Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Wordt niet te gauw boos! Tüsschen Kerk en Pastorie. pc houding der 5- P- ft- P- Van de Hand in den tand. No. 2390. Woensdag 30 Juli 1913. 24e Jaargang FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen. Voor België 95 cent bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen by alle Boekhandelaren, Brievengaarders ei den Uitgever. Telef. In tere. No 15 ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 6 regels 50 cent; elke regel meer 10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte- Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bij den Uitgever M, DE JONGE, te Ter Neuzen. Onze lezers herinneren zich wellicht nog, wat Woensdag 23 Juli onder het opschrift >De rechtsche woede» in ons blad stond. Wij hebben daarin geconstateerd, dat minstens 6 van de 18 sociaal-democraten hun zetel indirect danken aan de hulp der clericalen. Daarna toonden wij aan, hoe niet alleen door indirecte, maar ook door directe hulp van rechts sinds 1888 (toen Domela Nieuwen- huis met hulp der anti-rev. gekozen werd) gedurig sociaal-democraten gekozen zijn. Wij behoeven ons dus van het verwijt der rechterzijde, dat wij met rood medegaan, absoluut niets aan te trekken. De aanhef van ons artikel willen wij nog eens weergeven. Dat luidde aldus: »Het is vermakelijk in de kleinere organen der clericale pers na te gaan, op welk een wijze zij het haar lezers als een allerverschrikkelijkste zaak voor oogen stelt, dat mr. Troelstra door Hare Majesteit op het Loo ontboden is. Duchtig werken deze clericale redacties met het roode spook en in elk blaadje der clericale richting wordt het zoo on geveer als de ondergang van het land voorgesteld, dat de sociaal-democraten tot 18 in het parlement zijn gestegen en hun leider door de Koningin in de oplossing der crisis wordt gekend». Wat schrijft Zelandia omtrent ons betoog Niets. Al wat wij daarin zeggen, blijft onaangevochten, kan ook moeilijk bestreden worden. Alleen over de door ons nog eens geciteerde woorden heeft de redactie wat te zeggen. Wat? Och, niet veel bijzonders. Ze hebben gelachen, dat ze schaterden. Het trok onmiddellijk onze aandacht, die redactioneele schaterlach van Zelandia. Wij hebben reeds zoo dikwijls gelezen, dat Zelandia schaterde van het lachen. Maar 'tis geen echte, vrooljjke lach, die schaterlach van Zelandia. Wij hadden gesproken van »kleinere organen van de clericale pers». En ofschoon wij ook de grootere gerust konden aanhalen, in de kleinere was toch het stemming maken bij het volk het ergst. A LITE KEEMNITZ. 10) „Hoe gaat het met de vrouw vroeg Klaus Jensen, toen bij op Hiudersen toetrad. Die schudde hem de band Dank u, heel goed Zij zal zeker weer heelemaal de oude worden, de laatste maanden ging het zwakjes, ja twee maal hadden we den dokter van Queren bij ons. Zij was veel te werkzaam, JeDsen, veel te trouw aan baar plicht, de kleioe klaproos wie had dat gedacht, niet, Jenseu Klaus zweeg. „Nu zullen de schoonouders bepaald over drie weken op het doopfeest komen, want de overste kan later niet weg, daD moet zjj weer geheel in orde z|jn, want zjj wil zich toch voor de „Gravin" als goede huisvrouw laten zieDEn jij met je zusters zult toch ook wel b|j den doop z|jn, niet?" De proost verscheen en de synode werd geopend. Jensen was geen secretaris meer, daar er sinds de vorige maal twee nieuwe predikanten gekomen warenb|j zat dicht achter Hinderson eu moest, telkens als bij nit zjjn gedachten opschrikte den breeden Nu valt Zelandia over deze woorden »kleinere organen van de clericale pers». En Zelandia, niet in staat ons betoog te weerleggen, maar de schoen passende, zich rangschikkende onder die kleinere organen, deelt in de rechtsche woede, wordt rood als een kalkoensche haan en vertelt aan hare lezers, dat die woorden stonden »in een blad van den allerlaagsten rang in het Tern. Volksblad». Lezers van ons blad, maak u heusch niet boos op de kleine, clericale Zelandia. Wij hebben ons ook niet boos gemaakt. Wij zijn ook niet aan het schaterlachen getrokken. Inwendig dit willen we toegeven hebben we ons wel een weinig verkneuterd, dat Zelandia gewoonlijk zoo'n grooten mond openzettend niets wist te zeggen op ons artikel en daarom oudergewoonte aan het schelden ging, maar schaterlachen, neen, dat wilden we niet. Met een gevoel van waarachtig medelijden hebben we gemurmeld »Arme Zelandia.» En aan onze lezers zpggen wij Doet niet desgelijks. Hebt ge gebrek aan argumenten, zwijgt dan liever, dan te gaan smalen of schelden. Daarmede berokkent gij niet alleen u zeiven oneer, maar ook uwe party. Denkt om ZelandiaWie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht. Nog niet zoo spoedig is men uitgepraat over het besluit der soc. democr. voormannen om geen congres der partij te houden en niet in te gaan op het aanbod van Dr. Bos om drie ministerszetels te bezetten. Verschillende organen, zoo van links als rechts laten zich uit over dit vérstrekkende besluit der volgers van mr. Troelstra. En in het algemeen vindt zoowel rechts als links de houding van de meerderheid der soc.-democr. leiders afkeuring. Het met geweld drijven in zekere richting en dan na een succesvollen strijd het afweren van alle verantwoordelijkheid kan ook bij geen enkel ernstig en plichtgevoelend mensch ver dediging vinden. Dat de soc.-democr. partij, geen deel willen rug van zijn voorman bekijken was Johanna's baud over den zwarten rok heengegaan,toen domiDée Hindersen zich van morgen voor het vertrek over baar bed gebogen had, om haar vaarwel te zeggen Klaus had Johanna niet weergezien. De winter was hard en lang ge weest Johanna was wel eens per slede met haar man naar zijn pastorie gekomen maar Klaus was juist naar een brniloft ia het dorp eu toen zijn zuster hem bericht stuurde van bet bezoek, was bij niet meegereden. Hier op het land lette men niet zoo op de vormen en HinderseD woonde b|joa twee uur van hem af. Die Jensen hondt zich toch maar goed merkte een der predikanten tegen zjjn buur man op. „Als hjj in de dertig komt, haalt h|j het er op een einde nog door." „Zjjn vader kwam ook in de dertig, d.w.z. hij stierf op zjjn een-en-dertigste." Men sprak over drankzucht. Jenseu had bij de discussie dikwjjls bet woord gevoerd, maar hjj was zoo moe als hjj sinds jareo niet ge weest was, de lucht was muf en het koor hing hem zwaar boven het hoofd. Hij ging naar buiten en wandelde op het paadje tusschen kerk en pastorie heen en weer. Er was van daag geen regeo en geen wind, de lacht was zoo stil, alsof zjj zich gereed maakte voor een storm. uitmakend van de regeering, durft te zeggen, dat de vrijz. concentratie toch de regeering zou moeten aanvaarden, klinkt uit hun onverantwoordelijken mond bespottelijk, ja ergerlijk. Met de socialistische zetels mede, beschikt links over 55 stemmen, maar de vrijzinnige concentratie heeft er maar 37, terwijl de rechterzijde er 45 heeft, dus er met 8 bovenstaat. Dit overziende, heeft de meerderheid der soc.-democr. leiders gehandeld op eene wijze, totaal onvereenigbaar met de belangen des volks, die zjj zeggen voor te staan. Goed doet het, om het eerlijke en krachtige woord van Vliegen te hooren, die de vruchten, die gerijpt zijn, plukken wil. Ook de heer Duijs, toch zeker wel een onverdacht en strijdbaar voorvechter van de arbeidersbelangen doet zich in zijn blad >De Voorpost» gelden. Hij ook wijst op het loyale aanbod van Dr. Bos en zet eenige zaken recht, die in »Het Volk» wel niet onjuist, maar toch onvol ledig zijn weergegeven. Hij is ook van meening, zooals wij het zijn, maar zooals ook velen zijner partijgenooten het zijn, dat het aanbod van Dr. Bos aanvaard had moeten worden. Uit alles, vooral uit de woorden van den heer Duijs ook blijkt, dat het aanbod van den vertrouwensman der Koningin zoodanig was ingekleed, dat de S. D. A. P. op dit aanbod had kunnen en moeten ingaan. De groote belangen der volksmassa zijn dit blijkt onloochenbaar -- achtergesteld bij tactische partij-overwegingen. Ook hier zien we weer zoo duidelijk dat voor afbraak liefhebbers genoeg zijn. Maar schooner handelt, wie opbouwt. Zeker is het laatste moeilijker. Maar wie als openbaar persoon eenig plicht besef heeft, hij zal zich scharen aan de zyde der opbouwers. Geene drogredenen, geen theoretische be spiegelingen kunnen goedmaken, wat de meer derheid der S. D. leiders door gunne weigering misdeden. En we twijfelen niet of het ontwikkelde en zelfbewuste deel van ons arbeidersvolk zal rekenschap eischen. Klaas ging niet naar het doopfeest van den kleine Hindersen, zijn znsters welhij kon dien dag niet weg, want de oude Detlev lag op sterven, het eerste huis links op den weg naar Brinkhof en de bejaarde man, van wien Jensen's vader al de eerste kinderen gedoopt had, klemde zich formeel aan hem vast. Marie en Anna kwamen zeer tevreden van het doopfeest thais, het was een beetje stjjt geweest door den overste, die overigens heel beleefd naar haar broer gevraagd bad, de gravin daarentegen was een hoogst lieftallige vrouw. Ook het eten was goed geweest en als Johanna aan tafel niet in zwijm gevallen was, zon alles vlot van stapel geloopen zjjn. De vrouw van den proost had haar gezegd dat zjj zich veel te druk gemaakt bad, zjj had overel zelfs naar willen zieD, hoe zij bet ook afgeraden had, toch zou de jonge vronw ganw opknappen, als de ouders maar eens vertrokken waren. Klaas vroeg of Johanna er nog onveranderd uitzag. „O ja," meende Marie, maar Anna viel haar in de rede en zei: „Dat is niet waar. Zij ziet er altijd nog heel goed nit, misschien beter dan vroeger en haar roode wangen heeft zij ook nog, maar zij is heel mager geworden. Marie bracht daar tegen in„Natuurlijk, de kleioe is ook nog geen vier maanden ond." Klaus ging na een poosje uit het venster een rozenstok losgeraakt, hij bond hem weer aan zijn stennsel en ging Reeds meermalen hebben wij er op gewezen, hoe het beroemde ministerie Heemskerk, dat zich zoo gaarne met den christenwaom tooide, omsprong en morste met de financiën des lands. Enkel reeds hierom verdiende het te vallen en smadelijk weggevaagd te worden. Dr. Kuyper zelf heeft het gezegd, dat de staatsinkomsten thans 50 millioen meer be dragen per jaar, dan onder zjjn bewind. Maar, wat baatte dit de schatkist Steeds hooger worden de belastingen op gevoerd en telkens kwamen er nieuwe bij of werden zij voorbereid. Verhoogd werden de belastingen op het gedistilleerd, successie en het zegelrecht op effecten. Tegen alle verzekeringen van Mr. Kolkman in, werden telken jaïe opnieuw de opcenten op de belastingen op de bedrijfs- en andere inkomsten- en op de vermogens belasting gehandhaafd. Nieuwe belastingen als het debietrecht op de tabak, inkomstenbelasting en de tariefwet zouden volgen. Bij dit alles werd nog een leening aange gaan van 50 millioen guldens en toch bleef steeds de bodem der schatkist zichtbaar. Van zuinigheid in de staathuishouding geen spoor. De belastingpenningen, door zoovelen vaak onder zuchten moeizaam bijeengebracht, kwamen terecht in een bodemloos vat en werden opgeslokt door het militairismedat onverzadelijk is, door het sectarisch onderwijs, dat nooit genoeg kan krijgen en door een steeds talrijker wordend ambtenarenpersoneel dat onophoudelijk streeft naar zoogenaamde lotsverbetering en in zijn nasleep heeft een snelgroeiend bedrag aan pensioenen. Het ministerie Heemskerk heeft de persoon lijke en finantieele lasten van het militairisme enorm verhoogd. Thans reeds bedraagt het budget van oorlog hier te lande 33 millioen, terwijl minister Colijn betoogde, dat de 40 millioen wel spoedig bereikt zou zijn. Daarbij komen dan nog de millioenen, die gevoteerd zijn voor de kustverdediging, rechts tegen links aangenomen. Bij rechts stemden velen, hoewel tegen standers, vóór ter wille van de coalitie. daarna zitten werken. De dagen verliepen. Het was eigenlijk niet meer dan plicht, dat hij eens naar Johanna's gezondheid ging vernemen en toch aarzelde hjj, omdat hjj niet wist, of het alleen bet verlangen was baar nog eens weer te zien. Mocht hjj er heengaan Het wordt einde September, reeds lieten zich eenige blaren door den wind over den heggeweg dragen en nog altijd was Klaas er niet geweest. Nu bestelde hij voor den volgenden Zondagnamiddag het wagentje van Petersen voor zich en zonder het zijn zusters te zeggen reed hij naar dominee HinderseD. Om drie nur was hjj er. Het dienstmeisje, netjes in haar Zondagsche kleerea, deed hem open, toen het rjjtuig stil hield en zei, dat dominee doopte in het dorp, zij zou het aan mevrouw zeggen. „Hoe gaat het met mevrouw?' vroeg hij. „O, dat wordt zachtjes aan beter, maar bewegen kan zij zich niet. We hebben een ziekenverpleegster uit Kiel hier." „Ligt zij te bed „Neen, meestal in de ziekenstoel, dien de vrouw van don overste met de verpleegsters meegegeven heeft." Johanna had het rijtuig voor hooren komen en verwonderde zich over het lange gesprek zij liet door de verpleegster vragen of de bezoeker niet binnen wilde komen. Klaus legde hoed en overjas af en ging in de gelijkvloersche kamer. Die was laag en slechts door het kleine, met bloemen bezette TER KSBLAD. DOOK

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1913 | | pagina 1