Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Stille Kracht.
G ebrandmerkt.
No. 2244.
Zaterdag 17 Februari 1912.
23e jaargang
jVederlandsche WerKlieden naar pnitschland.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 7 6 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. Interc. No 15.
ADVERT ENTIEPR IJ S:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke rege) meer
10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte.
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Nemzen,
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen bij den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen.
Men weet, dat de heer Van Pallandt, anti-
rev. lid der Eerste Kamer, liet bevriende
ministerie eens geducht aan den tand wilde
voelen.
In verband met wat in de Tweede Kamer
gebeurd is, leek het wel, dat deze afge
vaardigde, die zijne sporen bij lange na nog
niet verdiend beeft, als paladijn van Dr.
Kuyper in de Eerste Kamer wilde optreden.
Hij kreeg echter van Minister Heemskerk
eene afstraffing, die hem beugen zal.
Het ergste voor dezen vurigen strijder is
wel, dat hij geene bescherming over het
algemeen vindt bij de coalitiebladen.
Ook de anti-iev. Rotterdammer, die hem
een beperkt woord van lof wil gunnen in
zooverre, dat de afgevaardigden der regeerings-
partijen behooren te waken, dat de inzichten
hunner partij genoegzamen invloed oefenen
op het regeeringsbeleid, zegt later, dat de
ergernis, die uit de rede van minister Heems
kerk sprak, niet geheel misplaatst was.
Toch wijzen deze uitlatingen van afge
vaardigden en ook de uitlatingen in de anti-
rev. bladen er op, dat het ministerie-Heems
kerk hoe langer hoe meer zal gedrongen
worden in de richting van sterker partijschap.
Er is een onophoudelijk drijven en stuwen
in die richting. Wie de man is, die dit aan
wakkert, is voor niemand een geheim.
Wat minister Heemskerk in de Eerste
Kamer antwoordde op de rede van dr. Woltjer.
wijst er op, dat het ministerie aan die stille
kracht zal hebben te gehoorzamen.
In 1913 zal van anti-rev. zijde de leuze
Het werkzoeken van Nederlanders in
Duitschland wordt door de mannen van rechts,
vooral door de voorstanders van protectie,
steeds als wapen tegen vrijhandel gebruikt.
Dit was ook nu weder het geval in de ver
gaderingen te Hilversum, waarin door liberale
sprekers o.a. tegen de Tariefwet werd opge
komen.
Dit werkzoeken in Duitschland wordt dan
beschouwd als een bewijs van gebrek aan
werk in Nederland,- en een treurzang wordt
aangeheven over de arbeiderstoestanden in
eigen land.
Roman van
G. BISS.
11)
„Wel", voer Lionel voert, met klimmende
warmte.„zie je ik ben volslagen onaf
hankelijk, en gelukkig bezit ik van bet
aardsche slijk genoeg, om er heel behoorlijk
en netjes van te kunnen gaan trouwen. Dus
zie ik niet in waarom wij iemand ter wereld
naar de oogen zouden kijken, of ons een
spaak in 't wiel laten steken door kwaad
aardige oude tantes. Laten wjj de koe bij
de horeDs vatten, schat
„Koe? Horens?" herhaalde Phyllis,
alsof zij geen jota er van snapte.
„Nu ja duidelijker dan gesproken„
laten wij zélf het paard spannen voor het
karr°tje van ons eigen geluk
„Hemel, Lionel, wat bedoel je toch riep
meisje, altoos Dog figureerend als bet beeld
der onnoozelheid.
„Laten wij op den loop gaan, hartedief
pleitte Lionel vurig, en hjj drukte baar tegen
zich aan. Laten wij stillitjes ergens ons
laten trouwen en aan niemand iets er van
zeggen tot de kogel door de kerk is. Laten
wel zijnNog meer subsidie voor de bij
zondere scholen.
Volkomen ten onrechte.
Wat toch is het geval?
De groote meerderheid van de personen,
die tot genoemd einde naar Duitschland
vertrekken, zijn boerenarbeiders en arbeiders
bij de veenderijen. Uit den aard der zaak
is daar niet het geheele jaar werk te vinden.
Vroegere tijden bleven deze arbeiders in' hun
woonplaats en kwamen zij, zelfs als de winter
nog niet was aangebroken, ten laste van het
armbestuur. Ze zijn echter nu reeds sedert
vele jaren verstandiger en eergieriger
geworden. Als het met den landarbeid en
met den veenarbeid voor een tijd lang is
gedaan, gaan ze naar Duitschland om er als
melkknecht, in de mijnen, bij droogmakerijen
enz. dienst te doen en een flinke daghuur
te verdienen. Onder deze arbeiders zijn veel
gehuwden, die dan een gedeelte van hun
loon aan hun vrouw zenden, tengevolge
waarvan deze geen onderhoud voor haar en
haar kindereu behoeft te vragen.
Als dè wintertijd is gekomen, keeren vele
arbeiders naar hun woonplaats terug, dikwijls
met een bespaarde flinke geldsom. In stede
dus van het vertrek dezer arbeiders naar
Duitschland te betreuren, moet men, om de
opgegeven reden, veeleer er zich over verheugen.
Wel i3 waar zijn sommige loonen in Duitsch
land hooger dan in Nederland, maar er staat
tegenover, dat de levensbehoeften, ten gevolge
van de invoerrechten op tal van artikelen, er
duurder zijn.
Nu zijn er wel arbeiders, die in Duitschland
blijven »hangen«, doch ze maken de groote
minderheid uit.
Gelijk echter door een der sprekers te
Hilversum werd in het midden gebracht, loopt
ons land over van Duitschers, die hier hun
geluk beproeven. Met evenveel recht, liever
onrecht, zou dit als een argument van gebrek
aan werk in Duitschland zijn te bezigen.
Niemand echter zal dwaas genoeg zijn, dit te
doen. Evenzoo zijn tal van inwoners van
andere landen zich in den loop der jaren in
Nederland komen vestigen, en dit duurt voort.
De uitkomsten der laatste algemeene volks
telling hebben dit opnieuw aangetoond.
Er bestaat ruilhandel van goederen tusschen
alle volkeren, die elk land ten goede komt.
Dit laatste geldt evenzeer voor de wisseling
wjj ons eigen geluk in onze beide handen
nemen en van 'ons leven genieten zoo veel
als wfj inaar kunnen! Waarom nog drie
jaar lang te wachten en smachten Aan
wien ter wereld zijn wij dit verplicht? En
wie zal ons er voor danken Laten wij
toch zoo gek niet zijn! Is 't eenmaal
gebeurd, dan is 't gauw, vergeven en vergeten
Zóó worden gewoonlijk dergelijke dingen
opgenomen. De spons er over en dan is
alles 't best in de beste aller werelden."
Hij redeneerde als een molenrad, en de
woorden kwamen hem reebt uit zijn hart.
Daardoor deed by ook Phyllis ontvlammen.
Als bij altoos maar zóó was, dan zou de
wandeling door het l8ven met hem al heel
wat aangenamer uitvallen, dan zich aan
vankelijk vermoeden liet.
„Maar wat zullen de menschen wel zeggen
protesteerde zy flauwtjes, hem tevens ver-
oorloovende haar zonder verzet in zijne armen te
sluiten.
„Laten de menschen zich met hunne eigen
zaken bemoeien", riep Lionel, manmoedig
alweder een half dozyn kussen roovend.
„Ze zullen er ook wat om malen Binnen
acht dagen is de heelo historie glad vergeten."
„Maar 't is toch zoo iets raars", wierp
Phyllis tegen, reeds half overreed, maar toch
zich terugtrekkend in haar hoekje.
„Heel de liefde is iets raars," argumen-
van de inwoners van de onderscheidene landen
De wisseling heeft bovendien het voordeel
dat de menschen van verschillende natiën
elkander leeren kennen en te beter leeren
waardeeren, waardoor menig vooroordeel van
beide kanten wegvalt.
Er is trouwens nu sedert eenige jaren in
het algemeen niet op werkloosheid te wijzen.
De welvaart neemt over het geheel toe, zoo-
als nog weinig dagen geleden in een officieel
stuk werd geconstateerd met het oog op de
steeds stijgende opbrengst der rijksmiddelen.
Als er slechts geen oorlog komt. Van Glad
stone is het woord »Een dag oorlog berok
kent een volk meer schade dan een jaar mis
gewas*.
Wat sedert de grondvesting van het Duitsche
rijk vrij wel tot de ónmogelijkheden scheen
te- worden gerekend, is thans geschied.
Genosse Scheidemann vleide zijn proletarisch
achtervlak in den presidentszetel van den
Rijksdag, hetgeen menig >rood« tintje van
verontwaardiging kleurde op de gezichten
der rechtsche partijen.
Ooggetuigen beweren, dat de oude, aris
tocratische stoel kraakte van verontwaardiging,
't Was een historisch momentDe deftige
Duitsche coiffeurs hebben tegenwoordig werk
om uit menige clericale krullebol der Rijks
dagafgevaardigden, de grijze haartjes te
plukken, lichte-rouw pluimpjes, om het ge
leden échec.
Potstausend de oude Chineesche muur staat
op vallen, de oude Mandsjoe-dynastie wordt
na 267 jarige regeering gewipt, en dat door
het werk van diezelfde roode partij, die zoo
driest is, onzen Duitschen Rijksdag te
bestormen.
De naïviteit, waarmede in dl pers beweerd
wordt, dat Scheidemann heel »netjes« ge
presideerd heeft, is niet onvermakelijk. Had
men dan van dien eerwaardigen afgevaardigde
verwacht, dat hij, bewust, aanleiding zou ge
geven hebben tot eene rumoerige zitting
11 Februari js Kaempf (vrijzinnig) met 193
stemmen tot president van den Rijksdag ge
kozen. (173 stemmen waren in blaflco. Tot
vice-president koos men Dove, eveneens
vrijzinnig.
Nu we zoojuist over China spraken, willen
teerde Lionel „en wjj leven beelemaal iu
eene rare wereld. Wie tegenwoordig niet
neemt, die heeft ook niet. Ooi het geld is
't maar te doen, en wie den prijs betalen
kan, die heeft de koopwaar."
„Na na ik krjjg óók nog wel een beetje
geld", lachte het meisje. „Als ik een-en-
twintig word, zelfs een aardig hoopje."
„Ik wil geen geld ik wil enkel jou",
verklaarde de jonkman in extase. „Wil je
jezelf aan mij toe vertrouwen
Met een knikje stemde Phyllis toe. Zy
had haar oogmerk bereikt, zonder dat hjj bet
vermoedde.
„Wat zal het heerlijk wezen" murmnlde
zij „met jou alleen te zijn altjjd met
jouHet vooruitzicht lacht injj zoo toe.„
Alweder moest de verrukte Lionel haar
kussen.
„Maar je cnoogt 't aan geen sterveling
zeggen", liet zjj er plechtig op volgen. „Versta
je wel
„Natuurlijk toch. Zeg jij 't aan Doris?"
„Ik zal er wêl op passenHet eerste
wat zy zou doen zoa zjjn het aan tante te
verklappen", antwoordde Phyllis, en zy sloot
haren mond alsof zij van plan was hem aooit
meer te openen. „Ik vertrouw niemand. Ik
neem enkel myn valiesje meé, met mijne
kleiuoodiën en enkele benoodigdheden. De
rest zullen wjj te Parijs moeteD koopen. En
we den nieuwen toestand, die tengevolge der
drie jongste keizerlijke edicten daar ontstond,
in 't kort meedeelen.
De keizer behoudt den titel van Ta-Ching-
keizer en blijft >pontifex maximus* (priester-
vorst.) De jongeheer krijgt een civiele lijst,
groot 4.000.000 dollar, een aardig jaargeldje
voor zoo'n dreumes. Alle hof-ceremoniën
blijven bestaan, en den keizer, wiens woning
blijft in het zomerpaleis, wordt dezelfde eer
bewezen als een buitenlandsch vorst. (Voor
Manuel om jaloersch op te worden.) Alle
binnen het rijk woonachtige Mandsjoes, Mon
golen, Turken en Thibetanen hebben gelijke
rechten. Het rijk wordt opnieuw ingedeeld.
Thibet wordt verdeeld in twee provincies, Mon
golië in vier, terwijl ook Turkestan een
provincie zal vormen.
De »Gaulais« verneemt uit Shangaï, dat
Soen Yat Yen zijn ontslag heeft genomen als
president der republiek vermoedelijk zal
Joenansjikai hem opvolgen
Peking zal waarschijnlijk de zetel der nieuwe
regeering worden, terwijl enkele takken van
bestuur, zooals de rijksmunt en het ministerie
van Handel naar Nanking verlegd kunnen
worden.
Er loopen te Madrid geruchten over een
nieuwe kabinetscrisis. Canalejas zal echter
premier blijven.
In Lissabon en Constantinopel is de staat
van beleg opgeheven.
De nieuwe grensregelingen van de be
zittingen in aequatoriaal Afrika zijn door de
Fransche kamer goedgekeurd.
Volgens telegram aan de »Echo de Paris*,
zal het resultaat der zending van Lord Haldane
aan Berlijn niet zijn een vermindering van
den gespannen toestand tusschen Duitschland
en Engeland, maar integendeel die spanning
vergrooten.
EERSTE KAMER.
De eerste Kamer heeft de oorlogsbegrooting
aangenomen, na een rede van minister Colijn,
die onder meer verdedigde het doen houden
van groote manoeuvres in September. Hij
wees er op dat in het vorig jaar in het begin
van September de manoeuvres der derde divisie
ik zal eenige dingen inpakken, die ons later
kunnen worden nagezonden."
„Wat ben je toch kranig en flink!" riep
Lionel bewonderend, niet vermoedende hoe
zij tevoren reeds, alles haarfyn overlegd had.
Zij ooderdrnkte een glimlach.
„Zeg nu den koetsier, dat hy terug rijdt,
myn jongen," zeide zy anders kryg ik
thuis den wind van voren."
Bij het huiswaarts ryden maakten zjj nog
allerlei schikkingen.
„Ik ga morgen naar myn notaris, om de
noodige fiuancieele regeling te treffen," zeide
Lionel, het meisje met zjjue oogeu ver
slindend.
„Och, laat dat toch. Dit is immers beele
maal overbodig," zeide Phyllis, in stilte zich
verkneukelend, maar met air alsof zij van
geldzaken niets weten wou.
„Volstrekt niet," antwoordde Lionel. Er
moet behoorlijk voor jou gezorgd worden,
ook in de toekomst. Laat my dus maar
begaan. En dan ga ik de noodige stappen
doen om ons zoo vlug mogelijk te laten
trouwen. Dat zal morgenochtend al moeten
gebeuren", liet hij met een gelukkig lachje
er op volgen. „Want wjj moeten den ochtend
trein naar Dover nog zien te pakken. Wij
moeten onmiddelijk er van door, om onge-
wenschte ontmoetingen te vermijden. Als
eenmaal de kogel door de kerk is, dan zal