ABDIJSIROOP
Ter Neuzenschfi Courant
HET MYSTERIE I
1ACHTER DEN MUUR
Binnenland
NACHT-HOEST
Vrifdag fi Ha»rt 1942
No. 10.340
TWEEDE BLAD
0ns rijk stort ineen; een nieuwe
taak wacht.
FEUILLETON
Verleden en Heden.
Jeugd achter traiies.
J
Die
xat ophouden
AKKER'S
VAN
Hteriele werkloaahe&d zal niet
worden geduld.
Ken emstig veruiaan.
Sir. M. M. Host van Tonningen, president
van de Nederlandsche Bank, schryft in het
Algemeen Handelsblad:
.jNederlands imperium stort ineen! Dai-
gene, wat meer dan tien geslachten van Wer
ners en strtjders in nagenoeg drie en een halve
eeuw hebben opgebouwd, is door een verblinde
re gee ring in puin gestagen. Terwyl het Frank-
j ijk van P£tain weigerde vazallendiensten aan
Londen en Washington te bewijzen, terwijl de
Gwvemeur van Fransch Indo-China in het
wdlbegrepen Fransche belang met Japan een
minnelijke schikking trof, verklaarde Neder-
iandsch-IndiS aan Japan den oorlog" aldus
de president der Nederlandsche Bank, mr. M.
M. Rost van Tonningen in „de Waag". ,,Sinds-
dien" zoo gaat hij voort „voltrekt zich
h'et noodlot over onze overzeesche gewesten
eri "weerspiegelt een dalende beurs de zorgen,
wetke het kapitaal-bezittende Nederland ver-
vaDen. Daarginder in ons eilandenrijk woedl
een modem vandalisme op groote schaalhet
voorschrift van de verzengende aarde wordt
zoo grondig mogelijk ten uitvoer gelegd, zulks
op Britsch-Amerikaansch bevel. In onze over
zeesche gewesten beslist immers niet het
Nederlandsche belang, doch uitsluitend de An-
gelsakslsche baatzucht. Zooals onze zeelieden
cmder de roekelooze leiding van een Ameri-
kaansch admiraal den beldendood stierven
voor vreemde belangen, zoo offert het Yankee-
en Jingro-cynisrae de bouwwerken van een
trotschen Indischen ondememersgeest op aan
een waanzinnige vemielingswoede.
Moeten wij soma nog een snelle Japans2hc
bezetting wenschen, opdat althans een gedbelte
van onze scheppingen gered zal kunnen wor
den? Het is te hopen, dat de Nederlanders in
Oost-Indid althans gedeeltelljk aan de gedwon-
gen evacuatde zullen ontkomen en hun arbeid
na de bezetting van ons eilandenryk zullen
voortzetten, Alleen een dergelijke houding zal
nog kunnen redden, wat te redden valt, indien
tenmlnste het moederland in Europa eindelljk
zrjn taak in de nieuwe wereldorde zal wilien
bcgr^pen.
WeUke is nu deze taak?
Nederland is voor den duur van den oorlog
van den overzeeschen handei afgesneden. Tal
van bloeiende ondememingen, zooals brjvoor-
beeld onze scheepvaartmaatschapptjen, onze
moederlandsche werkgemeenschappen van
kdoniale ondememingen, onze intemationaal
vertakte grootbedrijven en andere zyn van een
gedeelie van hun winstbronnen afgesneden.
De ledders dezer ondememingen hebben tot
nu toe veelal de houding aangenomen, dat zy
beperkt ads zij mbfenen te zyn tot het
Nederlandsche grondgebied in Europa gee-
oerlei werkzaamheid kimnen ontwikkelen, om
hun apparaat wederom In het bedrtjfsleven in
te schakelen. De tyd zal deze heeren aldus
Owiagea om vroeger of later om steun by de
orverheid aan te kloppen voor de instandhou-
dtng van hun bedryf in Europa.
Welnu, het zy hier met alle duidelrjkheid
geaegd:
Aan onwilligen, die meenen voor him mor-
renden lediggang of voor hun stille tegenwer-
kdLng nog een premie van staatswege te
mogen ontvangen, zal zulks niet alleen wor
den geweigerd, doch zij zullen op hardhandige
wijze in het algemeen belang van het Neder
landsche volk van him plaats worden verwij-
derd en door hnderen worden veiwangen.
Gezien ult het belang van de Nederlandsche
volksgemeenschap is de taak, die Nederland
en in het byzonder dat volksdeel, dat zich uit
de fossielen-politiek bevryd heeft, in de Euio-
peesche ..grootruimte" heeft, tw661edig!
le, De instandhouding der- Nederlandsche
economische apparatuur en haar leiderschap,
zooals deze zich hebben ontwikkeld in de
eeuwen van imperiale ontplooiing.
2e. De inzet en dienstbaarmaking dezer
apparatuur aan de huidige oorlogvoering en
aan de Europeesche samenwerking in het ttjd-
perk van vrede. dat op dezen oorlog zal
volgen.
Wat het eerste punt betreft, is reeds aan
enkele der leidende mannen van koloniale be-
dryven de vraag gesiteld, hoe zij zich voor-
stellen hun apparaat ten spoedigste aan een
actieve deelname in de Europeesche voiks-
huishouding dienstbaar te maken. Zooals te
verwachten was; hebben enkele dezer mannen
zich beroepen op bet geheel verschlllend ka-
rakter hunner werkzaamheid in het verleden
en de werktaken, die in het huidige Europa
voor het grrjpen liggen. Het is te hopen, dat
deze heeren ten spoed'gste hun houding her-
zien.
iEen steriele werkloosheid zal niet langer
worden geduld en hier zrj egelijkertijd mede-
deeling gedaan van het feit, dat thans reeds
in alle stilte voorbereidirgen worden getref-
fen, om het beboud van het apparaat en de
Een Nederlandsche speurdersgeschiedenis
door
FRANK VAN FALCKENOORT.
(Nadruk verboden) 18
Brandsma schudde de verstrjfde vingers van
z'n collega op een hartelijke wijze.
,/Goeie help, man", bracht Koks er verbaasd
hit, „je wilt ons toch niet doen gelooven, dat
je al die weken hier vastgebonden hebt ge-
legen?"
Teunder gllmlachte flauwtjes. ,,Neen", ant-
woordde by, „dat getaeurde alleen maar als er
onraad was. Overigens was ik hier aan het
helpen. Ja, ja, daar staan jullie van te kijken,
maar als je de keus hebt tusschen gebonden
te liggen in een donkere bergplaats of val
sche bankbiljetten helpen vervaardigen, dan
kiest iedereen op den duur het laatste. Maar
apropos, hebje de bende?"
Koks knikte toestemmend.
„En die ontsnapte gevangene? Hebben jul-
die die al?"
Koks slaakte een verwensching. Daar bad
hy, nu hij den leider met z'n bende gevangen
waren, in het geheel niet aan gedacht.
,J3n die vrouw, de vrouw van den Span-
jaard?" voegde Brandsma er aan tee.
„We hebben noch Keesman, noeh de vrouw
gezien", lichtte Koks den Bloemendaalscben
schatten van ervaring, die in het verleden zyn
verzameld, Nederlandsche specialisten in or-
ganlsch verband in de Europeesche werkge-
meenschap in te schakelen.
De mannen, die zich op dezen weg begeven,
werken mede aan een waarachtige nationale
politiek ten bate van het Nederlandsche Vblk,
Widen wy in dit nieuwe Europa onze rol als
lid der statengemeenschap en van den Ger-
maansehen statenbond vervulien, dan zullen
wy, evenals elk gerrnaansch volk, inderdaad
ons leiderschap tot uiting moeten brengen op
die gebieden, waarop wy by ultstek deskundig
zyn. Zouden wij dit thans weigeren, dan zou
de harde noodzaak de Duitsche leiding dwin-
gen, op al deze gebieden het leiderschap van
het zelfstandige Nederlandsche bedryfsleven
over te nemen. Dan zouden door de tegen-
strevende sabotage van enkele handlangers
van Londen en Washington, de Nederlandsche
bedryfsleiders tot het peil van procuratiehou-
ders worden neergedrukt.
De Asmogendheden stryden tegen de bols-
jewistische regeering van Moskou en de met
hen verbonden democratieen. In dezen strijd
op leven en dood zal Duitschland alle krachton
moeten inschakelen voor het onmiddeliyke
doel: het wtnnen van dezen oorlog. Het lut-
stellen van de keus is niet 1 anger mogelijk.
Wie door zyn passleve houding zich tot een
bondgenoot maakt van het menschonteerende
bolsjewisme, zal moeten verdwynen. Op kor-
ten termyn zyn thans reeds maatregelen te
verwachten, die den vollen inzet van elker.
werker op het Europeesche vasteland zullen
bewerkstelligen. Elk initlatief, dat thans van
Nederlandsche zyde wordt genomen, bepaalt
mede de plaats, die ons volk na het sluiten
van den vrede In het nieuwe Europa zal in-
nemen.
Voor het zoeken naar nieuwe wegen zullen
telkens grootere ruimten ter beschikking
staan. Als gedurende dezen zomer de Duir-
sche legers de bolsjewistische horden in hun
barre, hongerende achterland zullen hebben
teruggeslagen, dan zullen in de Russische ge
bieden de werktaken voor het grijpen liggen.
Voor het eerst zal in de Europeesche ge-
sehiedeins het heele vasteland onder een ge-
iijkvormig beheer zijn samengevat. De natio-
r.ale orgsnisaties worden reeds thans in vol
len oorlogstijd zoodanig op elkander afge-
stemd, dat zij zonder eenige moeiiykheid in
Europeesci \erband kunnen samenwerken als
de geheele ruimte voor bet vrge verkeer be-
schikbaar zal komen.
Ik wil als vonrbeeld de organisatie van het
bedrijfsleven licemen. In groote trekken heeft
men in den herbouw van het Nederlandsche
bedryfsleven het Duitsche voorbeeld gevolgti.
Zoo is men ook in andere landen hezig en
elke groep deskundigen in elk land zal zonder
lastige en verwarrende overkrulsing van com-
petenties een overeenkomstige organisatie als
legenspeelster aantreffen. De bedrijfsorgar.i-
satie heeit auti ondernemers en bedryfsleiders
de gelegenheid gegeven, vrywillig him diens-
ten ter beschikking te stellen van het Nieuwe
Europa.
Nederlaud is als eerste mogendheid op het
vasteland nog f en stap verder gegaan op den
weg naar het vrye verkeer door de opheffing
van de douane- en cieviezengrens. In alle stii
te wordt op de Nederlandsche Bank gewerkt
aun een onderlinge i er binding der organisa'ties
op het gebied van het geld- en kapitaalver-
keer. De model-regeling die tusschen Neder
land en Duitschland zoo langzamerhand haar
beslag gaat krygen, zal zonder twyfel gelei-
delyk ook met andere landen worden getrof-
fen, aangepast aan de nationale verhoudingen.
Hoe snel echter de tijcl gaat, bewyst de af-
kondiging van den burgerlyken dienstplicht
voor Nederlandsche arbeiders in Duitschland.
Het gaat hier, zooals hterboven reeds is uit-
eengezet, om den maximum-inzet van de
Europeesche arbeidskracht in een strijd tegen
het bolsjewisme en de daarmede verbonden
machten. Het vernietigen dezer machten is
een socialistisch belang van de allereers e
orde. 150.000 Nederlandsche arbeiders, die
thans reeds in Duitschland werken, arbeiden
voor de gemeenschappeiyke zaak, evenals de
meer dan twee millioen werkers, die hier te
lande dag in, dag uit hun krachten ter be
schikking stellen. Nederlandsche ondemerners
krijgen nu een laatste kans om by de inscha-
keling in de Europeesche productie zelf de lei
ding te nemen of hun desktmdige medewer-
kers naar andere organisaties te zien over-
hevelen.
Wy blyven gelooven in het Nederlandsche
leiderschap, in he1 doorzicht van het Neder
landsche volk. Wy vertrouwen dan ook, dat
in de naaste toekomst tienduizenden. die tot
nu toe nog aarzelden, zich zullen voegen by
diegenen, die reeds vroeger tot de overtuiging
zyn gekomen, ,,dat een eensgezind en gelukkig
Europa allien kan groeien, als de mannen en
vrouwen van het vasteland de handen in^en
slaan."
De tyden veranderen en wy met ben. Noolt
is de waarheid van dit oude gezegde duide-
lyker gebleken dan in de laatste tientallen
jaren. Welk een ver3chil toont reeds ons uiter-
iyk met dat van onze voorouders! De kalme
gezichten van overgrootouders en vergeelde
portretten zyn als de spiegels van een tijd,
toen het leven nog rustig voortgleed en schok-
agent in, ,,maar wellicht zyn die twee ergens
andeirs verborgen. De hoofdzaak is voorloopig,
dat we het geheele nest te pakken hebben en
we zullen naderhand wel zien, in boeverre die
Keesman in betrekking staat met deze
affaire."
De mannen gingen naar boven, waar Teun
der allerhartelykst door z'n Haarlemsche
collega's werd begroet.
Koks ging naar de telefoon en draaide tiet
nummer van het Hoofdbureau te Haatlem.
Na enkele seconden kon hij den commissaris
de heuglyke tyding brengen: „We hebben ze,
naar ik meen, allemaal", zei hij, „behalve de
vrouw en dien gevluchten gevangene... Wat
zegt U Zoo Dus dan is alles compleet
G-eweldig. Ja, ik ben binnen het half uur
by U!"
Nadat hy de boorn op den haak had ge-
hangen, zei Koks tot den Spanjaard: „Uw
zuster en Keesman zyn reeds in Haarlem op
het 'Hoofdbureau. My dunkt, dat beiden wel
wat te vertellen zullen hebben, denkt U ook
niet
Maar deze antwoordde niet meer; hy was
verslagen.
HOOFOSTUK Vin.
Koks combineert en dednceert.
In de groote kamer van den oommissaris
zaten zy bijeen: de commissaris zelf, een in-
spectsur, Koks, Brandsma, Teunder, Kees
man en de zuster van den Spanjaard.
,,Ja," begon Koks, ,,zoodra ik wist, dat de
JDolle" er bij betrokken was en hoorde, dat
kende gebeurtenissen zelden voorkwamen.
Natuurlijk speelt ook de mode, de veranderde
kieeding en haardracht een rol, maar onbe-
twistbaar bes .aat er een kenmerkend verschil
tusschen overgrootvader's trekken en die van
zyn achterkleinzoon ult 1942.
De levensvormen in dien „gouden, ouden
tyd, waren eveheens anders dan de onze. De
steden waren pittoresker, de kieeding zwieri-
ger dan beden en derhalve is men licht ge-
nelgd dat verleden in een romantisch waas ce
zien. Een romantiek, die inderdaad wel aan-
wezig was, maar ook haar keerzijde had. Een
keerzyde van onhygienische toestanden, die
ons begrip te boven gaan. Steden zonder rio-
leering, huizen zonder baden en wat dies
meer zy.
En tochdie ouderwetsehe hoffelijkheid,
dat savoir vivre, schijnt voorgoed verdwenen
te zyn. Vooral in de verhouding tusschen man
en vrouw is veel veranderd. Hoe verontwaar-
digd zou grootvader, die zyn beminde hoffe-
hjk voor een wals of polka noodde, over onze
dancings zijn! En met welk een afkeer zou hij
de onbeleefdheid tegenover dames in tram en
bioscoop aanschouwen! Neen, dat was in zyn
tyd toch anders en beter.
Juist deze verwaarloozing der uiterlyke vor-
men wijst op den verkeerden invloed, dien het
modeme leven ook op ons ulteriyk heeft. Het
razende tempo, dat na de eeuwswisseling de
wereld beheerscht, is aan den mensch niet
ongemerkt voorbygegaan. De ontwikkeling
der techniek, de sport, de geesteiyke vervlak-
king door een overvloed van couranten en
boeken, kortom, bet „moderne leven" maakt,
dat wy steeds rusteloozer worden en steeds
sterker prikkels noodig hebben om onze aan-
dacht nog, op te wekken. Men vergelykt maar
eens coursmten van 1900 en van onzen tyd.
Toen kalme koppen en eenvoudig lettertype,
nu koppen over vele kolommen, tusschen-
koppen en wat verder noodig is om de aap-
dacbt terstoird op het allerbelangrijkste te
vestigen.
Natuurlyk is niet ieder mensch zoo. Er zijn
nog vele menschen, die rustig kunnen conver-
seeren en van een goed boek genieten. Maar
het feit, dat zoo angstwekkend vele lieden
zich laten leven aan de oppervlakte der woe-
lige golven van hun rusteloozen geest is een
verschijnsel, dat veel belangryker is dan alia
uiterlyke versehillen met dien goeden, ouden
tyd.
Een bezoek aan de bijzondere stral-
gevangenls voOt jonge mannen.
Tot de brandendste problemen, waarmede
deze tyd te worsteler- heeft, behoort onge-
twyfeld dat van de jeugdcriminaliteit. Men
behoeft slechts de jongste gegevens van het
Centraal Bureau voor de Statistiek te zien,
om zloh een weinlg rooskleurig beeld te kun-
nen vormen van de steeds toenemende mis-
dadigheid onder de jeugd.
■Het ontbreekt een groot gedeelte van de
huidige rypere jeugd in ons land aan een
zedelyk fundament by den opbouw van haar
levenshouding. Het gevolg hiervan is. dat by
velen het bruutste egpisme alle andere ge-
voelens in de kiem heeft verstikt. Anderen,
opgegroeid in een zich aan bandeloosheid en
tuchtelooaheid te buiten gaand jeugdleven,
ontwikkelden zich tot jonge kerels zonder
"ig'g'egraat. die in geen enkel verleideiyke
situatie weerstand vermochten te bieden en
onverbiddeiyk met den strafrechter in aan-
raking moesten komen.
Het is naar aanleiding van deze brandende
kwestie, dat een verslaggever van de V.P.B.
een bezoek bracht aan de Bijzondere Straf-
gevangenis voor jonge mannen te Zutfen. In
een tweetal artikelen zal hy een indruk trach-
ten te geven van dit wel zeer belangt-yke in-
Stltuut, waar, zy het helaas in zeer beschei-
den mate, een gedeelte van deze ontspoorde
jeugd voor de samenleving behouden kan wor
den en, geestelyk en zedelijk gesterkt, op-
nieuw een plaats in deze maatschappij kan
Innemen.
In de ruime, frissehe gymnastiekzaal van
de Byzondere Strafgevangenis voor jonge
mannen te Zutfen staan een zeventigtal ge-
vangenen opgesteld. Stram in de houding, in
driegescheiden groepen. Jonge kerels, van 17
tot 22 jaar, gekleed in bruine manchesterpak-
ken. Het is een groote dag in het leven van
de jeugdige gevangenen. Vandaag zal, aan de
hand van de uitgebrachte rapporten, een aan-
tal hunner worden bevorderd tot een hoogere
klasse en zy, die tot de bevorderden behoo-
ren, weten dat zij een nieuwe schrede hebben
gezet op den weg naar de vryheid. De direc-
teur en zyn staf van medewerkers weten ech
ter ook, dat in, deze jeugdige ontspoorden
iets is gerijpt; het besef, dat hun levenshou
ding behoort te steunen op een zedelyk fun
dament.
De plechtigheid duurt niet lang. In een
korte, kemachtige toespraak heeft de direc-
teur van de gevangenis, de heer Sohotsman.
zich tot de jongens gewend. Striemend zijn
de woorden, waarmede hy het gedrag van
een tweetal jongens geeselt, die zich hebben
vergrepen aan bezittingen van deze kleine
gemeenschap want dit is deze jeugd-
gevangenis en het in hen gestelde vec-
trouwen hebben besohaatmd. Maar als hij zich
richt tot de bevorderden en vooral tot de be
vorderden naar de hoogste klasse, is hij geen
strenge gevangenisdirecteur, dan is hij een
opvoeder van deze jongens, die immers nooit
onze vriend Keesman voor een vervalsching
deze straf had, vermoedde ik de reden van
de ontvoering. Ik zeg expres: ..ontvoerlng",
want dat het geen ontvluehting was, bewees
wel het feit, dat de jongeman als het ware
overrompeld was. Toen Ik in het Posthuis
aan het Stationspleln voor het raam stond,
zag ik 6§n moment de gelaatsultdrukking van
Keesman en daar stond niets als verbazing
en schrik op te lezen. Toen ilj later den offi-
cier van Justitie, den veldwachter en een
hoofdbewaarder van het Huis van Bewaring
had gesproken, werd ik versterkt in myn
meening, dat Keesman van deze heele ont
voering nlets vooruit heeft geweten, zoodat
hy dus min of meer tegen zyn zln was opge-
llcht. Doch de reden van die ontvoering?
Waar am moest men hem hebben? Keesman
stond niet in verbinding met beroepsmisdadi-
gers, dat stond vast. Maar Keesman moest
hen echter veel waard zyn, anders had men
het toch zekec niet gewaagd om hem op klaar-
lichten dag als het ware uit de handen van
een Rijksveldwachter te rukken en met hem
in een razende vaart weg te ryden. Zooals
bekend volgde lk de auto in een taxi en zoo
kwamen wij op de zoo berueht geworden plek
op den Bergweg in Aerdenhout met z'n sinis-
tere boschjes en z'n geheimzinnigen muur.
C - letra Teunder. die ik in Ov-erveen had op-
gepikt, gaf me de gelegenheid om over dezen
muur heen te kijken en daar zag lk enkele
..heeren" loopen, waaronder de ,,Dolle". Van
toen af vermoedde ik al zoo ongeveer iietgeen
wy nu weten. Zooals bekend, loopt de „Dolle"
mank, vanwege een geweersehot, dat hy eens
van een grenskommies heeft gekregen. Zoo-
doer.de loopt hij met z'n rechterbeen op het
i een goede opvoeding ontvlngen en meer nog,
dan Is hy een vaderlyk vriend. En als hij dan
ook het woof'd tot deze jonge mannen richt,
en hen vraagt, of zij hun eerewoord wiilen
geven om het in hen gestelde vertrouwen niet
te beschamen, hun opdracht naar hun beste
weten ult te voeren en al hun krachten te wil
ien stellen in dienst van de gemeenschap, dan
kyken vier paar oogen hem open en recht
aan en duideiyk klinkt het antwoord: ,,Ik
wil!"
Opvoeding van een gedetineerde.
Met den directeur maken wy vervolgens
een rondgang door de gevangenis. Eerst
langs de cellen van de observatieklasse.
Want hier vangt het nieuwe leven van den
veroordeelde aan. Een maand verblijft hij in
de observatiecel. Geen versiering is in het
kale vertrekje te vinden, slechts een opklap-
bare brits, een stoel en een klaptafel vormen
het meubilair. Alleen voor de godsdienstoefe-
ningen, voor de morgejiexcetcitie en voor de
verdere lichaaansoefening verlaat hij de cel.
In deze maand wordt een onderzoek naar
zyn geestelyken, intellectueelen en physieken
toestand ingesteld en wordt de gevangene
nauwkeurig door den directiestaf en de ove-
rige ambtenaren geobserveerd. Dan, als blykt,
dat hy voor verdere strafopvoeding in aan-
merking kan komen en zyn gedrag hiertoe
aanleiding geeft, volgt plaatsing in de tweede
klasse.
Nu Is de eel voor hem slechts verblijfplaats
geworden voor den nacht en die uren, welke
hy niet doorbrengt in gemeenschappelyken
arbeid, by school- en godsdienstondenvijs,
en orde-oefenmgen stalen geest en lichaam,
het meestal gebrekkige en grootendeels ver-
geten onderwiis wordt opgefrischt en uitge-
breid. In de boekbinderij, de stoffeerdery, de
meubelwerkplaats en de smedery leert hjj
een vak en hy leert het grondig. Daarvan ge-
tulgen de meubels, die wy zagen, het bind-
werk en de overige vervaardigde artikelen.
De weg naar de maatscbappy.
Ten slotte komt de bevordering naar de
derde klasse. De eel, welke op de bovenver-
dleping ligt en een onbelemmerd uitzlcht
geeft op de velden, rondom de gevangenen is
geen eel meer. Het is een ruim vertrek, met
een kast, een teekentafel voor hen, die vak-
onderwiis krijgen, een vloermat, tafelkleed
en foto's aan den wand. Hier slaapt de gede
tineerde, hier studeeit hy. Hy eet met zyn
klasse-genooten, hij verblijft met hen in de
mime, frissche recreatiezalen. Hy wandelt,
zy het onder bewaking, met zyn klasgenoo-
ten in de vrije natuur en in den zomer trekt
de directeur er een enkele maal met zyn jon
gens op uit. Een geheelen dag buiten de
muren van de gevangenis! En het is hier, in
deze klasse, dat de ontspoorde jeugd nieuwe
levenskraehten krygt, een nieuw zedelyk oe-
wustzijn. Hier, in een omgevmg van onop-
vallende bewaking, van grootere bewegings-
vryheid krygt de voormalige" slappeling aen
nieuwe ruggegraat, leert hy sociaal voelen
en denken en van hier uit kan hy tenslotte
voorvvaaideink in vryhe d worden sresteld.
In enkele trekken is in dit artlkel getraoht
t' -
Hun vrye tijd brengen de derde klaa sera in een gezellige r ec-reatiezaal door.
De ,,cel" dient nog slechts als slaap- en studeervertrek.
(Foto V.P.B.-I.P.R.S.-v. Suchtelen.
corvee en lichamelijkc oefeningen. De inrioh-
ting van de eel verandert, hy mag er enkele
eigen bezittingen hebben, er is een tafel ge
komen, een wandversiering.
De gevangene leert vveer arbeiden; vrye-
een indruk te geven van het leven in de By
zondere Strafgevangenis voor jonge mannen
te Zutphen. In een volgend artikel meer over
de resultaten van dit belangiyke opvoedingis-
werk.
BINNENXANDSiiOH WEEKOVERZICHT.
De groote rede van den Leider der N.S.B.
voor het kader van den Nederlandschen
Arbeidsdlenst heeft voor een oogenblik de
aandacht van het Nederlandsche Volk van de
gebeurtenissen in Oost-Azie afgeleid en ge-
vestigd op een probleem, dat momenteel zeer
zeker tot ddn der actueelste op binnenlandsch
politiek terrein moet worden gerekend, het
probleem van de opvoeding onzer Nederland
sche jeugd.
Het is geen toeval, dat dit probleem door
den Leider der N.S.B. wordt aangesneden op
een moment, dat zich de toekomstige machts-
vechoudingen in den staat duidelijk gaan af-
teekenen. Kenmerkend toch voor de natio-
naal-socialistische levensbescirouwmg is juist,
dat zy, waar zy in de jeugd het voornaamste
element ziet, waarop haar idealen eenmaal
zullen zijn gegrondvest, dit vraagstuk zoo
vroegtydig mogelyk, ja vddr alles tracht tot
een oplossing te brengen, teneinde zoo het
fundament te leggen voor haar hoogste ideaal,
de volksgemeenschap. Een der eerste maat-
als het vastzittend slijm
oorzaak van de hoestprik-
keling regelmatig loskomt.
Neem daarvoor de beroemde
slymoplossende Abdijsiroop.
Vanouds beproefd bij hocst,
grlep, bronchitis, asthma.
voorste gedeelte van z'n voet. Onze vriend
Teunder had even van tevoren voetafdrukken
gezien, die van den weg af. door het kreupel-
hout naar de achterzijde van die bewuste villa
voerde. Daat- hielden de voetstappen plot-
seling by een dikken boom op. Een van die
voetstappen nu was een recbtervoet zonder
hak. Dit gaf me te denken. Toen ik de
.jDolle" gezien had, wist ik meteen van wien
deze afdruk was en uit dien afdruk kon ik
tevens opmaken, dat de ,,Dolle'-' iets zwaars
vervoerd had van den boom naai den weg.
Ik begreep later, dat dit zwaars de bewuste-
looze Peters was geweest, die tijdens de ont
voering binnen den muur had vertoefd. Toen
Keesman dus ..gehaald" was, werd Peters
weer teruggebraeht naar z'n taxi. Dit gebeuc-
de in die enkele mlnuten, dat wij Teunder
en ik in de taxi op den Overveenschanweg
heen en weer laveerden op zoek naar den be-
wusten grijzen wagen. Waarsohijnlijk zullen ze
wel het plan gehad hebben om den wagen met
Peters een eindje van het pad naar den muur
vandaan te rijden. Ik vermoed echter, dat dit
plan verydeld is door onze komst in den Berg
weg en de jongens dus hals over kop weer
hun scbuilplaats moesten opzoeken. Voor
hen was het natuurlijk een leelijke kink in
den kabel, dat wy hen zoo dieht op de hielen
zaten, want anders hadden ze de auto wel in
een andere laan neergezet en zouden wy wel
licht het spoor gel:eel bijster zijn geworden.
Dooh nu de reden van de ontvoering. Het
bleek later, zooals ik vermoedde, dat ze Kees
man ergens voor noodig hadden. Maar waar-
vooc? De „Dolle" gaf me alweer de oplos
sing. Zooals U wel weet, is deze jongeman
eenige jaren geleden veroordeeld geworden
regelen van het natlonaal-socialisme in
Duitschland na het overnem-en van de macht
alaaai- was het saneeren van de verhoudingen
binnen de Duitsche jeugd. En wy behoeven
thans waarachtig niet scherp van blik te zyn
om te onderkennen, tot welk een prachtig
resultaat deze maatregelen voor het Duitsche
volk hebben geleid. Met dit bewustzyn voor
oogen behoeft het waarachtig geen verwon-
dering te baren, dat het Nederlandsche natlo
naal-socialisme bij monde van zyn Leider
reeds thans daadwerkelyk propageert voor
een samenbundeling der geheele Nederland
sche jeugd en hartstoehtelijk pleit voor de op
voeding van elken Nederlandschen jongen of
meisje tot gemeenschapsmensch. ,,Ick dien"
zal moeten komen in de plaats van het korter
lings nog geldende, volksondermijnende „ik
moet verdienen" en de plaats, waar dit ge-
meenschapsbesef den jongen Nederlander by
uitstek kan worden geleerd, is, de Leider de»-
NjS.B. heeft dit duidelijk genoeg uiteengezet,
de Arbeidsdienst.
In dezen Arbeidsdienst zal gemeensdhappe-
lyk door jonge menschen van alien rang en
stand staatsdienst worden verricht; hier zal
de eerbied voor den arbeid in de harten der
jonge Nederlanders weer plaats nemen, de
vreugde voor den arbeid, het waardeeren van
elkanders kunnen en kennen zal hier tot ont-
waken en tot levendig besef worden ge-
bracht. Het egoisme, de bron van zooveel
ellende, zal langzaam maar zeker worden
teruggedrongen om tenslotte ondergeschikt
te wet den gentaakt aan het gemeenschaps-
gevoel van elken volksgenoot. Als schakel
in de opvoeding onzer jeugd, zal de Arbeids
dienst. in den toekomstigen Nederlandschen
Staat een groote plaats innemen,dit zal voor
een ieder, die de ontwikkeling der verhoudin
gen met aandacht gadeslaat, thans wel dui
delijk zyn.
Wy verwezen terloops naar het prachtig
resultaat, dat deze maatregelen in Duitschland
voor het geheele Duitsche volk hebben afge-
worpen. Zoover behoeven wij echter niet eens
te zien wanneer wij herinneren aan het prach-
tige voorbeeld van dienstbaarheid aan het
volk", dat ons werd gegeven door de Haag-
voor het vervaardigen van valsche rywiel-
plaatjes en een tiental jaren daarvoor even-
eens voor valsche sigarettenbons. De „Dolle"
was weer geruimen tijd vry en niemand.wist
fe.telijk precies, waarheen hij zicii had be
geven. Zyn aanwezigheid .in, de villatuin
tracht me op het denkbeeld, dat daar in huis
wei weer iets dergelijks vervaardigd zou wor
den, bijvoorbeeld valsch geld. In dat vermoe-
den werd ik dienzelfden middag in Amster
dam versterkt, toen ik vernam, waarvoor
Keesman had terechtgestaan, n.l. voor valsch-
heid in geschrifte, plus opliehting. Waar-
schijnlijk had men op de publieke tribune
tydens de terechtzittingen uitgezien naar een
handlgen vervalscher en het oog was geval-
len op Keesman. De ..Dolle" Ls een gerouti-
neerde graveur, maar handteekeningen na-
•x'tfin'kan h niet en daarvoor had men dus
Keesman noodig.
Zoo was aanvankelijk mijn theorie, hoewel
ik natuurlijk niet de minste bewyzen had
Het heele geval was ondanks nog viij raad-
selachtig. Het kardinale punt was de ge-
teime iir-ang. Want dat die er was, en in de
opmiddellyke nabyheid van den muur, daar
van was ik rotsva.st overtuigd. Een paar
meter voor dien muur hielden de voetafdruk
ken plotting op. Waar waren de menschen
gebleven? In de boomen? Door den grond
heen? Eerst vermoedde lk, dat er een deur
j; iets dergelijks in den muur zou zitten en
dat men de voetstappen voor. de veiligheid
en paar meter had weggeveegd. Maar dit
bleek niet het geval te zyn.
(Wordt vervolgd.)