Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. JUt clerical? bankroet. ®1 VEDELAAR Rente aan personen Van 70 jaar en ouder. Wie het Verzuil» moeten goed matten. No. 2398 Woensdag 27 Augustus 1913. 24e Jaargang BEKENDMAKING. FEUILLETON. BUITENLAND. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen. Voor België 95 cent bij Yooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren, Brierengaarders en den Uitgever. Telef. Interc. No 15. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 6 regels 50 oent; elke regel meer 10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver minderd tariei. Grootere letters naar plaatsruimte- Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen, Dezo Courant Terschijnt eiken Woeiisdai?- en Zaterd ag morgen bjj den Uitgever M. DE JONQK, te Ter Neuzen, De Burgemeester van TER NEUZEN maakt bekend, dat de brug in de vestinggracht te Neuzen vóór den Sas van Gentschen doorgang, aldaar, van 25 Augustus 1913 des namiddags te twaalf uren af tot en met 22 September 1913 des na middags te twaalf uren voor het verkeer met voertuigen en vee zal zijn afgesloten dat gedurende die afsluiting het verkeer met lichte voertuigen en vee is omgelegd over den Bedekten weg, den Westzeedijk enden Westbeer- brug; en dat het verkeer met zware voertuigen zal worden onderhouden door middel van een pont over den Middenkanaalarm, welke op ongeveer 320 M. ten Zuiden van de brug in de vestinggracht is gelegd. Ter Neuzen, 22 Augustus 1913. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA. De oorlogsbegrooting voor 1914 moet bijna anderhalf millioen 1.400000) hooger zijn, dan die van 1913 als gevolg van de uitvoering der nieuwe wetten, door Eerste en Tweede Kamer aangenomen. Deze verhooging is onvermijdelijk, daar iedere regeering, welke ook, niet anders kan doen dap de eenmaal bestaande wetten uit voeren. Het doet tevens zien, hoe wankel de toe gezegde steun der socialisten was, daar deze werd toegezegd onder voorwaarde, dat geene verhooging zoude plaats hebben, terwijl zij zeiven toch met de reeds aangenomen wetten bekend waren. De regeering die aan het bewind komt, krijgt dus heel wat kosten te dekken, omdat het ministerie-Heemskerk wel wetten deed aannemen, maar voor de kosten verzuimde te zorgen. De bladen hebben verleden week bericht, dat de heer Cort van der Linden niet voor het eind der maand met de vorming van het extra parlementaire kabinet gereed zal komen. Velen zullen zich er over verbazen, dat het zoo lang duurt, eer negen mannen uit de Zwitsersche vertelling van ERNST ZAIIN. Alpien is het laatste dorp aan den weg, die zicb ooiboogkronkelt totaan de eeuwige sneeuw en tusscben twee gletschers door weder in een ander hoogdal afdaalt. Het dorp bestaat uit twee huizenrijen, aan weers kanten van den weg. De buizen, uit grauwe, schier onbehouwen granietblokken opgetrok ken, met weinig kalk aiecbts gevoegd, en met de zwart berookte, telkens weder opge lapte schubbendaken, hebben niets van het vriendelijke en schilderachtige der Zwitsersche chalets. In deze luchtstreek vbb storm en SDeenw en vud een acbtmaandscben winter staat het vriendelijke en schilderachtige in discrediet. Het hoogdal is kaal en boomloos. In den zomer worden aan de lagere berghel lingen een paar alpweiden groen. In den winter ligt maanden achtereen alles onder de sneeuw. Zomer eD winter echter blikken de geweldige bergpieken en de loodrechte rots wanden onveranderd op het eenzame dorpje neder. breede schare bekwame menschen, die voor een ministerschap in aanmerking komen, zich bereid hebben verklaard het bewind te aanvaarden. Toch is het niet te verwonde ren, dat de oplossing zoolang traineert. De groote hinderpaal, die het clericalisme aan een toekomstig oewind van andere kleur, in den weg heeft gelegd, is de finantieele voor ziening. De bladen hebben een en andermaal den staf gebroken over het luchthartig ge- financier des heeren Kolkman. Men heeft hem verweten, dat hij de koorden der beurs niet dicht wist te houden, als alle departe menten een aanval op de schatkist deden. Men heeft er op gewezen, dat hij, precies als in 1905 geschiedde, groote uitgaven zonder dekking heeft gelaten. De naaste toekomst zal leeren, dat het clericale bewind van Heemskerk c. s dat de enorme stijging der inkomsten over 1909/1913 geheel wist te verbruiken, het toekomstig kabinet stelt voor de gevolgen van HEÏ CLERICALE BANKROET. Anders toch kan het finantieel beheer van het kabinet-Heems kerk niet genoemd worden, zooals September zal bewijzen. Spoedig zal blijken le. dat het totaal der Staatsbegrooting 1914 in uitgaven 17 MILLIOEN HOOGER is dan de begrooting van 1913. 2e. dat de oorlogsbegrooting is GESTE GEN TOT 35 MILLIOEN. Met uitzondering van één beduidenden post tot verbetering van mindere militairen, is de geheele verhooging het gevolg van het clericale régime onder Colijn. 3e. dat het tekort op den gewonen dienst 14 MILLIOEN zal bedragen niettegenstaande de inkomsten veel hooger geraamd zijn dan gewoonlijk. De nieuwe minister van financiën zal dus, afgescheiden van eiken nieuwen maatregel, een reusentekort van millioenen te dekken heb ben, dat het clericaal-militairistische régime heeft nagelaten. Op de meest onverantwoordelijke wijze heeft het Kolkmanniaansch beheer steeds nieuwe millioenen zonder dekking gevoteerd. Wie deze noodlottige cijfers leest, kan zicb begrijpen, welk een janboel de toekomstige minister van financiën krijgt op te knappen. Hij zal tevens begrijpen, voor welke moeilijk heden bet clericale bewind mr. Cort van der Zoo zou het kleiDe Alpien in zijne een zaamheid kunnen blijven rusten tot op den laatsten dag, en zOden of nooit zon het door de overige wereld ook slechts bij name ge noemd geworden zijn, indien het niet eene merkwaardigheid bevat, die andere bergdor pen missen. Deze merkwaardigheid bestaat bieriD, dat er een vedelaar wordt gehoord. Ja, er bespeelt daar iemand de viool. Simmen, de berggids, die verleden Maan dag met een toerist op den Halenstok was, heeft hem weer gehoord. En heden zijn de kinderen van Wiesi Renner, die aipenrozen waren gaan plokken, met bleeke gezichten in het dorp ternggeloopen en bebbeD thuis bericht„Jesses er fiedelt er een daarboven io de Inneralp Jakob TragerJesses, wij zijn zoo bang geweest!" Maar alles moet in de jniste volgorde wor den verteld. De kinderen Renner kennen Jakob Troger heelcmaal niet. Simmen de gids echter, een veertiger, kan hem wel kennen. Want Jakob Troger beeft zijoen tijd gehad toen Simmen een tienjarige knaap was, en Troger-zelf was toen om en bij de twintig. Waar van den berg de weg in het dorp uitloopt, is een bruggetje, dat over eene smalle beek voert. De ééne brnggemnur echter hondt bij de beek zelf Diet op, maar zet zich voort, tot bjj stuit op een laag, proper nitziend huisje. Dit huisje, ééne verdieping boog, Linden heeft weten te plaatsen. Het geheele jand door moet onzerzijds aan de kiezers dit clericale bankroet voor oogen worden gehou den. De cijfers bewijzen in hun sombere dorheid, welk een ramp in de vorige periode over ons land werd uitgestort. Volgens de Invaliditeitswet komt aan per sonen mannen en vrouwen die op 3 December 1913 zeventig jaar of ouder zijn, een rente toe van 104 per jaar, die in wekelijksche termijnen van 2 aan de post kantoren zal worden uitbetaald. Om voor zulk een rente in aanmerking te komen, is echter noodig het voldoen aan bepaalde voor waarden, waarvan de voornaamste is, dat men in het tijdvak van 3 December 1903 tot 3 December 1913, of wel in het tijdvak van 10 jaren, dat onmiddellijk voorafging aan het bereiken van den leeftijd van 70 jaar, tenminste in 156 weken loonarbeid heeft ver richt, tegen een loon van niet meer dan f 1200 per jaar. Weken in dat tijdvak, waarin de arbeid door ziekte werd onder broken, tellen, onder zekere voorwaarden, voor het geheel of voor een deel mede als weken, waarin loonarbeid werd verricht. Heeft ieder van twee echtgenooten aanspraak op eene rente, dan bedraagt ieders rente 1,50 per week. Onder »loonarbeid« wordt niet alleen vaste arbeid verstaan. B.v. ook de losse arbeider, die één dag in de week werktede vrouw die een enkelen dag in de week arbeid in dienst van een ander verrichtte, worden geacht, in die week loonarbeid* te hebben verricht. De rente moet worden aangevraagd door invulling van een formulier. In iedere ge meente zijn personen aangesteld om bij die invulling behulpzaam te zijn. Het formulier wordt opgezonden naar een commissie, Rente commissie* gnnaamd, die voor verschillende gemeenten gezamenlijk is ingesteld en die over de toekenning der rente adviseert aan de Rijksverzekeringsbank te Amsterdam, door wie tenslotte de beslissing wordt genomen. Van hare beslissing is beroep op den Raad en den Centralen Raad van Beroep. onderscheidt zich in niets van de overige dorpswoningen, behalve door de vensterblin den. Die zjjn oud en verweerdmaar de breede zwarte en gele streepen, met welke zjj eenmaal beschilderd werdeD, zijn nog te her kennen. Zij toonen aan dat bet hui9 inder daad een staatsgebouw is geweest. Misschien beeft daar eenmaal een ambtenaar der accijnzen gewoond, Thans heet 't het Tro gerbuis. En omdat er geen Trogers meer zijn, vervalt het. Het eigenlijke Trogerbuis was het vóór dertig jaren. Vóór dertig jaren, eiken mooien Zondag ongeveer, zat er op den munr tusscben buis en brng een slanke jonge man en speelde viool. Slank zijn beteekent daarboven niet fijn en lenig zijn, zooals de menschen in de steden. Jakob Troger was enkel smal en recht van bouw maar zijn gebeente was even grof als dat vaD andere boeren, en zijn plompe, vettige schoen, die breed op den grond rustte, verborg een stevigen voet. Jacob speelde niet voor het dorp en den weg, maar zat half afgewend en vedelde als voor de groene weiden en de hooge bergen. Eene heerlijke Zondags- zon stond als eene gonden bol aan den hemel, maar zonder te steken of te brandeD. Haar goud, dat tusscben hemel en aarde was, en dat Jacob Troger over het blonde hoofd en de hoekige schouders stroomde, was van een koele reinheid, onder welke zelfs bet grauwe dorpje verheerlijkt scheen. Overigens zon Ieder, die aanspraak op een rente meent te kunnen maken, wordt thans in zijn eigen belaDg geraden, zich zoo spoedig mogelijk te vervoegen bij een der personen, in de gemeente waar hij woont, aangewezen om bij de invulling van het formulier behulpzaam te zijn. Een lijst van die personen ligt voor een ieder ter inzage op de gemeentesecretarie en op het postkantoor (ook op de bijkantoren). Indien hij zich tot zulk een persoon wendt, zal deze hem zeggen wat hij te doen heeft. Ook kan hij een formulier van aanvrage gaan halen op het postkantoor of een bijkantoor op de gemeentesecretarie of bij een der even- bedoelde personen en dat zelf invullen of doen invullen. Hij moet het ingevuld formulier dan opzenden naar den Secretaris der Com missie, waaronder zijn woonplaats behoort. Wordt op zijn verzoek gunstig beschikt, dan zal hij voor de eerste maal op Dinsdag 9 December a.s. de hem toekomende rente aan het postkantoor kunnen afhalen. Aan wien behoort Adrianopel Deze vraag, zeker wel een der moeilijkste, welke zich in het Balkan-conflict voordeden is tot nu toe nog niet door diplomatieke onder handelingen opgelost kunnen worden. Want gedurende de jongste Balkan-oorlogen is Adrianopel hoe dan ook conferenties van gezanteu en vredes-afgevaardigden mochten besluiten steeds het eigendom geweest van dien staat, welke het met geweld van wapenen in bezit wist te nemen. Oorspronkelijk een oude Turksche stad, en door de heilige graven van vroegere sultans van een Mohammedaansch karakter, heeft in den laatsten Turkschen krijg de vesting een langdurig beleg doorstaan en over geheel Europa van zich doen spreken door de held haftige verdediging van den Turkschen com mandant en de onverschrokken bestorming van de Bulgaarsche troepen. Toen behoorde Adrianopel aan den sterksten Balkanstaat, aan Bulgarije, dat zich wekenlang reusacntige offers voor het bezit van deze vesting getroost had. De Londensche gezantenconferentie besliste in denzelfden geest. Adrianopel was Bulgaarsch niemand iets bijzonders aan den jongen boer gevonden hebben. Het bijzondere aan hem, zooals bij daar op den munr zat, was enkel z(jne viool. De bewoners van Alpien hanteeren een jachtgeweer of de mestvork, ook wel de jjsbjjl, wanneer zjj op den gletscher klauteren. Maar eene viool wist geen hunner aan te vatten. Destijds echter en reeds jaren tevoren bad de dorpsschoolmeester den kinderen bij het zingen in de school op eene viool voor gespeeld en hem bad Jakob de kunst afge keken. Zijn instrument bad bjj zelf nit de stad gehaald. En nu was er aan dit musiceerea van den jongen boer toch nog eene andere eigenaardigheid. Van den meester bad hij als knaap wel is waar de noten geleerd maar de paar deuntjes, die hij op deze wijze zich eigen maakte, kende bij nu al gauw van buitenen er andere aan te schaffen, dat kwam ooch den leeraar noch den leerling in den zin. Terwijl nu de meester zijne onde melodietjes telkens maar weer afkraste, was Jakob van lieverlede, om zoo te zeggen, over de noten beengegroeid, en onverhoeds vloeiden bem tonen uit de vedel, die op geoD notenblad hadden gestaan. Dat was toen hij naar de twintig begon te loopen. Gelijk er velen in den lande de harmonica bespeelden en op dit instrument bij feestelijke gelegenheden de dansmuziek improviseerden, zoo leerde Jacob op de viool voor de Alpienaars dansjes spelen, of in de kerk het gezang bij de heilige mis TER UEM1 VOLKSBLAD.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1913 | | pagina 1