TERNEUZENSCHE COURANT Buitenland Sinnenland No. 10.562 VRIJDA6 3 DECEMBER 1943 83e Jaargang ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENHEBLAD VObK ZEEUWSCH-VLAANDEREN ,,ZiG, dfi maan schijnt.... DUITSCH WEERMACHTSBERICHT. Hevige aanvallen verijdeld bij autoweg van Smolensk. Blijft bij luchtalarm in huis. 8S?s Wm>, wm VERSCHIJNT IEDEREN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND. Dlrecteur: I. VAN DE SANDE Hoofdredacteur: N. J. HARTE - TERNEUZEN - XeL 2298 Dezer dagen, of liever nachten, toen ik alvorens in bed te duiken het bekende zwarte T)apier voor mijn zolderraam optrok, zag ik hem eensklaps, als in een vizioen! Zijn fraaie schimmel stond, den fijnen kop Ihooggeheven, als had hij Arabisch ras, schrap tegen de hel ling van een dak. Zijn kromstaf teekende, m gezelschap van eenige schoorsteenpotten, scfcierp af tegen de nachtiucht, en m het maanVieht waren zijn voorhoofd, onder den statigen mrjter, en de zij'ige witte daard, die in het koeltje vaneenspleet en wuifae, zeer eerbiedwekkend. De bfjna roerlooze eenheid van iieiligen ruiter en legendarisch ros leek op een standbeeld, opgesteigerd onder de sterren 'Het o-eluid, dat het zoldervenster maakte, toen ik het openstiet, verbrak iets als van be- tooveoing. St. Nicolaas wendde het gelaat; zag, sohuin naar beneden blikkend, mij zwijgend aan. Zijn oogen hadden een uitdrukking, die ik daarin niimmer had kunnen veronderstellen. Zij toonden niet de hoekrimpeltjes van een blijde goedmoedigheid, als die hem bij oud en jong hebben bemind gemaakt. Eerder leek het of de ,,Verwinnaar", want dat beteekent zijn naarn imimers, zichzelf had verloren in een verdooldheid, een verbijstering. Door deze eenzaamheid, die ik zijn oogen ontwaardde, merkte ik eerst op, dat de heilige blsschop ook inderdaad a 11 e e n was, dus zonder zrjn trouwen sehaduw, den moor. Natuurlijk, ik kon mij meer niet stilhouden. ,,Uwe doorluchtige hoogwaardigheid zeide ik, in den meest letterlijken zin tegen hem opziende, „zou ik U een vraag mogen doen, ondanks dit vergevorderde uur?" De uitdrukking in de oogen die zoo oud, oud waren, versmolt tot iets dat nu op volsla- gen gelatenheid geleek. ,,Mijn zoon", zoo antwoordde (hij met een zucht, ,,er is, ook zonder u, reeds zooveel ge- vraagd, b.v. banket- en choeoladeletters, tabak, sigaren en sigaretten, horloges, gou- den en zilveren sieraden, iikeuren, bols en wijnen, speelgoederen van oude samecistelling, gebreide wollen onderltleeding, kousen, vei- ligheidsischeermesjes, haarkammen, borstels, handschoenen... Wat van deze artikelen tot de consumptiewaren mocht behooren, moet u van uw lijstje schrappen. Ook het overige is weliswaar z6er, zeer moeilijk, maar misschien dat ik uit de tweede hand..." Het speet mij, een heilige tegen wien ik zoo opzag, aldus als een negociant te hooren spreken. Docti wat wilt u, zelfs aan wel- dadigheid en naastenliefde zijn thans, juist door de schaarschte, die zij .bestrijden moeten, zekere grenzen gesteld... ,,Waar is Zwarte Piet, Uw Pedro?" ver- duidelijkte ik, in een poging tot Spaansch spreken. „Pieter is elders!" antwoordde de Sint, met een afwerend gebaar, en ik zag dat een zeer samengestelde frons, als een forsche noten- balk, zijn breede voorhoofd oprimpelde. Daar- op vervolgde hij,,De lieden van dit land ver- wiarden hem, met al hun zwarte markten, zwarte goederen, zwarte winsten. Eerstrol- den hij zijn oogen van pret en overmoed; blij met zijn zwarte komaf, zijn oorringen en zijn kroeskop. Maar toen hij mijn imkoopen doen zou, meenden zij, dat hij ook een zwarte ziel Aad, en zich tot woeker leenen zou. Ik moest hem betioeden voor hun zwarte geld, dat be- vuild is door hun zondige zwarte (handen. En zoo", besloot de goede Sint, ,,houd ik dit- maal nauwlijks een strooitocht, m6er is het een herioneringsreis. Indien U derhalve iets van mij zoudt willen aanvaardenSin- terklaas zette zich vaster in den zadel, en reeds strekte ik onwillekeurig de hand uit llaat het dan deze raad wezen: ,,Mijn zoon, hoed u voor al wat zwart is, het wenpt een sehaduw over uw eigen hart en dat van anderen. En u weet bovendien". hij glim- lacCite met precies dezelfde oolijkheid, die ik me altijd van (hem voorgesteld had, ,,stoute kinderen. groote en kleine, komen tenslotte toch altijd in den zak!" Meteen glipte de schimmel omhoog over den daknok met een pracjitig veerenden sprong, die oude heilige blijft een onver- vaard ruiter! en gaf mij den nakijk, over zijn achterdeelen en wild wuivenden staart. Het opperbevel der weermacht maakte Donderdag bekend: In de groote bocht van den Dnjepr viel de vijand slechts op enkele plaatsen met vrij zwakke strijdkrachten tevergeefs aan. Daarentegen namen de gevechten om de pene- tratie ten Zuidwesten van Krementsjoeg in hevigheid toe. Een doorgebroken vijandelijk bataljon werd in een tegenaanval vemietigd Bij Tsjerkassy hebben onze troepen in een succesvol verloopende tegenaanval het tijde- lijk ingesloten, onder bevel van majoor Kaest- ner dapper strijdende grenadiersregiment 105 ontzet. Tusschen Pripet en Beresina werde'n verscheiden in de vorige dagen ontstane pene- traties door tegenaanvallen opgeheven en aan- vallende vijandelijke gevechtsgroepen terug- geworpen. Ten Noordwesten van de monding der Beresina werden vrij sterke gereedstaande strijdkrachten der bolsjewisten door doel- treffende aanvallen der luchtmacht en het geconcentreerde artillerlfevuur uiteengeslagen. Ten Westen van Kritsjef duren de harde gevechten voort. Aan den autoweg van Smolensk duurt de afweerslag met toenemende hevigheid voort, De bolsjewisten liepen met 22 infanterie- divisies tot in den nacht storm op de Duitsche stellingen. Onze troepen sloegen hen bloedig terug en behaalden zoodoende gisteren een nieuw afweersucces. Ten Zuidwesten en ten Westen van Newel verliepen eigen aanvalsoperaties in weerwil van het taaie vijandelijke verzet succesvol. Boven het Oostelijke front werden in No vember 805 Sovjet-vliegtuigen, waarvan 54 door formaties van het leger, neergeschoten. Kapitein Barkhorn, groepscommandant bi; een jachteskader, behaalde zijn 200ste over- winning in de lucht. Aan het Zuid-Italiaansche front nam de vijandelijke aanvalsactiviteit in den Oostelij ken sector tijdelijk af. iSlechts op een pun: vielen Britsche strijdkrachten gesteund door pantserwagens, viermaal achtereenvolgens onze sitellingen aan. Zij werden bloedig afge slagen, eenige pantserwagens werden stuk ge- schoten. Duitsche slagvliegers plaatsten tref- fers op vijandelijke batterijen aan den mond van den Sangro en vernietigden een aanzienlijk aantal auto's. In luchtgevechten werden acht vijandelijke vliegtuigen neergeschoten. Formaties Amerikaansche vliegtuigen deden gisteren overdag een aanval op West-Duitsch- land en lieten bommen op eenige plaatsen vallen. Bij dezen aanval verloor de vijand 42 vliegtuigen, in hoofdzaak zware viermotorige hammenwerpers. In den afgeloopen nacht vielen Duitsche vliegtuigen doelen in Zuid-Engeland aan. Torpedomotorbooten brachten in den afge loopen nacht vlak ogder de Engelsche Zuid kust een schip van 1000 ton, dat deel uit- maakte van een krachtig beschermd Britsch kustkonvooi, tot zinken. DE ZWARE LUOHTAANVALDEN OP BERLIJN. Verslag van een ooggetuige. De correspondent van de Ned. Ooriespon- dentiedienst meldt uit Berlijn: De sirenes loeiden. Op zichzelf niets bijzonders, want -ii__-r-,i- t~t A /T now rn in heel Europa loeien de sirenes. Maar in Berlijn loeien zij toch anders dan in Neder- land, niet alleen omdat haar stem dieper en langzamer is en daardoor klaaglijker klink-t, maar ook omdat in Nederland de Tommies er in den regel alleen maar overheen willen, terwijl zij er in Berlijn nooit alleen maar over heen willen, doch altijd aan het doel van hun reis zijn. De sirenes loeiden. De nacht leunde als een inktzwarte massa tegen de vensters. De wolken hingen laag en het was nevelig, zoo- dat zelfs de contouren der huizen aan den overkant niet tegen de lucht afstaken. Regen druppels tikten tegen het glas. Neen, dat kon niet veel zijn. Hoogstens een poging, om morgenochtend weer voor een Londensche microfoon te kunnen verkondigen: Out- Mos quito bombers raided Berlin last night". En het was zoo gezellig warm boven. En het was zoo koud in den voehti-gen kelder, sinds ons potkacheltie wegens gevaar voor rookver- stikking in geval wij bedolven zouden raken nonactief is gesteld. En ik had nog werk. Ik bleef aan mijn schrijfmachine zitten, ter wijl mijn vrouw de tassehen, de lcoffers, met hetgeen we in elk geval wilden redden, in de gang zette. Buiten remden de trams. Een- zame auto"fe zochten een plaatsje op de trot- toirs om eventueel niet in den weg te staan. Over de were-ldstad Berlijn daalde de intense stil-te, die altijd op het gehuil der sirenes volgt. Een kwartier -ging voorbij. Toen viel er ergens ver een schot. Dozijeen batterijen luchtdoelgeschut bulderden er op los, zoodat het klonk als een donderslag in het gebergte, die door de echo tot in het oneindige wordt herhaald. Met razende snelheid spreidde zich het kanongedaver van den uitersten rand der stad over "het geheele stadsge'bied uit. Sper- vuur, Dus toch? Maar reeds memgde zich het geronk van honderden vliegtuigmo-toren in het pandemonium van de Flak. Op straat snerpte een politiefluitje en ieimand schreeuwde: ,,Licht uit!" Automatisch draaide ik mijn bureaulamp uit, ofschoon mijn verduistering in orde is. Het politiefluitje bleef echter sn<¥r-pen en het geschreeuw hield ook Etan. En toen klonk er een nieuw geluid. Ik weet er geen anderen haam aan te geven dan gerommel. Maar dan een gerommel, dat dreunt in je hersenen, zoodat je suf wordt en even op je tanden moet bijten. Ik weet niet, of u het gerommel kent, dat 10 of 20 secon- den van te voren een aardibeving aankondigt. Het gerommel echter, waarin honderden, dui- zenden neerkletterende staafbrandbommen, dof knallende stalen flesschen fosfor, met barstend geweld explodeerende brisantbom- men en aanhuilende luchtmijnen met dien door alle spleten en gaten gierenden lucht- druk ontploffen, is daarvan een veelvoud, of schoon je er spoedig zoo door afstompt, dat je ooren het geluid nauwelijks nog opnemen en de verschillende geluiden niet meer onder- scheiden. Langs de gordijnen zag ik, dat de lucht nu niet zwart meer was, maar melkblank, als matglas, waar de zon op schijnt. Dozijnen lichtkogels moesten er in de wolken aan hun parachutes neerdwarrelen. Op straat flak- kerden hier en daar blauw-gele vuren, als gaspltten in een ouderwetsche palingkraam. Brandbommen Aan den overkant lekte een klein, bijna on- schuldig vlammetje achter een raam. Plot- seling ging de verduistering in vlammen op en in een onwezenlijk fel licht zag men een voornaam gemeubileerde kamer. ..Licht uit". Van de vierde verdieping werden er emmers water- naar beneden gemi-kt, die werkelijk doel troffen. Er werd op de deur gebonsd. De ..Luftschutzwart" elk Berlijnsch huis heeft zijn eigen hoofd van de luchtbescher- ming, omdat er in die huizen zelden minder dan een dozijn gezinnen woont, kwam mijn hulp inroepen, omdat wij te weinig mannen in huis hebben. Stalen helm op, het gasmas- ker bij de hand, dat als rookmasker onvol- prezen diensten verricht, handschoenen aan tegen fosfor: daar gingen wij. Voor op de Luftschutzwart", een che-mieus, die nog net voor het uitbre'ken van Sen oorlog is terug- gekomen uit Londen, waar hij jarenlang had gewerkt, daar achter zijn plaatsvervanger, een Saksische advocaat, vervolgens een tand- arts, die weliswaar de Duitsche nationaliteit bezit, maar wiens grootvader nog Amerikaan was, en ten slotte ik. Op de trap fluisterde de Luftschutzwart", dat er brandbommen waren gevallen dat had ik al gezien en dat wij ons gereed moesten houden om te blusschen, indien ook wij getroffen waren. Op de derde verdieping was alle in orde. Op de vierde verdieping ook, wat een goed teeken was: want de stalen fosforflesschen slaan al tijd tameij-k diep door. Naar den zolder. De deur ging open en... bijtende rook sloeg ons tegemoet. Zoo'n ont- dekking loopt je als een emmer koud water cftrer den rug. Maar de zenuwen nemen dan de overhand en je handelt verder automa tisch. Het heele geval had niet veel om het lijf. De modeme oorlog bestaat voor 80 pro- cent uit lawaai en slechts voor 20 procent uit gevaar", vertrouwde mij onlangs een Duitsche collega toe, die pas een jaar Oostelijk front achter dn rug had. Ons thermietbommetje werkte zonder lawaai, maar met angstwekkend veel rook. W|ij vonden het kleine, smeulende ding ten slotte in een haifebalk. Met een stok werd het naar beneden gehaald en onder nat zand bedolven. Ofschoon het tot tweemaal toe weer aan het branden sloeg, heeft het geen schade aangericht. Het inferno buiten h'ield aan. Vreemd, dat wij daar op zolder nauwelijks op hadden gelet. In den kelder hoorden wij weer het kanonge* dayer, het motorengeronk, de dreunende ont- ploffingen. De fundamenten van het huis kreunden. De luchtdruk rukte aan de deuren. Het sneeuwde kalk. Er zat nu niemand in zijn stoel te dommelen. Er zat zelfs heele- maal niemand en alien stonden in een kring bij de deur. Er werd druk gesproken en er viel telkens een diepe stilte, als na een zwa- ren slag het licht even uitging. 29 minuten. Wjij kuch'ten met droge lippen. Wij herhaal- den steeds vaker onzen rondgang door het huis, omdat de rook verstikkend begon te worden en het steeds onbegrijpelijker leek, dat het bij ons niet brandde. Doch een gelukkig gestemte behoedde ons. Bloedrood was de lucht. De -straten waren helderder verlicht dan overdag in deze trieste Novemberdagen. De vlammen laaiden op, slechts enkele huizen van ons vandaan. Te redden leek er niets, maar toen wij ten slotte alles, wat wij er uit hadden kunnen sleepen, in den hoofdingang en o-p de binnenplaats hadden staan, was het toch nog heel wat. Alleen vraag je je later af, wie zich in die vlammenzee heeft gewaagd, om er een rieten prullemand uit te halen of een emaille pannetje met vele butsen Als het signaal Alles veilig" wordt ge- geven drijven er dikke rookgevaarten om de sirenes. Vele sirenes ook zijn verstomd. Een dichte aschregen valt, bijtend scherp als felle vorst, nu het laaiende vuur overal zuurstof aanzuigt en zoodoende een waren storm ver- Het gaat om uw leven. Een stad in het Oosten van ons land, een buitenwijk. Aanzwellend motorgeronk. Daar- tusschen het gedonder van afweergeschut. het gerikketik van boordwapens. Luchtgevechten! Haar nieuwsgierigheid dreef haar naar huiten met het jongste kind op den arm en haar driejarig zoontje huppelend voor haar uit. Ze keerde nog even terug om haar man te roepen, want het schouwspel daarhoven werd steeds fantastischer. Nog eens riep zij haar mant, want ook hij moest daarvan ge- nieten. J Een hevige slag! Een doordringend gegil! Vuur aan alle kanten! Het kind op haar arm een vuurzuil evenals zijzelf. Het zoontje klemt zich in zijn angst aan moeders rokken vast: dire levende, menschelijke fakkels. Haar man springt toe. Hij ziet slechts dat het liefste wat hij heeft, aan de vernietigmg is prijsgegeven. Hij rukt, waar hij rukken kan, de brandende kleeren af. Dat zijn han den, zijn armen, zijn kleeren, zijn hoofdhaar in brnd staan. Hij beseft het niet. Met .totale uitschakeling van zichzelf strij-dt hij, worstelt hij met dien vreeselijken vijand, het vuur. Zonder wapenen! Had hij maar water, water! Het is er niet. Er ligt nog een laken op de bleek. Hij slaat heht zijn vrouw om. Po-ver resultant De dood heeft zijn prooi gekozen, die ont- gaat hem ook dezen keer niet! Van het jongste kindje bleef ongeveer niets over vrouw en zoontje stierven nog denzelf- den nacht, hij zelf onder hevige pijnen twee dagen daarna. Dat gebeurde in 1943 in het Oosten van ons land. Een voorval uit ve -schillende andere! Nog steeds gaan in Nederland de meeste menschen, die hij luchtalarm op straat zijn, niet in huis of in een schuilgelegenheid. Hoogstens staan ze gedwee op de trottoirs tegen de huizen. Zoo belemmeren ze althans den luchtbeschermingsdienst niet, als die mocht uitrukken. Laat bij luchtalarm de voorbijgangers in uw woning. In |de gang is Wei plaats. Als ge op straat zajt, vraag toegang tot een huis, een winkel of zoek dekldng in een openbare schuilplaats. Spoedige hulp voor oorlogsgewonden in Frankrijk. Dezer dagen werd in Frank rijk een nieuwe met alle moderne hulpmid- delen uitgeruste motor wagon in dienst ge steld, welke overal waar de snelste hulp aan hen, die tenge- volge van den oorlog gewond raakten, noodzakelijk is, ge- bruikt kan worden. Deze nieuwe motor- wagon biedt plaats aan 40 gewonden en heeft een maximum -ijsnelheid van ca. 150 km per uur. (Transoceaci/ Europapress Pax-s) oorzaakt, die op zijn beurt de vlammen hoo- ger doet gieren. Het lijkt een onvergetelijke nachtmerrie van uren. Toch heeft de eigenlijke aanval precies negen-en-twintig minuten geduurd. ONDERHOUD CHURCHILL—ROOSEVELT— TSJANG KAJ SJEK. Reuter meldt, dat te Cairo een conferentie van eenige dagen heeft plaats gevonden tus schen den Engelschen premier, Winston Cnur- chill, president Franklin D. Roosevelc, en den Chineeschen staatschef maarschalk Tsjang Kai Sjek. In den loop van deze week, zal een commu nique worden uitgegeven, waarover men het na de conferentie eens is geworden. Tijdens de conferentie is Cairo practisch van de bui- tenwereld afgesloten geweeart. Roosevelt en Tsjang Kai Sjek, die door zijn vrouw werd vergezeld, zijn per vliegtuig naar Cairo ge- komen, Churchill per schip. Na het langdurig onderhoudt te Cairo zijn Churchill, Roosevelt en Tsjang Kai Sjek thans op weg ,,naar de een of andere plaats in Iran", waar zij Stalin zullen ontmoeten. Als plaats van samenkomst wordt de hoofdstad Teheran genoemd. VOORTZETTING VAN DEN STKI.JD TEGEN APAN. Het D.N.B. ontleent aan den Britschen be- richtendienst: Omtrent de conferentie tus schen Roosevelt, Churchill en Tsjiang Kai- sjek in Kairo is een communique gepubliceerd, waarin gezegd wordt, dat de conferentie vijf dagen heeft geduurd. Talrijke militaire en politieke leiders der geallieerden hebben eraan deelgenomen. In het communique wordt - voorls gezegd, dat de inilitau c misaie tot over- eenstemming zijn gekomen ten aanzien van de toekomstige militaire operaties tegen Ja pan. De geallieerden hebben hun besluit bekend gemaakt om tegen hun vijanden een onafgebroken druk ter zee en te land en in de lucht uit te oefenen. De drie geallieerden voeren dezen oorlog, aldus het communique, ter onderdrukking en bestraffing van de agressie van Japan. Zij begeeren, aldus het communique, voor zichzelf geen winst en heb ben geen gedachten aan een territoriale expan- sie. Het is hun doel dat Japan alle eilanden in de Stille Zuidzee, die het sedert het begin van den eersten wereldoorlog in 1914 in zijn macht heeft gebracht of bezet, afgenomen worden en dat Mantsjoerije, Formosa en de Visschers-eilanden teruggegeven worden aan China. Verder is besloten, dat Korea te zijner trjd vrij en onafhankelijk zal worden. Met deze doelen voor oogen zullen de drie geal lieerden tezamen met de in den oorlog zijnde vereenigde naties ook verder de zware en iangdurige operaties doorzetten welke noodig zijn om te komen tot een onvoorwaardelijke capitulatie van Japan. De Britsche berichtendienst publiceert een lijst der deelnemers aan de conferentie. Van de zijde der Vereenigde Staten waren aan- wezig o.m. admiraal Leahy, chef van den staf van Roosevelt, generaal Marshall, chef van den legerstaf, admiraal King, commandant der vloot, generaal Arnold, chef van de lucht- strijdkrachten van het leger, Harry Hopkins, gevolmachtigde voor de leen- en pachtwet, Harriman, ambassadeur te Moskou, Winant, ambassadeur te Londen, en Steinhardt, am bassadeur te Ankara. Engeland was vertegenwoordigd o.m. door Eden, minister van buitenlandsche zaken, Lord Leathers, minister vaei oor logs transport en scheepvaart, Sir Allan Brooke, chef van den staf van het Britsche rijk, luchtmaar- schalk Portal, chef van den staf der 1-u-cht- strijdkrachten. admiraal Ounninglnem, Eersten iZeelord, en het Britsche militaire lid der mis- sie van den gemeenschappelijken generalen staf te Washington, Sir John Dill. Voor China namen aan de conferentie onder meer deel generaal Sjan-tsjan, chef van het bureau voor buitenlandsche politiek bij den raad voor militaire aangelegenheden, en oud- minister Wang Tsjinghoei, secretaris van den oppersten verdedigingsraad. Naar het Exchange Telegraph uit Kairo meldt, is de conferentie geihouden op een door prikkeldraad omgeven gefoied, waarom- heen zich een mijnenveld uitstrekte. De toe- gangen werden door de machinegeweernesten bewaakt. Andere voorzorgsmaatregelen waren een speciale schuilkelder, een speciale brand- weer en afweerbatterijen. De drie staatslieden beschikten elk over een lijfgarde. De alge- meene bewakingsdienst werd door marine- troepen gedaan. De conferentie was dus geheel van de bui- tenwereld gelsoleerd, zoodat de pers geen in- lichtingen heeft kunnen krijgen. Leden van de geheime po-litie en uitgezocht personeel van den Chineeschen, Britschen en Amerikaan- schen veiligheidsdienst waren zelfs over de zalen en vertrekken der hotels en bars ver- deeld, teneinde elke poging om inlichtingen te verkrijgen te verhinderen. Het was voor bur gers en niet gemachtigde militairen onmoge- lijk de zone waar de conferentie gehouden werd, te naderen. Geen enkele van de onge veer 70 dagbladcorrespondenten, die naar de conferentie waren gekomen, heeft ook maar een van de voornaamste deelnemers aan de conferentie gezien. Alle berichten over de conferentie werden verstrekt door vier offi- cieele waarnemers. AMERIKAANSCHE VLIEGTUIGEN BOVEN WEST-DUITSCHLAND. Het D.N.B. meldt uit Berlijn: Amerikaansche formaties bommenwerpers, die met gebruikmaking van de bewolking in de middaguren van 1 December naar West- Duitsch gebied waren gevlogen, zijn door Duitsche luehtverdedigingsstrijdkrachten ener- giek en met succes bestreden. De Amerikaan sche jagers begeleidden ook bij deze actie de bommenwerpers niet op den geheelen weg, doch lieten hen hoven DuTtsch gebied alleen verder vliegen. Een groot aantal jagers en jachtkruisers viel de vijandelijke bommenwer- pers onvervaard aan. De bevolking van het West-Duitsche gebied werd getuige van het j neerstorten van verscheidene vijandelijke toe- stellen Volgens de berichten werde'n 39 Ame rikaansche vliegtuigen neergeschoten, name- lijk 13 Boeings en 11 Liberators benevens 15 jagers, waarvan 12 Thunderbolts. KOROSTEN WEER IN DUITSCHE HANDEN. Naar de correspondent van het A.N.P. uit Berlijn meldt, hebben de Duitsche troepen de plaats Korosten in de Sowjet-Unie heroverd. TOESPRAAK VAN HITLER TOT JONGE OFFICIEREN Hitler heeft dezer dagen het woord gevoerd voor ongeveer 20.000 pas benoemde jeugdige officieren van het leger, de marine, de lucht macht en de Waffen-SS. Hij gaf een uiteen- zetting van de oorzaken van den Duitschland opgedrongen strijd. Wanneer Duitschland dezen strijd voor zich zelf en voor Europa niet zou winnen, zoo ver- klaarde Hitler, dan zou de barbaarschheid van de steppe over ons continent komen, en het als drager en bron van menschelijke cul- tuur verwoesten. Dat dit uiteindelijk de wil is van degenen, die den oorlog begonnen zijn en er schuld aan hebben, daar over laten zij thans zelf geen twijfel meer bestaan. Het in- ternationale Jodendom bedient zich in gesle- pen camouflage van vermeende Britsche staatsbelangen, teneinde daardoor des te ge- makkelijker de pest van de Joodsche-bolsje- wistische revolutie tenslotte in Engeland even als in het overige Europa te kunnen versprei- den. Tegenover de door de Joodsche haat gedic- teerde vernietigingsplannen van de vijanden stelde Hitler de onwankelbare vastbesloten- heid van het Duitsche volk om deze wereld- historische worsteling door uiterste volhar- ding en het tot het laatste toe inspannen van alle krachten te doorstaan. Het volk, dat verliest, houdt op te bestaan. lets anders te verwachten van dezen strijd dan overwinnin^ of ondergang is waanzin. Wij zijn wat menschen en materiaal aangaat pnder alle omstandigheden in staat ons te handhaven tegenover onze tegenstanders en het is der halve ook begrijpelijk, dat wij uiteindelijk dezen oorlog zullen winnen. De overwinning heeft nog steeds de Duit sche vanen bekroond wanneer de Duitschers bezield waren door een eensgezindheid en on- wankelbaar geloof in hun eeuwige Duitsch land. Juist in de bitterste uren der beproeving komt het er op aqn, dat de tot de leiding ge- roepen mannen hun geloof aan de overwin ning uit hun wereldopvatting putten en het door hun voorbeeld en hun houding weten over te brengen op de onder hen staande mannen. De officier moet derhalve tevens drager zijn van den politieken wil in de weermacht. NIEUW OFFENSIEF IN ZUID-ITALIe. De A.N.P.-correspondent meldt uit Berlijn: Montgomery heeft, na weken van betrekke- lijke rust zijn troepen in de Oostelijke sectoren van het Zuid-Italiaansche front in beweging gezet. Van Duitsche militaire zijde wordt medegedeeld, dat het groote offensief, waarop men reeds gruimen tijd wachtte, thans begon nen is. Volgens de eerste berichten hebben de Engelschen thans aan den Noordelijken oever van de rivier de Sangro een bruggen- hooM, van waaruit zij hun aanvallen onder- nemen. Deze worden hoofdzakelijk uitgevoerd door Canadeezen en Indiers, die deel uitmaken van het achtste Britsche leger. De stellingen der Duitschers liggen in de heuvelruggen ten Noordwesten van de rivier. Over het verloop van den strijd zijn tot nu toe in de Wilhelm- strasse geen verdere mededeelingen gedaan. De A.N.P.-correspondent meldt nader: Zondagochtend zijn de Anglo-Amerikaan- sche strijdkrachten in Italie tot het offensief overgegaan met de bedoeling door de Duitsche verdedigingslinie heen te breken en voorbij Rome te komen. Het achtste leger. dat de meerderheid in de lucht heeft, is na een enorme artillerievoorbereiding in de bergen ten Noordwesten van de Sangro tot den aan val overgegaan. Gesteund door vliegtuigen rukt het achtste leger op en nadert thans de Duitsche hoofdverdedigingslinie. Het vijfde Amerikaansche leger is eveneens in actie ge komen aan de Tyrrheensche kust. De gevech ten duren nog. voort, omtrent den afloop kan nog niets gezegd worden. Toen kwam Hitler met zijn grootsche taak en zending. Alleen hij, die behoorde tot het levend organisme der Duitsche bloedgemeen- schap, was Duitscher. De oproep tot gemeen- schapszin en gemeenschapsplichten werd voor een utopie gehouden. We werden uitgelachen en gehoond en steeds weer werden de belan- gen der enkeling op den voorgrond geschoven, doch een voor §en zijn de velen gekomen die inzagen, dat wij op den goeden weg waren en dat niet door beloften, doch door te wijzen op strijd en offer. En wat de N.S.D.A.U voor het Duitsche volk is moet de N.S.B. voor Nederland zijn. Het moet haar onverschillig zijn of ze de macht bezit in den Staat, het gaat om den geest van het volk. Ik wensch u die macht, aldus spr., heelemaal niet toe, voordat ge uw volk van dien nationaal-soeialistischen geest heht doordrongen. We willen u het Duitsche nationaal-socialisme niet opdringen. Ge moet zelf voor het ideaal vechten, met als inzet het wezen en karakter van uw volk. We willen u nelpen, doch bedenkt, dat het persoonlijk voorbeeld alleen het geloof hij anderen kan wekken en een ding kunnen we alien: ons volk liefhebben uit alle macht. Als de Fiihrer niet die liefde had gehad, had hij nimmeri zijn •roeping kunnen vervullen. Dat moet men toch inzien. Het hoogste geluk is op te gaan in zijn volk, alles voor het volk te geven, voor iets hoogers dan het eigen ik. Pas als men voor zijn vo'k de offervreugde van een moederhart kent, ervaart men welke ongelooflijke krachten zich losmaken, en wie handelt uit liefde voor zijn volk, handelt goed en vergist zich nooit. Het meest zuiver is deze idee vastgelegd in het woord van den Fiihrer: „Du bist nichts. Dein volk ist alles". RIJKSOQMMISSARIS IN GOUW WESER-EMS. De Rijkscommissaris, Rijksminister Dr. Seyss-Inquart, heeft, op uitnoodiging van den gouwleider en Rijksstadhouder Paul Wegener, een bezoek van verscheidene dagen gebracht aan den Gouw Weser-Ems, dat als nabuurland van Nederland van ouds door talrijke banden met Nederland is verbonden. De Rijkscommis saris heeft te Oldenburg en te Bremen econo- mische bedrijven en cultureele instellingen be- zichtigd. In de feestzaal van het nieuwe raad- huis te Bremen hield de Rijkscommissaris een voordracht voor vooraanstaande persoonlrjk- heden uit het politieke, economische en cul tureele leven. „World Tribune", Engelsch tijdschrift, artikel van Amery Reves, 9-10-'43: „De grondslagen van het Atlantic Charter zijn volkomen onjuist. Zij vor- men slechts een wederopwarming der Wtopische denkbeelden van Wilson, die tusschen de beide wereldoorlogen hebben geheerscht. Het is waanzin zich in te beelden, dat zij na dezen oorlog beter zullen werken. Het Atlantic Charter is derhalve een document, dat niet in over- eenstemming is met den tijd." HET HOOGSTE GELUK IS OP TE GAAN IN ZIJN VOLK. In een rede, welke Dienstleiter Ritterbusch ter gelegenheid van het tienjarig bestaan der plaatselijke afdeeling der NjS.D.A.P. te Hen- gelo (O.) heeft gehouden, legde hij de funda- menteele waarden van het nationaal-socialis me hloot. Van geweldige beteekenis is, aldus spr.j dat Hitler niet slechts naar de macht greep, doch veel verder zag. Zijn door het joodsche verraad van 1919 vergiftigde en ge- broken volk gaf hij een nieuwe idee en een, nieuw geloof; hij schiep zijn beweging niet om de macht in den staat te veroveren, doch om een grootsch doel na te streven, een doel, dat nog niet is bereikt, doch waarvoor nog vele generaties zullen moeten strijden. Zooals het karakter van een mensch blijkt uit zijn daden, zoo is het ook met een volk. Daarom kan een volk, ingesteld op liberalisme of marxisme, nimmer het socialisme opbou- wen. Het Duitsche volk echter staat boven de materieele dingen. Niet de economie bestemt ons lot, doch wij, Duitsche menschen, aldus spr., bestemmen ons lot zelf. Hier ligt de vrij- heid tot welke de Fiihrer opriep, de vrijheid van den geest, van den wil en eigen besluit. In deze vrijheid kunnen we dezen zwaren tijd doorkomen in rust en zelfverzekerdheid. Anders dan vroeger begrijpt de Duitsche mensch thans, dat hij midden in zijn volk moet staan. Uit de verhouding tot zijn volk is de waarde van den mensch af te leiden. Uit de tegennatuurlijke leer van het libe ralisme werden vele ellenden geboren, want de ego'ist vertrapt en vernietigt op zijn weg den mensch ter wille van het voordeel. Een legitieme zoon van het liberalisme was b,et marxisme. Bij den arbeider verwekte het ver- langen naar iets hoogers, doch de samenbun- deling der werkers leidde niet tot de vorming van een groote gemeenschap, doch slechts tot den klassenstrijd. Zonder zich daarvan bewust te zijn, werd de Duitsche arbeider eeu strijder tegen de eenheid van zijn volk, dat ge- broken, verraden en door elkaar geschud aan den rand van den afgrond werd gebracht. Is het dan vreemd, dat wij den jood haten? VERSOHERPING VAN DEN AANMELDINGSPLICHT. Door een verordening van den Rijkscom missaris van 1 December 1943 (112/1943) is de aanmeldingsverordening aangevuld met de bepaling, dat thans ook personen, die bij ver- wanten onderdak vinden en personen, die een eigen tweede woning (b.v. landhuis, jachthuis) bewonen, zich binnen 24 uren hij de plaatse lijke politie-autoriteiten moeten melden. De strafbepalingen der aanmeldingsverordening zijn aanzienlijk verscherpt. MUSSERT BEZOEKT DE TENTOON- STELLING VAN DE JEU'GDHERBERG- CENTRAUE. Mussert heeft Maandagmiddag een bezoek gebracht aan de tentoonstelling ,,De Jeugd- herberg van morgen" in het stedelijk museum te Amsterdam. Onder het kleine gezelschap, dat hem vergezelde, bevonden zich de hoofd- stormer van Geelkerken, jhr. S. M. S. de Ra- nitz, wnd. secretaris-generaal van het depar- tement van volksvoorlichting en kunsten, de heer Max Blokzijl, hoofd van de afdeeling perswezen van dat departement, de Beauftrag- te voor de stad Amsterdam, dr. Schroeder en de burgemeester, de heer E. J. Voute. De ge machtigde voor het jeugdherbergwezen, de heer G. A. van Dieren, gaf een kort overzicht van het ontstaan van de tentoonstelling, waar- na een rondgang gemaakt werd. Mussert liet zich hierbij volledig over het jeugdherberjg- werk inlichten en toonde groote belangstelling voor de toekomstplannen der N.J.H.C. DE ,LANDWACHT NEDERLAND". Door een verordening van den Rijkscom missaris voor de bezette Nederlandsche ge- bieden van 13 Nov. 1943 is in overeenstem- ming met den Leider van de Nationaal- Socialistische Beweging der Nederlanden uit de leden der N.S.B. en haar organisaties een gewapende landwacht opgesteld, die tot taak heeft ter ondersteuning van de gewone politie en in zeer nauwe samenwerking met deze leven en goed van de ordelievende bevolking en de openbare instellingen van elken aard te be- schermen voor overvallen en sabotage, con- trole op het verkeer uit te oefenen, alsmede alle aanvallen op de openbare veiligheid en orde af te weren. Deze, verordening en de hieruit voort- vloeiende opstelling van de Landwacht Nederland" was. een onvermijdelijke noodzaak. die voortsproot eendeels uit de talrijke ver- raderlijke overvallen op leden der N.S.B. en leden van het politiecorps, anderdeels ook uit de overvallen op lijf en goed van de bevolking in Nederland. Uit deze overvallen en sabc- tagedaden is gebleken, dat in Nederland mis- dadige elementen aan het werk zijn. voor welker bestrijding de gewone politie niet sterk genoeg is. Wanneer daarom is overgegaan tot de instelling van de Landwacht Neder land", is dat geschied met het oog op de toe- standen, welke de openbare orde en veiligheid in Nederland in gevaar brachten. De commissaris-generaal voor de veiligheid en Hdhere SS und Polizeifiihrer, SS-Ober- gruppenfiihrer Rauter, heeft op grond van de verordening van den Rijkscommissaris een beschikking uitgevaardigd, waaruit het arbeidsressort van de .Landwacht Nederland" blijkt en waarin de bevoegdheden zijn om- schreven, welke aan de Landwacht Neder land" gegeven zijn. Bovendien behelst deze beschikking de medische en sociale verzorging der leden van de Landwacht Nederland". Tot inspecteur-generaal van de Landwacht Nederland" heeft de Rijkscommissaris den plaatsvervangenden Leider der N.S.B., van Geelkerken, benoemd en tot inspecteurs den

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1943 | | pagina 1