Wat tnett rechts zegt.
pe Ctir-Jtisl
ONTDEKT.
FEUILLETON.
UIT ONZE OMGEVING.
deelden van de kerk wèl en de bedeelJrn Min
het burgerlijk armbestuur niet tot de stembus
toe te laten. Spreker gaat hierop na de landen,
waar wel het algemeen kiesrecht bestaat en
komt tot de slotsom, dat het in die landen
zeker niet slechter, eerder beter gaat dan in
ons land.
De heer de Muralt bespreekt hierop de
voorgestelde nieuwe tariefwet en onderschrijft
geheel, wat wel eens van die tariefwet is ge
zegd namelijk dat zij is seen aanval op ome
volkswelvaart* en seen aanslag op de takken der
kleine luidenMet tal van voorbeelden wordt
aangetoond, dat voor ons land, zoowel een
belastingtarief als een beschermend tarief niet
aan te bevelen is. Trouwens niets wettigt
een verandering van handelspolitiek.
De namen, voorkomende onder het lijstje
der leden van het anti-tariefwet comité, bewijzen
voldoende dat bescherming niet gewenscht
wordt.
De heer de Muralt brengt in herinnering,
dat in geen land ter wereld bescherming bestaat
waarbij de landbouw is uitgesloten. Niet dat
Spreker graanrechten zou willen, maar hij
wenscht ook geen maatregelen die de industrie
steunen ten koste van den landbouw. De land
bouw voert per jaar voor meer dan tweehonderd
millioen gulden aan waren uit. Het bedrijf
zal duurder worden. De loonen zullen hooger
worden zonder dat de arbeider er voordeel van
heeft, omdat tal van verbruiksartikelen duurder
zullen worden.
Het volk zal verloopen naar de industrie
centra, althans indien het waar is wat de tarief
mannen zeggen dat de industrie zoo zal gaan
bloeien. Het ergste is nog wel, dat de weer
wraak maatregelen die de buitenlander tegen
over ons land zal nemen, gericht zullen zijn
tegen den uitvoer van den landbouw. Handel
en landbouw, die beiden in de tarief verhooging
van minister Kolkman niet zullen worden
beschermd, deze hartaderen van Neerlands
welvaart, worden eenvoudig doorgesneden.
Het defensie vraagstuk liet spreker liefst
ter bespreking over aan meer bevoegden.
Voorzooverre hij de zaak begrijpt, moet men
ook in ons land den weg op naar het volks
leger. Antimilitarist in dien zin, dat de de
fensie wordt verwaarloosd, is hij niet. Tegen
alle opdrijving van militaire uitgaven is hij
gekant, vooral voor die uitgaven waarbij blijkt
dat de autoriteiten op dat gebeid, generaals
van naam, het geheel met elkaar oneens zijn.
Naast bezuiniging op militaire uitgaven dient
een liberaal te eisehen dat het uit te geven
geld goed wordt gebruikt.
In breede trekken, besprak de heer de Muralt
hierop het vraagstuk van de ouderdomsverze-
kering. De dwangwet Talma, waarbij van de
laagste loontjes zelfs premiebetaling wordt ge-
eischt, kan hem niet bekoren. Een groote
fout der dwangwet Talma is het feit, dat al
leen de loonarbeiders in de wet zijn opgenomen.
De weduwen zijn uitgesloten. De ongeluk-
kigen betalen voor de gelukkigen, terwijl
ook de niet-verzekerden mede betalen aan
de tariefwet, wier opbrengst moet dienen, om
den staatstoeslag aan de dwangwet Talma
verbonden te dekken. Ook de dure admini
stratieve omslag is een bezwaar.
De samenkoppeling van invaliditeits en
ouderdomsverzekering acht hij niet gelukkig.
Het platteland betaalt een groot ceel der in
validiteit van de industriecentra. De invaliditeit
treedt n. 1. pas op, als een arbeider niet meer
in staat is, om een derde deel van het gang
bare loon te verdienen. Op het platteland
beteekent dat meermalen minder dan 2 gulden
ARTHUR STRINGER.
9)
„En bleken later natuurlyk vingerafdrukken
van mijn man te zijn."
„Integendeel, de verschere afdrukken waren
van een vrouwevinger. Zjj waren heel duide-
lyk inderdaad even duidelijk als de afdruk
ken die u zelf achterliet op de zilveren vaas,
toen u haar voor my weer op uw toilettafel
zette."
„Ik vrees, dat dit alles weer tot niets leidt,
mynheer Weidler."
„Pardon, m»ar het bracht my tot iets zeer
belangrijks. Ik was zoo vry al die vingeraf
drukken te fotografeeren en zo later te ver
gelijken. En ik zag toen, dat de afdrukken
op de bloemenvaas in ieder opzicht overeen
kwamen met de afdrukken op den sigaretten
koker dezelfde eilandjes en bochten en
kronkels."
„En wat leidt u daaruit af?" was de kalme
vraag.
„Wetende dat die papillen aan het eind
van uw vingers en van de myne en van die
per week. Dan is de man al aan het armbe
stuur overgeleverd. Staatspensioenneering, in
gaande op 65 jarigen leeftijd, voor die lieden
die het noodig hebben en bedragende drie
gulden per week voor één persoon en vijf
gulden per week voor een echtpaar, is sprekers
weuscb. Intusschen zou hij, indien er anders
niets van kwam, ook aanvaarden den leeftijd
van 70 jaar.
sLiever iets dan nietszou hij zeggen, als
hij bemerkte, dat de strijd voor den 65 jarigen
leeftijd verloren was.
In den breede toonde spreker aan, dat de
staatspensionneering volstrekt niet een spe
cifiek socialistische, maar wel degelijk een
specifiek Christelijke zaak is. Het is een
recht, en geen aalmoes zooals velen verkeer
delijk meeuen. Ook dus geen bedeeling. Het
is geen armenzorg maar een zorg voor armen.
Bovendien is gemakkelijk aan te toonen,
dat de dwangwet Talma wordt, betaald door
den middenstand en de boeren. Dit is onbillijk.
De gelden benoodigd voor de staatspensioen-
neering worden genomen even goed van het
geld dat onze meerbedeelde landgenooten
hebben uit staan in buitenlandsche onderne
mingen. Spreker is sterk tegen het meer
belasten van erfenissen in de rechte lijn en
voelt meer voor de progressie van de succes
sierechten in de zijlijnen, zooals in Frankrijk.
Wanneer een vader werkt voor zijn kindereu
en hen wat nalaat is dit niet gelijk te stellen
met het nalaten van geld aan neven en nichten.
In geen geval mogen de gelden voor de staats
pensionneering komen uit indirecte belastingen,
althans niet uit indirecte belastingen op ver
bruiksartikelen. die door het kleine volk, en
middenstand worden opgebracht.
Spreker bracht in herinnering, dat de libe
ralen door afschaffing van vroegere belastingen,
althans vele miljoenen die vroeger mede werden
opgebracht door minder bedeelden over hebben
gebracht op de meer gegoeden. In 1877 werd
afgeschaft het invoerrecht op graan onder van
Hall. Later werden afgeschaft de belastingen,
op meel, turf, steenkolen, zeep, varkensvleesch
en schapenvleesch. De zoutaccyns werd ver
minderd. Ingevoerd werd de vermogensbelas
ting. Van 1850 -1902 werd 35 miljoen gulden
belasting per jaar overgebracht van de zwakke
op de sterke schouders.
Met een krachtige opwekking, om in de Juni-
dagen die naderen, velen te bewegen hun stem
uit te brengen op den candidaat van links den
heer Moojen, eindigde de heer de Muralt zijn
herhaald door applaus onderbroken rede.
Het was een prachtvolle avond, schrjjft
onze berichtgever, en de zaal was stampvol.
De vergadering, die met alle aandacht den
spreker in zijn gloedvolle rede volgde, eindigde
tegen middernacht.
Van het debat werd gebruik gemaakt door
den heer Lindeijer uit Vlissingen.
We hebben reeds een paar malen gelegen
heid gehad aan te toonen hoe sommige pro
pagandisten van rechts hunne toehoorders
door allerlei onware en ergelijke voorstellin
gen tegen de vrijzinnigen trachten op te hitsen.
Wat we over sommige uitlatingen van Mr.
J. v. Best aanhaalden, wisten we uit het R.
K. blad Zelandia zelf.
Ook de R. K. propagandist Van Wijnbergen
was te Leiden erg te keer gegaan.
Nu schijnt het, dat laatstgenoemde heer zich
wat bezwaard gevoelt bij het nalezen der ver-
van ieder ander altijd dezelfde en heel indi
vidueel zijn, dat ze ongeveer twee dozijn dui
delijke kenteekenen bieden, kan ik maar tot
één ding besluiten. Het is geen veronder
stelling meer, het is een tatsbaar bewijs."
„Van wat?"
„U wilt niet raden
„Ik leid er alleen maar uit af, dat ik den
een of anderen dag den koker van myn man
voor hem heb opengedaan en dat kan
best." En ze lachte om die noodelooze beken
tenis.
„Dan moet dat nog heel pas gebeurd zijn,"
meende WeiJler, na even te hebb n nagedacht.
„Ik geloof, dat u zich daarin vergist," ant
woordde ze snel.
„Dan moet ik het tweede punt aanroeren
den turkooizen ring. Het kwam my vreemd
voor, mevrouw Dunseitb, dat een ring, en dan
nog wel een heerenring, die zoo weioig waarde
heeft, daar op die manier bewaard werd."
„Waarom vondt u dat vreemd
„Omdat u, als de meeste vrouweD, heel ge
voelig bent. Ik zag, dat u dien ring om
bijzondere redenen bewaarde. Ik heb my
er ook van overtuigd, dat die ring niet per
ongeluk in uw byouterieënkistje terecht was
gekomen. U badt zelf nog gekeken, of hy
daar nog lag, hoe weinig waarde hy ove
rigens ook hebben mocht op den ochtend
van den diefstal. U wist, dat by daar lag
schillende verslagen, die bij de lezers algeheele
ontstemming wekken.
Hij schrijft althans aan de Arnhemsche
Courant, dat het verslag van zijne rede in de
N. R. Crt. >onvolledig en daardoor onjuist*
is geweest. Blijkbaar had de N. R. Crt »te
beperkte ruimte* beschikbaar gesteld.
De NR. Crt. wijst er op, dat haar verslag
uitvoeriger is geweest dan de verslagen in de
R. K. bladen zelf.
In het Leidsche R.-K. orgaan, de Leidsche
Courant, komt de minne passage, waarin de
heer Van Wijnbergen vhet canaille« bij links
ingedeeld heeft, nagenoeg eender voor. Slechts
is daarin aan de passage nog een slotzin toe
gevoegd, die haar nog veel ergerlijker maakt.
De Leidsche Courant schrijft namelijk
»Het kan door de mannen der Linkerzijde
toch niet geloochend worden, dat alles wat is
tegen het gezag, tegen de zedelijkheid, tegen
den godsdienst links stemt. Spreker onder
streept, wat de nieuwe Belgische volksverte
genwoordiger verleden jaar in de Kamer zeide
het gaat niet op, dat wat links stemt, ca naille
is, maar wel is 't waar dat het canaille links
stemt 1
Geeft u dat niet te denkenof de beginselen
van die linkerzijde wel de ware zijn
Men ziet het deze laatste zin uit het ver
slag van de Leidsche Crt maakt de zaak voor
den heer Van Wijnbergen nog treuriger.
Dan legt de N. R. Ct. er den nadruk op,
dat in voorname bladen als »De Tijd* en het
^Centrum* de ergste onzin en de stuitende
passage zijn weggelaten.
Deze R. K. bladen hebben zich dus gegeneerd
gevoeld, over wat hun partygenoot gezegd
had.
Geen wonder d*t Mr. van Wijnbergen
slecht over de verslaggevers te spreken is
Men kan wat te veel zeggen, men kan het
te erg doen, maar men schrikt in het eind
voor de openbaarheid terug.
Mr. Van Wijnbergen schrijft aan de R.K.
Maasbode en wil dan waarborgen voor toe
lating van liberale verslaggevers.
Anders wil hij die maar uit de vergaderingen
weren.
»In onze rechtsche organen kan toch een
ieder lezen, wat er gezegd is*, aldus Mr.
Van Wijnbergen.
Jammer dat dau het ergerlijke over de
linksche partyen gezegd, op verzoek kan weg
gelaten worden.
Wij weten een beter middel. Laten ook de
rechtsche sprekers in het volle licht der open
baarheid komen.
Misschien gebruiken ze dan geene uitdruk
kingen, die ze liever niet algemeen bekend
zien.
Dat men van rechts zoo te keer gaat als
misschien wel nimmer te voren, zal voor een
groot deel wel hieraan liggen, dat ze hunne
vergaderingen alleen voor geestverwanten of
in ieder geval zonder debat houden.
Op zoo'n manier pakt zoo'n spreker wel
eens te veel uit, zoo erg soms, dat ook de
geestverwant er beschaamd in wordt.
't Is niet alleen op het platteland, zooals
Ommen, Ede en sommige plaatsen in 't Gooi
bewezen hebben, maar ook in eene groote
stad als Rotterdam woelt en gist het bij de
Chr.-Hist.
Van de 6 afgevaardigden, die medestemden
op de Algemeene vergadering van de Chr.-
en u wist, wanueer ik hem weg had genomen.
Daarom trok die ring myn aandacht.
Hy was niet van uw hy had hem nooit
bezeten. Ik wist ook, dat een vrouw met uw
karakter geen e geen ongeoorloofde
verhoudingen, geen geheime vriendschap kon
hebben."
„Dank u," mompelde ze spottend.
„Ik zocht dus elders naar een verklaring,
en ik werd daarbjj geholpen doordat er binnen
in den ring nog duidelijk de initialen A.W.
te lezen waren. Nadat ik de zaak overwogen
had, kwam ik tot een besluit. En naderhand
merkte ik, dat ik een juiste conclusie had ge
trokken."
„En," ontsnapte haar, terwyl ze hem scherp
aankeek.
>Die ring, mevrouw Dunseitb, is een fami-
liering."
„Dat zal ik niet tegenspreken."
„Meer nog, mevrouw Dunseitb. Het is de
ring van uw vader.
„Ik wist niet, dat ik een vader had," bracht
ze langzaam uit.
„Heel weinigen weten het maar. Het is
echter eenmaal mijn beroep om.
„Neemt u mij niet kwalyk," viel ze in, en
haar stem klonk schril en wat onzeker, „maar
waar leidt dit alles toe? Waarom begunstigt
u mij met het rusultaat van uw ongetwijfeld
merkwaardige verbeeldingskracht
Hist. Unie waren 3 voor en 3 tegen het
electoraal accoord.
Zelfs heeft eene der Rotterdamsche Chr.-
Hist. kiesvereenigingen zich bijna van de
coalitie losgemaakt.
Reeds een paar keeren is er tot 's avonds
laat vergaderd, zonder dat men het kon eens
worden over de verdeeling van eenige Rotter
damsche Kamerzetels.
De anti-rev. kiesvereeniging »Nederland en
Oranje* blijft onverzettelijk het leeuwendeel
voor hare partij opeischen.
De Chr.-Hist. kiesvereeniging wil toch ook
een weinig medetellen en heeft nog niet toe
gegeven aan de veeleischendheid van hare
coalitiezuster.
De Chr.-Hist., ze mogen minder militant
en meer verdraagzaam ziju dan de anti-rev.,
ze willen voor hunne hulp aan de bondgenooten
toch wat meer mede te zeggen hebben.
En zoo zijn in Rotterdam, veertien dagen
vóór de candidaatsstelling nog de candidateu
voor de rechtsche partijen niet aangewezen.
Toch zal men nog wel een uitweg vinden,
eer het zoo ver is, voor deze maal tenminste.
Want uit alles blijkt, dat de coalitie in-
wending verzwakt is
Het coalitieschip zal, al moge het dezen
keer nog de klippen ontzeilen, over eenigen
tijd een wrak zijn.
Dat, wat niet bijeen behoort, het moet op
den duur uit elkaar.
Eu zeker zou ons land er wèl bij varen,
zoo dit zoo vroeg mogelijk plaats had.
Voor de Chr.-Hist. doet het ons genoegen,
dat ze minder volgzaam zijn en meer karakter
toonen, dan hunne leiders hebben aan den
dag gelegd.
By Kon. besluit van 15 dezer is aan
M. Frederiksen. wed. C. J. Jolijt, brugknecht
te Ter Neuzen een pensioen toegekend van
178 's jaars.
Door de politie alhier werd de vorige
week een Belg gearresteerd, die in zijn zak
boekje een teekening had gemaakt van de
kustbatteiij alhier. Er was heel wat beweging
over dit geval bij ons garnizoen. Het was
spionage werd gezegd.
Veel waarde werd er ten slotte niet aan de
zaak gehecht, want de kerel is door de politie
eenvoudig over de grens gebracht.
Een knaapje, dat op een vlot van balken,
in het kanaal alhier liggende, speelde, tuimelde
er at en geraakte te water. Gelukkig waren
rappe handen aanwezig, die het knaapje
spoedig op het drooge hadden. Het gevaarlyk
spelletje om over de balken te loopen liep nu
gelukkig zonder ongelukken af. Tot hoe lang
nog
Rondvlucht Holland —België.
Thans is vastgesteld dat de wedvlucht voor
watervliegtuigen zal aanvangen 24 Juni en uit
gaan van Gent, ter eere van de opening van
het kanaal Gent—Ter Neuzen. De gedelegeer
den der Belgische en Nederlandsche ver-
eenigingen zijn overeengekomen dat de vlucht
in de eerste plaats zal zjjn een betrouwbaar-
heidsvlucht, waarbij eenige dagen achter elkaar
100 a 200 K M. per dag moet worden afgelegd.
De deelnemers met hun toestellen zullen in
hoofdzaak geheel aan eigen hulpmiddelen en
initiatief worden overgelaten er is dus geen
sprake van de omslachtige behuizing- en
bewakingsuraatregelen, die nog in het geheugen
liggen van de Europeesche rondvlucht van
1911. Elk toestel voert 2 personen, 1 anker
„Alleen our u diugen over u zelve te ver
tellen, die u verzwijgen wilt."
„Maar u heeft my niets over myzelve ver
telt wierp ze tegen, vast zijn halfverlegen
blik ontmoetend.
Kalm vervolgde Weidler:
„Dan zal 'ik uitvoeriger moeten zijn, me
vrouw Dunseitb. Uw meisjesnaam is Marion
Wilby, en u werd te Wiesbaden geboren, nu
zeven en twintig jaar geledeo. Uw vader was
Alfred Wilhy." Hjj legde haar met een hand
gebaar het zwijgen op.
„Pardon, n moet mij niet in de «ede vallen.
Alfred Wilby verdiende zijo brood met het
restaureereu van schilderyen en het copieereu
naar oude meesters. Hy nam u mee naar
Rome, toen u zeven jaar oud wassen daar
stierf uw moeder. Hij was een knap schilder
maar na haar dood copieerde hy geen oude
meesters meer. Hij schilderde en etste en
graveerde iefs heel anders, en u begreep niets
van zijn arbeid. Maar hij verdieude er veel
geld mee, genoeg om u in een Zwitsersch
klooster te laten opvoeden, U hield heel veel
van uw vader en hy was dol op u."
„Ik wil dit alles niet hooren", riep zijn toe-
hoorderes, die doodsbleek was geworden plot
seling uit, maar hy ging door, ais had hy niets
gehoord.
„Toen o zeventien was, leerde hij u schil
deren. U woonde toen meestal in Florence,
DOOR
