UIT ONZE OMGEVING.
geen hunner werd toegestaan in den trein
terug te keeren. De Amerikaansche consul
te Vera Cruz heeft aan de Amerikaansche
regeering doen weten, dat behalve de Ameri
kanen ook andere buitenlanders zijn aange
houden. De meeste gedetineerden zijn employe's
van de smelterijen te Aguas Calientes.
Het verluidt, dat de Amerikaansche regeering
door tusschenkomst van den diplomatieken
vertegenwoordiger van Brazilië, heeft aange
drongen op de invrijheidstelling dier Ameri
kanen.
Berlijn, 27 April. (Part.) Uit New-York
wordt aan de Berliner Zeitung am Mittag
geseind De Amerikaansche consul-generaal
Hanna in Monterey deelt aan het staatsdepar-
tement in Washington het volgende mede
Den 21ster. April kwam een officier van
Huerta op het Amerikaansche consulaat en
eischte, dat de Amerikaansche vlag naar be
neden gehaald zou worden. Toen dit geweigerd
werd, trokken de soldaten, die bij den officier
waren, alle vlaggen naar beneden, verscheurden
ze, wierpen ze op straat en traden ze met
voeten. Dit vond plaats onder den bijval van
een groote menigte toeschouwers. Den volgen
den dag werd consul-generaal Hanna aange
houden en in de gevangenis gezet. Later
werd hij voor een* krijgsraad gebracht, onder
beschuldiging, dat hij met de rebellen sym
pathiseerde.
Den 24sten April bezette een rebellen-leger
onder de generaals Gonzales en Gastro de stad
Montery en stelde den Amerikaanschen consul-
generaal in vrijheid. Hanna raadt het staats-
departement dringend aan, de rebellen te
erkennen. De Mexicaansche Bondsrpgeering
beschuldigt hem echter met generaal Gonzales
samengespannen te hebben.
Dit nieuwe incident schijnt voor de bemid
delingsactie van de Zuid-Amerikaansche staten
niet veel goeds te voorspellen, niettemin ver
luidt uit de naaste omgeving van den president,
dat deze verwacht, dat het aannemen van deze
bemiddeling een gunstigen indruk zal maken.
De Spaansche gezant te Washington maakte
's avonds bekend, dat Huerta de bemiddeling
aangenomen had, bijzonderheden hierover
ontbreken echter nog. De Washingtonsche
vertegenwoordigers van Argentinië, Brazilië
en Chili stonden den geheelen dag in tele
grafisch verkeer met de stad Mexico. Officieel
was echter r.og niets over den uitslag der
onderhandelingen bekend.
B E L G I E.
Het plan-tiernaert.
Zooals te verwachten was verheffen zich
alreeds stemmen tegen het voorstel van den
ingenieur Gernaert, om een gedeelte van de
Congo-kolonie over te doen voor een paar
milliard aan Duitschland.
De »Indépendance« heeft het blijkbaar
pijnlijk getroffen, dat zulk een voorslag kon
worden gedaan. Er zijn dus lieden, schrijft
het blad verontwaardigd, die werkelijk meenen,
dat België geld zou kunnen slaan uit de gift
van koning Leopold. Zij spreken niet van
een algeheelen verkoop, maar geven te verstaan,
dat we een gedeelte zouden kunnen overdoen.
Maar na de verkoop van het noordelijk deel
zou er natuurlijk al sprake zijn van een goed
zaakje met Engeland, dat een deel van Katanga
zou kunnen krijgen en wie weet, misschien
had Portugal nog wel wat over voor een
stukje in het zuidwesten.
Een prachtige gelegenheid voor België om
op een gemakkelijke manier aan de noodige
contanten te komen.
waaraan het huis gebouwd was, kon overzien,
die blauwe baai, die zoozeer gelijken moet op
de golf van Napels en die door menigeen in
Ierland als nog liefelijker geroemd wordt.
De steile groene heuvel van Killiney is be
dekt met een netwerk van boschjes, tuicen
en villa's, vanwaar men een onuitsprekelijk
schoon uitzicht heeft. Aan den voet van den
heuvel, langs de fraaie lijnen van Killiney's
kust stroomt de zee met hare onvergeljjke
kleuren, dan eens diep blauw als de viooltjes,
dan weer groen als de dryvende waterplanten
in de meren, bet eene oogenblik de kust met
een vlammend rood overstroomende, bet andere
oogenblik hare grenzen bespoelende met
stroomen gesmolten goud en zilver.
De groep, die op het terrein van de villa,
waar Miss O'Donovan een bezoek bracht, zat
te praten, had het uitzicht op de heuvels van
Howtb, die zich in de verte verhieven, in een
nevelachtig blauw gehuld.
„Ei zie eens, daar is Bride O'Donovac,"
zeide Mrs. Fitzgibbon, de vrouw des huizes.
„Wat treft dat uitstekend; zoo iemand dan
kan z(j er ons iets vertellen."
„Z(j zal er nog veel meer van weten dan
wij," zeide Miss O'Flaherty lie tot op dat
oogenblik de autoriteit van het gezelschap
geweest was.
„Ja, maar zjj komt rechtstreeks van Con-
naught en gij z(jt reeds eene maand in Scar
borough geweest Julia. Uw vader is goed iu-
Het Belgische volk echter zal niet te vin
den zijn, voor zulke plannetjes, meent de
»Indépendance.« Congo is niet te koop
wij hebben niet het recht de kolonie te ver
brokkelen. Onze plicht is voort te bouwen
op hetgeen koning Leopold aanving.
Nu België koloniale mogendheid is gel-
worden, moet het zijn taak, de beschaving
in Afrika te brengen, tot het einde vol
brengen.
Wij hebben ons niet bezig te houden met
de vraag of Duitschland gebaat zou zijn met
de vorming van een aaneensluitend rijk in
Afrika. Het blad noemt het plan-Gernaert
een hersenschim, een zinloos denkbeeld, dat
alleen tot gevolg kan hebben de openbare
meening over koloniale aangelegen te ver
warren en het vertrouwen te schokken, dat
België hebben moet in de toekomst van zijn
koloniën.
ENGELAND.
Ulster.
De groote slag, dien de mannen van Ulster
Vrijdagavond en -nacht met de lossing van
de wapenen en schitvooriaad uit het sluikschip
Mountjoy, anders gezegd Fanny, hebben ge
slagen, was, zooals reeds uit de telegrammen
gebleken is, zoo goed voorbereid, dat de
overheid volkomen overrompeld werd.
Van Belfast tot Larne, een afstand van 48
KM., patrouilleerden Vrijdagavond sterke af-
deelingen vrijwilligers langs de geheele kust.
Ook de landwegen en toepaden, die uit
Glenarm, Ballymena, Bellyclare en andere
plaatsen, naar Larne leiden, waren door hen
afgezet. De menschen merkten dat er iets
bijzonders gaande was, maar slech's weinigen,
ook onder de vrijwillige! s zeiven, wisten wat
er gaande was.
In de buurt van de haven en in de straten
van Larne stonden gewapende mannen ge
schaard, zoo stil als soldaten die paradeeren,
terwijl de officieren heen en weer liepen en
op gedempten toon spraken. Om negen uur
's avonds hoorde men de machines van een
stoomschip dat de Lough opvoer. Dc lichten
aan de masten werden zichtbaar en ten slotte
doemde de gedaante van het geheimzinnige
schip uit de duisternis op. Eenige minuten later
lag het aan de kade gemeerd.
Kort daarvoor was Larne van de buiten
wereld afgesloten, daar alle telegraaf- en
telefoon-lijnen vernield waren. Alle voertui
gen, die kwamen en gingen, werdeu aange
houden en alleen auto's, die van een bijzpn-
-deren pas voorzien waren ten bewijzen dat
zij voor het vervoer van het wapentuig dienst
moesten doen, werdeu doorgelaten. Van alle
kanten kwamen nu de auto's aanrijden.
Het schip had aangelegd aan den steiger
van de postboot van Stanraer, welke steiger
door een hek van den openbaren weg afge
sloten is. Niemand mocht dat hek door, tenzij
hij weer kon bewijzen, dat hij aangewezen
was, om zijn diensten te verleenen. En toen
nam het lossen een aanvang. De vrijwillige
bootwerkers werkten als paarden.
Terwijl men bezig was de wapenen aan
den wal te lossen, kwam er een ander stoom
schip langszij het andere liggen, en dadelijk
begon men daar een gedeelte van de lading
in over te laden. Het nam duizenden gewe
ren over en stoomde daarna weg, om de ge
weren en munitie op een andere plaats van
de kust, waar dergelijke maatregelen als te
Larne genomen waren, aan wal te brengen.
Zoodra een ploeg van bootwerkers vermoeid
was, werd zij door een versche afgelost.
gelicht dat woet ik maar vrouwen weten aller-
ei kleine bijzonderheden die aan de raannea
meestal ontgaan is het niet zoo Mr. O'Fla
herty.
Mr. O'Flaherty zou hebben toegegeven dat
er sneeuw viel uit de helderblauwen hemel
boveo hunne hoofeen als Mrs. Fitzgibhou dat
van hem verlangd had.
»Z(jt gij gereed met het in orde brengen
van het huis lieve Briede, en zjjt gij nu niet
te vermoed om uwe vrienden op te komen
zoeken en wat met hen te komen praten
Ik hoop van niet waut wij smachten naar
wat meer licht over die zaak van Kilmorey.
Het is een waar buitenkansje iemand te ont
moeten die het ware van de geschiedenis
weet,"
M ss O'Donovan nam den stoel dien Miss
O'Flaherty haar aanbood vouwde hare keurig
geganteerde handen in hare schoot en had
een oogenblik van ware zelfvoldoening hoe
wel z(j zich niet verheelde dat haar toestand
eenige moeilijkheden met zich bracht.
Z(j moest, terwijl zij bare reputatie ophield
als iemand die, wanneer zij wilde, zeer veel
kon vertellen, allerlei uiteenloopende belan
gen trachten te bevredigen. In de eerste
plaats moest zij hare vriendiD, Mrs. Fitzgib
bon, genoegen doen, daar z(j haar vooral
op 't oogenblik noodig had, en in de tweedb
plaats moest zjj oppassen niet te veel te
zeggen om Mr. O'Flaherty, wiens uitverkoren
Toen de dag begon aan te breken, was de
karwei volbracht en lichtte de Mountjoy
daaelijk 'net anker. De politie, kustwacht
en kommiezen van de invoerrechten waren
tegenover de cordons van de vrijwilligers
machteloos, zij waren een handjevol tegenover
een keel leger en konden dus niets uitrichten.
De gezagvoerder van het sluikschip heeite,
volgens de bladen, kapitein Falke, die als
een onverschrokken zeevaarder geroemd wordt.
Eerst hadden Noren, die het stoomschip ge
kocht hadden, het vervoer van het wapentuig
op zich genomen. Maar op het laatste oogen
blik durfden zij de verantwoordelijkheid niet
aan. Daarop kocht kapitein Falke het schip
op de plaats waar het lag voor een hoogeren
prijs dan de Noren ervoor betaald hadden.
Hij nam het besluit, om de Noorsche kust
langs te varen, zoogenaamd met bestemming
naar Zweden, maar dan recht op de Iersche
kust aan te houden. Zoo is het ook gebeurd.
Toen kapitein Falke met zijn schip uit Larne
vertrok, noodigde hij de aanwezigen uit drie
maal te juichen voor den Koning en de vrij
willigers van Ulster.
Het schip, dat een gedeelte van de lading
van de Mountjoy had overgenomen, stoomde
nog den eigen nacht naar Donaghadee en
ging daar oor de groote stoomkraan liggen.
Daar wachtten ook gewone auto's en vracht
auto's en werden 70 ton geweren en munitie
onder de oogen van politie en kommiezen,
die door 700 vrijwilligers in bedwang werden
gehouden, gelost De rest van zijn lading
loste het schip te Bangor.
F R A N K R IJ K.
Mevrouw Caillaux.
In het begin van de vorige week heeft
mevrouw Cailiaux aan den rechter van instruc
tie een nauwkeurig overzicht verstrekt van
de wijze, waarop zij den dag van den moord
op den heer Calmette had doorgebracht. Daarbij
heeft zij o. a. verteld, dat zij te vier uur in
het kantoor van het Crédit Lyonnais was ge
weest om eenige belangrijke papieren voor
haar man uit de safe te halen.
Thans is gebleken, dat mevrouw Caillaux
zich vergist moet hebben. Aan de bankin
stelling wordt n.l. zeer nauwkeurig opgetee-
kend door wie en op welke uren bezoeken
worden afgelegd.
Mevrouw Caillaux nu kwam te vijf uur
aan het Crédit Lyonnais en was te 5 uur 10
aan den »Figaro«.
Waarom heeft mevrouw Caillaux verzwegen
waar zij dien middag tusschen twee en vier
uur is geweest en hoe heeft zij de van de
Bank gehaalde papieren, die zij bij haar be
zoek aan den heer Calmette dus bij zich moest
hebben gehad, haar man in handen gespeeld
Onder die documenten was n 1. een stuk, dat
Caillaux gebezigd heeft bij het verhoor voor
de enquêtecomissie.
De »Figaro« eischt, dat de instructie niet
gesloten wordt, alvorens deze quaesties zijn
opgehelderd.
De justitie houdt zich nu bijna vier maan
den bezig met het onderzoek naar de wijze
waarop de industrieel Cadiou den dood heeft
gevonden.
Van verschillende zijden wordt de vraag
gesteld, waarom de instructie niet actiever
gevoerd wordt, mede in verband met de ge
ruchten, dat de aanwijzingen tegen den in
de gevangenis zittenden ingenieur Pierre vrij
zwak zijn.
Op den rechter van instructie Bidart de la
Noé wordt dan ook heftige critiek geoefend.
bondgenoote zjj was, niet onaerust te maken.
Zij mocht hem voor't oogenblik in geen geval
de hoop ontnemen, dat Miss O'Kelly d8n een
of anderen dag zjjn aanzoek zou aannemen,
hoewel deze hem tot nog toe nooit eenige aan
moediging gegeven had. Wanneer zijne hoop
plotseling den bodem ingeslagen werd, zou h(j
mis-chien Mrs. Fitzgibbon zjjn hof gaan maken.
En nu liy het blauw lintje van de afschaffers
droeg, en in zijn graafschap Dogal gezien was,
kon men niet weteD, wat er gebeuren zou,
weduwen zjjn dikwijls zoo dwaas.
„In de eerste plaats moet ik u vragen,
hoeveel gij wenscht te weten," zeide Miss
O'Donovao. „Gij moet aan mijne positie den
ken. Ik mag niets verraden, wat m(j in ver
trouwen is medegedeeld."
„Natuurlijk niet. Wjj willen alleen maar
weteD, wat iedereen recht heeft te weten,"
zeide eeue andere dame, terwijl zij haren
parasol met eenig ongeduld opstak. Er zijn
dingeD, die aan liet punliek bekend behooreu
te zijn. „Ik ben er volstrekt niet voor, dat
alle nasporingen geiieim gehouden worden."
„Alles zal aan het licht komen hij het ver
hoor, zeide een jong advocaat, met het air,
alsof hij door de woorden heel wat licht over
de zaak wierp.
Dat wil ik gaarne gelooven, Mr. Shine,"
antwoordde Mrs. Fitzgibbon. „Maar voor het
zoover is en „de geheele ontdekking aan het
licht is gebracht," zooals de courantenjongens
Daartegen komt thans echter de corres
pondent van het »Journal« te Brest op. Deze
wijst erop, dat de heer Bidart onmogplijk
meer kan doen dan hij deed. De zaak van
de Grand Palud is zoo ingewikkeld en om
vangrijk, dat zelfs de krachtigste en energiekste
werker de handen eraan vol heeft. Het ware
dus gewenscht, dat de heer Bidart ziin volle
aandacht kon wijden aaü deze strafzaak, welke
geheel Frankrijk interesseert. Maar de rechter
van instructie heeft sinds 1 Januari, behalve
de zaak-Cadiou, niet minder dan honderdtien
zaken te instrueeren gekregen, waaronder
hoogst belangrijke. Tijd om het zeer om
vangrijke dossier van de zaak-Cadiou ernstig
te bestudeeren heeft bij niet. Een verzoek
om assistentie is te Parijs onbeantwoord ge
bleven.
Benoemd tot agent van politie alhier,
de heer K. Boersma te Groningen.
De Commissaris der Koningin in
Zeeland benoemde tot veldwachter te West-
dorpe de heer G. J. Ophuis te Losser.
Door Burg. en Weth. van Axel is op
de aanbeveling voor de benoeming van ge
meenteontvanger en boekhouder der gasfabriek
te Axel geplaatst de heeren J. C. Vink en
P. de Putter Pz.
Met ingang van 1 Mei zijn aangesteld
tot roeier bij het Ned. Loodswezen, standplaats
Neuzen, de matroos van het Ned. Loodswezen
P. J. van de Velde en A. Mommaas matroos
aan boord der S. M. Z., beiden te Vlissingen.
Tot opzichter bij de werken van aanleg
van de Zeeuwsch-Vlaamsche tram is benoemd
de heer J. A. Verplanke te Oostburg.
Aan de rijksnormaallessen te Axel
zijn bevorderd
Tot de vierde klasse: P. P. de Blok te
Stoppeldijk H. Ivens te HontenisseA. J.
F. Lansu en H. L. M. Eggermont te Clinge
A. A. A. Minjon en A. J. Platteeuw te Axel
A. E. M. Pladet te Westdorpevoorwaar
delijkP. Kerkhaert te Hengstdjjk en G. D.
van der Peijl te Ter Neuzen.
I ot de derde klasseR. M. Bauwens en
A. C. Pluijm te WestdorpeJ. V. Casten-
miller en J. Serrarens te Stoppeldijk; A. J.
Waelput te Zuiddorpe P. de Zeeuw te Ter
Neuzen; W. V. d'Haens te Hulst; L. J.
Nijssen te Sluiskil; C. J. A. de Smidt te
Sas van Gentvoorwaardelijk A. de Vos te
Ter Neuzen.
lot de tweede klasse: A. J. L. Bouwmans
te Westdorpe; V. Gilson en F. Hameliuk te
Sas van Gent; J. J. de Gijsel te Hontenisse
G. J. Kamerik en M. van Tatenhove te Ter
Neuzen P. M. Risseeuw te SluiskilE. E.
M. Waelput te Zuiddorpe K. M. van Houte
te AxelvoorwaardelijkJ. F. W. Jansen
Verplanke te Hengstdijk; J. J. Kaan en E.
D, Dyselynck te Ter Neuzen.
Tot de voorbereidende klasse, tweede af-
deelingE. van Dixhoorn te Axel en J. B.
van de Velde te Zaamslag.
Tot de eerste klas der rijksnormaallessen
zijn nog toegelaten A. L. S. Lockefeer te
Clinge en B. Damsté te Kloosterzande.
Maandag viel te Axel de voerman P. V.
van Zuiddorpe van zijn paard, doordat het
beest schrok. Hij kreeg een trap van het
paard tegen het hoofd, waardoor dit ernstig
verwond werd. Nadat geneeskundige hulp was
verleend kon de man weer naar zijn woon
plaats terug keeren.
Door de arrondissements-rechtbank te
Middelburg is benoemd tot deskundige tot
schatting van de pachtwaarde der gronden
gelegen in het calamiteuze waterschap Tien
honderd en Zwarte, de heer I. de Ilullu,
dijkgraaf van den Generalen Prins-Willem-
polder, wonende te Schoondijke.
De electrische inslallatie is te IJzendijke
thans zoo ver gevorderd, dat men Maandag
begon met stroomlevering op een deel van
roepen zouden wij gaarne eenige raadsels op
gelost zien."
„Wie is bijvoorbeeld de geheimzinnige
dame waarop in de telegrammen van het
„Central News" telkens gezinspeeld wordt?"
„Is het waar, dat Miss O'Kelly verloofd was
met Bryan Kilmorey?" vroeg een meisje uit
wier zachte grijze oogen eene belangstelling
sprak die niet uitsluitend uit nieuwsgierigheid
voorsproot.
„Als dat zoo was, zou ik het natuurlijk ge
weten hebben," zeide Miss O'Donovan. „Dat
had ik immers moeten weten," zeide zij ver
heugd dat zij zoo spreken kon, zonder bepaald
de waarheid te kort te doen. Men bad haar
nooit iets van eaue verloving medegedeeld
maar zij had niettemin geraden dat deze
bestond.
(Wordt vervolgd).
