Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. "ontdekt. gen nieuw; partij. Om de Openbare School te Krijgen op de plaats, die haar past. No. 2357. Woensdag 2 April 1913. 24e jaargang. FEUILLETON. NEP. - ME. ABONNEMENTSPRIJS. Per 3 maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen. Voor België 96 cent bjj vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Telef. latere, No I» ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 6 regels 60 oent; elke regel meer 10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte- Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bjj den Uitgever M. DE JONGE, te Ter Neuzen. We hebben er in een vroeger nummer van ons blad op gewezen, hoe volgens de Nieuwe Zeeuwsche Courant ernstige bezwaren door mr. P. Dieleman werden gemaakt, om eene candidatuur te aanvaarden. Dit bericht hebben we in verband gebracht met dat uit de N. Rotterd. Cour. volgens hetwelk de Chr.-Hist. zich met de candidatuur- Dieleman niet konden vereeuigen. Nu komt het anti-rev. blad Luctor et Emergo ons verzekeren, dat mr. P. Dieleman werkelijk ernstige bezwaren had. Die bezwaren vloeien volgens het christ. orgaan voort uit zijne drukke werkzaamheden. Dat bezwaar bestond voor vier jaar ook wel, maar het blad meent, dat hij nu zeker zal gekozen worden. Een daarom klemt het bezwaar thans zoo veel te meer. We dachten anders, dat voor vier jaar de anti-rev. ook op een welslagen rekenden. In ieder geval, we kennen nu de ernstige bezwaren. En we kunnen thans ook wel aannemen, dat mr. Dieleman de candidaat blijft der anti- rev. in het district Oostburg. Dat Luctor et Emergo boos wordt, omdat we het vermoeden van velen opperden, dat hier van een trucje sprake was, kunnen wij niet helpen. We hebben bij verkiezingen reeds zoo vaak trucs gezien en de coalitie, heeft zich, ook in deze streek, niet het minst van dergelijke slimmigheidjes bediend, om nog te rechter tijd de goede stemming bij het kiezerskorps te bewerken, dat we met alle recht hierop mochten wijzen. Evenmin als onze politieke sprekers op debat van anti-revolutionaire zijde hebben te rekenen, evenmin zullen de verdedigers der Openbare school een tegenstander van dien kant ont moeten. Althans, zoo het advies van Luctor et Emergo gevolgd wordt, zal hiervan Donderdagavond bij het optreden van KI. de Vries in het Hotel de Commerce alhier, geene sprake zijn. De redactie voegt er nog aan toe, dat in deze streek geene belagers der Openbare school gevonden worden, »mits Jammer van die mits. De Openbare school moet zich tevreden door ARTHUR STRINGER. 1) „En u hebt geen vermoedeD, wie de dief zou kannen zyn vroeg Weidler. „Absoluut nietI" was het antwoord. „Geen eDkele aanwijzing dus?" hield de detective vo). „Geen enkele," antwoordde Danseitb, |de bewoner van bet huis in Fifth Avenue, waar zij zich bevonden. „Dus u kont m\j geen draad in handen geven vroeg Weidler. „Niets anders, dan dat de diefstal niet ge pleegd is door één der hnisgenooten. Daar ben ik van overtuigd. „Waarom bent u daarvan overtuigd vroeg de detective, terwijl zijn blikken door het vertrek zwierven, dat er zoo rustig en gezellig uitzag en zoo in het geheel geen omgeving scheen voor het,begaan van een misdaad. Het alledaag8Cbe mannetje in z|jn eenvoudig blauw serge pak, met zijn plompe schoenen scheen nergens bepaald zyn aandacht op te vestigen. Een seconde echter bleven zijn kleine, wat stellen met de plaats, die haar past, zegt Luctor et Emergo. Dat wil natuurlijk zeggen, het hoekje, waar Luctor et Emergo en geestverwanten haar duwen willen. Of het dus ook noodig is, dat iemand als de heer KI. de Vries in deze streek optreedt. Dubbel noodig, nu de coalitie, zoo ze onver hoopt winnen mocht, van plan is, het bijzonder onderwijs nog meer te bevoorrechten op kosten van het algemeen en zonder voldoende waar borgen, hoe 's Rijks centen besteed worden. Toch doet het Luctor ook genoegen, dat de heer De Vries komt. Deze heer moet het Ter Neuzensch Volks blad van de laatste 9 a 10 jaar napluizen. Het is nog al werkelijk. Anders zouden wij zeggen goed. Lees dan daarbij ook Luctor et Emergo van de laatste 9 a 10 jaar na. En ja dan vreezen wij het oordeel van den heer KI. de Vries niet, noch van iemand anders. Intusschen wekken wij ieder op, Donderdag avond present te zijn. Het is de moeite waard een spreker als de heer KI. de Vries te hooren. De gelegenheid tot debat blijft bestaan. Het was in den Raad van Velzen. Een voorstander van het bijzonder onderwijs was aan het woord. Hij bracht beschuldigingen uit tegen open bare onderwijzers, tegen het openbaar onder wijs. Een der wethouders drong aan op het noemen van namen, van feiten. Want de besehuldigingen waren vaag. Maar dat deed het lasterende lid der Vel zen sche vroedschap niet. De Wethouder informeerde, onderzocht aan alle scholen in de gemeente Velzen. En hij vond niets, waarop de beschuldigingen van het rechtsche gemeenteraadslid konden steunen. En in de volgende vergadering van Velzen's chineezig-seheeve oogen rusten op het gelaat vaD den man naast hem. „Omdat er niemand in huis was, die bet zou hebben kunnen doen", antwoordde Dunseith geduldig. Hy trilde du niet meer van op winding, hy werd niet langer opgehouden door de verwachting van een buitengewoon avontuurlijk gebeurlijk gebeuren, nu hij zelf mede zon werken met den zoo beroemden detective. Hy had een wonder verwacht, een ongeloofelyk snelle en verbluffende oplossiBg van het probleem, eu na had hij tegenover zich iemand, die blikbaar, evenzeer als hy, in het duister tastte. Hij had verlangend uit gezien naar een paar dramatische, spannende oogeablikken, waarvoor hy gaarne een zekere som zou willen betalen, evenals voor zyn plaatsen in de opera. „Hoe bedoelt u „niemand in huis?" vroeg Weidler weer, den millionnair naast zich nauw keurig opnememd. Zooals hy daar stond, met zyn zwart dopje in de hand, was de detective ontegenzeggelijk een nietig-oudachtig burger mannetje, dat niets bijzonders in zijn houding of voorkomen had, maar in zijn scherp-ver- standige oogen donkerde een melancholie, waar zij, die zooveel zien van 's werelds leed en bedrog, maar zelden kunnen ontsnappen. Hij scheen gebogen onder zijn al te groote levenswijsheid. De man naast hem, had of schoon hij zeker niet jong meer was; nog iets Raad deed hij verslag van zijne bevindingen. Daar stond nu de lasteraar der Openbare School. En wat zeide hij nu Hij had niet bedoeld de onderwijzers van Velzen en ook niet de onderwijzers uit ons land. Zoo maakte hij zich op kinderachtige en laffe manier van zijne praatjes af. Maar misschien had de propaganda voor de bij zonder school haar werk gedaan. Of het noodig is, om front te maken voor de Openbare School Waar autoriteiten zoo optreden als dit ge meenteraadslid, is het niet alleen noodig, maar voor ieder, die het wel meent met die school, een dure plicht. En de gevallen, dat men op unfaire manier de School des Volks bestrijdt, vermeerderen met den dag. En algemeen keurt men aan de rechterzijde die campagne van misleiding en laster stil zwijgend goed of helpt er daadwerkelijk aan mede. Volgens »De Ned.« is er weer een nieuwe Christelijk-politieke partij op komst, die zich tooit met een ouden naam, nl. dien van »Vrij Antirevolutionnaire partij*, en als zoodanig een program rondzendt van 28 artikelen. Het voornaamste er van is, dat deze party bestrijdt»De Antirev. en Chr.-Historische partpen die een succes-politiek voeren uit be geerte om de macht in handen te hebben* voorts stegen samenwerking met de Roomsche party*, bestrijdt »de vrijzinnigen omdat zij de rede op den troon plaatsen*, als ook allen >die den klassenstrijd prediken als blinde werktuigen van Satan*. Zij is voor even redige vertegenwoordiging, voor algemeen kiesrecht, tegen seen Tariefwetsherziening, waardoor de arbeidende stand gedrukt wordt*. Verder is zy tegen elke verzekering, hetzij Staats- of particuliere, omdat elke verzekering in lijnrechte tegenspraak met Gods Woord en een verloochening van Zijne Voorzienigheid is*doch noemt voorziening in de behoeften van de ouden van dagen en der armen*, een sdure roeping voor de bezittende klasse*. Eindelijkszij is tegen een Staatsschool, zeer jeugdigs. Dit kwam nog meer door zyn heerlijk jong enthousiasme, dan door zjjn for- sche, kaarsrechte gestalte en de pijnlijke zorg van zjjn kleermaker, om zyu figuur zoo jong mogelijk te doen schijnenmaar zijn haar begon aan de slapen al te grijzen en om zijn oogen zag men een stralenkrans van rimpeltjes, als hij lachte. Toen hy den detective ant woordde, was er zoo iets verholen ongeduldigs in zjjn stem, dat er in den kalm hoffelijken toon toch iets van een waarschuwing klonk. „Ik bedoel, dat er gisternacht, toen de diefstal gepleegd werd, alleen mijn vrouw, haar kamenier en ik in bnis sliepen." „Is dat iets bijzonders." „Eigenlijk wel. De andere bedienden waren nog in Mamaroneck, om ons buis daar voor den winter te sluiten. Tot gisteren heb ik in een hotel gelogeerd. Toen is mijn vrouw met haar kamenier thuisgekomen om zich te kleeden voor het diner by de Van Tuyls." „Eu ze had de diamanten, die gestolen zyn, bjj zich „Ja, ze had haar juweelenkistje met bijna al baar bijouterieën bjj zich." „En waar heeft ze dat neergezet?" „Ik heb het in de muurbrandkast gesloten in baar zitkamer.ik geloof, dat ik het eigenlijk haar boudoir moet noemen. Ik heb die brandkast een paar maanden geleden laten bonwen, nadat de paarlen van mijn vrouw gestolen waren." die ontaard is in een zoogenaamde neutrale, zij is tegen bijzondere scholen als zijnde sectescholen en is geroepen bij de overheid aan te dringen, dat de Bijbel de plaats op de school weer inneemt van voorheen, omdat Gods Woord zegt»De vreeze des Heeren is het beginsel der Wijsheid* en de overheid als Gods dienaresse hierin bare roeping heeft te vervullen.* Aardbeving in de residentie Meuado. Bij het departement van koloniën is ontvangen het volgende telegram, dd. 31 dezer, betreffende een aardbeving in de onderafdeeling Sangé- Talout-eilanden in de residentie Menado. Door een hevige aardbeving op 14 dezer zijn de eilanden Siaol, Baogi en Talaut ernstig geteisterd. De negory Melanoe is geheel ver woest. De wijk Leiabe is bedolven, waarby 117 zielen levend begraven werden. Elders groote schade aan wegen, bruggen en huizen, vooral in Oost- en Zuidoost Sangi, doch weinig menschenlevens verloren. Er heerscht algemeen angst en paniek. De materiale schade is aanzienlijk, doch geen noodtoestand. Een oorlogsschip is derwaarts gezonden ter geruststelling van de bevolking en voor hulpverleecing. Een inbreker doodgeslagen. Wy lezen in de »Deli Ct« van 7 Maart: Op de onderneming Ramboetan in het Padang en Bedageiscbe heeft zich in den afgeloopen nacht een drama afgespeeld. In een kongsie, bewoond door 40 Javanen (men weet dat op Ramboetan uitsluitend met Javanen gewerkt wordt) betrapte te midder nacht de mandoer een Javaan, bezig met in breken. Hij blies op zyn signaalfluitje, waarop de inbreker het hazenpad koos, maar waarop ook alle bewoners der kongsie gewekt werden en een gemeenschappelijke achtervolging in een ommezien in vollen gang was. De vluchteling werd spoedig gegrepen en door de achtervolgers, verbitterd door talryke in den laatsten tjjd gepleegde inbraken, zoo hardhandig terechtgezet, dat de arms inbreker door den assistent der afdeeling, die intusschen gewekt was, nog in deu nacht per kar naar het hospitaal op het emplacement werd ge zonden. Spoedig na zyn aankomst daar over- „Mag ik die muurbrandkast eens zien." „Zeker", zeide Duuseitb, terwijl hy hem voorging. „Hoe weet u, dat die diamanten Diet zijn weggeraakt op den weg van Mamaroneck naar hier?" vroeg de detective, toen hij den heer des huizes de trap op volgde. „Omdat myn vrouw ze gisteravond by de Van Tuyl's nog gedragen heeft en ze by haar thuiskomst nog niet miste," antwoordde Dan seitb, een sleutel uit zjjn zak halend en de deur openend. »En," voegde hy er bij, toen Weidler het eerst binnenging„ik heb alles maar gelaten, zooals het was, totdat u het terrein verkennen zon." Weidler keek ééu oogenblik de kamer met zyn oud-rose en ivoren ameublement opmerk zaam rond. Eén snelle, alles omvattende blik was voldoende. Toen keerde hy zich tot Dunseith. „En u weet zeker, dat uw vrouw met de diamanten is thnis gekomen informeerde hij. „Zekerik heb ze namelijk zelf voor haar losgemaakt, omdat ze haar kamenier naar bed bad laten gaan. Ik heb gezien, dat ze de paruze op haar toilettafel neer heeft gelegd. En tien minuten later, toen ik weer uit myn kamer kwam, waar ik een sigaret had ge rookt, lagen ze er uog. En ik kan me niet vergissen, want wy plagen myn vrouw altyd, TER NElMSd VOLKSBLAD.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1913 | | pagina 1