Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Pr. Mypcr's opVolgtr.
iting der Staten-Generaal.
Ctericale misère.
Het Offer.
No. 2303.
Woensdag 18 September 1912.
23e jaargang
FEUILLETON.
ONZE OOST.
UIT ONZE OMGEVING.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bjj vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen by alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. latere. No IS.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 6 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelyk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte.
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen,
Deze Courant Terschjjm eiken Woensdag- ei, Zaterdagmorgen bjj den Uitgever M. DE JONflE, te Ter Neuzen.
Onder dit opschrift ontving het katholieke
blad »De Tijd* van een correspondent uit
Noord-Brabant het volgende schrijven
»In een gemeente, voor 98 pCt. uit katho
lieken bestaande, behaalt de volbloed liberaal
bij 'n gemeenteraadsverkiezing de overwinning
op een katholiek-van-de-daad.
Princenhage, een gemeente van 11000
zielen, met plm. 250 protestanten vaardigt
een soort socialist naar 't raadhuis af.
Breda, met 25000 katholieken, zit met de
handen in het haar, om twee geschikte katho
lieke candidaten voor den gemeenteraad te
vinden.
't District Waalwjjk stuurt mr. Loeff een
petitie op z n dak om tegen de Tariefwet te
stemmen, onderteekend door schrik niet
meer dan de helft der kiezers.
In 't district Oosterhout is 'n agitatie gaande
tegen jhr. Van den Berg van Heemstede.
Ge Volksbond van Breda moet van de baan,
'n Gildenbond moet er komen.
De R.-K. Onderwijzersbonden willen van
geen kindertoeslag weten en verklaren zich
tegen n actie voor gelijkstelling van openbaar
en bijzonder onderwijs.
In Vijjmen is 'n neutrale (volgens de Voor
hoede n anarchistische) mandenmakersvereeni-
ging met 100 leden opgericht.
In den Boerenbond bestaan separatistische
neigingen*.
Het gaat goed zoovoegen wij er aan toe,
Want alle feiten door den correspondent van
>De lijd* aangevoerd, zijn even zoovele be
wijzen, dat steeds meer katholieken genoeg
beginnen te krijgen van een coalitie beleid,
dat bij slot van rekening slechts clericale en
conservatieve doeleinden nastreeft.
Naar aanleiding van de beschouwingen der
pers over dr. Kuyper's aftreden als Kamerlid,
schrijft mr. dr. v. d. Laar in zijn christelijk-
sociale Beukelaar
De aanstaande leider, de aanstaande
hoofdredacteur van De Standaard moest
onder de tegenwoordige Kamerleden wel
zeker niet gezocht. Wel komt het ons
voor, dat het niet meer zoo ganschelijk
onzeker is, wie de komende leider wel
zal zijn. En het zou kunnen gevraagd
of deze dan wellicht thans in Ommen
van anti-revolutionaire zijde candidaat
zou worden gesteld. Doch wij vermoeden
van niet. Wij gelooven, dat de »man
met den geuzenkop* voorshands zijn
arbeid in Utrecht zal voortzetten, ook
zijn arbeid om tusschen de orthodoxen
onzer kerk de verdeeldheid voortdurend
te doen toenemen.
En hierin schuilt juist zóó groot ge
vaar, dat dit beter publiekelijk zij uitge
sproken. Op een uiteenspringen onzer
kerk wordt aldus, in deze onze kerk zelf,
met alle beslistheid aangestuurd. Over
eenige jaren ware dit misschien tot stand
te brengen.
En was zoo onze kerk uiteengespat,
dan lag aansluiting van een deel der
Nederlandsch Hervormden bij de gerefor
meerde kerken voor de hand. En zoo
was tegelijk voor den »man met den
geuzenkop*, straks den leider van de
anti-revolutionaire partjj, de eenheid met
de gereformeerde kerken verkregen, een
eenheid voor zulk een leider ongetwijfeld
gewenscht. Met dat al werd dan onze
kerk en ons protestantsche volk het kind
van de rekening*.
Met den »man met den geuzenkop* wordt
bedoeld de Utrechtsche professor in de god
geleerdheid, dr. Hugo Visscher, door dr.
Kuyper bij zijn jongste jubileum aldus ge
noemd.
genheid tot inwisseling van muntbiljetten, wij
ziging der bepalingen voor de uitgifte van
schatkistbiljetten, de nieuwe Militiewet.
Goedkeuring van nadere overeenkomsten met
de grootste spoorwegmaatschappijen betreflende
de pensioenregeling van het personeel, wette
lijke voorzieningen ten behoeve der uitbreiding
en ontwikkeling van het spoorwegverkeer.
Herziening van verschillende wetten, als de
steenhouwerswet, overeenkomst met de Kon.
Paketvaartmaatschappjj voor een geregelden
stoomvaartdienst tusschen Java en Australië,
verschillende maatregelen in het belang van
Ned.-Indië, o.a. vaststelling der rechtspersoon-
lijkheid van Ned.-Indië, kwijtschelding van
uitstaande vorderingen der kolonie Suriname
wegeDs verleende voorschotten inzake bacoven-
cultuur.
H. M. de Koningin heeft hem opgedragen
aan de Staten-Generaal Haren dank te betui
gen voor hun ij ver en toewijding aan 's lands
belang.
11)
Novelle van
HENRY BORDEAUX.
Hjj legde zich er nu bij neer. Hjj liet
haar het portret behouden.
„En dat noemt men liefde!" dacht Marthe
Chenevray. „Wat een jammer en een vloek
kan het toch worden
In stilte echter zuchtte Pierre Emaquy
„Nu blijft my niets meer van haar over.
Alles, alles is my nu ontnomen 1"
Opnieuw stapte Martbe Chenevray door
het park Monceau. De wandelaars, nu reeds
veel talrijker, die de jonge vrouw in rouw
gewaad zagen voorbijgaan, mochten wel ge
troffen zyn geworden door haren veerkrachtigen
gang en door de schier verheugde uitdrukking
op haar gelaat. Misschien dachten sommigen
er het buone van. Misschien zagen zy haar
voor eeoe 'jonge weduwe aan en dachten
„Och ja, de dooden zijn spoedig vergeten 1"
Sedert Matbilde's dood was Marthe's tred niet
zoo vlug en elastsch geweest, had zy de bui
tenlucht niet met zulk een genot ingeademd.
Die boomgroepen, die grasperken, die bloem-
Minister Heemskerk heeft Zaterdagmiddag
in opdracht van H. M. de Koningin de zitting
der Staten-Generaal in Haren naam gesloten.
In de sluitingsrede wordt melding gemaakt
van verschillende wettelijke voorzieningen in
het afgeloopen zittingsjaar tot stand gekomen,
waaronder de goedkeuring van verschillende
verdragen, wijziging der Lager onderwijswet,
de Erfgooierswet, de nieuwe Armenwet," rege
ling der begrootingen en rekeningen der Staats
bedrijven, vergelding met pensioeD van zijde-
lingsche diensten, wederopenstelling der gele
bedden, die flonkerende waterstralen uit de
slaDgen der besproeiers - het was haar een
half uur tevoren alles nog onverschillig ge
weest. Maar nu verfrischte haar de aanblik
er van nu zag zy het alles met een stil ge
noegen. Zelfs de herinnering aan hare zuster
verloor veel van hare bitterheid. Had zij
Mathilde niet gered, Matbilde's goeden naam
niet rein gehouden nu nog over het graf
Tot toegevendheid gestemd door hare eigen
zelfopoffering, vergat zy voor het oogenblik
Matbilde's misstap en dacht slechts aan de
lieve hoedanigheden, aan de persoonlijke be
koring, aan den betooverden glimlach der aan
gebeden zuster. Z*ó zyn al onze stemmingen
afhankelijk van een gezichtspunt. Zóó werken
onze handelingen, goed of kwaad, terug op
onze opvatting van alle wereldsche en mensche-
Hike gebeurtenissen.
Toen zy uit het hek van het park naar
buiten trad, bleef zy even staan en aarzelde.
Wat zou zy nu doen Zou zy terstond
Daar de Roe Murillo gaan, naar haren zwager
Of was het misschien toch beter, deze com-
promitaote papieren onverwijld te vernietigen
en zoodoende het verleden uit te wisschen
door gebrek aan bewijs?
Zy opende haar taschje en keek er in. Zy
raakte het pakje brieven aan, om zich te over
tuigen dat het er nog in was. Reeds wendde
zy hare schreden naar de woning van Mon-
De zaak tegen den Japansehen
tandarts.
Dinsdagmorgen 13 Aug. zou de raad van
justitie te Soerabaja in behandeling nemen
de zaak van den Japanner Fudji, beschuldigd
van het onbevoegd uitoefenen der tandheel
kunde, zoo schrjjft de N. S. Crt. Er waren
verschillende getuigen, ex-patiënten van den
Japanner. Er was iemand, wien door den
Japanner 2 kiezen waren uitgetrokken, en
die zich desniettemin in blakenden welstand
bevond, verder de heer L., getuige a charge,
wiens opgezette wang, zwaar in zwachtels en
doeken gewikkeld, op zeer demonstratieve
wijze getuigde tegen de kunst des heeren
Fadji.
Toen de zitting geopend werd, bleek het,
dat er geen tolk was voor de Japansche taal.
De daartoe opgeroepen Japanners hadden
successievelijk voor het werk bedankt, en de
eenige, die tenslotte den officier van justitie
beloofd had te zullen komen had de boodschap
gezonden, dat hij verhinderd was.
Men probeerde het nog met Engelsch »do
you speak English waarop Fudji ant
woordde: »English speak tida bisa. Minta
pangil orang djapan, jang bisa*. (Engelsch
revel toen haar opeens iets te binnen
schoot.
Zij bedacht dat by het verbranden, by het
scbjjnsel der vlammen in den haard, Jacques
Monrevel het schrift van Mathilde zon kun
nen herkennen. Dit was een nieuw en zeer
ernstig gevaar. De vraag was, hoe het af te
wenden.
Na eenige overweging kwam Marthe tot
het besluit, dat er Andere brieveu voor deze
in de plaats gelegd moesten worden brieven
die zjj met hare eigen hand zou moeten schrij
ven, teneinde hare leugen zoo waarschynlyk
mogelijk te maken. Matbilde's schrift mocht
in geen geval onder de oogen van Jacques
Monrevel kunnen komen.
Deze gedachtengang gaf aan haar plan weer
eene andere wending. Zy riep een voorby-
rjjdenden en ledigen fiacre aan en reed Daar
hare woning.
In het voortuintje aan de straat vond zjj de
kleine Juliette, heel ernstig bezig met het
ledigen van een bloemengietertje over een nest
jonge katjes, die den vorigen dag ter wereld
waren gekomen en die de vreugde en den
trots uitmaakten van de keukenmeid.
„Wat doe je daar?" vroeg mevrouw Che
nevray verbaasd aan het kind.
„Ik begiet zeZoonu ben ik klaar."
„Je Ijjkt wel niet wjjs. Waarom begiet je
ze
„Om ze te laten groeien."
spreken kan ik niet. Verzoeke een Japanner
te roepen, die het kan.)
Maar daar zat 'm juist de kneep. Het
O. M had de heele stad »afgegraasd« doch
geeD Japanner kunnen vinden, die tolk wilde
worden. Dies werd de zaak uitgesteld tot
10 september, welke uitspraak door deur
waarder Moorrees, in een welluidend mengel
moes van maleisch en volapiick, aan den be
klaagde werd duidelijk gemaakt.
Getuigen w.o. de heer met de welsprekende
wang, moeten dus 10 September terugkomen.
Laat ons hopen, dat de toestand van dien
patiënt dan iets beter zal zijn; thans zag hjj
er beklagenswaardig genoeg uit.
Beklaagde deed maar net of hij niks
zag
Y°°r ve^0n blflft een der grootste aan
trekkelijkheden van de kermis toch zeker nog
het bezoek aan den schouwburg en de bioscope.
Nu, de liefhebbers van bioscopen kunnen
hun hart ophalen men kan afwisseling zoeken
in een drietal dergelijke inrichtingen, waar
a es wordt aangewend, om de bezoekers in
alle opzichten te doen genieten.,.
De schouwburgtent, onder directie van Frans
Hart, is voor de Ter Neuzenaars een oude
bekende Menigeen heeft er meermalen een
genotvollen avond doorgebracht. We begrepen
dan ook, dat de directie, volgens traditie,
haar naam eer aan zou doen en weer volop
tegemoet zou komen aan de billijke eischen
van den tooneelliefhebber.
Ze heeft de verwachtingen niet beschaamd,
ja, ze heeft ons verrast met uitstekende acteurs,
wier namen de verschillende circulaires, deze
week rondgebracht, vermelden en ook met een
uitgelezen repertoir.
Jammer, dat Maandagavond de voorstelling
zoo weinig publiek trok. Ofschoon de eerste
rang flink bezet was, waren de andere rangen
matig of schaars bezocht.
Ieder, die een rol speelde, presteerde, wat
men van hem of haar slechts mocht wenschen.
Zelfs zy, die bijrollen vervulden toonden, dat
ze gevoelen, hoe voor een harmonisch geheel,
zelfs de kleinste rol een zorgzame behandeling
verdient en gaven juist daardoor bljjk, dat
ook zy in staat zijn, meer te geven.
Ook de pianist wekte de belangstelling van
„Om ze te laten groeien
„Ja zeker. Begrjjpt u dat niet, mama?"
„Neen."
„Wel, n begiet toch de bloemen, om ze te
laten groeien. Ik doe als n."
En het kleine ding, zelf als een jong katje,
klampte zich vast aan de rokken harer tante
cd vleide
„Mamaatje, mamaatje, bent u boos op my
Marlhe nam haar op en kuste haar. En
daarop begon de kleine heel levendig het toilet
van hare tante te critiseeren.
„Wat een akeligen hoed hebt u op 1 En
wat een leeljjke japon
„Waarom
„Alles zwart. Dat is zoo leeljjk. Ik wil
niet langer in 't zwart loopen."
Dit onschuldige woord van het kind deed
Martha pjjn.
„Het evenbeeld van hare moeder," dacht
zti- „Die kon óók geen zwart zien. Alles
moest licht en kleurig voor baar wezen."
Middelerwijl spartelden de katjes nog onder
de ongewensebte doncbe en rekten hunne
kletsnatte lyfjes. Juliette, die nu hare dwaling
inzag en er berouw over voelde, wilde ze
zelf bjj het keukenvuur brengen, om ze te
doen drogen. Het scheelde niet veel of zjj
had ze doen verbranden. De levensloop der
diertjes begon niet onder een gnnstig gesternte.
Gedurende heel het overige van den dag
TER NELZEM1 VOLKSBLAD.
