DE VERDWENEN ROBIJN
Binnenland
Aanvrage Verlof A.
Fotografeerverbod.
FEUILLETON
DE GEZONKEN
FRANSCHE OORLOGSSCHEPEN.
GEMEENTE TERNEUZEN.
De Burgemeester der gemeente TERNEU
ZEN, waarnemende de taak van bet college
van. Burgemeester en Wethouders, brengt" ter
qpenbare kennis, ingevolge artikel 38, juncto
artikel 16 der Drankwet 1931, Stbl. 476, dat
bij bem is ingekomen een verzoek om een ver
lof A van RKINJER HARMS, cafdhouder,
wonende te Terneuzen, voor de benedenlocali-
teit van het perceel gemerkt no. 63 en gelegen
aan de' Axelschestraat, alhier.
Binnen twee weken nadat deze bekend-
making is geschied, kan ieder tegen bet ver-
leenen van het verlof schriftelijk bezwaren in-
dienen bij den Burgemeester.
Terneuzen, 7 December 1942.
De Burgemeester voornoemd,
C. VERLJNDE, wnd.
De Gemeente-Secretaris,
B. I. ZONNE VIJLLE
GEMEENTE TERNEUZEN"
De Burgemeester van TERNEUZEN vestigt
de aandacbt der bevolking er op, dat het
fotografeeren in de geheele Provincie Zeeland,
dus ook in die gebieden, welke niet als ,,sperr-
gebied" worden beschouwd, verboden is. Ook
het bij zich dragen van fotografie- of film-
gerei is verboden.
Op de naleving dezer verbodsbepaling zal in
de toekomst zeer scherp worden toegezien.
Terneuzen, 7 December 1942.
De Burgemeester voornoemd,
C. VERLINDE, wnd.
dalkom uit moesten opereeren, schoten de
Duitscbe pantserwagens 40 vijandelijke pant-
serwagens kapot.
Langdurige operaties verwacbt.
Omtrent de gevechten in Tunis verklaart
men in Londen, volgens een eigen bericht van
„Dagens Nybeter", dat bet onwaarschijnlijk
is, dat de geallieerden in staat zullen zijn hun
opmarsch naar Bizerta en Tunis voort te zet-
ten, alvorens in de kracbtsverhouding in de
lucbt verbetering ten gunste der geallieerden
is gekomen. Men erkent, dat de luchtmacht
der As de superioriteit bezit.
Naar Socialdemokraten" uit Londen ver-
neemt, waarschuwen toonaangevende Londen-
sche instanties tegen overmatig optimisme.
Betoogd wordt, dat men in Tunis moet reke-
nen op langdurige, moeizame operaties. Mili-
taire kringen te Londen staan op het stand-
punt, dat de geallieerden vooral in de lucht
de mindere zijn.
,,Het oprukken van bet lste Britsche leger
in Tunis is gedurende de laatste 2 weken
eenigszins vertraagd", aldus wordt in een be
richt uit het hoofdkwartier van generaal
Eisenhower gezegd.
De wig, die generaal Anderson tusschen
Tunis en Bizerta had gedreven, is te zwak
geweest, en is niet voldoende gesteund door de
Ebgelsche luchtmacht. De Duitsche troepen
hebben daarvan geprofiteerd en hebben door
het in den strijd brengen van zware tanks de
Britsche eenheden tot terugtrekken gedwon-
gen.
Nieuwe groote troepencontingenten zijn
van Engeland en de Ver. Staten op weg naar
Noord-Afrika, voor het convooi waarvan vele
vliegtuigen naodig zijn, die dus aan den strijd
in Tunis moesten worden onttrokken.
GEALUEERDE
OPERATIES TELEURSTELLEND.
S.P.T. meldt uit Londen: De bekende Brit-
Hp-skundiae, Liddell Hart, noemt
de militaire operaties aer geanrecruen m ere
laatste weken als teleurstellend. Op alle fron-
ten zijn niet die successen geboekt, die men
had verwacht. ,,Het zou dom zijn, dit niet
openlijk te erkennen" schrijft Hart in de
.Daily Mail". ,,In de Sovjet-Uhie zijn de
Duitsche troepen erin geslaagd een vrijwel
ondoordringbaren muur van afweer te vor-
men. In Noord-Afrika heeft generaal Rom
mel buitengewoon sterke stellingen betrokken
bij El Agheila, die een zeer zware hindemis
zullen blijken voor hem, die Tripoli wil nade-
ren. Het ziet er naar uit, alsof Rommel den
eenmaal met succes toegepasten ,,coup Van
E3 Agheila" nog eens gaat herhalen".
Het meest teleurstellend noemt deze deskun-
dige echter de tegenstand, die de troepen van
generaal Anderson in Tunis ondervinden,
temeef daar men aanneemt dat de geallieerden
hier over een.reusachtige numerieke meerder-
heid beschikken. Liddell Hart schat de sterk-
te van de Duitsche strijdkrachten in Tunis op
ongeveer 14.000 man. ,,De Britsche openbare
meening staat hier voor een raadsel", aldus
eindigt Hart zijn artikel.
DE SITUATIE IN FRANKRIJK.
Van Duitsche zijde wordt, schrijft de N. R.
Crt., de politieke ontwikkeling in het Fransche
rijk vergeleken met de werking van een lont,
die na 'Noord-Afrika ook het Fransche moe-
derland had aangestoken, ware er niet tijdig
ingegrepen. Er zou ook een complot In Vichy
zijn beraamd met de bedoeling Laval te ver-
wijderen. De gedachtengang van degenen, die
dit zouden hebben overwogen, moet tamelijk
naiief zijn geweest, want eenige omwenteling
in het onbezette Frankrijk in ver band met de
geallieerde landing in Noord-Afrika zou on-
middellijk gevolgd moeten worden door de
reacties van de bezettingsmacht, die ook zon-
der omwenteling bij wijze van voorzorgsmaat-
regel gevolgd zijn. Niettemin blijft men er
van Duitsche zijde op wijzen, dat de ontplof-
bare stof in Frankrijk alsnog ligt opgestapeld,
ook al is de lont gedoofd.
Over de opvattingen van admiraal Darlan
.en de andere bekende militairen, ambtenaren
en politici in Noord-Afrika bestaat nu geen
twijfel meer, behalve in eigen kring en in dien
van hun bondgenooten, maar degenen, met
wie zij na de verwijdering van Laval nu twee
jaar geleden de hooge posten in Frankrijk
hebben bezet, blijven voor een groot deel nog
in functie. Daar zijn de admiraals en gene-
raals, die onder Darlan in het bestuursappa-
Nieuwe avonturen van rechercheur Koks,
door
FRANK VAN FALCKENOORT
(Nadruk verboden)
19
Klein kon een kreet van verbazing niet in-
liouden. ,,Wat een mooie steen", zei hij tet
leste; „is dit nu ,,het oog van Sidah?"
,,Juist, mijn jongen", antwoordde Koks ver-
genoegd. ,,A1 hebben we de moordenaar van
de zangeres dan nog niet; we hebben toch in
ieder geval de gestolen robijn terug. Een
steen, die een fantastische waarde heeft. En
nu we den steen en de dief van den robijn
hebben, zal het niet lang duren, of we weten
ook, wie de moordenaar is van de zangeres,
de Egyptenaar en het kamermeisje. Laten we
nu maar weer onzen vriend van Brantenaar
gaan opzoeken en hem in kennis stellen met
onze vondst".
Toen de beide mannen in de kamer van den
inspecteur waren teruggekeerd, hief Koks
zwijgend den robijn in de hoogte, wiens kleu-
ren door het zonlicht weerkaatst werden. De
oogen van v. Brantenaar puilden haast uit
van ontzetting.
„Wel?" vroeg Koks, terwijl hij den man
scherp aanzag, ,,wat zegt U daarvan?"
Van Brantenaar trachtte door een brutale
raat een belangrijke plaats hebben gevonden
en den schrijver Abel Bonnard naderhand
als staatssecretaris van onderwijs een van de
medewerkers van Laval de uitspraak heb
ben ingegeven, dat de officieren in Frankrijk
altijd geluk heibben; winnen zij oorlogen dan
triomfeeren zij, verhezen zij oorlogen dan re-
geeren zij. Wei zijn er na de gebeurtenissen
van eenige weken geleden een aantal hooge
functionarissen en militairen afgetreden, maar
hun beschikkingen en bevelen blijven ook na-
dien hun werking houden. Zoo wordt te
Vichy ter verdediging van de commandanten,
die de vloot in Toulon tot zinken hebben ge-
bracht, verklaard, dat deze order terugging
op een vroeger bevel van admiraal Auphan.
Zooals men zich herinnert is Auphan als
staatssecretaris van marine na den overgang
van Darlan aanstonds opgevolgd door admi
raal Abrial, die door Fetain tevens benoemd
werd als opperbevelhebber van de Fransche
zeestrijdkrachten in plaats van Darlan. Abrial
moet nog op den morgen van dien bewogen
27sten November aanwijzingen gegeven heb
ben om incidenten biji de bezetting van Toulon
te voorkomen, maar blijkbaar hield men zich
aan het bevel van zijn voorganger. Een ern-
stige verdenking, zoo schrijft de Parijsche
correspondent van de Frankf. Ztg., rust der-
halve op de hoogste marineautoriteiten te
Toulon, den commandant van de daar gesta-
tionneerde oorlogsschepen, admiraal de Labor -
de en vooral op den marineprefect admiraal
Marquis. Onder de hoede van den laatste
stonden het beroemde arsenaal en de andere
inrichtingen. Admiraal de Laborde is inder-
daad, naar thans is komen vast te staan, niet
met zijn vlaggeschip, de Strasbourg, onder-
gegaan; uit Vichy wordt gemeld, dat hij, te-
zamen met talrijke andere marineofficieren,
door de bezettingsautoriteiten is gearresteerd.
Naderhand zijn de hoogere officieren weder-
om vrijgelaten")
Tegelijk met Auphan moest- Gibrat, de
staatssecretaris voor het verkeerswezen, af-
treden. Bij hem werd- een huiszoeking inge-
steld. De bovengenoemde correspondentie
vraagt naar de resultaten daarvan en vestigt
er de aandacht op, dat ook in deze de draden
terugloopen tot de paleisrevolutie tegen Laval
in December 1940. Was niet Gibrat er des-
tijds als directeur van de spoorwegen voor
Verantwoordelijk, dat de locomotief ontbrak
aan den trein, waarmede Laval naar Parijs
moest terugkeeren? Daarop volgde het tijde-
lijke huisarrest van Laval op zijn kasteel in de
nabijheid van Vichy. Gibrat was daama in de
regeering gekomen door toedoen van den toen-
maligen minister van binnenlandsche zaken
Pucheu, thans, evenals een ander voormalig
lid van Petains regeering, Flandin, in Algiers
verblijvend.
Men herinnert eraan, dat Pucheu nog na
de geallieerde landing in Noord-Afrika te
iVichy gezien was en dat Darlan bij zijn eerste
redevoering in Algiers blijk gaf van zijn ver-
trouwen in de medewerking van mannen als
Flandin, Pucheu en Giraud". Deze rramen
geven nog aanleiding tot de opmerking, dat
van een bepaalde functie van Flandin in het
regime van Darlan tot dusver niets vernomen
werd en dat de functie van Giraud zoodanig
moet worden opgevat, dat hij het feitelijke
opperbevel oVer de Fransche troepen uit-
oefent. Het hoogste militaire gezag, waar-
mee Darlan zich bekleed heeft, dient blijkens
een mededeeling uit Washington, vooral deco-
ratief te worden beschouwd; met name van
het geven van bevelen door Darlan aan Giraud
kan dienvolgens geen sprake zijn, alleen
Eisenhower is hiertoe bevoegd. Misschien
geeft deze regeling eenige geruststelling voor
degenen in het geallieerde kamp, die, vooral
na de verklaring van Catroux in Darlans toe-
nemende macht een element van onzekerheid
zullen zien.
Terugkeerende tot de situatie in Frankrijk
zelf, waar volgens Duitsche berichten een
duidelijke stemmingsverschuiving ten koste
van de Gaulle en ten voordeele van Darlan is
vast te stellen, wordt in genoemde berichten
gezegd, dat met de demobilisatie van de res-
ten van het Fransche leger en den ondergang
van de vloot in Toulon slechts een deel van de
:~l„. iP-.* lare lit tit; uimicuiaiiu-
sche zoo goed als in de buitenlandsche poli-
tiek, in de administratie evenzeer als in de
diplomatic en de politie doet gevoelen. Een
totale crisis, aldus deze opvatting, eischt een
totale oplossing.
FRAN-SCH-WEST-AFRIKA EN DE
GEALLIEERDEN.
Volgens de N. R. Crt., heeft de Engelsche
nieuwsdienst Radio-Algiers Maandag gemeld,
dat generaal Eisenhower een overeenkomst
hifeft gesloten met generaal Boisson, den gou-
vemeur van Fransch-West-Afrika, waarbij de
geallieerde luchtstrijdkrachten verlof krijgen
gebruik te maken van de vliegvelden van
West-Afrika op hun route van de Vereenigde
Staten naar het Midden Oosten. De in
Fransch-West*Afrika geintemeerde schepen
en de geallieerde zeelui zullen worden vrijge-
laten. Volgens SjP.T. heeft de overeenkomst
ook betrekking op de lucht- en marinebasis
Dakar.
De commandant van de Fransche duikboot
Casablanca, die uit Toulon naar Algiers is
ontsnapt, heeft voor de radio verklaard, dat
de Fransche vloot te Toulon voornemens was
naar de geallieerden door te breken. Er was
echter niet genoeg brandstof aanwezig ge
weest.
Onder het opschrift ,,De status van admi
raal Darlan" schrijft de Times over de pro-
clamaties van Darlan: De door Roosevelt en
Eden afgelegde verklaringen zijn voldoende
om de aanspraken van admiraal Darlan in
het juiste perspectief te plaatsen. Een besluit
als door generaal Eisenhower is genomen, kan
niet tijdenseen ingewikkelde militaire actie
worden betwist. Wat generaal Eisenhower
niet gedaan heeft, is het verleenen van een
geregelden of duurzamen status aan admiraal
Darlan. Er wordt thans bekend, dat de Sov-
jet-regeering kort geleden het Foreign Office
en waarschijnlijk ook het staatsdepartement
uitdrukking gegeven heeft aan haar ongerust-
heid ten aanzien van de dubbelzinnigheid van
de positie van Darlan.
Generaal Catrouz heeft Maandag verklaard,
dat reeds om zuiver militaire redenen de aan-
wezigheid van Darlan op de moeilijkste Ver-
bindingslijnen en ver achter het strijdende
eerste leger in Tunis eengevaar beteekent,
dat men niet mag negeeren. Dat gevaar zal
slechts verdwijnen door de ter zijde stelling
van Darlan. Ook voor de Gaullistische divisie
bij "het leger van Montgomery vormde het een
verrassing.
houding zijn figuur te redden. ,,U wilt mij
toch zeker niet w.ijs maken, dat U dien steen
in mijn schoenen hebt gevonden?"
,,Ik behoef U niets wijs te maken. U weet
zelf wel, dat deze robijn in de hak van Uw
rechterschoen verborgen was. Ontkent U
nu nog iets van den diefstal af te weten?"
„Ik weet niets", antwoordde de ander droo'g-
jes. En je zult een flinke vent moeten zijn
om te ibewijzen, dat ik iets met de moorden
heb uit te staan".
,,Maar, m'n waarde heer", antwoordde Koks
kwasi verbaasd; „wie heeft het nu over
moord? Ik heb alleen de gestolen robijn ge
vonden. Deze robijn was het eigendom van
Uw gescheiden echtgenoote. Zij werd in den
nacht van den moord in haar appartementen
gestolen. Wij vinden hem in Uw schoen. En
daarom heb ik U gearresteerd. Of de rech-
ter U nog iets anders ten laste zal kunnen
leggen, weet ik niet. Dit is echter in ieder
geval voor een paar jaren voldoende."
„U zult nog altijd moeten bewijzen, dat ik
den steen heb gestolen".
„In ieder geval hebt U den gestolen steen
in Uw bezit geliad en bovendien hebt U ge-
tracht dezen steen over de grens te smokke-
len. Maar we zullen wel eens zien, waarde
heer, of we nog meer te weten kunnen komen.
Misschien wilt U Uw schoenen weer aantrek-
ken? Dan gaan we een tochtje maken naar
•Haarlem, waar U ongetwijfeld nog een ver,-
lassing wacht".
Het gezicht van v. Brantenaar werd eens-
klaps aschgrauw. ,,Onmogelijk", prevelde hij
met droge lippen.
TOJO OVER
JAPAN'S OORLOGVOERING.
De Japansche minister Tojo heeft in
een rede voor een enorme menschenmenigte
bij het heiligdom van Jasakoeni ter gelegen-
heid van den eersten verjaarda-g van het uit-
breken van den oorlog in Oost-Azie verklaard,
dat Japan, dat in het afgeloopen jaar, ,de
strategische en economische grondslagen ge-
legd heeft voor de eindoverwinning op de
Engelsch-Amerikaansche naties, thans vol-
komen gereed is om den eenen slag na den
anderen te winnen, totdat de dag komt, waar-
op de vijanden op de knieen gedwongen zijn
Tojo constateerde, dat de rijke schatten in de
vroegere Engelsche en Amerikaansche Zuid-
zeegebieden in minder dan 6 maanden tijds
na het uitbreken van den oorlog ter beschik-
king van Japan stonden. Deze gebieden be-
hooren thans tot de groote krachtbronnen van
de Japansche oorlogsmacht. Wat de vijand
in het Zuiden verloren heeft, behoort tot de
reserves van Japan. Mandsjoekwo en China.
De vijandelijke mogendheden, wien het thans
aan de belangrijke grondstoffen uit het Zuid-
zefegebied ontbreeM, moeten groote moeilijk-
heden doormaken. De tactiek der handels-
blokkade, die de vijand voor den oorlog tegen
Japan gebruikte, wordt thans door Japan
tegen hemzelf gekeerd.
Tojo prees de verdiensten van Duitschland
en Italie, herinnerde aan de medewerking van
Mandsjoekwo, het nationale China en Thai
land en besloot met de woorden: „Zoo is het
wereldconflict in het hoofdstadium gekomen
ter vernietiging van het Engelsch-Amerikaan
sche front. Japan, de Aziatische rassen en
de Asmogendheden in Europa staan nauw
verbonden in den strijd voor het gemeen-
schappelijke ideaal".
NIEUWE AMERIKAANSCHE
OORLOGSSCHEPEN.
Maandag is, meldt de H. Crt., het slagschip
,,New Jersey" van een werf te Philadelphia
van stapel geloopen. Het schip dat een water-
verplaatsing heeft van 52.000 brt., wordt ,,het
zwaarste slagschip genoemd, dat ooit is ge-
bouwd"". Van de werf Quincy in Massachusetts
is een vliegtuimoederschip van 25.000 ton de
Bunker Hill" van stapel geloopen. Het schip
kan 80 vliegtuigen aan boord nemen". De
snelheid bedraagt 35 knoopen. De bemanning
zal 3000 man bedragen.
S.P.T. meldt uit Vichy, dat een groep spe-
cialisten zich naar Toulon heeft begeven om
daar te onderzoeken of de mogelijkheid be
staat, dat alle of een deel van de Fransche
oorlogsschepen kan worden gelicht.
Naar Reuter uit Algiers meldt heeft de
commandant van de Fransche duikboot ,,Casa-
blhnca", die uit Toulon naar Algiers is ont
snapt voor den zender verklaart, dat de
Fransche vloot te Toulon voornemens was
naar de geallieerden door te breken. Er was
echter niet genoeg brandstof aanwezig ge
weest.
PRINS EITEL FRIEDRICH OVERLEDEN.
Te Potsdam is in den afgeloopen nacht Eitel
Friedrich prins van Pruisen, de tweede zoon
van den vroegeren Duitschen keizer, aan een
beroerte overleden. Hij was 59 jaar oud.
BURGERLIJKE MOBILISATI E VAN
BEDRIJVEN IN ITALIE.
Volgens een verordening van Mussolini zijn
met ingang van heden alle industriebedrijven
in Italie, gemobiliseerd. Deze burgerlijke mo-
bilisatie, die reeds aan het begin van den oor
log geldig werd verklaard voor de oorlogs-
industrie en de openbare bedrijven als
electrische centrales, gasfabrieken en trans-
portondernemingen, wordt thans tot alle
industriebedrijven uitgebreid. Dit beteekent,
dat voortaan al het personeel en de werklie-
den dezer bedrijven als gemobiliseerd gelden,
hun werkplaats dus in geen geval mogen ver-
loion, Co*v. rn r -i n n.<i von do ultoofoning,- Kvmnoi.'
arbeidsverplichtingen onderworpen zijn aan de
militaire wetten.
Deze maatregel, zoo merkt de ,,Messag-
gero" op, verstevigt het front der productie,
beschermt de continuiteit en den regelmatigen
gang van het geheele productieproces en daar-
mede tevens het voor het behalen van de eind
overwinning noodige weerstandsvermogen
der natie.
POSTGIRONUMMERS VAN DE
WINTERHULP NEDERLAND:
Winterhulp Nederland, Den Haag no. 5553,
Als bank der Winterhulp Nederland
is aangewezende Kasvereeniging
N.V., Amsterdam, no. 877.
Stort op 5553 of 877.
Ge brengt geluk in veler leven.
WEDEROM BRITSCHE TERREUR-
AANVALLEN OP NEDERLAND.
Ook Maandag voerde de Britsche lucht
macht terreuraanvallen met boordwapens uit
tegen de Nederlandsche burgerbevolking, die
daarbij vijf dooden, twee zwaar- en tien licht-
gewonden te betreuren heeff.
POSTPAKETTEN EN RRIEFPAKETTEN,
BESTEMD VOOR ALLE NEDERLANDSCHE
MILITAIREN IN DUITSCHE KRIJGS-
GEVANGENSCHAP.
Postpaketten en briefpaketten, bestemd
voor alle Nederlandsche militairen, die in
Duitsche krijigsgevangenschap ondergebracht
zijn, moeten in den vervolge uitsluitend aan de
4e afdeeling van Ibet informatiebureau van
het Nederlandsche Roode Kruis, Bezuidenhout
33 te 's Gravenhage, worden toegezonden. Het
Nederlandsche Roode Kruis zorgt dan voor
verdere doorzending.
De P.T.T. heeft de opdracht gekregen alle
rechtstreeksche zendingen naar de gevangen-
kampen van 8 December 1942 af te weigeren.
,,Dat is anders een heel sterk woord, waar
de heer", antwoordde Koks opgewekt. En
het komt in mijn woordenboek niet voor. Dat
zult U vandaag nog kunnen constateeren."
Toen van Brantenaar zijn schoenen weer
aan had, zeide de rechercheur tot Klein: ,,Heb
je een rijbewijs, jongeman?"
„Jawel, mijnheer Koks", antwoordde deze,
,,en ik heb het ook bii me".
,,Prachtig. Dan ga jij achter het stuur zit-
ten, terwijl de veldwachter cn ik den heer
van Brantenaar in ons midden nemen en ach-
terin gaan zitten. Wilt U even Uw handen
toesteken?"
Van Brantenaar, die waarschijnlijk be-
merkte, dat het spel verloren was, stak zijn
handen uit en werd geboeid. Daarna stapten
de vier menschen in de auto, nadat Koks met
een hartelijke handdruk afscheid had genomen
van den inspecteur, die nu wel begreep, welk
een gevaarliik mensch Koks zooeven had ge
arresteerd.
Hoofdstuk XII.
De moordenaar.
Gedurende de terugreis naar Haarlem werd
er niet veel gesproken. Van Brantenaar zat
met een somber gezicht tusschen de beide
politiemannen in en rookte de eene sigaret na
den ander. Klein had alle aandacht voor het
verkeer noodig, want het was bizonder druk
op de wegen, die ze bereden. Koks had ge-
adviseerd om kalm te rijden en Klein was er
ook de man niet naar om dit advies niet op
te volgen. Met een gemiddelden gang van
zestig kilometer reden ze huiswaarts en om
Ook dit jaar treden vrou-
wen van de N.3. Fra'uen-
schaft op als ijverige
helpsters van het Son-
derreferar Truppenbe-
n-euung bij het inpakken
van Kerstpaketten van
den Rijikscommissaris
voor de gewonden in de
lazaretten. Mevr. Seyss-
Inquart, echtgenoote van
den Rijikscommissaris,
bezig met het inpakken
van de paketten.
(Polygoon Meijer
Pax Holland s)
Wegens overbelg,sting der transportmidde-
len is in het eigen belang der famiUeleden de
verzending van alle pakketten naar de kam-
pen tot en met 5 Januari 1943 stopgezet, doch
is aan belangheb'benden alleen het verzenden
van winterkleeding in priv-pakketten van ten
hoogste 2 kg via de 4e afdeeling van het in
formatiebureau van het Nederlandsche Roode
Kruis toegestaan.
De regeling, te treffen na 5 Januari 1943,
zal bij tijds door het Nederlandsche Roode
Kruis worden bekend gemaakt.
NED. OOST COMPAGNIE.
Vooruitzichten van de Nederlandsche
handel en industrie.
Men vestigt er, schrijft de N. R. €lrt., nc>g
eens de aandacht op, dat de bedoeling van de
Nederlandsche Oost Compagnie is als tus-
schenpersoon op te treden voor alle Neder
landsche instanties, die willen deelnemen aan
de oeconomische ontsluiting van de door
Duitschland bezette Russische gebieden. De
Compagnie zal dus in beginsel niet als een
zelfstandige industrieele en/of handelsonder-
neming optreden. Slechts waar het initiatief
van Nederlandsche particulieren of onder-
nemingen faalt, zal de Ned. Oost Compagnie
zelf optreden.
De N.O.C. besehikt voor Nederland over een
monopolie, waarvan de bedoeling is, alle
Nederlandsche instellingen, op welk gebied
ook, organisch te leiden bij haar werkzaam-
heden in het Oosten. Voor Nederland als ge-
heel heeft het weinig zin, als een enkeling in
het Oosten een groot inkomen weet te ver-
garen. Evenmin is het algemeen Nederland
sche belang er bij gebaat, als een Nederland
sche onderneming hier te lande haar outillage
verkoopt en b.v. via een Duitsche onder
neming in het Oosten inzet. De N.O.C. treedt
daarom op als tusschenschakel ter bevordering
van een georganiseerden en gemeenschappe-
lijken inzet in het Oosten. De som van de
inzetten moet, aldus deelde men aan een re-
dacteur van het AjN.P. van bevoegde zijde
mede, op een bepaald punt bij elkaar komen.
Door een gezamenlijken inzet gaat er voor
Nederland niets verloren en op die manier
kan de grootste waarde worden gecreeerd, die
t.z.t. aan een tegenprestatie kan doen denken.
Over de onmiddellijke financieele vooruit
zichten voor de zich op het Oosten richtende
Nederlandsche industrie kan thans nog niets
concreets worden gezegd. Het maken van
calculatieschema's is thans nog nauwelijks
mogelijk. Hoewel er reeds is gepresteerd,
vooral op agrarisch gebied, kan een onder-
nemer in het Oosten thans nog niet rekenen
op een regelmatigen aanvoer van grondstof-.
fen, brandstoffen, arbeidskrachten enz. Nog'
ax-xiiiCiei io cr tluecrxa epra,ltQ van een bepaald
prijspeil, waartegen deze productiemiddelen
ter beschikking kunnen worden gesteld. Even
min is het thans mogelijk reeds scherp te cal-
culeeren wat de opbrengst zal zijn van de ver-
vaardigde producten. Slechts bij uitzondering
zal-het thans mogelijk zijn een bedrijf op te
richten op een uitgewerkte rendementsbasis.
Daarom is van Duitsche zijde het Treuhand-
systeem in het leven geroepen, waarbij de
ondememer zonder financieel risico als Ver-
walter kan optreden. Van Duitsche zijde zijn
reeds vele ondernemingen in bedrijf gesteld,
vooral op het gebied van de voedings- en ge-
notmiddelen. Als Verwalter treedt op de
vroegere ondememer, die tijdens de aanloop-
periode een vast inkomen kan genieten, dat
niet afhankelijk is van de eventueele winst of
van het verlies.
Een dergelijk belang nemen van Neder
landsche zijde via de N.O.C. is op verschillend
gebied mogelijk: 1. op agrarisch terrein, aan-
gezien'de opbrengst per hectare nog aanzien-
hjk kan worden verhoogd; 2. op verkeer-
technisch gebied, het uitvoeren van bagger-
werken, het aanleggen van straatwegen enz.;
3. op industrieel gebied: verwerking van agra-
rische en andere grondstoffen, waaraan de
Oekraine zoo rijk is. Vooral op dit laatste ge
bied ligt nog een ruim arbeidsterrein braak.
Er ,beslaat voorts een ontzettende behoefte
aan alles wat met de verzorgingsindustrie
verband houdt. Men zal zich aanvankelijk
moeten beperken tot de productie van de
meest noodzakelijke vitale producten.
De handel van Nederland naar het Oosten
betreft thans hoofdzakelijk productiemiddelen.
De uitvoer van het Oosten naar Nederland
moet men hoofdzakelijk zien als het resultaat
van de productie-organisatie, die thans aan
den gang is. Voorloopig blijft dit uiteraard
veelal tot agrarische producten beperkt met
hier en daar andere grondstoffen, voorzoover
die ter beschikking staan. Wanneer deze or-
ganisatie eenmaal is opgebouwd, zal de
wederzijdsche handel een groote uitbreiding
kunnen onaergaan, waarbij de N.O.C. het -in-
termediair vormt.
UIT DE N.SjB.
Spaarbankboekjes voor kinderen
van jgevallenen.I
Ir. Mussert heeft, blijkens bericht in het
Nat. Dgbl., via deh dienst ,,frontkameraden en
hun gezinnen" van de afd. Kameraadschaps-
onigeveer half zeven reden ze weer op den
Wagenwqg. Eenige minuten later stopte de
wagen voor het politiebureau in de Smede-
straat. De beide politiemannen stapten met
hun arrestant uit en Koks fluisterde tot Klein:
,,Blijf maar even wachten, want over eer.
paar minuten gaan we weer verder".
Klein deed, wat hem bevolen was en toleef
rustig achter het stuur zitten. Hij stak 'n
sigaret op en dacht nog eens over de zaak
r.a. Het stond nu wel vast, dat van Brante
naar meer van de moord wist, maar in hoe-
verre zou hij er de hand in hebben gehad?
Toen de zangeres werd vermoord, was van
Brantenaar in Zwitserland, dat was bewezen,
had Koks gezegd. Van Brantenaar kon dus
onmogelijk de moordenaar zijn van zijn ge-
wezen vrouw. Eleven dus over de kamenier
en de Egyptenaar. Daarbij komt nog, dat
degene, die tot tweemaal toe in de woning
van Jane Wilson kwam, een geveltoerist moet
zijn geweest, want het was in ieder geval een
hachelijke onderneming om! over een plank
te loopen van het eene raam naar het andere
en bovendien nog een vrouw mee te nemen.
Nergens aan de muur had degene, die dit
stoute waagstukje had uitgevoerd, een steun-
punt. Zou de Egyptenaar some de moordenaar
van de zangeres zijn geweest en daarna ook
de kamenier na haar ontvoerd te hebben, om
zeep hebben gebraeht Misschien wist de
kamenier, waar de echte steen verborgen was
en ontvoerde men haar daarom. Maar waar-
om werd zij dan vermoord? En wie had de
Egyptenaar gedood. Dat zou van Brantenaar
wellicht gedaan kurmen heblben, want dit mis-
zorg der N.iS.B., ^en aantal kinderen van in
dienst der Waffen-SS enz. gevallenen spaar
bankboekjes met een bedrag van 250 doen
toekomen. Voor dit doel werden de gelden
bestemd, welke ter gelegenheid van ir. Mus-
sert's verjaardag waren bijeengebracht.
IN1VALIDITEITS- EN OUDERDOMSRENTE.
Op 1 October 1942 werden 53.342 weduwen-
i renten en 16.904 weezenrenten krachtens de
1 Invaliditeitswet genoten, terwijl op genoem-
den datum 113.096 personen die uit hoofde
van de Invaliditeitswet v66r 1 Juli 1922 onder
de verplichte verzekering vielen, zich in het
genot van een ouderdomsrente van drie gulden
per week bevonden.
Voorts ontvingen 90.660 personen een rente
wegens blijvende of tijdelijke invaliditeit.
Van degenen, die in het tijdvak 1919—1923
gebruik hebben gemaakt van de voor hen ge-
opende gelegenheid om tegen een. wekelijksche
premie van 39 cents, op grond van de Ouder
domsrente een verzekering aan te gaan, waren
op 1 October j.l. 84.182 personen in het genot
van een ouderdomsrente van drie gulden per
week.
Ten slotte waren op 1 October j.l. van
degenen, aan wie in 1919 bij de inwerking-
treding van de Ouderdomswet, of reeds daar-
voor, een kostelooze ouderdomsrente van drie
gulden werd toegekend, nog 7979 personen in
het genot daarvan.
DE SOCIALE ZORG IN NEDERLAND.
Het sociale werk van Volksdienst en Win
terhulp heeft thans in Nederland twee jaren
practijk, in Duitschland evenwel besehikt men
in dit opziqht over een ervaring van tien jaren.
Deze omstandigheid was de aanleiding tot een
onderhoud van een' verslaggever van het
A.N.P. met den Bereichsleiter W. Mdller, die
twee jaren geleden door den Rijkscommissaris,
in overleg met Oberbefehlsleiter Hilgenfeldt,
den leider van de N.S. Volkswohlfahrt en van
de Winterhulp in Duitschland, met de voor-
bereiding van dit werk in Nederland werd be-
last en die sindsdien als bemiddelaar tusschen
de Duitsche en Nederlandsche instellingen op
dit gebied actief is gebleven.
Als taak van de Winterhulp moet, aldus de
heer Moller, in de eerste plaats worden gezien
de aanvullende zorg in het winterseizoen voor
gezinnen, die door omstandigheden buiten hun
schuld in nood zijn geraakt.
De N.iS.V. en de Nederlandsche Volksdienst
echter hebben tot, taak de biologische kracht
en de gezondheid der Duitsche en Nederland
sche volksgenooten te dienen, waarbij de zorg
voor moeder en kind in het middelpunt hunner
werkzaamheid staat.
De Germaansche bloedverbondenheid tus
schen het Duitsche en het Nederlandsche volk
is voor de bezettingsoverheid in Nederland
aanleiding geweest, zich hier te lande deze
sociale zorgen aan te trekken op gelijken voet
als in Duitschland. Het feit der bezetting op
zichzelf brengt zulke zorgen niet mede, want
dan zou ook in de overige bezette gebieden in
denzelfden geest zijn gehandeld, wat evenwel
volstrekt niet het geval is.
De heer Moller erkende volkomen, dat
Nederland op het gebied der volksgezondheid
een gunstige plaats had weten te verkrijgen,
maar hij wees er tevens op, dat de oorzaken
daarvan voor een belangrijk deel buiten de
sociale zorg zijn gelegen. Zoo heeft dit lani
in een eeuwigen tijd geen oorlog gevoerd, ver
der heeft het sinds eeuwen zeer rijke bevol-
kingsklassen, die mogelijk itiaakten, dat de
voedingstoestand en de volkshuisvesting op
behoorlijk peil kwamen, en ten derde is de
klimatologische gesteldheid van het land in
zooverre gunstig, dat besmettelijke ziekten tot
hooge uitzonderingen behooren.
Voor 1940 waren er ongeveer 8000 vereeni-
gingen hier te lande op sociaal en liefdadig-
heidsterrein werkzaam. Het spreekt vanzel/
dat een eenheidsorgfcnisatie op sociaal gebied
meer tot stand kan brengen dan eenige dui-
zenden miniatuur-instellingen.
Den Nederlandschen Volksdienst staat geen
ander doel voor oogen dan het dienen van het
Nederlandsche volk ten opzichte van zijn
levenskracht en gezondheid. Een sprekend be-
wijs hiervan vormt bijv. de tandverzorging van
schoolkinderen. Van katholieke kerkelijke
zijde werd weliswaar geen toestemming ver-
kregen om deze tandverzorging te doen ge-
schieden in de aan de r.k. kerken verbonden
scholen,doch toen de N.V.D. daarop voor de
kinderen, die hierdoor gedupeerd zouden wor
den, andere lokalen ter beschikking had ge
steld, was het resultaat, dat ook deze kinde
ren in grooten getale op de daartoe aange
wezen tijdstippen verschenen om de tandheel-
kundige behandeling te ondergaan.
Een bewijs van de toenemende sympathie
voor het werk van den Volksdienst en de
Winterhulp levert de opbrengst der collectes.
Deze bedroeg over het tweede werkjaar ruim
10 millioen gulden, d.i. ongeveer 40 pet. meer
dan de opbrengst der inzamelingen in het
eerste werkjaar.
De innerlijke kracht van dezen arbeid is
ondanks de ondervonden moeilijkheden bij den
opbouw zoo sterk gebleken, dat N.V.D. en
W.H.N, thans reeds over een korps van 30.000
vrijwillige medewerkers beschikken.
drijf was gepleegd tijdens de aanwezigheid
van v. Brantenaar in Nederland. Daar stond
echter weer tegenover, dat volgens het oor-
deel van den dokter, die de lijken had onder-
zocht, alle drie menschen op dezelfde wijze
waren vermoord. Dat wees er weer op, dat
edn en dezelfde persoon de hand in het spel
had gehad. Twee van de drie menschen,
waartergen eenig vermoeden kon bestaan
waren echter zelf gedood. Bleef over van
Brantenaar. En deze was in den nacht van
den moord op de zangeres in Zwitserland! Het
bleef een raadsel. Maar van Brantenaar
moest er meer van weten. Hoe kwam hij an
ders aan den kostbaren steen?
Veel tijd om over deze geheimzinnige ge-
schiedenis na te denken, had hij evenwel niet,
want enkele minuten later kwam Koks met
zijn arrestant al weer uit het poitiebureau
stappen, gevolgd door den Officier van Justi-
tie, die Klein als zoodanig herkende en een
Haarlemsche politieagent. De rijksveldwach-
ter uit Roosendaal had dus reeds zijn taak vol-
bracht. Koks en de Officier stapten met den
arrestant weer achter in, terwijl de agent
naast Klein kwam te" zitten.
,,Naar de Dreef, Jopie", zei Koks vriende-
lijk", naar 'het huis van juffrouw Wilson".
Klein bracht den motor weer op gang,
schakelde in en met een kalm gangetje reed
de wagen de Sipedestraat uit de Groote Markt
over, de Barteljorisstraat in naar het Plein.
Binnen een paar minuten reed men weer op
de Dreef, en stopte de wagen voor het myste-
rieuze huis.
(Wordt vervolgd.)
