plaatselijke Keuze.
"Ürr ONZE OMGEVING.
Gemengde Berichten.
In artikel 53 van het ontwerp wordt be
paald, dat de wet kortweg zal heeten onder-
domswetD. w. z., men zal ze met die korte
aanduiding kunnen aanhalen. De naam zal
blijven Verleening van ouderdomsrenten aan
behoeftigenDeze naam lijkt ons inderdaad
totaal verkeerd. Allereerst het woord „rente".
Wij dienen na te gaan de beteckenis van de
woorden »Pensioen« «Jaarwedde* »JaargeId«.
Pensioen is een uitkeering een jaarwedde
of jaargeld, dat iemand ontvangt, omdat hij,
of een aangewezen familielid, vroeger gedurende
zekere tijd een betrekking heeft vervuld. Zoo
verklaart althans van Dale net in zijn «Groot
woordenboek der Nederlandsche taal«. Rente;
zegt hij, is de opbrengst van vaste goederen
of belegde gelden, terwijl «ondersteuning* is
onderstand, hulp, inzonderheid door middel
van geld. Het komt ons voor, dat aan de
behoeftigen bedoeld in het wetsontwerp Treub,
inderdaad een „pensioen' zal worden uitgekeerd.
Het wordt immers een «recht op pensioen«
dat wettelijk wordt uitgekeerd. Ook militairen
ontvangen pensioen zonder premiebetaling. In
elk geval is het woord rente stellig onjuist.
Rentetrekkers zonder vast goed of zonder be
legd kapitaal is onzinnig. De staat sticht ook
geen fonds, wiens rente tot dekking der uit
gaven voor de ouderdomswet zal dienen.
Het woord «ondersteuning* is ook hier
niet juist. Hulp of ondersteuning door middel
van geld, houdt altijd de vrij willigheidin
zich. Zij is van »fijdt4ijken« aard. Recht
op hulp of ondersteuning komt ongerijmd
voor. De titel der wet zou dan ook naar
het ons voorkomt, moeten luiden
„Wet op staatspcnsionneering van
waardige ouden van dagen."
De naam is langer maar juister dan die
door den ontwerper der wet is gekozen. In-
tusschen zijn dergelijke bezwaren niet gewichtig.
Wanneer de minister het hoofdbezwaar,
de uitsluiting der bedeelden wegneemt,
zal de linkerzijde ongetwijfeld dit ontwerp
warm steunen.
Technisch is het ontwerp een uitnemend
stuk werk en men herkent er den eminenten
samensteller in, reeds door de soberheid en
duidelijkheid van elk artikel.
Wij hopen van harte, dat het gemeen
overleg met de Tweede Kamer minister Treub
zal bewegen zijn wet, zoo eenigzins mogelijk,
door opname der bedeelden, tot een zegenrijke
sociale hervorming te maken.
Is die opname voorloopig onmogelijk, dat
dit dan ondubbelzinnig blijke.
Het Comité voor het verwerven van hand-
teekeningen voor plaatselijke keuze heeft zich
in Ter Neuzen gevormd.
Het Christelijke blad Luctor et Emergo
ontpopt zich als een voorstander van deze
beweging, al verklaart het nadrukkelijk, dat
het dit op andere gronden doet dan de
socialisten.
Het socialistisch weekblad «De Baanbreker*
is ook een voorstander en kan het blijkbaar
van ons maar niet goedkeuren, dat wij ons
na ernstige overweging verplicht achten ons
tegen dien onrechtmatigen dwang en zulk eene
onmatige bestrijding van het drankgebrnik te
verklaren.
Wij hebben er reeds een paar malen op
gewezen, waarom wij niet met de actie voor
local option instemmen.
Zelfs al verklaart s/4 in eene plaats zich
alles afgedaan was, was haar hart veel ge
ruster. Waren deze arme overgelukkige men-
schen voor 't oogenbiik niet baars kinderen
Had de Voorzienigheid niet verordend, dat
het land genoeg zou opbrengen om in hun on
derhoud te voorzien zoowel als in het hare Zou
zjj al het graan voor zicbzelve bewaren en
hun niets dan het kaf overlaten Dat ver
hoede de hemel 1 Haar volgend werk was al
haar onderhoorigen, mannen, vrouwen, kinderen
wie maar komen konden, op een welkomst
feest uit te noodigen. De groote schuur en
de bijgebouwen werden schoongemaakt, in orde
gebracht om in te dansen en met heidebloe-
8eros versierd. Er werden muzikanten gehuurd,
.en een maal werd aangericht zoo rijk, als de
pachters van Distresna er nog nooit een gezien
hadden. De familiën in den omtrek werden
uitgenoodigd om een kijkje op het bsl te komen
nemen maar slechts enkelen waren te huis,
en van deze kwamen er nog maar weinige.
Er werden al vrjj wat hoofden geschud over
Miss O'Kelly's eigenaardig optreden onder
hare pachters. Maar wat kon men eigen
lijk ook van haar verwachten, daar zij zich
al dadelijk bij die wonderlijke Kilmoreys had
aangesloten, die toch al halve Fenians waren.
Het bal was er echter niet minder vrooljjk
om. Marcella danste met hare pachters en
hielp hen met eigen hand aan de lekkere
spijzen, die zjj voor hen had laten bereiden.
Pe kinderen leerden baar de passen van den
voor het verbod van drankverkoop en wie
waarborgt ons, dat dit niet later 2/3 en zelfs
de helft 1 wordt dan nog ontzeggen
wij het recht aan dat s/4 deel om dien dwang
op te leggen aan het overige 1/i der gemeen
tebevolking.
Om, zooals de Baanbreker doet, deze be
weging te vergelijken met eene bestrijding der
Tarietwet, vinden wij zeer ver gezocht.
W ij zouden andere voorbeelden kunnen aan
halen.
Wij kunnen ons voorstellen, dat men in
plaatsen eene meerderheid vindt om het vis-
schen, zwemmen of schaatsenrijden op Zondag
te verbieden.
Het lijkt ons op dezen weg voortgaande,
gansch niet onmogelijk om ook het rooken te
verbieden, koffie en thee te verbannen, het
gebruik van koekjes en andere genotmiddelen
te ontzeggen.
Wij schrikken er voor terug om menschen,
lang den kinderschoenen ontwassen tot hun
graf toe onder zoodanige curateele te stellen.
Ieder moet weten, wat hij doet.
Maar toch vragen we aan ieder, voor hij
teekent, gebruiker of niet, tot welke partij of
stand hij behoort, eerst bij zichzelven na te
gaan, of hij zich het recht mag aanmatigen
op zulke motieven een dwang op te leggen
aan tal van achtenswaardige medeburgers.
Wie zich die vraag met ernst stelt, zal niet
te spoedig zijn naam zetten.
Vandaar ons vertrouwen, dat onder ver
schillende partijen en in verschillende rangen
velen, die niet onnadenkend hun naam zetten,
zullen weigeren te teekenen zelfs al zijn
ze zelf geen gebruikers.
Men vergete toch niet, dat men voor zich
zelf wel heel sterk van zijn goed recht moet
overtuigd zijn, om aan eene bespreking van de
persoonlijke vrijheid zijner medemenschen op
dusdanige wijze te durven raken.
Wij blijven het een gevaarlijke koers achten
die de drankbestrijders in ons land gaan vol
gen, nu ze voor de zedelijke middelen den
onrechtmatigen dwang in de plaats willen stellen.
Door Gedep. Staten van Zeeland is be
sloten aan de Kroon ter goedkeuring voor te
dragen hun besluit waarbij de jaarwedden
van den burgemeester en den secretaris dezer
gemeente, worden verhoogd van 1700 tot
ƒ1900.
Uit het door den directeur der vak
school van »De Vereenigde Handwerkslieden*
te Ter Neuzen in de jl Zaterdag gehouden
jaarvergadering uitgebracht verslag blijkt, dat
zoowel het ledental als dat der donateurs
stationnair blijft. Dat der laatsten ging met
6 vooruit en bedraagt thans 61, dat der leden
60. Ontvangen werd f 512,90'/a en uitge
geven f 487,28, waarbij moet worden in aan
merking genomen dat ook betaald werden
f 56,50 aan onbetaald gebleven rekeningen
van het vorig jaar.
Het aan de vereeniging behoorende zieken
fonds, dat aan inkomsten geniet de helft der
contributie van de gewone leden, ontving met
rente van kapitaal f 187,71 en keerde 119,98'/0
uit.
Dat fonds bezit thans f 766,81.
Door verhoogd subsidie van gemeente, pro
vincie en rijk, kon aan de vakcursus uitbreiding
worden gegeven, door daaraan ook te verbinden
de grondbeginselen der werktuigkunde. De
vereeniging had het voorrecht daarvoor een
bij de wet bevoegde te kunnen benoemen, nl.
Ierscheu boerendans, terwijl vader Daly lachend
stond toe te zien en luide zjjnen by val te
kennen gaf en de menigte met stille verruk
king het tooneel gadesloeg.
Toen zij den dans kende, deed zij hem met
Mike, den jongen uit het gebergte, die haar
door zjjne noodelooze waarschuwing zoo ver
schrikt had.
„Mike" zeide zij, toen zij gedaan hadden,
„gij hebt u vergist, toen gij meendet, dat Mr.
Kilmorey eenig gevaar dreigde."
„Ik hoop het, Miss, ik hoop het," zeide Mike,
maar zijn gelaat, dat straalde van trots en
geluk, omdat hij met „baar zelf" mocht dansen
betrok plotseling. „Het kan zijn, maar er
zijn van avond enkele menschen hier, die geloof
ik, niet veel goeds in den zin hebben. Zij
waren op den hooizolder en deden niets dan
fluisteren en wierpen booze blikken op ieder
een, die in hunne buurt kwam. Een van
hen is een vreemdeling in deze streken, en
de anderen zijn niet veel bijzonders. Maar wij
behoeven er ons niet aan te storen, Miss. Mike
zal wel voor u en voor Mr. Kilmorey zorgen,
en als er gevaar mocht zjjn, dan zal hij u
wel bijtijds waarschuwen."
HOOFDSTUK XIV.
Stilte voor den storm.
Ongeveer eene maand lang, nadat zjj haren
intrek op Crane's Castle genomen bad en
de heer W. Estor, leeraar aan de II. B. S.
Hem, zoowel als de andere onderwijzers, wordt
hulde gebracht voor hunne toewijding. De
lessen werden gemiddeld door 40 leerlingen
bezocht.
Nadat door den voorzitter een woord van
dank werd gericht tot den directeur voor zijne
belangelooze zorg voor de vereeniging, nu
reeds een 20-tal jaren betoond, werd de ver
gadering gesloten.
Axel, 3 Maart. In een heden gehouden
spoedeischende vergadering waren alle leden
tegenwoordig.
Ingekomen was een kennisgeving van het
overlijden van den heer M. L. van Vessem,
gemeente-ontvanger.
De Voorz. brengt hulde aan de ijverige
plichtsbetrachting van den overledene, waarna
besloten werd aan de familie een brief met
rouwbeklag te zenden.
Op het adres van wed. P. C. van den Broeke
om vergunning voor het aanbrengen van
rolluiken aan hare woning wordt gunstig
beschikt en bepaald dat die niet mogen worden
opgezet dan 2 M. boven- den grond. B. en
W. hadden voorgesteld 2 25 M.
Aangenomen wordt een voorstel van B. en
W. om als borgtocht voor den waarnemend
ontvanger in plaats van een zakelijke met
een persoonlijke genoegen te nemen.
De Voorzitter deelt mede, dat Ged. Staten
aan de Maatschappij Mech. Tern, voor het
maken van een nieuwen weg uitstel is verleend
tot 1 Jan. 1915terwijl ae heer Kruijsse
mededeelt, dat genoemde Maatseh. met den
aanleg reeds is begonnen.
Zondagavond overleed te Axel op 50-
jarigen leeftijd de heer M. L. van Vessem,
gemeente-ontvanger dezer gemeente. Zooals
bekend was de heer Van Vessem reeds jaren
lijdende aan een slepende kwaal.
Toch wijdde de overledene zich vaak meer
dan zijn krachten hem toelieten aan zijn taak.
De accurate wijze waarop hij deze vervulde
en de humane manier, waarop hij velen van
raad diende, maakten den overledene tot een
algemeen geacht persoon. Ax. Ct.
In de Donderdagavond gehouden ver
gadering van de af'deeling Groede van den
Bond van Staatspensionneering werden de
twee aftredende bestuursleden J. B. Becu Sr.
en H. J. Gardon herkozen.
Eerstgenoemde werd aangewezen naar de
algemeene vergadering.
Door Gedeputeerde Staten is tot schat
ter der pachtwaarde van gronden gelegen in
den calamiteuzen Adornispolder beno md de
heer J. Erasmus te Cadzand.
De St. Crt. van heden bevat de statuten
(byv. no. 450) van het Groene Kruis voor
IJzendijke en omstreken.
Een goede vangst.
Uit Amsterdam schrijft men aan de N. R.
Ct.
De lotgevallen, die een dezer dagen te Am
sterdam aan een eenzaam inwoner van Dom
burg zijn overkomen, kunnen zonder veel
moeite tot een boeienden vervolg-roman worden
samengedicht.
De Domburgsche burger bezocht een paar
weken geleden een familie-lid in deVanEeg-
henstraat te Amsterdam, 's Avonds ging hij
op zijn eentje naar Flora of een ander theater
in den omtrek van het Rembrandtplein, en op
er baar onderhoorigen plechtig had ontvangen,
was Marcella zoo gelukkig als een vogel in
de lucht. Zelfs de herinnering aan het ge
vaar, dat Kilmory zou bedreigen, dat wolkje
niet grooter dan een mans hand, kon geen
schaduw op haar pad werpen. Zij zag Bryan
bijna dagelijks. Dan eens had bij eene bood
schap van zijn moeder, die haar vroeg eenen
dag op Inisheen te komen doorbrengen, dan
cnoest hij haar iets over een harer pachters
tuededeelen, dat hare aandacht niet mocht
ontgaan dan weer kwam try met eene fraaie
bloem voor haren tuin, of moest by haar
helpen al de boeken, die hij voor haar ge
kocht had, op de planken iH de bibliotheek te
schikken. Zij brachten menig gelukkig uur te
zamen door, en langzamerhand werden zjj zoo
onmisbaar voor elkander dat hun de dag ver
loren toescheen, waarop zij elkaar niet ont
moet hadden. Marcella was niet langer bet
tengere, bleeke meisje uit „The Liberties„. De
lijnen van hare oveal gelaat waren niet scherp
meer, hare donkere oogen haddeD eene lachende
uitdrukking gekregen de blos der gezondheid
bedekte hare wagen als zjj door haar kasteel
en haar park zwierf hare bevelen gaf en
verdere plannen tot verfraaingen verbetering
ontwierp. De avonden wijde zjj aan de studie.
Hare vrienden hadden nog niet ontkend hoe
treurig het met hare kennis gesteld was. Zy
wilde in 't geheim hard werken opdat zjj
nooit zouden ontdekken, hoe groot hare on-
dat plein gescheidde het, dat hjj aan een jong,
mensch den weg vroeg. Hoe kwam hij op if
gemakkelijkste wijze naar de Van EegheDstiaat
Moest hij daa niet lijn 2 nemen Zeker, aoi
woordde het jongemensch, maar hij zou de
vreemdeling wel even brengen. Hij moest toel
dien kant op, en het was mooi weer Samei
hebben de twee toen een heele wandeling doo
de stad gemaakt. Zóó lang duurde de kuier
dat de Domburger herhaaldeljjk zjjn bevreem
ding te kennen gaf. Was de Van Èeghenstraa
zóó ver
Was de Van Eeghenstraat zóó ver? He
was ongeloofelijk. Eindelijk belandde het paa,
op een terrein achter den Koninginneweg. Laa:
ons maar even binnen doorgaan, dan zijn w>
er dadelijk, stelde de vriendelijke begeleide
voor, en aldus geschiedde. Nauwelijks was me-
echter in het donker aangeland, of de Dom-
burger voelde zich plotseling door zijn mat
bij de keel gegrepen en tegen een hek geduwd
en in minder dan geeo tijd was hij berool
van zijn gouden horloge, zijn portefeuille t
zijn portemonnaie. Zóó snel en zóó plotselijj
ging alles in zijn werk, dat de goede provu
ciaal als 't ware geheel versuft was en gei
poging deed om zich te verzetten. De gr
verdween toen met den buit, maar oogenbli,
kelijk daarop verscheen een tweede person
op het terrein, die nog eens een onderzoeki
de zakken van den berooiden instelde. Hei
viel toen nog eenig los geld ten deel. Ht
bankpapier, dat geborgen was in een zak aai
de binnenzijde van het vest, vond de tweede z«
min als de eerste.
Vervolgens stelde de nieuwe vriend zich voo
als onbezoldigd rijksveldwachter, 't Trof goei
dat hij juist in de nabijheid was geweest. N:
zou hij wel zorgen, dat de Domburger al
gestolene terugkreeg. Aangifte bp de politie:
Wel nean, dat zou het slechtste zijn wat mei
onder de gegeven omstandigheden kon doen
Mijnheer moest morgenavond maar op ht
Leidscheplein bij Americau-hötel komen hj
wist wel, dat bekende en vertrouwde café -
daa zou de onbezoldigde rijksveldwachter we,
zorgen, dat de geroofde zaken weer terug warei
gevonden. Aldus geschiedde Na een nach;
en een dag vol onrust begaf de beklagen*
waardige provinciaal zich naar den hoek vai
American, maar zijn belangelooze helpt:
verscheen niet.
Maar hiermee zou de geschiedenis niet tet
einde zijn
Toen de bewoner van Domburg, het hail
vol bitterheid over de listen en lagen van hei
duistere Amsterdam, in zijn dorpje w*
teruggekeerd, deelde zijn echtgenote hem medi,
dat er zoo juist een heer uit Vlissingen voor
bem was geweest. Deü volgenden dag zoi
die heer wel terugkomen. Aldus geschiedde,
en wie denkt gij, dat de bezoeker was Di
onbezoldigde rijksveldwachter uit Amsterdam
die door de visitekaartjes van mjjnheer, in dieoi
portefeuille (trouwens de naam stond ook it
het gestolen horloge gegraveerd) het adres ti
weten was gekomen, en nu pogingen wildi
aanwenden om nog wat langer van dit melk
koetje te profiteeren. Hij kwam nu niet ah
onbezoldigd rijksveldwachter, maar als vader
als diepbedroefd vader van een slechten zoon,
een jongen, die voor galg en rad opgroeide,
in het kort de aanrander van mjjnheer. Dl
jongen moest zoo spoedig mogelijk de grenzei
over, om in verre landen een nieuw leven tl
beginnen. Zou mijnheer, die den joogen va»
nabij gekend had, nu niet een bandje wille»
helpen Dat was de Domburger toch wel wat
reg Bescheiden merkte hij op, dat nij na toet
al genoeg voor den zoon gedaan, en dat dl
vader nu maar de verdere opofferingen moeit
betalen. Ook de echtgenoote van den beioofde,
die op het gesprek afkwam, verzette zich tege»
die aderlatingen, en daar de vrouw in dit op
zicht hardnekkiger was dan de man, nam de
bezoeker ten slotte den man mee Daar buiten,
waar hij hem bezwoer dan tenminste honderd
gulden te willen geveD, en die den volgende»
dag te Amsterdam, bij Kras aan hem, den
beklagenswaardigen vader, te willen overreiken.
Dan zou hij zorgen, dat bet horloge, de por
tefeuille en de portemoDnaie werden terugge
geven.
Deze nieuwe wending van het geval had
zooveel bekoorlijks, dat de Domburger er ten
wetendheii was geweest.
Toen zjj hare juffrouw van bet gezelschap
raad vroeg was ze uiterst verwonderd te be'
merken hoe weinig boekenkennis men noodi?
heeft om eene groote dame te zjjn. Door het
geen zjj zelf langzamerhand opmerkte kreeg
zjj de zekerheid, dat eene ijverige leergierige
jonge vrouw gemakkeljjk in bare vrjje uren
gedurende een paar jaren alles en meer nog
kan leeren wat een meisje gewoonljjk in haren
schooltjjd leert en zoo gevoelde zp zich mio-
der bezwaard door hetgeen haar ontbrak en
ging zp met een vasten wil aan het werk.
(Wordt vervolgd).
