Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen, S c hoolge 1 d. Verstrekken Regeeringsbrooil. Yan het Westelijk oorlogstooneel. Zaterdag 7 Augustus 1915, ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neusen. Voor België 95 cent by vooruitbetaling. Abonnementen worden &angenotnen by alle Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Telef, latere. So 15. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 6 regels 50 aent; elke regel meer 10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver minderd tariel, Örootere letters naar plaatsruimte. Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen j^e_Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmtfgea by den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen. De Burgemeester van TER NEUZEN maakt be kend dat wegens handhaving door de regeering van den vorigen meelprijs voor deze gemeente met ingang van 10 Augustus aanstaande de prijs van bet Regeeringsbrood wordt bepaald op 12 cent per K.ü, Ter Neuzen, den 6 Augustus 1915, De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN, brengen ter kennis dat het kohier van het schoolgeld voor het openbaar lager onderwijs in deze gemeente, over het 3e kwartaal 1915, in af schrift, gedurende vijf maanden op de secretarie der gemeente, voor een ieder ter lezing is nedergelegd. Ter Neuzen, den 2 Augustus 1915. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester L. WABEKE, Secretaris. DE OORLOG. De algemeene toestand. De strijd in Polen wordt voortgezet. Nog is W arschau niet bezet, maar de voorwerken wor den ontruimd. De Russische troepen uit de linie BlonieGora Kalwarja trekken op de stad terug. En evenals het terugtrekken van de troepen die aan den Weichsel waren opgesteld in Iwangorod, gesehiedde dit, naar het Russi sche legerbericht uiteenzet, op grond van vooraf beraamde plannen, en zonder door den vijand gedwongen te zjjn. Niemand weet, als is het besluit genomen om W arschau te ontruimen, op welk punt het lot van de stad zal worden beslist. Of dit zal zijn door het voortdringen van de Duit- schers aan de Naref, of door den opmarsch van de Duitsch-Oostenrijksche legers oij Lu blinCholm. Maar de grootvorst dient toch te zorgen, dat zijn terugtochtslijn niet kan worden af gesneden. Want dan brengt zijn talmen hen meer nadeel dan voordeel. Niet elke veldheer is een labius Cunctator, die door zijn talmen de overwinning verzekerde. Er zijn ook voor beelden in de geschiedenis, dat een besluit werd genomen, toen het te laat was om het uit te voeren. En daar de positie van de Russische troe pen niet alleen bedreigd wordt door de on middellijke omtrekking, aan de Weichsel en de Naref maar bovendien nog door een tweede, strategische omtrekking, benoorden den Njemen en aan deD Boeg, is het noodzakelijk met den opmarsch van die legers rekening te houden hij het beschouwen van den toestand. En dan zien wjj dat de legers van Von Mackensen aan heide zijden van den Boeg vooruitgaan. Gemakkellijk gaat dat niet, want de Russen verdedigen zich hardnekkig. Maar de Duitsche berichten melden dat ten slotte de Russische verdedigingslinie doorbroken werd, en dat de Russen den terugtocht aanvaardden over de geheele linie, tusschen Weichsej en Boeg, in noordelijke richting. De legers van v. Below, die in het noorden den marsch naar den spoorweg Wilna—Du- naburg voortzetten, zijn reeds, tot Koepisjki, 40 K.M, oostelijk van Ponjewietsj gekomen. Van de gevechten op het oostelijk front, al zijn de wijzigingen dagelijks niet steeds even belangrijk, kan men tenminste iets me- dedeelen er gebeurt iets, er komt schot in, de gevechtsposities teekenen zich geleidelijk af. Maar van die op het westelijk front kan men slechts zeggen, dat er gevochten wordt. V an die vechterij iets mede te deelen, is heel moeilijk, wanneer in het Duitsche legerbe richt gezegd wordt, dat er »niets belangrijks voorviel«, en in het Fransche eenige gevechten met handgranaten worden gemeld, of van ge weervuur en artilleriebeschieting tusschen de loopgraven wordt gesproken. En nog moeilijker wordt het wanneer de betrokken partijen eikaars toch al weinig zeggende berichten aan een meedoogenlooze critiek onderwerpen. Mais mon Dieu is er dan ooit een leger bevelhebber geweest, die de waarheid sprak dat wil zeggen de geheele waarheid en niets dan de waarheid? Dat zou immers een onmogelijkheid zijn De waarheid verneemt men als de oorlog gedaan is, over jaren, in een werk van den generalen staf. Wat wij nu hooren en bespreken, is een opvatting van de waarheid, een benadering door het vergeljjken van twee halve-of kwart waarheden. En die dan nog gezien zijn door zonderling geslepen brilleglazen. Officieele communiqué's. PARIJS, 5 Aug. (Havas.) De Duitsche legerberichten van 28 Juli tot I Aug. ver dienen verbetering. In Artois ondernamen de Duitscbers aan vallen, welke hun niettegenstaande de geleden verliezen slechts een winst van een twintigtal meters opleverden. In dezelfde streek deden de Franschen geen enkelen aanval. Zij bepaal den zich er toe de vijandelijke infanterie in haar loopgraven voortdurend te bestoken met handgranaten. In Champagne is de door ont ploffing van Duitsche mijnen aangerichte schade gering; de Franschen behouden hun overwicht in den onderaardschen strijd, zoowel wat be treft het initiatief als den strijd zelf. In de Argonnen en Vauquois zijn de Duitsche mijnen ontploft niet io, maar vóór de Fransche loop graven, waar zij slechts weinig schade aange richt hebben. De Duitsche legerberichten maken als gewoonlijk melding van afgeslagen Fransche aanvallen in het Priesterbosch, terwijl het juist de Duitschers waren, die aanvielen, doch zonder succes. In de Vogezen houden de Franschen den geheelen Oréte-de-Linge bezet, benevens het grootste gedeelte van Schratz- miinnele en den Barrenkopf. De verovering van de hoogten gaf aanleiding tot hardnekkige gevechten, waarin de Duitschers zware ver liezen leden. De door de Duitschers beproefde luchtaan vallen op Duinkerken, Nancy, Luneville, Mal- zeville en Saintois werden uitgevoerd met zwakke atdeelingen. Het kleine aantal vlieg tuigen, dat er aan deelnam, liet maar enkele bommen vallen. Er is slechts onbeteekenende materieele schade aangericht. Het Duitsche legerbericht van 1 Aug. geeft een opsomming van de in de Argonnen van 20 Jun: tot 20 Juli gemaakte krijgsgevangenen. Dit cijfer behelst ook thans weer niet het werkelijke aantal krijgsgevangenen, maar bet totaal der vastgestelde Fransche verliezen aan dooden, gewonden en vermisten. Men moet deze overdreven cijfers van het aantal krijgs gevangenen, gemaakt gedurende een maand van hevige gevechten over een groot front, eens vergelijken met het aantal door de Fran schen gemaakte krijgsgevangenen in de streek van Ban-de-Sapt. Hier, waar slechts zeer plaatselijke gevechten voorkwamen, maakten de Franschen alleen op 8 en 29 Juli 30 offi cieren en 1G24 man krijgsgevangen. BERLIJN, 5 Aug. (Wolff.) Officieele mede- deeling uit het groote hoofdkwartier: In de Vogezen bij den Lingekopf en ten Z. daarvan is de strijd opnieuw ontbrand. Overigens geen gebeurtenissen van beteekenis. Be loopgraven na het gevecht. Een correspondent van liet Hbl. schrijft uit Breeten 't Was nog vroeg in den morgen, toen ik met een afdeeling pioniers naar de loopgra ven toog. Zooals men weet is er nu bijna een week onafgebroken gestreden rondom I peren. Het landgoed »De Hooget is meer malen genoemd, en rond deze heerlijkheid heeft zich dan ook weer een stuk van het oorlogsdrama afgespeeld. Na zulke gevechten is er dan voor de pioniers veel te deen. Al lereerst moeten de loopgraven voor zoover mogelijk gezuiverd worden van dooden, en waar noodig hersteld.'t Eerste werk is zeer luguber eu droef. De meest hartroe rende tooneelen ziet men hier. Sommige gedeelten van loopgraven zijn geheel of groo- tendeels gevuld met lijken. Als één verwarde vleeschklomp liggen soms vriend en vjjand dooreen. In een stuk loopgraaf ten westen van Hooge vonden de opruimers vandaag een twintigtal lijken op eenige vierkante me ters grond. Wanneer de lijken bijeengebracht zjjn op aanmerkelijken afstand van de vuur lijn, worden ze in groote kuilen neergelaten, en een godsdienstplechtigheid besluit het werk, W anneer de omstandigheden het toelaten, wordt de teraardebestelling door eenige hon- de.den soldaten bijgewoond. Men ziet ze dan staan met ongedekte hoofden aan de groeve. Hun strakke gezichten worden zoo mogelijk dan nog ernstiger. Men vraagt zich dan wel eens af, of dat nu dezelfde mannen zijn die, nog kort geleden, zingende en fluitende naar het front gingen. Ik sprak na de plechtigheid met een ser geant, die reeds tot driemaal van bijna al zijn mannen beroofd, uit de loopgraven was ge komen. Het is wonderlijk, hoe sommigen als door een wonder gespaard worden in fei len vuurpoel. Ik zag soldaten uit de loop graaf komen met tientallen kogelgaten in hun uniform, en die toch ongedeerd waren ge bleven. lerwijl anderen in het eerste uur, dat ze op het terrein kwamen, reeds den dood vonden. 1 erwijl de dragers bezig waren een aantal dooden weg te ruimen, hoorden ze plotstling iemand roepen, 't Bleek dat onder een stapel ken een gewonde lag. De man had zjjn rechterbeen gebroken, en was daarna zjju be wustzijn kwijt geraakt. Gedurende zijn be wusteloosheid had het gevecht voortgang gehad, en waren doode makkers over hem heen gevallen. Door zijn beenbreuk kon hij zich onmogelijk loswerken. Slechts enkele uren had gelukkig die toestand geduurd. Zoo te midden der dooden te liggen, onmachtig zich van dien droeven last te ontdoen, moet ont zettend zijn. En naar eenige ervaren dragers mi] meedeelden komen zulke gevallen meer malen voor. De loopgraven zien er na ten gevecht uit, alsof ze van bordpapier waren, vol klooven, scheuren, gaten enz. De geschutprojectielen en de handgranaten houden er in huis op een ontzettende wijze. Doch met enkele uren hard en gevaarlijk werken doet men de sporen van den voorb'ij- geganen strijd verdwijnen. Maar ook komt het voor, dat terwijl men bezig is de geleden schade te herstellen, opnieuw de stelling onder vijandelijk vuur wordt genomen. Toch kunnen de mannen met het werk belast, dit dan niet opgeven. De terugtocht is dan vaak door het vijandelijk vuur onmogelijk. Men graaft zich dan maar zeer spoedig in. De meegenomen reserve-voorraad levensmiddelen moet dan ge woonlijk strekken tot er verandering komt. Die verandering komt dan slechts, wanneer de eigen artillerie de vjjandelpe tot zwijgen brengt, of deze om de een of ander reden haar vuur vermindert. Men kan zich wel voorstellen welk een benarde positie die lieden innemen, die aldus er tusschen zitten. Wan de Zeeuwsch-Vlaamsche grens. Een correspondent schrijft De afsluiting van de grens door middel van electrische draden nadert hare voltooiing. Zij is gevorderd tot aan Middelburg in Vlaan deren en nu maakt men zich gereed tot het aanleggen van het laatste gedeelte van Middelburg tot Knocke. Niet alleen de Duit sche soldaten werken eraan maar ook bur gers uit Knocke. Deze laatsten worden hiertoe gedwongen, maar ontvangen een goed dag loon 5 francs. Met een reusachtige werk- auto worden zij iederen morgen naar de grens gebracht. Ook over het Kanaal tusschen Brugge en Sluis zal de draad worden aangelegd maar zoo hoog, dat er een schip onderdoor kan. Nog altijd schijnt men het gevaarlijke van deze afsluiting niet voldoende te beseffen. Telkens weer wordt een smokkelaar of koe- riei het slachtoffer van zjjne pogingen om oyer den draad te komen. Gisteren is er bij Sint Laurens nog een Belg hierbij omge komen. Hij trachtte over den draad te springen, maar bleef met zjjn voet haken, sloeg voorover, en kwam toen onmiddellijk met den vollen stroom in aanraking. Zijn doode lichaam bleet zwart gebrand hangen'over den draad, en is later weggenomen. Hoeveel slachtoffers zullen er nog moeten vallen, voor men genoegzaam begrijpt, dat er met den draad niet te spotten valt Merkwaardig is hoeveel honden, katten en kippen in den draad blijven hangen. En de Duitsche soldaten organiseeren nu en dan drijfjachten, waarbjj de hazen worden opgejaagd naar de electrische geleiding, die voor hen haar doodelijk werk verricht Toch is het te begrijpen, dat de echte smok kelaar en koerier zich niet door het gevaar laat weerhouden, en groot is de vinding rijkheid, waarmede men er aan tracht te ontkomen. Een nieuwste truc is dezeMen neemt een ton, zonder bodem of deksel, welke men met dik bordpapier van binnen en van bui ten bekleedt. Deze ton wordt gebracht tus schen de twee onderste van de drie draden, die boven elkaar zijn gespannen, en men kruipt door de ton. Zijn de nachten wat donker, dan helpt een dubbele ladder ook vrij goed. Moge het hier en daar dus toch nog eens gelukken over de grens te komen, toch doet de nieuwe versperring haar werk goeden is 'teeue uitzondering zoo er nog iemand overkomt. De Duitsche soldaten weten dat ook heel goedwant die er »genoeg« van hebben ge- kïegen, trachten nu te deserteeren, vóór de diaad er is. In de laatste dagen zijn er nog al enkelen overgekomen in dezen hoek, die soms over een afstand van 2 of 3 uren even- zoovele dagen noodig gehad hebben om door het veld en het koren naar de grens te sluipen. Het zijn meestal mariniers en matrozen. De vrees voor het »front» zit er hij hen diep in en liever dan nog eens daar heen te moeten, loopen zjj de risico van de ontvluchting en interneering. Als straks de draad gespannen is, en de oogst is binnen gehaald, dan wordt het vrjj- wel onmogelijk nog de grens over te komen. De oogst in België langs de Zeeuwsche grens staat prachtig. Door de Duitsch auto riteiten wordt alles opgekocht. De boeren mogen zooveel behouden, als redelijkerwijze voor eigen gebruik noodig hebben. Voor de rest worden zij goed betaald, niet in bons, zooals bij de requisites, maar in geld. Ook de Nederlanders, die op Belgisch ge bied hun land hebben, moeten hun geheelen oogst afstaan. Dezen hebben anders daar over genoeg in zorg gezeten. In het voorjaar TER NEIIZEMX VOLKSBLAD

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1915 | | pagina 1