De Nederl. vrijwilligers aan het Oostfront.
ANNE
vindt het geSuk
Bestrijding Coloradokever.
GEEN STEUN VOOR PLUIMVEEHOUDERS
GEDI KEVDE DEN ZOMER.
FEUILLETON
Laat men U niet moeten vragen,
Geeft spontaan, dat is de wensch. <-
Uw gift krijgt dan meer d're waarde
Voor Uw armen medemensch.
X
Gironummer Wtnterhulp 5553
TERNEUZEN, 11 MEI 1942.
De wnd. Burgemeester van TERNEIJZiEN:
overwegende, dat volgens mededeeling van
het hoofd van den Hanteimektanknndigen
Dienst voor alle perceelen in deze gemeente,
waarop aardappelen worden verbouwd, de aan-
wezigheid van den Coleradoke^ter wordt ver-
moed;
gezien de door het hoofd van den Planten-
ziektenkundigen Dienst noodzakeltjk geachte
bestrijding van den Coloradokever en de door
hem aangegeven bestrijdingsmiddelen;
gelet 'op de wet van 27 December 1934, Stbl.
&SSS7, houdende bepalingen tot bestrijding van
d.en Coloradokever;
be\eelt iederen gebruiker van een perceel
in de gemeente Terneuzen, waarop aardappe
len worden verbouwd, dit gewas dit jaar drie
maal te doen bespuiten met water, waaraan
op 100 L. 400 gram calciumarsenaat is toege-
voegd, in een hoeveelheid van 750 L. per H.A.
gemiddeld.
De bespuitingen moeten zoo worden uitge-
voerd, dat alle bladeren van aardappelplanten
gelijkmatig met de vloeistof worden bevoch-
tigd en op zoodanig uur en bij zoodanige
weersgesteldheid, dat zij denzedfden dag nog
kunnen opdrogen. De giftige vloeistof mag
uitsluitend op het aardappelloof terecht-
komen. Als een gebruiker van een perceel
nalatig blijft de voorgeschreven maatregelen
pit te voeren, dan zal dit op zijn kosten ge-
schieden, welke ingevorderd zullen worden,
volgens artt. 291, 294 en 295 der Gemeentewet.
De tjjdstippen voor het bespuiten worden
nader bekend gemaakt, evenals die, waarop
het calciumarsenaat kan worden afgehaald.
Van gemeentewege wordt er niet gespoten.
Art. 3 Coloradokeverbesluit luidt: „Een
ieder, die te eeniger plaatse een of meer Colo-
radokevers hieronder mede te verstaan
eieren, larven en poppen daarvan vindt, is
verplicht onverwijld de door hem gevonden
Coloradokever te vangen en onschadelijk te
maken en daarvan onverwijld kennis te geven
aan den Burgemeester. Het niet nakomen
van deze bepaling is strafbaar".
Terneuzen, 11 Mei 1942.
De wnd. Burgemeester van Terneuzen,
C. VERLINDE.
hebben, welke gewijd is aan de herdenking
van dezen dag. De leider, die dien dag temid-
den zijner kameraden zal vertoeven, spreekt
omstreeks 20.10 een rede uit, welke door de
genoemde zenders wordt opgenornen en uitge-
zonden. (Voor en na deze rede wordt toepas-
selijk muziek ten gehoore gebracht.
De plaats waar ir. Mussert hedenavond ver-
blrjf zal houden werd, zooals men weet, door
het lot bepaald. Hiertoe waren een groot
aantal loten onder de leden der NjS.B. ge-
plaatst, waarvan de opbrengst, vermeerderd
met een aantal extra giften, reeds nu op ruim
f 100.000 mag worden geraamd.
lit. IVIUSSERT'S VERJAARDAG.
De secretaris-generaal der N.S.B., ir. C. J.
Huygen, zal op heden, 11 Mei, van 18.00 tot
18.15 uur voor den Nederlandschen Omroep
het woord vderen over den persoon van den
leider.
Voorts zullen dien avond o.m. reportages
worden gegeven uit Werkendam, de plaats
waar ir. Mussert in 1894 werd geboren, en
uit het Kindertehuis Westerhelling, dat hem
door de leden der N.S.B. op zijn verjaardag
in 1941 werd geschonken.
AANVRAGEN
VOOR BRANDSTOFFENKAARTEN.
De secretaris-generaal van handel, nijver-
heid en scheepvaart maakt bekend dat zij,
die geen brandstoffenkaart DV hebben ont-
vangen, aangezien zij geen bonkaarc J, K of L,
konden inleveren, gedurer.de het tijdvak van
18 tot en met 23 Mei a.s. een aanvraagfor-
mulier MD 61 bij de plaatselijke distributie-
d;elisten kunnen indienen ter verkrijging van
een brandstoffenkaart DV, voor zoover zij
dear recht op meenen te hebben.
MUSSERT NAAR KRING STlJENDEREN.
De loterij ten bate van de kinderen van aan
het Oostfront gevallen kameraden, georgani-
seerd door de NjS.B., welke een bedrag van
50.000 gulden heeft opgeleverd, heeft uitge-
wezen, dat ir. Mussert zijn verjaardag heden
zou doorbrengen in den kring Steenderen.
De 10 prijswinners van de loterij werden
Vf-rjdag te Utrecht door ir. Mussert ontvan-
gen en hartelijk toegesproken. Hij sprak er
zijn. vreugde over uit, dat hi] op zijn verjaar
dag deze prijswinnaars tot zijn gasten zou
mogen rekenen. In de Dietsche Taveerne bood
de leider der N.S.B. den gasten een maaltrjd
aan.
DE TABAKSDISTRIBUTIE.
Naar aanleiding van een bericht; da1 reeds
op 16 Mei op de bonnen van de tabakskaart
zou kunnen worden gekocht, deelt men van
bevoegde zijde mede, dat hieromtrent nog geen
beslissing is genomen.
Deze bericbten zijn niet van officieele zijde
afkomstig. Zij moeten als voorbarig worden
beschouwd.
RECHT SBJJSTAND VOOR LEDEN VAN
HET ARBEIDSFRONT.
De Centrale Persdienst van het N.A.F.
pchrijtft:
Alle leden van bet Nederlandsche Arbeids-
front, werkgevers zoowel als werknemers,
kunnen aanspraak maken op hulp en voor-
lichting in alle rechtskwesties, die betrekking
hebben op de uitvoering van de sociale ver-
zekeringswetten, de naleving van de collec-
tieve contracten en de arbeidsvoorwaarden in
het algemeen.
Met nadruk wordt erop gewezen, dat deze
rechtsbescherming niet wordt verleend aan
hen, die geen lid van het N.A.F. zijn.
In vertoand met de toenemende werkzaam-
heden in den landbouw wordt de hulpverlee-
ning aan door de inkrimpingsmaatregelen in
nood geraakte pluimveehouders behalve
voor de op eigen bedrijf tev/erkgestelde kleine
grondgebruikers gedurende de maanden
Juni, Juli, Aug. en Sept. stopgezet.
BENOEMINGEN BIJ DE N.S.B.
De leider der N.S.B., ir. A. Mussert, heeft
benoemd tot gemachtigde voor opvoeding en
onderwijs, prof. mr. dr. R. van Genechten en
tot gemachtigde in bijzonderen dienst den
beer E. J. Roskam Hzn.
DE EXTRA UITKEERING AAN
ONDERSTEUNDE WERKLOOZEN.
De secretaris-generaal van sociale zaken
heeft de extra uitkeering aan ondersteunde
werkloozen opnieuw verlengd. Ditmaai tot en
met de week welke op 23 Mei a.s. eindigt.
De uitkeering bedraagt 10 pet. voor deel-
nemers aan de centrale keuikens en 15 pet.
voor niet-deelnemers. Deze verlenging geldt
eveneens voor ondersteunde kleine grondge
bruikers.
AANMELDING ARBEIDSDIENST.
In verband met de omstandigheid, dat op
1 Juli a.s. een tiental nieuwe kampen in be
drijf zullen worden gesteld, blijft tot 2 Juni
a.s. de mogelijkheid geopend tot vrijwillige
toetreding bij den N.A.D. voor de zom^pkam-
pen van 1 Juli tot en met 15 December.
Jongelieden in den leeftijd van 17 tot en
met 23 jaar, mits ongehuwd, kunnen zich
voor vrijwillige dienstneming voor de Juli-
kampen bij de aanmeldingsbureaux, gemeente-
huizen en arbeidsbureaux voor dienstneming
aanmelden, terwijl nog een beperkt aantal
plaatsen bschikbaar zal worden gesteld, ten
einde jongelieden, die in aanmenking wenschen
te komen voor een aanstelling in openbaren
dienst of bij het bijzonder onderwijs, gelegen-
heid te geven den voorgeschreven arbeids-
dienstplicht te vervullen. I
Deze laatste personen moeten bij indienst-
treding op 1 Juli a.s. den leeftijd van 18 jaar
hebben bereikt en niet ouder zijn dan 21%
jaar.
Opgemerkt wordt nog, dat vrijwillige dienst-
vervulling vrijstelling van den arbeidsdienst-
plicht geeft.
DR. LEV, DE LEIDER VAN HET
DUITSCHE ARBEIDSFRONT IN
NEDEKLAND.
Werner Scheunemann schrijft:
De rijksorganisatieleider der N.'S.D.A.P., en
leider van bet Duitsche Arbeidsfront, dr.
Robert Ley, is in Nederland aangekomen,
waar bij enkele dagen zal verblijven voor het
bespreken van sociaal-politieke kwesties. De
tegenwoordigheid van dr. Ley in Nederland
is een aanwijzing, dat belangrijke ontwikke-
lingen op sociaal-politiek gebied gaande zijn,
die door zijn invloed nog belangrijk bevorderd
en ondersteund worden.
Met de oprichting van het Nederlandsche
Arbeidsfront is het sociale leven in Nederland
in een nieuw stadium gekomen: bet beteekent
de opheffing van den klassestrijd. Hierin
komt de wil tot uiting om het leven in de
bedrijven op een nieuwe basis te plaatsen. Dr.
Ley beeft een woord gevormd, dat voor de
werkende menschon in Duitschland sedert
jaren een begrip is geworden: bedrijfsgemeen-
schap. Het beteekent, dat in een bedrijf de
ondememer niet meer de uitbuiter van den
arbeider is en de arbeider zicb niet meer be-
schouiwt als de gefooren vijand van den onder-
nemer, beiden tezamen veeleer de bedrijfsge-
meenschap vormen. Hun welzrjn, geluk en
toekomst hangen gemeenschappelijk af van
een succesrijk functioneeren van een bedrijf.
Daartoe is noodig, dat de menschen in een
bedrijf elkaar niet dagelijks en ieder uur ver-
beten bestrijden, doch aaneengesloten zijn en
met elkaar samen werken. Naast het gezin
als eel van den staat komt de bedrijfsgemeen-
schap als eel van de volksbuishouding.
Dr. Ley is een der intiemste medewerkers
van Adolf Hitler. Hem heeft de Fiihrer een
geweldige taak op de schouders gelegd, n.l. de
zorg voor alle werkende menschen in de Duit
sche bedrijven.
Toen dr. Ley op 2 Mei 1933 deze taak op
zich nam, trof hij ook in de' meeste bedrijven
verwarde toestanden aan. De meest verschil-
lende partijen, vakvereenigingen en bonden
bestredeh elkaar. Door een onvermoeiden en
prachtigen zuiveringsarbeid en le'iding heeft
dr. Ley sindsdien een totaal nieuwen geest in
de Duitsche bedrijven doen ontstaan. De on-
dernemers trachten den socialen wenschen
van hun arbeiders recht te doen wedervaren.
De arbeiders van hun kant vonden door den
heropbouw van het Duitsche oeconomische
leven voortdurend werk, zij hebben hun oeco-
nomisch lot met dat van hun bedrijf verbonden
en dragen door hun arbeid er toe bij, hun
werkgelegenheid ook in hun eigen voordeel in
stand te houden.
Het zal ook in Nederland zaak zijn de thans
nieuw opgerichte organisatie van werkende
Nederlanders met den juisten geest te bezie-
len. Hiertoe is een zorgzame en doelbewuste
leiding der menschen noodig, om hen te stu-
ren in de richting van de wereld van nieuwe
opvattingen. Het kan den afzonderlijken
Nederlander niet goed gaan, indien het het
geheele volk niet goed gaat. Op den duur kan
het ook den individueelen ondememer niet
goed gaan, indien het niet tegelijkertijd zijn
arbeiders goed gaat.. Het dehkbeeld van soli-
dariteit van gemeenschappelrjkheid aller be-
langen, kortom de lotsverbondenheid van alle
in de bedrijven werkzatne menschen, moet zich
baanbreken, over alle partijen, vakvereenigin
gen en, religies heen moet het Nederlandsche!
Arbeidsfront de menschen verbinden, sti-
muleeren tot gemeenschappelijk werken in het
belang van hun bedrijf en daarmede van het
geheele volk. Dit is uiteindelijk het doel van
het Nederlandsche Arbeidsfront, dat voor alle
arbeidskameraden op dezelfde wiize zal zorgeil
en hun beroepsibelangen zal bevdrderen.
Dr. Ley een vriend van Nederland.
Het Nederlandsche Arbeidsfront is geen
copie van het Duitsche, Duitschland is niet
voornemens zijn eigen staats- en sociale in-'
stellingen aan andere volken op te dringen.
Wel echter stelt het desgewenscht gaarne zijn
l-aad en steun ter beschikking. In dr. Ley be-
groet Nederland op het oogenblik een hoogen
gast, die als geen tweede Europeesche ar-
beidsleider ervaring heeft in de zorg voor de
werkende menschen. ,rDoorervaring wordt
meh wrjs", zegt een spreekwoord.
Wanneer dr. Ley zich bereid heeft ver-
klaard zijn ervaringen ter beschikking te stel-
len, dan bewijst hij hiermede ook een vriend
van Nederland te zijn. Dr. Ley heeft Neder
land en zijn menschen steeds hoog geacht. Het
hooge peil van de Nederlandsche cultuur heeft
hij dr. Ley, evenals iiberhaupt in Duitschland,
even groote bewondering gewekt als de leven-
dige, wereldomvattende koopmansgeest van de
Nederlanders. De wereldgebeurtenissen
eischen thans van alle volken een nieuwe hou-
ding, vaak ook het afzien van geliefde ge-
woonten. Hoe eerder zich de volken op de
nieuwe feiten instellen, des te beter is*het voor
hen zelf. Ieder volk van Europa, dat aan den
opbouw wil medewerken, heeft thans gelegen-
heid een gewaardeerde en eervolle plaats in
den kring der Europeesche volken te verove-
ren. Europa is, wat zijn lot foetreft, nauwer
aaneengesloten. Een geweldig hervormings-
proces voltrekt zicb in onze dagen. Dit blijft
vanzelfsprekend op het sociale leven niet zon-
der uitwerking.
Een modern sprookje van
MARIA SAWERSKY.
(Nadruk verboden.) 14
Vera spoedde 'zich naar boven en mevrouw
Staniecki zonk in haar stoel terug. Ze slaakte
een zucht van verlichting. Vera g'ing er mee
accoord en alles zou dus prachtig m orde
k°Daar klonken stemmen en onmiddelhjk
daarop diende de oude, half doove tuinman, die
bij tijd en wijle voor mevrouw Stamecki werk-
zaam was, der. bezoeker aan.
Notaris Hansen trad de kamer hinnen.
Hij was een klein, oud heertje met spierwit
haar maar van een zeldzame vitaliteit. Achter
zijn dikke tarillegla?en glinsterden een paar
levendige, verstandige oogen, waarmee hij
mevrouw iStanieoki onderzoekend opnam.
Heb ik de eer mevrouw Olga Staniecki
te spreken? vroeg hij met ouderwetsehe hoffe-
lijkheid, waarbij zijn korte buiging zich vol-
komen aanpaste.
De vrouw des huizes kon slechts kmkken.
Ze zag er nog steeds wat bleek en geagiteerd
uit. Het gevaarlijke plan, het gesprek met
Vera en het vooruitzicht van het onderhoud
Het weekblad der Nederlandsche S.S.,
Storm, publiceerde in een zijner laatste num-
mers onder den titel „Germaansche overtui-
ging" een artikel, dat op treffende wijze ge-
tuigt van den levensmoed der Nederlandsche
vrijwilligers, die onder de vanen der iSjS. den
strijd aan het Oostelijke front meemaken.
Hieruit spreekt duidelijk,, welk een belangrijke
fundamenteele wijziging deze inzet in de har-
ten en den geest van deze jonge Nederlandsche
mannen gebracht heeft. Mogen zij, die hier te
lande in vergeiijking met den strijd aan het
front voor heel wat gemakkelijker problemen
gesteld zijn, zich aan dezen frisschen en dur-
venden geest der Nederlandsche pionieren voor
het nieuwe Europa spiegelen.
Het- artikel luidt als volgt:
De Germaansche vrijwilliger, die de Duit
sche uniform draagt is voor velen een vraag-
teeken. Waarom strijden deze mannen eigen-
lijk, het moet toch veel gemakkelijker zijn
ergens in Nederland, in Denemarken, in Vlaan-
deren of in Noorwegen het een of andere on-
gevaarlijke beroep uit te oefenen Zoo vraagt
de Duitsche wapenbroeder, maar in het vader-
land stelt men een andere vraag: wat krijgt
hij er voor, wat kan hij er bij winnen?
Hun, die dit voelen, heeft men hierop eigen-
lijk geen antwoord te geven, want zij hebben
een mannedijke inhorst en het gevoel voor het
geschiedkundig verband der feiten en voor
noodzakelijkheden. En hun, die deze vraag
stellen, behoeft men niet eens te antwoorden,
zijn kunnen toch nooit begrijpen, dat een leven, f
een man waardig, een ander zijn moet dan dat,
wat slechts heil ziet in een goede zakenbalans.
De hierachter afgedrukte brief van een Neder
landschen vrijwilliger echter, bevat Ineer dan
een antwoord ,op de gebruikelijke vragen.
Brief van den S.S. Schiitze Smits.
,,Na zeven maanden aan het Oostfront heeft
men zijn kameraden leeren kennen. Wat in
de eerste maand niet direct te begrijpen was,
helderde zicb reeds op in de tweede, in de
derde maand begreep men bet reeds volkomen
en in de vierde werd dit weten omtrent karak-
ter, zwakheden en bekwaamheden, niet slecbts
van anderen, maar in de eerste plaats van
zicbzelf, bevestigd. Een ding moet men altijd
weer constateerende soldatenopleidmg is
hard, grijpt de leerschool in de kazerne iemand
reeds flink aan, dan doet de oorlog de rest
ten slotte is men een andere geworden.
Dit „andere" is het, wat de Duitsche man
nen van die der Noordwestelijke democratieen
onderscheidt, ofschoon zij toch alien als Ger-
manen denzelfden erfelijken aanleg hebben.
Destijds reeds, in „Mei 1940", toen de Duitsche
troepen in Nederland binnentrokken, begreep
men reeds iets van dat „andere", van de
nog niet onder woorden te brengen ge-
schiedenisvormende I kracht. Maar nu eerst,
na de lange-maanden van strijd in het Oosten,
waarin veronderstellingen tot ervaringen kon
den worden, nu eerst is de tijd aangebroken
om te probeeren eenige van mijn gedachten
onder woorden te brengen.
Het was geen toevalligheid, dat in het neu-
trale Westen het boek „Homo Ludens" uit-
kwam, een boek, dat al het menschelijke doen
en laten als een spel beschouwde, zij het dan
oek bij tijd en wijle als een verheven. Bij een
dergelijke denkwijze die jammer genoeg
niet slechts die van den schrijver is, maar
ook de handelingen van velen in het Westen,
zij het dan ook onbewust, bepaalt zal men
nooit den noodzakelijken emst kunnen vinden
om zicbzelf tot den dood toe in te zetten.
Want, hoe fanatiek men ook spelen kan,
toch blijft altijd het bewustzijn bestaan, dat
het gaat om willekeurigheden en niet om het
essentieele; daarom ontbreekt dan ook de
totale inzet, het laatste offer en zoodoende
ook de geschiedenismakende daad.
Dat was de kern van onze levenshouding in
het Westen niet in nood opgevoed zag ten
minste de jeugd het leven als met maskers
gespeeld ons ontbrak de ernst, welke het
geloof aan de onv'eranderlijke juistheid
van onze idealen, met zich brengt. Daaiom
wilden wij in de diepste beteekenis van bet
met den notaris- waren allermdnst in staat
haar zenuwen te kalmeeren.
Zij boette daardoor wel iets van haar ijdel-
heid en haar zelfbewust optreden in en daar
zij bovendien haar toilet voor dit speciale be-
zoek met bijzondere zorg had gekozen, maakte
zij den indruk van een rustige, bescheiden
dame.
De notaris, die zich de voormalige operette-
zangeres geheel anders had voorgesteld, zag
zich dan ook in zijn verwachtingen bedrogen,
hetgeen tot gevolg bad, dat hij zijn gereser-
veerdheid althans ten deele aflegde.
Het spijt me mevrouw, dat ik u in uw
huiseiijkheid moet komen storen. maar het
leek mi] gewenscht het slot van onze, langs
schriftelijke weg gevoerde *onderhandelingen
mondeling af te doen en,de reis naar Elms-
horn te ondernemen.
Dat leek ook mij verreweg het beste
meneer Hamsen. Wanneer u niet eigener
beweging daartoe bad besloten, zou ik u zekei
hebben voorgesteld mij persoonlijk te komen
bezoeken.
Dat klonk bescheiden en wekte vertrouwen
Ik zal u in ieder geval niet lang ophou
den. Nadat we reeds in principe tot overeen-
stemmmg Zijn gekomen. zuilen we wel spoe-
di°- een bevredigend accoord kunnen treffen,
Indien eenigszins mogelijk, zou ik graag weer
met den eerstvolgenden trein terug willen.
£k hoop, dat u tenminste een kop thee
met ons zult willen drinken. Mijn dochter
Anne z>al wel direct verschijnen.
De notaris wierp een vluc'ntigen blik op d
verleidelijke theetafel.
Zeer vriendelijk van u, mevrouw. Ik
woord jfben daden doen en zijn er zoodoen
de slechts in geslaagd oppervlakkigheden
voort te brengen.
Ons leven was leeg, ofschoon met duizend
kleinigbeden gevuld, geen ideaal scheen ons
groot genoeg om het te kunnen of willen wa-
gen in zijn dienst het netwerk van tallooze
overwegingen en bezwaren, waarin wij zoo
stevig verstrikt waren, te verscheuren. En dus
voegden wij ons naar het systeem. lieten ons
dt-ijven en leefden het leven, zooals het ons
geboden werd, neutraal zonder risico, be-
schaafd, verfijnd, hoffelijk-huichelachtig en
oneindig laf.
,,-Uit den toon vallen" was het ergste wat
men doen kon en uit den toon viel zonder meer
al het ware, groote, oorspronkelijke.
Wie het leven speelt, wie zich niet hoeft in
te spannen, verliest het contact met de schep-
pende kracht; hij geniet het ges-chapene zon
der nieuws te scheppen en dat zoowel in ma-
terieele als ideeele beteekenis. De jeugd ver-
toonde zich aan ons jammer genoeg
slechts als genietend, vadsig, onpolitiek en
zonder problemen, onverschillig tegenover de
laatste vraagstukken van het leven.
Wel is waar doet men met dit te beweren
hun onrecht aan, die als jonge visschers, zee-
lieden of boeren een hard leven leiden. Maar
voor de jeugd als geheel is dit toch wel juist.
Te midden van dit onbekommerde leven viel
de oorlog, hij zette achter alle alledaagsche
gebeurtenissen de mogelijkheid van den dood.
Hij,, die uit onze gedachten verbannen was, hij
leerde ons, dat er waarden zijn waarvoor men
dapper ook den laatsten ademstoot offert.
Waar hij is, spreken niet langer holle pathe-
tische woorden, maar moedige daden over die
dingen die boven leven of dood staan.
Dit eerste gaf aan een aantal van ons het
vas'te geloof, dat alle twijfel en zelfspot over-
wint, die anders aan de wieg der daden staan.
Wij wilden niet slechts met den mond zeggen,
dat wij nationaal-socialisten zijn^ wij meldden
ons als vrijwilligers bij de Waffen S.S., bij de
N.S.K.K., bij de verbindingsafdeelingen, enz.
Wij wilden den oorlog meemaken, wilden er bij
geweest zijn, wij wilden niet, dat men later
tot ons zou kunnen zeggen: de jeugd van
Europa heeft de Duitsche alleen laten strijden.
De recrutentijd kwam en daarmee ook bit-
tere teleurstellingen. Wij geloofden reeds iets
te zijn en iets te kunnen, maar ons ontbrak
het allernoodzakelijkstehet geheele wezen
j te kunnen richten op den totalen inzet. Wij
hadden medelijden met onszelf, in plaats van
vol vreugde midden er in te springen en eerst
langzamerhand begrepen wij, dat ook de beste
uitvluchten niet konden worden geduld. „Voor
den Duitschen soldaat is niets onmogelijk," dat
werd dan slechts tot waarheid wanneer men
in omstandigheden, waarin alle anderen het
zouden opgeven, toch stand hield.
Zoo groeit een ander mensch op, hij doet
niet als of hij aanvalt, hij valt aan, in het
beslissende moment trekt hij zich niet terug,
maar geeft zonder dralen alles, zijn wil is be-
vrijd van de duizend bezwaren, hij Handelt
zonder omwegen, recht op het doel af.
Het was een Joodsche gedachte alles met
takt en slimmigheid en langs listige omwe
gen te kunnen bereiken, alsof de wereld met
trues te regeeren is. Wij zag;en en beleefden
plotseling in verbluffende duidelijkheid, dat
een deel van het Duitsche succes op het een-
voudige feit berust, dat men zonder hokus-
pokus direct op het doel afgaat en op deze
wijze met den kleinsten, maar volkomen juis
ten inzet van krachten dat kan bereiken, wat
men tot nu toe voor onmogelijk gehouden
heeft.
Leven zonder masker.
Wel is waar moet inen daarvoor de uiterste
nauwkeurigheid betrachten kunnen, maar wie
eens een appel, afgenomen door een Duitschen
onder-officier heeft meegemaakt, die weet
alles af van deze nauwkeurigheid, welk ieder
stofje op den loop aangrrjpt, om iemand het
Zondagsverlof in te houden.
Daden te volbrengen in het geloof aan din
gen, die boven leven en dood staan, leeren
zal er dankfoaar gebrui-k van maken. En nu
zullen we dan eerst even de zakelijke kwesties
afhandelen. U kunt er u dus volkomen mee
vereenigen, dat juffrouw Falke bij haai
grootvader intrekt
Ik heb u mijn principieele bereidverkla-
ring al schriftelij'k gegeven, notaris, maar u
zult het me wel nfet kiwalijk nemen, dat ik
graag nog een paar woorden als moeder. tot
u zou willen spreken.
Notaris Hamsen boog toestemmend het
hoofd en mevrouw Staniecki, die zich nu wat
meer op haar gemak begon te voelen, ver-
volgde:
Jonkheer Fatke beeft mijn huwelijk met
zijn zoon steeds met Scheie oogen aangezien,
Twintig jaar lang heeft hij zich niet om zijn
k'leindochter bekommerd. U zult daarom kun
nen begrijpen, dat ik van den zoo plotseling
bij hem opgekomen wensch om zijn kleindoch-
ter tot zich te nemen, met eenig wantrouwen
kennis hefo genomen. Wat is de oorzaak van
dezeveranderde houding
Meneer Remus Falke behoort niet meer
tot de jongsten, mevrouw. De jaren hebben
hem wat milder gestemd en hem ten opzichte
van vele dingen wat toegeeflijker gemaakt.
Bovendien is hij lijdend en zou hij zijn klein-
dochter graag voor venpleging om zich heen
hebben.
Om haar weer weg te sturen, als hij ge-
zond is? vroeg mevrouw Staniecki scherp.
Neen, oan haar voor goed bij zich te hou
den in haar voile rechten als kleindochter.
Hij wil' het meisje ten voile als zoodanig er-
kennen. Juffrouw Falke zal, zoodra zij op den
Falkburcht haar intrek heeft genomen, een
zicbzelf tot daden te dwingen, dat is een deel
van dat andere".
Het tweede echter is het leven zonder mas
ker. Alle pose, alle schijn viel weg en slechts
de naakte mensch bleef over of een dappere
en goede kameraad, of een stuk ellende. Hier
kon men noch met goochelkunsten noch met
branie den dappere spelen, terwijl slechts de
angst regeerde, geen omkooperij met kleinig
beden uit pakjes van thuis of met opgespaarue
sigaretten was in staat een niet aanwezig
kameraadschappelijk gevoel te maskeeren.
Nog iets leerde ons deze strijd in het Oos
ten: Wij hebben gebrek aan alles, wat een
beschaafd mensch noodig heeft, te beginnen
met een vlekkelooze enveloppe tot aan onder-
goed zonder luizen toe. Wanneer de keuken
en de fouragewagen een paar dagen wegblij-
ven, dan blijven slechts twee naogelijkheden
lui zijn en hongerlijden of zich inspannen en
zoo lang zoeken, totdat men de noodzakelijk
heden voor een maaltijd bij elkaar heeft. An
deren voor zich te laten werken, dat gaat op
zijn hoogst een- of tweemaal.
Voor de rest is men op zichzelf aangewezen
Wie niet mee wil doen kan hoogstens met een
voorgewende rheumatiek naar een ziekenhuis
verdwijnen. of men jammert over het sleehte
eten, over weinig post, over koude, winderige
wachten, waarbij de ooren en voeten bevrie-
zen, over luizen en vlooien, over de valschheid
der Russen, of men slaat zich door alles heen,
mannelijk en zonder gemekker.
Zoo was het waarschijnlijk ook in den
wereldoorlog. Ook hij, die langen tijd in de
tropische rimboe geleefd heeft, weet dat: van
uit de verre verten leert men eerst de kultuur
en de beschaving op haar werkelijke waaxde
taxeeren; dingen, die heel gewoon zijn, zooals
een schoon bed of een goed boek. worden tot
oogenblikken uit een beter leven.
Kort en goed, men zou de verwende ,,jeu-
nesse blasee" van de democratie een soldaten-
tijd toewenschen. Maar niet slecbts dat, men
weet, dat dat de eenige redding voor hen be
teekent. De oorlog is niet de vemietiger van
het leven, zooals onze humanistisch-pacifis-
tische opvoeding ons dat altijd voor oogen ge
houden heeft, integendeel, eerst in het veld
wordt ons de waarde van dit leven helder
bewust, eerst daar kan men het nationaal-
socilisme als levensleer ten voile leereh be
grijpen.
Bron der kracht
In het vaderland kan men veel schrijven
over ,,De nieuwe orde", over ,,Het ware socia-
lisme", over de nieuwe wereldbeschouwing"
wij willen dit ijiverig werken daar niet
met een laebje beschouwen en ons daar ver
boven verheven gevoelen. Wij weten echter,
dat eerst dan in ons vaderland het juiste
begrip voor de nieuwe Wereld zal komen, wan
neer een groot getal van jonge mannen aan
wezig zal zijn, die met de ijzeren taal van den
oorlog bekend zijn. Zonder voorwaarden te
stellen, ons gevend in vol vertrouwen, zijn wij
Adolf Hitler als Fiihrer tot op de slagvelden
van het Oosten gevolgd en menig goed kame
raad rust uit van den strijd onder de zwarte
Russische aarde.
In het vaderland hebben echter velen het
hart vastgehoudenzullen deze Jonge avon-
turiers" niet door den afgrond verslonden
worden, zij die zonder garantie en zonder be-
loften een Fiihrer van een ander volk als sol-
daten volgen? Wij antwoorden:
Wij hebben noch beloften noch garanties
van noode, hier in het Oosten vonden wij in
ons zeli de bron van onze scheppende kracht,
wij weten dat een nieuw, een door den FUhret
vereenigd Europa ons initiatief en ons werk
noodig heeft en dat is ons voldoende. Wan-
neer wij eens terugkeeren in het vaderland,
dan zullen wij -u toonen, wat wij gewonnen
hebben: „dat andere", dat geschiedenisma
kende zal in ons leven. Wij danken er den
Fiihrer voor, dat hij ons een plaats tusschen
zijn soldaten inruimde.
f
Y
Y
5
Y
Y
Y
Y
if
een zeer rijkelijk toegemeten maandgeld en
daarnaast nog een eigen bankrekening ont-
vangen, zoodat zij zich in pecuniair opzicht
niet van haar grootvader afhankelijk be
hoeft te gevoelen. Zij zal ten voile de plaats
kunnen innemen, die haar, uit hoofde van
Viaav bloedverwantschap, toekomt. Dienaan-
gaande he!b ik met jonkheer Falke reeds een
schriftelijke overeenkomst samengestela. Hier
is ze. Zooals u ziet, heeft mijn client het do
cument reeds onderteekend. Ik ben hierheen
gekomen om u om uw handteekening te ver-
zoeken. Leest u de overeenkomst maar eens
nauwkeurig door en let u daarbij in het bij
zonder op de passage aan het slot. Jonkheer
Falke staat er persb op, dat deze in de over
eenkomst wordt opgenornen. Ik hoop dan ook,
dat ook u daar geen bezwaar tegen zult
hetblben, mefvrouiw.
Mevrouw Staniecki veirdiepte zich geheel in
het document, dat de notaris haar overhan-
digde en zij kon daanbij niet voorkomen, dat
een folos van vreugde haar wangen kleurde.
Zij was werkelijk verrast door het royale ge-
baar van Anne's grootvader. Vera stapte daar
inerdaad in een opgemaakt bed.
De clausule aan-bet eind bepaalde, dat me
vrouw Olga Staniecki haardochter niet op
den Falkburcht mocht bezoeken, maar dat het
haar noch'ans volkomen vrij stond haar doch
ter elders te ontmoet'en.
Notaris Hamsen schreef het blozen van zijn
gastvrouw aan deze vcorwaarde toe, maar
da.arin vergiste hij zich. Zoo fijngevoelig was
mevrouw Staniecki niet.
U zult het kunnen billijken. mevrouw, dat
jonkheer Falke dezen eisch stelt. Hopenlijk
R.K. MTTLO-EXAMEN.
Bij het op Dinsdag en Woensdag 19 en 20
Mei e.k. te Hulsit te houden schriftelijk ge-
deelte van het R.K. Mulo-examen zijn resp. als
voorzitter en lid benoemd de beeren J. J. M.
M. Volders en J. M. van Mossevelde.
EERSTE H. COMMENCE.
A.s. Oonderdag, Hemelvaartsdag. zal in
onze parochie onder de vroegmis de eerste
Hk Communie der kleintjes plaats hebben.
ZILVEREN PRIESTERFEEST.
Op Dinsdag 2 Juni e.,k. zal de herder dezer
parochie, de zeereerw. heer Pastoor J. de
Meulemeester, zijn zilveren priesterfeest
vieren.
DE VIJF EERSTE KOLENBONNEN
GELDIG-.
De secrbtaris-generaal van het departement
van Handel, Nijverheid en Scheepvaart maakt
bekend, dat gedurende het tijdvak van 11 Mei
1942 tot en met 31 December 1942 ieder der
kunt u er zich mee vereenigen.
Ik wil de zaak geen moeilijkheden in den
weg leggen, notaris. Het gaat hier tenslotte
om de toekomst van mrjn kind. Ik zal nu even
Anne's legitimatiebewijzen halen. Een oogen
blik alstutalieft.
SJevrouw Staniecki was blij. dat zij de
kamer een oogenblik kon verlaten. Zij leunde
vermoeid tegen haar schrijftafel en slaakte
een zucht van verlichting. Zij was erg blij, dat
die list was gelukt en daarmee Vera's toe
komst verzekerd. Hopenlijk zou zij zich weten
te beheerschen, zoodat zij op den notaiis een
gunstigen indruk maakte. Het kind kon soms
zoo onhebbelijk en hoogmoedi-g zijn. Enfin. in
ieder geval was de zaak tot dus ver vlot ver-
loopen en het zag er naar uit, dat er ook vet -
der geen kink in den kabel zou komen. Het
was, of haar een zware last van de schouders
was o-enomen. Dwaasbeid om zich tegenover
dien ouden notaris zoo klein te gevoelen. Er
was immers geenVuiltje aan de lucht, als ze
het maar handig aanpakte.
Plotseling werd ze uit haar gepeins opge-
schrikt. In de aangrenzende kamer klonk de
vroolijke lach van een meisje.
Haastig raapte ze de paperassen, die op
haar schrijftafel lagen, bijeen en spoedde zich
naar de woonkamer terug.
Op den drempel bjecf ze verbaasd staan
Een oogenblik dacht ze haar oogen n:et te
kunnen gelooven. Daar stond Vera en schonk
den ouden heer een kopje thee in. Zij droeg
een eenvoudig zwart jurkje en daaroverheen
een wit schortje - Anne's uniform als. „hulp
in de huishouding".
(Wordt vervolgd.
