Vrijzinnig Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
MhristetijH-J(i$tori$ch<Knie.
KIEZERSLIJST.
Kit Én Raad.
No. 2153.
Zaterdag^ 25 Maart 1911.
22e jaargang
FEUILLETON.
BINNENLAND.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden 75 cent voor binnen en buiten Ter Neuzen.
Voor België 95 cent bij vooruitbetaling.
Abonnementen worden aangenomen by alle
Boekhandelaren, Brievengaarders en den Uitgever.
Telef. Iuterc, No 15.
ADVERTENTIEPRIJS:
Van 1 tot en met 5 regels 50 oent; elke regel meer
10 cent. By abonnement aanmerkelijk ver
minderd tarief. Grootere letters naar plaatsi uimte.
Redactie-adres
Noordstraat 10, Ter Neuzen.
Deze Courant verschijnt eiken ffoensda g - en Zaterdagmorgen 'bij den Uitgever M. DE JONGE, te Ter Neuzen.
Zoo waren we dus gekomen aan het voorstel
tot het oprichten van eene H. B. School van
gemeentewege.
De voorzitter ging nog eens kalm de ge
schiedenis na van den tijd af, dat in de ge
denkwaardige vergadering van 11 Augustus
de gemeenteraadsleden eenstemmig van eene
platonische liefde voor dusdanige inrichting
bljjk gaven.
Onderwjjl zat collega v. d. R. met strijd
lustige blikken rond te zien, terwijl collega
Wieland uit gewoonte en krachtens principe
zuioig keek. Een paar anderen, die niet wisten
of ze tegen of voor moesten zjjn, deden ver
bazend zenuwachtig en voor hen waren de
lange, dikwjjls overkwikkeljjke discussie's
eene ondraaglijke pijniging.
Collega van de Ree trachtte de H. B. S.
uit principe weg te redeneeren. Vooi hem
was maar één school mogeljjk, dat was eene
z. g. christelijke.
Hjj kon zgne ergernis niet bedwingen over
het feit, dat de iaudbouwers meer om suiker
fabrieken en heDgsten denken dan om eene
Chr. H. B. S.
De gevaren mat hg breed uit. Hjj scheen
vooral bevreesd te zjjo voor roode leeraars.
Jammer, dat dit den voorzitter nog even ver
leidde tot eene wel wat voorbarige en ook
onvoorzichtige verklaring bjj benoemingen.
Dit was een gevolg van zjjoe welwillend
heid, en deze welwillendheid was ook oorzaak,
dat aan collega v. d. F., het zwijgen niet werd
Dokter GERMAINE.
Naar het Fransch van
NOELLE ROGER.
1)
Moed houden vei dokter Germaine
tegeD de vrouw, die ze zoo juist onderzocht
had. Laat je niet ter neer slaao. Tot ziens,
kom Donderdag maar terug.
Een zuster opende de deur, en de zieke
vertrok.
Dokier Germaine, gezeten voor een wit
houten tafeltje, opgevrooljjkt door een bos
hei, schreef eenige woorden in een register.
Toen ze den ondervragenden blik van de
oudste ploegznster ontmoette, haalde ze de
eehouders op. Miss Cox zag, dat haar oogen
vol tranen stondcD. Ze behandelde dokter
Germaine met veel respect bjj consulten en
in do ziekezalen, maar, als zjj in een vrjj
uurtje samen een praatje maakten, werd de
oude vronw moederlijk tegenover het jonge
meisje.
Dokter, we dachten, dat u er eindelijk
aan gewend zon zjjn, na drie proefjaren in
Black Town.
opgelegd. Want werkeljjk, de wijsheid, door
hem verkondigd, hield bij lange na geen ge
lijken tred met zgp woordenrijkdom. Het
merkwaardigste was misschien nog, dat collega
v. d. Ree onvatbaar was gebleken voor de
besmetting van eene overheidsschool. Nu, bjj
eene epidemie kan dat nog van dienst zijn.
De bestrijding van den heer Van de Ree stond
uit principieel oogpunt niet hoog. Ook klonk
het veemd, dat pas, als alle pogingen voor
eene Chr. H. B. S. mislukten, iets van ge
meentewege kon gedaan woiden. Als werke
ljjk verschrikkelijke gevaren dreigen, dan
heelemaal geen. 01 collega werkelijk over
tuigd is van hetgeen hij met zooveel aplomb
dorst beweren
Collega Dees diende hem goed van antwoord.
Deze plaatste zich werkelijk op een hoog
standpunt. Dit verdient te meer respect, waar
ieder gevoelt, dat voor hem de beslissing
misschien wel het moeiljjkst was.
De heer v. d. Ree, men kon het merken,
vertegenwoordigde weer die alleruiterste rich
ting, die van geene H. B. S. zou willen weten,
al zette zelfs het Rijk er een kant en klaar.
Met den heer v. d. Ree plaatste collega
Wielaud zich op het zuinigheidsstandpunt,
zgne eenige stelling, die hij niet verlaat.
In zijn beeld was hij ditmaal niet gelukkig.
Om het betreffende voorstel bij een vergifttaart
te vergeljjken, het was ons te luguber. Maar
och, collega Wieland heeft het niet zoo kwaad
bedoeld. Hjj wou een beeld en zjjne inspiratie
werkte niet bijster. Maar ciemaud nam het
hem in ernst kwaljjk.
Gelukkig kwam eindelijk het einde tot ge
noegen van het luisterend publiek en van ons
zeiven. Met 7 tegen 5 stemmen werd het
voorstel aangenomeo. Da 7 voorstemmers waren
de liberale leden en de Heer Dees. Collega
de Brniine zat moeilijk en vroeg, of bij stem
men moest. Mijn linker buurman, die tegenstemde
getuigde met voldoening, dat de zaak toch
goed afgeloopen was. Hieruit bljjkt, dat het
aangenomen voorstel veel meer ook bjj mjjne
collega's raadsleden in den smaak viel, dan de
stemming ileed vermoeden.
Maar wat heb je aan zulke menschen bjj
gewichtige beslissingen
De wereld, en ook onze Raad is nog wel
voor verbetering vatbaar.
Wen je er ooit aan vroeg dokter
Germaine zacht. Toen stond ze op en belde.
Hoeveel patiënten nog, zuster Edith
vroeg ze aan het jonge meisje, dat dadelijk
binnen kwam, frisch in haar grooten linnen
boezelaar.
Twintig ongeveer, dokter White.
Reeds van den vroegen ochtend af, kwamen
de patiënten in grooten getalle in de warme
kliniekzaal.
Vrouwen, kinderen en jonge meisjes kwamen
om beurten haar wonden en vuile lichamen
ten toon stellen, op de rustbank, waarop ze
onderzocht werden. De bewoners van de ar
moedige wijk East-Eud stelden de consulten,
die slechts een stuiver kostten, en waar ze
gratis medicijnen ontvingen, op boo?en prijs.
Laat me zelf even gaan zien, Edith,
zei dokter Germaine. Ze stond op en liep
vlug naar de wachtkamer. De patiënten waren
daar reeds sedert uren samengepakt op hou
ten banken. Sommige kinderen speelden, ande
ren bleven onbeweeglijk dof, de oogen strak
van lfjdenVeie moeders hadden baar zuige
lingen meegebracht, die huilden, prikkelbaar
geworden door de zware atmosfeer. Ze pro
beerden zelfs niet ze te kalmeeren. Ze waren
te moe of te onverschillig geworden. Vrouwen
spraken haif luid één van haar maakte
haar voddige kleeren los, eu liet haar borst
met naar buiten stekende sleutelbeenen zien.
In de Stemmen voor Waarheid en Vrede
schrijft Ds. Bronsveld over de jo igste verga
dering der Christelijk^Historische Unie o. a.
De Unie-zelf werd aan de orde gesteld, en wel
haar reden van bestaan, h ar verhouding tot
de anti-revolutionnairen en roomschen, en tot
de Ned. Herv. Kerk. Harde dingen werden
over haar gezegd door leden en bestuursleden.
Ds van Hoogenhuijze herhaalde zijn requisitoir.
Heeft men hem uitgeworpen Neen Is hij
teruggetreden Neen, hij, maar de vergade
ring was kennelijk met haar positie verlegen.
Men moest toegeven, dat men leefde bij de
gratie der bondgenooten. En als bewijs, dat
men toch zelfstandig was, werd weinig meer
aangevoerd dan de stemming voor de subsidie
aan de Openbare Leeszalen. Toen was men
toch nadrukkelijk als protestant opgetreden
Of de heer van Idsinga tegenwoordig was, is
mij niet bekend, maar'deze christelgk-histori-
sche afgevaardigde heeft mede het amendement
ondert8ekend, dat de genoemde subsidie wou
ingetrokken zien. Sterk gekleurd ia het protes-
tautach karakter der Unie niet, eu zij is nog
verre van hetgeen ds heer v. Hoogenhuijze
c. s. verlangen, t. w. een overwegend hervormde
groep. Zucht tot zelfbehoud, of zetelbehoud
gaf toch eigenljjk den doorslag. Ebd eigen
politiek standpunt trad niet in 't licht. Dat
de roomschen niet goed te spreken zijn over
de uitlatingen van vele christelgk-historischen
is licht te begrijpen. Zy moeten om den wille
van de coalitie heel wat hooren en aanhooren.
WanDeer zij nu zich zeiven prgzen over hun
edelmoedigheid en vergevensgezindheid, denken
wij daar het onze van. Zij coaliseeren zelfs
met de chiist.-historischen, zoo lang zij er
voordeel ia zien voor huo partij. Brengt haar
belang meê, dat zij de liberalen steunen, dan
krijgen wij een herhaling van hetgeen in de
dagen van Thorbecke gebeurde.
Er zal nu nog eens een buitengewone verga
dering plaats hebben van de christ. historische
Unie, eu het laat zich aanzien, dat ook daar
oiets buitengewoons zal plaats hebben. Men
had laten verluiden, dat men zich bepaald
los zou maken vau dr. Kuyper, doch het ge
beurde niet, en 't zal niet gebeuren, zoolang
man macht, d. w. z. zetels in de Kamer stelt
boven alles; zoolang men 't persoonlijk geloof
Germaine keek de rjj rond. Een bleek jong
meisje, achttraf gezeten, viel bijna in zwijm.
Jane, kom dadelijk mee.
Toen wendde zo zich tot het armoedig
publiek.
Wees niet boos, dat ik haar voor laat
gaan, zei zp, met haar lieven lach. Neemt ge'c
me niet kwalijk
Edith nam bet beschermeliogetje mee, en
de dokter verdween, terwijl er een goedkeurand
gemompel onder de arme schepsels opging.
Alsof we onze dokter Germaine iets
kwalijk konden nemen
Het jonge meisje stond voor Germaine. Het
volle licht viel op haar vaal gezichtje.
Dus Jane, 't gaat nog niet goed
vroeg de dokter met die bruuske en toch teedere
intonatie in haar stem, waarmee ze zoo goed
haar aandoening wist te verbergen.
Jane liet 't hoofd hangen en snikken door
schokten haar ingevallen borst.
Germaine beknorde haar zocht.
Toe, hoe wil je nu, dat ik je onder
zoek Kom, 't is uit, geef me een hand.
Ze strekte haar op de bank uit, en onder
zocht de borst nauwkeurig.
Je bent niet minder Jane, zei ze op
bemoedigden toon. Maar 't is beter,
dat je in bet ziekenhuis komt, dau kunnen
we je heelemaal genezen.
Verschrikt opende bet meisje de oogen.
niet losmaakt van economische politieke kwes
ties.
TWEEDE KAMER.
Niettegenstaande de minister het amendement
der socialisten, om ook den arbeid bij de veen
derij in het wijzigingsontwerp te betrekken,
had overgenomen, voelde de heer Hugenholtz
zich nog gedrongen het te verdedigen. Het
werd bestreden door de heeren Lieftinck,
Roessingh en Pollema, die de arbeid in de
veenderij tegelijk met die bij den landbouw
wenschte geregeld te zien. De eerste diende
dan ook een amendement in om de veenderij
weer uit de wet te schrappen, maar dit werd
met 39 tegen 19 stemmen verworpen.
Op het artikel, dat voorschrijft onder
jeugdige personen te verstaan personen beneden
17 jaar en onder vrouwen vrouwelijke personen
van 17 jaar of ouder, had de heer Schaper
een amendement ingediend, strekkende om den
beschermden leeftijd uit te strekken tot 18
jaar. De minister vond dit te hoog en wilde
evenals de heer Aalberse geleidelijkheid en
behoedzaamheid bij de bescherming. De laatste
stelde daarom voor, aan de Kroon de bevoegd
heid te geven de bescherming bij bepaalde
soorten van arbeid uit te strekken tot arbeiders
beneden de 18 jaar. Nadat hst amendement-
Schaper, nog verdedigd door deo heer Borgesius,
verworpen was, werd het artikel met de wijzi-
ging, door den heer Aalberse voorgesteld,
goedgekeurd.
Hierna kwamen bij art. 4 (arbeidsverbod
voor kinderen beneden de 13 jaar of leer
plichtige kinderen) in behandeling een amen
dement van den heei Schaper, om hat arbeids
verbod uit te strekken tot kinderen van 14
jaren, een van den heer Teenstra, om de in
het regeeringartikel bedoelde kinderen ook den
arbeid te verbieden bij land-, tuin- of bosch-
bouw, veehouderij of veenderij en een van den
heer Aalberse om een kind beneden 14 jaar
te verbieden in fabrieken of werkplaatsen
langer dan 6 uur daags te werken.
De minister bleek van geen der amende
menten gediend. Van dat van den heer
Schaper vreesde hij leeglooperjj der kinderen.
De heer Taeostra trok daarop zijn amendement
in. De beide andera amendementen werden
door de Kamer verworpen en art. 4 goedge
keurd.
Neen, nee, ik wil niet.
Wil je niet? Maar, als je die loelgke
kwaal kwjjt bent, wordt ja weer geheel als
vroeger.
Het snikken begon weer.
Germaine vervolgde
Dat is niet lief van je, om te hnilen,
als ik ja vraag bij mij te komen Ik zal eiken
daa: twee maal naar je komen kijken. En je
krijgt een rood geverfd ledikant, een vroo-
Ijjk kamertje en bloemen.
Het snikken verminderde, gekalmeerd door
de zacbte, opbeurende stem.
Vanmiddag kom je, is 't niet? Waar
schuw je moeder maar. En van avoDd kom,
ik je toedekken, voordat je gaat slapen. O 1
nu ben je een moedig meisjeJe lacht 1
Was 't het vooruitzicht van een frisch bed,
een vrooljjk kamertje met bloemen, dat het
zielige gezichtje deed ophelderen
De bel weerklonk.
De volgende, Edith.
t Was laat in den middag, toen Germaine
do kliniek verliet.
Ze voelde zich vermoeid, had hoofdpijn
en ging daarom op haar fiets naar de brug
van de Lea, om de havenlucht in te ademen.
Zij was voldaan over haar dag vau hard
werken, geheel besteed om de ellende van
anderen te verzachten. In haar zong de vreug-
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brongen ter kennis, dat van 23 Maart tot en met 21
April aanstaande op de secretarie voor een ieder ter
inzage zijn nodergelegd
a. do lijst van kiezers van leden der Tweede
Kamer van de Staten-Generaal, van de Provin
ciale Staten en van den Raad
b. alphabctische lijsten van hen, die van de kiezers
lijst zijn AFGEVOERD en van hen die daarop
zijn GEBRACHT;
alsmede, dat die lijsten, tegen betaling der
kosten verkrijgbaar zijn.
Ter Neuzen, 22 Maart 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. P. GEILL, Burgemeester
W, S. J. DIELEMAN, Secretaris.
