G ebrandmerkt.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
UIT ONZE OMGEVING.
TWEEDE KAMER.
Zitting van 13 Juni.
Dus toch de amendementen-Lohman inge
trokken
Waarlijk, de beer Schaper had gelijk
toen hij, in een puntig-ironisch speechje
waarin hp den draak stak met de figuur
welke de heer Lobman maakte, herinnerde
aan Van Alphens versje:
Cornelis had een glas gebroken,
Vóór aan de straat.
Schoon hij de stukken had verstoken,
Hij wist geen raad.
Cornelis Lohman had gisteren al gemerkt
dat hij coalitieglazen aan 't. ingooien was.
Te vergeefs had hij getracht, door minister
Talma het »onaannemelijk« over zijn amen
dementen te doen uitspreken. Hij had ze
dan met fatsoen kunnen intrekken. Maar de
heer Talma heeft daar wijselijk voor bedankt
en liet den heer Lohman zijn eigen scherven
verzamelen. Doch de afgevaardigde van Goes
schijnt het odium dat dr. Kuyper op de
christeljjk-historischen stond te werpen, doch
niet te hebben aangedurfd en heeft de
nacht schaft raadtoch maar besloten
zijn amendementen in te trekken. Nu de
Minister hem daarbij niet met een »onaan-
nemelijk* wilde helpen maar er zwijgend
bij bleef zitten, was er geen mogelijkheid
meer om de intrekking met eenige gratie te
verrichten. Ze werd nu vastgeknoopt aan
het voorstel der Commissie-meerderheid meer
derheidwant 's heeren Lohmans partijgenoot
De Visser was er tegen geweest) om de
amendementen ten afdeelingsonderzoek te
verwijzen. Dat zou natuurlijk op langdurige
schorsing neerkomen en de heer Lohman,
die meende dat men toch reeds niet meer
dan de Radenwet vóór de vacantie kan af
doen, wilde daartoe niet medewerken. Als
lid van de rechterzijde, die den Minister
altijd wil steunen (ironische JaJa !'s van
links) kon en mocht men dat niet doen en
daarom werden de amendementen maar weer
ingetrokken.
Er was eenige oogenblikken groote op
schudding links. Maar weldra kwamen de
tongen los en kreeg de heer Lohman onaan
gename waarheden te hooren, eerst van den
heer Borgesius die opmerkte dat de
motie-De Kanter-Roodhuyzen juist met het
oog op deze amendementen was ingetrokken,
daarna van den. heer Schaper die meende
dat de heer Lohman, na wat hij gedaan had,
als »Regeeringsman« wel een toontje lager
mocht zingen en waarlijk niet moest doen
alsof hij de Regeering nu beschermde tegen
de Commissie van Voorbereiding, en eindelijk
in zachteren vorm van den heer N o 1 e n s
die er op wees dat de argumenten van den
heer Lohman tegen het voorstel der Commissie
veeleer golden tegen het indienen van zijn
amendementen.
Het was alles zeer juist. Wanneer iemand
eerst, nadat de schriftelijke voorbereiding
is gesloten, met 25 amendementen komt die
een heel nieuw stelsel van wet inhouden,
daarover de Commissie van Voorbereiding
anderhalveu dag laat vergaderen en daarna,
als de Commissie met het zeer logische
voorstel komt om zulk een ingrijpende wij
ziging in de afdeelingen te doen onderzoeken,
voor de gevolgen van zijn eigen daad terug
schrikt en alles maar weer intrekt dan
Roman van
Gr. BISS.
37)
Op zekeren dag, toen Lionel zoo ver was
dat h(j in zjjo bed rechtop kon zitten en een
stnk kip at, achtte Phyllis de gelegenheid
gunstig en vertelde bem alles nederig knielend
naast zjjn bed en zjjne hand streelend. Hp
luisterde zonder een woord er tusschen te
brengen. Toen leunde hjj voorover en sloeg
zjjne vermagerde armen om baren hals.
„Mjjn arme, arme engel," zeide hij, haar
teeder kussend «wat moet je er onder
geleden hebben Het zal de taak en de
vreugie van mijn leven zjjo, het je alles nog
te vergoeden".
En van dit oogenblik af was de toestand
van reconvalescentie eene ware idylle. Nooit
was Phyllis, in bare eenzaamheid er zóó na
aan toe geweest van baren man werkelijk
een beetje te houden. Zij huiverde bij de
gedachte boe zjj aan den rand bad gestaan
van een akelig treurspel. Wroeging echter
kwelde haar niet. Daarvoor wist zjj zich wel
heen te zetten. Voor haar beteekende bet
alles slechts, van moet af nog eens te be
ginnen.
kan men niet zeggen dat hij een schitterend
figuur maakt.
En kostelijk was, bij dit alles, de houding
van dr. Kuyper.
Daar beleefde men nu een politiek moment
van de allervoornaamste beteekenis. Leidfers
van rechts en leiders van links kwamen dan
ook telkens in debat.
Maar dr. Kuyper, de leider van de rechtsche
partijen, de vader der coalitie en van de
coalitie-politiek, zat onbewegelijk in zijn bank
en deed alsof hem heel de zaak niets aangirig.
Doch hij kon dat doen.
Want had hij niet achter de schermén,
buiten de Kamer, genoeg gedaan om hier het
spel nu kalm te kunnen aanzien Het voor
stel van de Commissie was immers ingeblazfen
door zijn «Standaard-advies En wel trachtte
de heer Lohman nu zijn hoofd nog uit dén
strik te halen, maar daarmee had hij *de
politieke leiding nog niet hernomen. Daarvoor
had hij nu een te zware figuur gemaakt.
De politieke leiding Ja, waar zit 9ie
nu eigenlijk
Bij den heer Kuyper, die het er op toelegt
om de eerste groote sociale wet van dit Mini
sterie maar' opzij te schuiven 1
Bij den heer Lohman, die een heel stelüel
tegenover dat van den Minister uitdenkt maar,
als 't op verwezenlijking aankomt, het niet
aandurft
Bjj de Commissie van Voorbereiding d^e
een voorstel doet dat terstond daarop, doèr
de houding van den heer Lohman, óók wéér
moet worden ingetrokken 1
Bij den Minister, die daar heel den morgen
achter de groene tafel zat, lusteloos en mis
moedig, zwijgend (behalve toen even het weinig
beduidende incident uit de Commissievergade
ring ter sprake werd gebracht) en die niet
meer weet wat hij aan de rechterzijde heeft
Wie heeft, of wie hebben, nu eigenlijk de
politieke leiding
Wij zien het niet.
Wij zien de politiek van 't oogenblik vrjj-
wel als een schip zonder gezagvoerder, waarqp
nu eens deze, dan gene varensgast der eoalje
het roer grijpt.
En dan zwaait het schip weer eenige streken
om.
Dit is dan nu het schip dat in 1909 zoo
talrjjk bemand was en zoo uitstekend bemand
heette door de coalitie.
't Zal mooi gaan als 't niet keldert.
-
Met het intrekken der amendementen-Loh
man was de zaak echter niet afgedaan.
Ter wille van die (toen reeds min of meer
aangekondigde) amendementen was onlangs de
motie-De Kanter-Roodhuyzen ingetrokken.
Welnu, thans stond de heer Roodhuyzen
op omde amendementen over te nemen
Ze herleefden dus als amendementen Rood
huyzen.
Wat moest er nu mee gebeuren
Wel, een eenvoudig man zou denken nu
de amenendementen herleefd zijn, herleeft ook
het voorstel der Commissie om ze in de afdeq-
lingen te doen onderzoeken. Dat spreekt
vanzelf.
Ja maar dat gebeurde toch niet.
De heer Nolens, dè Voorzitter der
Commissie, vond dat er nu eerst wèèr een
verzoek van de Kamer tot de Commissie
moest komen om haar oordeel te zeggen
over deze amendementen
Waarover ze zoo pas een advies had ge
geven
Verbaas u niet, lezer. Het lijkt bespotte
lijk, maar het is politiek.
Lionel had zijne volle genegenheid haar
weer geschonken, en het scheen alsof, by
stilzwijgende overeenkomst, het donkere tus-
scbenspel van vervreemding en wantrouwen
vergeten was.
Slechts éénmaal kwam hjj er op terug.
Ik kan baast niet gelooven, dat die don
kere dagen ooit tusschen ons zijn geweest,"
zeide bij, baar aan zjjne borst drukkend.
nW(j moeten nu maar denken dat het alles
een booze droom is geweest." 8
„Ja ja, lieve," antwoordde zjj zacht, gehee)
op zjjne stemming ingaande. „Het wasenkej
een booze, erg booze droom en en ifc
heb je al dien tijd toch liefgehad."
Hartstochtelijk kuste hjj baar.
„Ik ja ik dacht van niet," stamelde
bjj. „Men krjjgt zoo licht oneenigheid.
Maar wjj moeten nooit, nooit weer zoo iets
tusschen ons laten komen
„Neen, nooit meer", murmelde Phyllis, met
haar hoofd tegen zjjnen schouder.
Na nog eenige dagen mocht Lionel, met
verlof van dokter Richards, beneden komen,
en de verpleegster (vertrok onder of op een
stroom van tranen, van dankbetuigingen over
stelpt.
Maar Lionel en Phyllis waren bljjde weer
eeDs samen alleen te zjjo, en de dagen vloden
nu voor hen voorbjj als in een nieuwbakken
paradjjs. Phyllis had zich bjjna verzoend
met het onvermjjdeljjkeen begon te betwjjfeleu
En zoo moest er dan eerst een voorstel-
Van Karnebeek komen om, heel ernstig, de
Commissie te verzoeken, haar advies te geven
over de amendementen waarover ze het advies
had gegeven.
De Kamervoorzitter vond hetvanzelfsprekend
dat dit voorstel zonder hoofdelijke stemming
werd aangenomen maar de heer Lohman vroeg
stemming en stemde tegen met zijn heele
fractie (op één na), plus eenige anderen van
rechts. Het voorstel werd nochtans aange
nomen met 65 tegen 17 stemmen.
De Commissie zal nu even ernstig, bij
monde van den leuken politicus Nolens,
morgenochtend wèèr haar advies uitbrengen.
En de eenvoudige man zegt weerNa
tuurlijk zal de Commissie opnieuw voorstellen,
de amendementen in de afdeelingen te doen
onderzoekan.
Zeker, dat spreekt vanzelf.
En toch vertrouwen wij niet dat het
zal gebeuren.
De amendementen zijn precies eender ge
bleven.
Alleen een kleinigheid is er aan veran
derd.
De onderteekening »Lohman« is vervangen
door die van »Roodhuijzen«.
Dat wil zeggen dat het voorstel »u van
de oppositie komt.
Terwijl de heer Lohman immers »Regeerings-
man« is.
Wij zijn omtrent het advies der Commis
siemeerderheid de Commissie bestaat uit
de 3 rechtsche heeren Nolens, De Visser en
Van Vliet en de 2 linkscheD Patijn en Schaper
dus voltrekt niet geheel gerust.
Maar indien die meerderheid inder
daad over een voorstel van links een ander
advies zou uitbrengen dan over precies het
zelfde voorstel van rechts, dan zou het waar
lijk een ongehoorde onbetamelijkheid wezen.
Het ware een zoo lompe bejegening van de
minderheid door de meerderheid dat daar
tegenover eigenlijk zelf het wapen der obstructie
wellicht gerechtvaardigd zou zijn. Of althans
een weigering tot verdere medewerking.
Het zou in elk geval de verhoudingen in
de Kamer zeer verscherpen en een ongunstigen
invloed oefenen op den gang van zaken.
Wij hopen dat de Commissie niet het
voorbeeld van den heer Lohman zal volgen
en dat zij zal beseffen dat zij b moet zeggen
na heden a te hebben gezegd.
Mocht dit echter niet zoo zijn, dan zal
het morgenochtend heet toegaan in de Kamer.
De Cinema-Pathé.
Juni, heerlijke zomermaand, met uwe ver
kwikkende overal levenskracht schenkende
temperatuur. Wat begroeten wij onze as.
Zomer met blijdschap. Zieken hopen op
herstelling en met meer opgewektheid ver
langen herstellenden zich in uw heerlijk
klimaat te versterken. Stel ons hoopvol ver
trouwen niet te leur en geef wat de lente
ons niet kon brengen. Gezonden verlustigen
zich op een reisje, al is het voor nog zoo
kort, om in andere omgeving voor eenigen
tijd verkwikt en opgenomen te worden uit
den gewonen sleur. Deze verkwikking geeft
teerkost en herinnering.
Meer menschen zijn verplicht, door vele
verschillende oorzaken thuis te blijven en aan
geen reisje of uitstapje kunnen denken, dan
wel die zich dat genoegen kunnen veroorloven.
Is het dan niet een prachtige uitkomst om
hier terwijl men rustig zit, met kennissen
of het leven in „de wereld" toch inderdaad
wel de grootste heerlijkheid op aarde was.
En Lionel was zalig in de wedergeboorte zjj-
ner liefde. Den ganscben dag scheen zijne
éénige gedachte te z(ju aan de beminde, en
aan niets kaders meer onder zoo of maan.
Zjj spraken af, dat zjj eens voor eenige
weken naar de Riviera zouden gaan, om wat
op te knappen. In dien tussehentijd zou de
rioleeriner in het huis terdege worden nagezien.
Zij wilden ook reeds den volgenden dag ver
trekken.
Na het 2e ontbijt zaten zjj in het salon op
de sofa, heel dicht naast elkaar, als een paar
gelieven, te praten over bon reisje.
„Ik weet eigenlijk niet of ik wel gaarne
van huis ga," zeide Phyllie met een pruillip-
je. „Ik ben nu zoo gelukkig hier."
„Ik weet 't," antwoordde Lionel, verrukt
over de verandering in haar. „Ik weet 't.
Maar, zie je, rnjjn engel, ik voor mjj zal niet
gelukkig zijn, vóór alles weer geheel in het
reine is. En ik geloof zeker dat bet beel gezond
voor je wezen zsl. En jouw gezondheid gaat
m(j toch boven alles
Niet wetende wat hierop te antwoorden,
kuste PLyllis hemen daarmee was bjj te
vreden.
„Ja, het is eigenlijk vervelend, nu van huis
te gaan," hernam hij „maar het moet toch
gebeuren.Zie je, mjjn engel, nu alles
goed en wel achter den rug is, ben ik haast
onder 't genot van een fijn strijkorkest alle
vreemde en ook bekende steden, personen,
landschappen, natuurwonderen en te veel om
hier op te noemen, om niet te spreken van
alle denkbare kunst in hare verschillende
gebieden, te zien, te kunnen bewonderen in de
meeste verscheidenheid. Deze gelegenheid zal
U aangeboden worden. Wij werden uitge-
noodigd door de ondernemers der cinema-
Pathé in het Hotel Centraal op de Markt ter
bezichtiging en belooft deze een van de schoonste
en allerveiligste te zijn bij eventueel brand
gevaar. Het is streven der directie steeds
de schoonste beelden te geven, er nauwkeurig
rekening mee houdend, dat steeds ouders met
hunne kinderen zonder aanstoot en ten hoogste
voldaan huiswaarts zullen keeren.
Tot ontvanger-griffier van de polders
Klein Zevenaar en Oud Zevenaar is benoemd
de heer A. P. de Vos te Ter Neuzen.
Tot dijkgraaf vau den Zeven-Triniteit-
polder werd herbenoemd de heer Aarn. de
Bruijne, en tot plaatsvervangend dijkgraaf
de heer J. de FeijterDees.
Ter openbare civiele terechtzitting der
arrondissements-rechtbank te Middelburg wan
Donderdag is de heer mr. B. J. H. van
Blaricum, kantonrechter te Hulst, aan wien
de werkzaamheden vau kantonrechter te Ter
Neuzen is opgedragen, in die functie beëedigd.
Donderdagmorgen werd alhier in het
kanaal aan de Heerengracht, drijvende gevonden
het lijk van den 77-jarige* J. A. H. Het was
bijna geheel ontkleed. De kleeren werden
gevonden aan boord van een aldaar liggend
schip met een briefje van den verdronkene
er bovenop.
liet Kanaal van Ter Neuzen en de
Ilaven van Gent.
De Vlaamsche Gazet meldt
Het goevernement heeft in aanbesteding
gelegd de werken, die moeten uitgevoerd wor
den om den laatsten hinderpaal te doen ver
dwijnen, die de groote scheepvaart in het ka
naal van Ter Neuzen belemmert. Het geldt
namelijk de afbraak der oude brug-baan van
Selzaete, de verbreeding en de uitdieping van
de vaart in den omtrek dier brug.
Nog onlangs was een groote transatlantische
stoomer genoodzaakt te lichten, om, komende
naar Gent, door deze vernauwing te geraken.
De Raad van Zaamslag heeft Dinsdag
aan de Zeeuwsch'Vlaamsche Tramwegmaat
schappij gedurende 20 jaar een subsidie toe
gekend van 625, op voorwaarde dat de
thans geprojecteerde los- en laadplaatsen zullen
worden aangebracht, terwijl ook nog als
wensch werd te kennen gegeven dat nog
een laadplaats zal worden gemaakt aan de
Groenstraat.
Afwijzend werd beschikt op een verzoek
van de afdeeling Patrimonium om afschaffing
of inkrimping der kermis, maar wel werd op
verzoek van die vereeniging besloten dat de
herbergen des Zondags onder kerktijd gesloten
moeten zijn. Als uren worden daarvoor
gerekend van v.m, 9—11 en n.m. van 24
uur. Fietsers enz. doen dus best op die
tijden hun weg niet door deze gemeente te
nemen, daar zij dan geen gelegenheid hebben
hier of daar eens rust te nemen en zich te
verfrisschen.
Besloten werd ter verkrijging van meerdere
plaats op de kade aan de gemeentehaven, de
dijkskruin over grootere breedte te bestraten.
De kosten worden geraamd og f 500, en
men schat dan 1 millioen Kg. bieten meer
te kunnen opstapelen. Met het oog op den
tramaanleg in de toekomst, die naar te ver
wachten is de aanvoer van bieten aan de haven
geneigd die ziekte van mjj te zegenen, hoeveel
ik er ook onder geleden heb, omdat zjj ons
weêr tot elkaar heeft gebracht."
Hjj lachte vrooljjk.
„Ja, waarlijkHet was wel goed voor
iets; en ik zal nooit vergeten boe lief je mjj
verpleegd hebt, toen ik zoo zwak en hulpeloos
was. Ik geloof dat je anders nooit je kopje
zoudt gebogen hebben, als ik niet zoo ziek
geworden was."
Glimlachend schudde Phyllis haar hoofd.
„Praat er niet over" zeido zij. „Als twee
koppige menschen ruzie krijgen, dan wordt
't al erger en erger, totdat er ineens iets
buitengewoons tusscbenbeide komt, dat hen
wrêr tot elkander brengt. Zie je, ik ben al
rnjjn leven ontzettend trotsch en gevoelig ge
voelig geweest. D&arom zag ik er zoo tegen
op, je van den beinne af al de waarheid te
zeggen."
„En waarom deed je dat toch niet, rnjjn
dwaas kindje?" vroeg hij hartstochtelijk.
„Je weet wel dat ik je toen te lief had oin
mjj door zóó iets van je te laten vervreemden
en je weet ook dat ik in elk geval en tegen
alles in je partjj zou hebben gekozen."
„Dat weet ik", antwoordde zjj eenvoudig.
„Het was dwaas en dom van mjj."
(Wordt vervolgd).
rv
