TERNEUZENSCHE COURANT
Sri
Buitenland
No. 10.580
VRiJDAG 4 FEBRUARI 1944
84a Jaargang
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De Rede
van Hitler voor het Duitsche volk.
OUITSCH WEERMACHTSBERICHT.
Zware afweerstrijd aan Oostelijk
front.
Oproep voor Rijksduitschers.
BOLOGNA EN FERRARA
GEBOMBARDEERD.
VERSCHIJNT IEDEREN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Direeteur: I. VAN DE SANDE Hoofdredacteur: N. J. HARTE - Tcrneuzcn - Tel. 2298
(Slot.)
Vier opdrachten. Versterking
van den socialistischen eenheid.
In het jaar 1933 waren derhalve, aldus
Hitler, naast vele andere, vier groote op
drachten aan ons gesteld, van welker
opiossing niet alleen de toekomst van
Duitschland, doch de redding van Europa,
ja wellicht van de geheele menschelijke
beschaving afhing.
le. Het rijk moest door de opiossing der
sociale kwesties weer den verloren geganen
innerlijken maatschappelijken vrede krijgen,
d.w.z. de elementen der klassensplitsing in
bourgeoise en proletariaat dienden in al
hun talrijke vormen van v.erschyning te
worden weggenomen en in plaats daarvan
diende een volksgemeenschap te worden
gezet.
2e. De sociaal-politieke eenwording van
het volk moest door de nationaal-politieke
ddnwording worden aangevuld, d.w.z. in
plaats van het niet alleen politiek, maar
ook als staat verscheurde lichaam van het
rijk moest de nationaal-socialistische een-
heidsstaat treden.
3e. De door het volk en de politiek ge-
schraagde eenheidsstaat had tot taak ter-
stond die weermacht te scheppen, die in
haar geestelijke orienteering, haar moreele
houding, haar numerieke sterkte en in haar
materieele bewapening als instrument vol-
doende kon zijn om de taak van zelfbehoud
op zich te nemen.
4e. Om in het algemeen met kans op
suoces zijn bestaan in Europa te kunnen
handhaven, was de aaneensluiting" noodig
van al die landen, die door Duitschers be-
woond worden of gebieden zijn, welke meer
dari duizend jaar van het Duitsche Rijk
deel hebben uitgemaakt en die, wat het
volk betreft en in economisch opzicht on-
ontbeerlijk zijn voor het behoud van het
Rijk, d .w.z. voor zijn politieke en militaire
verdediging.
Wat er nu allemaal voor grootsch sinds
de machtsovemame is gepresteerd, aan den
top van alle daden der nationaal socialis-
tische revolutie staat zonder twijfel de
opbouw van de Duitsche volksgemeen
schap, de even behoedzame als volhardende
omzetting van den vroegeren klassenstaat
tot een nieuw sociaal organisme als volks-
staat. Want daardoor alleen is het Duit
sche rijk immuum geworden tegenover alle
bolsjewistische infectiepogingen.
Op hoe snelle wijze zich deze socialistische
opbouw van ons volkslichaam voltrekt,
wordt het sterkste bewezen thans in den
oorlog. Want ook de weermacht is nu
opgenomen in het kader van deze ontwik-
keling. Meer dan 60 pet. van het jonge
officierskorps komt voort uit de rangen
van de manschappen en slaat daarmede de
brug naar honderdduizenden arbeiders en
boeren of leden van den kleinen midden-
stand. Het zal eens in de geschiedenis als
een der grootste prestaties opgeteekend
worden, dat het daarbij in dezen grooten
staat is gelukt een socialistische revolutie
te beginnen en uit te voeren, die zonder
eenige vernietiging van nationaal bezit en
zonder eenige beperking in de scheppende
kracht der oude standen, niettemin de vol-
ledige gelijkstelling van alien heeft bereikt.
Alleen die staat, die in zijn eigen binnen-
ste volkomen vrij is van onsociale infectie-
haarden, kan aan het bolsjewismemet
zekerheid ook naar buiten het hoofd bieden.
Het Jodendom zelf heeft in ons groote
rijk alle macht verloren.
De wereldoorlog van het jaar 1939 zal
eens in de geschiedenis worden opgeteekend
als een reusachtige herhaling van het
proces tegen de partij in het jaar 1924.
Evenals toentertijd deze aanval, die werd
ondernomen om de beweging te vernietigen,
de denkbeelden van de beweging als met
het geweld eener explosie over gansch
Duitschland deed verspreiden, zoo zal deze
strijd aan de volkeren binnen enkele jaren
de oogen openen over de Jodenkwestie en
hun het nationaal socialistische antwoord
en de maatregelen om hen uit den weg te
ruimen, even navolgenswaardig als vanzelf-
sprekend doen toeschijnen.
Uit de millioenen soldaten en krijgsge-
vangenen groeien eens millioenen propa-
gandisten voor dit inzicht. Dat de natio
naal-socialistische revolutie bovendien in
innerlijke organisatie, economisch en poten-
tieel het Duitsche volk de wapens tot zelf
behoud gegeven heeft, kan door niets
krachtiger bewezen worden dan door den
reusachtigen strijd die thans sinds vijf jaren
woedt.
Dat aan het einde van dezen strijd de
overwinning van Duitschland en daarmede
van Europa zal staan op zijn Westelijke
en Oostelijke misdadige aanvallers, is voor
elken nationaal-socialist niet alleen de
rating van zijn geloof, doch als afsluiting
van den geheelen tot dusver gevoerden
strijd een innerlijke zekerheid. De garanten
voor deze overwinning zijn niet alleen de
soldaten aan het front, doch ook de stru
tters in het vaderland.
Het front zal nooit versagen, doch ook
na de moeilijkste dagen weer tot zichzelf
kcanen, want in zijn hand is niet alleen de
arbeidende, doch ook de niet minder dap
per strijdende ,,Heimat" als zij gedwongen
is het zelf te doen, gelegd.
De poging van onze vijanden, het Duit
sche volk en het rijk door brisant- en
brandbommen tot ineenstorting te brengsn,
zal volk en rijk ten slotte steeds meer ver-
sterken in hun socialistische eenheid en dien
harden staat scheppen, die door de Voor
zienigheid is uitverkoren, aan de geschie
denis van Europa in de komende eeuwen
vorm te geven. Dat dit geweldige wereld-
schokkende proces zich voltrekl onder "eed
en smart, stemt overeen met de eeuwige
wet eener Voorzienigheid, die niet alleen
al het groote in den strijd laat ontstaan,
doch zelfs iederen afzonderlijken wereld-
burger onder smarten het licht der wereld
laat aanschouwen.
Het twaalfde jaar der nieuwe organisatie
van ons volk zal aan het front en aan het
vaderland uiterst harde eischen stellen.
Hoe echter ook de storm mag razen, en
huilen aan onze vesting, ten slotte zal hij
op zekeren dag zooals elk onweer bedaren
en uit donkere wolken zal dan weer een
zon te voorschijn komen en neerschijnen
op hen, die standvastig en onwrikbaar,
trouw blijvend aan hun geloof, hun plicht
vervulden.
Deze strijd zal tenslotte ondanks alle
duivelsche inspanningen van onze tegen-
standers leiden naar de grootste overwin
ning van het Duitsche rijk.
De herdenking in Nederland.
Van de bijeenkamsten, in verschillende
plaatsen van ons land gehouden, ter her
denking van de machtsovemame in
Duitschland, was de b^langrijkste die in
het 'Philips' ontspanningsgebouw te Eind
hoven, waar de plaatsvervanger van den
leider, Van Geelkerken, en Dienstleiter
Ritterbusch, het woord hebben gevoerd
Beide sprekers schilderden het groote werk
dat Hitler tot stand brengt en waarin het
feit van de machtsovemame geen hoogte-
punt is en nog mindei* een rustpunt.
Het Duitsche volk," dat voordien geen
organisch geleide gemeenschap was, maar
een verzameling van elkaar wederstrevende
groepeeringen, zonder eenheid van wil en
geest, heeft hij door zijn partij van de Nat.
Socialistische idee weten te doordringen.
Bezield als het was door een hevig verlan-
gen naar eenheid, moest het in en met
zichzelve strijden om den grondslag van zijn
toekomst. Toen het bewustzijn daaivan
was gewekt, heeft de Fiihrer de krachten
weten vrij te maken voor een geweldlg
werk van socialistischen opbouw. Een on-
bluschbare drang on» dit socialisme vorm te
geven binnen de landsgrenzen en ook
elders, is steeds de politieke drijfveer ge-
weest voor het volk.
Dienstleiter Riterbusch legde er den
nadruk op, dat in deze jaren het lot van
de Germaansche volken, ja van heel Eu
ropa vervlochten is met dat van Duitsch
land. Dat moeten wij ons iedere minuut
voor oogen houden en daaruit de kracht en
den wil putten tot gemeenschappelijke ver
dediging en gemeenschappelijk behoud.
Van Geelkerken bracht in het bijzonder
de gelukwenschenover van de Nederland-
sche kameraden. In trouwe verbondenheid
staan zij naast "hun Duitsche kameraden.
De duizenden aan de fronten en de gevalle-
nen geven hun het recht, dezen dag mede
te gedenken.
De verstreken elf jaren hebben aange-
toond, dat een volk dat niet berust in zijn
lot, doch strijden wil, niet behoeft onder te
gaan. Dezelfde wil taezielt de leden der
N.S.B., omdat wij weten, waar het om gaat.
Zoowel Dienstleiter Ritterbusch als Van
Geelkerken schetsten in hun rede den
machtigen indruk, die de Fiihrer op hen
heeft gemaakt, toen zij hem twee maanden
geleden in zijn hoofdkwartier mochten be-
zoeken.
Te Rotterdam hebben de gevolrnachtigde
van den Rijkseommissaris, dr. Vdlckers, en
de N.S.B.-districtsleider Van Iersel het
woord gevoerd. Nadat districtsleider Van
Iersel eerst het opbouwwerk binnen het
Duitsche Rijk, dat in een schier adem-
benemend tempo werd uitgevoerd, had na-
gegaan, zeide hij: ,,En vandaag moet geheel
Europa erkennen dat het de onvergelijke-
lijken verdienste van den Fiihrer is, dat
door zijn werk Europa van den ondergang
zal worden gered. Duitschland draagt de
grootste offers aan alle fronten en het is
den Nederlandschen N.S.B.-ers een groote
vreugde, dat ook Nederlandsche vrijwilli-
gers een aandeel mogen hebben in de be-
vrijding van het roode gevaar. Hier in
Nederland wacht ons ook een grootsche
taak; wiji strijden om de ziel van het volk.
Ons volk moet zijn aandeel hebben in den
strijd voor een beter Europa en wij doen
dat schouder aan schouder met onze kame
raden van de N.S.D.A.P., in trouwe vriend-
schap en bezield met edn wensch: tezamen
met hen te overwinnen!,'
Districtsleider Van Iersel besloot zijn
rede met de volgende woorden: Wij strijden
in rotsvast vertrouwen op den Fiihrer en
voor ons is het het schoonste van ons leven,
dat hij zijn vertrouwen heeft gegeven aan
onzen Leider en daarom kunnen wij op
dezen feestdag niet beter doen dan hem
te verzekeren, dat wij pal zullen staan in
den geweldigen strijd van heden, dat wij
alles zullen geven wat in ons is en dat wi)
in hechte kameraadschap en in trouwe Ger
maansche lotsverbondenheid achter hem
staan, trouw dus tot in den dood.
De Beauftragte van den Rijkscommissa-
ris voor Rotterdam, dr. Vdlckers, wees in
zijn rede o.a. op de verbondenheid1 der
N.S.B. met het Duitsche nationaal-socialis-
me, daarbij de woorden van den Leider
citeerend: Europa vecht voor zijn leven
tegen de horden uit het Oosten en de rene-
gaten van het Westen. In deze worsteling
behoort ieder, die zich van zijn verantwoor-
delijkheid bewust is, te staan in het Euro-
peesche front. Het Europeesche front is
een hecht bolwerk. Wij Weten. dat 1944
ons nog voor groote moeilijkheden zal
plaatsen, maar geen moment twijfelen wij
aan de overwinning.
Het recht is aan onzen kant en wie weet,
dat hij in zijn recht staat, wil het goede.
Wij willen het goede, want als wij over-
winnen, zal er in heel Europa geen mensch
zijn, die geen zekerheid heeft op een goede
toekomst. Alle krachten zullen dan im-
mers worden ingesteld om een goed ge-
ordend werelddeel op te bouwen. Naar
het woord ,,Gij zijt niets, Uw volk is alles"
zullen wij weten te leven en te handelen.
Dr. Vdlckers besloot zijn toespraak met
de woordenHoe hooger het doel, hoe
zwaarder de strijd, maar des te schooner
aan het einde ook het suoces. Garantie
voor onze overwinning is ons de man, in
wiens naam de wereldomverwerpende ge-
beurtenissen van twee groote oorlogen tot
een symbool zijn geworden. Dit symbool
is de realiteit van heden: de onbekende
soldaat uit den vorigen oorlog is in dezen
oorlcg onze Fiihrer. In hem zien wij den
overwinnaar van morgen.
Het opperbevel van de weermacht maak-
te Dondeidag bekend:
Terwijl onze troepen bij het bruggen-
hoofd van Nikopol plaatselijke aanvallen
hebben afgeslagen, zijn zij in het gebied
ten Z.W. van Dnjepropetrofsk in een zwa-
ren afweerstrijd gewikkeld met opdringen-
de tankformaties van den tegenstander.
In het gevechtsgebied tusschen Kirowo-
grad en Belaja-Zerkof stiet een eigen aan-
valsgroep op hevige vijandelijke tegenaan-
vallen. Er ontwikkelden zich harde ge-
vechten, die nog voortduren.
In het gebied ten Zuiden der Pripetmoe-
rassen stortten herhaalde aanvallen der
Sovjets op Sjepetofka ineen. Meer Noord-
westelijk werden in het verloop van ver-
bitterde afweergevechten de plaatsen Row-
no en Luzk opgegeven.
Tusschen de Pripet en de Berezina, als-
mede in het gebied ten Noordwesten van
Witebsk, waar de Sovjets hun aanvallen
weer hervatten, behaalden onze troepen
glsteren, na afwisselenden strijd, een af-
weersucces.
Tusschen het Ilmenmeer en de Finsche
Golf staan onze divisies verder in zwaren
afweerstrijd. In het bijzonder ten Westen
van Nowgorod, waar bij succesvolle tegen-
aanvallen 22 vijandelijke tanks stukgescho-
ten werden en ten Oosten van Narwa zet-
ten de Sowjets hun aanvallen met sterke
strijdkrachten voort.
In Zuid-Italie ondemam de vijand giste-
ren in het landingshoofd van Nettuno
eenige vergeefsche plaatselijke aanvallen
op het Noordelijke front. Door geconcen-
treerde tegenaanvallen werden de gisteren
door den vijand behaalde aanvalssuccessen
te niet gedaan.
Aan het Zuidelijke front wordt om het
bergmassief van Cassino verbitterd ge-
worsteld. De domineerende hoogten bleven
in Duitsche hand. De verliezen aan beide
zijden zijn hoog.
Aan het overige gedeelte van het front
verliep de dag rustig.
Eenige vijandelijke vliegtuigen wierpen
in den afgeloopen nacht bommen in West
en Noordwest-Duitschland.
PAUSELIJKE PALEISWACHT
VERSTERKT.
De pauselijke paleiswacht is, naar Inte-
rinf meldt, uitgebreid tot 2300 man. De
kleedingmagazijnen van het Vaticaan heb
ben hun geheelen voorraad moeten gebrui-
ken voor de uitrusting van de troepen.
Terwijl men tot dusver in het Vaticaan
slechts hellebaarden zag, wordt de wacht
thans voorzien van geweren, maar ook van
automatische wapens en zelfs van lichte
artillerie. Voorts zijn er een gemotoriseerd
corps en een berichtenafdeeling ingesteld.
De pauselijke wacht is dus geenszins
meer een paradetroep, die den Paus een j
weg door de volksmenigte moet banen. Zij i
heeft de laatste dagen als het ware ook
in strategisch opzicht bezit genomen van
de -gebouwen, die onder de souvereiniteit
van het Vaticaan staap. Deze gebouwen,
die over geheel Rome verspreid staan, zijn
door een versterkte wacht bezet. Daarvo >r
waren 800 man noodig; de overige 1500
man worden voor alle gebeurlijkiieden in
reserve gehouden ter ondersteuning van de
Zwitsers en de pauselijke gendarmerie.
I
GEEN jVLAGINOT-MENTALITEIT"
IN DUITSCHLAND.
Wanneer er in Duitschland zij het dan
ook om militaire redenen betrekkelijk
weinig in het openbaar gesproken wordt
over de invasie, dan is dit, schrijft C. D.
uit Berlijn, ten eerste nuchter en zakelijk,
omdat de geallieerden sinds jaar en dag
him heele strategie op de invasie hebben
toegespitst en thans sterk genoeg kunnen
worden geacht om een kans te wagen en
ten tweede, omdat de Sovjet-Unie, in ver-
band met de Anglo-Amerikaansche belan-
gen in Europa, de totale overwinning niet
zou mogen behalen, zoo zij daartoe al in
staat was.
Lt.-generaal Dittmar gaf ons onlangs in
een klein gezelschap van journalisten te
verstaan, dat de invasie, zuiver militair ge
sproken, tot op zekere hoogte reeds een
feit is. Hij bedoelde dit zoo, dat de bouw,
de bewapening en de bezetting van het At-
lantische bolwerk, enorme hoeveelheden
materiaal, werkkrachten en wapenen, als-
mede een niet te onderschatten contingent
strijdkrachten hebben gevergd, die Duitsch
land elders heel goed had kunnen gebrui-
ken. Het dreigement der invasie houdt aan
de Europeesche kust talrijke divisies vast,
die anders naar het Oostfront hadden kun
nen worden gezonden. Niettemin waar-
schuwde spr. er voor, hieruit af te leiden,
dat de invasieplannen zonder meer een
aanmerkelijke ontlasting voor de Sovjets
zouden zijn, daar in den modemen oorlog
een front zonder ..slijtage", nauwelijks een
probleem is. Pas wanneer de slijtage"
begint, d.w.z. wanneer er gevochten wordt,
ontstaan de ,,problemen": aanvoer van
munitie en materiaal, transport van ge-
wonden en reserves enz.
Een punt, dat in Berlijnsche gesprekken
over de invasie om begrijpelijke redenen
telkens weer opduikt, is de ,,Maginot-men-
taliteit". Met dit woord karakteriseert
men in Duitschland de houding van Frank-
rijk, dat zich achter de Maginotlinie veilig
waande, die spoedig ineenstortte, daar de
Duitsche legers zich in enkele uren een weg
door dit hypermoderne labyrinth van beton
en staal wisten te banen.
De vraag, die in dit geval meermalen
wordt gesteld, luidt: ,,Als Frankrijk te
gronde is gegaan aan zijn ,,Maginot-men-
taliteit", bestaat dan niet het gevaar, dat
Duitschland eveneens achter het Atlanti-
sche bolwerk ten prooi valt aan een der-
gelijke ,,Maginot-mentaliteit" Het feit,
dat men te Berlijn deze vraag aandurft,
wordt in de eerste plaats gemotiveerd met
het verschil tusscher den geest van
't Fransche volk in het begin van den oor
log en dien van het Duitsche thans. Ook
maakt men zich weinig ongerust o-ver de
gegtevens, die het Engelsche luchtwapen
over den Atlantik-Wall" heeft kunnen
verzamelen, daar alle maatregelen zijn ge
nomen am het den vijandelijken verkenners
zoo zwaar mogelijk te maken. Vervolgens
heeft de Duitsche vestingbouw in de laat
ste jaren veel geleerd. Dit bleek reeds bij
de oprichting van den ,,Westwall", die niet,
zooals de Maginot-linie en de Poolsche
versterkingen op het schiereiland Hela bij
Danzig, slechts naar e£n zijde, doch in alle
richtingen zijn voile afweerkracht kon
richten.
Ten slotte is het voorterrein van het At-
lantische bolwerk de zee en deze biedt heel
andere ongetwijfeld ongunstiger kan-
sen dan de vaste grond. Zeer zeker kun
nen de Engelschen en de Amerikanen para-
chutisten en luchtinfanterie afwerpen ach
ter het Atlantische bolwerk. Maar om
dezen te voorzien van artillerie, tanks en
alles wat noodig is voor de oprichting van
een bruggenhoofd moet er eerst een bres
worden geslagen in den ,,Atlantik-Wall".
Het behoeft geen betoog, dat bij den bouw
echter terdege rekening is gehouden met
de uitwerking der zwaarste granaten van
de geallieerde scheepsartillerie 48 tot
50 cm en der zwaarste bommen van het
geallieerde luchtwapen.
Reeds eerder is gezegd, dat men van
Duitsche zijde dikwijls de veronderstelling
uitspreekt, dat de bombardementen van
het Engelsch-Amerikaansche luchtwapen
op de Fransche Kanaalkust misschien alleen
maar als afleidingsmanoeuvre zijn bedoeld
en dat het geallieerde hoofdkwartier in
werkelijkheid een heel ander punt op het
oog heeft. Welke andere punten eventueel
in aanmerking zouden komen In Duit
sche militaire kringen speculeert men hier
niet op. Men wijst slechts op verschillende
mogelijkheden, die ook voor den leek be-
grijpelijk zijn. Van Italie uit is een landing
mcgelijk op den Balkan met het tactische
doel, het roode leger te gemoet te mar-
cheeren. Van Corsica uit kan een landing
worden geprobeerd in Noord-Italie om het
Apennijnsche schiereiland af te snijden en
vervolgens door te broken naar den Bal
kan. Eveneens van Cdbsica uit kan men
een inval in Zuid-Frankrijk wagen, welke
operatie zoowel kan worden gecombineerd
met een landing in Noord-Italie als met
een inval in Zuid-Frankrijk in het gebied
van Bordeaux.
De mogelijkheid eener landing op de
Duitsche Noordzeekust en in Denemarken
is de eenige, waarover men zich vrij posi-
tief uitlaat: dit zou gelijk staan, zoo zegt
men, met zelfmoord. Daarentegen wordt
het niet absoluut onwaarschijnlijk geacht,
dat de geallieerden een tweede expeditie
op de Noorsche kust ondernemen in de
hoop, dat de Duitsche verdedistng daar in
verband met de lange verbindingswegen
het zwakste is.
En dan de groote vraag: Wanneer?
Een rechtstreeksch antwoord is daarop
uiteraard evenmin te krijgen. Intusschen
was het opmerkelrjk, dat in Duitschland,
ondanks de Engelsch-Amerikaansche agi-
tatie gedurende heel de maand Januari
kennelijk op geen enkele poging tot inva
sie werd gerekend. Klaarblijkelijk stelde
men zich op het standpunt, dat nog geens
zins vaststond, of de kwakkelwinter zal
aanhouden en de geallieerden het moeilijk
konden riskeeren, dat na een landing nog
j een periode van hevige vorst zou intreden.
Willen zij aan den termijn van binnen 90
1 dagen" vastho-uden, dan moeten zij natuur-
lijk rekening houden met de voorjaars-
stonmen, die operaties op een groot deel
van de Europeesche -Westkust ten zeerste
zouden bemoeilijken.
Ten slotte dient er rekening te worden
gehouden met den factor, die in den mc-
dernen oorlog een ongekend groote rol
speelt, de Maan. Voor het begin der ope
raties, waarbij de verrassing van beteeke-
nis is, en transporten zooveel mogelijk on-
bemerkt moeten kunnen oversteken, zou
den hoogstwaarschijnlijk donkere nachten
- V/ -0
Ter gelegenheid
van de herdenking
van het elfde jaar
der machtsover-
name door den
Fiihrer had Zon-
dag in het Con-
certgebouw te Am
sterdam een groote
bijeenkomst plaats.
Een overzicht van
de zaal, welke ge-
vuld was met leden
der partij en weer
macht.
(A. Stapf/Pax s)
worden gekozen. Zou men er in geslaagd
zijn, een bruggenhoofd te vormen, dan, kan j
het maanlicht niet meer zoo gevaarlijk en
bij sommige acties zelfs gunstig zijn.
Gesteld, dat deze inzichten, die uiteraard
zuiver persoonlijk zijn, overeenstemmen
met de overwegingen van de stafofficieren
van generaal Eisenhower, dan zou dus de
periode van 10 tot 8 dagen voor voile maan
geschikt zijn om alles op een kaart te zet-
ten. Want dat de geailieerden met een
eventueele poging tot invasie alles op den
kaart zetten, daaraan twijfelt men te Ber
lijn niet. Een mislukte invasie dat is
reeds herhaaldelijk uitgesproken staat
voor Duitschland practisch gelijk met een
gewonnen oorlog.
In het reeds geciteerde personderhoud
met lt.-generaal Dittmar, vertelde deze o.a.,
dat hij onlangs veldmaarschalk Rommel
heeft bezocht, die gelijk bekend de wacht
aan het Atlantische bolwerk heeft betrok-
ken. Zijn indrukken vatte lt.-generaal Ditt
mar aldus samen: Rommel is op het
oogenblik het typische voorbeeld van een
man, die aan den vooravond staat van een
groote taak en den rotsvasten wil heeft,
deze taak te volbrengen."
HET WEER EN DE
KRI-JGSV ERRIOHTINGEN.
De correspondent der N. R. Cit. te Ber
lijn telefoneerde Woensdag:
Terwijl aan het Oostelijke front een
abnormaal zachte temperatuur heerscht, is
de winter aan het Zuid-Italiaansche oor-
logstooneel ongewoon streng. Men leze
bij voorbeeld wat een Duitsche frontcor-
respondent te dien aanzien pakkend be-
schrijft
,,In de eerste weken van het nieuwe jaar
werd aan de vleugels van de Majella een
van de zwaarste slagen uitgevochten. Niet
een slag tusschen de eigen troepen en die
yan den tegenstander, maar nu tusischen
onze grenadiers en de natuur. Veel man-
nen hebben in die bittere dagen aan den
winter aan het Oostelijke front terugge-
dacht, zij hebben in den Abruzzen een los-
gebroken natuur leeren kennen, welke in
hardheid niet ten achter bleef bij datgene,
wat eens in de ijzige steppen tusschen
Wolchow en Don moest worden doorstaan.
In den nacht voor 1 Januari begon het te
sneeuwen, in het begin rustig, maar het
duurde maar voort. Al gauw bleef de
ravitailleering steken en zonken de met
munitie en voorraden geladen muildieren
en hun drijvers dieper en dleper in het
witte, losse sneeuwkleed. Slechts met in-
spanning van alle krachten kon de telelo-
nische verbinding met de voorste linies
eenigszins in stand worden gehouden. On-
middellijk werd de bevolking van de nabu-
rige dorpen voor opruimingswerk gemobi-
liseerd en werden sneeuwploegen gevor-
derd. Reeds op den tweeden dag waren
de in de voomaamste gevechtslinie staande
troepen door de achterwaartsche diensten
nief meer te bereiken. Zelfs rupsvoertuigen
bleven in de witte massa steken en boven
op de meer dan duizend meter hoog lig-
gehdc beide paswegen, waarover de ravi
tailleering moest worden geleid, zaten-
dozijnen vrachtauto's met munitie, olie en
benzine en verzorgingsmiddelen vast.
Intusschen kwam echter een nieuwe
vijand opdagen: de storm! IJzig, onop-
houdelijk. huilde hij om de toppen en in de
passen van de Abruzzen, vanwaar hij reus
achtige sneeuwwolken naar beneden joeg
langs de hellingen, waar de wegen diep
onder de sneeuw lagen. Alleen op radio-
grafische wijze stond men in verbinding
met de manschappen in de voorste loop-
graven en bunkers in de eenzame berg-
dorpjes. Ze hadden er den geringen levens-
middelenvoorraad streng gerantsoeneerd,
Kerst- en Nieuwjaarspakketten waren nu
niet alleen extra-voeding, maar zij hielpen
letterlijk den honger bestrijden. Eenige
dagen later had de sneeuw een dichtheid
bereikt zooals in ten minste tien jaar niet
in deze streken is voorgekomen. Hier en
daar lag zij meer dan vijf meter hoog. De
woedende storm liet de temperatuur van
tien tot vijftien graden onder nul dubbel en
drievoudig smartelijk gevoelen. Zelfs de
muildieren en hun dappere drijvers kwa-
men nu niet meer vooruit. De leiding had
inmiddels uit de verzorgingstroepen ski-
Ioopers gemobiliseerd en alle ski's en sle-
den in beslag doen nemen. Met de een-
voudigste middelen zijn ook hulpsleden en
sneeuwbanden vervaardigd. Op zekeren
nacht moesten echter zelfs alle op een pas-
weg werkende colonnes teruggetrokken
worden, aangezien nieuwe sneeuwval hen
dreigde af te snijden.
Met behulp van skiloopers heeft men in
de moeilijke dagen de het meest gebrek
lijdende eenheden toeh, zij het dan ook zeer
schamel, kunnen verzorgen. Toen eindelijk
de sneeuwval en de storm verminderde,
bleek het echter overdag nauwelijks mo
gelijk muildieren en colonnes dragers op
weg te sturen, omdat deze snel een prooi
van de plotseling in grooten getale laag-
vliegende vijandelijke vliegers zouden zijn
geworden. Menige Duitsche soldaat, die
in weerwil van de barre natuur met zijn
kameraden poogde naar voren door te drin-
gen, heeft zijn leven moeten geven. Zoo
werd een verzorgingstroep, die in den
sneeuwstorm de orientatie verloor, slechts
twintig meter van het doel het offer van
de gruwelijke omstandigheden".
Geheel anders en gelukkiger voor de
Duitschers is de weersgesteldheid tot dus
ver aan het Oostelijke front. Men heeft
in dit verband wel de uitdrukking gebruikt
,,winterslag zonder winter". De periode
die in het Oosten wordt gekenmerkt door
uiterst lage temperaturen, door sneeuwval
en sneeuwstormen, wordt tot op dit oogen
blik beheerscht door dooi- en regenweer.
Niettemin heeft zulks er niet toe geleid,
dat als gevolg van de hieruit voor den aan
valler voortvloeiende moeilijkheden van
het terrein een verminderde intensiteit van
de gevechten is ontstaan. De slag in het
Oosten is nog steeds buitengewoon hevig
en heeft juist eenige dagen geleden weder-
om een uitbreiding ondergaan, doordat de
aanvallers sterke krachten hebben gericht
tegen de naar het Oosten springende bocht
van het Duitsche front in het gebied van
Bjelaja ZerkowTsjerkassy, naar men
hier gelooft met het doel het groote offen-
sief in dezen sector, dat door Duitsche
tegenmaatregelen tot staan was gebracht
weer op gang te brengen. Ten Zuid-Westen
van Tsjerkassy hebben de Sovjet-Russen
in het kader van deze beweging terrein
kunnen winnen.
Het voornSamste zwaartepunt blrjft
echter de strijd in het Noorden. Deze
wordt, zooals een Duitsche militaire com
mentator Woensdag vaststelde, als een
dubbele flank-operatie gevoerd, waarvan de
aanvalsdruk met sterke formaties voorna-
meliik tegen de beide vleugelposities van
het Duitsche Noordelijke front wordt ont-
plooid. De Sovjet-Russen rukken op het
ocgenblik uit den sector Gatsjma-Oranien-
baum op naar het gebiec} van Kingisepp,
gelegen bij de landbrug tusschen het Pei-
pusmeer en de Finsche golf en daardoor
Allen personen, die de Duitsche nationa-
liteit bezitten en totdusver nog geen vra-
genlijst hebben ontvangen, wordt aange-
raden onverwijld bij de Ortsgruppe waar-
onder zij ressorteeren of bij het Deutsche
Kreiswirtschaftsamt een vragenlijst te gaan
halen. Deze lijst moet duidelijk leesbaar
(met blokletters) ingevuld en aldaar weer
worden ingeleverd. Zij, die verzuimen een
dergelijk formulier in te vullen, komen
niet in aanmerking voor een nieuwe levens-
middelenkaart, die begin Maart zal wor
den uitgereikt.
„DAPPER zijn, nog even je
TANiDEN OP ELKAAR".
Die woorden, in je eigen landstaal
tot je gesproken, duizenden kilometers
van je geboortegrond, terwijl je daar
ergens in een veldlazaret ligt, die
woorden halen je er bovenop.
Die woorden doen je beseffen, dat
er riaast de vele en goede kameraden,
die met je zijn opgetrokken tegen het
bolsjewistische gevaar, voor een veilig
Europa, ook meegekomen zijn: dap
pere jonge meisjes uit je eigerf*land.
Wil je een derzulken zijn, zoo meld
je dan voor de opleiding tot pleegzus-
ter bij het SS-Ersatzkommando Nie-
derlande, Den Haag, Korte Vijver-
berg 5.
van bijzondere beteekenis. Daarnaast on
dernemen zij naar het Zuiden, in de richting
van de stad Loega een aanval. Wat de
tweede stootrichting betreft, die ten Noord-
Westen van het Ilmen-meer, rukken de
aanvallers naar het Noord-Westen op naar
Luga, wellicht het doel van de gesynchro-
niseerde operaties van Noord en Zuid. De
Russen m.a.w. willen niet alleen terrein-
winst, maar bovenal een omsingeling trach-
ten te bewerkstelligen. Al deze bewegin-
gen zijn nog in voile ontwikkeling, zoodat
de Duitschers geen juist beeld kunnen
geven van het verloop van het front, maar
zich ook niet aan voorspellingen willen
wagen over den uitslag van dezen harden
strijd, dit te meer omdat zij verwachten,
dat de aanvalskracht van den tegenstander
aan het geheele Noordelijke front nog zal
worden verhoogd. De door de Russen be
haalde terreinwinst en tactische successen
verheelt men inmiddels echter niet.
In het Zuiden van het front zijn de Sov-
jet-Russen niet alleen bij Tsjerkassy, maar
dezer dagen ook verder naar het Noorden
en in het gebied van Dnjepropetrowsk en
Nikopol opnieuw tot den aanval overge-
gaan. Het terrein van den strijd benoor-
den Tsjerkassy is het gebied ten Westen
van Nowograd-Wolynsk, waar de Rusisen
uit den sector Sarny (in het vroegere
Polen) met aanzienlijke formaties operee-
ren. De opmarsch geschiedde eerst'. in
Westelijke richting en is vervolgens naar
het Zuiden afgezwenkt, klaarblijkelijk met
Rowno als doel. Ten Oosten van deze
stad zijn harde gevechten gaande.
De andere aanval in het Zuiden is gaan
de als een strategisch gecombineerde bewe
ging in het gebied van den benedenloop
van den Dnjepr, waar de aanvallers aan
den eenen kant op den rechteroever van
den Dnjepr ten Zuid-Westen van Dnjepro
petrowsk en anderzijds tegen het Duitsche
bruggenhoofd bij Nikopol de acties hebben
hervat.
De Noord-Italiaansche stad Bologna is
Wioensdag wederom door vijandelijke
terreurbommenwerpers aangevallen. De
burgerbevolking leed verliezen en in woon-
wijken werden vernielingen aangericht.
Bovendien werden talrijke onvervangbare
kunstwerken en oudheden verwoest. Onder
de verwoeste gebouwen bevindt zich het
aartsgymnasium, de historische vroegere
zetel van de beroemde universiteit van
Bologna. Voorts is de kerk Santa Maria
dei Bulgari en de Romaansche kerk San
Giovanni zwaar getroffen. Zware schade
kreeg verder de kathedraal van San Pietro
met het daarnaast gelegen aartbisschoppe-
lijk paleis. Het historische Vlaamsche
college is geheel vemield.
Tijdens den Anglo-Amerikaanschen ter-
reuraanval op Ferrara op 31 Januari, die
vooral op de voornaamste verkeerswegen
in de binnenstad was gericht, werd ook het
historische Domgebouw getroffen. Ver-
scheidene andere oude, monumentale ker-
ken, het kerkhof, een ziekenhuis en talrijke
woonhuizen werden vernield.
ELITE-TROEPEN BIJ NETTUNO.
Te Berlijn wordt vernomen, meldt S.P.T.,
dat de bij Nettuno vechtende Geallieerde
troepen elite-troepen zijn. De Engelschen
hebben o.a. hun eerste divisie infanterie
aan land gezet. Deze bestaat uit garde-
regimenten en de officieren zijn leden van
de Britsche aristrocratie. De Amerikanen
in dit gebied maken deel uit van parachu-
tisteneenheden en behooren dus ook tot
elite-strijdkrachten. Op Sicilie hebben de
Amerikanen zoo juist speciale ,,Ranger-
bataljons aan land gezet. Aan Duitsche
zijde strijdt o.a. de divisie Hermann Go
ring", zoodat men wel kan zeggen, dat in
dit gedeelte van Italie het puikje der
Geallieerde- en Astroepen tegenover elkaar
Volgens de laatste berichten van het
Nettuno-front ligt de stad Littoria, de
grootste en mcdernste stad van het fas-
cisme, gebouwd op de plaats van de droog-
gelegde Pontijnsche moerassen, onder het
geschutvuur—yan de Geallieerde vloot. Er
is belangrijke schade aangericht.
DE AANVALLEN OP SOFIA.
Interinf meldt uit Sofia: Engelsch-
Amerikaansche terreur-aanvallen op de
Bulgaarsche hoofdstad hebben den wil van
het Bulgaarsche volk zijn rechten te hand-
haven en zijn eenheid te bewaren niet
kunnen breken. De vijandelijke aanvallen
waren verschrikkelijk en hevig. Zij hebben
het centrum van de Bulgaarsche hoofdstad
getroffen en zwaar verwoest. Waar vroe-
ger op bekoorlijke wijze midden-Europee-
sche levensvormen met het eig'en karakter
van Zuid-Oost Europa in aanraking kwa-
men, ziet men thans slechts beelden van
verwoesting en zinnelooze vernieling. Het
drukke verkeerscentrum van de stad, de
dichtbevolkte woonwijken, zijn door vele
honderden bommen getroffen en talrijke
cultuurmonumenten zijn beschad'gd. Ver-
wopstin^en werden aangericht in de nabij-
heid van de kerken Alexander Newski en
Sweta Nedelja aan de Sobranje, het ge-
touw van den metropoliet, den dierentuin,
enz.
De eerste dagen na den aanval was de
ontsteltenis te Sofia groot. Gelukkig heeft
de bevolking van de hoofdstad de banden
