rUlSSINGSCHE COURANT. Ia DB. M. G. Freij.,,,^ «lulüotderen P. Dupral, Bordcam Ieren cti passaniers. 1840. Dingsdag 8 December. No. 148 en ballas'. ItlX wijn. >n en vau dezc p A.,\ goederen en pamgf ïodfried lUenLcAV. j HOOF EN zal °P h\ <les voormiddag) t< Gissingen, Wijk ft n eene partij MEUliluj Tafels Kasleii f |,i cen Mangel8pie,t lazen Vrou weldeed ein Glas- en Aardc»e alsmede ecnig H; sr '.'.aI worden gereiU looping voor JOOFEN zal op ft namiddags ten 3 m„ la Belle Alliance j opbod en mijning, RHUIS en ERF, slam aat, te Vlissingen\ft adastraal bekend Sü staande en gelegea sslop, uitkomende in 70 Kadastraal k\j len dag der Vcrkt^ te Vlissingei mber ten 11 uren ndijk, van bet afgekt p DER ADLER, in H. 11. F OSS, in een KETTING-1 ELLEN, LOOPEND- RONDHOUTEN, en orden. "Daags te i; J. SMITH en J. BORG! franco. Zamenspraak tusschen A. en B. [over de gevolgen van het te zwaar druk ken der middel- en mindere standen Door ons laatste gesprek zijn mij vele zaken duidelij- ier geworden dan voorheen vriend B onder anderen ben ik nu ook gaan inzien dat het diegenen welke eene afdoende verbetering van het terkiezinga-slelsel verlangen niet maar lanrom alleen te doen isdat ook «Ie gezelenc Jiurgers de zouden hebbenvan mede de Staten-Generaal te mogen ;erkiczenof dat er ook menschcn builen eene zekere caste gevolge van hunne verdiensten en onafhankelijk karakter, ouden kunnen verkozen worden maar dat zij ook dit be- o"endat de wetten en de lasten eene andere strekking rlartgcndan om de rijkdn nog rijker te maken, dan om en middelstand en de mindere klassen door hen boven hunne raciilcn Ie bezwaren van lieverlede uit te putten en te ver- irocn; zoodal er eindelijk maar enkel zeer rijken en zeer ar- >n zouden moeten komen. Juist ingezien, mijn vriend; men beschuldigt wel de onrnalistcn die bestendig op dit aanbeeld slaan en die ver- tlcring inroepen dat alleen hunne eerzucht hen daartoe ijft, omdat zij hopen, wanneer de verandering eens tot stand «am, dan zeiven verkozen te worden. Ik voor mij geloof chlcr.dat het doel op zich zelvebet belang, het lot, de oekomsl van milliocncn hunner medcmenschen en landgenoo- n, gewiglig genoeg voor ben kan zijn, om lien lot dezen rlieid aan te sporen en hen in hun streven en pogen te tulersleunco en aan le moedigen. Gij zult van het gewigt hiervan nog meer overtuigd wor- n, wanneer wij nu eens letten op de verdere schadelijke evolgcndan wij reeds beschouwdenwelke het te overma- g bezwaren der eerste noodwendigheden des levens óp den idsland der middelmatig en karig door de fortuin bedeelden zich sleept. k bedoel het onderdrukken het tegengaan van de ontioik- limj der nijverheid. Het is eene onomslootelijke waarheid dal de duur'c der irsle levensbehoeften hoogerc daggelden voor den werkman odzakelijk maakt. Wip zijn werk verstaat en hel met vlijt verrigt wil daar- lor ook zóódanig loon dat hij er zi jn levensonderhoud door mlen kan. Zoo neenhij trekt naar elders en zoekt daai sr 1840 aan de BA! alle Openslaande PI September 1839. e lot vier ure Kijk': beul c» bestaan of welzoo hij blijft en werktis hel hem imogclijk, dit vol te houden. Hij verzwakt en verkwijnt maakt schulden zoo lang hij kan. Hij komt eindelijk in -eene positie, die hem belet langer ««ijverig, eerlijk en vertrouwd werkman le zijn; hij wordt l|rggt7ondcnof verlaat uit zich zclvcn zijne werkplaats, tot JtjjxMjk de een of andere der vele weldadige Instellingen deze gene bewaarplaats, of de krijgsmagt van den Slaat hem in litre liefdc-armen opnemen. Op dezen grond regelen de verstandige werkbazen de dagloonen godanigdat, hoe matig dan ook, hunne bekwame gezellen, teu minste hel levensonderhoud hij vinden en behouden kuu- i. Maar hier komt nu het bezwaar. Geven zij zóódanig 0dan winnen zij op de voortbrengselen hunner nijver— id niet genoegzaam voor hun eigen bestaan of zij moeien tot zulke hooge prijzen afzetten, dat die voorwerpen goed - opcr uit het buitenland kunnen ontboden worden waarhij fn nog de voor velen aanlokkelijke eigenschap komt, dal dc- .vc in het vreemde land zijn vervaardigd in één woord de iriekanten de m^s»en ran nijverheid worden belet met me mededingers in hel buitenland, waar men ten aanzien liet belasten der eerste levensnoodwendigheden omzigtiger tc concurreren. lezwaren wij den invoer uit het buitenland, wij doen dit liet ongestraft. De vreemde Staat neemt zijne represailles en STOOMBOOT Vau Breskens. G, vra. 7, 8, 9nm. 10, 11, 12, 'UZEN en /ertyfl Terug nm. 1$ 1 DE SWART. de sluikhandel en de bedrogene waakzaamheid der commie- sen verijdelen voor een gioot deel het doeldat men meende te bereiken. Dit met opzigt lot de nijverheid die bestaut cn niet moeiteallaus op vele plaatsen tracht te blijven heslaan doch ten aanzien van diewelke niet beslaatdoch kon he slaan Welk menschmet eenig kapitaal en gezonde hersenen wil zich op hel veld der nijverheid wagen zich in grooten stommer en zorg stoken, zijn kapitaal in do waagschaal stel len, zonder het nilz.igt op ecnige billijke en geëvenredigde winsten, hoven die, vvcïke hij door het hloote hoogst gemak kelijke coupoiinen-knippen behalen kan Slechts ~ecn enkel, opregt mensehenvriend is hiertoe in slaat en zijne voor- ziglige confraters geldbezitters beschouwen hem dan .als een' on- voorzigiigen dwaas. Van daar zoovele kapitalen in vreemde fondsen belegd, zoovele gelden naar huilen gezondenwaar zij de middelen verschaffen lot groote en nuttige ondernemingen tot hel ontginnen en ontwikkelen van tallooze vakken van nijverheid en volksbestaan die bloei zegen en welvaart on der de bevolkingen verspreiden, terwijl hier duizcudc banden ledig en werkeloos blijven, en onze talrijke Instellingen van weldadigheid naauvvelijks toereikende zijn om al de hulpbe hoevenden voor de diepste ellende voor den hongerdood te be veiligen. En de vreemdeling, met zijne kapitalen, zijne industrie, welke mogelijkheid, flat hij ons, aan arbeidsloonen zoo dure, land zou verkiezen tot hel toonecl zijner werkzaamheid Een enkele, door bijzondere privilegiën ondersteund, moge tot dien slap besluiten (en die privilegiën worden niet zonder opofferingen aan eene andere zijdeten algcmeenen laste ver leend,) alle anderen zouden kunnen berekenen regtstrecks hunnen ondergang te gemoel te gaan. Zoo weren zoo onderdrukken wij mijn vriend, de nijver heid, hare ontwikkeling, hare uilbveiding en haren bloei, op den vaderlandschen grond, -- door hel hooge belasten van de eerste noodwendigheden des levens. Zoo missen wij in den middel- en zelfs in den hoogeren stand, de vruchten cener bloei- jeudc nijverheid, zenden jaarlijks aanzienlijke kapitalen naar builentot betaling fier arbeidsloonen van legioenen bezige menschcn in vreemde landenen laten onze eigene minver mogende medeburgers ledig rondsjendcreu en zoo nemen tie aanzoeken tot inschrijving voor liefdadige Instellingen, ilc sub- sidicn de collecten de zorgen voor onze talrijke behoefligen van verschillende aard geen einde. Berooving dus van verdiensten van toeneming in «e'vaart en gegoedheid welke konden beslaan en verkregen worden., he nevens bezwarende last voor bel onderhoud van den verarm den medeburger, hij fieri middelstand werkeloosheid cn ledig gang, kwijning en armoede, hij den stand der minvermogenden. Ik weel hel vriend A men zal mij hier wel weder ecu, twee- of drietal bloeijcnde koopsteden eene enkele Provincie waar het fabriekwezen en de nijverheid (juist echter omdat er de eerste levensbehoeften goedkooper zijn dan elders,) zich' ontwikkelen eu voortgang maken aanvoeren en dan mecncn mijne stelling wederlegd te hebben. Men zal mij zelfs wijzen op de vele lakken van nijverheid, door de hulp en ondersteuning der Handcl-Maatschappij lol stand gekomen- of bevorderd ontwikkeld cn aangemoedigd. Ik daarentegen zal dan wijzen op «le statistieke labellen van het Armwezen - op de voortdurende transporten bedelaars naar de Ommerschans - uil alle oorden van ons vaderland - op de bezwarende armen-subsidien dor Sleden en Gemeenten - op de behoefte aan zoo menigvuldige insclirijvingen lot oogmerken van weldadigheidop het in de meeste plaatsen zigtbaar in vermogen en welvaart afnemen van den middelstand ,- op dc oneindig vele voortbrengselen van nijverheid, die ons uit het buitenland moeten worden aangevoerd omdat wij ze zelf niet goed of niet goedkoop genoeg kunnen vervaardigen ;- en ik zou cr nog ten slotte bijvoegen, dat, wat door de ODtwik-

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1840 | | pagina 1