Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeland. No. 2927 Zaterdag 9 November 1918 29e jaargang. Tegen de Ongeloofsmachten. Zeldzame ervaringen van een Kamerlid aan de grens. Rechtzaken Binnenland. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 90 cent, voor het buitenland met verhooging der bekomende porto's. Advertentien worden aangenomen by den boekhandelaar M. De Jonge te Ter Neuzen en den drukker A. P. Huubregsen te Goes, ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 5 regels 60 cent; elke regel meer 12 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letter naar plaatsruimte Redactie-AdresGroote Kade 27, Goes. Telef. No. 74. Deze Courant verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de N. V. Zeeuwsch Nieuwsblad, gevestigd te Ter Neuzen. In het nummer van 30 October j.l. vestig den wij de aandacht op het tweede Christe- ljjk-Sociaal Congres, dat gehouden zal worden en waar anti-revolutionairen en christeljjk- historischen gezamenlijk aan zullen deelne men. Wjj maaaten toen tevens bezwaar tegen den naam, waardoor men opeischt datgene, waarover men zeil niet alleen recht heeft. Thans komt de (antirevolutionaire) «Nieuwe Haagsche Courant» ons in zekeren zin bij vallen door de opmerking «dat er op 't ge bied van 't christeljjk-sociale leven veel te veel separatie is en veel te weinig eenheid.» Men wil daar op het congres als broeders bjjeen zjjn, en deze stemming vindt haar hoogtepunt in den uitroep «we voelen dui delijk, dat we tegenover de ongelooismachten in eenheid kracht moeten zoeken.» Inderdaad, duidelijker kan het moeiljjk, al had het wellicht eenige toelichting verdiend wie onder „de ongelooismachten" verstaan worden. Maar dat zal wel volgens het oude recept zjjn, his master's voice En van dien kant spreekt men nog van «te veel separatie.» J. B. AMENT. De heer Jhr. De Muralt, lid der Tweede Kamer, uit historie met Zeeland en vooral met het oude district Oostburg verbonden, kwam dezer dagen naar Zeeland voor het informeeren omtrent enkele zaken en wenschte zich ook op de hoogte te stellen van de toe standen aan de Zeeuwsch-Vlaamsche zuidgrens. Hij was vergezeld van zjjn vriend, Dr. Van Barmen 't Loo, arts, geneesheer van het Roode Kruis en bezocht j.l. Zondag met verder ge zelschap de grens bezuiden Sas van Gent. Aan de Stuiver werd de opmerking gemaakt, dat onze schildwachten in die smalle strook aller minst veilig zouden staan, indien het tot een treffen kwam tusschen de langs de Poel uit het Westen oprukkende Heigen en de daar tegenover Oostwaarts van het kanaal blijkbaar sterk ven chanschte Duitschers, daar het zeer waarschjjnljjk was dat de projectielen over ons gebied zouden geschenen worden. De Ne der! andsche soldaten vinden die situatie aller minst aangenaam. De vraag mag gesteld wor den, of het geen zaak zou zjjn hen daar met helmen op post te laten staan, als beveiliging tegen vallende stukken van shrapnells die daar zouden neervallen. FEUILLETON. De terugkeer. Dramatische voorbarigheid in één bedrijf door J. L. Walcb. 2) Pierre. Daar... ja! ja! O, God! (stap voorwaarts.) Neen, ik wil ze zoo niet overvallen. Wil je mij een grooten dienst doen. Jean? Wil je den pastoor eens vragen, ongemerkt, of hjj hier wil l.omen? Arb. Ik zal het doen, meneer Pierre. Zie, uw moeder gaat naar huis. Met juffrouw Marianne. Pierre. Ga dan, ga danIk zal hier wachten. (De arbeider gaat heen.) Pierre, (alleen.) (Hp ziet alles rondgaat dan wat zitten op een steenblok. Hjj ziet naar het raam. Half gedachteloos trekt hp een' paar brokjes onkruid met bloemen uit den grond vóór hem plukt de bloem af. De aarde brokkelt in zjjn hand. Hp kijkt er lang naar.) (De pastoor komt opgevolgd door den arbeider. Die gaat in de schuur.) Pastoor. Hp is hetDank zjj God Vervolgens werd het plan gemaakt om door de Vrjj staat een wandeling te maken langs de grens tot het Staakje. Daarin kwam echter verandering, want al spoedig kwam men bp een vlak bp onze grens staanden Duitschen post van misschien een 20-tal manschappen, die zich in en achter een huis hadden ge barricadeerd en die blpkens hun houding en uitkjjken eene tegen hen gerichte actie ver wachten. Dat belootde een voor buitenstaan ders zeldzaam te zien gebeuren te worden, want inderdaad kreeg men een 200 M. verder een voorhoede van langs de vrp staat naar dien kant oprukkende Belgische soldaten in 't oog, In gebukte houding, van boom tot boom slui pende, ook wel langs den grond kruipende naderden de Belgen. Eerst beschoten zjj over onze grens den Duitschen uitkjjk aan de over- zjjde van het kanaal. Een Nederlandsch offi cier ging met de witte vlag de Belgen op het niet geoorloofde der schending van ons gebied opmerkzaam maken. Zjj lieten het toen na. De heer De Muralt en zjjn gezelschap achtten het waar zp stonden in de eerste toekomst waarschjjnljjk te warm te zullen worden en verwijderden zich uit de waarschjjnljjke vuur linie der strjjdende partpen in de richting van Sas van Gent, doch toen het geweervuur inderdaad tusschen de strjjdende partpen was losgebroken mengden zich mitrailleurs der Duitschers van de Oostzpde van het kanaal en floten de kogels over de hoofden van ons Kamerlid en zpn gezelschap, die door verge zellende onderofficieren werden aangeroepen dekking te zoeken. En daar ging het, lang uit tegen de zwarte spoorbaan. Veel aanvallen heeft ons Kamerlid in zpn politieke loopbaan op tal van vergaderingen moeten doorstaan, maar zoo'n vuurdoop had hij toch nog niet meegemaakt. Hjj nam een goed voorbeeld in het «dekken» aan zpn zorgzamen vriend, Dr. Barmen, die voor zpn kunst daarin van de onderofficieren een pluimpje kreeg. Zoodra het schieten ophield, werd achter de glasfabriek een veilig plekje opgezocht. Nu zag men ech ter niets meer en dat was ook niet naar den zin. Langs een veiligen zjj weg, werd getracht de voorhoede der Duitschers aan de grens van nabjj te bezien. Niet zoodra was het gezelschap bp de grens van achter een hoek gekomen en zag men de Roode Kruis uniform van Dr. Van Barmen, of er werd geroepen dat er voor gewonde Belgen dringend hulp noodig was. Terstond werd er een vluggeren stap ingezet en toen men in de over de grens gelegen eenvoudige woning, die tot lazareth werd in gericht was gekomen, lagen daar op stroo reeds 3 gewonden uitgestrekt. Zoowel Dr. Van Barmen als de heer De Muralt schoten hun jas uit, en sloegen, bijgestaan door sergeant Pennings van het Ned. Roode Kruis, handen Pierre Pierre. Mpnheer pastoor 1 Ikik (hjj snikt aan de borst van den priester.) Pastoor, (zelf ook diep ontroerd.) Huil maar, mjjn jongen Huil maar (veegt zich tranen uit de oogen.) Maar wees stil. Het is zoo verlaten hier. Ze zouden ons hooren. Pierre. Ik wil naar ze toegaan. Als u Pastoor. Zeker jongen, zekerik zal ze voorbereidentot ze rustig zitten. Weet je, dat je verloofde hier ook is, Pierre Pierre. Ik heb haar gezien, daareven, toen ze uit de kerk kwamen. Het was als een droom. Ik wou roepen, naar hen toegaan Maar ik kon nietmjjn keel gaf geen ge luid Als in een droom En hier dit alles (Hp slaat de handen voor 't gezicht.) Het is of ik krankzinnig ben. Pastoor. Sterk zpn, Pierre. Pierre, (na pauze.) Ik kan sterk zpn in de ellende. Ik heb geleerd te vechten in de el lende en de verwoesting. Pastoor. Nu moet je liefhebben, en heel sterk zpn, en opbouwen, alles opbouwen Een heel nieuw Frankrpk... (pauze.) Pierre. Waarom steken ze de lamp nog niet aan Pastoor. O, ik weet het wel. Ze dralen. Maandenlang hebben ze het licht opgestoken, aan het werk, ter wjj 1 de heer De Muralt een hem vergezellenden journalist uitnoodigde te Sas van Gent een voorraad wjjn en cocholade te gaun halen voor verkwikken der gewon den. Betrekkeljjk spoedig was aan dien wensch voldaan, al ging dit nog met horten, daar de wjjn zonder bewijs niet mocht worden uit gevoerd. De dienstdoende ambtenaar, (die wel in zjjn recht zal geweest zpn) liet zich ver murwen om althans voorloopig een paar fles- schen te laten meenemen. Die waren de in middels verbonden 7 geblesseerden zeer wel kom, terwjjl toen de andere voorraad kwam, ook de gezonde manschappen den gezonden dronk, dien Monsieur le Député hun bood, goed lieten smaken. Van de geneesheeren (er was nu ook aanwezig de Belgische officier van het Roode Kruis Henno benevens de aal moezenier Velghe) vernamen we, dat drie jongens zwaar gewond waren. Dr. Van Bar men had echter hoop dat door de zeer spoe dige hulp allen er wel het leven zullen af brengen. Jean Clebaut een Parjjzenaar, die door den heer De Muralt was geholpen, en wien een kogel langs de borst door het li chaam was gegaan, was bevreesd, dat zpn long geraakt was. Op advies van Dr. Van Barmen kon zpn verzorger hem echter ge ruststellen. Het was een groote voldoening, dat de 7 jongelieden die daar in een kort tjjdstip als slachtoffer van den strjjd voor de vrjjmaking van hun land gevallen waren, daar zoo spoedig goed verzorgd ter neer la gen, een sigaret rokend. Zoowel hun officie ren als de jongens zelf waren bljjkbaar den Nederlandschen heeren zeer dankbaar en toen de Belg. Roode Kruis auto hen afhaalde om naar Brugge te vervoeren, bood Olebaut aan Monsieur le Député, dien hp bjj den auto liet roepen als aandenken zjjn dolk aan. Ook aan de andere verzorgers werden souvenirs aange boden. Daar er stilstand in den strjjd geko men was en dus niet verwacht werd dat nog hulp zou noodig zjjn, verliet het gezelschap deze plaats om den terugweg te aanvaarden. De heer De Muralt kan nu als Kamerlid uit eigen ervaring zpn indrukken omtrent verschillende phases van den vreeselijken oor log meedeelen de aanvalhet gevaar (dat hjj ook zelf liep)... de"gruweljjke ge volgen (er lag ook een gesneuvelde jon geman in het voorterrein)en de heling der ruw geslagen wonden,waaraan hjj /elf heeft meegewerkt. Later op den avond is in dat huisje nog een gewonde soldaat en een 13-jarig meisje binnengebracht. Maandagmorgen waren de Duitsche posten zuideljjker getrokken... de Belgen bezetten het huis dat ze den vorigen dag niet konden veroveren. zoodra de zon onder was. Als jp eens kwam. Dat er een baken voor je zou zpn, Pierre. Dat je zoudt weten dit is de veilige haven. Maar de laatste dagen, nu 't vrede wordt nu aarzelen ze. Nu durven ze niet OmdatJe bent de laatste weken juist in de eerste linie geweest. O, Pierredenk eens die jongens die de laatste dagen gesneu veld zpnDe moeders van die jongens Pierre. Maar ze hebben toch niets over me gehoord. Het is toch zoo goed als zeker voor hen, dat ik leefen Pastoor. Ja, ja. Maar juist daarom. Be- grjjp je niet, dat ze juist daarom de lamp niet durven aansteken (hjj glimlacht.) Maar ze zullen het aanstonds toch wel doen. (De klok slaat acht.) Pierre. De klok Pastoor, (knikt.) Die is er nog. De klok is er nogde toren is er nogen de haan. De ouwe Fransche haan En ik Pien». Het is mooi van u, dat u hier ge bleven is, meneer pastoor. Pastoor. Er waren hier nog menschen te troosten. En dan, jongen, ik dachtzoolang als God de tafel van zjjn heilig offer nog laat staan, moet er iemand zpn om het te aan vaarden. En dat hebben we gedaan die ouwe vrouwen en ik. En het heeft ons kracht ge- De artillerie der geallieerden was naderbp gebracht en in den namiddag ontstond een artillerieduel waarvan vele huizen en burgers van Selzaete reeds het slachtoffer geworden zpn. Van de bewoners ten Westen van het kanaal kwamen zp die nog konden naar het gastvrjje Holland vluchten en van hen uit het Oosten, die reeds vroeger waren wegge gaan, werden Maandagavond een 800-tal te Ter Neuzen aangebracht met den trein uit Hulst. Met middernacht, nu we deze feiten aan het papier toevertrouwen, klinkt het gedon der van het kanon nog steeds tot ons door. Hoe zal die de vorige week nog ongerepte stad er uitzien als het daglicht weer gaat gloren Arr. Rechtbank te Middelburg. Zware straf. De rechtbank te Middelburg veroordeelde heden o.a. den 36-jarigen landbouwer J. C. F., uit Clinge wegens overtreding van de teeltregeling tot twee maal f1000 boete subs. 2 maal 100 dagen hechtenis. De heeren Jhr. R. de Muralt en Dr. J. J. Barmen 't Loo hebben van de Belgische re geering de Belgische militaire medaille voor diensten aan het Belgische front ontvangen. Verhooging broodrantsoen. De Regeering heeft besloten het broodrant soen zeer belangrjjk te verhoogen. Ofschoon men hier te lande vooralsnog aangewezen is op de binnenlandsche koren productie, zoo noodig tpdelpk te versterken uit de militaire voorraden, is dat besluit ge nomen, omdat de toeneming van schier alle besmettelijke ziekten en in het bjj zonder de voortwoekering der Spaansche griep, volgens het eenparige gevoelen van geraadpleegde me dici er op wjjzen, dat de voeding der bevol king bij het huidige rantsoen geheel onvol doende is. In de verwachting, dat het mogelpk zal zpn binnen betrekkeljjk korten tjjd van over zee broodkoren aan te voeren, is dan ook be sloten den duur van de geldigheid der brood kaarten te brengen van 7 op 5 dagen, zoodat het rantsoen van 200 gram per dag wordt verhoogd tot 280 gram. Deze verhooging zal ingaan den 15en No vember a.s. geven voor onze kleine offersja, ja, onze kleine offers, Pierre (pauze.) Pierre. Zie, zie (De moeder is voor het raam gekomen, kjjkt lang uit over het land.) Pastoor, (zacht.) Ga wat achteruit. Hier bp de schuur kunnen ze ons niet zien. Pierre. Moeder Wat zpn haar haren wit geworden. Pastoor. Van alle menschen hier zpn de haren wit geworden. Er is alleen het kind En Marie Anne(de oude arbeider uit de schuur met een spade.) Pierre. Zie (Marie Anne komt naast de oude vrouw staan, legt haar hand op haar schouder. Lang zaam gaan ze beiden in de kamer terug.) (Pauze.) Pastoor. Ze steken het licht aan. Marie Anne heeft gezegd, dat het goed wasdat het moest. (Het licht op.) Pierre. Ik zie de kamer. De oude kamer. Alles i^ hetzelfde. En moeder in haar stoel... Maar haar haar is wit.. Pastoor. iNu nu zal ik naar ze toegaan, Pierre (Pierre drukt hem de hand. Pastoor af.) (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1918 | | pagina 1