TERNEUZENSCHE COURANT
Buitenland
Sinnenland
No. 10.562
VRIJDA6 3 DECEMBER 1943
83e Jaargang
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENHEBLAD VObK ZEEUWSCH-VLAANDEREN
,,ZiG, dfi maan schijnt....
DUITSCH WEERMACHTSBERICHT.
Hevige aanvallen verijdeld bij
autoweg van Smolensk.
Blijft bij luchtalarm in huis.
8S?s
Wm>,
wm
VERSCHIJNT IEDEREN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Dlrecteur: I. VAN DE SANDE Hoofdredacteur: N. J. HARTE - TERNEUZEN - XeL 2298
Dezer dagen, of liever nachten, toen ik
alvorens in bed te duiken het bekende zwarte
T)apier voor mijn zolderraam optrok, zag ik
hem eensklaps, als in een vizioen! Zijn fraaie
schimmel stond, den fijnen kop Ihooggeheven,
als had hij Arabisch ras, schrap tegen de hel
ling van een dak. Zijn kromstaf teekende, m
gezelschap van eenige schoorsteenpotten,
scfcierp af tegen de nachtiucht, en m het
maanVieht waren zijn voorhoofd, onder den
statigen mrjter, en de zij'ige witte daard, die
in het koeltje vaneenspleet en wuifae, zeer
eerbiedwekkend. De bfjna roerlooze eenheid
van iieiligen ruiter en legendarisch ros leek
op een standbeeld, opgesteigerd onder de
sterren
'Het o-eluid, dat het zoldervenster maakte,
toen ik het openstiet, verbrak iets als van be-
tooveoing.
St. Nicolaas wendde het gelaat; zag, sohuin
naar beneden blikkend, mij zwijgend aan.
Zijn oogen hadden een uitdrukking, die ik
daarin niimmer had kunnen veronderstellen.
Zij toonden niet de hoekrimpeltjes van een
blijde goedmoedigheid, als die hem bij oud en
jong hebben bemind gemaakt. Eerder leek
het of de ,,Verwinnaar", want dat beteekent
zijn naarn imimers, zichzelf had verloren in
een verdooldheid, een verbijstering.
Door deze eenzaamheid, die ik zijn oogen
ontwaardde, merkte ik eerst op, dat de heilige
blsschop ook inderdaad a 11 e e n was, dus
zonder zrjn trouwen sehaduw, den moor.
Natuurlijk, ik kon mij meer niet stilhouden.
,,Uwe doorluchtige hoogwaardigheid
zeide ik, in den meest letterlijken zin tegen
hem opziende, „zou ik U een vraag mogen
doen, ondanks dit vergevorderde uur?"
De uitdrukking in de oogen die zoo oud,
oud waren, versmolt tot iets dat nu op volsla-
gen gelatenheid geleek.
,,Mijn zoon", zoo antwoordde (hij met een
zucht, ,,er is, ook zonder u, reeds zooveel ge-
vraagd, b.v. banket- en choeoladeletters,
tabak, sigaren en sigaretten, horloges, gou-
den en zilveren sieraden, iikeuren, bols en
wijnen, speelgoederen van oude samecistelling,
gebreide wollen onderltleeding, kousen, vei-
ligheidsischeermesjes, haarkammen, borstels,
handschoenen... Wat van deze artikelen tot
de consumptiewaren mocht behooren, moet u
van uw lijstje schrappen. Ook het overige is
weliswaar z6er, zeer moeilijk, maar misschien
dat ik uit de tweede hand..."
Het speet mij, een heilige tegen wien ik
zoo opzag, aldus als een negociant te hooren
spreken. Docti wat wilt u, zelfs aan wel-
dadigheid en naastenliefde zijn thans, juist
door de schaarschte, die zij .bestrijden moeten,
zekere grenzen gesteld...
,,Waar is Zwarte Piet, Uw Pedro?" ver-
duidelijkte ik, in een poging tot Spaansch
spreken.
„Pieter is elders!" antwoordde de Sint, met
een afwerend gebaar, en ik zag dat een zeer
samengestelde frons, als een forsche noten-
balk, zijn breede voorhoofd oprimpelde. Daar-
op vervolgde hij,,De lieden van dit land ver-
wiarden hem, met al hun zwarte markten,
zwarte goederen, zwarte winsten. Eerstrol-
den hij zijn oogen van pret en overmoed; blij
met zijn zwarte komaf, zijn oorringen en zijn
kroeskop. Maar toen hij mijn imkoopen doen
zou, meenden zij, dat hij ook een zwarte ziel
Aad, en zich tot woeker leenen zou. Ik moest
hem betioeden voor hun zwarte geld, dat be-
vuild is door hun zondige zwarte (handen.
En zoo", besloot de goede Sint, ,,houd ik dit-
maal nauwlijks een strooitocht, m6er is het
een herioneringsreis. Indien U derhalve iets
van mij zoudt willen aanvaardenSin-
terklaas zette zich vaster in den zadel, en
reeds strekte ik onwillekeurig de hand uit
llaat het dan deze raad wezen: ,,Mijn
zoon, hoed u voor al wat zwart is, het wenpt
een sehaduw over uw eigen hart en dat van
anderen. En u weet bovendien". hij glim-
lacCite met precies dezelfde oolijkheid, die ik
me altijd van (hem voorgesteld had, ,,stoute
kinderen. groote en kleine, komen tenslotte
toch altijd in den zak!"
Meteen glipte de schimmel omhoog over
den daknok met een pracjitig veerenden
sprong, die oude heilige blijft een onver-
vaard ruiter! en gaf mij den nakijk, over
zijn achterdeelen en wild wuivenden staart.
Het opperbevel der weermacht maakte
Donderdag bekend:
In de groote bocht van den Dnjepr viel de
vijand slechts op enkele plaatsen met vrij
zwakke strijdkrachten tevergeefs aan.
Daarentegen namen de gevechten om de pene-
tratie ten Zuidwesten van Krementsjoeg in
hevigheid toe. Een doorgebroken vijandelijk
bataljon werd in een tegenaanval vemietigd
Bij Tsjerkassy hebben onze troepen in een
succesvol verloopende tegenaanval het tijde-
lijk ingesloten, onder bevel van majoor Kaest-
ner dapper strijdende grenadiersregiment 105
ontzet. Tusschen Pripet en Beresina werde'n
verscheiden in de vorige dagen ontstane pene-
traties door tegenaanvallen opgeheven en aan-
vallende vijandelijke gevechtsgroepen terug-
geworpen. Ten Noordwesten van de monding
der Beresina werden vrij sterke gereedstaande
strijdkrachten der bolsjewisten door doel-
treffende aanvallen der luchtmacht en het
geconcentreerde artillerlfevuur uiteengeslagen.
Ten Westen van Kritsjef duren de harde
gevechten voort.
Aan den autoweg van Smolensk duurt de
afweerslag met toenemende hevigheid voort,
De bolsjewisten liepen met 22 infanterie-
divisies tot in den nacht storm op de Duitsche
stellingen. Onze troepen sloegen hen bloedig
terug en behaalden zoodoende gisteren een
nieuw afweersucces.
Ten Zuidwesten en ten Westen van Newel
verliepen eigen aanvalsoperaties in weerwil
van het taaie vijandelijke verzet succesvol.
Boven het Oostelijke front werden in No
vember 805 Sovjet-vliegtuigen, waarvan 54
door formaties van het leger, neergeschoten.
Kapitein Barkhorn, groepscommandant bi;
een jachteskader, behaalde zijn 200ste over-
winning in de lucht.
Aan het Zuid-Italiaansche front nam de
vijandelijke aanvalsactiviteit in den Oostelij
ken sector tijdelijk af. iSlechts op een pun:
vielen Britsche strijdkrachten gesteund door
pantserwagens, viermaal achtereenvolgens
onze sitellingen aan. Zij werden bloedig afge
slagen, eenige pantserwagens werden stuk ge-
schoten. Duitsche slagvliegers plaatsten tref-
fers op vijandelijke batterijen aan den mond
van den Sangro en vernietigden een aanzienlijk
aantal auto's. In luchtgevechten werden acht
vijandelijke vliegtuigen neergeschoten.
Formaties Amerikaansche vliegtuigen deden
gisteren overdag een aanval op West-Duitsch-
land en lieten bommen op eenige plaatsen
vallen. Bij dezen aanval verloor de vijand 42
vliegtuigen, in hoofdzaak zware viermotorige
hammenwerpers.
In den afgeloopen nacht vielen Duitsche
vliegtuigen doelen in Zuid-Engeland aan.
Torpedomotorbooten brachten in den afge
loopen nacht vlak ogder de Engelsche Zuid
kust een schip van 1000 ton, dat deel uit-
maakte van een krachtig beschermd Britsch
kustkonvooi, tot zinken.
DE ZWARE LUOHTAANVALDEN
OP BERLIJN.
Verslag van een ooggetuige.
De correspondent van de Ned. Ooriespon-
dentiedienst meldt uit Berlijn: De sirenes
loeiden. Op zichzelf niets bijzonders, want
-ii__-r-,i- t~t A /T now rn
in heel Europa loeien de sirenes. Maar in
Berlijn loeien zij toch anders dan in Neder-
land, niet alleen omdat haar stem dieper en
langzamer is en daardoor klaaglijker klink-t,
maar ook omdat in Nederland de Tommies
er in den regel alleen maar overheen willen,
terwijl zij er in Berlijn nooit alleen maar over
heen willen, doch altijd aan het doel van hun
reis zijn.
De sirenes loeiden. De nacht leunde als
een inktzwarte massa tegen de vensters. De
wolken hingen laag en het was nevelig, zoo-
dat zelfs de contouren der huizen aan den
overkant niet tegen de lucht afstaken. Regen
druppels tikten tegen het glas. Neen, dat
kon niet veel zijn. Hoogstens een poging, om
morgenochtend weer voor een Londensche
microfoon te kunnen verkondigen: Out- Mos
quito bombers raided Berlin last night". En
het was zoo gezellig warm boven. En het was
zoo koud in den voehti-gen kelder, sinds ons
potkacheltie wegens gevaar voor rookver-
stikking in geval wij bedolven zouden raken
nonactief is gesteld. En ik had nog werk.
Ik bleef aan mijn schrijfmachine zitten, ter
wijl mijn vrouw de tassehen, de lcoffers, met
hetgeen we in elk geval wilden redden, in de
gang zette. Buiten remden de trams. Een-
zame auto"fe zochten een plaatsje op de trot-
toirs om eventueel niet in den weg te staan.
Over de were-ldstad Berlijn daalde de intense
stil-te, die altijd op het gehuil der sirenes volgt.
Een kwartier -ging voorbij. Toen viel er
ergens ver een schot. Dozijeen batterijen
luchtdoelgeschut bulderden er op los, zoodat
het klonk als een donderslag in het gebergte,
die door de echo tot in het oneindige wordt
herhaald. Met razende snelheid spreidde zich
het kanongedaver van den uitersten rand der
stad over "het geheele stadsge'bied uit. Sper-
vuur, Dus toch? Maar reeds memgde zich
het geronk van honderden vliegtuigmo-toren
in het pandemonium van de Flak.
Op straat snerpte een politiefluitje en
ieimand schreeuwde: ,,Licht uit!" Automatisch
draaide ik mijn bureaulamp uit, ofschoon
mijn verduistering in orde is. Het politiefluitje
bleef echter sn<¥r-pen en het geschreeuw hield
ook Etan. En toen klonk er een nieuw geluid.
Ik weet er geen anderen haam aan te geven
dan gerommel. Maar dan een gerommel, dat
dreunt in je hersenen, zoodat je suf wordt en
even op je tanden moet bijten. Ik weet niet,
of u het gerommel kent, dat 10 of 20 secon-
den van te voren een aardibeving aankondigt.
Het gerommel echter, waarin honderden, dui-
zenden neerkletterende staafbrandbommen,
dof knallende stalen flesschen fosfor, met
barstend geweld explodeerende brisantbom-
men en aanhuilende luchtmijnen met dien
door alle spleten en gaten gierenden lucht-
druk ontploffen, is daarvan een veelvoud, of
schoon je er spoedig zoo door afstompt, dat
je ooren het geluid nauwelijks nog opnemen
en de verschillende geluiden niet meer onder-
scheiden.
Langs de gordijnen zag ik, dat de lucht
nu niet zwart meer was, maar melkblank, als
matglas, waar de zon op schijnt. Dozijnen
lichtkogels moesten er in de wolken aan hun
parachutes neerdwarrelen. Op straat flak-
kerden hier en daar blauw-gele vuren, als
gaspltten in een ouderwetsche palingkraam.
Brandbommen
Aan den overkant lekte een klein, bijna on-
schuldig vlammetje achter een raam. Plot-
seling ging de verduistering in vlammen op
en in een onwezenlijk fel licht zag men een
voornaam gemeubileerde kamer. ..Licht uit".
Van de vierde verdieping werden er emmers
water- naar beneden gemi-kt, die werkelijk
doel troffen. Er werd op de deur gebonsd.
De ..Luftschutzwart" elk Berlijnsch huis
heeft zijn eigen hoofd van de luchtbescher-
ming, omdat er in die huizen zelden minder
dan een dozijn gezinnen woont, kwam mijn
hulp inroepen, omdat wij te weinig mannen
in huis hebben. Stalen helm op, het gasmas-
ker bij de hand, dat als rookmasker onvol-
prezen diensten verricht, handschoenen aan
tegen fosfor: daar gingen wij. Voor op de
Luftschutzwart", een che-mieus, die nog net
voor het uitbre'ken van Sen oorlog is terug-
gekomen uit Londen, waar hij jarenlang had
gewerkt, daar achter zijn plaatsvervanger,
een Saksische advocaat, vervolgens een tand-
arts, die weliswaar de Duitsche nationaliteit
bezit, maar wiens grootvader nog Amerikaan
was, en ten slotte ik. Op de trap fluisterde
de Luftschutzwart", dat er brandbommen
waren gevallen dat had ik al gezien en
dat wij ons gereed moesten houden om te
blusschen, indien ook wij getroffen waren.
Op de derde verdieping was alle in orde. Op
de vierde verdieping ook, wat een goed teeken
was: want de stalen fosforflesschen slaan al
tijd tameij-k diep door.
Naar den zolder. De deur ging open en...
bijtende rook sloeg ons tegemoet. Zoo'n ont-
dekking loopt je als een emmer koud water
cftrer den rug. Maar de zenuwen nemen dan
de overhand en je handelt verder automa
tisch. Het heele geval had niet veel om het
lijf. De modeme oorlog bestaat voor 80 pro-
cent uit lawaai en slechts voor 20 procent uit
gevaar", vertrouwde mij onlangs een Duitsche
collega toe, die pas een jaar Oostelijk front
achter dn rug had. Ons thermietbommetje
werkte zonder lawaai, maar met angstwekkend
veel rook. W|ij vonden het kleine, smeulende
ding ten slotte in een haifebalk. Met een stok
werd het naar beneden gehaald en onder nat
zand bedolven. Ofschoon het tot tweemaal
toe weer aan het branden sloeg, heeft het geen
schade aangericht.
Het inferno buiten h'ield aan. Vreemd, dat
wij daar op zolder nauwelijks op hadden gelet.
In den kelder hoorden wij weer het kanonge*
dayer, het motorengeronk, de dreunende ont-
ploffingen. De fundamenten van het huis
kreunden. De luchtdruk rukte aan de deuren.
Het sneeuwde kalk. Er zat nu niemand in
zijn stoel te dommelen. Er zat zelfs heele-
maal niemand en alien stonden in een kring
bij de deur. Er werd druk gesproken en er
viel telkens een diepe stilte, als na een zwa-
ren slag het licht even uitging.
29 minuten.
Wjij kuch'ten met droge lippen. Wij herhaal-
den steeds vaker onzen rondgang door het
huis, omdat de rook verstikkend begon te
worden en het steeds onbegrijpelijker leek, dat
het bij ons niet brandde. Doch een gelukkig
gestemte behoedde ons. Bloedrood was de
lucht. De -straten waren helderder verlicht
dan overdag in deze trieste Novemberdagen.
De vlammen laaiden op, slechts enkele huizen
van ons vandaan. Te redden leek er niets,
maar toen wij ten slotte alles, wat wij er uit
hadden kunnen sleepen, in den hoofdingang
en o-p de binnenplaats hadden staan, was het
toch nog heel wat. Alleen vraag je je later
af, wie zich in die vlammenzee heeft gewaagd,
om er een rieten prullemand uit te halen of
een emaille pannetje met vele butsen
Als het signaal Alles veilig" wordt ge-
geven drijven er dikke rookgevaarten om de
sirenes. Vele sirenes ook zijn verstomd. Een
dichte aschregen valt, bijtend scherp als felle
vorst, nu het laaiende vuur overal zuurstof
aanzuigt en zoodoende een waren storm ver-
Het gaat om uw leven.
Een stad in het Oosten van ons land, een
buitenwijk. Aanzwellend motorgeronk. Daar-
tusschen het gedonder van afweergeschut. het
gerikketik van boordwapens. Luchtgevechten!
Haar nieuwsgierigheid dreef haar naar
huiten met het jongste kind op den arm en
haar driejarig zoontje huppelend voor haar
uit. Ze keerde nog even terug om haar man
te roepen, want het schouwspel daarhoven
werd steeds fantastischer. Nog eens riep zij
haar mant, want ook hij moest daarvan ge-
nieten. J
Een hevige slag! Een doordringend gegil!
Vuur aan alle kanten! Het kind op haar arm
een vuurzuil evenals zijzelf. Het zoontje
klemt zich in zijn angst aan moeders rokken
vast: dire levende, menschelijke fakkels.
Haar man springt toe. Hij ziet slechts dat
het liefste wat hij heeft, aan de vernietigmg
is prijsgegeven. Hij rukt, waar hij rukken
kan, de brandende kleeren af. Dat zijn han
den, zijn armen, zijn kleeren, zijn hoofdhaar
in brnd staan. Hij beseft het niet. Met .totale
uitschakeling van zichzelf strij-dt hij, worstelt
hij met dien vreeselijken vijand, het vuur.
Zonder wapenen! Had hij maar water, water!
Het is er niet. Er ligt nog een laken op de
bleek. Hij slaat heht zijn vrouw om. Po-ver
resultant
De dood heeft zijn prooi gekozen, die ont-
gaat hem ook dezen keer niet!
Van het jongste kindje bleef ongeveer niets
over vrouw en zoontje stierven nog denzelf-
den nacht, hij zelf onder hevige pijnen twee
dagen daarna.
Dat gebeurde in 1943 in het Oosten van ons
land. Een voorval uit ve -schillende andere!
Nog steeds gaan in Nederland de meeste
menschen, die hij luchtalarm op straat zijn,
niet in huis of in een schuilgelegenheid.
Hoogstens staan ze gedwee op de trottoirs
tegen de huizen. Zoo belemmeren ze althans
den luchtbeschermingsdienst niet, als die
mocht uitrukken.
Laat bij luchtalarm de voorbijgangers in uw
woning. In |de gang is Wei plaats. Als ge
op straat zajt, vraag toegang tot een huis, een
winkel of zoek dekldng in een openbare
schuilplaats.
Spoedige hulp voor
oorlogsgewonden in
Frankrijk. Dezer
dagen werd in Frank
rijk een nieuwe met
alle moderne hulpmid-
delen uitgeruste motor
wagon in dienst ge
steld, welke overal
waar de snelste hulp
aan hen, die tenge-
volge van den oorlog
gewond raakten,
noodzakelijk is, ge-
bruikt kan worden.
Deze nieuwe motor-
wagon biedt plaats
aan 40 gewonden en
heeft een maximum
-ijsnelheid van ca.
150 km per uur.
(Transoceaci/
Europapress Pax-s)
oorzaakt, die op zijn beurt de vlammen hoo-
ger doet gieren.
Het lijkt een onvergetelijke nachtmerrie
van uren. Toch heeft de eigenlijke aanval
precies negen-en-twintig minuten geduurd.
ONDERHOUD CHURCHILL—ROOSEVELT—
TSJANG KAJ SJEK.
Reuter meldt, dat te Cairo een conferentie
van eenige dagen heeft plaats gevonden tus
schen den Engelschen premier, Winston Cnur-
chill, president Franklin D. Roosevelc, en den
Chineeschen staatschef maarschalk Tsjang
Kai Sjek.
In den loop van deze week, zal een commu
nique worden uitgegeven, waarover men het
na de conferentie eens is geworden. Tijdens
de conferentie is Cairo practisch van de bui-
tenwereld afgesloten geweeart. Roosevelt en
Tsjang Kai Sjek, die door zijn vrouw werd
vergezeld, zijn per vliegtuig naar Cairo ge-
komen, Churchill per schip.
Na het langdurig onderhoudt te Cairo zijn
Churchill, Roosevelt en Tsjang Kai Sjek thans
op weg ,,naar de een of andere plaats in Iran",
waar zij Stalin zullen ontmoeten. Als plaats
van samenkomst wordt de hoofdstad Teheran
genoemd.
VOORTZETTING VAN DEN STKI.JD
TEGEN APAN.
Het D.N.B. ontleent aan den Britschen be-
richtendienst: Omtrent de conferentie tus
schen Roosevelt, Churchill en Tsjiang Kai-
sjek in Kairo is een communique gepubliceerd,
waarin gezegd wordt, dat de conferentie vijf
dagen heeft geduurd. Talrijke militaire en
politieke leiders der geallieerden hebben eraan
deelgenomen. In het communique wordt
- voorls gezegd, dat de inilitau c misaie tot over-
eenstemming zijn gekomen ten aanzien van
de toekomstige militaire operaties tegen Ja
pan. De geallieerden hebben hun besluit
bekend gemaakt om tegen hun vijanden een
onafgebroken druk ter zee en te land en in
de lucht uit te oefenen. De drie geallieerden
voeren dezen oorlog, aldus het communique,
ter onderdrukking en bestraffing van de
agressie van Japan. Zij begeeren, aldus het
communique, voor zichzelf geen winst en heb
ben geen gedachten aan een territoriale expan-
sie. Het is hun doel dat Japan alle eilanden
in de Stille Zuidzee, die het sedert het begin
van den eersten wereldoorlog in 1914 in zijn
macht heeft gebracht of bezet, afgenomen
worden en dat Mantsjoerije, Formosa en de
Visschers-eilanden teruggegeven worden aan
China. Verder is besloten, dat Korea te zijner
trjd vrij en onafhankelijk zal worden. Met
deze doelen voor oogen zullen de drie geal
lieerden tezamen met de in den oorlog zijnde
vereenigde naties ook verder de zware en
iangdurige operaties doorzetten welke noodig
zijn om te komen tot een onvoorwaardelijke
capitulatie van Japan.
De Britsche berichtendienst publiceert een
lijst der deelnemers aan de conferentie. Van
de zijde der Vereenigde Staten waren aan-
wezig o.m. admiraal Leahy, chef van den staf
van Roosevelt, generaal Marshall, chef van
den legerstaf, admiraal King, commandant
der vloot, generaal Arnold, chef van de lucht-
strijdkrachten van het leger, Harry Hopkins,
gevolmachtigde voor de leen- en pachtwet,
Harriman, ambassadeur te Moskou, Winant,
ambassadeur te Londen, en Steinhardt, am
bassadeur te Ankara.
Engeland was vertegenwoordigd o.m. door
Eden, minister van buitenlandsche zaken,
Lord Leathers, minister vaei oor logs transport
en scheepvaart, Sir Allan Brooke, chef van
den staf van het Britsche rijk, luchtmaar-
schalk Portal, chef van den staf der 1-u-cht-
strijdkrachten. admiraal Ounninglnem, Eersten
iZeelord, en het Britsche militaire lid der mis-
sie van den gemeenschappelijken generalen
staf te Washington, Sir John Dill.
Voor China namen aan de conferentie onder
meer deel generaal Sjan-tsjan, chef van het
bureau voor buitenlandsche politiek bij den
raad voor militaire aangelegenheden, en oud-
minister Wang Tsjinghoei, secretaris van den
oppersten verdedigingsraad.
Naar het Exchange Telegraph uit Kairo
meldt, is de conferentie geihouden op een
door prikkeldraad omgeven gefoied, waarom-
heen zich een mijnenveld uitstrekte. De toe-
gangen werden door de machinegeweernesten
bewaakt. Andere voorzorgsmaatregelen waren
een speciale schuilkelder, een speciale brand-
weer en afweerbatterijen. De drie staatslieden
beschikten elk over een lijfgarde. De alge-
meene bewakingsdienst werd door marine-
troepen gedaan.
De conferentie was dus geheel van de bui-
tenwereld gelsoleerd, zoodat de pers geen in-
lichtingen heeft kunnen krijgen. Leden van
de geheime po-litie en uitgezocht personeel van
den Chineeschen, Britschen en Amerikaan-
schen veiligheidsdienst waren zelfs over de
zalen en vertrekken der hotels en bars ver-
deeld, teneinde elke poging om inlichtingen te
verkrijgen te verhinderen. Het was voor bur
gers en niet gemachtigde militairen onmoge-
lijk de zone waar de conferentie gehouden
werd, te naderen. Geen enkele van de onge
veer 70 dagbladcorrespondenten, die naar de
conferentie waren gekomen, heeft ook maar
een van de voornaamste deelnemers aan de
conferentie gezien. Alle berichten over de
conferentie werden verstrekt door vier offi-
cieele waarnemers.
AMERIKAANSCHE VLIEGTUIGEN
BOVEN WEST-DUITSCHLAND.
Het D.N.B. meldt uit Berlijn:
Amerikaansche formaties bommenwerpers,
die met gebruikmaking van de bewolking in
de middaguren van 1 December naar West-
Duitsch gebied waren gevlogen, zijn door
Duitsche luehtverdedigingsstrijdkrachten ener-
giek en met succes bestreden. De Amerikaan
sche jagers begeleidden ook bij deze actie de
bommenwerpers niet op den geheelen weg,
doch lieten hen hoven DuTtsch gebied alleen
verder vliegen. Een groot aantal jagers en
jachtkruisers viel de vijandelijke bommenwer-
pers onvervaard aan. De bevolking van het
West-Duitsche gebied werd getuige van het j
neerstorten van verscheidene vijandelijke toe-
stellen Volgens de berichten werde'n 39 Ame
rikaansche vliegtuigen neergeschoten, name-
lijk 13 Boeings en 11 Liberators benevens 15
jagers, waarvan 12 Thunderbolts.
KOROSTEN WEER IN DUITSCHE
HANDEN.
Naar de correspondent van het A.N.P. uit
Berlijn meldt, hebben de Duitsche troepen de
plaats Korosten in de Sowjet-Unie heroverd.
TOESPRAAK VAN HITLER TOT
JONGE OFFICIEREN
Hitler heeft dezer dagen het woord gevoerd
voor ongeveer 20.000 pas benoemde jeugdige
officieren van het leger, de marine, de lucht
macht en de Waffen-SS. Hij gaf een uiteen-
zetting van de oorzaken van den Duitschland
opgedrongen strijd.
Wanneer Duitschland dezen strijd voor zich
zelf en voor Europa niet zou winnen, zoo ver-
klaarde Hitler, dan zou de barbaarschheid
van de steppe over ons continent komen, en
het als drager en bron van menschelijke cul-
tuur verwoesten. Dat dit uiteindelijk de wil
is van degenen, die den oorlog begonnen zijn
en er schuld aan hebben, daar over laten zij
thans zelf geen twijfel meer bestaan. Het in-
ternationale Jodendom bedient zich in gesle-
pen camouflage van vermeende Britsche
staatsbelangen, teneinde daardoor des te ge-
makkelijker de pest van de Joodsche-bolsje-
wistische revolutie tenslotte in Engeland even
als in het overige Europa te kunnen versprei-
den.
Tegenover de door de Joodsche haat gedic-
teerde vernietigingsplannen van de vijanden
stelde Hitler de onwankelbare vastbesloten-
heid van het Duitsche volk om deze wereld-
historische worsteling door uiterste volhar-
ding en het tot het laatste toe inspannen van
alle krachten te doorstaan.
Het volk, dat verliest, houdt op te bestaan.
lets anders te verwachten van dezen strijd dan
overwinnin^ of ondergang is waanzin. Wij zijn
wat menschen en materiaal aangaat pnder
alle omstandigheden in staat ons te handhaven
tegenover onze tegenstanders en het is der
halve ook begrijpelijk, dat wij uiteindelijk
dezen oorlog zullen winnen.
De overwinning heeft nog steeds de Duit
sche vanen bekroond wanneer de Duitschers
bezield waren door een eensgezindheid en on-
wankelbaar geloof in hun eeuwige Duitsch
land.
Juist in de bitterste uren der beproeving
komt het er op aqn, dat de tot de leiding ge-
roepen mannen hun geloof aan de overwin
ning uit hun wereldopvatting putten en het
door hun voorbeeld en hun houding weten over
te brengen op de onder hen staande mannen.
De officier moet derhalve tevens drager zijn
van den politieken wil in de weermacht.
NIEUW OFFENSIEF IN ZUID-ITALIe.
De A.N.P.-correspondent meldt uit Berlijn:
Montgomery heeft, na weken van betrekke-
lijke rust zijn troepen in de Oostelijke sectoren
van het Zuid-Italiaansche front in beweging
gezet. Van Duitsche militaire zijde wordt
medegedeeld, dat het groote offensief, waarop
men reeds gruimen tijd wachtte, thans begon
nen is. Volgens de eerste berichten hebben
de Engelschen thans aan den Noordelijken
oever van de rivier de Sangro een bruggen-
hooM, van waaruit zij hun aanvallen onder-
nemen. Deze worden hoofdzakelijk uitgevoerd
door Canadeezen en Indiers, die deel uitmaken
van het achtste Britsche leger. De stellingen
der Duitschers liggen in de heuvelruggen ten
Noordwesten van de rivier. Over het verloop
van den strijd zijn tot nu toe in de Wilhelm-
strasse geen verdere mededeelingen gedaan.
De A.N.P.-correspondent meldt nader:
Zondagochtend zijn de Anglo-Amerikaan-
sche strijdkrachten in Italie tot het offensief
overgegaan met de bedoeling door de Duitsche
verdedigingslinie heen te breken en voorbij
Rome te komen. Het achtste leger. dat de
meerderheid in de lucht heeft, is na een
enorme artillerievoorbereiding in de bergen
ten Noordwesten van de Sangro tot den aan
val overgegaan. Gesteund door vliegtuigen
rukt het achtste leger op en nadert thans de
Duitsche hoofdverdedigingslinie. Het vijfde
Amerikaansche leger is eveneens in actie ge
komen aan de Tyrrheensche kust. De gevech
ten duren nog. voort, omtrent den afloop kan
nog niets gezegd worden.
Toen kwam Hitler met zijn grootsche taak
en zending. Alleen hij, die behoorde tot het
levend organisme der Duitsche bloedgemeen-
schap, was Duitscher. De oproep tot gemeen-
schapszin en gemeenschapsplichten werd voor
een utopie gehouden. We werden uitgelachen
en gehoond en steeds weer werden de belan-
gen der enkeling op den voorgrond geschoven,
doch een voor §en zijn de velen gekomen die
inzagen, dat wij op den goeden weg waren en
dat niet door beloften, doch door te wijzen op
strijd en offer.
En wat de N.S.D.A.U voor het Duitsche
volk is moet de N.S.B. voor Nederland zijn.
Het moet haar onverschillig zijn of ze de
macht bezit in den Staat, het gaat om den
geest van het volk. Ik wensch u die macht,
aldus spr., heelemaal niet toe, voordat ge uw
volk van dien nationaal-soeialistischen geest
heht doordrongen. We willen u het Duitsche
nationaal-socialisme niet opdringen. Ge moet
zelf voor het ideaal vechten, met als inzet het
wezen en karakter van uw volk. We willen
u nelpen, doch bedenkt, dat het persoonlijk
voorbeeld alleen het geloof hij anderen kan
wekken en een ding kunnen we alien: ons
volk liefhebben uit alle macht. Als de Fiihrer
niet die liefde had gehad, had hij nimmeri zijn
•roeping kunnen vervullen. Dat moet men toch
inzien.
Het hoogste geluk is op te gaan in zijn volk,
alles voor het volk te geven, voor iets hoogers
dan het eigen ik. Pas als men voor zijn vo'k
de offervreugde van een moederhart kent,
ervaart men welke ongelooflijke krachten zich
losmaken, en wie handelt uit liefde voor zijn
volk, handelt goed en vergist zich nooit. Het
meest zuiver is deze idee vastgelegd in het
woord van den Fiihrer: „Du bist nichts. Dein
volk ist alles".
RIJKSOQMMISSARIS IN GOUW
WESER-EMS.
De Rijkscommissaris, Rijksminister Dr.
Seyss-Inquart, heeft, op uitnoodiging van den
gouwleider en Rijksstadhouder Paul Wegener,
een bezoek van verscheidene dagen gebracht
aan den Gouw Weser-Ems, dat als nabuurland
van Nederland van ouds door talrijke banden
met Nederland is verbonden. De Rijkscommis
saris heeft te Oldenburg en te Bremen econo-
mische bedrijven en cultureele instellingen be-
zichtigd. In de feestzaal van het nieuwe raad-
huis te Bremen hield de Rijkscommissaris een
voordracht voor vooraanstaande persoonlrjk-
heden uit het politieke, economische en cul
tureele leven.
„World Tribune", Engelsch tijdschrift,
artikel van Amery Reves, 9-10-'43:
„De grondslagen van het Atlantic
Charter zijn volkomen onjuist. Zij vor-
men slechts een wederopwarming der
Wtopische denkbeelden van Wilson, die
tusschen de beide wereldoorlogen hebben
geheerscht. Het is waanzin zich in te
beelden, dat zij na dezen oorlog beter
zullen werken. Het Atlantic Charter is
derhalve een document, dat niet in over-
eenstemming is met den tijd."
HET HOOGSTE GELUK IS OP TE GAAN
IN ZIJN VOLK.
In een rede, welke Dienstleiter Ritterbusch
ter gelegenheid van het tienjarig bestaan der
plaatselijke afdeeling der NjS.D.A.P. te Hen-
gelo (O.) heeft gehouden, legde hij de funda-
menteele waarden van het nationaal-socialis
me hloot. Van geweldige beteekenis is, aldus
spr.j dat Hitler niet slechts naar de macht
greep, doch veel verder zag. Zijn door het
joodsche verraad van 1919 vergiftigde en ge-
broken volk gaf hij een nieuwe idee en een,
nieuw geloof; hij schiep zijn beweging niet om
de macht in den staat te veroveren, doch om
een grootsch doel na te streven, een doel, dat
nog niet is bereikt, doch waarvoor nog vele
generaties zullen moeten strijden.
Zooals het karakter van een mensch blijkt
uit zijn daden, zoo is het ook met een volk.
Daarom kan een volk, ingesteld op liberalisme
of marxisme, nimmer het socialisme opbou-
wen. Het Duitsche volk echter staat boven de
materieele dingen. Niet de economie bestemt
ons lot, doch wij, Duitsche menschen, aldus
spr., bestemmen ons lot zelf. Hier ligt de vrij-
heid tot welke de Fiihrer opriep, de vrijheid
van den geest, van den wil en eigen besluit.
In deze vrijheid kunnen we dezen zwaren tijd
doorkomen in rust en zelfverzekerdheid.
Anders dan vroeger begrijpt de Duitsche
mensch thans, dat hij midden in zijn volk
moet staan. Uit de verhouding tot zijn volk
is de waarde van den mensch af te leiden.
Uit de tegennatuurlijke leer van het libe
ralisme werden vele ellenden geboren, want
de ego'ist vertrapt en vernietigt op zijn weg
den mensch ter wille van het voordeel. Een
legitieme zoon van het liberalisme was b,et
marxisme. Bij den arbeider verwekte het ver-
langen naar iets hoogers, doch de samenbun-
deling der werkers leidde niet tot de vorming
van een groote gemeenschap, doch slechts
tot den klassenstrijd. Zonder zich daarvan
bewust te zijn, werd de Duitsche arbeider eeu
strijder tegen de eenheid van zijn volk, dat ge-
broken, verraden en door elkaar geschud aan
den rand van den afgrond werd gebracht. Is
het dan vreemd, dat wij den jood haten?
VERSOHERPING VAN DEN
AANMELDINGSPLICHT.
Door een verordening van den Rijkscom
missaris van 1 December 1943 (112/1943) is
de aanmeldingsverordening aangevuld met de
bepaling, dat thans ook personen, die bij ver-
wanten onderdak vinden en personen, die een
eigen tweede woning (b.v. landhuis, jachthuis)
bewonen, zich binnen 24 uren hij de plaatse
lijke politie-autoriteiten moeten melden. De
strafbepalingen der aanmeldingsverordening
zijn aanzienlijk verscherpt.
MUSSERT BEZOEKT DE TENTOON-
STELLING VAN DE JEU'GDHERBERG-
CENTRAUE.
Mussert heeft Maandagmiddag een bezoek
gebracht aan de tentoonstelling ,,De Jeugd-
herberg van morgen" in het stedelijk museum
te Amsterdam. Onder het kleine gezelschap,
dat hem vergezelde, bevonden zich de hoofd-
stormer van Geelkerken, jhr. S. M. S. de Ra-
nitz, wnd. secretaris-generaal van het depar-
tement van volksvoorlichting en kunsten, de
heer Max Blokzijl, hoofd van de afdeeling
perswezen van dat departement, de Beauftrag-
te voor de stad Amsterdam, dr. Schroeder en
de burgemeester, de heer E. J. Voute. De ge
machtigde voor het jeugdherbergwezen, de
heer G. A. van Dieren, gaf een kort overzicht
van het ontstaan van de tentoonstelling, waar-
na een rondgang gemaakt werd. Mussert liet
zich hierbij volledig over het jeugdherberjg-
werk inlichten en toonde groote belangstelling
voor de toekomstplannen der N.J.H.C.
DE ,LANDWACHT NEDERLAND".
Door een verordening van den Rijkscom
missaris voor de bezette Nederlandsche ge-
bieden van 13 Nov. 1943 is in overeenstem-
ming met den Leider van de Nationaal-
Socialistische Beweging der Nederlanden uit
de leden der N.S.B. en haar organisaties een
gewapende landwacht opgesteld, die tot taak
heeft ter ondersteuning van de gewone politie
en in zeer nauwe samenwerking met deze leven
en goed van de ordelievende bevolking en de
openbare instellingen van elken aard te be-
schermen voor overvallen en sabotage, con-
trole op het verkeer uit te oefenen, alsmede
alle aanvallen op de openbare veiligheid en
orde af te weren.
Deze, verordening en de hieruit voort-
vloeiende opstelling van de Landwacht
Nederland" was. een onvermijdelijke noodzaak.
die voortsproot eendeels uit de talrijke ver-
raderlijke overvallen op leden der N.S.B. en
leden van het politiecorps, anderdeels ook uit
de overvallen op lijf en goed van de bevolking
in Nederland. Uit deze overvallen en sabc-
tagedaden is gebleken, dat in Nederland mis-
dadige elementen aan het werk zijn. voor
welker bestrijding de gewone politie niet sterk
genoeg is. Wanneer daarom is overgegaan
tot de instelling van de Landwacht Neder
land", is dat geschied met het oog op de toe-
standen, welke de openbare orde en veiligheid
in Nederland in gevaar brachten.
De commissaris-generaal voor de veiligheid
en Hdhere SS und Polizeifiihrer, SS-Ober-
gruppenfiihrer Rauter, heeft op grond van de
verordening van den Rijkscommissaris een
beschikking uitgevaardigd, waaruit het
arbeidsressort van de .Landwacht Nederland"
blijkt en waarin de bevoegdheden zijn om-
schreven, welke aan de Landwacht Neder
land" gegeven zijn. Bovendien behelst deze
beschikking de medische en sociale verzorging
der leden van de Landwacht Nederland".
Tot inspecteur-generaal van de Landwacht
Nederland" heeft de Rijkscommissaris den
plaatsvervangenden Leider der N.S.B., van
Geelkerken, benoemd en tot inspecteurs den