Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Stille Kracht. G ebrandmerkt. No. 2244. Zaterdag 17 Februari 1912. 23e jaargang jVederlandsche WerKlieden naar pnitschland. FEUILLETON. BUITENLAND. BINNENLAND. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden 7 6 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen. Voor België 95 cent bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Telef. Interc. No 15. ADVERT ENTIEPR IJ S: Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke rege) meer 10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte. Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Nemzen, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bij den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen. Men weet, dat de heer Van Pallandt, anti- rev. lid der Eerste Kamer, liet bevriende ministerie eens geducht aan den tand wilde voelen. In verband met wat in de Tweede Kamer gebeurd is, leek het wel, dat deze afge vaardigde, die zijne sporen bij lange na nog niet verdiend beeft, als paladijn van Dr. Kuyper in de Eerste Kamer wilde optreden. Hij kreeg echter van Minister Heemskerk eene afstraffing, die hem beugen zal. Het ergste voor dezen vurigen strijder is wel, dat hij geene bescherming over het algemeen vindt bij de coalitiebladen. Ook de anti-iev. Rotterdammer, die hem een beperkt woord van lof wil gunnen in zooverre, dat de afgevaardigden der regeerings- partijen behooren te waken, dat de inzichten hunner partij genoegzamen invloed oefenen op het regeeringsbeleid, zegt later, dat de ergernis, die uit de rede van minister Heems kerk sprak, niet geheel misplaatst was. Toch wijzen deze uitlatingen van afge vaardigden en ook de uitlatingen in de anti- rev. bladen er op, dat het ministerie-Heems kerk hoe langer hoe meer zal gedrongen worden in de richting van sterker partijschap. Er is een onophoudelijk drijven en stuwen in die richting. Wie de man is, die dit aan wakkert, is voor niemand een geheim. Wat minister Heemskerk in de Eerste Kamer antwoordde op de rede van dr. Woltjer. wijst er op, dat het ministerie aan die stille kracht zal hebben te gehoorzamen. In 1913 zal van anti-rev. zijde de leuze Het werkzoeken van Nederlanders in Duitschland wordt door de mannen van rechts, vooral door de voorstanders van protectie, steeds als wapen tegen vrijhandel gebruikt. Dit was ook nu weder het geval in de ver gaderingen te Hilversum, waarin door liberale sprekers o.a. tegen de Tariefwet werd opge komen. Dit werkzoeken in Duitschland wordt dan beschouwd als een bewijs van gebrek aan werk in Nederland,- en een treurzang wordt aangeheven over de arbeiderstoestanden in eigen land. Roman van G. BISS. 11) „Wel", voer Lionel voert, met klimmende warmte.„zie je ik ben volslagen onaf hankelijk, en gelukkig bezit ik van bet aardsche slijk genoeg, om er heel behoorlijk en netjes van te kunnen gaan trouwen. Dus zie ik niet in waarom wij iemand ter wereld naar de oogen zouden kijken, of ons een spaak in 't wiel laten steken door kwaad aardige oude tantes. Laten wjj de koe bij de horeDs vatten, schat „Koe? Horens?" herhaalde Phyllis, alsof zij geen jota er van snapte. „Nu ja duidelijker dan gesproken„ laten wij zélf het paard spannen voor het karr°tje van ons eigen geluk „Hemel, Lionel, wat bedoel je toch riep meisje, altoos Dog figureerend als bet beeld der onnoozelheid. „Laten wij op den loop gaan, hartedief pleitte Lionel vurig, en hjj drukte baar tegen zich aan. Laten wij stillitjes ergens ons laten trouwen en aan niemand iets er van zeggen tot de kogel door de kerk is. Laten wel zijnNog meer subsidie voor de bij zondere scholen. Volkomen ten onrechte. Wat toch is het geval? De groote meerderheid van de personen, die tot genoemd einde naar Duitschland vertrekken, zijn boerenarbeiders en arbeiders bij de veenderijen. Uit den aard der zaak is daar niet het geheele jaar werk te vinden. Vroegere tijden bleven deze arbeiders in' hun woonplaats en kwamen zij, zelfs als de winter nog niet was aangebroken, ten laste van het armbestuur. Ze zijn echter nu reeds sedert vele jaren verstandiger en eergieriger geworden. Als het met den landarbeid en met den veenarbeid voor een tijd lang is gedaan, gaan ze naar Duitschland om er als melkknecht, in de mijnen, bij droogmakerijen enz. dienst te doen en een flinke daghuur te verdienen. Onder deze arbeiders zijn veel gehuwden, die dan een gedeelte van hun loon aan hun vrouw zenden, tengevolge waarvan deze geen onderhoud voor haar en haar kindereu behoeft te vragen. Als dè wintertijd is gekomen, keeren vele arbeiders naar hun woonplaats terug, dikwijls met een bespaarde flinke geldsom. In stede dus van het vertrek dezer arbeiders naar Duitschland te betreuren, moet men, om de opgegeven reden, veeleer er zich over verheugen. Wel i3 waar zijn sommige loonen in Duitsch land hooger dan in Nederland, maar er staat tegenover, dat de levensbehoeften, ten gevolge van de invoerrechten op tal van artikelen, er duurder zijn. Nu zijn er wel arbeiders, die in Duitschland blijven »hangen«, doch ze maken de groote minderheid uit. Gelijk echter door een der sprekers te Hilversum werd in het midden gebracht, loopt ons land over van Duitschers, die hier hun geluk beproeven. Met evenveel recht, liever onrecht, zou dit als een argument van gebrek aan werk in Duitschland zijn te bezigen. Niemand echter zal dwaas genoeg zijn, dit te doen. Evenzoo zijn tal van inwoners van andere landen zich in den loop der jaren in Nederland komen vestigen, en dit duurt voort. De uitkomsten der laatste algemeene volks telling hebben dit opnieuw aangetoond. Er bestaat ruilhandel van goederen tusschen alle volkeren, die elk land ten goede komt. Dit laatste geldt evenzeer voor de wisseling wjj ons eigen geluk in onze beide handen nemen en van 'ons leven genieten zoo veel als wfj inaar kunnen! Waarom nog drie jaar lang te wachten en smachten Aan wien ter wereld zijn wij dit verplicht? En wie zal ons er voor danken Laten wij toch zoo gek niet zijn! Is 't eenmaal gebeurd, dan is 't gauw, vergeven en vergeten Zóó worden gewoonlijk dergelijke dingen opgenomen. De spons er over en dan is alles 't best in de beste aller werelden." Hij redeneerde als een molenrad, en de woorden kwamen hem reebt uit zijn hart. Daardoor deed by ook Phyllis ontvlammen. Als bij altoos maar zóó was, dan zou de wandeling door het l8ven met hem al heel wat aangenamer uitvallen, dan zich aan vankelijk vermoeden liet. „Maar wat zullen de menschen wel zeggen protesteerde zy flauwtjes, hem tevens ver- oorloovende haar zonder verzet in zijne armen te sluiten. „Laten de menschen zich met hunne eigen zaken bemoeien", riep Lionel, manmoedig alweder een half dozyn kussen roovend. „Ze zullen er ook wat om malen Binnen acht dagen is de heelo historie glad vergeten." „Maar 't is toch zoo iets raars", wierp Phyllis tegen, reeds half overreed, maar toch zich terugtrekkend in haar hoekje. „Heel de liefde is iets raars," argumen- van de inwoners van de onderscheidene landen De wisseling heeft bovendien het voordeel dat de menschen van verschillende natiën elkander leeren kennen en te beter leeren waardeeren, waardoor menig vooroordeel van beide kanten wegvalt. Er is trouwens nu sedert eenige jaren in het algemeen niet op werkloosheid te wijzen. De welvaart neemt over het geheel toe, zoo- als nog weinig dagen geleden in een officieel stuk werd geconstateerd met het oog op de steeds stijgende opbrengst der rijksmiddelen. Als er slechts geen oorlog komt. Van Glad stone is het woord »Een dag oorlog berok kent een volk meer schade dan een jaar mis gewas*. Wat sedert de grondvesting van het Duitsche rijk vrij wel tot de ónmogelijkheden scheen te- worden gerekend, is thans geschied. Genosse Scheidemann vleide zijn proletarisch achtervlak in den presidentszetel van den Rijksdag, hetgeen menig >rood« tintje van verontwaardiging kleurde op de gezichten der rechtsche partijen. Ooggetuigen beweren, dat de oude, aris tocratische stoel kraakte van verontwaardiging, 't Was een historisch momentDe deftige Duitsche coiffeurs hebben tegenwoordig werk om uit menige clericale krullebol der Rijks dagafgevaardigden, de grijze haartjes te plukken, lichte-rouw pluimpjes, om het ge leden échec. Potstausend de oude Chineesche muur staat op vallen, de oude Mandsjoe-dynastie wordt na 267 jarige regeering gewipt, en dat door het werk van diezelfde roode partij, die zoo driest is, onzen Duitschen Rijksdag te bestormen. De naïviteit, waarmede in dl pers beweerd wordt, dat Scheidemann heel »netjes« ge presideerd heeft, is niet onvermakelijk. Had men dan van dien eerwaardigen afgevaardigde verwacht, dat hij, bewust, aanleiding zou ge geven hebben tot eene rumoerige zitting 11 Februari js Kaempf (vrijzinnig) met 193 stemmen tot president van den Rijksdag ge kozen. (173 stemmen waren in blaflco. Tot vice-president koos men Dove, eveneens vrijzinnig. Nu we zoojuist over China spraken, willen teerde Lionel „en wjj leven beelemaal iu eene rare wereld. Wie tegenwoordig niet neemt, die heeft ook niet. Ooi het geld is 't maar te doen, en wie den prijs betalen kan, die heeft de koopwaar." „Na na ik krjjg óók nog wel een beetje geld", lachte het meisje. „Als ik een-en- twintig word, zelfs een aardig hoopje." „Ik wil geen geld ik wil enkel jou", verklaarde de jonkman in extase. „Wil je jezelf aan mij toe vertrouwen Met een knikje stemde Phyllis toe. Zy had haar oogmerk bereikt, zonder dat hjj bet vermoedde. „Wat zal het heerlijk wezen" murmnlde zij „met jou alleen te zijn altjjd met jouHet vooruitzicht lacht injj zoo toe.„ Alweder moest de verrukte Lionel haar kussen. „Maar je cnoogt 't aan geen sterveling zeggen", liet zjj er plechtig op volgen. „Versta je wel „Natuurlijk toch. Zeg jij 't aan Doris?" „Ik zal er wêl op passenHet eerste wat zy zou doen zoa zjjn het aan tante te verklappen", antwoordde Phyllis, en zy sloot haren mond alsof zij van plan was hem aooit meer te openen. „Ik vertrouw niemand. Ik neem enkel myn valiesje meé, met mijne kleiuoodiën en enkele benoodigdheden. De rest zullen wjj te Parijs moeteD koopen. En we den nieuwen toestand, die tengevolge der drie jongste keizerlijke edicten daar ontstond, in 't kort meedeelen. De keizer behoudt den titel van Ta-Ching- keizer en blijft >pontifex maximus* (priester- vorst.) De jongeheer krijgt een civiele lijst, groot 4.000.000 dollar, een aardig jaargeldje voor zoo'n dreumes. Alle hof-ceremoniën blijven bestaan, en den keizer, wiens woning blijft in het zomerpaleis, wordt dezelfde eer bewezen als een buitenlandsch vorst. (Voor Manuel om jaloersch op te worden.) Alle binnen het rijk woonachtige Mandsjoes, Mon golen, Turken en Thibetanen hebben gelijke rechten. Het rijk wordt opnieuw ingedeeld. Thibet wordt verdeeld in twee provincies, Mon golië in vier, terwijl ook Turkestan een provincie zal vormen. De »Gaulais« verneemt uit Shangaï, dat Soen Yat Yen zijn ontslag heeft genomen als president der republiek vermoedelijk zal Joenansjikai hem opvolgen Peking zal waarschijnlijk de zetel der nieuwe regeering worden, terwijl enkele takken van bestuur, zooals de rijksmunt en het ministerie van Handel naar Nanking verlegd kunnen worden. Er loopen te Madrid geruchten over een nieuwe kabinetscrisis. Canalejas zal echter premier blijven. In Lissabon en Constantinopel is de staat van beleg opgeheven. De nieuwe grensregelingen van de be zittingen in aequatoriaal Afrika zijn door de Fransche kamer goedgekeurd. Volgens telegram aan de »Echo de Paris*, zal het resultaat der zending van Lord Haldane aan Berlijn niet zijn een vermindering van den gespannen toestand tusschen Duitschland en Engeland, maar integendeel die spanning vergrooten. EERSTE KAMER. De eerste Kamer heeft de oorlogsbegrooting aangenomen, na een rede van minister Colijn, die onder meer verdedigde het doen houden van groote manoeuvres in September. Hij wees er op dat in het vorig jaar in het begin van September de manoeuvres der derde divisie ik zal eenige dingen inpakken, die ons later kunnen worden nagezonden." „Wat ben je toch kranig en flink!" riep Lionel bewonderend, niet vermoedende hoe zij tevoren reeds, alles haarfyn overlegd had. Zij ooderdrnkte een glimlach. „Zeg nu den koetsier, dat hy terug rijdt, myn jongen," zeide zy anders kryg ik thuis den wind van voren." Bij het huiswaarts ryden maakten zjj nog allerlei schikkingen. „Ik ga morgen naar myn notaris, om de noodige fiuancieele regeling te treffen," zeide Lionel, het meisje met zjjue oogeu ver slindend. „Och, laat dat toch. Dit is immers beele maal overbodig," zeide Phyllis, in stilte zich verkneukelend, maar met air alsof zij van geldzaken niets weten wou. „Volstrekt niet," antwoordde Lionel. Er moet behoorlijk voor jou gezorgd worden, ook in de toekomst. Laat my dus maar begaan. En dan ga ik de noodige stappen doen om ons zoo vlug mogelijk te laten trouwen. Dat zal morgenochtend al moeten gebeuren", liet hij met een gelukkig lachje er op volgen. „Want wjj moeten den ochtend trein naar Dover nog zien te pakken. Wij moeten onmiddelijk er van door, om onge- wenschte ontmoetingen te vermijden. Als eenmaal de kogel door de kerk is, dan zal

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1912 | | pagina 1