Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeland,
W erkver deeling.
De moord in de sportwereld.
No. 2937
Zaterdag 14 December 1918
29e jaargang.
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Binnenland.
Kechtzaken
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 90 cent, voor het buitenland met verhooging
'der bijkomende porto's.
Advertentien worden aangenomen bij de Redactie, den boekhandelaar
M. De Jonge te Ter Neuzen en den drukker A. P. Huijbregsen te Goes,
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met B regels 60 cent; elke regel meer
12 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letter naar plaatsruimte
Redactie-AdresGroote Kade 27, Goes. Telef. No. 74.
Deze Courant verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de N. V. Zeeuwsch Nieuwsblad, gevestigd te Ter Neuzen.
Werkverdeeling is iets wat men in onze
party steeds niet heeft verstaan. Gaan wy in
gedachten na, wie vóór en voor ons het werk
deden, dan zyu het dezelfde mannen, nu eens
met het woord, dan weer met de pen. En ook
thans is daaraan nog weinig veranderd.
Zoo zagen wij het dezer dagen weer bij de
verspreiding van ons Manifest. Het noemen
of aanduiden van personen doet niet terzake,
maar feit is dat zij, die in onze party ver-
trouwensposten vervullen en daardoor dus hun
werk doen, het ook weer waren, die hier
moesten helpen en zoodoende ook anderer
werk deden. Daarvan bederft men niet maar
een party wel.
Beginselen leggen verplichting op. Wordt
dit niet door een geheele partij gevoeld, dan
kan een zoodanige party als geheel nooit de
verplichtingen nakomen, welke zy tegenover
hare beginselen heeft. Het dubbel werken van
enkelen kan nooit het niets-doen van anderen
geheel vergoeden, de invloed van de party
naar buiten ljjdt daardoor schade.
Ieder heeft een taak op deze wereld, ook
ten opzichte van zijn politieke overtuiging.
Deze kan groot of klein zijn, aanleg, roeping
en ook beschikbare tijd geven hier de maat
aan. Maar niet mogen dit doen de gemak
zucht van den een of het plichtsbesef van den
ander. Er zyn helaas voorbeelden aan te wijzen
hoe te ver gedreven gemakzucht van den een
leidde tot overmatig plichtsbesef van den
ander. Hiervan was ook de party het slacht
offer.
Een politieke party is wel een organisatie,
doch niet een in alle onderdeelen georgani
seerd geheel. Niet kan aan ieder een bepaalde
taak worden aangewezen, afgescheiden nog
van het feit, dat bij gemis van repressaille-
maatregel, zulks opzichzelf weinig zou baten.
Maar wel weet ieder wat hy of zy kan doen.
Welnu, er is in den komenden tyd, er is
nu, voor ons veel te doen. Wjj moeten onze
beginselen propageeren, wy moeten onze
wenschen tot stand brengen. Langs den weg
der orde, door overtuiging. Wjj mogen niet,
noch als organisatie, noch als persoon, ons aan
elke medewerking onttrekken.
Men zorge voor een goede werkverdeeling,
eerste eisch van democratie. Ieder zal voor
zich hebben te bepalen hoe en in welke mate
hy kan medewerken maar men geve in elk
geval aan den oproep gehoor. Dat voor hen,
die daartoe bij machte zyn, ook het verschaffen
van financiëelen steun,. plicht is, spreekt van
zelf. Ook ten deze was vaak elke werkver
deeling zoek.
Het beleven van sociale hervormingen moet
FEUILLETON.
eiken waarachtigen liberaal een vreugde zijn.
Het besef daaraan te hebben medegewerkt
geeft een bljjvende voldoening.
J. B. AMENT.
2. -cr-
Op de wielerbaan gekomen richtte hij zyn
schreden naar de box vau Giomerci. Met een
looper verschafte hij zich toegang. Na een
kort onderzoek, hetwelk bljjkbaar niets op
leverde, bezocht hij ook de box van Tuteur.(Aan-
dachtig onderzocht hij de ruimte. Eensklaps
bukte njj zich. Achter de wielen van de baan-
karren had hy iets ontdekt. Een rose papiertje,
de achterzjjde van een couvert waaraan niets
bizonders dan alleen een zwaar geparfumeerde
lucht. Er kwam zooiets als voldoening in den
blik van den speurder. Hy meende den draad
van het drama te voelen.
En op üet middenterrein wachtte by het
bezoek van den commissaris en zijn helpers af,
Hij memoreerde mes.hond.schoenen
portefeuille rose papiertje.
Het mes en de portefeuille schakelde hy
voorloopig uit.
De hond, de schoenen en het rose papiertje
bleven zyn gedachten bezighouden. Hij com
bineerde, liggende op het middenterrein, de
ééne sigaret na de andere rookende.
Giomerei Ja, dat heerschap moest hy zien.
De volgens den commissaris heetgebakerde
Onmiskenbaar komt Zeeuwsch-Vlaanderen
in den huidigen tijd minstens even vaak en
luide op de lippen als het tijdens den oorlog
in de gedachten opkwam en slechts gelispeld
werd.
Nu komt tot volle uiting dat de Schelde
en daarmede Zeeuwsch- Vlaanderea aan België
moeten worden teruggegeven
We zullen niet nagaan in hoeverre in dezen
een beroep op het tractaat van 1839 grond
voor deze stelling heeft. Meer derzake bevoeg
den zullen dat kunnen beoordeelen. Toch is
de gansche beweging eonigszins voorzien. Hoe
vaak is niet de verzuchting geslaakt, dat uit
den ontzettenden wereldoorlog maar geen over
weldigende overwinnaar zou te voorschijn
treden, opdat voor ons land de positie niet
nog moeilijker zou worden na den oorlog dan
ze tjjdens dit verschiikkelijk wereldgebeuren
was. De annexatie-vrees heeft altijd menigeen
bekropener is ook van de zy de van hen,
die hier een schuilplaat 3 zochten en vonden,
steeds mede gedreigd, welke bedreiging nu
als 't ware wordt omgezet in een eisch.
En als daar door bezadigde zuiderburen op
kalmeerenden toon geprotesteerd wordt tegen
dien landhonger van hunne landgenooten die
weliswaar niet het officieële België vertegen
woordigen, dan tempert wel eenigszins de
vrees voor die te voorziene moeilijkheden,
maar nu de roes der overwinning zoo over-
heerschend is, vraagt men zich wel eens be
zorgd ai, niet of zulke buiten elke verant-
woordeljjkheidstaande elementen zouden kunnen
zegevieren, maar wel of niet het belang van
deze of gene of meerdere der mogendheden
zou kunnen medebrengen dat eene wijziging
der kaart van Europa ten dezen noodzakelyk
is. En dan kan men zich beroepen op het
hooge doel dat de Entente zich voor oogen
stelde met den grooten strijd, die het ook
voerde voor de kleine staten, dan heeft men
eenvoudig toe te geven ofMen kan er niet
aan denken. En toch is ons land voor het
oogenblik een prooi in de vangarmen van den
laster. De polsslag van dit veelhoofdig monster
gaat al sneller en sneller en van alle zjjden
schijnt een monstercampagne op touw gezet.
Een der vele tirades die den landhonger
zpu moeten bevxedigen, is de stelselmatige
achteruitzetting en de stiefmoederlijke behande
ling die steeds op Zeeuwsch-Vlaanderen is
toegepast.
Italiaan. De grootste tegenstander vnn den
Eranschman Tuteur. Hem moest hy een val
strik leggen. Hy sprong op en wandelde naar
den uitgang der baan, zyn oogen strak op den
grond^ gericht. Daar op eens versnelde hij zijn
pas en wandelde met haastige passen den
commissaris en zyn helpers tegemoet, die zich
op den weg vertoonden.
«Tja zei de commissaris, zij hebben niets
ontdekt. Geen levend wezen in het bosch ge
zien.»
«Zoo hebt jullie ook niet-levende wezens
gezien b.v. het kadaver van een hond De
beambten knikten ontkennend.
»Breng my dan naar het gedeelte van het
bosch hetwelk zwaar met mos is begroeid.
En u, mynheer de commissaris, u moet van
middag Giomerei nydig laten maken. Niet
eerder echter dan ik aanwezig ben. Hoe u
het doet laat mij koud. Een ander dan u moet
twist met hem zoeken en hem dreigen te
slaan
En terwijl de detectieve wegliep, mompelde
de commissaris: ik dacht het welGiomerci
is natuurlyk de schuldigo. Ik zal hem in het
oog houden.
De moord op Tuteur had alle gemoederen
in beweging gebracht. Het publiek was er
vol van. Op den populairen rang slaakte men
woedende kreten en den moordenaar zouden
ze «kelen». Een schande. Zoo'n fjjne rjjder.
Nu is 't waar dat van uit Zeeuwsch-Vlaan
deren meermalen stemmen zijn opgegaan die
er op wezen, dat men in Den Haag de be
langen van dezen zelfkant van het land te
veel uit het oog verloor. Maar dat mag voor
een vreemde staat nog geen aanleiding .zijn
om zich dan hit lot van die streek zelf aan
te trekken. In dien vorm hebben we daarvan
dan ook nooit gehoord. Het lykt dan ook
meer op een gelegenheids-frase, waarvan de
toepassing meer zou zjjn in het belang van
den nieuwen voogd, dan van het pleegkind.
Daar is echter wel eene verandering ten
goede gekomen in den laatsten tijd. Al is niet
de hoofdzaak de stichting van een rijks hoogere
burgerschool in westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen.
De daarover geuite vreugde zal hoogstwaar
schijnlijk spoedig niet onvermengd blyken.
Want we gelooven niet dat dit in de eerste
plaats iets is waaraan dat district behoefte
heeft. Niet dat ze niet uitstekend is voor
menigeen die zyn kinderen zulk eene ontwik
keling kan doen genieten, maar in het alge
meen openbaart zich meer behoefte aan zoo
danig uitgebreid ouderwijs waarvan ook het
kind des volks kan profiteeren.
Maar ze zal er nu komen en napleiten baat
niet.
De handen- inéén om Zeeuwsch-Vlaanderen
voor Nederland te behouden.
Liberale Unie.
De gewone jaarlijksche algemeene vergade
ring der Liberale Unie is bepaald op Vrydag
10 en Zaterdag 11 Januari 19l9.
In deze vergadering komt o.a. aan de orde
de vervulling der plaatsen in het hoofdbestuur,
opengevallen door de periodieke aftreding der
heeren Mr. P. Bink, Mr. H. ISmeenge en G.
W. Stroink, allen herkiesbaar. Het hoofdbe
stuur deelt naar aanleiding van artikel 8 der
3tatuten mede, dat door de centrale kiesver-
eemgingen, aideelingen en correspondenten
geen andere candidaten aan den secretaris zijn
opgegeven en dat het hoofdbestuur de volgende
namen heeft toegevoegd aan de ijjst van can
didaten lo. vacatnre-Rink Mr. P. J. de Kanter
(Dordrecht)2o. vacature-Smeenge, Mr. G. A.
Boon (Leeuwarden)3o. vacature-iStroink H.
P. J. Bloemers, (Velp).
Minister-crisis aan Buiten-
landsche Zaken?
Volgens de „Msb." is de kans groot, dat
jhr. mr. dr. H. A. van Karnebeek, minister
van buitenlandsche zaken, zijn portefeuille zal
neerleggen.
in dat geval zal de heer jhr. mr. de Marees
Hy had ^den wedstryd in zyn zak. «Vergeet
Giomerci niet!» riep een ander. «Die levert
't 'm ook. Het had een wedstrijdje geworden
om te zoenen. Een banddikte, man.» Tuteur
Giomerci ging het van mond tot mond.
Er zat iets dreigends in.
En toen Giomerci op het middenterrein
verscheen, dacht Jan Publiek veelmaar
het schortte zyn uitspraak op.
By het luiden van de bel kwam de detec
tive op het middenterrein, lly bestudeerde
Giomerci en terwijl hij den commissaris voor
bijliep fluisterde hy „Laat den Italiaan be
dreigen".
De wedstrijd-commissaris was door den
politieman in het vertrouwen genomen. Toen
by het luiden van de bel de Italiaan niet
spoedig aan de start verscheen, stapte de wed-
stryd-commissaris op hem toe, deed dol-driftig.
wond zich op en dreigde Giomerci.
Deze dekte zichkeek star verwonderd
en over het gelaat van den detective vloog
een glimlach.
De 30 K.M. waren getrapt. De renners
stegen af, kleedden zich en wachtten op het
middenterrein, terwijl het tusschennummer
van het programma werd afgereden.
Giomerci praatte over Tuteur. Vol mede
lijden en diep bewogen. «De arme jongen».
De bekoring was voor hem Giomerci
van den weustryd af. Het was thans een wed-
van Swinderen, onze gezant te Londen, hem
opvolgen.
Gerst uit Nederland naar België
De redacteur der Maasb. te Brussel seint
d d. 7 Dec.
Naar wij uit welingelichte bron vernemen
zou de nieuwe Comptoir Nationaal (de Belgische
inkoopcentrale) eeD hoeveelheid gerst aan de
Nederlandsche regeering hebben gevraagd voor
de bierbrouweryen, in ruil voor dezelfde hoe
veelheid tarwe en rogge die België aan Neder
land zou leveren.
De beweging tegen de inlyving
van Limburg.
De Provinciale Staten van Limburg hebben
de volgende motie aangenomen
De Prov. Staten van Limburg, gezien de in
omvang toenemende actie, die in het buiten
land en voornamelijk in de pers openlyk en
onbelemmerd wordt gevoerd en waarvan het
doel is de inlyving van Limburg geheel of
gedeeltelyk by een ander landovertuigd,
dat de overgroote meerderheid van Limburg's
bevolking een afscheiding van overig Nederland
volstrekt en onvoorwaardelijk verwerpt, pro
testeeren met alle kracht tegen elke poging
daartoe verklaren nadrukkelijk met voorop
stelling van de nationale eenheid en saamhoo-
righeid, dat Nederland een en onverdeeld ver
bonden wil en moet blyven met Nederland.
In een Dinsdagavond te Maastricht ge
houden vergadering van het voorloopig comité
van de anni-annexionistische actie is besloten,
die actie tot een algemeen Limburgscln te
maken en iedereen gelegenheid te geven er
adhaesie aan te betuigen. Waarschjjnlyk zal
dit gebeuren in den vorm van een petitionne
ment met handteekeningen. In een de volgende
week te houden vergadering zal een bestuur
gekozea worden.
Spionnage.
De rechtbank te Arnhem heeft uitspraak
gedaan in de zaak van C. J. S., chauffeur te
Nymegen, thans gedetineerd, die terecht heeft
gestaan ter zake dat hij den matroos van de
kustwacht te Galzand, Arts, heeft trachten
over te halen hem inlichtingen en bescheiden
te verstrekken omtrent het mijnveld by Zeeland
en het seinstelsel aldaar, en van den by den
verplegingsdienst te Nymegen gedetacheerden
sergeant Murkens heeft trachten te krygen
gegevens omtrent een tweede mobilisatie en de
legering van troepen om Nymegen. Overeen
komstig den eisch werd beklaagde veroordeeld
tot 2 jaar gevangenisstraf.
stryd zonder strijd. Zijn grootste tegenstander
was niet meer.
De commissaris kuchte en keek tersluiks
den Italiaan aan.
De detective schilde een appel met het mes
waarmede de moord was gepleegd. Juist toen
Giomerci naar hem keek plaatste hy de punt
van het mes in de tafel en het lemmet trilde.
Giomerci keek naar het mes en instinctief
ging zyn hand naar zijn zak. Een verwonde
ring teekende zyn gelaatstrekken. „Monsieur",
vroeg hy den detective, «hoe komt u aan dit
mes» De speurder was opgesprongen en zyn
oogen fel in die van den Italiaan borende,
vroeg hy «is dat mes dan ^an u Giomerci
knikte bevestigend.
«Dit mes, Giomerci, vond ik vanmorgen in
den rug van Tuteur», zeide de detectieve koel.
De Italiaan wankelde. De commissaris legde
zwaar zyn bol-dikke hand op den schouder
van den Italiaan, die direct van het midden
terrein werd weggevoerd, doch niet dan nadat
de detective iets van de jas van den arrestant
had afgehaald en dit zorgvuldig in zyn porte
feuille had gestopt.
En weer vloog die geheimzinnige glimlach
over zjjn gelaat.
Hy meende den draad voor het onderzoek
thans vast in zjjne vingors to voelen.
Wordt vervolgd.
