AKKERTJES
Ter Neuzensche Courant
Strijd en Overwinding
Binnenland
Woensdag 24 December 1941
No. 10.310
TWEEDE BLAD
WERKELIJKE WAARDEN.
FEUILLETON
Dr. Burmesters
VAN
kolonne"-paniek. In dat geval is het te
hopen, dat hij zich spoedig weer zal realisee-
ren, welke waarden drie eeuwen Nederland
sche kolonisatie- en pioniersarbeid voor de
cul'tuur van bet blanke ras vertegenwoor-
digen!
Drie eeuwen Nederlandsche kolonisatie
bedreigd door bolsjetwistische verwoes-
tingsdrif t
V.P.B. Een ieder is er van overtuigd, dat
het in dezen tijd meer dan ooit noodig is om
zich op de werkelijke waaride der dingen te
bezinnen. Het kenteringstijdperk, waarin wij
leven,, maakt het noodzakelijk, om ons te ver-
diepen in den gang der gebeurtenissen.
In het tijdperk, dat achter ons liigt, kwam
het niet zoo duidelijk naar voren, dat wij elk
uur van ons leven moeten strijden om vasten
grond onder de voeten te houden, dat het
leven geen stilstand is, maar dat alles steeds
verandert. Het tempo der gebeurtenissen had
een veel langzamer verloop en voor ons
Nederlanders was er feitelvjk sinds ander-
halve eeuw niets voorgevallen, dat ons be-
staan als volk ernstig bedreigde. Daar waren
wij aan gewend geraakt en al mochten er ook
in de wereld rondom stormen opsteken, die
duidelijke,diepe sporen achterlieten, wij Ne
derlanders merkten van deze stormen niet
veel meer dan het iets hooger golven van de
levenszee en dat vonden wij dan gewoonlijk
al meer dan genoeg. Reeds dikwijls is ons
voorgehouden, dat deze toestand niet eeuwig
zou kunnen voortduren, waarschuwende
stemmen vermaanden ons om niet te blijven
dutten, dat ook wij eens door den wervelwind
der gebeurtenissen gegrepen zouden worden
en dat dan ook voor ons groote veranderingen
zouden komen. Zeker, er zijn vele-stemmen
opgegaan die ons zeiden ,,Sta pal". En dat
had dan gewoonlijk de diepere beteekenis:
wat er ook moge gebeuren- wat U ook over-
komen mag, blijf rustig, doe niets, alles zal
wel weet worden zooals 'het was. Het leven
echter kent geen stilstand, er is alleen v66r-
of achteruitgang. De geschiedenis herhaalt
zich niet, kalm afwachten tot de ,,oude tij
den" zijn weergekeerd, is nutteloos om de
doodeenvoudige reden, dat die tijden nooit of
te nimmer terug komen.
En daarom is het, ook voor ons, noodzake
lijk om ons te bezinnen .op de werkelijke
waarde der dingen! Wat is nu wprkelijk zoo
waardevol, dat wij het door den loop der
tijden moeten heendragen, opdat in de vol-
gende tjjdperken ons nageslacht erop voort-
bouwen kan?
Onder het erfgoed, dat wij ons nageslacht
zoo onbeschadigd mogelijk moeten overgeven
bevinden zich zonder twijfel ook de bouw-
steenen van ons rijk. Onze steden, waar het
grootste gedeelte van ons volk leeft en werkt,
waar onze voorvaderen met liefde en toe-
wijding aan gewerkt hebben, mogen niet ten
ondergang gedoemd zijn. Daarom is het dan
ook .misdadig, wanneer er Nederlanders zijn,
die plannen koesteren om onze steden zelf te
vemietigen! Het geeft weer eens een bewijs
van de verdwazing waarin sommigen in dezen
kenteringstijd vervallen zijn. Wanneei' gene-
raal Van Oyen, de commandant der lucbt-
strijdkrachten in Ned. Oost-Indie, durft pu-
bliceeren, dat hij bereid is om Batavia, Ban
doeng en Soerabaia met dynamiet op te bla-
zen, indien dit hem noodig voorkomt, dan
vragen wij ons in ernst af, of dit de houding
en denkwijze van een Nederiander is. In het
verloop van dezen oorlog i§ toch wel duidelijk
gebleken, dat het opblazen, het vemietigen
van steden en dorpen niet den minsten zin
heeft, dat de eenige die er last van onder-
vindt, de' vernietiger zelf is en dat de eenige
slachtoffers de bewoners zelf zijn. Wie de
-berichten van het Oostfront heeft gevolgd,
weet hoeveel eUende door dergelijke vemieti-
gingen over de bewoners wordt gebracht.
Hoe groot moet de ellende in de tropen wel
zijn, die over de bewoners zal komen, indlen
dit plan, naar bolsjewistischen g,eest, ten uit-
voer wordt gebracht? Een ieder, die met de
tropen bekend is, zal gruwen bij de gedachte,
welke verschrikkingen er voor de zonen en
dcuchteren van ons volk in de overzeesche ge-
westen zijn weggfelegd, indien zij verstoken
zrin van de gelegenhedd om goed drinkwater
te" bekomenin het kort wanneer zij Versto
ken zullen blijven van al de sanitaire voor-
zieningen, die in de tropen nu eenmaal ononb-
beerlijk zijn. Alles wat voor den vijand van
belang is, zal vemietigd worden", zegt Van
Oyen. Dus ook de ziekenhuizen, ook de
waterkeeringen. Wee dan de bewoners, wan
neer de natte moesson zijn intrede doet!
Men zou zeggen, dat dergelijke plannen
slechts aan. een bolsjewistisch geinfecteerd
brein kunnen ontspruiten. Men meene niet,
dat een dergelijk besluit een teeken van held-
haftigheid is. Wanneer een soldaai in oor-
logstjjd zich, opoffert om zijn volk en zijn
vaderland te dienen, dan is dit heldhaftig.
Maar om de grondslagen van het welzijn van
het volk te vemietigen, is zooiets gruwelijks
masdadigs, dat dit eigenlijk niet meer te kwa-
lifioeeren valt. Tenzij deze hooge Neder-
landsch-Indische officier zich het hoofd op
hoi heeft "laten brengen, door, de blijkens de
berichten ook reeds in onze overzeesche ge-
westen heerschende, parachutisten- en ..vijfde
INSTELLING VAN EEN ARTSENKAMER.
Ook een vereeniging van zieken-
fondsartwen.
Afgekondigd is een Artsenverordening,
waardoor de Nederlandsche medici in een
organisa ie worden aaneengesloten.
De verordening regelt de rechten en plich.
ten van den arts, de organisatie van de
Nederlandsche Artsenkamer, het beroepsge-
recht, de Nederlandsche vereeniging van zie-
kenfondsartsen, het staatstoezicht, de per-
sonenvereenigingen van artsen en stichtingen
en andere den doktersstand betreffende pro-
blemen van dezen tijd.
Een verordening op de medici in Neder-
land was noodzakelijk geworden door de op
1 November 1941 van kracht geworden ver
ordening op de ziekenfondsen no. 160/41. De
onder staatstoezicht aaneengesloten zieken
fondsen hebben voor de behandeling van hun
verzekerden een als eenheid geleiden dok
tersstand noodig, die als orgaan, dat in staat
is overeenkomsten aan te gaan, moet staan
tegenover de organen van de verzekering.
De Nederlandsche Artsenkamer staat onder
het staatstoezicht van den secretaris-generaal
van sociale zaken. Zij wordt geleid door een
arts als voorzitter, die in alle medische be-
roepskwesties binnen het bestek van de uit-
gevaardigde Artsenverordening een beslissing
treft. Te zijner adviseering wordt hij terzijde
gestaan door een raad, die uit artsen wordt
gevormd. De voorzitter van de Artsenkamer
is tevens leider van de Nederlandsche ver
eeniging van ziekenfondsartsen, die de uit-
•voering van de medische taken tegenover de
van staatswege geleide verzekeringsorganen
tot taak heeft. De Artsenverordening be-
helst voorts uitvoeringsverordeningen, zooals:
een beroepsregeling, een vestigingsregeling,
een arbitrageregeling, een tarievenregeling
en de regeling van andere medische stands-
kwesties. Zij heeft in het bijzonder ten doel
door een hechte organisatre van de artsen de
ideale taken van den medischen beroepsstand
in den zin van een vooruitziende en moderne
gezondheidspolitiek ten uitvoer te leggen.
Deze taak zal de Nederlandsche Artsenkamer
ook uitvoeren door, uitgaande van de tot dus-
ver bestaiande medische organisaties in Neder-
land, de Nederlandsche maatschappij tot be-
vordering der geneeskunst en andere medisch
wetensclnappelijke vereenigingen, te streven
naar een opbouw, die de problemen van de
medische wetenschap en bovendien het wel
zijn van het Neerlandsche volk moet dienen.
In samenwerking met het departement van
sociale aangelegenheden zal de taak van den
arts, den dienst jegens de gezondheid van den
afzonderlijken Nederlandschen volksgenoot en
bovendien van het geheele Nederlandsche
volk, ten uitvoer worden gelegd.
Naar gemeld wordt, zullen er eerlang ook
een Tandartsenkamer, een Apothekerskamer
en een Dierartsenkamer worden ingesteld.
Voor de specialisten zal een afzonderlrjke
regeling worden gemaakt bij verordening wan
den president van de Artsenkamer.
De verordening.
zedelijken plicht wordt bekend gemaakt en
i de be'kendmaking bovendien noodzakelijk
1 is ter bescherming of tot behoud van eenig
rchtsbelang van grootere waarde dan het
j rechtsbelang van de geheimhouding.
j Hij, die opzettelijk eenig geheim, hetwelk
hij volgens het voren bepaalde verplicht is te
bewaren, .bekend maakt, wordt, ook wanneer
slechts aan zijn schuld te wijten is, dat hij
aanneemt ingevolge het daama bepaalde tot
bekendmaking van het geheim te zijn gerech-
tigd, gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste een jaar of geldboete van ten hoogste
twee duizend gulden.
'Het in het vorige lid strafbaar gestelde feit
wordt beschouwd als misdrijf.
Geen vervolging vindt plaats dan op
klachte van dengene tegen wien het misdrijf
is gepleegd, of na diens overlijden op klachte
van zijn bloedvenwanten in de rechte lijn, zijn
broeders of zusters of zijn nagelaten echt-
genoot.
Een arts kan verklaren afstand te doen
van de uitoefening van het beroep van arts,
hij kan deze verklaring herroepen. Daartoe
behoeft hij de toestemming van den president
van de Nederlandsche Artsenkamer. Indien
deze de toestemming weigert, kan de arts de
beslissing van den secretaris-generaal van
sociale zaken inroepen. Zoolang de afstand
rechtsgeldig is, rust de bevoegdheid van den
arts om het beroep van arts uit te oefenen.
Een arts kan verklaren afstand te doen van
de bevoegdheid tot uitoefening van het be
roep van arts. Hierdoor «*erliest hij gelijk-
tijdig het recht den titel van arts te voeren.
Een verkilaring van afstand en een herroe-
pinig van een zoodanige verklaring worden
afgelegd bij den president.
SLUITING VAN INDUSTRIEELE EN
HANDELSBEDRMVEN TUSSOHEN
KERSTMIS EN NIEUWJAAR.
De secretaris-generaal van het departement
van handel, nijverheid en scheepvaart maakt
bekend, dat het, in verband met de huidige
bijzondere situatie in het bedrijfsleven, nood
zakelijk moet worden geacht tot sluiting van
industrieele en handelsbedrijven over te gaan
op de in de periode van 25 December 1941
t/m 1 Januari 1942 gelegen werkdagen. Mits-
dien wordt bepaald, dat de genoemde bedrij
ven op de werkdagen in de .periode van 25
December 1941 t/m 1 Januari 1942 moeten
zijn gesloten behoudens de hiema te noemen
uitzonderingen.
a. voor wat betreft de sluiting op 27 Dec.
1941: 1. bedrijven, die zich bezig houden met
het voortbrengen van grohdstoffen; 2. gas-,
waterleidings- en electriciteitsbedrijven; 3.
bedrijven, werkende 'voor de voedselvoorzie-
ning; 4. continubedrijven, waarbij een tijde-
lijke stillegging schade aan de outillage of
aan de in bewerking zijnde goederen zou ver-
oorzaken; 5. verkeersbedrijven; 3. bedrijven,
waarin detailhandel wordt uitgeoefend; 7.
bedrijven, welke rechtstreeks door de beyoeg-
de Duitsche instan'ties zijn aangewezen;
b. voor wat betreft de sluiting op 29, 30
eir 31 December 1941, behalve de hierboven
reeds onder a. 1 t.m. 7 genoemde uitzonderin
gen, mede de geheele ijzer- en metaal-
industrie.
Door de voorgeschreven arbeifdsrust zal
geen vertraging bij het laden en lossen van
verkeersmiddelen mogen optreden. Het vol-
ledige gebruik van alle verkeersmiddelen mag
in deze periode in geen geval worden ge-
stoord. Met het oog hierop dienen de bedrij
ven er voor zorg te dragen, dat gedurende
de feestdagen en de daartusschen liggende
overige rustdagen geen opeenhoopitng vari
goederen op de stations en opslagplaatsen
voor het verkeer te water ontstaat.
In de gevallen, dat twijfel mocht bestaan
omtrent de vraag of een bedrijf al dan niet
onder.de hierboven genoemde uitzonderingen
valt, dient men zich onverwrjld te wenden tot
het rrjksbureau, waaronder de betrokken on-
dememing ressorteert.
De secretaris-generaal van het departement
van sociale zaken maakt in verband met het
bovenstaande bekend, dat voor vaste arbei-
ders waaronder mede zijn te verstaan losse
arbeiders, die op 24 December reeds vier
heer Van Vliet gehad heeft voor het Chr.
Nationale Vakverbond. Nadat nog Ds. Feen-
stra eenige woorden gesproken had en de
aanwezigen gezamenlijk gezongen hadden:
„Want God den Heer iswerd de kist
grafwaarts gedragen. Aan het graf heeft
een zoon voor de belangstelling bedankt.
BESLUIT VOOR DE VERPAOHTING
VAN VISOHWATER.
De Gemachtigde voor de Prijzen deelt mede,
dat heden in de Staatscourant een Besluit is
afgekondigd, waarin de verpachting van
vischrecht is geregeld, zoowel wat de pacht-
prijs betreft als de contimfiteit van de op 9
Mei 1940 bestaande pachtovereenkomsten.
Omtrent den paclrfcprijs is bepaald, dat als
de hoogst toelaatbare die prijs is te beschou-
wen, waarvoor het vischrecht op 9 Mei 1940
was verpacht. Was het op dien datum even-
wel niet verpacht, maar voordien in het tijd-
vak van 1 Januari 1936—9 Mei 1940 wel, dan
is de laatstelijk in dat tijdsbestek geldende
paehtprrjs de hoogst toelaatbare. In alle
andere gevallen, dus b.v. wanneer vischrecht,
dat tot op heden in het geheel nog niet ver
pacht is geweest, nu yoor het eerst wordt
verpacht, is de verpachter verplicht den
Secretaris-Generaal van het Departement van
Landbouw en Visscherij om vaststelling van
den maximalen pachtprijs te verzoeken. Deze
bepalingen ten aanzien van den pachtprijs
gelden eveneens voor de vergoedingen wegens
uitgereikte schriftelijke vergunningen, onver-
schillig of deze door den eigenaar, dan wel
door den pachter worden afgegeven.
Wat de continuateit van de pachtovereen
komsten betreft, hiervoor is bepaald, dat de
eigenaar van een vischrecht de verplichting
heeft, dit vischrecht te blijven verpachten,
indien hij dit op 9 Mei 1940 reeds verpachtte,
Hij heeft echter niet alleen de verplichting
tot verpachting, maar ook de verplichting,
deze te doen plaats vinden aan denzelfden
pachter, die op 9 Mei 1940 van hem pachtte.
Teiefonie, werd - geboren te Valkenburg in
Limburg op 7 Januari 1895, waar zijn vader
toen inspecteur der invoerreehten en accijn-
zen was. Na de H.B.S. te Deveriter te heb
ben doorloopen, waar het1 eindexamen behaald
werd, in 1913, studeerde hij aan de Tech-
nische Hoogeschool te Delft. Deze studie
werd in den wereldoorlog onderbroken, door
drie jaar militairen idienst. In 1920 behaalde
hij het einddiploma voor electrotechnisch in-
genieur. In zijn studietijd, en ook daama
heeft ir. Van der Vegte veel aan sport ge-
daan, specdaal op het gebied van roeien. Hij
won tweemaal voor Laga den s'tudentenwed-
strijd, de Varsity, en maakte langeren tijd
deel uit van het bestuur van den Studenten-
roeibond, o.a. als voorzitter en hij was voorts
bestuurslid van den Ned. Roeibond. In 1920
trad ir. Van der Vegte in dienst bij Siemens
Sohuckert te Den Haag en in 1925 ging hij
over naar. de Nederlandsche Hoogovens en
Staalfabrieken te Umuiden. Hier was hij
werkzaam als chef van de electrische afdee-
ling, de centrale en verder in algemeenen
dienst, daarna algemeen procuratiehouder en
sedert 1932 hoofd van de aanverwante- stik-
stoffabriek „de Mekog".
In 1938 werd hij benoemd tot directeur van
de Nederl. Siemens-maatschappij, te Den
Haag. Na deze taak ruim twee jaar ver-
vuld te hebben, werd het hem duidelijk, dat hij
verplicht was zioh geheel ter beschikking te
stellen van den leider der N.S.B. Eind 1940
werd ir. Van der Vegte belast met de reorga-
nisatie van de radio ter voorbereiding van de
stichting van een grooten omroep. In Decem
ber 1940 werd hij benoemd tot raadadviseur
bij het nieuw opgerichte departement van
Volksvoorlichting en Kunsten en tevens tot
voorzitter van den Radioraad. In zijn func-
ttie als raadsadviseur was hij belast met de
afdeeling radio en begin 1941 tevens met de
afdeeling film. In April 1941 werd ir. Van
der Vegte buitendien benoemd tot voorzitter
van de Rijksfilmkeuring. Ir. Van der Vegte
is sedert 1933 onafgebroken lid van de N.S.B.
Overgang op een anderen pachter is voor 1 _en hjj welxj jn 1940 benoemd tot hoofd van de
hem slechts geoorloofd, indien hij daar voor afdeeling raddozaken van het hoofdkwartier
Het bero'ep's geheim.
De verordening bepaalt o.m. het volgende:
Op den arts rust de plicht een ieder, die
aan zijn zorgen is toevertrouwd, naar beste
weten en kunnen met raad en daad als hel
per bij te staan bij het in stand houden, het
bevorderen en het herstellen van diens levens-
kracht, lichaimelijk prestatievermogen en ge
zondheid. Het vervullen van dezen plicht is
een openbare taak.
De arts dient zich dijor zijn gedragingen,
zoowel in als buiten beroep, de achting en I Weken of langer bij den werkgever in dienst
toestemming van den Secretaris-Generaal
van het Departement van Landbouw en Vis
scherij heeft ontvangen. Indien zulk een
pachter-wisseling v66r het heden' in werking'
tredende Besluit heeft plaats gevonden, is
de verpachter verplicht .binnen 14 dagen dd
goedkeuring van bovengenoemden Secretaris-
Generaal. aan te vragen. Tenslotte diept op
de mogelijkheid te worden gewezen, dat er in
de toekomst bindende voorschriften met be-
trekking, tot de uitgifte en de uitoefening van
het vischrecht worden gegeven. Hierdoor kan
voor bepaalde wa'teren worden vastgesteld,
dat daar beroepsvisschers den voorkeur heb
ben. Er is een commissie ingesteld, die tot
opdracht "heeft de rechten der verschillendd
groepen van belanghebbenden af te bakenen.
HET NATIONALE PLAN.
De president van den Rijksdienst vooi het
Nationale Plan heeft benoemd tot voorzitter
van de vaste commissie van dezen Rijksdienst
Ir. H. van der Kaa.
Vender benoemde hij tot leden van die com
missie Mr. P. A. van der Drift (tevens vice-
voorzitter), Mr. J. K. van der Haagen, Ir. C.
T. C. Heyning, Dr. Ph. J. Idenburg, Prof. Mr.
J. van Loon, Dr. Ir. Z. IJ. van der Meer, Ir.
F. P. Mesu, F. L. iRambonnet, Ir. L. S. P.
Scheffer en Dr. J. A. van Steyn.
Als lid-secretaris is aan de commissie toe-
gevoegd de directeur van het bureau van den
Rijksdienst voor het Nationale Plan, Dr. Ir.
F. Bakker Sc'nut.
DE NIEUWE DIRECTEUR-GENERAAL
DER P. T. T.'
Ir. W. L. Z. van der Vegte, die dr. ir. M. H.
Damme, opvolgt als directeur-generaal van
het iStaatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en
45
Roman van HANS HIRTHAMMER
(Nadruk verboden)
De telefoon rinkelde en moest bediend
worden.
Een armwond moest opnieuw worden ver-
bonden. Marlene zag het sterk dragende
vleesch, maar zij kneep haar lippen opeen en
assist eerde.
EJen vrouw viel tijdens het onderzoek in on-
macht. Marlene deed zoo goed mogelijk het-
geen van haar verlangd werd en oogstte daar-
mee een waardeeremden blik van haar werk
gever.
Van dat oogenblik af ging alles even ge-
makkelijk. Het was fijn. Het was heerlijk.
En plotseling was haar dagtaak geeindigd.
Toen Marlene hezig was haar hpnden te was-
schen, trad dr. Welkenlauh op haar toe. „Nou,
dat ging goed, wat?" En hij lachte over zijn
geheele gezicht. Inderdaad, dr. Welkenlauh
lachte.
Bent u tevreden over me)?"
,,Voor het begin nog zoo kwaad niet
werkelijk nog zoo kwaad niet. Een beetje
plankenkoorts gehad zeker, wat Ik ken
dat! Ik ben een beetje grof, dat weet ik
het vertrouwen, welke vocr het beroep van
arts een vereisthte zijn, waardig te toonen.
De secretaris-generaal van sociale zaken
kan, den president van de Nederlandsche Art
senkamer gehoord, een tarief voor artsen
vaststellen.
'Een arts mag voor zijn werkzaamheden
slechts dan een hoogere vergoeding dan in
het tarief is voorzien vorderen, wanneer zulks
uitdrukkelijk is overeengekomen of de presi
dent zich er mede vereenigt.
Een arts, alsmede degenen, die hem hij de
uitoefening van zjjn beroep behulpzaam zijn
of die ter voorbereiding voor een beroep aan
de uitoefening van het beroep van den arts
deelnemen, zijn verplicht een geheim te be
waren, hetwelk hun in verband met de uit
oefening van het beroep van den arts is be
kend geworden.
Een geheim, hetwelk een persoon krach-
tens het, vorige lid verplicht is te he waren,
dient na den dood van »dien persoon eveneens
te worden bewaard door dengene, die van
hem dan wel uit diens nalatenschap kennis
daarvan heeft gekregen.
Het bepaalde betreffende geheimhouding is
niet van toepassing, voor zoover:
1) Het geheim ter vervulling van een wet-
telijken plicht wordt bekend gemaakt;
2) Het geheim ter vervulling van een
maar niets van aantrekken. We zullen bet
samen wel vinden, denk ik, niet?"
„Stellig! Ik hen heel bljj, dat u er zoo over
denkt
„Prachtig! Nou, morgenochtend om negen
uur? Goed en avond!"
,,Goeden avond, dokter!"
Welkenlauh verdween met zijn fladderende
jas in zijn privd vertrekken
In de wachtkamer stiet Marlene op Otto,
die. op haar knieem kruipend, den vloer
veegde.
„Goeden avond!'" zei Marlene, in het voorbij
gaan.
„Avond!" bromde Otto, zonder naar haar
om te zien.
Magda wachtte met ongeduld en verre van
gerust op haar vrienditi. Zij had al een paar
troostrijke zinnen bedacht, ach ja, het was
misschien ook wel wat te zwaar voor dat
zwakke vrouwtje, zij zou probeeren een an
dere oplossing te vinden.
Maar toen dan eindelijk Marlene op haar
toetrad, tamelijk vermoeid weliswaar, maar
desondanks met vlugge, veerkrachtige schre-
den, meende Magda haar oogen niet te kun
nen geloovfen.
Dat was immers een heel ander mensch,
een volkomen nieuiwe Marlene, een ,,jonge
vrouw uit Berlijn" om zoo te zeggen en haar
bewegingen waren daarmee geheel in ovcr-
eenstemming. Haar verlegenheid bad plaats
gemaakt voor iets resoluuts, voor een zelf-
vertrouwen, dat haar vroeger volkomen
vreemd was geweest.
„Maar .mevrouw Burmester!" zei zij ver-
rast, „u ziet er uit, of u van plan bent op slag
heel Berlijn te veroveren".
zijn, over de werkdagen tijdens de vorenbe
doelde periode- het loon .op tjjdloonbasis moet
worden doorbetaald.
Omtrent het inhalen van de niet-gewerkte
uren en mogelijke verrekening met verlof-
dagen zal nog een verdere regeling worden
getroffen.
Voor het andere personeel zullen speciale
steunnormen gelden, die 20 pet. boven het
gewone steunbedrag liggen. Hierbij zal geen
aftrek van gezinsinkomsten plaats vinden.
TERAARDEBESTELLING P. VAN VUET.
In alien eenvoud is Manndagmiddag het
stoffelijk overschot van den heer P. van Vliet,
oud-lid van de Tweede Kamer en eere-voor
zitter van Patrimonium, op Oud Eik en Dui-
nen te Den Haag ter aarde besteld.
In de aula heeft namens het moderamen
van het hoofdbestuur van Patrimonium het
woord gevoerd de heer R. Hagoort. Spr.
legde getuigenis af van de groote achting en
liefde, welke Patrimonium koestert voor den
thans ontslapene. 'Hij heeft voor haar zeef
veel beteekend. De heer Hagoort wees op
zijn eenvoud, moed, trouw en vroomheid. Met
zijn rustig, trouwhartig woord wist hij onder-
lin'ge moeilijkheden te vermijden. De heer R.
Kruithof schilderde de beteekenis, welke de
Neam direct 'n "AKKERTJE",
want "AKKERTJES" ziin dan
van groote waarde. Ze be-
itrijden koorts en infectie.
"AKKERTJES" verdrilven de
ziektekiemen, door hun af-
transpireeren, onmisbaar bij
het doeltreffend bestrijden
Ivan kou, koorts en griep.
"AKKERTJES" stillen direct
alle pijnen en maken dat U
zich prettig gaat gevoelen.
tegen hoofdpijn, plinen, "nare daqen"
der N.S.B.Eind 1940 volgde bovendien zijn
benoeming tot leider van bet Econpmiscb
Front. Deze laatste functie werd neeigelegd
per 1 October 1941 om een nieuwe functie n.l.
hoofd van de afdeeling - technische zaken van
het hoofdkwartier, te aanvaarden. Hiemaast
werd hij door den leider der N.S.B. belast met
de reorganisatie vari de N.S.B.-pers. Tevens
is hij lid van den Raad voor volkshuishouding
der N.S.B.'
BENOEMING LEIDER VAN DE
NEDERLANDSCHE ARTSENKAMER.
De persdienst van de N.S.B. meldt:
De Zaterdag j.l. benoemde leider van de
Nederlandsche Artsenkamer, de heer C. C. A
Croin,, uroloog te 's-Gravenhage, werd op 7
Mei 1893 te Dordrecht geboren. Hij doorliep
daar ter plaatse de H.B.S. en studeerde ver-
volgens aan de universiteit te Utrecht in de
medicijnen. Na geslaagd te zijn voor het
arts-examen werd hij chirurgisch assistent bij
prof. Lameris en daama in het gemeentezie-
kenbuis aan den Coolsingel te Rotterdam bij
prof. Noordenbos en prof. Remijnse. Vervol-
gens studeerde hij in het buitenland urologie,
namelijk te Halle hij prof. Wicker te Berlijn
en te Parijs bij prof. Liegueu.
Daama vestlgde hrj zich als uroloog te
's-Gravenhage, waar hij tot 1939 met dr. van
Houtuin samenwerkte.
De heer Croin oefent thans gedurende 16
jaar als specialist voor nier- en blaasziekten
de prakttjk te 's-Gravenhage uit. Hij is lid
der N.S.B. en fungeert als pl.v. leider van het
Medisch Front.
AANKOOP VAN PLATINA DOOR DE
NEDERLANDSCHE BANK.
De Nederlandsce Bank deelt mede, dat zij
het plaiina, dat ingevolge art. 9 van de De-
viezenverordening 1940 en art. 44 van het
Deviezenbesluit 1941 aan haar is of moest
worden aangebpden, thans wenscht aan te
koopen. Met" het oog hierop worden ingeze-
tenen, voor zoover zij platina of platina-
metalen (onb'ewerkt of halffabrikaat) in
eigendom hebben of daarop eenig recht kun
nen doen gelden of daarover eenige macht
uitoefenen, als hedoeld in art. 44, vierde an
vijfde lid van het Deviezenbesluit 1941, op-
geroepen dit platina v60r 15 Januari 1942
aan De Nederlandsche Bank te verkoopen en
over te dragen.
VERZ/ENDING VAN POSTPAKKETTEN
NAAR HET BUITENLAND.
In aan sluiting op het bericht van het rijks-
bureau tvoor de voedselvoorziening in oorlogs-
tijd inzake den inhoud van postpakketten
naar het buitenland, wijst P.T.T. er op, dat
deze bepalingen uiteraard alleen betrekking
hebben op verzending van postpakketten naar
landen, waarmede dit verkeer is heropend.
Daartoe behooren b.v. niet Belgie en Frank-
rijk nadere inlichtingen omtrent de toegelaten
landen verschaffen de postkantoren.
WONINGBOtTW NU EN LATER.
Onder de aandacht van alle gemeentebestu-
ren is of wordt thans gebracht het vraagstuk
van den woningbouw. Zulks geschiedt door
tusschenkomst van de commissarissen der
provincies en met mede werking van den
dienst der volkshuisvesrting. Te voorzien is
een grooter wordend woningtekort en daai»
om kan ook in dezen tijd van Stilzitten geen
,,Ja?".laohte Marlene, tei-wijl zij haar man
tel los knoopte en met een koket gebaar haar
kapsel in orde bracht. „IHet ging uitstekend.
Maar nu heb ik een honger als een paard.
Zullen we wat eten?"
,,Geen slecht id6e!" vond Magda. ,,En van-
avond gaan we dan ergens heen, waar het
mooi is."
De zaak marcheerde vlot. Van den eersten
dag af had Dorothy bij verschillende kennis-
sen hezoeken afgelegd en daarbjj voor den
jongen dr. Burmester danig de groote trom
geroerd. Een uitmuntende arts, auteur- van
vele wetenschappelijke werken. Nu ja, men
had elkaar na Dorothy's vertrek wel een veel
heteekenend knlpoogje gegeven (of daar van-
daag of morgen niet een verloving te ver-
wachten wasi?) maar daar waren dan toen
tante Lieze, die met haar huisdokter al lang
niet meer tevreden was (en tie oude heer
Wlilms, die sinds onheuglijke tijden met zijn
nleren suikkelde en nog tal van andere men-
schen, die elkaar op dr. Burmesters spreekuur
ontmoetten, deels uit nieuiwsgterigheid, voor
een ander deel, ,,omdat men het allicht eens
met een anderen dokter kori probeeren."
Het leeuwenaandeel in Burmesters succes
leverde tante Lieze, die zioh reeds den eersten
den besten middag had laten aandienen. Zij
was in de geheele buurt onder den naam
„tante Lieze" bekend, maar niemand zou heb-
hen kunnen zeggen wiens tante ze in vwerke-
lijkheid was.
In ieder geval was tante Lieze buitenge-
woon enthousiast over dit eerste consult en
zij maakte daar tegenover niemand een ge
heim" van. „Ik kan u zeggen: een voortreffe-
lijke dokter! Zoo buitengewoon innemend
en daarbij een kennis, waar je versteld van
staat! Stelt u voor, zijn diagnose was onmid-
dellijk treffend juist en hij garandeerde me
een volkomen herstel binnen eenige weken.
Reeds nu voel ik mij merkbaar beter en als
ik dan bedenk. dat die oude dr. Siebenthal
mij al bijna vier jaar behandeilde, zonder dat
ik ooit eenigen Vooruitgang heb kunnen be-
speuren: Werkelijk, mijn waarde, die dr. Bur
mester kan ik u aanbevelen. Dien moet u be
paald eens consulteeren!"
„Het is merkwaardig", zei Lorenz op den
avond van den derden dag, ,,hoe gemakkelijk
alles opeens gaat. Waar ik vroeger wanhopig
voor heh gestreden, waar ik steeds zoo vurig
naar verlangd heb, dat wordt mij nu. als het
ware in den schoot geworpen. Jij bent mijn
geluksster, Dory!"
,,Hebt u ze geteld, dokter?"
,,Natuurlijk! Vandaag waren er vier-en-
twintig patienten".
„Ik heb er zelfs vijf-en-tiwintig geteld. Denk
eens aan, op den eersten dag drie, den twee-
den dag twaalf en vandaag vijf-en-twin-
tig-"
„Als dat zoo doorgaat, Dory...
„Dan zullen we aan drie uren spreektijd
per dag niet eens genoeg hebben'
,,-Het is haast te mooi om waar te zijn."
Dorothy ontdeed zich van haar witte jas,
die ze aan een haak hing. ,,Waarom zulke
dikke woorden, beste vriend? U presteert nu
eenmaal iets en dat blijft niet verborgen.'
„Ik presteer niets meer dan twee of drie
jaren geleden. Waarom boekts ik dan vroeger
geen enkel resultaat?"
...Omdat u toen niet in Berlijn was! Dood
eenvoudig! Berlijn, dr. Burmester, dat doet
't hem!"
„En voor alles een zeker meisje. Dory!
.O!" lachte zij en hej. klonk als de lokroep
van een vogel. Maar onmidldellijk daarop werd
zjj weer ernstig. ,,Wij hebben elkaar niets te
verwijten, dokter, want u heht mij ook heel
veel gegeven. Ik geloof weer aan mijzelf. Een
paar dagen geleden dacht ik niet meer verder
te kunnen leven. En nu... sinds wij samen
werken a'ch, dokter, ik voel me zoo geluk-
kigl"
Zij nam zijn handen en plotseling sloeg
zij haar arm.om zijn hals. Haar mond was
verlangend heel dicht hij den zijnen.
Lorenz voelde haar jonge lichaam"heven en
als om haar af te leiden, tilde hij haar als
een kind hoog boveri zijn hoofd om haar daar
na weer op den grond te zetten. ,.Ik geloof.
Dory, dat je het er op aanlegt, mij hopeloos
verliefd op je te maken.
„Natunrlijk! Merk je dat nu pas?"
„Meisje, meisje,. pas op, anders zou ik npj
genoodzaakt zien het aan mijn vrouw te schrij-
ven. Dan komt ze stante pgde naar Berlijn
om eens een hartig woordje met je te wisse-
len."
,.En... zou je dat toestaan?"
,,Natuurlijk niet, Dory!"
Elen plotselinge hleekheid overtoog Bur
mesters gelaat. Hij maakte zijn handen-u.it de
hare los zonder haar laatste vraag te beant-
woorden.
,,Wij willen ons werk toch niet in gevaar
brengen, wel Dcrothy...?
(Wordt vervolgd.)
