Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
VerHeerd begrepen.
P« christclijlje beginselen.
GctoKKig
AANBESTEDING.
No. 2168.
Zaterdag 20 Mei 1911.
22e jaargang
aanbesteden
FEUILLETON.
Dokter GERMAINE.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen by alle
Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. Interc. No IS.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. Bij abonnement aanmerkelyk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsi uimte.
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen.
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdag
morgen
bij den Uitgever M. DE JONGE, te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, zullen op Maandag 29 Mei
1911, des namiddags drie uur, in het open
baar, ten gemeentehuize
Het rioleeren van het Marktplein
met ds omliggende straten.
Bestek en teekening liggen vanaf 19 Mei
1911 ter inzage ter gemeente-secretarie en zijn
alsdan verkrijgbaar tegen betaling van f 0,50.
Verdere inlichtingen verstrekt de gemeente
bouwmeester.
Ter Neuzen, 17 Mei 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. VISSER, L°. Burgemeester.
W. S. J. D1ELEMAN, Secretaris.
Mogen we de geruchten gelooven, dan zouden
verschillende omstandigheden er op wijzen, dat
de zaak van de cocesovens nog niet gansch
en al verloren is. De voortgaande voorbe
reidende werkzaamheden doen vermoeden, dat
van de exploitatie dezer inrichtingen nog niet
is aigezien. Hartelijk willen wij hier alles
goeds van hopen.
De naaste tijd zal, nu ook onze Raad niet
stil gezeten heeft, hieromtrent meerder licht
verspreiden.
Toch zijn we reeds nu genoodzaakt tegen
verkeerde gevolgtrekkingen, uit een artikel in
ons blad getrokken, op te komen.
Onder het opschrift »Een mooie bekentenis*
wijdt het bekende bl d Zelandia een aantal
regels aan deze zinsnede uit ons schrjjven
«Wjj kunnen niets anders in deze handeling
dan groote onwelwillendheid van Belgische
zijde zien. De welwillendheid van onzen .kant
is steeds te groot geweest*.
Wat distilleert daaruit nu het blad Zelandia
Dat de liberalen moeten erkennen, dat het
vrjjhandelstelsel eene dwaasheid is, welke ons
ten schade is.
Als het blad geregeld onze artikelen heeft
gevolgd, dan heeft het kunnen zien, dat wij
alles behalve dwepen met de nieuwe tariefwet
van Minister Kolkman. Nu meent het blad,
Naar het Fransch van
NOELLE ROGER.
12)
Oh als ik maar zal kannen.
Annette, denk eens aan de rijken en
gelukkigen, die op straat loopen, zonder iets
te weten van ellende, geloof je, dat de kunst hen
zal doen begrijpen
Ja, dat geloof ik. Die menschen denken,
dat de armoede een toestand is, die nu eenmaal
bestaat en en waaraan niets te veranderen is.
Maar, als het Ijjden van die arme menschenle-
vens zelfs uit de kunst zal spreken, dan moeten
en zullen ze begrijpen.
Ik wou, dat het hen aanpakte, dat het
hun zelfzuchtige zielen eindelijk eens zal doen
spreken. Van die oude vrouw zal ik een schil
derij maken en ik zal baar tragisch en lijdend
schilderen, erger dan mjju model. Het zal een
verpersoonlijking worden van de afgetobde
vrouw uit het volk, die niet meer vraagt, ljjde-
Ijjk den dood afwacht, die baar zal verlossen
van duldeloos lijden eu honger.
Ze liet Germaine een krijtstudie zien van
een uitgeput vrouwengezicht.
waar wij niet op hebben met mogelijke juris
terij inzake het verdrag tussc'ien Nederland
en België inzake de tarieven op de spoorwegen,
dat wjj moeten instemmen met het stelsel van
beschermende rechten, door minister Kolkman
ontworpen.
Is dat niet een doorslaan in den blinde Is
hier niet eene groote verwarring tusschen spoor
wegtarieven en beschermende rechten Hoe
goochelt men het bij elkaar
Neen, waar wij spraken over welwillende
handelingen, bedoelden wij dit: België had
ons, had onze streek, ons grondgebied noodig
tot verbeteriug van den handelsweg naar Gent.
Bij goedkeuring door onze regeering van de
plannen, die tot meerdere welvaart van deze
buitenlandsche plaats moesten strekken, had
vanwege onze Regeering meer kunnen gedaan
worden voor de belangen van het Zeeuwsche
deel ten Zuiden der Schelde. Er had kunnen
bedongen worden, dat het op commercieel en
industrieel gebied niet achterstond bij onze
zuidelijke buren, waarmede inderdaad door
zijne ligging de verbinding gemakkelijker eu
vaster is, dau met het overige deel van ons
land.
Dit en niets anders behelsde ons artikel.
Het spijt ons, dat we Zelandia de llusie.
van eene zwenking in de richting der drei
gende Tariefwet moeten ontnemen.
Men kan zich al te spoedig big maken.
Reeds te voren had Zelandia in «Een ge
voelige les« uit den tegenslag met de coces-
oveus munt trachten te slaan voor de a.s. ta
riefwet.
Met instemming neemt Lnctor et Emergo
dat over.
Men staat werkeljjk verbaasd over de on
verantwoordelijkheid, ja lichtzinnigheid, waar
mede getracht wordt op onnadenkende lezers
indruk te maken. Volstrekt ongelijksoortige
zaken worden daartoe aan elkaar gekoppeld.
Alsof de cocesovens e.a. fabrieken in deze
streek afhangen van een tariefwetKolkman.
De strijd over de eischen van de chris
telijke beginselen in zake de sociale wetgeving,
waarin de eene deskundige (Nederlander) staats
socialisme noemt wat voor den ander (Standaard)
hoog en heilig christelijk recht is, wordt be-
Goed gelukt, zei Germaine, maar An
nette, niemand zal je begrijpen, de Acade
mie weigert zulke werken, niemand zal ze
knopen.
Wat doet er toe! zei Annette.
Ze stond voor haar vriendin en keek haar
aan.
Maar je moet toch leven, zei Germaine
zacht. En dan, die eenzaamheid is vreese-
lijk.
Ik ben niet alleen, Germainp, omdat
j(j me begrijpt.En bovendien, als ik ook
mijn deel zal moeten lijden, zal ik bet blijmoedig
aanvaarden.
XVIII.
De winter was teruggekomen, daarna de
lente.
Germaine liep niet veerkrachtigen stap
do >r Regent's Park diep ademde ze de zachte,
met bloemengeur doortrokken lucht in en ze
glimlachte, als ze dacht aan haar mooie
kindje, haar stevigen jongen.
Germaine liep droomend verder.
Links ea rechts stond het vol bloemen, in
het gras langs de paden. Gele tulpen gloeiden
als vuur in de zon, diepblauwe byacinthen en
witte narcissen geurden door elkaar.
Tusschen het jonge frissche groen waren
op de banken arme stakkers neergevallen
's Nachts hebben ze geen slaapplaatsen ze
slecht door »De Rotterdammer.* De conclusie
van dit antirevolutionaire orgaan volgt hier:
Noch aan de individu, noch aan de
Overheid komt hier absolute macht toe.
Rechten zoowel als plichten zjjn er voor
den enkelen persoon, voor de enkelvoudige
arbeidsgemeenschap van patroon en
arbeider, voor de samengestelde gemeen
schap van een of meer vakken op een
bepaald territoir, voor den Staat als ge
meenschap van het geheele volk. Naar
vaste beginselen heeft de Overheid dit
alles teregelen. Alle de enkele personen,
en alle de gemeenschapsvormen hebben
hun eigen rechten en plichten, die elkaar
in bonten wirwar kruisen en begrenzen.
Velerlei juist inzicht is door den arbeid
onzer voormannen verkregen, veel zal er
nog moeten worden onderzocht.
Laat ons in broederlijken zin dit alles
saam onderzoeken en bespreken. Laten
wij niet de vrucht te snol willen plukken,
door als absoluut beginsel te proclameeren
wat nog niet meer is dan voorloopig,
gedeeltelijk waardevol inzicht. Laten we
bovenal elkander niet verketteren bjj ver
schil van meening, dat zoowel door tem
perament als door kijk op de dingen al
licht ontstaat, maar dat bjj geen onzer
daaruit voortvloeit, dat wij niet allen ge
trouwelijk onze antirevolutionaire begin
selen begeeren te dienen.
Of in onze taal overgezetwjj werken naar
de christelijke beginselen. Wat echter die
beginselen zijn, weten wij nog niet.
Wel e6n deugdeljjke grondslag voor de
verdeeling der politieke pat tijen
Onder dit opschrift leest men in het >Vad.«
»De Standaard* en »De Nederlander*, resp.
de hoofdorganen der a.-r. en der chr.-hist.
partjj hebben den Minister Talma verweten,
met zijne arbeidswetgeving den kant van het
staatssocialisme op te gaan, en het zjjn nu
vooral de R.-K. bladen, die den heer Talma
bijvallen.
Curieus echter is de volgende verdediging
uit het R.-K. propagandablad «De Voorhoede*,
die wij (nog wel met instemming) door »De
Tijd* aangehaald zagen.
dolen dan in de straten rond, durven ner
gens uitrusten. Bjj het zien der menschen
dacht Germai* e weer aan baar zood, haar
gezond kind dat kalm sliep in zjjn wiegje,
onder een berg van tulle en kant. Ze droomde.
Plotseling bleef ze staao. Op een bank,
dichtbjj haar, liet zich een jonge vrouw neerval
len. Ze droeg een kind, dat ze ruw naast
zich neerzatte, 't Was in een oud laken
gewikkeld en leek op een pak vuil goed.
Germaine ging naast baar zitten en probeerde
bet gezichtje te onderscheiden tusschen de
vodden; 't was loodkleurig, het mondje stond
open, het rochelde, en baalde met moeite
adem.
Maar je kind is ziek 1
De moeder keek op en maakte een onver
schillige beweging. Ze was nauweljjks twintig
jaar.
Germaine nam bet kleintje op baar schoot,
onderzocht het en traebte het lucht te geven.
De vrouw kwam dichter bjj en Germaine kreeg
bjj stukken eu brokken baar geschiedenis te
booreo, altijd weer hetzelfde verbaal van de
ongehuwde moeder, met baar kind verlateu.
Het is ziek, herhaalde Germaiue mede-
ljjdend.
Het meisje schudde hut hoofd en antwoord
de niet.
Ze voelt er niet meer voor, dacht Ger
maine.
«Gelukkig* aldus dat blad «dat
vroeger dr. Kuyper ook «de verplichte ver
zekering* naar Duitsch model «staats-socialis-
tisch« heeft genoemd. Wat hem niet belet
heeft, deze verzekeringswetten later zelf in te
dienen, en als goed anti-revolutionair te ver
klaren
Gelukkig Inderdaad
Er is nog een oude plunje van dr. Knyper.
Hij zelf heeft die wel is waar als niet echt
van snit en kleur afgelegd en weggeworpen.
Maar thans kan zij nog dienst doen voor de
Roomsch-Katholiekeu.
Zóó springt man aan de rechts rzjjde met
da zoo hoog geroemde christelijke beginselen
om
TWEEDE KAMER.
De Kamer heeft het getroflen. De eerste
maal bjjaen heeft zjj reeds haar vergadering
een paar uur moeten verdagen, omdat niet
genoeg leden aanweig waren. Kwam het van
het mooie weer Maar dan kan zjj, de weken
dat zjj vergadert, er nog pleizier van hebben.
De stemming over het ontwerp tot ont
eigening van de Loolaan bjj Voorburg moest
er om uitgesteld worden.
Nadat het in de middagvergadering met 61
tegen 6 stemmen was aangenomen, kon de
Kamer twee uur lang genieten van 's heeren
Troelstra's welsprekendheid. De heer Troelstra
zou het eigenljjk hebben over het onslag van
den spoorwegarbeider Francken en het ver-
eenigingsrecht van het spoorwegpersoneel,
maar had het hoofdzakeljjk over de opvattingen
en manieren van den minister van Waterstaat,
den heer Regout, die trouwens, dit dient erkend,
aan het onderwerp niet geheel vreemd bleven.
Wat het vereenigingsrecht betreft de heer
Troelstra klaagde over schending van het
recht van organisatie voor de leden van de
Ned. Vereeniging van Spoor- en Tramweg
personeel. Hij achtte het een landsbelang,
dat men op het spoorwegpersoneel kan vertrou
wen en meende, dat dit alleen bjj een onbe
lemmerd recht van vereeniging mogeljjk was.
Hij wees er voorts op, dat belemmering van
dat recht aanleiding gal tot het gebeurde in
1903.
Het stakingsrecht is toen aan het spoorweg
personeel ontnomen kunnen worden. Er is
Het deed haar verdriet. Werkt het ongeluk
zóó vreeseljjk in op die arme stakkers, worden
ze ze zóó gedegenereerd, dat zo zelfs niets
meer voor hun kinderen voelen
Wat helpt het dar, om er tegen te strjjden,
geld, kleeren en voedsel uit te deelen.
Germaine hernam
Je moet het kind naar 't ziekeoguis
brengen.
Dezelfde onverschillige hoofdbeweging, lang
zaam en koppig.
Als je bet niet naar 't ziekenhuis brengt,
zal bet sterveu.
De vronw boog zich over het lichaampje
heen, en drukte bet wild tegen zich aan.
Een greintje leven en voelen schjjnt
er toch altjjd over te bljjven, dacht Germaine,
een ziel sterft Diet makkeljjk.
Toen zei ze zacht.
Ga met mjj mee, dan brengen we het
kind samen weg, opdat het weer beter zal
worden. Kom, we zullen een rjjtuig nemen.
Toen Germaine thuis kwam, ging ze dadeljjk
naar de kinderkamer. Willy sliep, het frisscbe,
roode wangetje lag zacht op het met kant
omzette hoofdkassen. Germaine liet de kinder
meid weggaan en bleef lang droomend voor
bet wiegje zitten.
Mevrouw Fracyois Evoles gaf een kinder-
partjj in haar villa te Richmond. Het was
wmL.
