Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen, Jet; oVer de 0 n af hanK elijHhei ds feesten. BE pc Standaard aan 't woord. j(et onrecht Van art. 369. pure plannen. No. 2404. Woensdag IT September 1913. 24e Jaargang BEKENDMAKING. FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 7 6 cent voor binnen en buiteD Ter Neuzen. Voor België 95 cent bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Telef. Interc. No 15. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot tn met 6 ragels 50 cent; elke regel meer 10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte- Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bij den Uitgever M- DE JONGE, te Ter Neuzen. De Burgemeester van TER NEUZEN maakt be kend, dat de stremming van het verkeer over de brug in de vestinggracht te Neuzen vóór den Sas van Oentschen doorgang, aldaar op Zaterdag 13 dezer, 'des middags te 12 uren, zal worden opgeheven. Ter Neuzen, den 12 September 1913. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA. Ontmoette het feest voor de herdenking van het 100-jarig bestaan van Neerlands onafhankelijkheid in Ter Neuzen geene alge- meene medewerking, al hebben thans ver schillenden hier spijt van, op Zaaraslag daar entegen, waar officieel verklaard was (althans bij monde van den burgervader in openbare raadszitting), dat het rechte begrip van der gelijke feestviering niet in de hersens der gemeentenaren aanwezig was, werd alles door allen in het werk gesteld om het juist zoo schitterend mogelijk te doen zijn. Te Wolfaartsdijk koD men een drietal weken geleden lezen werd ook feestgevierd, Daar werd door eenigen expres voor dien dag een boottocht uitgerust en zelfs de ouders opgewekt hunne kinderen mede te laten gaan, om ook dezen zoodoende van het feest af te houden. Er stond niet bij vermeld ot deze tegen- werkers er ook het motief op na hielden, zooals in Ter Neuzen, dat de inrichting van en voorbereiding tot het feest niet naar hun zin was. Op enkele plaatsen in het land bleken zelfs godsdienstverschillen en vooral onvoldaan heid over den uitslag der verkiezingen genoeg zaam, om deelneming aan een feest, dat alge meen kon en moest zijn, te ontzeggen. Het was dus niet enkel licht, dat deze eenige herdenking ons te zien gaf. Meer dan één leelijk vlekje viel waar te nemen. Ook te Oudshoorn schijnt het niet van een leien dakje te gaan. Daar is eene zeer rumoerige vergadering gehouden. Zwitsersche vertelling van ERNST ZAIIN. 7) Zoo liet bij voor eene poos hare hand los, naai de viool en speelde vrooljjk, zoodat zij op de maat er van pas hielden. Da&rna haakte bjj zjjne vingers weer vast in de hare. Z(j kwamen door het volgende dorp, en eeD eind lager weer door een tweede. „Nu heb je toch weer een heel eind terug, zeide Kathrine. „Pali, dat maakt Diks uit," antwoordde hij. Eigeljjk had hij willen zeggenVoor m(jn part zou ik tot mjja dood toe wel zoo willen doorloopen. Weer een stuk dieper in bet dal zeide hij„Nn loop ik nog mee tot aan den Russenhügel, en dan ga ik weerom. Als je neef je te Schattenhalb wacht, daD hoef ik daar niet te zijn. „Ja," antwoordde zij kort. De zon was nu boven de bergen en bestraalde warm de velden langs den weg. Hier en daar stond reeds woud, en de dennen glinsterden in den zachten gouden stroom, die zich al Het comité vergaderde aldaar onder leiding van ds. v. d. Heijden, Geref. predikant. De vergadering was openbaar en er zou besproken worden, op welke wijze de onaf hankelijkheids- feesten te Oudshoorn, te Alfen a/d Rijn en Aarlanderveen zouden worden gevierd. De zaal was eivol en buiten stonden velen, die niet konden worden toegelaten. In de vergadering was de bestrijding, ook van Geref. zijde, van de houding der predikanten, ds. Veldhoen, ds. v. d. Heijden en ds. Gispen, die van den kansel de gemeentenaren hadden aangemaand geen deel te nemen aan de feesten ter gelegenheid van den verjaardag der Koningin van dien aard, dat de overgroote meerderheid der vergadering tegen het comité scheen. De bespreking en de houding der vergade ring werden zoodanig, dat deze door den voor zitter gesloten en de zaal door de politie ontruimd moest worden. Buiten ontstonden volksoploopjes en werden door de menigte, die blijkbaar tegen het comitié was, volks liederen gezongen. Ook daar dus gebrek aan vrede en eendracht, gemis aan samenwerking, al is de oorzaak eene andere, dan op overige plaatsen. Opmerkelijk, maar geheel in den toon, waarop het blad zich gewoonlijk uit, is wat de Standaard schrijft »Van meer dan één kant wordt de vraag gefluisterd, waarom de aanvrage om ontslag van de H. H. Heemskerk e.s. niet is afge wezen. Bij conflict had de Koningin dan immers de Kamer kunnen ontbinden, en zulk een ontbinding, zoo voegt men er bij, zou hoogst waarschijnlijk tot een zeer gewijzigde samenstelling van de Tweede Kamer geleid hebben, niet onwaarschijnlijk zelfs tot een meerderheid voor rechts. Ingang vond die gedachte vooral na den verrassenden uitslag in Rotterdam I. Daar sloeg de electorale opinie vierkant om. Eilieve, waarom zou geljjke uitslag niet ook elders te verwachten zijn geweest Toch acht de Standaard het een geluk, dat er geene ontbinding gekomen is, ten eerste, omdat de kiezers zich niet op die wijze de wet willen laten stellen en ten tweede, omdat links, dat zich uit wrevel tegen het Christelijk milder over heo uitgoot. De berglijsters floten in de heesters en tusschen de steenen. De weg echter was ledig slechts heel in de verte zagen zjj af en toe den knecht met het koffertje op den mg. Straks kwameD aan den Russenhügel zoo geDoemd omdat daar in het jaar 1799 een troepje Russen door eene Frsmsche overmacht was omsingeld en neergesabeld. De heuvel scheidde twee laagten, en de weg liep om hem heen. Jakob en Kathrine echter klommen aan de eene zjjde tegen hem op Het was aangenaam loopen over het korte gras. „Nu keer ik daar boven om," zede Jakob, eu op de hoogte bleef bjj staan. ,Zoo nou dan 't ga je goed," zeide hfi. „En jou van 't zelfde," antwoordde Kathrine. Zjj drukten elkaar hartelijk de hand en keken elkaar vrjj en flink in de oogen. Daarop wendde Kathrine zich om. Maar toen zjj reeds een paar schreden bad gedaan stak Jakob haar nogmaals de hand toe. „Adjuus, goede reis,„ zeide bjj. Dat was hem zooeven nog ingevallen. En het meisje sloeg nogmaals toe en ze-'de „Dank ja Hierop ging zij werkelijk. Bjj het afdalen nam zij zich den hoed van het hoofd. Daarbij viel het donkerejhaar over het voorhoofd, en Jakob zag, terwijl zjj in haar doDkore kleedje gracieus en slank afdaalde, hoe zjj telkens element liet verleiden tot zijn optreden bij de stembus, de gerechte straf nu maar moet dragen. Zoo, meent de Standaard, leert men zulke politieke halswagerij af. Rationeeler zou het zijn, als de vraag ge fluisterd werd, waarom de H. H. Heemskerk c.s. hun ontslag aanboden. Dat H. M. de Koningin het moest weigeren, heeft geen zin. Wat de verkiezing van den c.-h. heer Gerretson in Rotterdam I betreft, de Standaard geloolt toch zeker zelf niet, dat de reclitsche candidaat zou gekozen zijn, als het niet een c.-h. man en dan nog de heer Gerretson ge weest was. Maar ook deze hadde het niet gehaald, als hij in plaats van tegenover een S. D. A. P. man tegenover den heer de Klerk had moeten staan. De eerste stemming bewees toch duidelijk, dat Rotterdam I linksch is. Door de houding der S. D. A. P. behaalde hun candidaat niet het vereischte aantal stemmen. Alleen hieraan is het te wijten, dat een rechtsch vertegenwoordiger zit voor een linksch district. De kiezers wilden links en we durven zeggen, ze willen nog links. Moge de langdurige ministeriëele crisis bij een aantal eenige teleurstelling hebben gebaard, geen van hen verlangt terug naar de zege ningen van een z.g. Christelijk ministerie. Een ieder hunner begrijpt, dat het voor de vrijzinnigen, die staan tegenover de coalitie, maar in vele opzichten ook tegenover de starre S. D. A. P., een moeilijk tijdsgewricht was en is. Maar ze weten ook, dat juist de vrijzinnigen moeten beschouwd worden als de redders uit de misère, en dat wie hen, nu en in de toe komst, steunt, het best het landsbelang be- griipC Nu de tusschenpersonen, belast met het invullen der lormulieren, om in December a.s. 2, ouderdomsrente te bekomen, kunnen nagaan, wie voor ouderdomsrente in aanmer king komen, komt de schreeuwende onrecht vaardigheid van art. 369 pas recht aan den dag. met de hand het haar terugstreek. En telkens groette zij nog eeDs. Hem kon zjj laog duidelijk onderscheiden, want het zonlicht achter hem teekende in scherpe lijnen zijne magere, hoekige figuur. Ook den dunnen, langen baard zag zij in den wind opwaaien, en zijn over den hemdskraag golvende haar. Toeu zjj weer beneden op den weg gekomen was, nam Jakob zijne viool. Scherp streek bij er op los, zoodat het meisje terstond opkeek, toen haar de klank bereikte. Zij wenkte met de hand. Nu lachte Jakob te vreden, en lustig speelde hij voort. De wind woei haar de tonen na. Na een poosje wist hij niet meer óf zij hem nog boorde maar hij speelde voort, forsch en krachtig. En daarbij waa het hem alsof hij baar iets nawierp iets schoons en blijds tot aandenken, iets als bloemenruikertjes. Toen hij haar niet meer zag, hield hij op. Hij wikkelde de viool iu den doek en wendde zich naar Alpien toe. En op den terugweg dacht hij bij zichzelf: „Als je thuiskomt, zal je de handen duchtig uit de mouwen moeten steken, want al het werk ligt nog te wachten. Het spoor van Kathrine Lompardi was spoedig uitgewischt te Alpien, en ook op den levensweg van Jakob Troger liet het nauwelijks eeu indruk meer achter. Als nalatenschap liet zjj hem slechts de grootere diepte en warmte en hartstochtelijkheid van zijn vioolspel Maar toch, wanneer bjj, bjj het voeren van Een tusachenpersoon deelde o.a. de volgende feiten mede No. 1 vroeger schipper bjj een reederij. Is bezitter van twee eigen huizen. Krijgt ouderdomspensioen. No. 2 vroeger huisknecht. Geniet een rente van zijn vroegeren meester van 5 per week. Krijgt ouderdomspensioen. No. 3 een arm schoenmakertje. Was alleen werkend baasje. Krijgt geen pensioen. No. 4 is een doodarm winkeliertje, die thans met een karretje negotie loopt. Krijgt geen ouderdomsrente. Wij zouden zoo kunnen voortgaan. Talloos zijn de gevallen, dat door de eischen der wet een rente zal worden uitgekeerd, waar ze veel minder noodig is dan bij honderden, wien ze wordt geweigerd. Juist dit onrecht wordt het krachtig pleidooi voor staatspensioneering. De tegenstanders der staatspensioneering, vooral die uit den clericalen hoek, hebben vreeselijk gejammerd over de ondeugden, die dit stelsel met zich bracht. Wat blijkt nu bij de uitvoering van art. 369? Zooals men weet moet de aanvrager aannemelijk maken, dat hij een bepaalden tijd in loondienst gedurende de laatste tien jaar heeft doorgebracht. Vele oudjes, vooral vrouwen, brengen nu de verklaring, dat zij den vereischteu tjjd in loondienst bij een zoon werkten I Wij nemen dat de stumperds niet kwalijk. Het is volkomen begrijpelijk, dat zij op deze wijze de luttele 2,'s weeks, die ze niet kunnen ontberen, trachten te verkrijgen. Had men elk behoeftig 70-jarige de ƒ2, toegekend, zonder het criterium van loondienst te laten gelden, dan zou men dit gescharrel zijn misgeloopen. Brenge minister Treub die uitbreiding ten spoedigste Wij hebben reeds vroeger iets medegedeeld uit het rapport van de Staatscommissie, dia ingesteld was om te onderzoeken, wat gedaan moest worden om Nederlandsch-indië in staat van verdediging te brengen. Deze commissie bestond bijna geheel uit militaireu. Bovendien maakten drie ministers den strijkstok, innerlijk meer dan vroeger meevoelde en meeleefde, wat bjj speelde, wist hij nanweljjlijks dat bjj dit aan Kathrine te daDken had. Hjj was uiterlijk dezelfde als vroeger, deed zjjn dagwerk, bad schik in z(jne mooie geiten en in zjjn geldkist, omdat de effecten daarin eer meer dan minder werden. Evenwel, in dit voor het uiterlijk zoo kalme en vergenoegde leven waren uren, iu welke hem iets plaagde. Die plaag was iets innerlijks, eene soort van ziekte leek het wel. In deze uren had bijeen verlangen Daar iets onbepaalds, had hij bet gevoel, dat er in zijn leven eenmaal iets veel schooners was geweest en nooit meer terng zou komenen dit gevoel wekte in hem eene soort van honger, die, zoolang bij duurde, heftig aan hem teerde. En jnist in dien hongertijd greep bij het vaakst naar zijne viool, en hij voelde dat hij Dooit zoo goed speelde als jnist daD. Ja, bij ontdekte ook dat de Alplnaars en ook de vreemdelingen, die hem bjj gelegenheid te booren kregen, nooit zoo aandachtig en zichtbaar ontroerd luisterden, als wanneer hij met zjjn spel aan die knagende gemoedsstemming in hem lacht gaf. Al was na Kathrine Lombardi uit bet dorp verdwenen vergeten was zjj toch nog niet. De schoonheid van bet meisje, te Alpien iets zeldzaams, had toch een indrak gemaakt, die joist na baar vertrek weer opgewarmd en TER MMSCH VOLKSBLAD.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1913 | | pagina 1