pifp
Ter Neuzensche Courant
Rheumatitk
Spfer.
AKKEtifJB
HET MYSTERIE i
ACHTER DEN MUUR
Binnenland
Buiteniand
Sport
m
Neem'n
Vrifdag 6 Februari 1942
No. 10.328
TWEEDE BLAD
ZUID-AFRIKA EN WI).
FEUILLETON
LUCHTAANVAL OF ROTTERDAM.
ORKESTEN ENZ. MOETEN PBOGBAMMA '8
INZENDEN.
VAN
Een band, die verbroken werd.
(V.P.B.) 'Het is een halve eeuw geleden,
dat Zuid-Afrika voor duizenden jonge Neder-
landers, wien het in ons klein land te eng was
geworden, het beloofde land is geweest. Jonge
Hollandsehe onderwijzers, jurist en, technici
en gesohoolde asrbeiders scheepten zich in,
trokken met ossenwagens van Kaapstad naar
de Transvaal en 'hebben in niet onbelangrijke
mate deel genomen aan de nulbareele en eco-
nomistne ontwikkeling van de republiek van
Zuid-Afrika.
Het zyn Nederlandsche ingemeurs geweest,
die bouwden aan den Delagga-spoorweg, die
Pretoria met de zee verbond. Nederianders
werden my n bo uwinspect eu rsNederianders
reorganiseerden het onderwys, klommen tot
de hoogste staatsambten op. Slechts van en-
keden zijn de namen bewaard gebleven, de
meesten waren naamlooze pioniers en zy zyn
als naamlooze pioniers gestorven of leven nog
in ons land of in Zuid-Afrika als vergeten
burgers. Zij vochten in ien Boarf.noorJog
verWtterd voor him tweede vaderland en velen
van hen ztjn na den oork>g ontgooeheld en
teleurgesteld naar Nede-land teruggekeerd,
uitgewezen door de Engelschen, omdat zy
welgerden te be rust en in den smadelyken
nederlaag.
at) wai-en het, die in de jaren v66r den
Boerenoorlog den onder den angliseerings-
poittiek ingeslui merden Afrikaner hebben
vvakker geroepen en het is daarom, dat voor
hen na den oorlog geen plaats meer was in
Zuid-Afrika. Het was in die jaren, v66r, tij-
dens en kort na den Boerenoorlog, dat ons
land zich sterk bewust is geweest van de
banden, die ons met het Zuid-Afrikaansche
broedervolk verbonden en het zyn deze naam
looze pioniers geweest, die hiertoe niet wei-
nig hebben bygedi-agen. Langzamerhand
echter werden deze toanden tosser. Wei leefde
men nog mee met de kleine gi-oep nation ale
Afrikaanders, die zich wahhopig verzetten
tegen de na den oorlog door de Britten ver-
dubbeide angliseeringspogingen, maar de wer-
keljjke geestdrift, het werkelyke medeleven
was er niet meer.
Even leefde het nog op, toen trjdens den
werekJooriog 1914—18 een kleine groep Afri
kaanders onder Jopie Fourie, generaal Beyers,
De la Rey en De Wet een wanhopige en
heroisdhe poging ondernamen om zich vry te
maken van het Engelsche juk, maar het slonk
even snel als de strijdmacht van de kleine
groep Afrikaanders, die de beproefde guerilla
taetiek verijdeld zag door vliegtuigen en ge-
pantses-de auto's en die, verraden door hun
verangliseerde stamgenooten, na korten tijd
werd neergeslagen. De Britsche propaganda,
die in niets versdhilde vim de propaganda,
welke thans wordt gevoerd, deed ook in ns
land haar werk maar al te goed.
Npg eenmaal, in December 'as, toen in ge-
heel Zuid-Afrika de kampvuren vlamden en
de „Qssewatrek" de herinnering wakker i-iep
aan de glorieryke dagen van het verleden.
wenden in ons land de banden met Zuid-Afrika
versterkt. Men heilnnerde zich de dagen van
vroeger, men dacht aan de vergeten pioniers,
die, zoover zij nog leefden, door de Unie van
Zuid-Afrika na bjna veertig jaar met een
medaiHe werden beloond voor hun trouw en
him dapper-held tijd ens den Boerenoorlog en
men kreeg nieuwe belangsteiling voor den
stripd van de nationalisten onder Malan tegen
Engeland.
Reeds vielen de sohaduwen van den komen-
den oorlog over de wereld, toen men in Neder-
land weer iets meer belangsteiling kreeg voor
onze stamverwanten in Zuid-Afrika. Doch
toen brak de oorlog uit en ondanks het ver-
zet van de Afrikaansche nationalisten werd
Zuitt-Afrika met d6n stem meerderhedd in deze
rampzalige gebeurtenis betrokken. Wat zich
toen afspeelde in Zuid-Afrika en wat zich nu
nog afspeelt, de gemiddelde Nederlander
schynt er alle belangsteiling voor verloren te
hebben.
Vergeten is de rol, die Churchill gespeeld
heeft in den Boerenooriog. Vergeten is zyn
uitspraak: ,,Wy moeten de ouders dooden, om
de kinderem aan ons te kunnen onderwerpen'
Vergeten zyn de concentratiekampen, uitvin-
dingen van Churchill en oonsorten, waarin
duizenden Afrikaansche vrouwen en ktnderen
ellen-dlg omkwamen. Vergeten zyn de gevan-
genkampen op Ceylon en-St. Helena, vergeten
is de dood van Jopie Feurie, Beyers en De la
Rey. Vergeten is Malan met ztjn hardnek-
kige groep medestryders voor een vrij Zuid-
Afrika. Misschien dat de dreunende exploi-
sie's in de Zuid-Afrikaansche Unie, het laat-
ste protest van de vrrje Afrikaanders tegen
<le Engelsche terreur, ook in ons land weer-
klank vinden. De worsteling van Zuid-Afrika
voor de vrijheid is ook onzen strijd.
Een Nederlandsche speurdersgeschiedenis
door
FRANK VAN F ALGKiENOORT
(Nadruk verboden)
HDOFDSTUK HI.
Onderzoekingen
„Wat toevallig, Koks, dat je daar net ge-
tuige van moest zjjn, vanmorgen", zei later
op den dag de commissaris, terwijl hy naden-
kend acthterover in zyn leuningstoei ging zit-
ten. Met de vdngertoppen op elkaar, z'n ge-
Hefkoosde bonding, als hij met lemand sprak,
keek hy den kleir.en rechereheur aan.
..Dat was het zeker, commissaris."
'Hij had zoo juist de heele historic, die zijn
chef gedeeltelyk van den bewusten verkeecrs-
agent en gedeeltelijk van den taxichauffeur
had veraomen, nog eens verteld en wachtte
op orders.
„My dunkt, je moest die zaak maar trach-
ten op te lossen; je bent er nu eenmaal mee
begonnen en ik zou, toch geen andere weten
dan jy. Met de f31oeanendaalsche recherche
zal ik dit wel in orde maken. Ik denk, dat ze
wel blij zullen zijn, wamreer wij het onder-
zoek leid-en. Wat denk je te doen?"
..Veel aanwyzingen heb ik nog niet com
missaris. Ik denk, dat ik eers-t even naar de
Aantal dooden gcstegen tot 59.
(A.N.P.) Naar wij vernemen is het aantal
slachtoffers van den jongstan luchtaanval op
Rotterdam op 28 Januari j.l. gestagen tot 59
dooden, terwyl van de 61 zwaar gewonden er
nog 10 in zeer ernstig levensgevaar verkeeren
en bovendien nog steeds eenige personen ver-
mist woiden, die mogelijk ook -tot de dooden
gerekend zullen moeten worden.
Dat van Britsche zijde dit Nederlandsche
bloed vergoten wordt, heaft voor de oorlogs-
voering geen enkel nut. Het is ook in dit ge-
val, gelijk reeds vele malen geschied is, met
volkomen preciesheid te constateeren.
Op' grond van een gehou-len onderzoek kun
nen wy mededeelen, dat bij den bovengenoem-
den luchtaanval geen efikel militair doel is ;c-
troffen, dat onder de dooden, gewonden en
vermisten geen enkel persoon van Duitsche
nationaliteit voorkomt en de slachtoffers uit-
sluitend Nederlandsche burgers zijm, terwijl
Nederlandsch cultuurgoed van waarde ver-
nield werd. Zoo liep o.a. het Museum Boy-
mans een schade op, die van deskundige zijde
op ruim een ton gouds geschat werd. Had niet
de luchtbescherming zoo krachtig geholpen bij
het beperken der schade en het blusschen van
branden, dan zou de Nederlandsche schade
wy herhalenultsluitend Nederlandsche schade
nog- grooter geweest ztjn.
Het departement van Volksvoorlichting en
Kunsten maakt bekend:
De groove orkesten en muziekvereeniglngen
hebben de goede gewoonte aangenomen, om
geruimen tijd voor de uitvoeringen het pro-
gramma ter kennisneming aan het departe
ment op te zenden, dat deze gegevens gebruikt
voor het verkrtjgen van een overzicht en voor
het samenstellen van sta'tistieken.
Er zijn echter tal van vereenigingen, die
niet bekend zijn met dezen gang van zaken
en uitvoeringen voorbereiden waarby geen
rekening wordt gehouden met het feit, dat er
muziekstukken zijn, waarvan het spelen of
zingen ongewenscht is, met het gevolg, dat
kort voor de uitvoering soms iets van het pro-
gramma moet worden geschrapt.
Het is derhalve nood-zakeltjk, dat al dege-
nen die muziek uitvoeren of doen uitvoeren,
tfjdig de programma's met vermelding van
den componist en bewerker opzeuden en in-
dien gezongen wordt, tevens de teksten.
Muziek welke geregeld tijdens kerkdiensten
wordt gespeeld en gezongen valt hier niet
onder.
HET WEENINOSFONDS PER
1 JANUARI 1942 OPGEHEVEN.
De wnd secretaris-generaal van het Depar
tement van Financi&i heeft bepaald, dat het
fonds, ingesteld by artikel 1 van de wet van
4 April 1940, met ingang van 1 Januari 1942
wordt opgeheven. De wet van 4 April 1940
en de par. 1 en 2 van het besluit van den
secretaris-generaal van het Departement van
FinanciSn van 22 Januari 1941, no. 158, biy-
ven toepassing vinden voor de afwikkeling
van de begrootingen en de rekeningen van het
Leeningsfonds 1940 over de v6dr 1 Januari
1942 aangevangen dienstjaren.
Het saldo van de rekening van het Lee
ningsfonds 1940 over het dienstjaar 1941
wordt, voor den gewonen dienst en den kapi-
taaldlenst afzonderiyk, overgebracht naar
hoofdstuk 7b der rijksbegrooting voor het
dienstjaar 1942.
In de inieiding van de wet van 26 April
1940 worden de woorden„tot aanwijzing
van heffingen ten behoeve van het Leenings
fonds 1940" vervangen door de woorden: „tot
versterking van 's Rijks middelen".
Dit besluit is Dinsdag in werking getreden.
JAPAN LEEFDE St/2 EEUW IN VREDE
MET NEDERLAND.
Nederlandsche taal als sleutei
tot de wereld.
(V.P.B.) Naar aanleiding van de tussohen
Japan en Nederlandsch-Indie uitgebroken
vyandeiykheden wijst een der bladen er op,
dat de betrekkingen tusscfaen de Nederianders
en de Japanners drie en een halve eeuw niet
zyn gestoord. De geschiedenis van de vroeg-
ste betrekkingen tusschen Japan en het
avondland vormen in den grond een stuk
Japansch-Nedeiiaruische geschiedenis, want
door de Nederianders leerden de Japanners
het avondland kennen.
Cewei-en, kanonnen, uurwerken, ailerlei ge-
eeedschap en nog veel meer kon alleen be
trokken worden door middel van de Neder
landsche -kooplieden op Decima. Als de
Japanners in vroeger tyd Europeesche manie-
ren instudeerden of Buropeanen afbeeldden,
namen zy altyd de kooplieden van Decima als
voorbeeld. Daarom hebben alle Europeanen
op de Japans die prenten r ood-blond haar en
blauwe oogen.
Tot op den huidigen dag kan men in Japan
porceleinen borden en andere, uit de zeven-
tiende en achtiende eeuw dateerende voor-
werpen aantreffen, met voorstellingen van
Nederianders, Nederlandsche familietaferee-
len, tafelronden en Nederamdsche schepen. De
iM.«miniii'awwK«»nrfiwaui>wiiiiiiii migag—i
gi-iffie in Amsterdam ga, om eens het een en
ander betreffende dien gevangene te weten te
komen. Dit is, dunkt me, wel het eerste en
het voornaamste. Ook moet ik nog een paar
foto's hebben van den ,,DoUe", om te zien,
of hy by diegenen was, die in de bewuste
auto za-ten".
De commissaris knikte.
,Ga je gang maar. Als je wat byzonders
laebt, komt het me dan desnoods vanavond by
me thuis nog even mededeelen."
Een poosje later zat Koks in de electrische
naar Amsterdam. Onderwijl dacht hij nog
eens over het geval na. Z'n chef was een
andere meening toegedaan, dan hy zelf. De
chef had de mogely-kheid geopperd, dat de
bewuste gevangene wel met zyn medeweten
door zyn familie zou zijn opgelicbt. Hiecaan
had Koks echter niet gedacht. Zijn meening
was op het moment, dat het een lid van de
misdadigersbende was, die door collega's al-
thans voor een korten of langeren tijd de
gevangenis was ontrukt. Hy kon zich ver-
gissen, maar dit leek vocrloopig de meest
voor de hand liggende conclusie. Enfin, dat
zou straks wel opgehelderd worden.
Aan de villa aan de Insulindelaan was niets
bizonders te zien geweest. Het was een huis,
precies zooals er zoovelen in Aerderthout en
Bloemendaal stonden, meest eigendommen
van tamelyk vermogende menschen, die daar
des zomers, en 's winters in de stad woonden.
Het eenige wat opviel, was het hek. Aan de
wegz-jde was esn kolossaal mas-sief ijzeren
hek, met een stevig slot, dat vreemd aan-
deed. 'Het was minstens zoo hoog als de
muur van de achterzijde en liep over de heele
fron-tbreedte van het perceel, terwijl het zich
aan weerszijden oploste in twee zij-muren. die
boeken, die sommige naar wetenschap dors-
tende Japanners zich toenmaals vaak langs
verboden wegen aanschaften, waren in de
Nederlandsche taal geschrevcn.Het waren
gewoonlijk boeken over militaire aangelegen-
heden, scheepsbouw en wapenkunde. Zoodoen-
de kregen de Japanners den indruk, dat Ne
derlandsch den sleutei tot de wereld vormde.
Alle Japanners, die er van droomden, later
lets van de wereld te zien, leerden Neder
landsch.
In de biografieen van bekende Japanners uit
het Meiji-tydperk wordt vermeld, hoe ver-
baasd zy waren, dat buitenlanders, die na de
openstelling van Japan het land binnenkwa-
men, geen Nederlandsch verstonden! Dit
moet ongetwijfeld voor hen een bittere ont-
goocheling zijn geweest...
WMZIGINGEN IN DE PENSIOENWET.
In de Staatscourant is opgertbmen een be-
schikking van den secretaris-generaal van
binnenland ache zaken tot wijziging en aanvul-
ling van eenige artikelen van de Pensioenwet
1922, welke wijzigingen in werking treden
rnet ingang van 1 Maart a.s.
In de eerste plaats zal het tweede lid van
artikel 2 als volgt luiden:
,,In vasten dienst worden voor de toepas
sing van deze wet mede geacht te zijn perso
nen die in een betrekking of achtereenvolgens
in twee of meer betrekkingen zonder wezen-
lyke onderbreking een tydeiyken dienst van
ten minste twee jaar hebben vervuld, ter-
wyi zy zyn belast met werkzaamheden, die
een tydelyk -karakter dragen. Wezenlijke
onderbreking woidt geacht niet aanwezig te
zyn, indien de onderbreking ten hoogste een
maand en, voor zoover het betreft onderwy-
zend personeel by inrichtingen van onderwys,
ten hoogste twee maanden heeft geduurd."
Volgens de tot dusver geldende redactie
was het zyn van ambtenaar in den zin van de
Pensioenwet verbonden aan de betrekking,
welke men bekleedde, waarvan het gevolg
was, dat iemand, die na twee jaren tydeiyken
dienst in dezelfde betrekking het ambtenaar-
schap had verworven, dit ambtenaarschap
Weder verloor, wanneer hy naar een andere
betrekking overging en dan in zyn nieuwe
functie eerst weer twee jaren werkzaam
moest zyn, om opnieuw ambtenaar in den zin
van de Pensioenwet te worden.
Hierin is thans verandering gekomen, waar-
door men ambtenaar wordt na twee jaren ty
deiyken dienst, ook al is deze dienst in ver-
schillende betrekkingen vervuld en men blyft
ambtenaar ook by latere verandering van
functie in tydeiyken dienst.
Voorts is de uitreiking van een sclirifteiyke
aanstelling meer algemeen gesteld. Volgens
het gewyzigde artikel 27 zal voortaan een
achriftelijke aanstelling worden gegeven aan
ieder, die in rechtstreekschen of zijdelingschen
dienst, vast of tydelijk. een bezoldigde of on-
bezoldigde betrekking bekleedt in dienst van
de in de Pensioenwet genoemde lichamen. In
geval de tewerkstelling op arbeidsovereen-
komst naar burgerlijk recht heeft plaats
gehad, geldt als zoodanlg een afschrift van
die overeenkomst.
AMERIKA'S VLOOTPROGRAM
ONUTTVOERBAAH
Vioot georeeil voor gwecht op een
Ooeaan, maar niet op twfee.
V.P.B.Het Japansche tydschiift Con
temporary Japan" heeft onlangs twyfel uit-
gesproken over het feit, of het in het leven
roe pen van een twee-oceanen-vloot voor de
V. S. wel zoo gemakkelijk zou zyn. Het blad
is van meening, dat een zoodanige vloof, zelfs
wanneer zij geheel gereed is, nooit het over-
wicht zou kunnen behalen op de vereenigde
vloten van Japan, ItaliS en Duitschland
en dat is toch de bedoeling;. Het driemogend-
hedenverdrag heeft de V. S. in een weinig be-
nydenswaardige positie gedrongen. De bewe-
gingsvryheid van (iroot-Brittannie is voor een
groot deel verhinderd. De spanning", die op
den Atlan'ischen Oceaan heerschte, is thans
overgeslagen op den Stillen Oceaan.
Het genoemde Japansche tijdschrift vo-ert
aan, dat Amerlka geen vloot uit den grond
kan stampen, die het kan opnemen tegen de
vereenigde vloten van de drie mogendheden.
Bij deze bewering laat de Contemporary
Japan" de Britsche vloot geheel buPen be-
schouwing. Beschouwt het blad deze reeds
geheel als quantise negligeable" Hierop
willen wij in dit korte bestek niet nader In-
gaan.
Het voomemen van de V. S. om het tempo
van den vlootbouvv ongemeen te versnellen en
de vloot enorm uit te breiden moet natuuriyk
leiden tot een ongehoorden bewapeningsvved-
strijd. De Contemporary Japan" is overigens
van meening <iat ..de soep nooit zoo heet wordt
gegeten, als zij van het vuur komt". Al kan
men dit standpunt deelen, zoo moet men ^och
niet uit het ocg verliezen, dat de Amerikanen
zoowel uit technisch-wetenschappelyk als uit
technisch-practisch oogpunt een opmerkeiyk
hoogen graad van ontwikkeling hebben be-
reikt en dat zij buitendien, als bewoners van
een ryk. welvarend, ten voile toegerust en tot
dusver voor oorlogservaringen gespaard land,
over arbeidsmogelijkheden beschikken, die nog
niet geheel zijn te overzien. Toch blijft er
plaats voor twyfel, gerechtigden twijfel zelfs,
al even dik en hoog waren als de achtermuur.
Waarom die yzeren en ateenen omheining, en
waarom zoo zwaar en zoo hoog? Was dat
om eventueele ongewensctite indringers te
weren of was er een andere bedoeling mee?
Hoe het ook zy, dacht Koks met een grim-
mige lach, hy zou het te weten komen!
In Amsterdam gearriveerd, nam hij iyn 1
naar de Prinsengrqcbt en, bekend als hy was
in het Paleis van Justitie, liep hij meteen door
naar den Ambtenaar van het Openbaar Mini-
sterie.
Deze tierkende den kleinen redhercheur nog
van den roofoverval.
„Zoo, Koks", begroette hy joviaal, ,,weer
eens op het oorlogspad? Ja, ik heb net een
telefoontje gehad van den commissaris uit
Haarlem, dus ik weet zoo'al het een en an
der. Dat schynt een vreemd zaakje, h0
Enfin, het past nogal in je -kader. Ik heb het"
betreffende dossier al voor je opgezcclit."
iDe ambtenaar wees hem de stukken.
Koks ging zitten en haalde z'n pypen het
groezelige zakje tabak te voorschijn.
„U permiteert Hij- keek vra.gend den
Officier aan.
„Ga je gang maar", lachte deze, ,,doe maar
net aisof je thuis bent."
Kc-ks stopte z'n pyp, en zoog de vlam met
behaaglijke trekken in de tabak. Inplaats
echter van het dossier op te nemen haalde hij
z'n notitieboekje voor den dag en bladerde
daar even in.
,,Ja, ja", zei hij, eigenlijk meer tot zichzelf
dan tot den ander, „de ontsnapte gevangene
was natuurlijk een recidivist?"
„Neen", antwoordde de Officier, „dat was
hij juist niet. Ik heb die zaak zelf behandeid
en in verband met z'n bianco strafregister
NEDERLANDERS EN DUITSCHERS
BOKSEN TE BERLIJN.
Onze landgenooten ver.oren, doch streden
dapper. Jo de Groot ha<l ongeluk.
(V.P.B.) Te Berlyn hebben Zondag Duitsch-
Nederlandsche bokswedstrijden plaats gehad,
waarvoor zeer groote belangsteiling bestond,
De Deutschlandhalle, het grootste sportpaleis
van Europa,, die ca. 25.000 menschen kan be-
vatten, was tot de laatste plaats uitverkocht.
De hoofdschotel van het programma vormden
de stryd om het Duitsche kamploenschap
zwaargewicht tusschen den titelhouder Heinz
Lazek (86.3 kg) en den uitdager Adolf Heu-
ser (83.3 kg). Deze stryd had een zoo sen-
en andere verzachtende omstandigheden heb
ik een maitge straf gevraagd. Hy is veroor-
deeld geworden tot zes maanden gevangenis-
straf".
Koks knikte en dacht als gewoonlyk even
na.
..Misdryf
De Officier moest onwillekeurig lachen.
Het gebeurde niet veel, dat men hem op deze
manier ondervroeg, maar aan Koks kon hy
dat wel toestaan en het amuseerde hem
tevens, omdat hij. respect had voor de talen-
ten van dat speurdertje.
..Valischheid in geschrifte en oplichting".
„Zoo, zoo,, en nog nooit eerdqr veroot-
deeld
,,Neen. De jongeman is boekhouder en was
sinds maanden werkloos, is tenslotte in deplo-
rabelen toestand ger-aakt en heeft zoodoende
dit misdrijf begaan om aan geld te komen.
Hy komt uit een eenvoudig, doch beschaafd
millieu".
Dat klopte niet met de theorie, die Koks
al voor elikaar had ten opzichte van den
lrDolle" en de andere individuen, die daar in
dien tuin liepen. Wanneer die ontsnapte ge
vangene geen recidivist was, in welk verband
stond hij dan met die iui? Was hy op een
verkeerd spocr?
Hij stond op. „Als U het goed vindt, zal ik
nu eens 'de stukken inzien".
,,Ga je gang. Je kunt hier wel blijven zit
ten, als je wilt, want je stoort me hoegq-
naamd niet."
Koks knikte, nam plaats aan het andere
eind van de tafel en begon het lijvige dossier
te doorsnuffelen. Proces-verbaal van de
politie, getuige-verhoor, het verhoor van den
verdachte by den rechter-commissaris. Tus-
of het vlootbouwprogram aan gene zijde van
den Oceaan zoo glad van stapel zal loopen
als men zou wenschen.
Groote re schepen, grootere dokken.
Het Japansche blad wijst er op, dat sedert
Juni 1940 niet minder dan anderhalf milliard
dollar is uitgetrokken voor de uitbreiding van
de regeerings- en andere fabrieken, die voor
de bewapening werken. In de eerste plaats is
deze reusachtige som gebruikt om de moge-
lijkheid te scheppen, zware pantserplaten te
fabriceeren. Zelfs in de V. S. rekent men,
dat de voorbereidingen voor de fabricate
dezer platen In het groot 2 jaar zullen duren,
zoodat men er zeker niet voor begin volgend
jaar mede zal kunnen beginnen. Dit is, vol
gens het Japansche blad, mede een van de
redenen, waarom men niet* dadelyk heeft kun
nen beginnen met den bouw van het slagschip
Illinois" van 55.000 ton.
De ..Contemporary Japan" voert een tweede
voorbeeld aan, waaruit de moeilijke positie
van de V. S, blykl. De Amerikanen beschik
ken namelijk wel over 16 dokken voor sche
pen van maximaal 45.000 ton. Nu echter
denkt men er emstig aan, nog veel grootere
schepen op stapel te zetten. Volgens een
mededeeling van den New Yorkschen corres
pondent van de Times" van den 20sten Maart
van het vorige jaar heeft de afgevaardigde
Maas, deel uitmakend van de Commissie voor
Marine-aangelegenheden van het Huis van
Afgevaardigden, zich er over uitgelaten, dat
de nieuwe slagschepen van de V. S. een water-
verplaatsing zouden krijgen van 60.000 tot
65.000 ton. Zij zouden de grootste oorlogs-
schepen ter wereld worden. De vraag is nu:
waar moeten deze schepen gedokt worden?
Het mag worden betwyfeld, of men dit pro-
bleem tydig onder het oog heeft gezien in de
Vereen. Staten.
Waar moet de besmanning voor deze
reuzenschepen vandaan komen?
Evenmin als men een vloot uit den grond
kan stampen, evenmin is het kinderspel om
er een goede bemanning voor te vinden.
Reeds tien'tallen jaren vormt het personeel-
vraagstuk een van de hoofdzorgen van de
Amerikaansehe marine. Tengevolge van de
hooge loonen in Amerika en een gemakkelijk
leven houdt de Amerikaan over het algemeen
niet byzonder veel van varen. Terwyl men in
andere landen op de koopvaardyvloot steunt
om een goed reservepersoneei te vormen, volgt
men aan de overzyde van den Oceaan juist
een tegenovergesteld systeem. Hier rust op
de marine de plicht, om personeel voor de
koopvaardyvloot te vormen!
Tenslotte nog een enkel woord over het
bouwprogram voor de koopvaardy, ten einde
de ontstane bressen te dichten. Een bericht
van de desbetreffende commissie van de
eerste week in Maart 1941 vermeldt, dat er
een begin is gemaakt met den bouw van 6
nieuwe werven en met de uitbreiding van een
zevende, reeds bestaande werf. Voor deze
zeven werven is tot dusverre 8 millioen dollar
uitgegeven voor kranen, het aanleggen van
hellingen, dokken, werkplaatsen, machines, enz.
Men krygt evenwel niet den indruk, dat men
ver gevorderd is met den bouw van nood-
hulpschepen, althans niet in grooten omvang.
Den 4den Juni 1941 meldde de ,,New York
Telegram": ..President Roosevelt bevindt zich
in een moeilyke positie. De V. S. zyn nog min
der voorbereid voor een oorlog, dan Engeland
en Frankrijk het waren. Voor een optreden
op 66n Oceaan is de vloot onder de sterren
en strepen gereed echter niet, om op te
treden op twdd Oceanen." En zoo schynt het
op dit oogenblik nog te zyn
sationeel verioop als by beslissingen om het
kampioenschap slechts zelden voorkomt.
Heuser wist met zyn kleine gedrongen ge-
stalte tegenover Lazek, die met kop eh schou-
ders boven hem uitstak, niets beter te doen,
dan heel zyn enorme kractit in geding te
brengen, teneinde in de eerste ronden een be-
slissing te forceeren. Het fighting", dat by
in de Ver. Staten heeft geleerd, kwam hem
hierby goed van pas en bezorgde hem de
overwinning.
Beide boksers besteedden geen seconde aan
het gebruikelijke terreinverkennen, doch zet
ten meteen alles op alles, waarby Heuser er
steeds voor zorgde corps-en-corps te blijven,
daar hy met afstandboksen tegen de lange
amen van Lazek geen schyn van kans had.
Heuseris eerste stormloop eindigde er mee,
dat zyn linkeroog zoo goed als die tat geslagen
werd. In de tweede ronde liep de uitdager,
ofschoon reeds half groggy, opnieuw storm
tegen zyn absoluut superieuren tegenstander,
die hem opnieuw zwaar trof, zoodat Heuser
bloedend uit oog, neus en mond in zyn hoek
terugkeerde.
De derde ronde bracht dan het dramatisch
slot.
Onverwachts einde.
In de wetenschap, dat hy reeds practisclh
verloren had, zette Heuser alles op alles. Zyn
eerste aanval mislukte en hij gjng even down.
Meteen daarop trof hy Lazeli byna tegeiy'k
met een rechtsche en een linkscbe direct op
de kin. Lazek wilde zich in de touwen laten
vallen, schatte echter den afstand verkeerd
en viel over het ondersrte touw half buiten
de ring, waarby ook zyn achterhoofd ernstig
werd getroffen. Ook nadat hy was uit get eld.
kon hy nog niet uit eigen kractit opstaan.
Naar wy later vemamen, heeft Lazek
oogenblikkeiy-k Heuser voor een revanch uit-
gedaagd, welke uitdaging behoudens de goed-
keuring der bevoegde instanties, aanvaafd is.
De Nederfandsche boksers.
Van de drie Nederianders, die in den ring
traden, heeft niemand het tot een overwin
ning of ook zelfs maar tot een onbeslist kun
nen brengen. Desondanks stelden onze land-
genoten in het algemeen niet teleur Er
waren maar weinig ingewyden, die verwacht-
ten dat zy tegen de sterke Duitsche tegen-
standers succes zouden boeken. Zy hebben
echter bewezen, dat zy over het geheel geno
men over een behooriyke techniek beschikken.
dat het heji niet aan moed ontbreekt en dat
zij hard genoeg zyn om het noodige te incas-
seeren en over de ronden heen te komen. In
6dn opzicht schieten zy absoluut te kort: ni.
in routine en ring-ei-varing. In het Ucht-
gewicht heeft Marinus Krijger (60.5 kg) een
goede party gebokst tegen den Duitschen
kampioen Ernst Weiss (58 kg). Krjjger liep
in het begin nogal hard van stapel, wat voor
Weiss aanleiding was om zich in de verdedi-
ging terug te trekken. In de vierde ronde
zag Weiss, die vooral tegen Krygeris snelle
linksche zoo goed als niets wist in te bren
gen, zich gedwongen ook eens wat punten te
verzamelen. Zyn poging om een beshssing
te forceeren, mislukte. Hy bereikte echter
wel, dat Kryger, die bovendien door een
wonde aan het linkeroog gebandicapt werd,
in zyn stooten te weinig kracht meer wist te
leggen om nog succes te kunnen hebben. Tot
in de acbtste ronde verdedigde Kryger zich
ultstekend. Hy beschikte echter niet meer
over voldoende punch, om Weiss, die even-
eens aan het einde van zyn krachten was, de
overwinning op punten te ontnemen.
Jo de Groot gaf goed kamp.
De beste der Nederianders was.zonder
eenige twijfel onze nationaal kampioen half-
zwaargewicht Jo de Groot (79.5 kg) tegen
den Duitschen ex-kanxpioen Heinz Seidler
(79.1 kg). Seidler kon aanvankelyk niet op
toeren komen. Hy verdedigde zich tegen de
ononderbroken aanvallen van de Groot uit-
sluitend met clinching; in'de derde en vierde
ronde kwam hy eindelyk los en de Groot
kreeg veel te incasseeren, wat hem ultstekend
afging. Juist toen het er naar uitzag, dat
Seidler's aanval was gehroken, slaagde deze
er in de zesde ronde in, een rechte swing op
de Groot's kaak te plaatsen en hem tegen de
planken te zenden. Deze slagtrof zoo on-
gelukkig, dat de Groot, die zelfs geen oogen
blik versuft was, door een plotselinge ver-
lamming in zijn linkerbeen niet meer omhoog
kon komen. Zonder aan SeidleT te kort te
willen doen, gelooven wy, dat deze ongeluk-
kige treffer Nederland van zyn eerste kans op
een overwinning heeft beroofd.
Hilt en tnuis.
Over den stryd tusschen den Duitschen en
Nederlandschen kampioen welter-gewicht
Gu.sTtaf Eder (67 kg) en Robert Disoh (63.3
kg) kunnen wy kort zyn. Ongetwyfeld is
Eder een te sterke tegenstander voor Disch.
Desondanks heeft Disch deze wedstrijd min
der met een enorm puntenverschil verloren,
omdat Eder zoo overweldigend in vorm was,
dan wel, doordat Disch zyn eigen kansen
veel te laag aansloeg. Na in de eerste ronde
een harde slag geincasseerd te hebben, legde
Disch er zich uitsluitend op toe, een knock
out nederlaag te ontgaan. Op die manier ont-
stond er een spel van kat en muis, waarby
Eder overigens nog een groot aantal treffers
en oogwonden opliep. Disch is hard en vlug
en zooals hij getoond heeft te zyn, ongetwy
feld tot veel meer in sfaat, dan hy in de
Deutschlandhalle lief zien.
schen de stukken lag een politie-foto van den
jongeman, en profiel en an face. Hy bekeek
het aandaehtig. Neen, dat was geen mis-
dadigerstype. dat energieke voorhoofd, die
vastberaden trek om den mond getuigde van
wilskracht en die zwarte oogen boezemden
geen wantrouwen in. Hij stak de foto in z'n
portefeuille en bladerde nog wat door, maar
veel bizonders vond hy er niet in. Alleen de
conduitestaat van het Huis van Bewaring las
hij geheel na. Het laatste papier was een
rapport over het vroegere leven van den
veroordeelde en ook dit las hij aandaehtig
door. De jongeman bleek inderdaad van
goede burgerafkomst; zijn ouders waren
jong gestorven, zoodat hij als zestien-
jarige jongen met een twee jaar cudere
zuster vroeg op zichzelf was aangewezen
De voogd bleek z'n taak niet al te
serieus te hebben vervuld. De jongen was op
een groot handelskantoor gekomen, waar hij
tenslotte boekhouder was geworden. Een goed
jaar geleden was hij ontslagen we gens in-
krimping van personeel, weliswaar met een
mooi getui'gschrjft. Zijn zuster was winkel-
juffrouw in een der grootste modezaken.
„Heeft hy nog bezoek gehad tydens z'n
voorarrest?" vroeg Koks eensklaps.
,,Ja", antwoordde de Officier, die even by
den rechereheur was komen staan. Hij wees
in het dossier. „Hier zijn de bezoekbriefjes
nog. Z'n zuster heeft hem iedere week toe-
zocht, verder een reclasseeringsambtenaar en
dan natuurlijk zyn verdediger."
Koks bezag 1 even de bezoekbriefjes. Ze
waren alien onderieekend' door den bewaa -
der, die bij het, bezoek tegenwoordig was
geweest.
(Wordt vervolgd.)
