Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscti-Vlaanderen.
Kleine politie); naakte nooit
sta# of gemeente groot.
G ebrandmerkt.
puur brood.
No. 2242.
Zaterdag 10 Februari 1912.
23e jaargang
FEUILLETON.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen bij alle
Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. latere No 15
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsruimte-
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen,
Deze Courant verschijnt eiken W 0 e n S d a g- en Zaterdagmorgen bjj den Uitgever M DE JONGS, te T e r N e u z e n.
Dat het anti-rev. blad Luctor et Emergo
zich van het begin af gekant heeft tegen de
oprichting eenev H. B. S. van overheidswege,
het is maar al te goed bekend.
Ook voor degenen, die het geregeld volgden,
dat er nog al wat gedraaid is in denkbeelden.
Dan weer vond het een H. B. S. onnoodig
voor deze streek, of niet meer van dezen tijd,
dan weer trachtte het zelf propaganda te maken
voor eene Chr. H. B. S., om als dit niet naar
wensch .ging, weer hevig te gaan toornen
tegen eene Openbare H. B. S.
Hoe dikwijls het blad is gezwenkt, durven
wij niet zeggen. Ook was het eigenaardig
te zien, hoe het comité voor eene Chr. H.
B. S. telkens teekenen van werkzaamheid gaf,
als het comité voor eene Openbare H. B. S.
van zijn poging deed blijken.
Ook als vanwege het Rijk hier zoo'n
inrichting was gesticht, zou Luctor et Emergo
zich er onverzoenlijk tegenovergesteld hebben.
Aangevochten werd het voorloopig besluit
van den Gemeenteraad te Ter Neuzen, in het
begin van 1911 genomen. Hierbij bleek
echter, dat niet allen bij de Christel, partij
dachten als Luctor. Van een der raadsleden
bleek dit voor de stemming, toen hij vroeg
of hij moest stemmen, bij een tweede bleek
het duidelijk na de vergadering. En ook
buiten den Raad toonden velen zich afkeerig
van eene oppositie a la Luctor.
Nu evenwel, na het Onbevredigend antwoord
van Minister Heemskerk, nam Neuzen's Raad
een definitiefbesluit tot bouwen van eene
H. B. S. Hoewel de heer Dees tegenstemde,
deed het weldadig aan te hooren, hoe hij de
achteruitstelling dezer streek door de regeering
gispte.
In Luctor daarover geen woord. Integen
deel, men mag gerust aannemen, dat bij
den minister geagiteerd is tegen een ruim
subsidie.
En dit is iets, als we onze streek met
andere deelen van ons land vergelijken, dat
ons toekomt, waarop we recht hebben.
Nu pas weer is begonnen de H. B. S.
met 3-jarigen cursus te Winterswijk en te
Meppel in 5-jarige om te zetten. Deze streek
wordt stiefmoederlijk bedeeld. Geen enkel
Roman van
G. B1SS.
9)
„No, véél zal dat ook wel niet wezen,"
antwoordde Phyllis luchtig. „Wat zou ik er
meê doen? -- In deze booze wereld is
't maarieder voor zich, en de duivel
nu, je weet 't. Ik ben niet van plan, bij den
wedloop als achterste aan te komen dat
verzeker ik jeWaarom vertel jij t niet
aan Ralph Shopwyke als je 't niet laten
kunt?" vroeg zij, listiglijk juist datgene
opperend, wat zij 't minst wenschte, om
Doris in haar besluit te stijven. „Hij is gek
genoeg om je te trouwen door dik en dun,
trots alles en alles, met mevrouw Jerningham
op den koop toe, zoo noodig! En dan
zullen jullie den zevenden hemel hebben
op aarde
„Hij zeer zeker", bevestigde Doris met
onbegrensd vertrouwen. „Maar ik wil zyn
leven en zijne vooruitzichten niet bederven
Dat zou zelfzuchtig wezen tot in bet gemeene
en en bij zou 't mij later kunnen
doen berouwenNeen", zoo eindigde
zjj, met eene zekere waardige vastberadenheid
protest in Luctor tegen deze ongelijke be
handeling.
Na de aanneming van het raadsbesluit
eene kostenberekening, om de belasting
betalers schrik aan te jagen. Ons leek die
kostenberekening niet zoo erg toe, als men
in het oog houdt, dat waarschijnlijk eene
reorganisatie van het L. O. met de oprichting
eener H. B. S. zal gepaard gaan.
Treurig doet evenwel aan het artikel in
Luctor et Emergo van 3 Februari 1912, reeds
gesignaleerd in het vorige Volksblad.
Daar wordt gespeculeerd op de lagere
gevoelens bij den mensch. Daar wordt het
egoïsme op onverantwoordelijke wijze ge
prikkeld. Daar tracht men de minstbetalenden
op te warmen met het schrikbeeld, dat zij
hun penningske zullen offeren voor de ge
goeden. Deze voorstelling is zoo onjuist
mogelijk. Juist de gefortuneerden kunnen
hun kinderen elders sturen en doen dit ook.
Maar die breede schare uit middenstand en
kleine burgerij, die zich wel eenige opoffering
getroosten wjl voor haar kind en die wel naar
verhouding het zwaarst belast is, zij kunnen
van het onderwijs elders niet profiteeren, maar
zullen hier gelegenheid vinden.
Bovendien wordt het algemeen belang van
dus danige stichting, vooral na opening van
de tram, te veel uit het oog verloren.
Men kan verschillend over het gevallen
besluit denken. Men kan respecteeren het
gevoelen van den heer Dees, het ingezonden
stuk van X in de Terneuzensche Courant.
Maar de wijze van bestrijding door Luctor
toegepast is een treurig staaltje van demagogie,
zooals wij het noemden. Al de gevallen door
het blad aangehaald, om de zaak bespottelijk
te maken, raken de kwestie niet. Over de
stichting van eene Ambachtsschool, die wij
hier ook graag hadden gezien, ware te zeggen,
dat zekere zijde zich toen tamelijk onbetuigd
liet.
En bovendien zijn wij van meening, dat
jongens van aanleg ook werkelijk dienen
gesteund te worden en dat dit in de toekomst
ook werkelijk geschieden zal.
iedere verbetering en iedere zaak, die men
opzet, heeft hare bestrijders en door als in
Luctor gebeurd overdreven op het egoïsme te
werken, kan men zelfs de groote meerderheid
aan zijn kant krijgen.
Zoo had men kunnen opkomen tegen de
beerruiming, tegen het booge tramsubsidie,
„ik zal hem dadelijk gaan schrijven en
hem zeggen dat het alles eene groote dwaas
heid was, en dat en dat er niets van
komen kan."
Bjj deze laatste woorden bleef de stem
haar in de keel steken, en haastig, om niet
in tranen los te barsten, liep zü de kamer
oit.
Alleen gebleven, krulde Phyllis schamper
hare lippen. Al wat naar diepere emotie
zweemde, maakte haar altoos kregelig.
„Ik moet aan Lionel telegrafeeren dat hij
mij van middag in het park kan vinden",
mompelde zij. „Ik moet bet ijzer smeden
terwijl het heet is. De tjjd is kostbaar*.
Hét middagmaal van de drie dames werd
niet gekruid door aangename gesprekken en
Phyllis was de eénige van de drie, die behoor
lijk at. Zij was in het bezit van een voorbeel
dige digestie, en principieel liet zjj zich door
niets ter wereld den gezonden eetlust bederven.
Dit paste zoo volmaakt in heel hare materi
alistische levensopvatting.
Na het 2e ontbijt klaagde mevronw Chichele
over boofdpjjD, als voorwendsel om zich in
hare kamer terug te trekken.
„Ik geloof dat ik een eindje ga wandelen",
zeide Phyllis, bij wijze van aanloop tot haar
veldtochtplan en toen begon zij, met groote
vastberadenheid, de onderdeelen daarvan uit te
werken.
tegen tal van andere zaken, als men maar op
deze ignobele manier te werk gaat.
Het zal ons dan ook niet verbazen, dat het
circuleerende adres tegen eene H. B. S. eene
menigte handteekeningen zal bevatten, leder
is vrij om te teekenen natuurlijk.
Maar de Luctor taktiek daarvan zeggen
wij hartgrondig foei.
Misschien verbeeldt het blad zich dan wel,
dat die onderteekenaars tegenstanders van
eene H. B. S. zijn.
Neen, die menschen, waaronder zelfs, die
geene belasting betalen, teekenen uit vrees
voor hoogere belasting, iets, waarbij voor de
mindere klassen geen gebaar bestaat.
Wij zijn zelfs van meening, dat, als ieder
juist was aangeslagen, de H. B. S. er zonder
eenige belastingverhooging kon staan.
Het verleden heeft omtrent belastingont
duiking treffende staaltjes aan het licht
gebracht.
Wij weten niet, wat onze Raad zal doen.
Ongetwijfeld zal hij met ernst het voor en
tegens overwegen en^ met verantwoordelijkheid
beslis en.
Hoe die beslissing uitvalle, tegenover het
anti-rev. blad een krachtig protest over het
onwaardige artikel.
En dit blad heeft zoo dikwjjls demagogie
in anderen gelaakt, nu maakt het er zich
zelve in booge mate schuldig aan.
En hiermede, basta.
Van deskundige zijde schrijft men aan het
Vaderland
Uit de dezer dagen gepubliceerde tele-
graphische correspondentie tusschen Het Cen
traal Comité tot bestrijding van invoerrechten
op Graanproducten en mr. V. H. Rutgers, den
candidaat voor het lidmaatschap der Tweede
Kamer, die Woensdag 1.1. in het district
Hilversum met den erkenden vrijhandels-
candidaat W. J. E H. De Jong in herstemming
kwam is gebleken, dat mr. Rutgers het onzeker
acht of het voorgestelde meelrecht den brood
prijs zal verhoogen.
't Klinkt ongelooflijk
Moet voor dien heer werkelijk nog bewezen
worden, dat een verhooging van de prijzen
der grondstoffen den prijs van het fabrikaat
duurder maakt
Niets is tot helder denkeD bevorderlijker,
dan een frissche wandeling. Dus maakte onze
jonge dame zich op, en een uur later betrad
zjj het park en vond Lionel Erskin reeds op
de afgesproken plek. Zij begroette hem met
een stralenden glimlach, en hij vatte gretig
hare hand.
„Het was lief van je, mij te telegrafeeren",
zeide hjj. „Ik heb sinds gisterenavond op heete
kolen v^n verlangen gezeten."
„Ik wou eens lang met je spreken, Lionel",
zeide zij, „en ik dacht wel dat je daar geen
bezwaaar tegen hebben zoudt. Laten wij
ergens heengaan waar wjj rustig kunnen praten.
Ik heb je zoo ontzettend veel te vertellen."
„Waar zullen we dao heen vroeg Lionel.
„Laten we een cab nemen naar Richmond",
opperde de vernuftige Phyllis.
Lionel vond dit een allergelukkigsten inval,
en weldra zaten zij Daast elkaar in een cab,
op weg naar de westelijke limieten der be
schaving.
Eerst zwegen zjj beiden, tot Lionel, in de
zaligheid van zyn verliefde gemoed, de hand
der schoone zocht en die teeder drukte. Tot
zjjne verrukking werd die druk beantwoord.
„Lieveling", prevelde hij „wil je mjj
dns hebben"
„Ja", lispte Phyllis. „Dat is 't, wat ik
je zeggen wou. Had je 't nog oiet geraden
„Tk durHp 't haast niet boper," zQide de
En is tarwebloem of meel niet de grond
stof voor de bakkerij
Wordt tarwebloem kunstmatig duurder ge
maakt, dan spreekt het toch vanzelf, dat ook
het brood duurder moet worden. Dat behoeft
immers juist niet in den prijs te zitten, 't Is
ook mogelijk, dat de bakker het brood lichter
afweegt of dat een tegemoetkoming voor de
duurdere prijzen der grondstoffen wordt ge
vonden in het gebruiken van mindere qualiteit.
Maar van duurder meel moet het gevolg zijn,
dat
öf de prijs van het brood verhoogt,
öf het gewicht van het brood vermindert,
of de qualiteit van het brood slechter
wordt.
En in elk dier gevallen wordt het brood
toch duurder
De zaak wordt dus geheel beheerscht door
de vraagzal een invoerrecht den prijs van
tarwebloem verhoogen
Hierover nu is ieder het eens. De Minister
rekent op een opbrengst van ƒ,400.000. Zelfs
wanneer men aanneemt, dat de inlandsche
fabrieken den prijs van haar fabrikaat niet
zullen verhoogen, moeten deze 400.000 in
den meelprijs worden gevonden.
Er is echter niemand die gelooft, dat de
inlanders fabrikanten geen gebruik van de
gelegenheid zullen maken om hun prijs althans
met een deel van het invoerrecht te verhoogen.
Dat zij dit zullen doen, is trouwens zelfs
toegegeven door de meelfabrikanten P. Van
Dusseldorp en B. Van Marwijk Kooy, toen
zij voor eenigen tijd door een Amsterdamsch
blad werden geïutervieuwd. De heer Van
Marwijk Kooy sprak van 25 cent per 100
K.G. Dan worden dus de jaarlijks in Holland
gebruikte 400 millioen K.G. meel f 1.000.000
duurder. En dit millioen moet op den brood
prijs worden verhaald.
Het brood, in Holland gegeten, wordt dus
een millioen gulden duurder
Nu wordt er ook wel eens geredeneerd:
»Zijn die 40 ets. per 100 K.G. op tarwe
bloem nu zóó verschrikkelijk Dit recht is
toch heel laag en al moet bet brood nu een
kleinigheid duurder worden, dat wettigt toch
niet den kreet »duur brood*.
Zij, die zoo praten, vergeten de lessen der
historie. Is het niet »le premier pas qui
coüte
Heeft men niet in de protectionistische
landen gezien, hoe de rechten op levensbe-
gelukkige Lionel. „Maar maar"
En hjj kwam roet zijn gezicht zoo dicht bij het
hare. dat het leek of hij haar kussen wou.
„Ho watPas op je tellen snibde het
meisje. „Geen maligheden nn. Daarvoor is
later nog tjjds genoeg misschien als wy
een eindje buiten de stad zijn."
Zich schikkend in het onvermijdelijke,
trachtte Lionel zijnen arm om hare leest ie
slaan, en dit stond zij genadiglijk toe.
„Je bent een brutale joDgen maar ik
mag je toch zoo wel," vleide zij. „Vin-je 't
erg schandelijk van mij, dat ik er zoo voor
uitkom
„Neen, mijn engel", zeide hjj. „!t Is niet
meer dan behoorlijkals je mijn vrouwtje
worden wilt. Maar waarom heb je uiet
gisteren avond al ja gezegd, toen ik je vroeg
„Omdat nu ja omdat je mij toen
zoo op 't lijf er meê, viel," loog Phyllis,
alsof 't gedrukt stond. „En 't is toch eene
ernstige zaak, niet waar Ik wou mij
eerst nog eens bedenkeD. Maar heel lang heb
ik daartoe uiet noodig gehad, weet je. Ik
heb tegen niemand een woord er van gezegd
maar ik ben naar bed gegaan en heb lang
en kalm er over nagedacut. En toen wist
ik 't."
Zij voelde enger den druk van zijnen
arm.
„Ben j" nu blij?" vroeg zij.
VEI
SeSmm.
