Kuyper-httlde.
UIT ONZE OMGEVING. j
De werkstaking te Ter Neuzen.
volkomen eens, dat in de naaste toekomst
door alle vrijzinnigen moet worden samen
gewerkt, en dat dan bij alle verschil van
gevoelen zal blijken, dat de overheersching
van bepaalde denkbeelden op godsdienstig
gebied over de vrije gedachten door allen
als een ernstig gevaar wordt beschouwd.
Dan moeten spr. stemt er volkomen
mede in, alle verschillen vervallen en
dan zullen allen, die het vrijzinnig begin
sel voorstaan, als één man op de bres
staan.
De «Nieuwe Courant* schrijft
Aan de viering van het veertigjarig
jubileum van »De Standaard* is geheel
en al het karakter van een anti-revolution-
nair feest gegeven en als zoodanig is
het ook door de pers beschouwd. Slechts
enkele roomsche bladen hebben hun
waardeering voor dr. Kuyper bjj dce
gelegenheid nog weer eens uitgesproken,
maar overigens heeft men begrepen, dat
het hier eeh soort vart"fétfnlle -bijéén kb dist
gold, waarbij weliswaar de gordijnen
open bleven, maar toch niet gepast zou
zijn van buiten tegen de ramen te
tikken.
Het verslag van de gehouden eere-
betooging voor dr. Kuyper te Utrecht
maakt volkomen stilzwijgen van buiten
staanders als wij echter toch onmogelijk.
Daar bracht een hoogleeraar, prof.
Visscher, den antRrevolutionnairen leider
hooggestemde hulde, o. a. hierom wijl
deze het eigenaardige talent getoond had
te bezitten dat liberalen missen. Wat
de zwakheid van de liberale pers was,
zeide hij, dat was Kuyper's kracht.
Dat was waar. In «De Standaard* is
veertig jaar lang tot het Nederlandsche
volk en inzonderheid tot een zeer eigen
aardig deel van dat volk de kleine
luyden gesproken op een wijze als
de liberale pers het nooit heeft gekund.
Nooit zoo verwonderlijk populair, zoo
pakkend, zoo opwindend, zoo bezielend.
Nooit zoo door en door onwaar in alles
wat den staatkundigen tegenstander betrof.
Nooit zoo zalvend eigengerechtig.
Hoor den Leider aldaar weer
De heer De Savornin Lohman heeft op
dien dag en in zijn blad gezwegen. Wie
de verhouding tusschen de beide leiders
kent, zal zeggen dit was de best moge
artikel, dat het voortbestaan van het open
baar voor allen toegankelijk volksonder-
wij waarborgt, te wijzigen. Ik heb gegron
de reden zegt spreker verder om
aan te nemen, dat ons ook andere voor
stellen, die in menig opzicht beslist reac-
tionnair zijn, van deze Regeering te wach
ten staan, voorstellen gaande in stellig an
ti-vrijzinnige richting.
Welke moet onder deze omstandigheden
de houding der vrijzinnigen zijn Aaneen
sluiting moet aller leuze wezen. Aaneen
sluiting, zonder verdoezeling van begin
selen, en indien mogelijk op vast accoord.
En dat is mogelijk indien wij van onze
zijde voorop stellen, dat de strijd zal gaan
vóór 't algemeen kiesrecht en tegen de
tariefverhooging, maar dat hij bovenal
gericht zij op het verbreken van het nood
lottig overwicht der coalitie. Met mr. Treub
in een politieke rede te Assen is spr. het
Zjj was, zooals men weet, reeds eeaige maan
den onder de hoede Reweest van eene lief
dadige zusterschap in Cornwall, en haar ont
slag is in den laatsten tjjd eiken dag verwacht
geworden. Maar, dank zjj het handige over
leg van bare vrienden, is z(j er ia geslaagd
te ontnsappen aan de talrijke reporters, die
ter plaatse waren om haar te interviewen.
Op welke wjjze z(j dit heeft aangelegd en
waar zij zich thans ophoudt, is tot dusver
nog onopgehelderd."
Daarop volgde nog een beknopt overzicht
van het proces en eene korte samenvatting
van de gansche rechtzaak.
„Uitstekend zoo riep mevrouw Chichele.
„Het kon niet beter! Nu, Helena, als
je nu maar stil met Doris bier blijft, dan
loop je geen gevaar van te worden lastig
gevallen door onbeschaamde reporters en
dergelijk slag van belangstellenden. Je zit
hier zoo veilig als op een eiland in de Stille
Zuidzee."
Twee dagen later vertrok mevrouw Chichele
naar het buitenland, de moeder en de dochter
samen achterlatend. De Jerninghams hadden
alle pogingen aaugewend om haar tot blijven
te bewegen maar zü was onverzettelijk.
„Ik heb andere dingen te doen," zeide zij,
met geveinsde luchthartigheid „en jullie
zullen 't best zonder mij kunnen schikken."
Inderdaad, de moeder en de dochter schik
ten zich voortreffelijk in het kalme buiten-
lijke houding en dr. Kuyper zal zich
wel wachten zich daarover gevoelig te
betoonen. Niet aldus. Het wegblijven
van een »eere-saluut« niet minder
dan dat van den heer Lohman heeft
hem gesmart en hij zegt hetEn hjj
bidt thans met aanroeping van Gods
naam in het openbaar den zegen Gods
af op dezen broeder, voor wien zijp
hart van «innige, warme en broederlijke
liefde* vol is en bezorgt zichzelven
aldus op delicate wijze een daverend
applaus der verzamelde schare van weg;e
het onbreken van Lohman's eeresaluuf.
Den een vervullen zulke dingen mqt
aikeer, de ander heeft er pleizier over.
Maar voor de anti-revolutionair, hoog
of laag, zal de ironie der dingen
de bittere zoowel als de bigde naar
het schijnt voor eeuwig verborgep
blijven.
War.t wat denkt men dat als bijzonder
aandenken aan dezen dag voor den
Leider, minister-president van 1901
1905, door zijn aanhangers als feestgave
is bestemd
Het eenige voorwerp zoo zou egp
gewone liberaal zeggen waarover
daar met de meeste nauwgezetheid had
moeten worden gezwegen. t
•Een. ridderordenkastje.
Het is in één woord pyramidaal.
En niemand in de vergadering heeft
gelachen. Behalve, vermoedelijk, de jubi
laris. j
In zichzelf.
Ook deze week bleef de staking aanhouden.
Zaterdag van de vorige week werd door de-,
firma Little en Johnston vergaderd met een
drietal werklieden -uit de vaste ploeg. Dit was
op verzoek van den waarn. burgemeester, den
heer Visser gebeurd. De wethouder Dees en
de heer Huizinga waren bjj deze conferentie!
tegenwoordig.
De firma bleek de ontslagen 5 man niet'
terug te willen nemen, bij de losse ploegen-
konden ze medewerken.
De vereeniging Recht en Plicht*, was
hiertoe niet genegen.
Dinsdagnamiddag gingen er een achttal aan
het werk. Daarop begaven zich meerderen
naar het kantoor der werkgevers. Dezen
konden niet aan het werk. Woensdagmorgén
zou gezegd worden, wie terug mocht komen."
Dinsdagavond had eene vergadering van de
bootwerkers plaats, waarbij tot volharding
werd aangespoord.
Woensdagmorgen meldden zich dan ook
geene meerderen aan, maar verminderde het
aantal werkers integendeel met eenigen.
Donderdag werd het kalme en vreedzame
verloop onderbroken.
Des middags werd er achter een werkwillige,
die door politie werd begeleid, heel wat gejouwd
en geroepen. De volgers hierbij waren grooten
deels vrouwen en kinderen. Er was een oogen-
blik heel wat tumult.
Waarscbjjnlijk als gevolg hiervan werd van
het stadhuis afgegeven, dat niet meer dan twee'
personen zich bij elkaar mochten bevinden.
Des avonds vertoonde zich een schouwspel,
als gelukkig tnaar zelden voorkomt en dat
niet anders dan betreurd kan worden. Hoe
het precies begon, niemand, die het ons nauw
keurig wist te melden. Maar op een gegeven
leven en met eiken dag werd de liefde tusselieu
haar beiden al inniger. Het was een stil
en eentonig bestaan maar geen van beiden
haakte naar verandering.
„Ik dank God voor wat rust en vrede en
liefde," zeide telkens Helena Jertiinghamj"
en deze woorden vonden een echo in Doris,
hart. Zj) sleten bare dagen samen aan hei
straod of in den tuin, zonder zich een oogen-
blik te vervelen. i"
Eens, op een regenaebtigen namiddaget
zette Helena zich aan de piano en speelde
de begeleiding van een lied En een oogeo-
blik later daar deed de scboone altstem,
die het hart van half Londen gewonnen bad,,
zich na jaren zwjjgens wedpr kooren.
„Ik heb in zoo lang er niet meer aani
gedaan," zeide zjj. „Mjjn ééoige zingen was
al die jaren in de gevangeniskapel, en je
kunt wel denken hoe oomelodiscb dat was."
Maar, kindlief, als het je genoegen doet,
dan wil ik er wel weer mee beginnen".
En zóó gescbiedde het, dat Helena Jerulng-
ham baar zingen weder opnam, en lange
uren sleten moeder en dochter nu samen
aan bet klavier, ureD, v«n welke Doris
nimmer Dog genoeg had. Daarin vond zjj
een middel om hare moeder het verleden te
doen vergeten en dit w s toch groote doel
van haar leven. Gaandeweg klaarde dan
ook Heiena's gemoedsstemming op, en zij werd
onder den zonnigen invloed van Doris opge*
oogenblik werden door de gewapende macht
met de blanke sabel een aantal slagen uitge
deeld. Een groot aantal gevallen werden ons
medegedeeld. Dat veroorzaakte eene buitenge
wone agitatie.
Overal hoorde men over deze treurige
gebeurtenis spreken, en over het geheel
waren ooggetuigen van meening, dat voor
dusdanig hardhandig optreden geene reden
aanwezig was.
Anderen berichtten ons, dat door de politie
eerst gesommeerd was uiteen te gaan. Dit
was gebeurd over de Axelsche brug.
Bij de gevallen, ons ter kennisse gebracht,
moet evenwel van verzet der betrokkenen
geene sprake geweest zijn.
Een oogenblik later waren velen voor het
stadhuis verzameld, waarin verschillende
personen tot het afleggen van verklaringen
werden toegelaten. Vanwege de bootwerkers
werd tegen het optreden der gewapende
macht geprotesteerd.
In het lokaal van den heer Adriaansen had
later eene vergadering plaats, waarin het
voorgevallene natuurlijk de hoofdschotel
vormde. Op die vergadering was ook de
burgemeester, de heer Huizinga, aanwezig,
die, naar we vernamen, toezegde maatregelen
te nemen, om herhaling van dit treurig incident
te voorkomen.
Donderdagavond en ook Vrijdagmorgen zijn
verschillende personen over het gebeurde
gehoord.
Naast den wensch, dat in het belang onzer
gemeente het bestaande conflict spoedig mag
opgelost worden, voegen wij dezen, dat onze
plaats gespaard blijve voor tooneelen als op
Donderdagavond.
Donderdag 1.1. had in het Verenigings
gebouw van de Vereenigde Handwerkslieden
het feestelijk jaarverslag plaats, dat deze maal
tamelijk laat geschiedde. Mede wel als gevolg
van de omstandigheden, zoo pas in onze
plaats voorgevallen, was de opkomst niet zoo
druk als vorige jaren.
Daar de Voorzitter nog niet aanwezig kon
zijn, opende de Heer J. K. Koljjn de bijeen
komst en gaf daarna het woord aan den Heer
M. Ejjke Sr. voor het uitbrengen van het
jaarverslag.
Als immer was dit een zakelijk en keurig
stuk werk. De Heer Eijke gaf een overzicht
van den stand en de verrichtingen der Ver
eeniging over het jaar 1911.
Hij constateerde eene kleine vermeerdering
van leden en donateurs over het afgeloopen
jaar, maar meende toch, dat die vermeerdering
grooter kon zijn.
Achtereenvolgens werden nagegaan het
Ziekenfonds, de Zangafdeeling en de
Vakcursus.
Omtrent het Ziekenfonds merkte hij op,
dat dit na eenigen tijd op vasteren basis
diende geschoeid te worden, om te zorgen,
dat dit ook in de toekomst voor zijne leden
kon blijven wezen, wat het steeds geweest was.
Herinnerend, wat de Zangafdeeling «Geduld
Overwint*, die ook thans weer het jaarverslag
opluisterde, altijd geweest was, wekte hij op
tot steun en toetreding van nieuwe krachten.
De Vakcursus had zich ook in het voorbij
gegane jaar eene nuttige stichting getoond,
die door een goed aantal leerlingen bezocht
was. Op de tentoonstelling met Hemel
vaartsdag gehouden, waren flinke resultaten
van de werkzaamheid der leerlingen te zien
geweest.
Tot nog toe was het programma niet
uitgebreid kunnen worden, daar de verhooging
van subsidie wel door den Gemeenteraad en
door de Provinciale Staten toegestaan was,
maar niet door den Minister van Binnenlandsche
Zaken. Opnieuw aankloppen, met gepasten
aandrang, was gewenscht.
Het boeiend en leerrjjk verslag werd met
aandacht gevolgd en aan het slot warm
toegejuicht.
wekter.
Eén diog slechts verzweeg Dcris voor hare
moeder, om haar oiet te grieven en dat was
de tragedie vao haar hart en de schipbreuk
van hare liefde. Wel viel haar dit zwaar,
omdat zjj zelf zoo hunkerde naar de sympathie,
die het moederhart haar kon geven. Maar
zij wist dat eli-e toespeling op deze zaak al
het geluk in haar moeders leven weer ver
duisteren zou: en zjj had van mevrouw Cui-
chele de les geleerd vau practiscne onbaat
zuchtigheid. De moeder harerzijds was niet
blind eu bemerkte wel dat er iets knaagde
aau het hart van het meisje, dat vaak zoo
stil en droef in zichzelf kon zitten peinzen.
Maar tactvol wacötte zij tot Doris uit eigen
beweging baar gjmoed zou luchten, en zjj
vroeg naar niets.
Zoo volgde de eene week op de andere,
en de weken groeiden tot maanden aan, zoo
der dat iets de gelijkmatigheid der dagen
kwam verbreken. Het éénige, wat er nit
de buitenwereld naar den Rozenhof kwam,
was de courant. (Wordt vervolgd)
Na deze meer ernstige verrichting werd
verder voor de noodige ontspanning gezorgd.
Een paar zangnummers werden op ver
dienstelijke wijze ten gehoore gebracht.
Het kluchtspel »Een tegenvallertje*, het
komisch duet »l)e vrouwelijke koetsier*, de
zangklucht «De nieuwe landweer* de voor
drachten «Chineesche voordracht*, Een huwe
lijks tafereel*, «De Tjolaksiaansche minnezan
ger* werden met animo gespeeld en verwierven
een welverdiend applaus.
Door den Voorzitter werd de goed geslaagde
bijeenkomst gesloten.
Het orkest, dat den geheelen avond de
pauzen tot ieders genoegen had aangevuld, gaf
na de sluiting nog eenige nummers ten beste,
waardoor de meesten nog een tijdlang bijeen
bleven.
De aanwezigen zullen zich de opkomst niet
beklaagd hebben.
Door Burg. en Weth. alhier is benoemd
tot brandmeester dhr. J. A. Meertens en tot
onder-brandmeester dhr. C. C. Nobels.
Aan de zeevaartschool te Ostende slaagde
bij het examen voor de groote vaart de heer
Jos van Hove te Ter Neuzen.
Zooals reeds eenige jaren de gewoonte
is, werd ook ru op de 2de Paaschdag in de
buurt Baandjjk een Wielerfeest gehouden.
Het liep de inrichters echter niet. Het
weer was voor zoo'n feest al zeer ongunstig
het was koud en bovendien woei het vreeselijk.
Toch waren er wielrijders, die het weer
getrotseerd hadden om aan de wedstrijden
deel te nemen.
Alken de club «De Zwaluw* uit Boschkapelle
was aanwezig, die dao ook een premie ontving.
Bij het ringsteken werd de eerste prijs ge
wonnen door J. Pieters van Boschkapelle, de
tweede door Abr. Faas van Sluiskil en de
derde door P. Everaard van Boschkapelle.
Van vogelpik kwamen voor de 3 prjjzen om
te kampen in aanmerking J. Pieters vap
Boschkapelle, A. de Leijs van Campen, F. de
Lous van Boschkapelle en J. van der Lindea
te Ter Neuzen. O ider hen werden bij onder
ling goedvinden de prjjzen verdeeld.
Bij de verloting viel het rijwiel op no. 272
en de regulateur op no. 73.
In den namiddag waren de verschillende
lokaliteiten nogal druk door danslustigen
bezocht. Buiten was er door het gure weer
niet veel drukte.
Voor bet toelatings-examen aan een
der kweekscholen voor onderwijzeres te Rotter-
dam, in de afgeloopen week gehouden, hadden
zich 34 sollicitanten opgegeven. Tot de twintig
geslaagden behoort o a. onze vroegere plaats-
genoote mej. M. E. Wineke.
Iloek. Gisteren werd door burgemeester
en wethouders ten raadbuize aanbesteed het
vervangen van kei- door klmkerbestrating en
van grindbaan door keibestrating over eene
WHgslengte van 2832 M., met eerige bijr
komende werken. Hiervoor werden 5 in-
schrijvingsbiljetteu ingeleverd alsvan J. P. de
Vos te Ter Neuzen, voor f 11338; A. de
Keuning te Hoek, voor f 11000 R. Versehelling
te Ter Neuzen, voor f 11000; F. Duijr.houwer
te Goe9 voor f 10549 Jan Jacobus van
Drongelen te Hoek, voor t 10380.
De raming bedroeg f 10600.
Gegund aan den laagsten inschrijver.
Spoorwegongeluk bij Kijkuit.
Maandagavond toen de trein van Mechelen
te 8 13 uur het station Kijkuit naderde, bad
een botsing plaats tusschen genoemde trein
en een 30-tal goederenwagens, die door den
hevigen wind van een zijlijn op de hoofdlijn
waren geloopen.
De botsing had plaats even over de brug
van het oude kanaal. De locomotief stortte
van de route op zijde terwijl de tender
achter op de locomotief terecht kwam, de
daaropvolgende goederenwagen werd eveneens
vernield. Van de goederenwagens, die de
oorzaak van het ongeval waren, werden en
kele geheel vernield, terwijl de rest meer of
minder beschadigd werden.
De machinist kwam er het slechtste af.
De koleuinhoud van den tender stortte in
het verblijf van machinist en stoker. De
eerste werd er geheel door bedolven en door
een stuk ijzer neergedrukt. Later werd hij
levenloos daar vanonder gehaald. De stoker
kwam er gelukkig beter af, hij kon zich los
werken en door het glas van een zijraam te
vernielen kon hij zich naar buiten werken.
De passagiers, waarvan enkele lichte
kneuzingen opliepen, waren door den hevigen
schok door elkaar geslingerd en verlieten
doodelijk verschrikt ijlings den trein.
Door het omvallen van de locomotief was
de stoomfluit in werking gekomen en door
dien deze bleef fluiten kwam het personeel
van het station toegeschoten. Met behulp
van fietslantaarns werd nu in het ruwe
weer gezocht of er nog hulp kon worden
geboden. Helaas, de machinist was onder de
massa kolen reeds gestikt.
%A|U Vax» tj- i. «U l* 47 'v 1
