Van het Westelijk oorlogstooneel. DE OORLOG. De algemeene toestand. De terugtocht der Duitschers In De Panne. Wjj hebben de eer U mede te deelen, dat de R.K. Kiesvereeniging >Ons Rechte alhier, zich by deze voorstellen aansluit en ze tot de hare maakt. Hoogachtend, Het Best. der R.-K. Kiesv. »Ons Rechte te Ter Neuzen, (w.g) J. VAN ROMPU, Voorzitter. (abs.) Secretaris. Het Bestuur der vrijzinnige kiesvereeniging belegde onmiddellijk eene spoedeischende ver gadering tegen Dinsdag 27 Maart, die goed bezocht was. Na eenige bespreking werd met algemeene stem uen besloten het ontvangen schrijven op de volgende wjjze te beantwoorden. Ter Neuzen, 27 Maart 1917. Aan het Bestuur van de Anti- revolutionnaire kiesvereeniging »Nederland en Oranje* te Ter Neuzen. Mijne Heer en, Wij hebben met belangstelling kennis genomen van Uw schrijven van 24 dezer en aanstonds maatregelen genomen dit ter ken nis te brengen van de leden onzer kiesver- e niging in eene daartoe op heden avond belegde buitengewone vergadering. Bjj de bebaudeling van uw schrijven is er op gewezen, dat reeds vóór ruim 15 jaren door ons de billijkheid werd ingezien om onze Roomsch-Katholiek medeburgers een raads- zetel te bezorgen ons standpunt en dat van het toen de raadsverkiezingen leidende comité der Röomsch-Katholieken was, dat onze wenschen voor het algemeen be stuur der gemeente voornamelijk op open baar terrein, volkomen in dezelfde richting liepen. Onze herhaalde pogingen om don door de Roomsch- Katholieken gestelden canlidaat, deu heer G. A. Standaert, een zetel te be zorgen, konden, daar die candidatuur van wege uwe vereeniging telkens bestreden werd, ondanks onze ernstige pogingen en groote opofferingen daartoe, niet slagen. Evenmin had resultaat eene poging van wijlen den heer Mr. E, van Deinse, die zijn zetel wilde beschikbaar stellen indien uwe kiesvereeniging zich wilde verbinden het alsdan aan de Roomsch-Katholieken over te laten dien zetel te bezetten. Dit stuitte af op de omstandigheid, dat uwer zijds den eisch gesteld werd, dat alsdan nog 2 liberale raadsleden hun zetel zouden af staan, ten behoeve van door uwe vereeni- g ng aan te wijzen heeren, een eisch, waar aan 'onze vereeniging niet kon voldoen, om dat ze niet de beschikking over nog 2 zetels had, maar bovendien er toch nimmer op zou hebben kunnen ingaan, omdat dan geheel vrijwillig zou prijsgegeven zijn wat met zooveel moeite verkregen was. Daar bet steilen van een Roomsch Ka tholieke candidatuur steeds versterking uwer partij in den Gemeenteraad tengevolge had, werd het voor onze vereeniging een zaak van zelfbehoud, voor wat wij meenden het algemeen belang te zijn, bij tusschentijdsche vacatures met eigen candidateu uit te ko men. Door het behouden eener linksche meerderheid in den Raad, meenden wij, dat althans het bestuur bleef in de lijn waarin ook zeker de meeste Roomsch Katholieken dat wenschten. Of wij daarin hebben misgetast Zeker kwam er een wijziging in de houding der Roomsch-Katholieken ten onze opzichte. Het comité kwam bij 2 gelijkvallende tus schentijdsche vacature met 2 eigen candidaten u t en hielp bij de toen volgende herstem ming (uit verschillende omstandigheden die wij opmerkten) aan ons 2 zetels ontnemen en door candidaten uwer vereeniging bezetten. Wij zullen de laatsten zijn om de Roomsch- Katholieken het recht te ontzeggen hun en houding zelf te bepanel, maar hebben toen gemeend ook verder ons van ruggespraak met het kies-comité, dat trouwens koit daarna ontbonden is, te moeten onthouden. De hierboven aangehaalde laatste houding van het Roomsch-Katholiek verkiezings co mité voor den gemeenteraad, gevoegd bij die van de den laatsten tijd opgerichte Roomsch- Katholieke kiesvereeniging, is voor ons een beletsel thans een openvallendcn zetel, bezet door iemand, die onzerzijds gekozen werd, zonder strijd af te staan, daar wij hiermede onze partjj zouden verzwakken. Bovendien is zooals u misschien uit de bladen zult vernomen hebben door ons bereids den 23sten dezer reeds een candidaat aangewezen. In opdracht van onze vereeniging deelen wij U dus mede, dat wij op het door u onder sub lo. gedane voorstel niet kunnen ingaan. Daar u het onder 2o. bedoelde voorstel vastknoopt aan een toestemmend antwoord op het eerste punt, en dit ontkennend luidt, Jtan uw laatste voorstel onbesproken blijven. Het Bestuur van de liberale kiesvereeniging >De Vrijheid.* (get.) JAN DE FE1TER Jz., Voorzitter, (get.) L. J. DE VRIEd, loco Secretaris. P. S. De vergadering droeg ons bovendien op, onder Uwe aandacht te brengen, dat het motief »tijdsomstandigheJen« thans nog bezwaarlijk aanleiding kan zijn, om een stembusstrijd te ontgaan, waar deze ook in de jaren 1915 en 1916 is gevoerd, en ook in de laatste weken de strijd voor het bezetten van den zetel, openge vallen door het vertrek van den heer Lensen, slechts door een »loeval» is achterwege gebleven. Ons dunkt, dat het antwoord van de libe rale Kiesvereeniging op grond van de geschie denis der laatste 15 jaren in onze gemeente en van de huidige constellatie het eemg mo gelijke was. Het werd dan ook met algemeene instem- ming gegeven. Dat het ingekomen voorstel een eigenaar- digen indrnk maakt, kan geene verwondering baren na wat we in de laatste maanden zagen gebeuren. Bjj de vacatureDonze zagen we 3 candi daten, een liberalen, een roomsch-katholieken en een anti-revolutionairen. Bij de herstemming gingen de roomsch- katholieken voor bet overgroote deel over op den anti-revolutionairen candidaat, nadat de voorzitter der R-K. kiesvereeniging, de heer Van Rompu, medegedeeld had, dat de anti- rev. den volgenden keer een R-K. zouden steunen. Door krachtige propaganda slaagde de can didaat der liberalen met groote meerderheid. Toen kwam de vacatureLensen (weer een liberalen zetel). De woorden des heeren van Ruinpu werden toen pas bevestigd Vóór dien tijd was geene bevestiging te krijgen. Wel hoorde men, vreemd genoeg, dit algemeen tegenspreken. De R-K. kiesvereeniging stelde een candi daat. De anti-rev. kiesvereeniging nam dien over. De candidaatstellng gaf ons het zeldzame, musterieyse geval te zien, dat slechts ééne lijst die van de liberale kiesvereeniging was ingeleverd. De R.-K. en de anti-rev. kiesvereeniging hadden gezamenlijk maar ééne lijst en die werd niet ingediend. Zonder strijd werd de liberale zetel bezet door een liberaal, den heer G. de Ridder. De derde vacature komt door het bedanken van Dr. v. Nes en thans komen de voorstel len van anti-rev. zijde, zooals ze hier boven afgedrukt staan. Ook deze zetel is er een door de liberalen in 1915 verkregen. We meenen, dat ook de anti-rev. en de R-K. kiesvereeniging geen ander antwoord zullen verwacht hebben. In het antwoord der liberale kiesvereeniging is in het kort de geschiedenis van vroeger dagen gememoreerd. Terecht ze zal meehelpen om voorstel len en antwoord erop in het juiste licht te stellen. Waarom de anti-rev. kiesvereeniging thans, kort voor de Evenredige Vertegenwoordiging waarschijnlijk tot stand komt, de zaak wil vervroegen en voor het eerst openlijk durft op treden, is iets dat te denken geeft, maar dat die vereeniging voor zichzelf moet uitmaken. Na al wat gebeurd is, mogen de vrijzinni gen met het oog op wat voorafging en ook met den blik op de toekomst niet anders han delen dan zij deden. Het zou al heel gemakkelijk wezen voor de anti-rev. kiesvereeniging om op zoo'n wijze zich een (misschien vermeend) tactisch voor deel te verzekeren.- Wij mogen de omstandigheden voor die ver eeniging niet gemakkelijker maken, dan zij het vroeger ons deden. Wij achten het onzen plicht den strijd aan te binden. Ieder beijvere zich dezen liberalen zetel te doen bezetten door den man, die gedurende eene reeks van jaren onder voor- en tegen spoed een trouw aanhanger der vrijzinnige beginselen is gebleven. Nog eens de vrijzinnige kiesvereeniging heeft voor nu en later den eenig juisten weg gekozen, in overeenstemming met wat wij in December 1916 schreven, dat wij meer en meer zijn aangewezen op onszelven en ons innerlijk moeten versterken. Hoe merkwaardig uiteenloopend de berich ten van verschillende zijden over de toestanden in Rusland ook mogen zijn, op één puut heerscht er in de Duitsche en Engelsche mede» deelingen een opmerkelijke overeenstemming. Met het herstel van het Tsarisme houdt men klaarblijkelijk geen rekening meer. Eeu En- gelsch telegram zegt, dat een correspondent van »Central News* een onderhoud had met Kerenski, den minister van justitie der voor- loepige regeering, die verklaarde overtuigd te zijn, dat de groote meerderheid van het Rus sische volk zich zal uitspreken voor de instel ling van een republiek, een democratische republiek op federatieven grondslag, en dat de kansen van het herstel der monarchistische regeering uiterst gering zijn. En uit Berlijn wordt gemeld, dat, vólgens te Stockholm ontvangen berichten, te Moskou de uitroeping van een republiek spoedig ver wacht wordt, en dat er geen twijfel aan be staat, dat Rusland besloten is, de monarchie voor goed af te schaffen. Verschillende Zweedsche kenners van de Russische toestanden hebben zich in gelijken geest uitgelaten. Rusland is nu eenmaal op deu weg en zal niet halverwege blijven stil staan, maar voortgaan, en niet alleen de re publiek invoeren, maar deze zelfs een zeer democratisch karakter geven. De bekende schrijver Kjellen drukte dat aldus uit: »ln alle revoluties overwinnen de linker-groCpen Prof. Hjiirne daarentegen gelooft niet, dat Rusland een republiek zal worden of ten minste blijven. De macht derreactie is nog groot genoeg om een tegen-offensief te ondernemen. Hij wijst op het voorbeeld van de Fransche revolutie, waarin na een steeds verder gaande democratiseering van de republiek, plotseling een tiran opstond, die van de ontstane ver warring gebruik maakte, om de monarchie te herstellen, en daardoor den weg baande voor de reactie, die onder Lodewijk XVIII en Karei X zich weder deed gelden. Eerst zeer gelei delijk jkan de overgang van een zoo autocra tisch-bureaucratisch bewind als het Russische naar de democratische republiek plaats hebben. Evenals in de natuur geen sprongen kunnen voorkomen, is dit ook in de politiek onmogelijk, zonder de krachten der reactie de gelegenheid te geven voor een poging tot terugkeer. Deze Zweedsche professor voorziet dus een tijdperk van woelingen, waarin beurtelings de uiterste linkerzijde en de rechterzijde het heeft in hanuen zal hebben, of zal pogen te krijgen, en dat geruimen tijd zal duren, voordat het evenwicht hersteld zal wezen. De groote vraag, welke invloed de Revolutie in Ruslaud hebben zal voor de oorlogvoering wordt eveneeus zeer verschillend beantwoord. In Engelsch-Franscbe kringen is men natuur lijk overtuigd, dat de nieu.ve Russische re geering met dezelfde kracht, of liever nog krachtiger dan de oude, den strijd zal voort zetten. In Duitsche kringen weet men nog niet welke gevolgen de nieuwe toestand in Rusland hebben kanen men haalt daarom de meeniiigen aan van neutralen, die het al evenmin weten. Zoo zegt de Zweedsche professor Kjellen, dat de omwenteling de militaire macht van Rusland in ieder geval zal verzwakken, daar men niet tegelijk een groote revolutie in het binnenland kan hebben en met onver zwakte kraebt een grooten oorlog naar buiten voeren. Hij meent, dat de kansen op vrede toenemen, vooral ook, omdat de arbeiders en boeren vredelievend gezind zijn. Ook pro fessor Hjarne is van meening, dat de revolu tie de militaire kracht vaD Rusland moet ver zwakken, zoodat de vredeskansen toenemen. Professor Steffen te Stockholm daarentegen meent, dat zoo de Kadetten, de groep Miljoe- kof, de macht kunnen behouden, de oorlogs toestand niet noemenswaard zal veranderen dat, wanneer echter de linkergroepen, de ar beiders en socialisten, de macht in handen krijgen, de vrede zal tot stand komen. De berichten uit de meest verschillende bron toonen wel, dat de toestand zeer moei lijk is, en dat de ai beiders-gedelegeerden, die grooten invloed oefenen op de vOorloopige regeering, door hunne vergaande eischen de regeering voor ernstige quaesties plaatsen. Die moeiljjkheden worden nog verhoogd, door de groote verschillen van meening, geleidelijk ontstaande tusschen de leidende personen te Petersburg en Moskou. Want terwijl in Pe tersburg de Kadetten, de voorstanders van den oorlog »a outrance*, den strijd tot de eiude- looze overwinning, de bovenhand hebben, heb ben in Moskou de uiterste linkergroepen, die vredesvoorstanders zijn, het heft in handen. Dat in elk geval de ver gaande oorlogs- eischen der oude regeering zijn opgegeven, welke ook nog door Miljoekof werden verde digd, blijkt uit de oproeping der arbeiders gedelegeerden, om den verdedigingsoorlog voort te zetten, totdat een voor Rusland eervolle vrede is verkregen. Doch hoe die vrede moet tot stand komen is voor de Russische pasifisten nog een raad sel. En de »Djin« zegt: Het bevrijde Russische volk kan geen beschamenden, geen vernederenden vrede aan gaan. Het moet den oorlog voortzetten, zij het ook met gewijzigde bedoelingen. Het ge praat over de vernietiging van het Duitsche mililairisme moet nu eindeljjk eens uit zijn. >Voor Rusland is het thans zaak eervolle vredesvoorwaarden te bedingen. De oorlog, met den honger als wapen, mag niel worden voort gezet,* En ten slotte: »Een eervolle vrede, die ons de gelegenheid biedt, ons binnen onze grenzen vreedzaam te ontwikkelen en de voordeelen te genieten, die de revolutie ons gebracht heeft, dat is ons oorlogsdoel. Dit doel moet nu en spoedig ter kennis van het Duitsche volk worden gebracht.* De strijd aan de fronten geeft geen aan leiding tot bijzondere besprekingen. Het raad sel van het westelijk front is ook niet opge lost. Berichten van Fransche en Duitsche zijde zijn overeenstemmend in de vermelding, dat op het bewuste gebied, tusschen Somme en Oise en ten zuiden van de Oise niets be langrijks plaats had. Overigens enkele voor postengevechten en wat artilleriebeschieting. En aan het oostelijk front, door ingetreden dooiweer, weinig actie; slechts ten zuiden van de Karpathen, in het Uz-dal, werd een Rus- sisch-Roemeensche v ersterking door de Duit- schers bezet, en bij een tegenaanval behouden. Aan het Macedonische front is de kalmte teruggekeerd, die slechts door artilleriebe schieting wordt verstoord. BERLIJN, 29 Maart, (W. B) De Duitsche dekkingstroepen blijven zoo handig opereeren, dat de vijand in het onzekeie is of hij met achterhoeden te doen heMt of dat hjj de Duit sche hoofdmacht tegenover zich heeft. De Duit sche troepen ontruimen de vernielde dorpen en de stellingen on den vijand binnen de werking van bun artillerie te lokken en her nemen dan in snellen stormloop de ontruimde stellingeu om ze bij hernieuwden aanval weer prijs te geven. Twee op Villiersfaucon uit Lon- gavesnes aanrukkende Engelsche eskadrons werden door artilleiiie-en mitrailleursvuur ge dwongen terug te heeren. Toen vervolgens de Eogelschen na artiilerievoorbereiding een omvattendeu aai vil deden met infanterie, vier eskadrons en vijt gepantserde auto's weken de Duitsche troepen in verschillende richtingen terug, namen weer stellingen in en brachten den vijand door geconcentreerd vuur hevige ver liezen toe. üp andere punten werden aanvallen van zwak kere afdeelingen afgeslagen. Van een zuidelijk van Nurlu opgereden battery werden twee stuk ken tot zwijgen gebracht. Eeu met zwakke strijdkachteo ten oosten van Auberive ondernomen aanval leverde 40 gevan genen, terwijl een vijandelijke loopgraat over 300 M breedte in Duitsche handen viel, welke, na vernieling, werd ontruimd, zonder dat de vijand dit bemerkte. LONDEN, 29 Maart. (Reuter.) De „Times" schrijftDe vorderingen van de Franscheu tusschen Oise en Aisne beteektnen dat de terug tocht vun Hindenburgs legioenen waarschijnlijk moet worden hervat. Onze boodgeuooten hebben het Brasse Foret van Concy vermeesterd eu rukken nu het Haute Foret in, zoowel als het groote bosch van St. Gobain. Dat de vijand vrijwillig zijn gunstige posities in deze be zwaarlijke streken opgaf, kan nauweljjks worden geloofd. Evenmin is aan te nemen dat het de bedoeling was onzen bondgenooten toe te staan de oude vesting van La Fère half te omsingelen, zooals ze deden. De theorie, dut De Fransche troepen sneller vooruitgingen aan weerszijden van de Oise dan de vijand verwachtte, is nog steeds houdbaar. Verder iu het noorden bljjven de Britsche strijdkrachten in beweging en voegeo zij haast dagelijks uieuwe plaatsen toe aan de lijst van bevrjjde dorpen. Vau de Aisde tot Atrecht bljjft het geheele front beweeglijk. Ougetwijfdd blijft men voortgaan in de richting van een bewegingsoorlog en de geallieerden hebben van die verandbring alles te hopen. In den aauvaug van April zuilen we wel komen te staau voor ontzaglijke acties want de geallieerden zijn vol verlangen om in nau were voeling "te komen met den onwilligen vijand. De ware les van den Duitschen terug tocht is, dat de Pruisische theorieën vau den oorlog over boord worden geworpen. De nieuwe Pruissische militaire school zoekt bljjkbaar haar gloria in terugtochten, hetgeen een zonderlinge ommekeer is na de eens zoo trotsche traditiën. Wij mogen haast wel vor wachten, dat de Duitsche deskundigen weldro zullen uitleggen, dat de ware linie van Hinden burg naar Berlijn leidt. Men verneemt uit De Panne (onbezet België) Ook de Vlaamsche visschersvloot vau De Panne, de eenige, die nog in dienst is, heeft haar tol aan de duikbootoorlog moeten be talen. Twee sloepen werden door een Duit schen onderzeeër tot zinken gebracht. Al het volk is gered geworden. Deze oorlog tegen weerlooze bootjes kan de stoutmoedige vis- schers niet afschrikken.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1917 | | pagina 2