Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
S c hoolge 1 d.
Verstrekken Regeeringsbrooil.
Yan het Westelijk oorlogstooneel.
Zaterdag 7 Augustus 1915,
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neusen.
Voor België 95 cent by vooruitbetaling.
Abonnementen worden &angenotnen by alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef, latere. So 15.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 6 regels 50 aent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver
minderd tariel, Örootere letters naar plaatsruimte.
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen
j^e_Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmtfgea by den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen.
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt be
kend dat wegens handhaving door de regeering
van den vorigen meelprijs voor deze gemeente met
ingang van 10 Augustus aanstaande de prijs van
bet Regeeringsbrood wordt bepaald op 12 cent
per K.ü,
Ter Neuzen, den 6 Augustus 1915,
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA,
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
brengen ter kennis dat het kohier van het
schoolgeld voor het openbaar lager onderwijs in
deze gemeente, over het 3e kwartaal 1915, in af
schrift, gedurende vijf maanden op de secretarie der
gemeente, voor een ieder ter lezing is nedergelegd.
Ter Neuzen, den 2 Augustus 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester
L. WABEKE, Secretaris.
DE OORLOG.
De algemeene toestand.
De strijd in Polen wordt voortgezet. Nog is
W arschau niet bezet, maar de voorwerken wor
den ontruimd. De Russische troepen uit de linie
BlonieGora Kalwarja trekken op de stad
terug. En evenals het terugtrekken van de
troepen die aan den Weichsel waren opgesteld
in Iwangorod, gesehiedde dit, naar het Russi
sche legerbericht uiteenzet, op grond van
vooraf beraamde plannen, en zonder door den
vijand gedwongen te zjjn.
Niemand weet, als is het besluit genomen
om W arschau te ontruimen, op welk punt het
lot van de stad zal worden beslist. Of dit
zal zijn door het voortdringen van de Duit-
schers aan de Naref, of door den opmarsch
van de Duitsch-Oostenrijksche legers oij Lu
blinCholm.
Maar de grootvorst dient toch te zorgen,
dat zijn terugtochtslijn niet kan worden af
gesneden. Want dan brengt zijn talmen hen
meer nadeel dan voordeel. Niet elke veldheer
is een labius Cunctator, die door zijn talmen
de overwinning verzekerde. Er zijn ook voor
beelden in de geschiedenis, dat een besluit
werd genomen, toen het te laat was om het
uit te voeren.
En daar de positie van de Russische troe
pen niet alleen bedreigd wordt door de on
middellijke omtrekking, aan de Weichsel en
de Naref maar bovendien nog door een tweede,
strategische omtrekking, benoorden den Njemen
en aan deD Boeg, is het noodzakelijk met den
opmarsch van die legers rekening te houden
hij het beschouwen van den toestand. En dan
zien wjj dat de legers van Von Mackensen
aan heide zijden van den Boeg vooruitgaan.
Gemakkellijk gaat dat niet, want de Russen
verdedigen zich hardnekkig. Maar de Duitsche
berichten melden dat ten slotte de Russische
verdedigingslinie doorbroken werd, en dat de
Russen den terugtocht aanvaardden over de
geheele linie, tusschen Weichsej en Boeg, in
noordelijke richting.
De legers van v. Below, die in het noorden
den marsch naar den spoorweg Wilna—Du-
naburg voortzetten, zijn reeds, tot Koepisjki,
40 K.M, oostelijk van Ponjewietsj gekomen.
Van de gevechten op het oostelijk front,
al zijn de wijzigingen dagelijks niet steeds
even belangrijk, kan men tenminste iets me-
dedeelen er gebeurt iets, er komt schot in,
de gevechtsposities teekenen zich geleidelijk
af. Maar van die op het westelijk front kan
men slechts zeggen, dat er gevochten wordt.
V an die vechterij iets mede te deelen, is heel
moeilijk, wanneer in het Duitsche legerbe
richt gezegd wordt, dat er »niets belangrijks
voorviel«, en in het Fransche eenige gevechten
met handgranaten worden gemeld, of van ge
weervuur en artilleriebeschieting tusschen de
loopgraven wordt gesproken. En nog moeilijker
wordt het wanneer de betrokken partijen
eikaars toch al weinig zeggende berichten aan
een meedoogenlooze critiek onderwerpen.
Mais mon Dieu is er dan ooit een leger
bevelhebber geweest, die de waarheid sprak
dat wil zeggen de geheele waarheid en
niets dan de waarheid? Dat zou immers een
onmogelijkheid zijn
De waarheid verneemt men als de oorlog
gedaan is, over jaren, in een werk van den
generalen staf.
Wat wij nu hooren en bespreken, is een
opvatting van de waarheid, een benadering
door het vergeljjken van twee halve-of kwart
waarheden.
En die dan nog gezien zijn door zonderling
geslepen brilleglazen.
Officieele communiqué's.
PARIJS, 5 Aug. (Havas.) De Duitsche
legerberichten van 28 Juli tot I Aug. ver
dienen verbetering.
In Artois ondernamen de Duitscbers aan
vallen, welke hun niettegenstaande de geleden
verliezen slechts een winst van een twintigtal
meters opleverden. In dezelfde streek deden
de Franschen geen enkelen aanval. Zij bepaal
den zich er toe de vijandelijke infanterie in
haar loopgraven voortdurend te bestoken met
handgranaten. In Champagne is de door ont
ploffing van Duitsche mijnen aangerichte schade
gering; de Franschen behouden hun overwicht
in den onderaardschen strijd, zoowel wat be
treft het initiatief als den strijd zelf. In de
Argonnen en Vauquois zijn de Duitsche mijnen
ontploft niet io, maar vóór de Fransche loop
graven, waar zij slechts weinig schade aange
richt hebben. De Duitsche legerberichten
maken als gewoonlijk melding van afgeslagen
Fransche aanvallen in het Priesterbosch, terwijl
het juist de Duitschers waren, die aanvielen,
doch zonder succes. In de Vogezen houden de
Franschen den geheelen Oréte-de-Linge bezet,
benevens het grootste gedeelte van Schratz-
miinnele en den Barrenkopf. De verovering
van de hoogten gaf aanleiding tot hardnekkige
gevechten, waarin de Duitschers zware ver
liezen leden.
De door de Duitschers beproefde luchtaan
vallen op Duinkerken, Nancy, Luneville, Mal-
zeville en Saintois werden uitgevoerd met
zwakke atdeelingen. Het kleine aantal vlieg
tuigen, dat er aan deelnam, liet maar enkele
bommen vallen. Er is slechts onbeteekenende
materieele schade aangericht.
Het Duitsche legerbericht van 1 Aug. geeft
een opsomming van de in de Argonnen van
20 Jun: tot 20 Juli gemaakte krijgsgevangenen.
Dit cijfer behelst ook thans weer niet het
werkelijke aantal krijgsgevangenen, maar bet
totaal der vastgestelde Fransche verliezen aan
dooden, gewonden en vermisten. Men moet
deze overdreven cijfers van het aantal krijgs
gevangenen, gemaakt gedurende een maand
van hevige gevechten over een groot front,
eens vergelijken met het aantal door de Fran
schen gemaakte krijgsgevangenen in de streek
van Ban-de-Sapt. Hier, waar slechts zeer
plaatselijke gevechten voorkwamen, maakten
de Franschen alleen op 8 en 29 Juli 30 offi
cieren en 1G24 man krijgsgevangen.
BERLIJN, 5 Aug. (Wolff.) Officieele mede-
deeling uit het groote hoofdkwartier:
In de Vogezen bij den Lingekopf en ten Z.
daarvan is de strijd opnieuw ontbrand.
Overigens geen gebeurtenissen van beteekenis.
Be loopgraven na het gevecht.
Een correspondent van liet Hbl. schrijft uit
Breeten
't Was nog vroeg in den morgen, toen ik
met een afdeeling pioniers naar de loopgra
ven toog. Zooals men weet is er nu bijna
een week onafgebroken gestreden rondom
I peren. Het landgoed »De Hooget is meer
malen genoemd, en rond deze heerlijkheid
heeft zich dan ook weer een stuk van het
oorlogsdrama afgespeeld. Na zulke gevechten
is er dan voor de pioniers veel te deen. Al
lereerst moeten de loopgraven voor zoover
mogelijk gezuiverd worden van dooden, en
waar noodig hersteld.'t Eerste werk is
zeer luguber eu droef. De meest hartroe
rende tooneelen ziet men hier. Sommige
gedeelten van loopgraven zijn geheel of groo-
tendeels gevuld met lijken. Als één verwarde
vleeschklomp liggen soms vriend en vjjand
dooreen. In een stuk loopgraaf ten westen
van Hooge vonden de opruimers vandaag
een twintigtal lijken op eenige vierkante me
ters grond. Wanneer de lijken bijeengebracht
zjjn op aanmerkelijken afstand van de vuur
lijn, worden ze in groote kuilen neergelaten,
en een godsdienstplechtigheid besluit het werk,
W anneer de omstandigheden het toelaten,
wordt de teraardebestelling door eenige hon-
de.den soldaten bijgewoond. Men ziet ze
dan staan met ongedekte hoofden aan de
groeve. Hun strakke gezichten worden zoo
mogelijk dan nog ernstiger. Men vraagt
zich dan wel eens af, of dat nu dezelfde
mannen zijn die, nog kort geleden, zingende
en fluitende naar het front gingen.
Ik sprak na de plechtigheid met een ser
geant, die reeds tot driemaal van bijna al zijn
mannen beroofd, uit de loopgraven was ge
komen. Het is wonderlijk, hoe sommigen
als door een wonder gespaard worden in fei
len vuurpoel. Ik zag soldaten uit de loop
graaf komen met tientallen kogelgaten in hun
uniform, en die toch ongedeerd waren ge
bleven. lerwijl anderen in het eerste uur,
dat ze op het terrein kwamen, reeds den dood
vonden.
1 erwijl de dragers bezig waren een aantal
dooden weg te ruimen, hoorden ze plotstling
iemand roepen, 't Bleek dat onder een stapel
ken een gewonde lag. De man had zjjn
rechterbeen gebroken, en was daarna zjju be
wustzijn kwijt geraakt. Gedurende zijn be
wusteloosheid had het gevecht voortgang gehad,
en waren doode makkers over hem heen
gevallen. Door zijn beenbreuk kon hij zich
onmogelijk loswerken. Slechts enkele uren
had gelukkig die toestand geduurd. Zoo te
midden der dooden te liggen, onmachtig zich
van dien droeven last te ontdoen, moet ont
zettend zijn. En naar eenige ervaren dragers
mi] meedeelden komen zulke gevallen meer
malen voor.
De loopgraven zien er na ten gevecht uit,
alsof ze van bordpapier waren, vol klooven,
scheuren, gaten enz. De geschutprojectielen
en de handgranaten houden er in huis op
een ontzettende wijze.
Doch met enkele uren hard en gevaarlijk
werken doet men de sporen van den voorb'ij-
geganen strijd verdwijnen. Maar ook komt
het voor, dat terwijl men bezig is de geleden
schade te herstellen, opnieuw de stelling onder
vijandelijk vuur wordt genomen. Toch kunnen
de mannen met het werk belast, dit dan niet
opgeven. De terugtocht is dan vaak door het
vijandelijk vuur onmogelijk. Men graaft zich
dan maar zeer spoedig in. De meegenomen
reserve-voorraad levensmiddelen moet dan ge
woonlijk strekken tot er verandering komt.
Die verandering komt dan slechts, wanneer de
eigen artillerie de vjjandelpe tot zwijgen
brengt, of deze om de een of ander reden
haar vuur vermindert. Men kan zich wel
voorstellen welk een benarde positie die lieden
innemen, die aldus er tusschen zitten.
Wan de Zeeuwsch-Vlaamsche
grens.
Een correspondent schrijft
De afsluiting van de grens door middel
van electrische draden nadert hare voltooiing.
Zij is gevorderd tot aan Middelburg in Vlaan
deren en nu maakt men zich gereed tot
het aanleggen van het laatste gedeelte van
Middelburg tot Knocke. Niet alleen de Duit
sche soldaten werken eraan maar ook bur
gers uit Knocke. Deze laatsten worden hiertoe
gedwongen, maar ontvangen een goed dag
loon 5 francs. Met een reusachtige werk-
auto worden zij iederen morgen naar de grens
gebracht.
Ook over het Kanaal tusschen Brugge en
Sluis zal de draad worden aangelegd maar
zoo hoog, dat er een schip onderdoor kan.
Nog altijd schijnt men het gevaarlijke van
deze afsluiting niet voldoende te beseffen.
Telkens weer wordt een smokkelaar of koe-
riei het slachtoffer van zjjne pogingen om
oyer den draad te komen. Gisteren is er bij
Sint Laurens nog een Belg hierbij omge
komen. Hij trachtte over den draad te
springen, maar bleef met zjjn voet haken, sloeg
voorover, en kwam toen onmiddellijk met den
vollen stroom in aanraking. Zijn doode lichaam
bleet zwart gebrand hangen'over den draad,
en is later weggenomen.
Hoeveel slachtoffers zullen er nog moeten
vallen, voor men genoegzaam begrijpt, dat
er met den draad niet te spotten valt
Merkwaardig is hoeveel honden, katten en
kippen in den draad blijven hangen. En de
Duitsche soldaten organiseeren nu en dan
drijfjachten, waarbjj de hazen worden opgejaagd
naar de electrische geleiding, die voor hen
haar doodelijk werk verricht
Toch is het te begrijpen, dat de echte smok
kelaar en koerier zich niet door het gevaar
laat weerhouden, en groot is de vinding
rijkheid, waarmede men er aan tracht te
ontkomen.
Een nieuwste truc is dezeMen neemt
een ton, zonder bodem of deksel, welke men
met dik bordpapier van binnen en van bui
ten bekleedt. Deze ton wordt gebracht tus
schen de twee onderste van de drie draden,
die boven elkaar zijn gespannen, en men
kruipt door de ton. Zijn de nachten wat
donker, dan helpt een dubbele ladder ook
vrij goed.
Moge het hier en daar dus toch nog eens
gelukken over de grens te komen, toch doet
de nieuwe versperring haar werk goeden
is 'teeue uitzondering zoo er nog iemand
overkomt.
De Duitsche soldaten weten dat ook heel
goedwant die er »genoeg« van hebben ge-
kïegen, trachten nu te deserteeren, vóór de
diaad er is. In de laatste dagen zijn er nog
al enkelen overgekomen in dezen hoek, die
soms over een afstand van 2 of 3 uren even-
zoovele dagen noodig gehad hebben om door
het veld en het koren naar de grens te sluipen.
Het zijn meestal mariniers en matrozen. De
vrees voor het »front» zit er hij hen diep
in en liever dan nog eens daar heen te
moeten, loopen zjj de risico van de ontvluchting
en interneering.
Als straks de draad gespannen is, en de
oogst is binnen gehaald, dan wordt het vrjj-
wel onmogelijk nog de grens over te komen.
De oogst in België langs de Zeeuwsche
grens staat prachtig. Door de Duitsch auto
riteiten wordt alles opgekocht. De boeren
mogen zooveel behouden, als redelijkerwijze
voor eigen gebruik noodig hebben. Voor de
rest worden zij goed betaald, niet in bons,
zooals bij de requisites, maar in geld.
Ook de Nederlanders, die op Belgisch ge
bied hun land hebben, moeten hun geheelen
oogst afstaan. Dezen hebben anders daar
over genoeg in zorg gezeten. In het voorjaar
TER NEIIZEMX VOLKSBLAD