Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Zou het twogelijH zijn G ebrandmerkt. No. 2233. Woensdag 10 Januari 1912. 23e jaargang FEUILLETON. BINNENLAND. BUITENLAND. NED. - INDIË. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden 75 cent voor binnen en buiteD Ter NeuzeD. Voor België 95 cent bij vooruitbetaling. Abonnementen worden aangenomen by alle Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever. Telef. latere No 15 ADVERTENTIEPRIJS: Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regeJ meer 10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver minderd tarief. Grootere letters naar plaatsi uimte. Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen, Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen by den Uitgever M DE JONGE, te Ter Neuzen. Toen door de motie-Kuyper de Minister ▼an Marine zich liet bewegen, om de aanvrage voor zijn pantserschip uit de begrooting voorloopig terug te nemen, heeft menigeen dat natuurlijk beschouwd als een vrijwillig afstanddoen van dezen bewindsman. Hef was toch te begrijpen, dat, waar het Voorloopig Verslag zoo duidelijk bad doen zien, dat de overgroote meerderheid van de Kamer van dit schip niets hebben moest, uitstel van be handeling slechts uitstel van executie kon wezen. Als er nog een aasje van een kansje was, om dit, voor het doel absolnut onbruik bare schip, dat de eerste maar beslissende stap zou wezen tot eene uitgave van VIJF EN DERTIG M1LL10EN GULDEN, er door te sleepen, ware het geweest bij zeer overhaaste behandeling op den laatsten dag, dat de Kamer bijeen was dat zal de minister toch zeker zelf ook wel ingezien hebben, en als dit niet het geval geweest is, dan had de heer Heemskerk hem daarop kunnen wijzen. Wij voor ons keken dan ook uit naar een bericht, dat de heer Wentholt wegens onge steldheid met verlof was gegaan, wat dan weldra gevolgd had kunnen zijn door een tweede bericht, dat Z. E. wegens gezondheids redenen er het bijltje bij had neergelegd. Wij moeten thans aannemen, dat wij ons vergist hebben en dat de vice-admiraal Wentholt van geen smadelijk verdwijnen weten wil. maar dat hij ons het niet verwachte tafereel wil bieden van fier met zijn eigen schip naar den kelder te gaan want van zijn heengaan hoort niemand meer iets. Het zou echter ook kunnen wezen, dat de zaak anders zit. Dat het ministerie liever niet voor eene ministersvacature komende te staan, de coalitie bereid had gevonden, andermaal het landsbelang aan het coalitie belang op te offeren, en den minister het gevraagde pantserschip te geven. Het zou wel over alles heen zijn, als zulks gebeurde, en de coalitie waarlijk te duur worden, maar er is veel grond voor vrees in dezen. En dat wel, omdat niemand minder dan Dr. Nolens in een artikel in de »Nieuwe Venlosche Courant« zich o. a. aldus uitliet: »De Kamer heeft nu den tijd om de zaak rustig te bestudeeren en de Minister krijgt de gelegenheid om zijn voorstel, Roman van Gr. BISS. 1) „Zoo zeker als ik deze kaars uitblaas, zoo zeker kunt gij door uwe beslissing bet leven blus8chen van een medemeusch. Mjjne heeren gezworenen, moge de Almachtige uwe uit spraak rechtvaardig doen zijn Met deze woorden boog de groote advocaat zich voorover en blies de kaars uit, die op de tafel naast hem flikkerde. Nogmaals ves tigde bjj zijne oogen op de twaalf juryleden tegenover hem toen zonk hij, afgemat van het uitputtende .pleidooi, het zweet van zijn voorhoofd wisscbend, op zijnen stoel neder. Dit was de derde dag geweest van het groote proces-Jerningham, naar welks afloop heel Engeland vol spanning uitzag. En heden eindelijk zou de uitspraak moeten vallen. Het werd tijd Want de driedaagsche zitting had van alle krachten schier het bovenmenscbe- ljjke gevergd bij deze Juli-hitte nog wel, die de atmosfeer in de stampvolle gerecht zaal ondragelijk maakte. Rechters, gezworenen, niet het minst do advokaten alles snakte naar den afloop, die veradeating brengen zou. ook na zijn uitvoerige Memorie van Antwoord, in het openbaar zonder over haasting te verdedigen. Hij schijnt alvast de meest verantwoordelijke autori teiten op zijne hand te hebben. Blijkt zijn verdediging redeljjk en even aan- nemeljjk, dan zal rechts hem moeten steunen, want de ervaring met de Militie- wet opgedaan, heeft geleerd, dat. afgezien van enkele uitzonderingen, men op links niet mag rekenen in deze dingen. En hjj zelf is verplicht, het kabinet, waarvan hij deel uitmaakt, niet dan in de uiterste noodzakeljjkheid, hoezeer het ook van sommige zjjden gewenscht wordt, te verlaten.* Dit is alles zoo uiterst voorzichtig ge steld, al krijgen zoowel de minister, die zeli heen schijnt te willen gaan, als die leden van de Rechterzjjde, die het als een Christen zullen dragen als ze hun Wentholt zullen missen, beiden eene vermaning. Eene ver maning, die helaas zoo duideljjk is voor hem die tusschen de regels pleegt te lezen, dat wjj ons met schrik afvragen Zou het mogeljjk zjjn, dat ter wille van het coalitiebelang zoo groot nadeel aan onze defensie ter zee in Indië zou worden toegebracht Maar helaas, bjj deze coalitie is alles mogeljjk. Papieren kasteel De Goudsche Ct. heeft van een bekend industrieel te Gouda de volgende rnededeeling ontvangen Evenals andere jaren en evenals een groot aantal andere industrieelen en handelaren ontving ik een vragenljjst, uitgaande van de afdeeling Handel van het departement van landbouw, nijverheid en handel. Een en ander in verband met het opmaken van statistieken den handel betreffende. Het volgende antwoord werd daarop gegeven Aan de Afdeeling Handel van het dept. van landbouw, njjverheid en handel, 's Gravenhage. In antwoord op uw circulaire gedateerd 30 December 11. moeten wjj u mededeelen, dat wjj aan uw verzoek niet kunnen voldoen. Het aantal circulaires, vragenljjsten en ander drukwerk vanwege het rjjk of rjjks- Iu da lucht hing donder. Vóór den avond nog zou naar alle waarschjjoljjkbeid het onweder losbreken. Voor de verdediging was de advokaat O'Brien zeer flink bijgestaan door zjjnen jongeren confrater Caton Bramber, die bjj deze sensationeele rechtzaak wel gezegd kon worden zijne sporen te hebben verdiend. Ge- lukwecschen waren den jongen jurist toe gestroomd, en voor het eerst mocht bjj zich verzekerd houden van eene carrière. En toch, terwijl hij daar naast zijnen patroon zat, nog onder den indruk van diens machtige redevoe ring, waren zjjne gedachten minder met zjjne eigene toekomst bezig, dan met den vermoe- deljjken uitslag van dit rechtsgeding. Want de beklaagde, H lena Jerningham, was eene vrouw, in den bloei nog van hare jeugd en schoonheid. Zooals zij daar in haar weduwkleed op de bank zat, onder de beschul diging van haren echtgenoot te hebben vergif tigd, bood zjj een aandoenlijken aanblik, Haar gelaat was bleek, en vermoeid stonden bare oogen. Maar haar moed had haar niet in den steek gelaten, en zjj had haar boofd hoog gehouden onder deze ontzettende beproeving. Toch telde zij eerst drie-en-twintig, toen zij aldns gesteld werd voor de vreeseljjkste be tichting, die een menseheljjk wezen wel treffen kan. In Fraukrjjk zou eene verschijning als deze, zoo bekoorlijk en zoo pathotisch, met instellingen is van dien aard, dat wjj alleen ingaan op die vragen, welke bij de wet zjjn voorgeschreven. Voeg daarbjj het schrjjfwerk in verband met de ongevallenwet en thans alweer in verband met de arbeidswet, dan begrjjpt u toch zeker wel, dat ons de lust tot medewerking aan het papieren kasteel ontgaat. Was dat alles noodig en nuttig, dan was het iets anders, maar mjjns inziens is ten minste 50 pet. van al die papieren van geen belang en onnoodige last voor den patroon, ongerekend het papier en kosten van drukwerk die er aan worden verknoeid. Want vele gedrukte stukken konden wel wat goedkooper in uitvoering, hoewel uw circulaire daarop een gunstige uitzondering maakt. Jammer genoeg is daarvan het gevolg, dat het werkelijk nuttige er onder lijdt, en dat men, indien meerdere firma's zich van medewerking onthouden, onbetrouwbare statis tieken krjjgt.* T U R K IJ E. De .journalen" van Aluloel I lam id. Naar de berichtgever der Daily Chronicle te Konstantinopel meldt, is er besloten tot publicatie der zoogenaamde »journalen« van Abdoel Harnid. Het meerendeel er van zjjn brieven van verklikkers. Abdoel Hamid wan trouwde, guljjk men weet, iedereen en een uitgebreid stelsel van verspieding moest dienen ter geruststelling van den steeds voor zjjn leven vreezenden tiran. Die journalen waren zjjn dageljjksche lectuur. Verklikking was een probaat middel om promotie te maken. De verklikker kwam in de gunst tot een ander hem op zjjn beurt verdacht wist te maken. Vandaar voortdurende wisseling van personen in de omgeving des Sultans en op tal van staatsposten. Naar de journalen was indertjjd na de afzetting van Abdoel Hamid langen tijd vergeefs gezocht. Toen men ze eindeljjk gevonden had was men huiverig voor de publicatie er van, daar ook vele personen die thans invloedrjjke posities bekleeden, er door gecompromitteerd zullen worden. Ook eenige oud-grootviziers moeten gevaar loopen. De huidige grootvizier was, zooals men weet, ook in verband met deze zaak genoemd, maar hjj heeft pas in de Kamer zjjn onschuld zekerheid schier op vrijspraak hebben kunnen hopen. Maar de harten eener Britsche jury zijn voor schoonheid minder ontvankelijk en voor emotie minder vatbaar. Met een stillen glimlach dankte zij den grooten advokaat voor zijn magnifiek pleidooi, en toen zonk zij weder roerloos op den stoel tusschen hare beide bewakers. En toen nam de Attorney-General het woord, om nogmaals nadruk te leggen op de beschuldiging, als de wrekende Engel der Gerechtigheid. En elke zjjner volzinnen viel als ijskoud water op de warme aandoeningen, door de verdediging gewekt. En elk zijner kalme, koude, nuchtere woorden scheen de rampzalige vrouw eene schrede nader te brengen tot het schavot. De gerechtszaal was opgevuld met belang stellenden en vrienden, die bij de Jerninghams plachten aan huis te komeu. Zij hadden aan Montagu Jerningham's tafel gezeten niet uit bijzondere genegenheid voor dezen gast heer, maar omdat hjj zulke uitstekende diners gaf en zulke goede muziek er bij gaf. Helena Jerningham werd door de mannen geadoreeid, door de vrouwen in haar gezicht gevleid en achter haren rug belasterd. Maar, hoe dan ook, iedereen had het zich tot eene eer ge rekend, met de Jerninghams om te gaan, en daarom te meer nog had de verschrikkelijke toestand, in welken de gevierde en benijde betuigd. De minister van oorlog, Sjefket pasja, moet er voor zjjn geweest de papieren te verbranden en ze aldus aan de vergetelheid prijs te geven, maar zjjn advies schijnt in den wind geslagen te zjjn. Een olifantenjaclit. De Deli Ct. schrjjft het volgende 'tls een rude metier, dat van olifanten jager en gevaarljjk ook. Dat ondervond dezer dagen weer een planter in Asahan. Met twee inlanders toog hij ter jacht, de zware geweren op den nek. Uren en uren lang zoeken door bosschen en velden, volgend het spoor van een kudde, die haar weg toeken de met gebroken boomen en vertreden heesters, alsof een batterjj artillerie zich den weg had geschoten, met krakende kartetsen. Na uren van zenuwspannend zoeken eindeljjk onver wacht tegenover 7 reuzen. De blanke planter met 2 inlanders. De planter wetend dat zijn geweer na het schot de patroonhuls niet uit werpt, dat hij na zijn eerste schot niet spoedig laden kan. Toch koen het geweer aan den schouder gedrukt, even turen over den loop. In orde: vizier, korrel en het dierenlichaam. Dan een slag als van een kanon en met een groote gierende angstkreet stormt de kudde heen als krankzinnige monsters, alles ver tredend wat op haar weg komt. Maar één is gebleven. De slurf in de lucht gestoken, wreed angstig trompettend, staat daar de gewonde kolos tegenover den man, die zjjn rookend geweer tracht te herladen. Maar 't gaat niet. Dan stort de olifant zich met een gil op den vijand, trachtend hem te omvatten met zijn slurf. De man verdedigt zich, beukt met het geweer op die dreigende vangarm, tracht te ontkomen. Maar hjj struikelt en de zwaar gewonde reus boven op hem. Het reuzen- lichaam kneust zijn leden, een poot verplettert hem bjjkans. De slurf tracht zijn been te bewerken, de spieren beurs drukkend tot zijn lichaam blauw met bloed beloopen is. Toch weet hjj zich te ontrukken aan die doodeljjke omhelzing. Hij loopt weer weg, maar strui kelt weer en verwacht weer die berg op zich te voelen. Maar neen. Door bloedverlies uitgeput en door het moordende schroot verscheurd, kan vrouw zich op het oogenblik bevond, zulk eene sensatie gemaakt. Vjjf jaren geleden was zjj als een meteoor aan den maatschappelijken hemel opgedoemd en was onmiddellijk de „rage" geworden. Niemand bad naar hare herkomst gevraagd. Hare schoonheid en meer nog hare stem waren haar paspoort geweest, nadat zjj, als Helena Stanton, op een concert bad gede buteerd. Van al hare bewonderaars toen was niemand zóó verrukt en opgetogen geweest, als Montagu Jerniugbam, de welbekende dilettant en muziekvriend. Hoewel reeds dicht bjj de veertig, was hjj, een echte bon-vivant, altoos vrijgezel gebleven, tot hjj kort vóór Helena Stanton's debuut in de concertzaal om redenen van financieelen aard was verloofd geraakt met de reeds alles behalve jeugdige dochter van den rijken Lord Paignton. Maar zóó aanstooteljjk was zjjn gedrag na Heiena's debuut geworden, dat de oude pair, anders niet voor een klein geruchtje vervaard, de verloving zjjner dochter met hem bad af gebroken. Daarop had Jerningham zich aan Heiena's voeten geworpen, en binnen vier weken tjjds waren zjj getrouwd. Aanvankelijk was bun samenleven tameljjk gelukkig geweestmaar al spoedig had de man genoeg gekregen van zijn nieuwste objetd'art, bad zjjne verlorene vryheid terug-

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensch Volksblad / Zeeuwsch Nieuwsblad | 1912 | | pagina 1