Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Onjuiste Voorstelling.
Tusschen Kerk en Pastorie.
P« pot eti it ljetel.
P« eenheid der
jtederlandsche natie.
GEMEENTERAAD.
DRANKWET.
No. 2386.
Woensdag 16 Juli >1913.
24e Jaargang
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 96 cent bij ▼ooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen by alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. latere No 15
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 6 regels 50 eent; elke regel meer
10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte-
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen,
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bjj den Uitgever M, DE JONGE, te Ter Neuzen.
>Arrogant liberalisme* zet het Dagblad van.
N.-Brabant boven een artikel.
Wat is dan toch zoo arrogant
Ja, daar staat men vreemd van te kjjken.
De Provinciale Staten van Zeeland hebben
de heeren Dieleman, Fruytier en Gerlach niet
herkozen als leden van Gedeputeerde Staten.
Dat is verschrikkelijk, niet waar
Nu zit er immers geen enkele rechtsche
meer in
Wel ja, de heeren Van Rompu en Blum
zjjn nog steeds leden van Gedeputeerde Staten.
Nu de Provinciale Staten van Zeeland ge
legenheid hadden Gedeputeerde Staten links
te brengen, nu hadden ze die gelegenheid
voorbjj moeten laten gaan.
Ze hebben van hunne tegenstanders wel
anders geleerd.
Sinds menschenheugenis zijn de Staten van
Zeeland rechts, schrjjft het Dagblad van Noord-
Brabant.
ALITE KREMNITZ.
6)
Het was een echte regendag, nn eens meer
regen dan wind, dan weer meer wind dan
regen, evenals in November of, als hier bet
grootste deel van het jaar. „Ons land is mooi",
zei de proost, „maar ons klimaat," hij lachte,
„een klimaat hebben we eigenljjk niet eens!"
Johanna hielp haar tante, die maar een
meid had, bjj het opruimen der kamer al was
zjj het werk niet gewoon het ging haar toch
vlug van de hand, want met ieder aar van
dan dag vermeerderde haar vreugde en bjj
het huiswerk zoo, dat, toen zjj het eten uit
deelde waarom de zieken van bet dorp hun
kleine spruiten gestuurd hadden, zij zich in
de zoete illusie inleefde, dat zjj zelf predikant
vrouw was. Nadat alles in orde gebracht
was, gingen tante en nicht in het woonver
trek zitten en terwjjl de een breide las de
ander Eagelseh voor, telkens afwisselend.
Ze lazen een van Macaulay's Essays, want
de vrouw van den proost had den smaak ai.
den tjjd van haar gouvernanteschap behouden
Johanna was op een goede school geweest en
Ons heugt het nog goed, dat ze links waren
en ook, dat de liberale leden der Eerste Kamer
door anti-revolutionairen vervangen werden,
terwijl onder de linksche leden van Gedeputeerde
Staten eene geduchte opruiming gehouden
werd.
Eerst bleven er nog twee van links zitten,
als men den Graaf van Lijnden bij de linker
zijde indeelt.
Het Dagbl. van Noord-Brab. schrijft zelf,
dat twee zetels voor links te veel gebleken was.
Sinds jaren zit er dan ook maar één linksche
in, de heer de Casembroot.
De Provinciale Staten van Zeeland hadden
dus groot gelijk, toen ze het college van
Gedeputeerde Staten links maakten.
Maar Gedeputeerde Staten gingen zelfs bij
elkander logeeren, en de Casembroot was
»dikke vrienden* met de rechtsche leden.
Heel aardig.
Maar moest nu de heer de Casembroot niet
met de linkerzijde medestemmen
Het was zelfs zijn plicht zulks te doen.
De liberalen zijn juist in de politiek te dik
wijls vriendelijk geweest.
Omdat ze vriendschap gevoelden voor den
heer Van Rompu, bezorgden ze hem in Ter
Neuzen voor drie jaar een dikke 150 stemmen.
De partij van den heer Van Rompu heelt
noch in landspolitiek, noch in die der provincie,
noch zelfs bij de gemeenteraadspolitiek een
enkel vriendschap bewijs daartegenover gesteld.
Het tegendeel is waar.
Het Dagbl. van Noord-Brab. kan dus gerust
zwijgen en zijne totaal onjuiste voorstellingen
in de pen houden.
Men vergete dus nietToen de Provinciale
Staten rechts waren, zat 1 links lid in het
college van Gedeputeerde Staten.
Thans nu dit veranderd is, zitten nog altijd
2 rechtsche leden in dat college.
Zoo en niet anders is de waarheid,
Onder degenen, die hun instemming be
tuigden met de herstemmingsvragen van de
S. D. A. P., was ook Mr. De Beaufort. De
»Nederlander« van Mr. Lobman neemt dit
den heer He Beaufort buitengewoon kwalijk.
Deze toch heeft zich vroeger verklaard voor
het amendementrecht der Eerste Kamer en
in talen zeer knap, wat haar tante veel ge
noegen deed baar beide eigen dochters hadden,
nadat zjj gehuwd waren, alle belangstelling
voor de studie verloren, de moeder kon met
hem, als zjj kwamen loogeeren, geen Engelsch
boek meer lezen,
Zoo verliep de dag zonder dat Johanna over
iets een besluit genomen had, behalve over
haar wensch, dat het morgen, Vrijdag, mooi
weer zjjn mocht, opdat de beide Jensen naar
baar toe zonden kunnen komen, zelfs als hij
ze niet afhaalde zon zij toch iets van hem
hooren. Maar het slechte weer hield aan en
des 's Zondags na kerktijd klaarde het op.
Johanna meende, dat de goede God haar
gebed verhoord had en was heel grootsch en
zegevierend, toen b(j het eten een vale zonne
straal in de soep viel. Na tafel sliepen oom
en tante en zij ging in haar logeerkamertje
aan bet venster zitten vanwaar zij een gedeelte
van den weg kon overzien. De landweg was
geheel leeg, zjj sloot de oogen en zag zijn
buis voor zich liggen zoo beangstigend stil,
niet eens een hond op het erf onder de linde
zoo schoon, dat het als een droombeeld al
maar verder terugweek. Nu scheen de zon
heel warm en droogde de wegen. Maakte hij
zich gereed om te gaan of zat hi) aan zijn
kleine dennenboaten schrijftafel in bet lage
vertrek, waarin zjj slechts een korten blik
geworpen had, toen hij de deur opende. Het
leek heelemaal geen heerenkamer, omdat geen
verklaart zich thans tegen versterking van den
invloed van dit College. Wij begrijpen dat
de heer Beaufort ter wille van zoo groote
belangen als op het spel stonden (vrijhandel,
openbare school, enz.) het zwaarst heeft laten
wegen, wat het zwaarst woog. Allerminst
heeft een orgaan als »De Nederlander* het
recht, daarover den heer De Beaufort lastig
te vallen.
Er is toch misschien in eeuwen geen staats
man bekend geweest, wiens woorden en daden
zoo contrasteerden als die van Mr. Lohman.
In nauwelijks een half jaar tijds bekeerde hij
zich van fel tegenstander van Talma's dwang
verzekering tot een voorstander.
Ontelbare malen was het in de Kamer de
heer Lohman, die een wet bestreed en er
voor stemde.
Bovendien is de heer Lohman de voorzitter
van zekere Christelijk-Historische Unie, die
vroeger tegenover Rome precies andersom
handelde dan thans.
Dat een dergelijk leider aanmerking durft
maken op een man als Mr. De Beaufort, gaat
toch wel alle perken te buiten.
Doch jonkheer Lohman schijnt tegenwoordig
voor niets te staan
Dat het jammer is, dat in 1913, waarin
alle Nederlanders zich tezamen moeten op
maken om de onafhankelijkheidsfeesten te
vieren, ook juist de groote verkiezingsstrijd
plaats zou hebben, wordt allerminst door ons
ontkend. Die onafhankelijkheidsfeesten zijn
toch bij uitstek nationaal, en het zou te be
treuren wezen, wanneer hier en daar zooveel
wrok over geleden nederlaag bestond, dat het
nationale gevoel daaronder werd verstikt.
Wat natuurlijk niet mogelijk is bij hem, die
een strijd voert voor beginselen en daarin ge
looft, maar niet ieder staat nu eenmaal op
zoo hoog standpunt.
Wij, vrijzinnigen, hebben dan ook in eigen
kring zooveel mogelijk het wachtwoord ge
geven, dat, wat ook de uitslag vau de ver
kiezingen zou mogen wezen, daardoor onze
stemming voor de onaihaukelijkheidsfeesten
niet mocht worden verstoorddat wij niets
blauwe tabakswalm naar buiten drong.
„Johanna" had hjj haar eens genoemd, zjj
wist het wel, maar het was in een oogenblik
van zoo groote droefheid geweest, dat zjj
daaraan niet denken kon. Zjj had volstrekt
geen gedachten meer, alleen het verlangen
hem weder te zien. Het was al drie uur.
Misschien liep haar horloge voor. Neen, het
sloeg juist van deu kerktoren. Drie nur was
niet laat, hij was den laatsten keer eerst tegen
vieren gekomen. Maar zjj moest naar beneden
om de koffietafel klaar te zetten. Zjj kamde
haar bruine baar nog eens over en sprong
daarna de steile trap jjen af. Weer droeg
zjj dat rose kleedje en haar ronde wangen
werden donkerrood, toen zjj een rijtuigje hoor
de komen. Dat een andere bezoeker dan de
verwachte kon komen, neen, daar had zjj niet
aan gedacht en ofschoon het de vriendelijke
dominee Hindersen was, die hsar in de kerk
gedurende de ringvergadering had toegelachen
onstemd was zjj tochHij was groot en
sterk en zag er, ondanks zjjn lang, wit haar,
van nabjj, misschien door zjjn joviaal lachen
niet zoo oud uit als het Johanna in de kerk
wel geleken had. Hjj was ook pas twee-en-
vjjftig en een krachtige, gezond man, die al
gemeen bemind was omdat bjj zoo gaarne
lachte en liet lachen.
Hjj en de proost vertelden elkaar avontaren
pit het jaar'48, waarin ook hjj, ondanks zjjn
jeugdigen leeftjjd, den veldtocht meegemaakt
zouden doen, waardoor de nationale eenheid
schade lijden zou. En we waren te eerder
op die waarschuwing aangewezen, waar niemand
onzer waarom het thans nog verzwegen
zich voorstelde, dat de coalitie in de
minderheid zou komen. De stoutste berekening,
aan onzen kant gemaakt, is geweest 51 Rechts,
49 Links, waarbij dan altijd als verheugende
opmerking kwam, dat onder die 51 Schimmel-
penninck en Bichon van IJsselmonde behoorden,
van wie men billijkerwijze verwachten kon,
dat ze hunne stem zouden weigeren aan de
Tariefwet.
Het is anders geloopen, en Rechts kwam
verre in de minderheid. Ziet men nu ook
daar de ernstigen wil, om de nationale eenheid
niet te verstoren om geen wanklank te doen
hooren in de nationale vreugdezangen Helaas
allerminst. Zoo schrijft men uit Zeeland aan
»De Standaard*
»Nu de verkiezingen achter den rug
zijn, doet zich bij velen de vraag voor,
zullen wij meedoen aan de a.s. feesten.
Was er een eerlijke strijd gevoerd, een
strijd, die de beginselen naar voren had
gebracht, deze vraag zou bg niemand op
komen. Maar nu wordt ze gedaan, niet
door enkelen, maar door honderden. En
deze vraag heeft reden van bestaan. Hoe
zijn onze mannen niet door het slijk ge
sleurd, predikanten, pastoors enz., op een
wijze, die men van het zich noemend
verdraagzaam liberalisme zeker niet had
mogen verwachten. Wie nog een weinig
eergevoel in zich omdraagt, kan straks
geen feest vieren met die heeren, die óns
op zoo in-gemeene en schunnige wijze in
de laatste dagen hebben behandeld. En
daarom vragen wij, zou het parool niet
moeten zijn laten de liberalen rftaar feest
vieren met hunne socialistische bondge-
nooten. Deze-toch, al gevoelen zij geen
sikkepitje voor onze onafhankelijkheids
feesten, zijn nu toch hunne uitverkoor'nen.
Wij zullen dan wel feestvieren op onze
wijze.*
Ons bezwaar gaat niet zoozeer tegen dit
artikeltje, dat de waarheid omtrent den in
Zeeland gevoerden strijd zóó kras in het aan
gezicht slaat; dergelijke taal komt per slot
had, omdat hjj, als Holsteiuer een groot vijand
van de Denen geweest was. Tegen de Pruisen
had hij allerlei, zoo Duitsche als het was, en
toen hij deze deensche in „Stock" en „Stein"
nadeed, keek hjj eens naar Johanna of zjj het
hem niet kwalijk nam. Maar Johanna lachte
en beroemde zich op haar Oud-Prnisendom,
wat een bron van plagerjj en tusschen hem
werd. Dominee Hindersen had nog Dooit
zoo'n meisje gezien. Daar hjj reeds drie jaar
weduwnaar was zag hij volstrekt niet in,
waarom hjj niet verliefd worden zon bij was
overigens al verliefd, sinds bij op kerkverga
dering ontdekt had, dat zjj op den klaproos
geleek. Toen hjj dat tegen haar zei, antwoordde
zjj„Zoo, das zoo onbestendig ben ik
Waarop hjj zei„Neen bedwelmend als opium."
Had zjj nog rooder kannen worden, dan zou
zij het gedaan bebbeu maar dominee Hinder-
sens grappen, tegeljjk met den rook van zjjn
zware sigaren, hadden haar al het bloed reeds
naar het gezicht gedreven, waarbij nog kwam
da pijnigende gedachte„Hij komt niet, hjj
komt werkeljjk niet!" Door deze gedachten
bemerkte zjj in 'c geheel niet van de ernstige
bedoelingen van dominee Hindersen.
Hij zag er nit als een man, die met iedereen
schertst dat hjj met haar bjjzondere gaarne
deed, was geen oogenblik in haar opgekomen.
Om zes uur reed dominee Hindersen weer
weg, zjjn pastorie lag ruim twee uur het land
in. De vrouw vau den proost was heel on-
TER HZEH
SBLA».
Do Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
maakt bekend, dat Openbare Vergadering
van den Gemeenteraad zal worden gehouden op
Vrijdag den 18 Juli 1913, des voormiddags ten
10 ure.
Ter Neuzen, den 15 Juli 1913.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
brengen ingevolge artikel 37 in verband met artikel
12, le lid der Drankwet, ter openbare kennis dat bij
hen is ingekomen een verzoekschrift om verlof tot
den verkoop van alcoholhoudenden, anderen dan sterken
drank van PETRUS JOHANNES VAN DEN BOSSCHE,
wonende te Ter Neuzen, voor het linker voorlokaal van
het perceel plaatselijk gemerkt O 34 en gelegen aan den
Provincialen weg.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking is
geschied, kan ieder tegen het verleenen van het ver
lof schriftelijk bij Burgemeester en Wethouders be
zwaren inbrengen.
Ter Neuzen, 14 Juli 1913.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
DOOK
