Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
Gemeentewerkman
De ridder VandedroeVefiguur.
No. 2154.
Woensdag 29 Maart 1911.
22e jaargang
Gemeente
reinigings- en beerruimingsdienst.
STEMMING
voor den Gemeenteraad.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij Tooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen by alle
Boekbandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. latere, No 15.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. Bij abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar nlaatsi uimte.
Redactie-adres: Noordstraat 10, Ter Neuzen
Deze Courant verschijnt eiken Woensdag- en Zaterdagmorgen by den Uitgever M. DE JON9Ë, te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN noodigen gegadigden, niet ouder dan
35 jaren, die genegen zijn in aanmerking te
komen voor benoeming tot
op eene jaarwedde van f 4,50 uit. hunne op
zegel geschreven verzoeken in te dienen aan
den Burgemeester vóór 3 April 1911, des
middags twaalf uur.
De werkzaamheden aan deze betrekking
verbonden zullen bestaan in het bedienen der
beerruimingamacbine, het verzamelen en op
halen van straatvuil, het schoonmaken van
riolen en verder alles wat in dienst der ge
meente zal worden opgedragen.
TER NEUZEN, 28 Maart 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester.
W. S. J. DIELEMAN, Secretaris.
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
brengt ter openbare kennis, dat op
Vrijdag, den 7 April aanstaande,
van des morgens acht tot des namiddags ry/uren,
de temming zal geschieden ter vervulling van één
plaats in den Gemeenteraadter voorziening in de
vacature, ontstaan door het overlijden van den
heer E. O. KERKHOVEN.
De candidaten, in alphabetische volgorde, zjjn
E IJ k E M.
DE FE1J TER Jansz. A.
RIB BENS C.
Tevens wordt de aandacht gevestigd op artikel
128 van het Wetboek van Strafrecht, luidende.-
„Hjj die opzettelijk zich voor een ander uit
gevende aan eene krachtens wettelijk voorschrift
uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste „EEN JAAR".
Ter Neuzen, den 28 Maart 1911.
De Burgemeester voornoemd,
J. A. P. GEILL.
Dokter GERMAINE.
Naar bet Fransch van
NOELLE ROGER.
2)
Arm kind, je hebt je nachtrust zoo
noodig.
Ik geloof niet, zei Germaine bruusk,
dat het voor lang zal zjjn.
Een ernstig geval?
Een hopeloos geval, miss Loughton.
Ze stonden nn voor de twee huisjes van roo-
den baksteen, geheel gelijk, aan arbeiderswonin
gen.
Miss Longhton liet de bezoekster in haar
eigen salon binnen, wees baar een makkt-
ljjken stoel aan, en zocht lucifers.
Och, maak geen licht, alsjeblieft, vroeg
Germaine. Ik viud 't schemeruurtje zoo heer
lijk. Eu mijn oogen doen pijn. Vertel me nu
van die vrouw, wilt u
Germaine stond op en omhelsde haar
vriendin.
Toch ging ze nog niet weg, bleef onbeweeg
lijk staan voor het vaag verlichte raam.
«r- Miss Loughton
De heer Aalberse heeft zichzelf de onmoge
lijke taak gesteld, tegelijk te wezen warm
voorstander van de clericaal-conservatieve
coalitie, en vurig voorstander van sociale her
vormingen, van verbetering van de arbeids
voorwaarden in de eerste plaats. En zoo is
het gekomen, dat hij, toen de heer Schaper
zijne motie op den 10-urigen arbeidsdag stelde,
der katholiek-democratische traditie getrouw,
er eene oigen motie tusscken schoof, om zich
vooral niet de eer te laten ontgaan, dat de
aandrang om tot den 10-urigen arbeidsdag te
komen, van hem was uitgegaan. En de pogiog
is gelukt, de Kamei beeft, zoGals bekend is,
deze motie met groote meerderheid van Links
en Rechts aangenomen. Wat een triomf voor
Mr. Aalberse!
Helaas, voor hem een triomf van korten
duur. Want minister Taima legde die motie
naast zich neernaar verluidt omdat in den
ministerraad besloten werd de conservatieve
elementen in de coalitie door de uitvoering
daarvan niet te ontstemmen. Eu nu kwam
de heer Aalberse voor de allerlastigste keus,
om öf tegen den coalitie-minister party te
kiezen, öf »den arbeider, die hem zoo liet is«,
in den steek te laten. Wij moeteD erkennen,
dat hjj van alles geprobeerd heeft, om aau die
keuze te ontkomen. Hij heeft in de Kamer
hartroerende vertoogen tot den minister ge
richt, dat de coalitie in 1913 toch zoo treurig
voor de kiezers zou komen te staan, als dan
de motie op den 10-urigen arbeidsdag niet
was uitgevoerd hy heelt buiten de Kamer
grootsche optochten en indrukwekkende be
toogingen voor zijn harteweusch gehouden,
maar Talma bleef als Farao en verstokte zijn
bart, en de motie-Aalberse liet hij naast zich
liggen. En de heer Aalberse moest nu wel
kiezen, en nam natuurlijk de party van den
miuister en liet de arbeiders in den steek. En
toen de heer Schaper hem daarover geducht
onder handen nam, wist hij niet beter te doen
dan in gemoede te vragen, of men van een
man, als minister Talma is, kon vergen, dat
hjj alleen onder de zweep van eenige leden
der meerderheid, waarop hij heeft te steunen,
van meening verandert en komt met wettelijke
bepalingen, welke hij tevoren heeft verklaard,
niet te zijn in het belang van het land.
Men zou hier kunnen opmerken, dat de
Haar stem was veranderd, aarzelend,
bang.
Ja?
Nietwaar, vroeg Germaine, ineens ver
legen naar woorden zoekend, nietwaar, miss
Loughton, je kan geen leegte in je voelen,
als je dat groote verlangen in je hebt, een
beetje het onrecht dat in de wereld is, te her
stellen
Miss Loughton trok haar dicht naar zich
toe, en kuste het gezicht, dat sineekend naar
haar was opgeheven.
Nooit had dokter White zóó tot haar g -
sproken.
Een leegte, herbaalde ze zacht, neen
nooit een leegte. Slechts groote behoefte, al
je gedachteD, kracht ea liefde te geven aan
hen die lijden.
Germaine drukte haar de beide handen.
Dank u, fluisterde ze. En zacht giug
ze weg.
II.
Morgen EJith, morgen ga je al weg,
herhaalde Germaine. Onze laatste avond.
De zwoele scnemering kwam binnen door
de geopende vensters en vervaagde den om
trek van baar naar elkaar toegebogen ge
zichten.
Germaino's woorden klonken droevig.
't Ljjkt een droom, en toch is bet waar
Jjj als zendelinge naar China
heer Aalberse zulks vroeger had moeten be
denken. Dat minister Talma de uitvoering van
de motie op den 10-urigen arbeidsdag niet in
het belang van het land of van de arbeiders
vond, was door dezen bewindsman bij de be
handeling van die motie onomwonden meege
deeld. Toch hield de heer Aalberse vol, hoe
wel hij wist, dat zjjue motie slechts kon wor
den aangenomen met hulp der Linkerzijde,
hoewel hij wist, dat zulks een échec voor den
minister zou zjjn. Daaruit vloeide dus logisch
voort, dat hij, begonnen zijnde het arbeiders
belang te stellen boven het mioisterieele leveD
van den heer Talma, daarmee ook had te
eindigen. Dat hjj dus eene motie had in te
dienen, waarbjj de afkeuring over den minister
werd uitgesproken, die zich niet stoorde aan
het votum van de Kamer.
Maar de heer Aalberse durfde die consequen
tie niet aan, en werd aldus de ridder van de
droeve figuur. Ea nu wringt hjj zich in aller
lei bochten en laat platen in De Vooi hoede*,
zjjn Ijjfblad, teekenen waarin de agitatie van
de S. D. A. P. voor den 10-urigen arbeids
dag verdacht wordt gemaakt, alles om de
aandacht van eigen benarde positie af te lei-
deo, maar het figuur is niet te redden. Zelfs
»De Nederlander* neemt met Almelo's afge
vaardigde een loopje, aldus sprekende
»Inzake den tienurendag heeft de heer
Aalberse zich indertjjd in de vingers gesneden.
Hjj heeft de motie-Schaper met een eigeo motie
overweldigd tuk op een succesje - en nu
hjj ziet, dat de minister van zjjn gevoelen niet
afgaat en de motie naast zich heeft neergelegd,
nu doet ook de heer Aalberse dit Het is
natuurlijk, dat de sociaal-democraten hem daar
voor herhaaldelijk striemen, maar het is ook
zijn eigen schuld. Bjj motie op een minister
een verantwoordelijkheid willen leggen, die
men zelf niet dragen kan, is een gevaarlijk
bedrijf, en wie zich daarmede bezig houdt,
loopt kans van zich te verwonden. Het valt
in d6n heer Aalberse te apprecieeren, dat hij
den minister, om het goede, dat deze voorstaat,
zjjn steun niet onthouden wil, maar de heer
Aalberse zou daarin veel vrijer hebben gestaan,
indien hy niet de vader was van de motie,
thans in daden door hem zelf «ontzielde, zooals
de heer Troelstra tot driemaal toe zeide.*
Arme heer Aalberse
Da bei 'e jonge meisjes zwegen laDgen
tijd.
In 't halfduister der kamer voelden ze de
herinnering bjj zich opkomen aan baar vriend
schap, haar drie jaren in 't ziekenhuis, haar
inwjjdlng in de menscheljjke ellende.
Jouw sterk geloof heb ik niet, zei ein-
deljjk Germaine, maar toch heb ik me altijd
aan je verwant g voeld.Hoe heerljjk voor
je, te gaan
Edith sloeg de oogen op en Germaine zag
de intense vreugd', die over haar gezicht
lichtte.
Och Germaine, ik had 't niet kunnen
droomen, 't is heerljjk.Sedert jaren was
het rajjn ideaal, naar China te gaan.Den
proeftjjd hier in Black Town zal ik nooit
vergeten. Maar ik voel een behoefte in me,
nog meer te geven, zonder terughouding, ge
heel mijn wezen, al rnjjo liefde. Eu ze sprak
langen tyd, stotterend van opwinding.
Hier moet ik mjjn leven verdeelen, ik
ga te veel van andoren houden, en we mo
gen toch slechts leven voor deu grooten strijd.
Jij hebt geen familie Germaine, ja weet
niet, wat 't is, je af te wenden van hen, die
je liefhebt, ze te zien ijlden. Eu telkens kom
ik veranderd van hen terug, met minder lief
de voor de lijdende menschheid, dan voel
je ja ontmoedigd.
Ik heb 't ook oudarvondeo, zei Gar-
TWEEDE KAMER.
Zitting van Vrjjdag 24 Maart.
Men is tenslotte in draf by den eindpaal
gekomen. Intrekken, overnemen, alles ging
om tjjd te besparen. Zelfs ward het voor
schrift, dat 10 handteekeningen eischt voor
een amendement, overtreden. De heer De
Visser gaf maar als denkbeeld in overweging
om de opvoedingsgestichten aan de arbeidswet
te onttrekken, en dadelyk was de minister
bereid, dit denkbeeld in een wijziging van
zjjn ontwerp om te zeiten.
Zoo is de finale rustiger geweest dan het
voorafgaande gedeelte. Dit werkte alleen nog
na in een kwaljjk verborgen slecht humeur
van deu minister. Er is hem anders geen
kwaad meer geschied. Bjj de behandeling
der strafbepalingen is hjj nog een oogenblik
het spoor bjjster geraakt onder de adviezen
van heereu juristen, maar hjj zag ditmaal
juist, wat de meerderheid wilde en slaagde
erin, na een in vjjf minuten aangebrachte
wjjziging in een ommezien weer teruggenomen
te hebben, zjjn ontwerp voor die meerderheid
pasklaar te maken.
Zoo deed hjj ook, toen hy het verbod voor
vrouwdlyke arbeidsters om op Zondag bloemen
te binden in het wetsontwerp opnam, ofschoon
hjj er bezwaren tegen had. Immers de tuin-
bouwarbeid valt buiten de wet. Dus is het
bloemenbiuden in den tuin geoorloofd, maar
verboden in de werkplaats van den winkel.
Verworpen is de verlenging van het arbeids-
verbod voor vrouwen 4 weken na hare beval
ling tot acht weken in het geheel, waarvan er
6 na de bevalling moeten vallen. Dit amen
dement was naar het Duitsche voorbeeld ge
maakt. 's Ministers argumenten ertegen waren
zwak. Het ging op kosten van de gehuwde
vrouw. Zeker, elk arbeidsïerbod werkt op
kosten van hem wien verboden wordt. Dit
zegt ons alleen dat men met verbieden voor
zichtig moet zjjn. Maar acht weken rust van
zwaren fabiieksarbeid bjj eeu bevalling sehjjnt
ons het minimum. Het amendement werd
echter verworpen. Na de ervaring van den
vorigen dag had de Minister zich schrap ge
zet tegen de vriendjes. Zij durfden niet meer.
Er verluidde al zoo iets, dat het geheele wets
ontwerp gevaar zou loopen.
Den heer Drucker is het gelukt, een nuttige
maiue. Misschien is 't het verdriet, te on-
derviodeu, dat zoo weinig menschen je be
grijpen. Ik heb je verteld van die Fransche
familie, die me sedert zes maaudeo onophou
delijk te logeeren vraagt. Ze begrijpen niet,
waarom ik veiger. Neen, ze voelen niet, dat
een vrouw in aa ir loven nog iets anders heeft
dan haar wereldse e plichten. Wat armoec'e,
is, begrijpen ze ook niet. A'les moeten ont-
bereo, les geven om je studie te kunnen vol
tooien, geen eten gejoag, en ai d;e moeilijk
heden, dien strijd, kortom, alles waarnit ons
leven bestaat, sedert we kindtrm waren...
Voor hen is armoede een onbekende taal.
Ea toch als ze wilden
Als je bedenkt Edith, dat ze konden hel
pen, de wereld te veranderen
O rijk zjjn
Och waarom, vroeg zacht de zendelin
ge, wij kunnea ook helpen da wereld te ver
anderen. We z|ja rijker dan zoogenaamde
rijken.
De rijke,', hernam Germaine. Wij heb
ben niet hetzelfde recht als die anderen, om
lief te hebben. Kyk.ik was bezig te veel
van je te gaan houden, Edith. Het leven
waarschuwt me, en vraagt me dit offer. Maar,
daar sta jjj te hoog voor, zulk verdriet voel
je niet meer.
Edith had zich voorover gebogen en haar
tranen vielen op Germaine's handen. Er kwam
TER MJZEM VOLKSBLAD
