TENTOONSTELLING
CONCOURS
op MAANDAG 1 JUNI 1914, (2e Pinksterdag.)
Gemengde Berichten.
INGEZONDEN STUKKEN.
ALBANIË.
Hoogwatergetij te Ter Neuzen.
Advertentiën.
Vereenigde Handwerkslieden
GROOT INTERNATIONAAL
Aanvangende 2 uur precies.
De Arnhemsehe politierevolvers.
Het treurige geval te Arnhem in den nacht
van Zaterdag op Zondag, waarbij een mensch
gedood werd en een ander gewond door den
inspecteur van politie doet de «Arnhemsehe
Courant* en evenzeer de «Nieuwe Arnhemsehe
Courant* ernstige waarschuwingen hooren
tegen het toevertrouwen aan de politie van
zulke gevaarlijke wapenen als revolvers, die
zoo maar van zelf afgaan.
Inderdaad moet ieder getroffen hebben de
verklaring door den inspecteur afgelegd.
Het schot, dat een persoon doodde, ging
volgens zjjne verklaring tegen zjine bedoeling
af en het tweede schot, dat den broeder van
het slachtoffer ernstig verwondde, ging ook
vanzelf af.
De automatische kracht, die in de revolvers
der Arnhemsehe politie schuilt, grenst aan
het wonderbare.
De «Arnhemsehe Ccurant* wjjst er op, dat
de inspecteur, die zoo'n revolver er op nahield,
nog steeds zijn dienst doet, terwijl ook de
«Nieuwe Arnh. Courant* het wenscbeljjk acht,
dat althans zijn dienst tot bureauarbeid beperkt
bljjft. Dit tot beveiliging van het publiek.
De N. A. Ct. acht het ergerljjk, dat de
doodeljjk getroffene bijna een uur lang op de
trottoirsteenen moest liggen, voordat in ge
neeskundige hulp was voorzien.
In deze treurige Arnhemsehe zaak is zeker
het laatste woord nog niet gesproken.
Ken oude bekende.
Verleden week werden te St. Laurens
(Walcheren) gearresteerd twee vrouwen wegens
diefstal door het bekende dubbeltjes wisselen.
Een dezer vrouwen gaf op Marie Imker te
heeten, oud 24 jaar, geboren te Weert. Het
kwam der politie te Middelburg voor, dat
deze leeftijd niet juist was, zij zag er ouder
uit en in het politieblad stond gesignaleerd
Franchina Anna Imkee, 28 jaar, geboren te
Saarbruck, die door de rechtbank te Almelo
wegens eenzelfden diefstal tot zes maanden was
veroordeeld. Een adjunct-inspecteur uit En
schede kwam over en herkende direct Franchina,
die nu haar straf niet zal ontgaan.
Brandstichter betrapt.
In de gemeente Opsterland woedden in den
laatsten lijd herhaaldeljjk groole bosch- en
heidebranden. Meer dan 200 H.A. verbrandde.
Thans is iemand te Ureterp op heeterdaad be
trapt, dat hij in een heideveld brand stichtte.
Hij bekende ook vroeger de heide in brand ge
stoken te hebben.
Ken oud-gediende.
Onder hen die den 23en April a.s. per
s s. «Kawi* naar patria vertrekken, bevindt
zich ook naar men mededeelt de ge-
pensionneerde adjudant ond.-ofif. Peters, die
na een 56-jarig verblijf in de tropen naar
het vaderland terugkeert.
Slechts één maal, en wel in 1879, is hij
gedurende zeven maanden naar Holland terug
geweest, 51 jaren heeft hij onafgebroken
's Konings wapenrok* gedragen, waarvan de
laatste 35 jaren als adjudant onderofficier.
Reeds in 1859 nam hij deel aan de expe
dition op Boni onder de generaals Steinmetz
en Van Swieten.
De heer Peters is ridder van de Oranje
Nassau-orde en broeder der orde van den
Nederlandschen Leeuw*, schrijft het »N. v.
d. D. v. N. I.«
Indië, 't blijkt hier weer voor de zooveelste
maal, is niet meer 't ongezonde land van
voorheen.
Het W eer.
Wij hebben tot nog toe in deze maand
niets dan guur en winderig weer gehad. Ook
in het buitenland merkt men niet veel van
de „lieve Mei.''
In vele streken van Fraukrjjk heeft het
zelf3 sterk gesneeuwd. Er heerscht een vinnige
koude. Op de Middellandsche Zee heerschte
een storm, waardoor de mailbooten met groote
vertraging aankwameu. En in Zwitserland is
moet de meester zjjo. Uw wil moet mijn wil
zjjn, als gjj rny waarljjk liefoebt, en dus
Marcella, gjj moogt geen valsche getuigenis
afleggen."
Zij zat doodstil naast hem, zonder dat zij
eenigszins bewogen was; hare hand lag slap
in de zijne, zjj sloeg Diet eens de oogen op,
om de hartstochtelijk smeekende uitdrukking
in zijnen blik te zien. Zij wist, boe lief bjj
haar had, ook zonder dat hij het zeide, en toch
zouden zjjne woorden op een ander oogenblik
haar grootste geluk uitgemaakt hebben. Nu
waren zijne zoete woorden haar als onsamen
hangende klanken van ver verwijderde muziek,
af als een zachte bloemengeur, die door den
wind verstrooid wordt. De eenige indruk, dien
zjj kreeg, was, dat die liefde hen tot den dood
voerdezjj kon er baar hart Diet voor openen.
(Wordt vervolgd)
zooveel sneeuw gevallen, dal men niets anders
dan winterlandschappen ziet. Ongelukkigerwijze
is door omslag van 't weer natuurlijk groote
schade aan boomgaarden, tuinen en akkers
aangericht.
Ook in Duitschland is hier en daar met
name in het zwarte Woud en de Vogezen,
veel sneeuw gevallen bij lagen thermometer
stand.
In Engeland is het nog zelden zoo koud
en guur geweest in Mei als nu.
In de Ardennen regent het reeds bijna
veertien dagen onophoudelijk. De nachten zijn
zoo koud, dat er soms des morgens een licht
jjsvlies over de plassen ligt.
De fruitboomen, die zooveel beloofden, beb-
beu al hun bloesems verloren.
Uit alle deelea van Hongarije komen be
richten omtrent zware, warme regens, die
reeds 24 uren asnhouden.
Ecu drama in de Alpen.
Uit Genère wordt bericht, dat in een Alpen
hut het lijk is gevonden van een zekeren
Jozef Wiakeler, die blijkbaar van honger en
koude is omgekomen. Naast het verstijfde
lichaam vond men een brief, door den onge
lukkige geschreven vóórdat hij bezweek.
Hij verteld daario, dat hjj was verdwaald.
Gedurende vier dagen had hjj door het
zwaar besneeuwde gebergte gedwaald. Hij liad
schoenen eu mantel verloren, en toen hij be
gon te schrijven, waren zijn voeten bevroren.
Voedsel had hij niet hij zich. Hoe zeer de
stervende geleden heeft, bleek uit de houding
van het lijkde nagels waren diep in de
handpalmen gedrongen.
Oplichterij op groote schaal.
De Parijsche recherche is, na een gedurende
twee maanden in alle stilte voortgezet onder
zoek, op het spoor gekomen van een oplichterij
op groote schaal, waarvan talrijke Ftansche
en buitenlandsche engros-handelaren het slacht
offer zijn geworden.
Bij de nasporing is gebleken, dat deze
zwarte bende reeds jaren lang baar praktijk
moet hebben bedreven en dat wel met een
buitengewone brutaliteit en handigheid. De
justitie heeft thans reeds de hand gelegd op
een voorraad koopwaren van allerlei soort,
tot een bedrag van honderdduizend francs.
Acht groote verhuiswagens waren noodig om
de voorraden, waaronder zich goedkoope
snuisterijen bevonden, zoowel als eet- en drink
waren en piano's enz., uit de door de bende
gehuurde opslagplaatsen weg te halen. De
«werkzaamheden* van de oplichters bestonden
in het kort hierin
Een hunner huurde ergens een klein winkeltje
liet prachtige reclameboekjes enz. drukken,
stelde zich in verbinding met een engros-
handelaar, liefst in het buitenland, deed een
groote bestelling en gat talrjjke namen op
van winkeliers (ook ledeu van de bende) voor
eventueele inlichtingen en informaties.
De goederen werden dan gebonden en door
den oplichter-winkelier uitgedeeld aan bevriende
detail-handelaars, die ze van de h nd zetten.
Kwam de wissel van den leverancier, dan
was de ufneruei' verhuisd, verdwenen in
elk geval zoek.
Voor zoover het onderzoek thans gevorderd
is, schat men, dat de bende voor minstens
een half millioen heeft opgelicht.
Schadelijke handelspolitiek.
Tegenover de waardeering, die onze pro-
teetiouisten steeds uiten voor de Duitsche
handels en douanepolitiek zjj hier eens ge
wezen op hetgeen de Kamer van Koophandel
te Dresden opmerkt omtrent de benadeeling
van de Saksische njjverheid door de tegen
woordige haudelspolitiek van het Duitsche
Rijk. De Kamer zegt in haar jaarverslag
«In den lof, dien van vele zijden de tegen
woordige Duitsche handelspolitiek in rjjke
mate wordt gebracht, kan de industrie der
afgewerkte artikelen in ons district niet in
stemmen. De meeste exportindustrieën vaD
ons district staaD integendeel voor het be
treurenswaardige feit, dat hun door de bestaande
handelsverdragen de uitvoer naar de gewich
tigste buiteDlandsche afzetgebieden wordt be-
moeiljjkt en dat juist onder de bescherming
van die tollen de buitenlandsche industrie
meer en meer zich ontwikkelt. De eisch, dat
bjj het afsluiten van nieuwe handelsverdragen
naar een verlaging van de buitenlandsche,
met name der Oostenrjjksche en Russische
douanerechten op afgewerkte artikelen moet
worden gestreefd, is sedert het iu wei king
treden van de loopende handelsverdragen in de
groote meerderheid der ingekomen berichten
van de betrokkenen niet meer verstomd. De
verklaring van den staatssecretaris in den Rijks
dag dat de richting der Duitsche handelspolitiek
bij de nieuwe onderhandelingen deze is geweest,
dat een wjjziging van de verdragspolitiek niet
is bedoeld en zoo mogeljjk op verlenging der
geldende handels verdragen zal worden aan
gestuurd, zal in de kringen der door ons ver
tegenwoordigde industrieelen en kooplieden dan
ook slechts weinig instemming vinden.*
Van geachte zijde ontvangen wij onderstaande
uittreksel uit eene, met een der naar Albanië
vertrokken officieren, gevoerde correspondentie,
waaraan wjj gaarne plaatsing verleenen, over
tuigd dat het onzen lezers genoegen zal doen
eenige bjjzonderheden te vernemen omtrent
het leven en de omstandigheden van hen die
op zoo kranige wjjze den Nederlandschen naam
in het jongste koninkrijk hooghouden.
Elbasan, 25 Maart 1914. Hier zitten wjj
dan eindelijk, mjjn kapitein en ik en hebben,
men moet maar geluk hebben, een klein huisje
gevonden, verlaten door tjjdens den oorlog
gevluchte Amerikaansche zendelingen. Het is
nog volgepropt met door hen achtergelaten
meubelen maar toch hebben wjj ons ieder een
behoorljjke kamer kunnen inruimen, die wel
is waar voor zitkamer, slaapkamer en bureau
tegeljjk moet dienen maar waarin wij dan
toch heelemaal thuis zjjn terwjjl een gemeen-
schappeljjken galerjj of vestiaire onze salons
verbind.
Nu wjj hier zoo rustig genieten van het
verrukkeljjk inzicht op bergen met eeuwige
sneeuw en op de vruchtbare vlakte doorsneden
door de rivier Skumbi en waaraan tallooze
oljjfboomen hun eigenaardig cachet verleenen
komt het ons onbegrjjpeljjk voor hoe eene
bevolking, in zoo gezegende omstandigheden
verkeerende van de haar door de natuur ver
leende voordeelen zoo weinig partij heeft ge
trokken en wèl is de verantwoording
groot van de Turken die haar zoo eeuwen
lang heeft onderdrukt en bestendigd een
toestand van wanorde en oeconomischeu achter
stand (wegen ontbreken hier en het overgroote
deel van de vruchtbare vlakte blijft onbebouwd)
die met wat leiding en flink aanpakken, zoo
gemakkeljjk tot heil der bevolking in orde
en welvaart ware om te zetten.
Elbasan is niet veel grooter dan Ter Neuzen
en telt ongeveer 12000 inwoners. Het mans
volk is knap van uilerljjk en draagt de schilder
achtige kleeding u uit de illustraties welbe
kend. Zjj zjjn goedhartig en uiterst beleefd
en voorkomend maar slordig en lui. De vrouwen
zijn er slecht aan toe, zij werken in huis
en werken op 't land en als dan al het werk
gedaan is, doet de man de rest.
Het is geen zeldzaamheid, overal in de
dorpen, dat een man zes of zeven vrouwen
heeft. Waar zou hij goedkooper werkvolk
krjjgen en zij hebben het voordeel dat hoewel
hunoe arbeidsvoorwaarden dikwjjls verre van
menschwaardig zjjn, zij, de man heeft over
hen een bjjna onbeperkte macht, het bijltje er
niet bij neer kunnen leggen. Walk een arbeids
veld zou Albanië opleveren voor vereenigingen
tot verheffing van het zedelijk bewustzjjn der
vrouw of ter invoering van vrouwenkiesrecht
maar deze zaken zullen voorloopig voor de
arme werksters hier nog wel tot de vrome
wenschen bljjven behooren.
De stad zelve is niet te vergeljjken bij de
plaats uwer inwoning, die hier een wereld-
steedschen indruk zou maken. Zjj bestaat uit
eene aaneenschakeling van nauwe straten, met
hobbelige keien en rommelige winkels of
bazars
De huizen zijn uitsluitend van eene ver
dieping en de straten onderling verbonden door
nauwe steegjes, verkleinde edities van de
Roeiersgang.
Slechts het gouvernements-gebouw, waarin
ook ik weldra mjjn bureau hoop onder te
brengen, bestaat uit twee verdiepingen en
maakt een flinken indruk.
De Hollandscbe zindeljjkheid is hier zooals
gjj begrijpen zult, ver te zoeken en al zjjn de
verhalen over de onreinheid allicht overdreven,
netjes is het hier nooit. Het zal dan ook een
zware taak zjjn van de havenlooze kerels die
hier tot gendarmes moeten worden opgeleid,
een geregelden troep te vormen vooral waar
het geld hier uiterst schaars is en een aan
schaffen vaD behoorljjke kleedings- en uit
rustingstukken voorloopig niet valt te denken.
Met weemoed denk ik somtjjds aan onze nette
en kranige marecliaussées.
Omgang heb ik hier in 't geheel niet en nu
mjju kapitein voor een veertiental dagen naar
Starova is vertrokken, is het leven voor mjj
al heel eenzaam.
De taal is uiterst lastig, ik ken er nog
slechts een zeker getal woorden van en die
eenige aanspraak die ik heb bljjft daardoor
beperkt tot mijn huisknecht die van de Ame
rikanen is overgebleven en daardoor een beetje
Engelsch verstaaten in dienst, mijn tolk,
een Albaneesche luitenant, die niet alleen vrjj
behoorljjk Fransch spreekt maar bovendien
een beste brave kerel is. Het parool is dan
ook, vroeg naar bed en vroeg op en hard
werken om leven en lust er in te houden.
Rond Elbasan is de toestand zoo mogeljjk
nog wanordeljjker dan in de stad. Op eenige
uren afstand is het nog lang niet zuiver.
Daar treft men nog gewapende benden aan
die naar het heet te velde blijven omdat zjj
vreezen dat de nieuwe regeering onder een
Christenvorst de muzelmans zal onderdrukken
doch die in waarheid hun dagen sljjten met
roovertje spelen. Ook bij hen echter heerscht
een aangeboren beleefdheid en gastvrjjheid en
toen ik enkele dagen na mijn aankomst met
een eskolte uitrjjdende, bjj een brug over de
Skumbi op zulk een troepje stiet, namen zij,
bemerkende dat wjj allen gewapend waren,
niet alleen geen vjjandige hcuding aan doch
haalden ons gastvrjj in.
Zoo ziet ge dus hoe goed wjj het naar
omstandigheden hebben en met welke interes
sante levensbeschouwingen wij kennis maken.
Het eenige waarin ik mjj tot dusver niet goed
kan schikken en waaraan ik ook wel nooit
zal wennen is de Albaneesche keuken, lees
het akelig vette eten. Alles wordt hier met
schapenvet klaargemaakt en dan nog in ge
weldige hoeveelheden. Op onze reis hierheen,
vier dagen te paard door dik en dun, bergen
en dalen, zandvlakten en moerassen, pleisterden
wjj op kleine plaatsen waar geen hotel hoe
nederig ook te vinden was doch werden op
de meest royale en gastvrije wjjze door de
aldaar wonende Pascha's ontvangen.
Ziehier het menu dat onzen gastheer van
de eerste pleistersplaats ons voorzetteSoep
(vet.) - Kalkoen (vet.) Schapenvleesch (erg
vet.) Börrik, een wonderljjke schotel be
staande uit een korstgebak met leverachtige
substantie erin met prei die heerljjk was
Oliekoeken met confiture (vet.) rijstschotel
(klaargemaakt met vetj en eindeljjk het beste
van alles ekmek-kadiëf, confituurgebak met
slagroom" Appels en Sinaasappels, beide
voortreffeljjk toe. Dit alles besproeid met
Italiaansche wjjn en bier uit Triëst. Men eet
hier snel en de spjjzen worden vlug achter
elkander opgediend. Met eet ook met veel
geruisch, gesmek en wat daarbjj behoort, dat
is een teeken dat het lekker smaakt. Het is
curieus dat deze menschen die zulke hoffeljjke
vormen hebben, zich aan tafel zoo onopgevoed
gedragen. Ik laat het hier voorloopig bij,
mijn brief, die bjjna dubbel port vergt zal U
na deze enumeratie wel zwaar op de maag
drukken. Een volgende maal meer.
DAGEN.
Voorm.
Nam.
Zaterdag 16
Mei
6.16
6.51
Zondag 17
7.26
8.6
Maandag 18
8.45
9.25
Dinsdag 19
9.57
10.29
Woensdag 20
10.57
11.19
Donderdag 21
11.41
Vrjj dag 22
0.1
0.20
te Ter Neuzen.
van de door de leerlingen in den afgeloopen
cursus gemaakte teekeningen op Don*
derdag 21 Mei 1914, in het Vereni
gingsgebouw. Donze-Visserstraat, van 15
uur 's nam.
Toegang vrij. HET BESTUUR.
flMHp' De gezamenljjke Metselaars-patroons
hebben iu hunne vergadering besloten
de bekwame Metselaarsknechten aan 20 cent
per uur werkloon uit te betalen ingaande
op a.s. Maandag 11 Mei.
De gezamenlijke Patroons.
Ter Neuzen, Mei 1914.
11
It
It
tt
tt
tt
