van ooiiog 490 lot
0,000 man ler«ijl
l leveren.
Rijnprovinciën uit
/.ij it den 29 en 30
ilc krijgsreserve der
den 27" uit Berlijn
t echte bronnen ver-
is geworden
n telegraaf liet be
ad-protocol der Con-
t de organisatie van
grenzen bezig hield,
n overeenstemming
toegestaan worden
niet aanneming der
te verklaren. Reeds
uissische Rijnprovin-
taren den 29" was
innen acht dagen zul-
an oorlog /ijn (250
sene nieuwe bcvcsti-
isatio der Pruissiseho
de grootste geest-
onreglc op eeue mis-
jendeel verlangt ieder
des konings te regl-
niet getrouwe
verwacht iutusschen
heslaan op hel spel
Alles is hier op voet
i zijn dezen morgen in
g, op de parade, heeft
ongezegd binnen 4
vijfden dag te kunnen
morgen vertrokken
zoo dat niets is over-
recdcn ban der lund-
ic groole menigte ge
wordt en dat men
viandcren der nieuw
t alle voorbereidselen
rustingen der Russi-
Circas i?rs gerigt zijn.
rij >i Het eiland Nes-
vergezeld van zwaren
i bijna vernield zijn
verii dien dag van 4
»cu. Daar die dijk in
ii zoo loopen de be
en roof der baren le
lauwer loterij hebben
een secretaris van het
prijs van 900,000 fl
tels van een twaalftal
quisilie op den iudex
merkt daaronder niet
over het Leoen van
A. de Lamurtine
Philippoli hield ee ne
acht bezig. De Gou-
even den griekschen
iet leven te brengen
et huis in brand doeu
ukkigen, die de han-
vrcesselijkc pijnigin-
tich de grootste opofferingen te getroosten om eene" vrije en
van alle monopolie verloste Scheldevaart te erlangen. Met een
woord ieder bier is overtuigd dat het Belgische gouvernement
zonder zijnen ondergang en zijner oneer te teekenen hel laatste
protokol der conferentie niet mag aannemen.
JSlrngflingm.
1>F ONTKETIMNGDER KRANKZINNIGEN DOOR PINEL
TE PARIJS IN 1792.
Vervolg en slot van onze vorigo.)
PM is C""3'" h" vicrt '°k,ib,c' da! .Ch"?"3/- be-
V .vs'i.ci'l.ii'n ccoe der merkwaardigste van dezen dag is.
i, >°>d«' '»j do E™"''1" l,ad ,le1cbu eeb™1
X dienst dal van dronkenschap: was zijn hoofd eenmaal door den wijn
i" ,Un werd hii twistziek, kwaadaardig, en zoo veel tc gevaarlijker,
bcvangei L»uiit«g:~,"on groot was. Om zijne menigvuldige huilcnsporig-
K d j -êrd hij "il de dienst ontslagen, en hij had spoedig zijne geringe
eldmiddelcn verkwist. Vervolgens ontmoedigden hem de schaamte en het
Hek zoo zeer, dal zijn verstand er door gekrenkt werd: hij meende, in
zijne waanzinnigheid dat hij Generaal was geworden sloeg hen die zijnen
ranr niet wilden enkenncnen het was ten gevolge van eene vrijhevige vecht
partij dal bij naar Dcetre gebragt werd in de woedends te opgewondenheid. Uij
was sedert ïojaren geboeid en zorgvuldiger dan zijne ongeliiLsgenootcn omdat
hij menigmaal zijne kluisters alleen door de kracht van zijne handen verbroken
had. hens, onder andoren, toen bij zich op deze wijzeecnige oogenblikken
bevrijd had, daagde bij al de gezamenlijke oppassers uil, om hem in zijn
hok lo doen terug Loeren, voordat hij ze allen lusschen zijne becnen had la
ten doorgaan en inderdaad voorde hij deze onbegrijpelijke daad uit op
de acht mannen, die zich van hem mcesler wilden maken. Van dien tijd af
was zijn sterkte ten spreekwoord geworden in Bicetrc.
Reeds had Pinelbij zijne herhaalde bezoeken in Chevingt cenen uitmun
tenden aanleg onder deze onophoudelijk door eene maar al tc wreedc be
handeling geprikkelde opgewondenheid ontdekt: hij had hem beloofd, spoe
dig zijn lot tc zullen vcrbclercn en deze belofte reeds hein kalmer ge
maakt. hinilclijk kondigt Ptncl hem aandat hij gcenc ketenen meer zal
dragen: u En om tc looncn dat ik vertrouwen in u stel," zegt hij tol
hem n en dat ik u beschouw als een' mau voor hel goede geschapen zoo
zult gij mij helpen, oin deze ongclukkigcn le bevrijden, die lain verstand
niét hebben zoo als gij en indien gij n zoo gedraagt als ik reden heb
te hopen zal ik u in mijne dienst nemen, eu gij zult mij niet meer vcr-j
laten."
Nooit had er bij een' mcnsch ccnc schielijker en volkomcncr omkeering
in het verstandsvermogen plaats de oppassers zelve worden vervuld van eer
bied en verwondering voor bet looneel hetwelk Chevmge hun geeft naau-
welijks bevrijd, zoo is hij voorkomend, oplettend en volgt met bel oog al
de bewegingen van Pinel, om zijne bevel uil le voeren, even handig als
gedienstig daar spreekt hij tot de krankzinnigen verstandige en goedhartige
woorden hij die zoo even niet hen nog op eene gelijke hoogie stond,
maar boven welke hij zich nu verhoen gevoelt met zijne gcheelc vrijheid.
Deze man die in hel beste van zijn leven door de kluisters is ontaard
geworden, en die zonder twijfel zijn gansche leven in dezen langdurigcn
staal van bewusteloosheid zoude hebben gesleten deze man wordt van nu
aan een voorbeeld van goed gedrag en erkentelijkheid: meer dan eens redt
hij in die benarde lijden liet leven van Pinel, en op een' dag verlost hij
hem uil de handen van eene bende doldiifligen die hem reeds voeren naar
de lantaarn als kiezer van 8g. Gedurende den tijd dat er gebrek aan le
vensmiddelen hecrschleverlaat hij iederen morgen Bicètre en keert niet le
nig dan met' overvloedige!) voorraad, dien men zich door geld zelfs in dik
logeublik niet kan verschaffen; in hel kort geheel zijn leven is niet dan
:ene bestendige toewijding aan zijnen bevrijder.
Chevmge levert meer dan eene groole les voor de wetenschap op het is
jok de zegepraal van eene regtschapcne inborst op eene afschuwelijk mishan-
it °"i n'ct zon,fer ogene ontroering, dat ik in dit tafereel, liel-
'nooi vv 'CtS' nai"n wedervind van een' bediende, die later de deel-
e hcrinncrin^enminIj?ier'"^S d° spc'cnc" d'c n>'j «hefbaar gebleven is bij
Nabij Chevingi, in een hok, grenzende aan het zijne, bevinden zich drio
igelukkigc Pruissiseho soldaten, die sedert acht jaren aan ketenen zijn go
udenzonder dal men de redenen weel van zulk eene hardheid. Zij zijn
orgaans rustig en niet boos, en worden slechts driftig onder elkander, spre-
in eene taal, die voor ieder onverslaanbaar is. Men heeft hun ten
nde i
nsle den eenigen (roost gegeven waarvoor zij vatbaar schijnendien na-
dijk van bij elkander tc leven in dcnzelfdcu rampspocdigcn slaat.
Zoodra zij rondom zich een' ongewonen toestel bespeurenverbeelden zij
:h misschien dal men komt met kwade inzigtcncn zij verzetten zich he
lp tegen het losmaken der ketenen: ontkluisterd zijnde, willen zij niet uit
nnc gevangenis gaan, cn blijven in hunne gewone houding. Hetzij luste-
isheid, hetzij verstandeloosheid, doze ongelukkige vreemdelingen schijnen
gevoelig voor de vrijheid, welke zij smaken kunnen.
Na hen volgt een zonderling persoon, een dier mannen, wier waanzin-
'heid des le hardnekkiger isomdat dezelve zich slechts hecht aan een
kcle gedachtemaar die ongerijmd is en vol hoogmoed. Het is een voor
ilig Geestelijkedie zich noemt cn gelooft tc zijn de Christus. Zijn uit-
■ndigo beantwoordt aan al hel verwaande van zijne inccning: hij heeft
deftig en afgemeten voorkomen; zijn glimlach, zacht, cn ernstig tevens
ert alle soort van vertrouwelijkheid alles, tot aan de schikking van zijn
tr, dal lang aan weerszijden van een gelaat vol uitdrukkingbleekscliran-
cn onderworpen, nederhangl, geelt hem eene zonderlinge gelijkenis met
"dl.
natuurlijk verwijt:
-- ic'ilie lii- sc'loone hoofd van onzen Heer waarvoor hij zich houdt,
bij het wa. leent gij hem van liet stuk te brengen door dit zoo nat
lltkUig voor «cn )0 - ,<]jen g.jj 2jjt( jjen gjj j,ewcert te zijnindien gij waarlijk God zijl,
ot 70U lij" gesleept» breek dan uwe kluisters cn bevrijd u terstond; zoo antwoordt hij u met
K iot dal tie Gou- zedigen trots: Frustra tentuiis Dominum tuum.' Tc vergeefs zult gij
jl Der Klein- ®cer ver*°eken!
Uingschap 'iaa It is de verhevene taal van den uitzinnigen hoogmoed des menschen.
I was verwittigd«>a ot leven van dezen man is geheel cn al een roman waarin godsdien-
opbouwen van zeker overdrijving de eerste rol speelt. Uij heeft tc voet de bedevaart gedaan
ten einde de Keulen en Rome; daarop is hij naar Amerika verlokken, cn is rondge-
vragen veriii- midden onder de wilde volkeren, om hen tc bekcercn.
r ZOU kunnen J aar a| Jeze J0„(eni verre van hein af te trekken van zijne heerschende
icht uit den weg nau ,chtohebben deze in eene ware krankzinnigheid doen overgaan; en bij
ncblte. e teruöhomst in Frankrijk heeft bij openlijk bekend gemaaktdat hij dic-
was wiens woord hij uil verre lauden kwam verkondigen. Door do
-pTï'TW ,c g°vat cn voor den Aartsbisschop van Parijs gebragt, werd hij als een
1- J-Av dooze en zinncloozc in Bicêire'' opgesloten er werden hem zware hele-
al Skrzunec zich vtci'- tan voeten cn handen geklonken, cn sedert twaalf jaren verduurt hij
"l 2i. Hl- ,s ;e,l. zo'dzaam geduld deze lange marteling en de aanhoudende hittere
>V get. J jietp rn,jcnwaaraan zijne waanzin hem blootstelt.
isle gedachte zulke zieken te redeneren is vruchteloos gesproken voor wezens, die u
OP IC dragen. n noch willen benriinen nnl P
„en d»« d« r'c"cra,!''
hoeftoma*
gegeven
een vcldlogt is weg tc
d waren in order gc-
n noch willen begrijpen: ook Pinel tracht geenszins zijn onzinnig denk-
te bestrijden mot nultcloozc woorden hij laat hem in stilte ontkluis-
on beveelt opzettelijk, dal voortaan ieder, even als hij, zich niet op-
mcl cn geen woord spreke tot dien armen krankzinnige. Dit verbod,
opgevolgd wordende heeft op dezen over zich zclvcn zoo opgeblazenen
eene veel aanmerkelijker uitwerking, dan dc ketenen en het gevangen-
oij gevoelt zich vernederd door die verlating de afzondering zoo nieuw
"Cm te midllnn -
r» 1,» le^CV |ula tc m'dden, van zijn volle vrijheid. Ten laatste, na lang wcife-
het Belgiscil o iet men hom uit eigene beweging zich mengen in hel gezelschap van
zieken sedert dien dag bekomt hij meer juiste en gezonde denk-
k h. die in Belg'C m en in minder dan één jaar is hij genoegzaam hersteld, om zelf al
p0\pp cn fa*" ^aas"e,d van zijnen waanzin te bekennen en uit Bicètre te kunnen vcr-
eindigen ongelukkig dc aanlecKcningcn van Pinel over dit belangrijke
hii een suppl»-01011" 1,2lj lecfcn alleen, dal binnen ccnigc dagen drieënvijftig krankzinni-
nfvaren heiast deze wijze van hunne kluisters zijn bevrijd geworden: onderhen
e" \ie gc- menschen van allen stand cn landaard werklieden kooplie-
Cip >an n "htatren AdvocatenFranschcn Engclsclicn Duitschers en Italianen.
7er stad Antweri"-^ en maatregel, dien men tot dus verre als ondoenlijk en zelfs als gc-
rw»»kkcn mag verla' bad beschouwd volgt eene onvorwachlo verbetering de razonden
hel oodo slelsel
[eel at le sctieulcn
die iedere maand hondcideu houten nappen braker» hielden op kwaadaar
dig en driftig te zijn anderen, die hunne klcedcreu verscheurden cn beha
gen schiepen in de morsigstc naaktheidwerden zindelijk en welvoegelijk
rust en orde treden in dc plaats van onrust cn wanorde er ontslaat ten
laatste in de gehccle dienst eene geregeldheid en eene welwillendheid welker
invloed zich weldra tot de krankzinnigen zelve uitstrekt. Zoo ziet men na
cenige weken nog woedende krankzinnigen vrijwillig zich het dwangjak aan
doen of het zich laten aandoen door dc zachtzinnigste gekken.
DE LEDIGE VISSCHERSHUT TE OSTENDE.
Ostende is eene kleine vrij nette en vernieuwde stad die noch
paleizen noch dom of museum heeftmaar evenwel beroemd is om
hare blonde vrouwen en groeue oesters. Men kan ze meer
als eene visschcrsstad dan wel als eene handels- of krijgshaven
beschouwen. Hier ziet men geene lauge fregatten met hunne
kanonnenrijennoch dikke koopvaardijschepen, met waren vol
gepropt maar des Zondags kan men er twee of drie honderd
kleine vaartuigen lellen die even zoo trolsch bunne vischladin-
gen met vlaggen tooijen als droegen zij de schatten van Indië,
of Cesar en zijn lot.
Hoe roem- en winsteloos ook het bedrijf der visschers van
Ostende gelijk in het algemeen dat van visschers iszoo heeft
het toch zijne gevaren en als gij u aan de vcrsche zeevangst
laaft weet gij niet hoe veel moeite uwe lekkerbele gekost heeft
gij vergeet dat de oceaan een gierigaard is die niets om niet
geeft en menigmaal gruwzame betaling voor zijne geschenken
vordert. Moge de eenvoudige doch roerende geschiedenisdie
wij onzen cicerone van Ostende na vertellen de onverschillig
heid verminderen jegens de armere klassedie haar zweet cn
dikwijls haar bloed voor onze genoegens opzet.
Hel zi|n nu juist twee jareu dat een man en eene vrouw op
eencn winteravondlegen bet laatst van Januarij in eene der
minste hullen aan dc haven van Ostende treurig bij eene tafel
zalen waar op dit uureen stuk spek cn eene kruik hiep
hadden moeten slaan want het was het uur des avondetens.
De tafel was leeg iu het verlrek geen vuur. Een zuigeling uit
den jongen echt kreunde in zijne "ieg dien een stuk zeildoek
slechts onvoldoende beschutte tegen den kouden wind, welke
door een gebroken vensterglas indrong. De maneen dier we
zens die van hunne geboorte af, aan de keten der armoede
geklonken cn tot eeuwigen arbeid gedoemd zijn, zij mogen zei
len of ploegen op den oceaan of op hel land een dier we
zens die nooit uitrusten noch zich le bed leggen dan, gelijk
Montaigne zegt om to sterven kortom een arme vissclier
stond van lij«i lot tijd op, trad aan het venster om do lucht
le beschouwen en zette zich dan weder neder met de volle
uitdrukking der wanhoop. Dc vrouw trots de doodelijksle nood
druft nog jong en schoon wierp onrustige blikken nu op baren
man dan op haar kiud en als hare oogen die van haren man
ontmoetten poogde de edele ziel haar lijden in een' glimlach
te verbergenals wjn{e zij hem eene hoop inboezemendie zij
zelve niet had.
lk moet toch gaan zeide de arme visscher en de wind
neemt niet af; het is een weder, dal een Admiiaalschip op den
kop zou zetten." Wacht nog," antwoordde zijne vrouw...
Maar or is geen brood meer voor u." Ik heb geen hon
ger En ons kind Oh dat zal er minder bi| lijden
dan wij en zij wees trotsch de arme moeder op eeneti
van nooddruft verwelkenden boezem. Dc man waagde uiet meer
te zeggen en ik hij onderwierp zich en wachtte.
Op dit oogenblik klonk een harde slag aan de deureen over
moedig kloppen als dat van een' ruwen gebieder. Wie is er?"
riep de vrouw bevende uit. Het kind ontwaakte plotseling «n
liet hongerkreten hooren. Het is de hand des eigenaars
zeide de manslechts de huisheer kondigt zich zoo aan... hij
komt om ons te manen dat overmogen de huur vervalt. De
visscher ging open doen.
Inderdaad het was de huisheer een huisheer gelijk er helaas
meer zijn. De binnentredende was een vijftiger, zorgvuldig en
dik in zijne klecdercn gehuld dc banden in de zakken de
voeten wel bewaard in overschoeneneen dikkevette Heer
vervrolijkt door de kwelling zijner huurders, gemest met hunne
magerheid overladen met al bunne ontberingen eene volle beurs
in den zak katoen in de ooren een rooden neus cn barscbcn
toon kórtom bel beeld van een' geldman.
Voor den duivelriep hij terstond bij het intreden het
jonge paar toe ik kom zien of gij ditmaal slipter dan ge
woonlijk aan mijne betaling denkt. Gij laat mij altijd op mijn
geld wachten onder voorwendsel van den vervaltijd tc hebben
vergelen. Deze maand geene vertraging. Ik zeg u nu vooruil,
dat uwe huur morgen vervalt ik maak cr u bij tijds opmerk
zaam op en vordert dat gij daaraan denkt!" Ach, Heer!"
antwoordde do vrouw wij kunnen u op den genoemden dag
niet betalen. Wij hebben geld noch werk... hoor slechts wat
voor weder het is-" Dal gaat mij niet aan zeide de huis
heer. Maar Beer!" voegde «Ie visscher hem angstig toe, geef
ons slechts cenc week dat ik tijd hebbe visch te vangen, lk
wilde juist voor drie dagen in zee gaan om te winnen wat ik
u schuldig ben maar sinds drie dagen kan geen pink zee hou
den en de storm wordt van uur tot uur heviger, gelijk gij ziet."
Inderdaad was de zee zoo verbolgen dal zij haar schuim tot
in het vertrek des schippers wierp.
Dat gaat mij niet aan antwoordde dc buisheer roet on
veranderlijke koelbloedigheid. En toen hij de vrouw zag scbrei-
jen wilde hij bun wel de redenen zijner onbuigzaamheid opge
ven gij hadt voorzorg moeten nemen" voegde hij er op va
derlijken loon bij, en niet tol den storm moeten wachten...
gij zijt luijaards of verkwisters gij had moeten werken toen
gij kondlen de gansche maand sparen om mij te betalen."
Maar," hernam de visscher, gij weet, dat wij werken zoo
veel wij kunnen en van dc hand in den tand leven daar dc
opbrengst van het zure wetk elke week door hare behoeften
verslonden wordtden dag waarop ik den bakker betaalde
kwam ik terug van de vischvangsten wilde terstond weder in
zee gaau om mijne huur te kunnes betalen." Dat gaat
mij niet aan!., geld of... op straat!" schreeuwde dc huisheer
