ANNE
vindt het geiuk
Predikbeurten.
Kerknieuws
VACCINATIE.
Inkwartieringen en leveringen ten
behoeve van de Duitsche Weermacht.
y
y
V
y
y
y
y
y
y
Offervaardigheid is een der
deugden, welke een volk voor
zijn bestaan noodig heeft.
Giro Winterhulp 5553.
FEUILLETON
HET EERSTE ARBEIDSAPP6L IN
ZEELAND TE GOES.
AXEL.
DE KEKKGESCHILLEN IN DE
GEREF. KEKKEN.
veem nJiKKEIl'TJIE
De Nederlandsche Pijnsti/ler
Voedingsgewassen in eigen tuin.
Op IWnsdag 14 April 1942 zal door de ge-
meentegeneesheeren gelegeniieid worden ge-
geven tot kostelooze waccinatie en revaccina-
tie, n.l. te Temeuzen in het ziekenhuis om
drie uur des namdddags, te Sluiskii ten huize
van dokter Wecbgblaar des namiddags 2 uur.
Temeuzen, 8 April 1942.
De Burgeme-ester van Terneuzen, waar-
nemende de taak van Burgemeester
en Wethouders,
C. VHRLINDE, waarnemend.
B. I. ZONN35VULLE, Secretaris.
In verband met de afsluiting van het reke-
ningsjaar 1941/1942 voor de Duitsche Weer
macht dienen alle inkwartieringshiljetten,
zoowel van particulieren als van hotelhouderg,
over de inaand Maart 1942 uiterlijk 10 April
a-s. ter Secretarie te worden ingeleverd.
Zij, die vorderingen hebben op de Duitsche
Weermacht terzake van leveringen, werk-
zaamheden e.d. dienen hun rekeningen ten
spoedigste bij de betreffende legerafdeelingen
ter betaling in te zenden.
Temeuzen, 7 April 1942.
De Burgemeester van Terneuzen,
C. VERLINDE, waarnemend.
die. welke uitgegeven zijn voor de 4de pe.riode,
met dit verschil, dat aardappelkaart en met
meer op de nieuwe kaarten voorkomen. Er
worden afzonderlijke aar'dappelkaarten uit-
gereikt, bestemd om gedurende een tijdvak
van 10 weken gebruikt te worden. De distri-
butiediensten zullen ech£7r geen aardappel-
kaarten verstrekken aan hen, die daarvoor-
opi dezelfde reden als vorige keer, niet in
aanmerking komen, met dien verstande, dat
zij. die thans weV in aanmerking wenschen te
komen voor een aardappelkaart, een verkla-
ring moeten onderteekenen, dat zij. ten tijde
van de uitreiking der kaarten per gezinslid
over minder dan 50 kilogram aardappelen
beschikken, zulks in verband met de periode
van 10 weken, gedurende welke deze kaarten
gebruikt zullen worden.
In den loop van bovengenoemd tijdvak wor
den derfhalve uitgereikt aan personen van 21
jaar en ouder, die in het bezit zijn van een
K 1-inlegvel, een bonkaart K 102 en den
aardappelkaart EB, bevattende bonnen, ge-
nummerd „21A" tot en met „24A", „26A" tot
en met ,,29A", ,,31A" en „32A"; van elk num-
mer twee bonnen. Houders van een inlegvel
K 2, dus personen van 14 tot en met 20 jaar,
omtvangen een bonkaart K 202 en een aard
appelkaart EC, die dezelfde nummers bevat
als de kaart EB, doch van ieder nummer drie
bonnen. Zij, die in het bezit zijn van een
inlegvel K 3, dus kinderen van 4 tot en met
13 jaar, zullen een bonkaart K 302 ontvan-
gen, benevens een aardappelkaart EB, dus
eenzelfde aardappelkaartals aan volwassenen
wordt uitgereikt. Aan kinderen van 0 tot en
met 3 jaar, die* in het bezit zijn van een inleg
vel K 4, zal een bonkaart K 402 worden vfer-
strekt, en een aardappelkaart ED, waarop
eveneens de nummers van de kaart EB voor
komen, doch van ieder nummer Sen bon.
Het bovenstaande is eveneens van toepas-
sing op houders van L-inlegvellen, met dien
verstande, dat deze onderscheidenlijk een bon
kaart L 102, D 202, L 302 of L 402 ontvan-
gen, met de daarbij behoorende aardappel
kaart. Bovendien ontvangen houders van
L-inlegvellen nog een aardappelkaart EE, be
vattende de nummers ,,21B" tot en met ,,24B",
„260B" tot en met „29B", „31B" en „32B"; van
elk nummer een bon.
De plaatselijke distributiedierasten reiken de
kaarten uitsluitend uit op vertoon der stam-
kaart en tegen in ontvahgstneming van een
bon van het inlegvel. Men kan de kaarten
uitsluitend afhalen bij den distributiedienst
der gemeente, waar men in het bevolkings-
register staat ingeschreven. Op dit laatste
voorschrift wordt, evenals bij de vorige uit
reiking, een uitzondering gemaakt voor be-
paalde categorieen van personen (schippers
e.d.).
Ten slotte wordt de aandacht er op geves-
tigd, dat zij, die geboren zijn in de maand
Mei, van het jaar 1921, 1928 of 1938 hun in
legvel moeten ruilen alvorens zij hun bon-
kaarten in ontvangst nemen.
Zelfverzorgers voor aardappelen zullen geen
aardappelkaart ontvangen, terwijl van zelf
verzorgers voor brood en vleesch de brood-
of vleeschkaart zal worden ingehouden.
Van kinderen van melkveehouders zal de
distributiedienst de melkkaarten inhouden.
DISTRIBUTIE VAN SERVIEZEN.
De secretaris-generaal van handel, nijver-
heid en scheepvaart maakt bekend, dat ter
voorbereiding van een desbetreffende distri-
butieregeling het koopen, verkoopen en af-
lerveren van thee-, tafel- en ontbijtservie^en
van aardewerk en porselein of onderdeelen
daarvan, gedurende het tijdvak van Vrijdag
3 April tot en met Donderdag 23 April 1942
verboden is, tenzij hiertoe door den directeur
van de sectie ceramische industrie van het
rrjksbureau voor verwerkende industrieen
(Juliana van Stolberglaan 2729, Den Haag)
schriftelrjk vergunning is verleend.
Dit verbod geldt voor een ieder, dus even
eens voor die ondernemingen, die momenteel
besehikken over een vergunning tot verkoop
en aflevering vain laatstgenoemde instantie.
t
Een modem sprookje van
4 -
MARIA SAWERSKY.
(Nadruk verboden.)
Haar dochter is in elk geval een ver-
schrikkelijk exemplaar, antwoordde Grundt-
vig met niet te miskennen afkeer in zijn stem.
Ze heeft me brjna geen oogenblik los gelaten
en me daarbij zooveel akelige complimenten
over mijn dansen gemaakt, dat ik er draaierig
van werd.
En dat wil wat zeggen voor een ouwen
zee rob, nietwaar?
Maar je meet me nu bij die juffrouw
Staniecki eens aflossen, Jens.
Wat vertel je me nou?
Vrienden moeten eerlijk samen deelen,
wat zij hebben, zooals je zelf altijd beweert,
wanneer je m'n mooiste butterfly bij je bur
ger colbertje uitzoekt. Jij bent voor die
jongedame nu het eerst aan de beurt. Hier is
het buffet; je kunt. haar meteen wat te eten
brengen. Laat haar vooral niet verhonge-
ren, Jens! •-
Maar Ernst, kerel...
Zwrjg en dans met 'r. Den heel en avond!
Begrepen? Ik spreek nu als je superieur.
Als je ook maar een enkele maal toestaat,
dat ze opnieuw beslag op me legt, laat ik me
van je scheiden en dan moet je maar zien,
PROV. BONDSDAG GEREF. JONiGELINGS-
VEREENIGIN GEN.
Maandag werd naar „De Zeeuw" meldt te
Middelburg de druk bezoehte Bondsdag van de
afd. Zeeland van den Bond van Jongelings-
vereenigingen op Geref. Grondslag gehouden.
In de middagvergadering sprak Ds. W. H. v. d.
Vegt te Goes over het onderwerp: ,,Kerk en
tjeugd".
In dezen tijd, aldus spr., heeft de Kerk een
nieuwe belangstelling verkregen. Meer dan
tevoren heeft men ontdekt, dat daar het leven
nog bloeit al wordt de wereld een woestijn.
Eerst werd de vraag behandeld: wat is de
Kerk Achtereenvol'gens werd uiteengezet
hoe ze 't huis Gods is, waar God den mensch
niet op een afstand houdt maar in een onver-
brekelijk verbond met hem samenwoont. Deze
gemeenschap wordt onderhouden door het
Woord. In de Kerk wordt maar niet over God
gesproken door een mensch, God spreekt tot
den mensch, luidop. In zoover als de Kerk
God laat sprdken is ze ware Kerk.
Dit spreken van de Kerk is met macht. De
Heere oefent daar Zijn heerschappij, niet ge-
welddadig maar weldadig. Daardoor veilig ge-
steld tegen alle nood. Als woning van den
Allerhoogsten kail de Kerk niet verbroken
worden, ook al zal de wereld verbroken moe
ten worden.
Wat is de verhouding van de Kerk tot de
jeugd? Opgemerkt werd hoe hier wel twee
geheel ongelijksoortige grootheden verbonden
worden. De Kerk is aan geen tijd gebonden,
het kenmerk vail de jeugd is, dat ze juist door
een bepaalden tijd wordt begrensd. Toch hoo-
ren ze onafscheidelijk bij elkander: God wil
de Kerk door de jeugd geregeld vemieuwen
en de jeugd wordt niet anders vernieuwd dan
in de Kerk.
Deze peugd ziet zich van haar prilst begin,
haar plaats door God aangewezen'in de Kerk.
Zonder Kerk is de jeugd als een onbescherm-
de vondeling. In de Kerk wordt het huis Gods
haar tehuis. Daar voelt ze zich oojc saam-
verbonden met alien, die van Zijn huis zijn.
Dat geeft de jeugd vaster gestalte: wij heb
ben in de Kerk alles in gemeenschap met
elkander. De jeugd is in een beweging opge-
nomen die van het verloren parachjs voort-
gezet wordt tot het herwonnen paradijs.
Deze gemeenschap wist en weet zich in de
Kerk samen toegesprojken. Het ontnuchteren-
de daarvan is, dat de jeugd, die zoo gemak-
kelrjk kritisch staat, in de Kerk zoo kritisch
wordt toegesproken, dat ze heel een lever,
noodig heeft om dit yemietigend vonnis te
verwerken. Dat geschiedt' door den doop, waar
zij geteekend wordt als onrein. Maar dit-
zelfde teeken spreekt van haar reinheid. Al-
leen wanneer ze een mishagen aan zichzelf
heeft, heeft God in haar een behagen. De
"Hoop is het teeken Gods van haar vemieuwing.
Deze herboren jeugd vindt haar weg door
het leven onder leiding van de Kerk. De Kerk
is meer dan een moeder, die troost. Ook een
vader, die leiding geeft. Haar zwakheid waar-
van ze door den doop wordt genezen vindt
bovendien nieuwe kracht in het avondmaal,
dat de jeugd verzekert van de eindoverwin-
niiyg van Christus wederkomst.
Bij de behandeling van de vraag aangaande
de houding, die de jeugd moet aannemen
tegenover de Kerk, wordt er allereerst op ge-
wezen, dat de jeugd der Kerk haar levensbe-
slissing alleen zuiver, kan nemen, wanneer ze
aanvaardt wat God voor haar heeft uitver-
koren. Zij kiest niet souverein; vrijwillig maar
niet eigenwillig. God heeft voor haar gekozen.
Daarbij zal ze de band aan de Kerk hebben
te belijden. Haar. houding zij daarbij afhanke-
lijkheid in aanhankelijkheid. De belijdenis-
uitspraak: buiten de Kerk geen zalagheid zegt,.
dat in den regel de zaligheid niet verkregen
wordt buiten den dienst en het ambt der Kerk
om. Hier is de prediking primair. De J. V.
mag geen instituut zijn om zelfstandig de
waarbeid uit te zoeken. De Kerk ds pilaar en
vastigheid der waarheid. Men late de J. V.
ook geen slachtoffer worden van een. strijd
om meeningsverschillen. Hier heeft de Kerk
een taak. Zoo moet de J. V. ook niet aan
liturgie doen. Die is voor den eeredienst en de
JjV. late elk pogen na om kerkje te spelen.
Tenslotte wordt gewezen op het discipel
zijn van den J/VAer in eigen kerkelijk leven.
Geen zelfopvoeding of zelfregeering. Laat hij
ook leven uit den vollen schat der Kerk. Dari
staat hij sterk ook al zou de strijdende Kerk'
lijdende Kerk worden. In alien nood gaat de
Kerk haar bovenal: O, Jeruzalem, eer ik u
vergete, zoo vergefe mijn rechterhand zichzelf.
Het eerste arbeidsappel in Zeeland, meldt
de Prov. Zeeuwsche Cel., werd vorige week' te
waar je voortaan je dassen leent, Ik heb
gezegd.
Maar Ernst, juist nu ik zoo'n alleiiiefst
kind ontdekt heb...
Hpud je mond, zeg ik! Hier heb je een
kreeftensla'tje, mayonaise, paling in gelei,
zalm, een half piepkuiken, gebak, fruit en
een champagnecobler!
Dat kan ik toch allemaal niet dragen,
jammerde de ongelukkige Grottkau.
Zwaarder dan de ankerspil, die je op het
schoolschip moest hanteeren, is het toch
warempel niet. Vooruit, verdwijn en zorg er
voor, dat die schoonheid de heele scheeps-
lading consumeert. Zoolang ze eet. danst ze
niet. En als ze niet danst, heb" jij tenminste
rust.
Maar wat moet ik nou met m'n zilvei -
meisje beginnen?
Maak je daar maar niet ongerust over;
daar zal ik wel voor zorgen. Aangenomen
tenminste, dat dat zilvermeisje geen product
is van je rijke fantasie.
Hoe kom je.er bij! protesteerde Grott
kau verontwaardigd. Daar is ze al! Als de
luitenant ter zee Grottkau niet zoo beladen
was geweest met alle mogelijke ververschin-
gen, zou hij waarschijnlijk zijn goede opvoe-
ding hebben verloochend en met zijn vingei'
naar een. meisje hebben gewezen, dat bij den
ingang van de zaal stond.
Het was een slanke, "elegante verschijning
in een zalverkleurig gewaad, dat onmiddellijk
opviel. 'Het goudblonde haar was getooid
met een flonkerende diadeem en het gezicht
ging bijna geheel schuil achter een kanten
masker, dat slechts een kleine, welgevormde
kin vrij liet.
- Is ze niet allerliefst? fluisterde Grott-
Goes gehouden in de Fabriek van Gynmas-
tiekwerktuigen „De Schelde". In een afdee-
ling der fabriek waren zitplaatsen voor het
personeel ingericht en onder orgelspel wachtte
men daar op de komende dingen. Toen de
commissaris van het N.V.V., de heer Wouden-
berg" en referent Korte gearriveerd waren,
sprak de oudste der directeuren, de heer C. J.
Dekker, een kort inleidend woord, waarna de
heer M. feartelse, de verzorger van het Zeeuw
sche radio-praatje, een aantal korte voor-
drachten in Zeeuwsch dialect ten beste gaf.
Referent Korte, hierop het woord verkrij-
gende, zeide, dat men zoo in Duitschland in
alle bedrijven regelmatig bijeen komt. Daar
bij behandelen leiders en personeel tezamen
hun zorgen. Zoo smeedde men een arbeids-
gemeenschap, waarin men voor elkaar leeft,
want de moeilijkheden dient men allereerst in
de bedrijfsgemeenschappen op te lossen.
Spr. zette hierop nader uiteen, hoe men zoo
in Duitschland de sociale vragen behandeld en
kwam tot ouderdorruszorg, ziekenzorg, enz.
Zoo bouwde het Duitsche arbeidsfront een
krachtige volksgemeenschap op.
De commissaris van het N.V.V., de, heer
Woudenberg, nu het' woord nemende, wees
o.a. op de moeilijke omstandigheden, waarin
Nederland verkeert. Op een klein stukje
grond moet men trachtende sociale omstan
digheden voor de arbeiders te scheppen, waar
op deze recht hebben. Dit groote probleem
kan men thans niet overlaten aan een behan
deling in de Tweede Kamer, maar dit moet
de arbeidersmasa zelf oplossen. Dit probleem
heeft ook niets te maken met politiek of
godsdienst. t
'Spr. schetste daarpa den klassenstrijd, die
afbrak, en de arbeiders tot ontevreden men-
schen maakte. Het N.V.V. van thans echter
omvat alle arbeiders en leert hen meer aan
de gemeenschap te willen geven dan er van
te yerlangen. Dat is het zuivere, sociale ge-
voelen. Het bedrijf moet niet geleid worden
om er zooveel mogelijk winst uit te persen,
en de arbeider moet het niet alleen zien als
een middel om zooveel mogelijk te verdienen.
Van beide zijden moet men het zien als deel
en van belang voor de gemeenschap. In
Nederland zal hard gewerkt moeten worden.
Wij staan hier met deri rug tegen den muur,
kunnen alleen kiezen voor een nieuw Europd
en moeten uit de werkgemeenschappen een
nieuw Nederland opbouwen. Het cement, dat
de volken zal binden, is het voor dit nieuwe
Europa gemeenschappelijk vergoten bloed.
Wij zijn geen proletaries, aldus spr., maar
bezitters van een kostelijk erfgoed, dat een
roemrijk voorgeslacht ons naliet. En ook-
thans zullen wij niet achterblijven, maar
straks schitteren als een parel in- de kroon
van Europa.
De heer Dekljer d-eelde hierna mede, dat
dit eerste appel door andere gevolgd zou wor
den, ook in den ge'est van een kameraad-
schappelijk tezamen zijn. We kunnen dan
zaken'' bespreken, die voor ons alien van be
lang zijn, gldus spr. We hebben van beide
kanten op deze appels te leeren. Spr. beslbo L
met de mededeeling dat de arbeiders, ter ge-
legenheid van dit appel, een extra weekloon
zouden ontvangen.
Met nog eenige nummers orgelspel werd
het appel gesloten.
i
NEDERL. JONGEXINGS-VERBOND.
Provinciale Bondsdag op Tweeden
Paaschdag te Kapelle (Z.)
Voor de eerste maal in de geschiedenis van
de Prov. Oomihi3Sie werd de Bondsdag in
Kapelle gehouden.
De kerkvoogdij van de Ned. Herv. Kerk te
Kapelle stond het kerkgebouw met alle he
re idwilligheid hiertoe af voorde te houden
mongendienst, welke om 9.30 uur aanving en
waarin als voorganger op trad Dr. J. D.
Schmidt, de pastor loci, me.t woord der Hei-
lige Schrift uit 1 Cor. 15 25. Medewerking
voor dezen dienst werd verleend door de
zangvereeniging ,,Zanglust" te Kapelle",
directeur de heer A. Kousemaker te Goes.
Het wgs een prachtige aanblik om zooveel
jonge menschen in het zoo ruime kerkgebouw
b\jeen te zien. Reeds vroeg waren ze aange-
togen "van uit Schouwen, Zeeuwsch-Vlaande-
ren en Walcheren, terwijl Zuid-Beveland z^lf
ook flink vertegenwoordigd was.
Na dezen kerkdienst spoedde men zich naar
het Veilingsgebouw; ook dit gebouw werd be-
reidwillig hiervoor afgestaan. Alle lof voor
de Regelingscommissie, welke op zoo uit-
nemende, smaakvolle wijze dit gebouw voor
vergaderzaal en koffietafel wist in te richten.
Om 11.30 uur kon de voorzitter, de heer
K. L. W. van der Maden, de te houden huis-
houdelijke vergadering openen met gebed en
een toepasselijk opening'swoord, waarna de
verslagen van secretaris en Prov. Jongens-
werkcommissie volgderl, verder eenige mede-
deelingen over den kastoestand en den Natlo-
len Bondsdag te Zwolle.
Nu volgde de gezamenlijke koffiemaaltijd
waaraan de meeste zorg was besteed.
De middagvergadering ving aan om 14.15
uur. Na een kort openingswoord van den
voorzitter, werd het woord verleend aan
Ds. Schoch, Ned. Herv. predikant te Veere,
"welke spr.ak over ,,Persoonlijk Geloofsleven".
Zijn eerwaarde begon met te zeggen, dat we
Raschen beluisteren in het licht der opstan-
ding. De Hemhutters te Zeist gaan op
Paaschmorgen met de fanfare's naar het
kerkhof, om daar de muziek tc laten schal-
kau, terwijl hij wanhopige pogingen aan-
wendde om de paling in gelei voor een ontijdig
yinde in de eharppa^jecobler te bewaren.
Allerliefst verlegen is ze ook.
Graaf Grundtvig Bagessen staarde ver-
bluft naar het meisje in het zilveren gewaad.
Er ging iets betooverends"van deze lieftallige
verschijning uit, zoo dat hij zijn blik er slechts
met moeite van kon los maken.
Wie is dat? fluisterde hij haastig.
Jeps Grottkau kee1< zijn adelijken vriend
spottbnd van terzijde aan.
Ik heb niet het genoegen... O je, daar
kiept het gebak in de mayonnaise... Ik kan
haar werkelijk niet htuis brengen en dat ver-
wondert me zelf, want ik ken 'alle Elmshorn-
sche ingezetenen, ondank's masker en
costuum.
Misschien is ze uit' de stad overge-
komen
Nee! De stadsmensehen' komen per
auto, of nemen aan het station een wagen.
Het zilvermeisje kwim te voet; dat heb ik
met eigen 'oogen gezien, toen ik even in het
park een sigaret rookte. Ze dwaalde zoo'n
beetje door de oprijlaan en was kennelijk te
verlegen om naar binnen te gaan. Toen heb
ik haar maar aangesproken.
Hopenlijk ben je niet onhebbelijk ge
weest, zei Gruntvig geeergerd. De studenti-'
koze manier van doen van zijn vriend was
hem voldoende bekend.
Ik -ben nooit oruhebbfelijk! protesteerde
Grottkau, de hand, waarmee hij het schaaltje
met het piepkuiken vasthield, op zijn hart
leggend. Schoon masker, ik ken u, heb ik
gezegd. En van de'ze origineele manier om
iemand aan te spreken, is ze geschrokken
Eigenaardig, niet
len, Paasch- en opstandingsliederen te doen
weerklinken. De Diaconessen gaan op
Paaschmorgen vroeg naar buiten om Paasch-
liederen te laten hooren, ze kondigen de zie-
ken aan: Jezus is opgestaan, de dood wist
Hem niet te houden. Jezus leeft.en wij met
Hem. Dood, waar is uw schrik gebleven?
Spreker wees op Patmos' Ziener, die ons pre-
dikt de Opstanding uit de dooden. Aldus
voortgaande wees spreker op de ontwrichting
oneerlijkheid On dnverschilligheid onzer dagen,
vooral onder de jeugd. Spreker vraagt: zijn
wij- beter, zijn we werkelijk het zout der
aarde
Sprekende over ons persoonlijk geloofs
leven, wees hij ons op de noodzakelijkheid als
het moet op de knieen om contact, innig con
tact, te krijgen met Christus, welke de Koning
moet worden van ons hart.
Met aandacht werd dit wpord gevolgd,
waarna Ds. Matzer van Bloois, uit Oudelande,
optrad met enkele verzen voor tei houden van
dichters, om te eindigen met die van Willem
de Merode: Stilte en gebed.
De voorzitter zegde elk der sprekers dank
en wijdde verder een algeheel dankwoord aan
alien en alles dat zoo spontaan medewerkte,
vooral de1 Regelingscommissie verdiende dit
op bijzondere wijze.'
Na de sluitinggliturgie eindigde de voorzit
ter met dank aan God, waarna alien dank'
baar huiswaarts keerden.
t
De landelijke rijvereeniging.
In ,,Het Centrum" alhier werd Vrijdagavond
een algemeene vergadering gehouden van de
landelijke rijvereeniging, welke goed bezocht
was. Als voorna'amste punten stonden op de
agenda: bestuursverkiezing wegens bedanken
als bestuurslid der heer.en A. J. Schieman en
J. C. den Hamer, benevens bespreking voor
een te houden ruiterdag op 2en Pinksterdag.
Met het oog op een te houden ruiterdag was
ook een verzoek ingekomen van de plaatse
lijke V.V.V., dat in handen gesteld werd van
het bestuur, dat hieromtrent een beslissing
zal nemen, met dien verstande dat de ruiter
dag in samenwerking met V.V.V. of afzonder-
lijk georganiseerd zal worden voor eigen
risico.
In het bestuur werden gekozen 'de heeren
P. Dekker Fzn te Axel en A. den Extcr te
Sluiskii. De heer Dekker werd tevens ge
kozen als voorzitter.
Er vojgde hierna nog een bespreking over
den te houden ruiterdag, waarvoor ook mede
werking is gevraagd aan de vereeniging Je
Dreischor. Verschillende plannen en onder
deelen voor een programma werden naar
voren gebracht, die ten slotte ook voor vast-
stelling in handen gesteld werden van het
bestuur.
Kalme Paaschdagen.
De beide Paaschdagen hadden alhier een
kalm verloop en van eenige bijzondere drukte
was niet veel te bespeuren. Het z.g. halve
dagje van Paschen werd door velen benut
voor werkzaamheden.in de»-hofjes en tuintjes,
waar thans groote bedrijvigheid heerscht met
plantep en zaaien.
NEDERDUITSOH GEREF. GEMEENTE
TERNEUZEN.
Woensdag- en. Donderdagavond 7 u., Ds. C.
Kramp, van Grafhorst.
De kerkeraad der Geref. Kerk van Leiden
heeft besloten nu de classis aan haar voorstel
om de Gen. Synode te verzoeken de leerge-
schillen niet in behandeling te nemen, geen
•gevolg wilde geven, het destijds genomen be-
sluit uit te voeren en zich rechtstreeks ter
zake tot de Gen. Synode, te wenden.
De classis Utrecht sprak uit zich gedrongen
te gevoelen de Gen. Synode de vraag voor -te
leggen of het wel wenschelijk is de zaak der
z.g. meeningsverschillen" onde^ de huidige
omstandigheden vgrder te behandelen?
De classes Grootegast en Kollum besloten
In Uw huisapotheek en in Uw
zak, steeds bij de hand, zijn
AKKERTJES een eerste hulp
bij onverhoedsche pijnen en ook
bij 'n opkomende verkoudheid.
De jonge graaf Gruntvig gaf geen ant-
woord. Zijn blik hing als- geboeid aan Anne
Falke.
Daarna heb ik haar naar de veranda
gebracht en haar om een .dans verzocht, ver-
telde Grottkau verder, maar dat zat me niet
glad. Ze weigerde vriendelijk, maar beslist.
Dan heb je gekregen, wat je toekwam.
Ga hu maar met je etenswaren naar Vera
Stahiecki. Dat zilvermeisje baart opzien.
Anne Falke bemerkte - zelf ook, dat zij op
viel. De blikken der^ heeren waren onafge-
broken op haar gevestigd en de dames fluis-
terden. Anne liet haar oogen schuchter over
de bonte menigte dwalen en herkende haar
moeder, die haar door een lorgnon obser-
veerde. Anne voelde, hoe haar, vooral bij de
belangstelling van deze zijde voor ha,ar per-
soontje het bloed naar de wangen steeg. Haar
eerste gedachte was: zoo gauw mogelijk weg
van hier!
Daar stond plotseling een slanke jongeman
in een wit marine uniform voor haar. Hij
maakte een beleefde bulging, terwijl hij haar
met zijn donkere oogen ernstig aankeek.
U bent hier blijkbaar alleen... Schenkt
u mij de gunst uw ridder te mogen zijn.
De warme klank in zijn stem <Jeed haar
goed en wekte vertrouwen. Schier onbewust
legde Anne haar hand op den arm, die haar
geboden werd en liet zich wegleiden.
Vera Staniecki ontving Grottkau zeer uit
de hoogte.
Het spijt me te moeten constateeren, dat
uw vriend, graaf Grundtvig Baggesen, "niet
bepaald goede manieren heeft, snibde ze.
Hij laat mij hier eenvoudig zitten om er
met een vreemde dame vandoor te gaan- 't Is
ongehoord
de Gen. Synode te verzoeken de behandeling
uit te stellen, resp. van haar agendum af te
voeren, terwijl de kerkeraden der Geref. Ker-
ken te 's Hertogenbosch, Honselersdijk en
Woerden een besluit in dergelijken geest
nam en. (De Z.)
Ds. A. VERHAGEN,
GAAT MIDDELBURG VERLATEN.
Na voor 53 beroepem te hebhen bedankt,
waaronder 3 uit Amerika, heeft meidt de
Prov. Zeeuwsche Crt. Ds. A. Verhagen,
piedikant der Geref. gemeente te Middelburg.
tbans een beroep naar Lisse aangenomen,
zoodat hij binnen afzienbaren tijd de Zeeuw
sche hoofdstad, waar bij 21 jaar heeft ge-
arbeid, gaat verlaten.
Ik Verhagen werd 3 Maart 1887 te Vlaar-
dingen geboren. Na aanvankelijk het schoen-
makersbedrijf te hebhen uitgeoefend voelde
hij zich later geroepen tot het predikambt. Op
21-jarigen leeftijd werd hij daarop in 1908 in
zijn eerste gemeente, Westzaan, bevestdgd.
Zes jaar later kwam hij naar Meliskerke,
waarna hij in 1916 een beroep naarLeiden
aannam. Deze gemeente verwisselde hij in
1919 met die van Dirksland, waarna hij in
1921 naar Middelburg kwam.
In de jaren, die Ds. Verhagen daar gewerkt
'heeft, is veel tot stand gekomen, zoowel in
Middelburg als elders in Zeeland.
Het kerkgebouw aan de Segeerstraat werd
tot tweemaal toe vergroot in verband met den
aanmerkelijken groei der gemeente. Voorts
heeft de Geref. gemeente in dien tijd een
eigen school en nieisjes- en jongelingsvereeni-
ging in Middelburg gekregen.
Ds. Verhagen heeft verder veel bijgedragen
tot den groei der Geref. gemeente op Wal
cheren en overig Zeeland.
Een half jaar verzorgde hij alleen 32 ge-
meenten in Zeeland en acht jaar lang was hij
consulent van alle gemeenten op Wajcheren.
Thans is hij nog consulent der gemeenten van
Vlissingen, Meliskerke, Temeuzen en Axel.
Verscijjllende gemeenten in Zeeland werden
door hem ge'institueesd, terwijl vrijwel in
iedere gemeente nieuwe kerkgebouwen zijn
verrezen.
Ds. Verhagen bekleedde voorts verschillen
de bestuursfuncties. Vrijwel altijd was hij
afgevaardigde naar de classis,' particuliere en
g.enerale synode, waarvan hij ook meermalen
voorzitter is geweest. Voorts is hij penning-
meester van de Inwendige zending, uitgaande
van de classis Walcheren en deputaat van de
kas ter verzorging der emer. predikanten en
weduwen.
IX.
AARDAPPELEN.
In tienduizenden volkstuinen vormen de
aardappelen met peulvruchten het belangrijk-
ste dedl van het teeltplan. Het officieele
advies is minstens de heft van die tuinen met
aardappelen te betelen.
Hiervoor komen zoowel de vroege Eerste-
ling, en Bintje als de middelvroege Eigen-
heimer en'de latere Bevelander, Noordeling,
Roode Star en Furore in aanmerking.
Evenals andere knolgewasgen verlangeh
aardappelen veel kali; daarnevens wordt ook
nog "wat stikstof toegediend. Natuuriijk^kan
men als bemesting ook organische mest ge-
bruiken, Nioch in aansluiting daarop ook wat
kunstmest. Als stikstofmest konit zoowel
zwavelzure ammoniak als kalkammonsalpetei
in aanmerking; als kalimest, patentkali. Aan
late aardappelen geeft men ceij matige stik-
stofbemesting, aan vroege wat meer.
De hoeveelheid pootaardappelen, welke men
per 100 m'2 noodig heeft, is zoowel afhanke-
lijk van den afstand, waarop deze gepoot wor
den als van de afmetirig van de knollen.
Vele heginnelingen maken de fout, dat ze
hun aardappelen veel te dicht op elkaar plan-
ten. De afstand tusschen de rijen bedragen
niet minder dan 50 cm. Vroege aardappelen
kan men op 40 a 45 cm op rij zetten; late
soorten het liefst niet minder dan 50' cm.
Omtrent de benoodigde hoeveelheden poot
aardappelen, welke voor bepaalde onderlinge
afstanden per 100 m2 noodig zijn, wordt ver-
wezen naar het volgende overzicht:
aantal Benoodigde
knollen
kilo's
per
maat
per kilo
afstanden
100
m2
28/35 mm
40
50 bij 40 cm
12%
kilo
28/35 'mm
40
50 bij 45 cm
11
kilo
28/35 mm
40
50 bij 50 cm
10
kilo
35/45 mm
21
50 bij 40 cm
24
kilo
35/45 mm
21
50 bij 45 cm
21
kilo
35/45 mm
21
50 bij 50 cm
19
kilo
In verband met de beperkte voorraden van
pootaardappelen is het mogelijk, dat men
soms iets minder dan de benoodigde hoeveel
heden ontvangt. Voor zoover het aardappe
len betreft van groote afmeting, kan men
deze in t we een snijden en aldus aan het tekort
tegemoet komen. D.it doorsnijden geschiedt
uiterlijk eenige dagen voor het poten en gaat
van den top af tot aan het naveleinde van
de knol. Op de snijvakken vormt zich dan
'n kurklaagje. Men pleegt de helften wel met
een klein stukje onder aan de knol aan elkaar
te laten zitten; vlak vo<5r het ppten worden
deze dan van elkaar ge-broken. Gesneden
poters plante men bij droog weer..
Jens Grottkau trok zijn vroolijk jongens-
gezicht in een bedenkelijke plooi.
M'n beste juffrouw Staniecki, de graaf
laat u vriendelijk verzoeken hem te willen
excuseeren. Hij heeft deze ververschingen
voor u uitgezooht en smeekt u mij als zijn
plaatsvervanger te willen accepteeren. Die
dame is namelijk hm
Wat is er met die dame? Wie is zij
Die heeft namelijk die is ja, hoe
moet ik dat .nu zeggen u begrijpt me zeker
wel
Aha, oudere verplichtingen van den
graaf... Ja, ja, ik begrrjp het al. Desondanks
vind ik zijn gedrag niet correct.
Maar juffrouw Staniecki, dat moet u
toch inzien, daar is toch niets aan te doen.
Als een prinses beveelt, heeft graaf Grundt
vig slechts te gehoorzamen, verzekerde Grott
kau met een dood ernstig gezicht.
Een prinses 'Wat bedoelt u
Nou ja, een betooverde prinses zoo
te zeggen.
Grottkau was hard bezig zich danig in een
impasse te werken. Vera Staniecki bar3tte in
een gemaakt lachen uit.
Doet u maar geen moeite, waarde heer
Grottkau! Ik wil u niet tot indiscreties ver-
leiden. We zullen het graaf Grundtvig maar
niet kwalijk nemen. Zet u die schaaltjes
maar neer en laat u eens zien, wat u voor
me hebt meegebracht. Hm, heel weinig
kreeftensla. Ik vrees, dat ik u nog eens naar
het buffet zal moeten sturen.
Brrr, gulzig is ze ook al, constateerde
Grottkau in stijte.
(Wordt vervolgd.)
