Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Verdorvenheid in de politik-
Gebrandmerkt.
Puur brood.
No. 2286.
Zaterdag 20 Juli 1912.
23e jaargang
3
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per B maanden 76 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent by vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. latere. No 15.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelijk vei>
minderd tarief. Grootere letters na«r plaatsruimte-
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen,
^eze^Couran^verschynt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bjj den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen.
Als een merkwaardig staaltje, hoe men
soms politiek voert, willen we nog even
wijzen op eene uiting in een afdeeling van
Patrimonium.
De afdeeling Zwijndrecht van deze Christelijk
werkliedenvereniging nam eene motie aan,
waarin zij verklaart
a. met blijdschap te hebben gezien, dat de
groote meerderheid der Christelijke afgevaar
digden in de Tweede Kamer vóór de Bakkers
wet heeft gestemd
b. met leedwezen te hebben vernomen, dat
de afgevaardigde van dit district, de heer
De Kanter, zich met heel de vrijzinnigheid
tegen die wet heeft verklaard, waardoor
zij bevestigd is in hare overtuiging, dat van
het liberalisme voor den arbeider niets is te
wachten
c. met verlangen uit te zien naar spoed
in het werk der sociale wetgeving.
Is de qualificatie in ons opschrift te erg
voor zulk bedrijf?
Wie een weinig op de hoogte is, zal deze
nog te zacht vinden.
Tot welke conclusie had deze afdeeling, die
voor de Bakkerswet schijnt te zijn, mogen
komen na de verwerping, zoo ze zich had
willen uitspreken
Ze had op hare party, op de coalitie moeten
letten en zich met verbazing afvragen Hoe
is het toch mogelijk, dat deze wet verworpen
is, waar onze coalitiemannen 59 sterk zijn,
en links er maar 41 tegenover kan plaatsen
Hoe kan zoo iets gebeuren, nu alle socialisten
en de liberale heer De Klerk vóór de wet
stemden
Die vraag had de afdeeling zich mogen
doen en dan had ze voor zichzelven de op
merking mogen maken, dat die gemeen
schappelijke geloofswortel der rechterpartijen
niets dan eene misleidende formule is en dat
rechts bij alle belangrijke vraagstukken, voor
al op sociaal gebied hopeloos verdeeld is.
Dan had ze stilletjes gezwegen of zoo ze
tot eerlijk handelen in staat was, zich tegen
verdere misleiding krachtig uitgesproken.
Maar nu geeft ze a een pluimpje aan de
coalitie, die het in haar macht had de wet te
doen aannemen, maar het niet deed en tracht
43)
Roman van
G. I5ISS.
„Het zou kostelijk zynOnze moeder
en u allebei gelukkig te zien, dat zou de
kroon op óns geluk wezen. En, als ik eene
gissing wagen mag ik geloof dat u by
haar niet aan de verkeerde deur zult kloppen.
Zij verheugt zich altyd zoo op uwe komst.
Hare éénige aarzeling zal hierin gelegen
zijn, dat zy vreezen zal u in eeoe scheeve
positie te brengen net als indertijd Doris
tegenover mjj. Want eene minder zelfzuchtige
vrouw, dan zjj is, heb ik nooit gekend."
„Dat is waar Ralph, lachtte de advokaat.
„Maar als dit haar éénige bezwaar is, wees
dao verzekerd dat ik my niet „neen" zal
laten afschepen. Myne liefste hoop in het
leven is nog, haar een beetje vergoeding ta
brengen voor al het onrecht, dat zij geleden
heeft".
„De men8cheu zullen ontzettend de tongen
er over roeren," zeide Ralph bedenkelijk.
„Laat henantwoordde Bramber terug
werpend. „Maar één ding nog Ralph Ik
heb je in myn vertrouwen geuomenen dus
jwn wom-d er van fcgpu iemand, 'óór
bekende woorden van
zeggen Als zekere
komst zijn, staat zij
links een duw te geven, ofschoon van die zijde
(men denke aan Dr. Bos) getracht is de wet
te verbeteren er, zoodoende te redden.
Wij weten niet of de arbeiders in het di
strict Dordrecht zich door zulke fleemerij en
verdraaiing der leiten zullen laten vangen.
Wij gelooven het niet, daar de meeste werk
lieden tegenwoordig ook lezen en velen zelfs
aardig op de hoogte zijn.
Wij halen het aan, als een ergerlijk staaltje,
hoe men de goê gemeente zand in de oogen
tracht te strooien.
Alle onoprechtheden en onwaarheden, die
zich in den laatsten tijd aan de rechterzijde
als opstapelen, vinden hun oorzaak in de
vrees voor 1913.
Als variatie op de
Dr. Kuyper kan men
Juni-gebeurtenissen op
(de rechterzijde) voor niets.
Thans is die Juni-gebeurtenis (die stemming
voor de Tweede Kamer) nog bijna een jaar
van ons verwijderd, en wat is reeds niet
vertoond.
Deze gekke motie is een nieuw bewijs,
dat men aan die zijde tegen niets opziet.
En dat geschiedt door de bij uitstek Chris
telijke en verdraagzame (zooals een enkel
blad tegenwoordig durft schrijven) party, de
partij, die naar haar zeggen optrad als de
redster van zedelijkheid en Christelijkheid.
Wat eene verdorvenheid
Zoo zachtjes aan kan men de spreekwoor
delijke Zeeuwsche rondheid, de Hollandsche
trouw en oprechtheid en de Friesche fierheid
wel gaan opbergen in een museum van
antiquiteiten.
Tenzij een frissche wind de huidige politieke
atmosfeer eens flink komt zuiveren.
Wij lezen in »de Tijde onder het opschrift
Duur brood* het volgende nogal zonderlinge
stukje, dat door een deel der pers zonder
commentaar is overgenomen
»Van alle kanten uit het buitenland komen
er berichten, dat de graanprijzen stijgen. Duur
brood is daar natuurlijk het gevolg van. Maar
nu hebben wij de Tariefwet nog niet. Het
brood kan dus ook zonder verhooging van
het tarief duurder worden. Wat volgt daar-
de kogel morgen door de kerk is
„Mag ik het ook niet aan Doris vertellen
„Nu voor Doris maak ik eene uitzondering
want haar ken ik als discreet genoeg om niet'
uit de school te klappenEn laten wy
nu maar eens de dames gaan opzoeken.
De byzonder warme handdruk en de veel
zeggende blik, waarmede Doris hem den vol
genden morgen begroette, verrieden Bramber
dat het vrouwtje zyn geheim reeds kende en
er mee sympathiseerde: en h(j voelde zich
verblyd bij de gedachte, dat zyn onthaal in
de familie althans niets te wenschen zou over
laten.
Bjj ging met Helena Jerningham naar de
kerk, maar bleef by zyu voornemen om niets
te zeggen Jvóór den namiddag, teneinde niet
de harmonie in het troepje te verstoren. Bo
vendien wist by dat, zelfs indien Helena zyn
gevoel beantwoordde, het hem Biet gemakkelijk
zou vallen hare vele bezwaren weg te rede-
neeren.
De doopplechtigheid in de schier ledige kerk
duurde niet lang, en na afloop keerde het ge
zelschap huiswaarts voor het tweede ontbijt.
Daarbij ging het vroolyk toe, en allen waren
in de beste stemming vooral Doris en
Ralph, wier eigen geluk nog verhoogd werd
door de gedachte aan het geluk, dat eindelijk
nog zou weggelegd zijn voor de veelbeproefde
n>o«dnr.
uit Dat de beweringen van het Anti-
I ariefwet-Comité handen vol zand in de oogen
zijn van sommige kiezers. Och, kom, als
t brood duurder wordt,zijn er wel andere
oorzaken dan een billijk tarief*.
Een zonderling, gewrongen betoog om
nu maar eens een mooi woord te gebruiken
met als slot (als eenig doel een uitval
tegen het Anti-Tariefwet-Comité.
Wat wij in »de Tijd« lezen is eigenlijk
niets anders als ditIn het buitenland zijn
de graanprijzen hoog en wordt het brood
duurder, en dat nog wel zonder, dat in
Nederland invoerrecht van meel wordt geheven
de graan- en broodprijzen in het buitenland
(ook in ons land, als men wil) kunnen dus
wel duurder worden zonder, dat aan de
Nederlandsche grenzen een invoerrecht wordt
geheven van meel.
En nu zeggen wij op onze beurtOch
kom Men zou zeggen Maar wie ter wereld
denkt er nu eigenlijk aan dit te betwisten
En zoo zouden wij verder willen vragen
was het nu noodig, dat de Redactie van
»de Tijd* de ruimte van haar blad ging ver
kwisten om haren lezers deze waarheden als
koeien voor te zetten Onderschat »de Tyd*
het gezond verstand harer lezers niet? Of
werd de plaatsruimte naar het oordeel der
redactie toch wel nuttig besteed, waar zij
bestemd was te dienen voor een aanloopje
tot liet raadseltje, den lezers opgegeven.
Immers op haar vraag: »Wat volgt daar
uit* zou de Redactie nu in de gelegenheid
zyn onmiddellijk zelf want ieder ander
zou het toch in tienen niet hebben geraden
te antwoordenDaaruit volgt »dat de be
weringen van het Anti-Tariefwet-Comité
handen vol zand zijn in de oogen van sommige
kiezers*.
De Redactie van »de Tijd* zal vermoedelijk
wel over zichzelf tevreden zyn geweest, toen
zij dit zinnetje aan het adres van het Anti-
1 ariefwet-Comité weer eens zoo handig had
geplaatst.
Wat raakt het haar hetgeen zij natuur
lijk heel goed weet dat het Anti-Tarief
wet-Comité er nooit aan heeft gedacht en er
ook nooit aan denken zal te beweren, dat de
eenige oorzaak van stijging der graan- en
broodprijzen zou kunnen zijn gelegen in
heffing van meelrechten aan de Nederlandsche
grens.
Tegen bet einde van het maal stond Bramber
op, om met een glas champagne op de gezond
heid te drinken van den doopeling. Hy hield
daarby een korte toespraak, die geen schade
deed aan zyn reputatie van de beste tooster
in heel Londen te zijn.
„Voor de deugden van dezen zuigeling",
zoo eindigde by, moet ik verwijzen naar de
moeder. My lyken zy tot dusver meer negatief
dan positief. Maar ik werp mijzelf niet op
als een^ autoriteit op dit punt, en gaarne
dus sluit ik my aan by de verzekering, dat
de jongeheer Ralph Bramber Cbicbele Shapwijke
de puikste en voortreffelijkste baby is, die
nog ooit op deze wereld het levenslicht
aanschouwde. In dien zin dus verzoek ik u
allen, op zijne gezondheid te drinkeD.
Zy stonden op en klonken, zy brachten de
glazen aan de lippen, ter eere van den
onbewusten held dezer feestelijkheid,
toen eensklaps een krakend geluid, gevolgd
door een knal, hen schrikken deed.
„Een ODgeluk met een automiel 1" riep
Ralph, zijn glas neerzettend. „En het lykt
raakt te zyn ook! Kom meê, mynheer
Bramber, kom meê
En beide mannen verlieten haastig de
kamer en liepen naar buiten.
Het huis te Bracklesham lag op geringen
afstand van den weg, en het hek van de
n «l-.rt'.fj, toog»-iknlijk rj\ot non
opriilft-n
De Tijd-redactie zal met haar, op haar
eigen vraag gegeven antwoord wel niet anders
hebben bedoeld als: Het Anti-Tariefwet-
Comité heeft zich verklaard tegen invoerrechten
op meel en werpt dus den kiezers zand in de
oogen.
Met van haar standpunt beschouwd even
veel en volgens alle vrijhandelaren even weinig
reden zou de redactie van »de Tijd* op haar
pour besoin de la cause gestelde vraag hebben
kunnen antwoorden bijv ditDaaruit volgt
dat »de beweringen* van den Directeur
redacteur van »de Tijd«, die een adres aan
de Tweede Kamer tegen de heffing van in
voerrecht van couranten-papier onderteekende,
»handen vol zand zijn in de oogen van
sommige kiezers*.
Dit antwoord, dat de Redactie van »de Tijd*
zou hebben kunnen geven, zou het behoeft
nauwelijks vermeld naar ons inzien net
precies even dwaas zyn geweest, als het
antwoord, dat zij wel gegeven heeft.
Inmiddels, nu de Tijd-redactie eenmaal is
begonnen over graan- en broodprijzen te
schrijven, willen wij daaraan toch nog even
iets toevoegen, dat haar blijkbaar is ontgaan.
Zy schijnt namel. geheel over het hoofd te
hebben gezien, de omstamdigheid, dat de
klachten over hoogere graanprijzen en duurder
brood uitsluitend komen uit landen, waar
invoerrechten van granen en meel worden
geheven. Daarentegen zyn juist in Engeland
en Nederland, landen waar geen invoerrechten
op graan en meel bestaan, de broodprijzen de
laatste maanden onveranderd gebleven of zelfs
iets gedaald Terwijl wij ons in Nederland
dus, dank zij den vrijen invoer van granen
en meel, in ruime voorraden verheugen, en
de broodprijzen in ons land laag blijven,
komen uit de protectionistische landen klachten
over duur brood. Ja, in sommige streken is
de schaarschte zoo groot, dat zelfs tijdelijke
maatregelen door de overheid moesten worden
genomen om verdere stijging der prijzen, en
als gevolg daarvan ellende en onlusten tegen
te gaan of te voorkomen.
En zoo mogen wij er ten slotte de redactie
van »de Tijd« dankbaar voor zyn, dat zij de
aandacht heeft gevraagd voor de berichten
omtrent de stijgende broodprijzen in het
buitenland en daarmede zij het dan ook
zonder het te willen voor de nadeelige
scherpe kromming die by achteloos rijden
niet ongevaarlijk was.
Toen de beide mannen buiten kwameB,
vonden zy den portier reods op de plek by
een totaal ontredderde auto. De
donkere gestalte eener vrouw lag op den weg
tusschen de beide hekvleugels, en een man
in de liverei van een chauffeur leunde hijgend
tegen een der posten.
„Wat is er gebeurd, Gilles?" riep Ralph
den portier toe.
„Ze hebben den hoek te scherp genomen",
antwoorde de man, „zoodat het voorwiel van
den wagen tegen den stootsteen geloopen is.
De chauffeur is er goed afgekomenmaar de
dame is er slecht aan toe vrees ik."
Do chauffeur strompelde nu naar hen toe.
„Ik ben heelhuids heeren", zeide hy
„enkel maar een beetje gekneust en door el
kaar geschud. Er moet iets kapot zyu gegaan
aan de machine, juist by het nemen van den
draai. Het is Lady Margaret Maitland's au
tomobiel en zjj werd door den stoot er uit
geslingerd."
„Lady Margaret Maitland riepen de
beide heeren als uit éénen mond. En de
advokaat mompelde„Mijn God dat is
Nemesis misschien
Ralph en hy naderden en knielden naast
de verongelukte neêr.
„Zjj leeft nog", zeide de advokaat
zij i« zf»k°r iowpnd'g zw*ar?pkr.eusd.
TER HEllZEW VOLKSBLAD
