gouverneurs en in. het kabinet des
Konings zeer beduideud vermeerderen. -Een tweede be
zwaar waren de kwade practijkendoor middel van
welke het eene Arm-bestuur het andere met het on-
derhoud zijner armendikwijls met zeer goed gevolg
zoekt te belastpn."
Beide deze bezw aren zijn iD ons oog volkomen gegrond.
De tcgenschrijvtr heeft die in geenen dtele wederlegd door
te zeggen dat geen noodlijdende een nieuto onderstands-
domicilie kan verkrijgenwanneer hij tijdens de eerste
vier jaren zijner inwoning door eene Armen-directie wordt
ondersteund. Wanneer ook al de voorbeelden niet fre
quent altans als zoodanig niet bekend zijn dat een Arm
bestuur een zijner armen in eene vreemde gemeente als
't ware in stilte ondersteuntom hem aldaar buiten on
derstand te kunnen doen blijven, tot hij er door vier jarige
inwoning aanspraak op onderstand heeft verkregen dan
bestaat er anderzijds toch een aantal voorbeelden dat ge
meenten of Arra-besturen door allerlei uitvlugten ont
kenning tpgenspraakongegronde beweringen enz. de
verpligting tot het verleencn van onderstand als in eeneu
doolhof verwikkelen, waaruit het ter naauvvernood den
scherpzinnigsten en meest geroutineerde» administrateur
in dat vak mógelijk isdezelve op den regten gebaanden
weg te brengen j en kunnen de CQrrespondentien over eene
enkele alimentatie-questie oer zij tot de vereischte rijp
heid eener beslissing gevorderd issoms tot de dikte van
een tamelijk lijvig boekdeel zijn uitgedijd.
De weg dus, door den tegenschrijver die 25 jaren lang
hij één'Arm-bestuur werkzaam was, als zóó eenvoudig
opgegeven om steeds geregeld het onderstands-domicilie
te kunnen aanwijzen, is zulks in geenen deeleeti zoo
hij dit in de 25' jaren niet anders heeft kunnen opmer
ken schijnt er bij bet Arm-bestuur waarbij hij werk
zaam wasmaar weinig te zijn voorgevallen.
Ook de tegenwerking van gemeente- of arm-besluren
tegen het zich vestigen van minvermogende personen in
de gemeente, vooral in de kleinere, waar men het ge
vaar vau door den tijd huisgezinnen ten zijne laste te zui
len krijgen meer dadelijk onder htt oog heeftis gansch
zoo hersenschimmig nietals dc tegenschrijver wil doeo
gclooven.
Het is niet genoeg eene hypothese te stellenen b. v.
te redeneren als volgt
Wij twijfelen of arm-besturen zichex officio aan
handelingen zullen schuldig maken die zoo lijnregt tegen
j> de mcnschlievendheid- en de algemcene broedermin aan-
drulschen." enz. Bestónd er geene andere gemeente
welke de wet reeds a priori had aangewezen om den
minvermogende tot armoede vervallen te onderhouden,
de menschenlicfde en broedermin zouden zich meer doen
gelden dan nu. Door nu te trachten den minvermogende
een niftno regt op onderstand te onthouden meent men
eene billijke politiek tegen over die andere gemeente uit
te oefenen zonder dat daardoor de minvermogende in
effecte wordt benadeeld want keert hij naar die andere
gemeente terug en vindt hij er ook al geen bestaan dan
zal hij cr nogtans moeten onderhouden worden.
Wijders komen er nog meerdere bezwaren alsde
geschillen over de hoegrootheid van den verleenden on
derstand bij voorschot in de opgehoudene gemeente de
kosten tol herstel van eenen zieken of gewonden lijder
aangewendde transportkosten enz. en hetgeenals het
voornaamste liet ec«sle had verdienen genoemd te worden,
de strekking der wet, om hier te lande de wetlelyke
liefdadigheidde verpligting om wie maar arm is te
moeten onderhouden daadwerkelijk in te voeren en daar
door al het onheil over1 het land cn over de armen-zclven
tc brengen welke de zekerheid van bij armoede onder
steund te moeten worden onvermijdelijk moet na zich
slepen.
Nog gaat die wet mank aan verregaande onvolledigheid,
met betrekking tol dc voorziening in een aantal punter,
welke dit bestek echter niet toelaat hier allen op te noe
men en uiteen te zetten.
Met den tegenschrijver zijn wij het overigens eensdat
ook de bepaling der geboorteplaats in ieder geval als
onderstands-domicilie almede aan vele moeijclijkheden zou
onderhevig zijn en tot vele geschillen en menigvuldige
kostbare transporten zou aanleiding geven en oordeelen
wij daaromdat het vcrkieslijkste van allen zou zijn als
onderstands domicilie de plaats aan te wijzen waar een
behoeftige met er woon zou gevestigd zijn onder het ne
men echter van de nooóige voorzorgen dat gemeenten
waar gelegenheid bestond tot het verstrekken van eenigén
ruimeren onderstand da» eldersdaarvan geene al te na-
deeligc gevolgen konden Ie verduren hebben.
Eu of nu al herinnerd wordt dat van den tijd van
Minos af de wetten en verordeningen steeds aan gebre
ken laboreerden zoo moet zulks in den tegenwoordigen
tijd geenszins leiden om hetgeen waarlijk door de onder
vinding gebleken isin menigvuldige opzigtcn gebrekkig
en onvolledig te zijn bij voortduring te laten bestaan en
niet naar meerdere volkomenheid in dit stuk. altans te
streven.
De verdediging dan der bestaande wetw^rnmde de
tegenschrijver in de Vlissingsche Courant zien heeft be
last vinden wij ten hoogsten zwak en alles behalven proef
houdend.
A Monseigneur l'Ambassadeur
de France A la Ha ye.
Monseigneur
Un événement singulier vient d'être annoncé au Journal
de Commerce d'Amsterdam du 14me de ce moisSa Ma-
jestó le Koi Louis Pbilippb accueillant de son suffrage
protecteur le Machsor traduit en hollandais par les sieur*
Polak a couronné cette composition liturgique de Ia mé
daille d'honneur. Par conséquent ce Machsor adopté lité-
rairement par voire auguste souverain sera dorénavant
admis la bibliothèque d'une si haute reoommée et d'uae
valeur anssi intrinsèque que celle de sa Majestépour
étre rangé parmi les produits classiques et 2l l'insulte
des noms illustros, l'honneur de la France et la gloire
de Louis XIV I
Au sujet de cette malheureuse acquisition nous sommes
frappés de la surprise naturelleque les hommes de let
tres qui certes de la part du Roise sont chargés, da
l'examen du AJachsor procurement dit n'ont obsené sou
con ten ii antilitiirgique et souvent blosphémaloire qu'ilsont
ignoré que le recueil des soit dit» s prières des Israelites
Allemanrls pour les jours soh'mnels consacrés par les
institutions de Moïse depuis six siéclcsfut désaprouvó
des plus cétèhres docteurs de la synagogue; que pendant ee
laps de temps, il est rehnté des Juifs Portu^ois abhorró
des piélistes et en géneral de tout Israélitemitié dans ia
liléMture sacrée et dévoué la religion divine de ses
ancèlres qu'il a échappé k leur attention qu'aujourd'hui
eet rapsodies fantasquessont bannies de la liturgie des
synagogues Beigesde toute religion d'une organisation
nouvelle et qu'ellcs sont presque descendues 4 la riséc et
au mépris vulgaire.
C'est done Monseigneurune mégarde ioexcusable qui
en face du monde litéraire «t théologique a compromis
la distinction loyale de votre Monarqueprodiguée a uu
ouvrage dont la construction cacographique et ténébreuse*.
choque le bon sens et n'offre au traducteur industrieux
d'aulre choix que la falsificationla phraseologie affeclée