jtaagsche grieta.
DE OORLOG.
3e algemeene fsestand.
Voorafgegaan door krachtige artilleriebeschie-
ia spreker bet eenshet is alleen de vraag,
wie men rnoet aantrekken. De lieer van
Kaalte trekt als democraat tot zich, die niet
bij hem hooren. Men moet als democraat
democraten tot zich trekken uit alle rich
tingen, uit rechts en uit de sociaal-democraten
evengoed. Niet verwacht spr. morgen een
scheiding van alle partyen in tweeën, maar
men moet niet vergeten, dat geen enkele
partij de meerderheid kan krijgen. De re
geering moet samengesteld worden uit de
democraten van alle partijen en dit kan zeits
met medewerking van de katholieken, wat uit
de woorden van den heer Nolens in de Kamer
is gebleken. Dit samenwerken op een kort,
democratisch piogram is mogelijk en zal den
den 3ta^t vooruit brengen.
Hiermede eindigde de heer Merchant onder
luid applaus.
Behalve de heer Siemeliuk meldde zich
niemand vooi het debat aan.
De heer Siemelink zeide dat hij niet ge
hoord heeft, wat hij dacht te zullen hooren,
het verschil tusschen liberalen en Vryz.-Dem.
Nu werd aangekondigd „De verkiezingen
van 1918." Spreker zal dat vergeven, maar
het is voor een debater niet gemakkelijk.
Evenredige vertegenwoordiging is mooi als
men ze goed toepast. Spr. is voorstander
van goeden volksinvloed, maar dan moet men
zorgen, dat niet meer de hoofdbesturen de
lakens uitdeelen.
Betreffende den Economischen Bond zegt
spr., dat daaraan toch ook Vrijz.-Dem. mede
werken. Hij meent, dat de Vrijz. Dem. in
1913 toch ook geestdriftig waren, althans
hier in Zeeland zeker.
Als de Vrijz. Dem. niet willen concen-
treeren, moeten zij zeggen wat zij wel en
wat zij niet willen, maar zij hebben nog geen
programma voor 1918. Moord en doodslag
zal niet komen bij samengaan, maar wellicht
wel als het ging voor den een of ander om
zjju Kamerzetel.
Een samengaan met de katholieke demo
craten is volgens spreker een illusie.
Is het de tijd, vraagt spreker, dat ieder
een- eigen meening kan propageeren. In
iedere partij zijn weer stroomingen en men
moest dan niet drie partijen lorraeeren, maar
dertig, drie honderd, ja, wellicht zou ieder
een partij voor zich zelf vormen. Dit ge
scheiden optrekken zou goed zijn,»als er niet
nog steeds van rechts en licks een bedreiging
voor de vrijzinnigheid was.
De Vrijz. Dem. zullen met een leuze ko
men, als de sociaal democraten en de recht-
schen. Maar spr. wil geen leuze.
Als de leuze der Vrijz. Dem. democratie
is, dan zegt spr., dat een volksregeering on
mogelijk is, een doode letter. Maar is het
niet het zoet gelluit der menschen, die de
macht willen hebben
Bij de democratie trapt men menschen, die
andeis denken, er uit, en spr. vraagt of dat
democratie is.
Rusland toont aan, dat het zulk een demo
cratie voert tot despotisme en tsarisme. Spr.
zegt, dat in 1913 toch wel degelijk het coali
tieministerie is weggejaagd en er een vrij
zinnig .kabinet kwam, dat ons het algemeen
kiesrecht gaf, en dat beter dan Kuyper ge
daan zou hebbep, onze neutraliteit bewaarde.
Ook Zeeland heeft zijn belangen en kiest
men afgevaardigden voor bet geheele land,
dan kennen die de belangen niet, als zij geen
Zeeuwen zijn, van den Zeeuwscben land- en
tuinbouw, van de Vlissingsche haven en an
dere Zeeuwsche belangen. Er moet een
Zeeuw staan om die belangen te verdedigen,
welke belangen ook Nederlandsehe zijn. Hier
mede in verband wijst spr. op de belangen
van Zeeuwsch-Vlaanderen om bij ^Nederland
te blijven.
Men toont dit in Zeeland te voelenreeds
60 kiesvereehigingen sloten zich bij de Unie aan.
De debater eindigde onder applaus van een
deel jier aanwezigen.
De heer Marchant zegt, dat gewoonlijk
ieder debater begint met te beweren, dat de
rede hem is tegengevallen.
Spr. kan den heer Siemelink gerust stel
len er zullen vrouwen op de lijsten der
Vrijz. Dem. komen en op eerste plaatsen.
Wat betreft de Vrijz. Dem. in den Ece-
nomischen Bond, zegt spr., dat de heer Roest
Crollius, wiens voorbeeld door ds. Siemeliuk
was aangehaald, weg liep uit den Vrijz. Dem.
Bond, omdat hij geen candidaat werd voor
de Provinciale Staten de debater had beter
prof. Kernkamp kunnen aanhalen. Deze blijft
den ouden leider volgen van wien de ande
ren zich hebben afgewend, doch de spreker
vertrouwt, dat hij ten slotte in zal zien dat
bij zich op een dwaalspoor bevindt;
Spr. zet nog eens uiteen, dat er geen sprake
is van een huuropzegging door de Vrijz. Dem.
de concentratie was vanzelf afgeloopen. Men
vroeg echter om opnieuw te concentreeren,
en dit wilde men niet.
Spr zegt dat toch ook de Unie nog geen
programma heeft df^emaakttrouwens prof.
yaji Ernbden heeft reeds eeg schema in bet
bondsorgaan gegeven, waarmede men in den
Bond algemeen accoord gaat.
Spr. vraagt den heer Siemelink nu eens
goed uiteen te zetten, hoe men samen zou
kunnen gaan.
De heer Marchant wijst op het goede
samengaan in den gemeenteraad van Deventer
tusschen Vrijz Dem. en Katholieken, tegen
de conservatieve Vrij Liberalen. Dit zou in
de Tweede Kamer even goed kunnen.
Het ministerie Heemskerk was tot heen
gaan gedwongen, doordat de sociaal demo
craten ook 15 zetels hadden. En spr. had
gedacht, dat de heer Siemelink zou gezegd
hebben niet drie, maar vier partijen samen
te willen laten optrekken. Hij viel echter
juist de sociaal-demoeraten aan.
Spr. zet nu in den breede uiteen, dat in
de Unie democraten als de heeren jhr. de Muralt
en de Jong samengaan met conservatieven,
als de heeren Patjjn, van Doorn, enz.
Als debater de Zeeuwsche belangen zoo
hoog houdt, waarom vormt hij dan geen
Zeeuwsche party van alle politieke partijen
en daarom verwijt hij dan wel den heer
Lohman, dat hij geen Zeeuw is, maar richt
dit 'verwijt niet tot den heer v. Raalte
Spr. ontkent, dat de kwestie van Zeeuwsch-
Vlaanderen, van de haven van Vlissingen, is
een specifiek Zeeuwsch belang het is een
algemeen Nederlandsch belang, waar spreker
ook voor zal strijden.
De heer Marchant geeft toe, dat het nieuwe
stdsel een schaduwzijde heeft, namelijk eèti
minderen band tusschen zijn afgevaardigde
en zijn district, maar dit heeft de Vrijz. Dem.
Bond ondervangen door het splitsen van het
land in drie deelen, waardoor van iedere dis
trict de voormannen op de lijst kunnen
komen.
Spr. zet uiteen hoe in den Bond de ver
kiezing van candidaten zal plaats hebben door
referendum en volgens een stelsel van even
redige vertegenwoordiging zoodat de iovloed
van het hoofdbestuur geheel is uitgeschakeld.
De heer Marchant zegt. dat Unie-poli
tiek is, zooals de heer de Muralt in Baarn
gezegd heeft, dat men niet zou helpen aan
het tot stand komen van het Vrouwenkies
recht, als de Vrijz. Dem. de Unie blijven
bestrijden.
In de Kamer kan men zeker wel samen
gaan in het belang van het volk de demo
craten zullen geen hulp afwijzen, van wie
ook, als democratische maatregelen genomen
kunnen worden.
Op de lijsten der Unie zullen democraten
naast conservatieven staan en dat maakt, dat
de kiezers op een dwaalspoor worden gebracht.
Spr. eindigt met een opwekking zich bij
de Vrijz. Dem. aan te sluiten.
De heer Siemelink dupliceerde nog met
enkele woorden, waarbij hij o.a. als verwach
ting uitsprak, dat de Vrijz. Dem. ten slotte
tot de sociaal-democratie zullen afzakken.
De heer Snijders sloot de vergadering met
dank aan spreker en debater. (Midd. Ct.)
XII.
St. Nicolaas
Zacht weer, vuile straten en wegen, dit is
sedert de laatste jaren vrijwel tot traditie
geworden voor dezen tijd. Een St. Nicolaas,
die over de besneeuwde daken kwam aange
reden is geheel tot een legendariscben persoon
geworden. Maar toch is er ook dit jaar een
groot verschil met vroegere jaren het feest
van den goeden kinder-heilige lijdt evenals
zooveel onder den druk der tijden, een om
standigheid welké elk jaar meer gevoeld
wordt.
De hei-verlichte winkels, de versierde en
wèl-voorziene winkeluitstallingen, een tot koo-
pen gezinde en in het algemeen tot koopen
ook in staat zijnd publiek, waar is dit alles
thans te vinden Voorgeschreven bezuiniging
hier en verplichte zuinigheid daar doen zich
thans kennen. En nu weten wij wel, dat in
normale tijden niet alle I ijkers tevens koopers
konden zijn, de algemeene beperking op het
st-uk van niet-noodzakelijke uitgaven moet
zich zeker wel het minst in deze dagen doen
gelden.
Vooral voor onze jeugd betreuren wij dit
in groote mate, voor haar is het St. Nicolaas-
feest een gebeurtenis als schier geen andere.
De trouwe volgelingen van den heeiemaal
niet clericalen heilige worden uiteraard het
meest gevonden onder onze joDgste landgenoo-
ten en wie zou willen ontkennen, dat voor hen
wat onschuldige levensvreugde niet even nood
zakelijk is als voedsel en kleeding Maar
evenals de meeste van deze laatste artikelen
gerantsoeneerd of gedistribueerd zijn, wordt
ook ingegrepen ten opzichte van deSt.Nico-
laasgenoegens. Voor hoevelen is, helaas, het
kijken het grootste, ja het eenigste genoegen.
Over het algemeen bleef er ook voor de armen
nog wel iets te geven over en nu vreezen we
met groot vreeze dat men in die kringen tot
een min-gelukkige geheelonthouding zal moeten
overgaan.
Zoowel in het geven als in het ontvangen
ligt een genoegen. In afwijking met het be-,
kende sjireekwoord, dat geven beter is dan
ontvangen, gelooven we dat ten opzichte van
het St. Nicolaasfeest iets anders geldt. Het
is toch ook zoo prettig, als men jong is en
niet de gelegenheid heeft zelf van datgene
aan te schaffen, wat zoo begeeringswaardig
lijkt, en dan inderdaad ook zooveel genoegen
verschaffen kan, dat van onbekende hand te
ontvangen. Reeds weken van te voren heeft
van dat invloed, ook in het kinderleven wer
pen groote gebeurtenissen hun schaduw vooruit.
Brave kinderen zijn niet altijd de beste,
maar waar ook in het pogen verdienstelijk-
heid ligt, gaven de weken vóór St. Nicolaas
een dergelijk streven te aanschouwen. De
rustige tijd in huis, de ijver bij het leeren
en in het algemeene het goede gedrag dat
daarvan het gevolg is, zijn voor ouders en
opvoeders als zeker niet te miskennen voor-
deelen van den St. Nicolaastijd te beschouwen.
Het is dan de tijd der verrassingen.
Nu heeft in onze oogen althans de aan
trekkelijkheid steeds meer bestaan in de vraag,
en vooral in bet antwoord daarop, of onze
wenscheu in zeker opzicht al dan niet ver
hoord zouden worden, dan wel in de ver
rassing als zoodanig. Hoezeer wij ook het
„ambtsgeheim" van den goeden Bisschop tot
op het beslissende moment willen geëerbie
digd zien, toch meenen wij dat het goed zal
zijn met de persoonlijke wenschen van een
beschonkene, of laten we ter voorkoming van
misverstand liever zeggen van een begiftigde
rekening te houden. Vooral op later leeltijd
klemt zulks te meer.
Het geven van soms kostbare geschenken,
die absoluut doelloos of overbodig blijken of
indruiscken tegen iemands persoonlijken smaak,
verdient zeker geen aanbeveling. Met een
verrassing bedacht men uitzonderingen
daargelaten toch tevens een vriendelijke
verrassing. Om dezen reden schijnt dan ook
het geven van zgn. practische geschenken
om nu eens in advertentiestijl te spreken
meer en meer in de mode te komen. En
terecht. Zeker, voor den poëtischen kant der
zaak zijn wij geenszins ongevoelig, maar voor
al ten aanzien van anderen kunnen poëzie en
practisch inzicht hand aan hand gaan. In
het bijzonder in deze tijden.
Of het feest van ontvangen, wat dat is het
toch in hoofdzaak voor kinderen, hen niet
begeerig maakt? Wij gelooven van niet.
Och het is toch niet voornamelijk de vraag
hoeveel, maar meer wathet kinderhart legt
bij zijn beoordéeling van de waarde van het
geen iets heeft, nu niet bepaald denzelfden
maatstaf aan, als de bandelaar bij zijn prijs
bepaling. En wordt niet door het ontvangen
de wensch tot geven verlevendigd De soms
waardelooze of nuttelooze maar desniettemin
zoo hartelijk bedoelde kindergeschenken zijn
daarvan het bewijs, terwijl men op later leef
tijd gekomen door zijn herinnering aan vroe
ger ondervonden weldaden, die gaarne van
zijn kant wil beantwoorden. Zoo blijft er
een wisselwerking, tot veler genoegen en
tot baat van winkeliers en andere nering
doenden.
Ditmaal zal ook St. Nicolaas de moeiten
van deze dagen ondervinden. Laten wij echter
hopen, dat het stoomschip uit Spanje met
zijn goede gaveo niet getorpedeerd wordt en
dat de neutraio Spaausche heilige weder het
neutrale Nederland zal weten te vinden. Wij wil
len niet beproeven zijne beslissingen nu reeds te
onthullen, maar dat' de Oorlogvoerende landen
als zoodanig, in zijn gedachtengang dan, niet
auders dan een gard verdiend hebben, staat
voor ons vast.
Aan de personen indivudeel wenschen wij
slechts dat ééue den Vrede
J. B. AMEN1V
Tusschen Lenin en zijn aanhaug, en de oor
logspartij iri Rusland, die voornamelijk wordt
vertegenwoordigd door de generaals, onder
steund door de vertegenwoordigers der Entente,
wordt thans de strijd om de macht gevoerd.
Lenin wil pogen het volk den vrede te geven,
en aan den oorlog een einde te maken. En
wij vernemen van Reuter, dat de Spaansche
gezant te Patrograd zich met volkomen in
stemming bij dat voornemen heeft aangesloten.
Hij heeft Trotzky's nota aanvaard en overge
seind, en den wensch uitgesproken, dat hij zal
kunneD medewerken om een einde te maken
aan den strijd, om een vrede tot stand ta
brengen, waarnaar degeheele menschheidsmacht.
Maar die gevoelens zijn niet naar den zin
van de Entente, die den strijd ivenscht voort
te zetten, ter boreiking barer imperialistische
bedoelingen, waarvan wij door de publicatie
der geheime verd-agen in Rusland ree s een
denkbeeld hebben gekregen en waarvan de
voortzetting dier publicatie nog wel meer staal
tjes zal brengen,
En eenigszins vreemd deed het aan, den
Petit Parisian te hoorei verzekeren, dat die
oorlogsbedoe'ingeu van icuporalistLchen en
annexionistischen aard ciet meer bestaan, na
bet antwomd der geallieerden aan president
Wilson in December 1916 nu het telegram
van 30 Jauuarie 1917 bekend wordt, de me-
dedeeliug bevattende aan den Russischen gezant
te Parijs over een audiëntie, door den tsaar
aan den Franschen gezant Doumergue verleend,
waarin de annexatie van de gebieden op den
rechter-Rijnoever in het dal van de Saar werd
besproken en Ruslands toestemming werd ge
vraagd, in ruit voor het vonbeperkte recht tot
vaststelling oiizet grenzen metDuir&cblacd en
Oostenrijk®.
Da verte eawoordigers der Entente landen
in het Russische kouidk wai tier, pogen invloed
te oefenen voorzoover dat nog noodig is
op generaal Doeehonin, door hem te wijzen,
op de bjjzondere machtsmiddelen, die de En
tente bezit op economisch en politiek gebied,
om Rusland te dwingen en zij willen die mid
delen gebruiken ook.
Welken invloed dit zal hebben op L nin,
is nog af te wachten.
Het »Petit Journal*, het orgaan van den
1' ranschen .iunit-ter van buitenlandsche zaken,
Stephen Pichon, bevat een artikel, waarin
reeds met de mogelijkheid rekeuing wordt ge
houden, dat Rusland met de Centraion ten
afzonderlijken vrede sluit.
veel zou dit mat beteekenen, meent het
»Petit Parisien®, daar op Rusland toch in mi
litair opzicht met meer te rekenen valten
het wblad ziet alleen in dit streven van Lenin
een smaad, welken Rusland zal op zich laden,
en waarvan de gevoigeu later op Rusland
zulleu terugkomen.
Maar »l'Oeuvre< waarschuwt ernst g, de ge
volgen vun een alzouderiijkeu Russischen viede
niet te onderschatten. Want daardoor zou
Duitsehlaud eeri geweldige strjidmacht, met
veel artillerie, vau het Oostelijk trout kunnen
brengen naar het Westelijke, en het is de
vraag ot dat tegen een zoo krachtigen stoot,
als dan zou volgeo, bestand zou zijn. Da
levensmiddelen-voorraden van Rusland zouden
bovendien, wanneer Duitschland voor hot ver
voer kou zorgen, de gevolgen van da blok
kade-maatregelen der Enteute teniet doen. Eu
het blad voorziet zella de mogelijkheid van
een verbond tusschen Rusland en Duitschland,
in den geest van den volkerenbond.
De »Matiu» meeut dan ook, dat de toestand
in Rusland op de iutergealiieerde bijeenkomst,
die thaDS te Parijs bijeenkomt, het onderwerp
van belangrijke besprekingen zal zijn. Tegen
over die onafzienbare gevolgen, die de ineen
storting van Ruslands militaire macht na zich
zal sleepen, kunnen de geallieerden niet on
verschillig zijn.
Van Eugelsche zyde wordt nu alle hoop
gevestigd op Doeehonin, evenals voor eenige
maanden op Kornilot. De Eugelsche berich
ten zeggen, dat Doechoniii's positie steeds
vaster wordt, en dat verschillende legercomité's
hem reeds steunen.
Doch de Russische regeering heeft Doe
ehonin tot vijand des volks verklaaid eu zijn
arrestatie bevolen.
Verschillende berichten doen zien, dat de
generaals, die weigeren aan de bevelen, be
treffende den wapenstilstand, te voldoen, door
de voorioopige regeering worden ontslagen.
Van verschillende zijden komen berichten
over pogingen om een socialistisch concen
tratie-ministerie te vormen, waarin ook da
Bolsjewiki zouden worden opgenomen. Een
socialistisch concentratie-kabinet zal zich even
min kunnen onttrekken aan den reeds meer
(tan eens uitgesproken wensch der Russische
Sowjetb en Boerenraden naar spoedigeu vrede,
zonder annexaties en zonder schadeloosstel
lingen.
De wensch. onmiddellijk ua de revolutie
van Maart uitgesproken, was ook aanvanke
lijk Kereusky's piogram deze heett zich
echter door de bedreigingen, om de bevelen
voor den mislukten aanval van Broessilot te
geven en daardoor heeft hij zijn eigen val
verhaast. De vredeswensch is bij bet Russi
sche volk te diep geworteld, dan dat, die door
dwangmiddelen ot bedreigingen kan onder
drukt worden.
inmiddels kemt het bericht, dat de po
gingen tot het vormen van een concentratie-
kabinet zijn mislukf, en dat de socialisten
zich bij Lenin aansloten.
Een Eugelsch bericht, meldt eindelijk, dat
Duitschland de onderhandelingen over een wa
penstilstand met Rusland heett aanvaard.
In Vlaanderen is, naar het Duitsche leger-
bericht meldt, ^onztettend hevig gevochten.
Maarschalk Haig spreekt alleen van artillerie-
activiteit bij Buurlon, maar het Duiische be
richt bevat raededeeliageu over zware gevech
ten, die in het trout ven Kameijjk werden ge
leverd, en waaraan ook Engelsche infanterie
deelnam. De bedoeling dier gevechten was
het vooruitbrengen der Eugelsche posities by
Bourlon en Fontaine-Notre-Dame.
