HOE ST
Ter Neuzensche Courant
Strijd en Overwinning
■Tegen,
ABDIJSIROOP
Binnenland
Vrijdag 14 November 1941
No. 10.293
TWEEDE BLAD
FEUILLETON
Dr. Burmesters
DE LOTERIJ VAN DE WINTERHULP.
in alle vormen
AKKER'S
'sWerelds teste Hoestsiroop
VAN
NEDERLAND
EN HET BOLSJEWISME.
Het Bolsjewisme heeft, schrijft De Zeeuw
terecht in ons land nooit veel sympathie ge-
noten. Het was en bleef een kleine minder-
heid, maar die soms deed, alsof ze over een
overweldigende meerderheid beschikte.
Vooral in Zeeland bad bet weinig aanhang
en van onverkwikkelijke tooneelen, zooals
men in de groote steden, in Staten, Raden en
vergaderzalen soms wel meemaakte, bleven
wij°in ons gewest gelukkig verschoond.
De Nederlanderr en zeker de Zeeuwen, ge-
voeien over bet algemeen niets voor een stel-
sel van godsdienstvervolging, terreur en wan-
orde.
Toch dacbten sommigen wel wat licht over
het Bolsjewistisch gevaar. Men maakte zich
igeen zor-g over wat er in Sowjet^Rusland
gebeurde. Dat was zoover weg! Bovendien
kwamen er liu en dan personen bitter ont-
goocheld uit het Sowjet-paradijs terug, die er
enthousiast heen gereisd waren.
De overgroote meerderheid van ons volk
wees immers pertinent het Bolsjewisme af?
Er was geen schijn van kans, dat het bier
ooit iets te zeggen zou krijgen!
Zoo onderscbatte men het gevaar van de
ondergrondsche actie, die van Moskou uit
geleid, in tal van landen werd gevoerd en in
sommige landen wel eenig resultaat had. Wat
in iSpanje en met bet ons zoo sympathieke
Finland gebeurde, wees er wel op, dat dit
gevaar lang niet denkbeeldig was.
Toen eenige maanden geleden de oorlog
tusschen Duitschland en Rusland ontbrandde,
hebben wij ons onwillekeurig afgevraagd
zouden de Bolsjewisten dezen reusachtigen
strijd winnen en indien ja, wat zal dan de
verdere ontwikkeling zijn? Wij voelden bet
alien, dat bier een strijd was losgebroken, die
van van enorme beteekenis was en de ge-
volgen van een Sowjet-overwinning durfden
wij ons niet indenken.
De legers der Bolsjewisten moesten echter
geweldige verliezen boeken. Zij werden terug
gedreven. Aan het Sowjet-regime is een
ongekend zware nederlaag toegebracht.
Daardoor is een gevaar afgewend, dat in de
eerste plaats de aan SowjetnRusland grenzen-
de staten, maar daama ook ons land
bedreigde.
Immers een bordje „Verboden toegang"
aan onze grenzen zou de Bolsjewisten niet
terughouden!
VA STSTELAJNG ZUTVER VEHMOGEN
VOOR DE WINSTBELASTING.
De Secretaris-iGeneraal van het Departe
ment van Financien heeft bepaald:
Artikel 1.
1. Ten aanzien van een aan de winstbe-
lasting onderworpen lichaam kan de bij art.
39, lid 2, van het Besluit op de Winstbelas-
ting 1940 (83/1940) bedoelde vaststelling van
bet zuiver vermogen op bet overgangstijdstip
en van bet bedrag van de winst, welke op bet
overgangstijdstip in bet lichaam aanwezig
was, plaats vinden tot en met 31 Dec. 1942.
2.' De Secretaris-Generaal van het Depar-
tement van Financien kan voor bepaalde
licbamen den bij Ud 1 gestelden termijn ver
lengen.
3. De aanslag over het eerste jaar, waar-
over de winstbelasting wordt geheven, kan
nog worden opgelegd binnen een jaar nadat de
in bet eerste lid bedoelde bedragen onherroe-
pelijk zijn komen vast te staan.
BINNENLANDSOH OVEIIZICHT.
(De uitgeweken Nederlandscbe ,,regeering"
te Louden beeft ons volk geen dienst bewezen
door Curasao te „versjacheren". De Leider
der N.S.B. heeft daarover op de sctiolings-
bijeenkomst van N.S.D.A.P. en N.S.B. te
Utrecht hartige woorden gezegd. Dit n.l.
dat dit venkwanselen van overzeesche gebie-
den nooit als rechtsgeldig erkend zal worden
door ons volk. De verantwoordeljjkheid voor
dit mdnderwaardig gedoe blrjft rusten op de
/Nederlandscbe" heeren te Louden en
Batavia.
Met de verklaring van Mussert, dat de
Nederlandscbe aanspraken op de overzeesche
gebieden volledig gahandhaafd zullen blijven,
heeft bij het geheele Nederlandscbe volk aan
zich verplicht. We waren ingelicht omtrent
den toekomstigem status van bet moederland
door de bekende verklaring van den Leider
der N.S.B. in „Het Nationale Dagblad"
maar wat de toekomst van de overzeesche
gewesten betreft, is er nog veel onzekers. De
ovendracht der „besch«rming" van Curagao
door de pritten op de Amerikanen, voorspelt
voor dit Rrjksdeel al heel weing goeds. De
naar Engeland uitgeweken regeering is aan
handen en vceten gebonden; zij heeft geen
enkele vrijheid van bandelen en het is niet
bekend, dat haar eenige garantie voor de toe
komst zou zijn gegeven. Integendeel, zegt
het „Alg. Handelsblad", de bekende conferen-
tie tusschen Roosevelt en Ghurchill ..ergens
op den AtlantiscGien Oceaan", die Mr. Van
Kleffens tot een zwak protest verlokt-; doe
het ergste vreezen voor de toekomst der
kleine landen", voor zoover die althans van
Angelsaksers zou afhangen. Hoeveel te meer
dus en Curagao is daama een sprekend
voorbeeld; voor onze overzeesche gewes
ten!
De Rotterdamsche burgemeester heeft be
kend gemaakt, dat het zijn aandacht heeft
getrokken, dat vele leveranciers van de ge-
meente zich hebben onttrokken aan de laat-
ste in deze gemeente gehouden collecte van
de Winterhulp. Volgens zijn meening echter
schiet hij,, die meent zijn steun aan W.H.N,
te moeten ontzeggen, tekort in de vervulling
van zijn gemeenschapsplicht en verliest daar-
mee zijn recht op het genieten van de voor-
deelen, welke de gemeenschap biedt. Deze
grondwet van iedere gemeenschap, aldus de
burgemeester, zal ik in toenemende mate
toepassen: in de eerste plaats bij de aanwij-
zing van leveranciers voor de gemeente, zoo-
dat de algemeene regel zal gelden: ,,Geen
steun aan de W.H.N. geen leveranties aan
de gemeente." Een totale onttrekking aan
de sociale plichten beteekent zichzelven uit
de gemeenschap sluiten.
Dit voorbeeld van den Rotterdamschen
burgemeester verdient allerwegen navolging.
Nog veel te weinig wordt de Winterhulp ge-
zien a is een dienst aan de volksgemeenschap.
Al diegenen, die op deze wijze steunen kun-
nen, doch dit met een hooghartig gebaar,
soms met een schimpwoord weigeren, hebben
het a b c van gemeenschapsplicht nog niet
geleerd en stellen zichzelf buiten de rechton
der gemeenschap.
Dit gebrek aan gemeenschapsbesef is ook
al weer een gevolg van een soort verstarring,
een soort lethargie, zooals ,,Het Vaderland"
dit noemt. Er zijn velen in ons land die wel
den oorlog en ,,voor ons het bittere einde
ervan" zien, maar die wanhopig blind zijn
voor het feit, dat dit oorlogsproces doorsne-
den wordt door een revolutie, die bezig is
ook ons land tot in de grondvesten van zijn
sociale en politieke struetuur te hervormen.
Het lamlendig gevolg van deze eenzijdige in-
stelling is, dat de verstarden bij hen, die dit
grootere werkelijkheidsbeeld wel hebben, geen
redelijk handelen meer kunnen zien. Men wil
de werkelijke motieven niet meer begrijpen,
en verklaart alle handelingen van de groep,
die in Nederland de draagster dezer revolutie
is, de N. S. B., als oogendlenarij, baantjes
jacht en machtswellust.
De Nationaal-Socialistiscbe Beweging kan
harerzijds heel goed begrijpen, dat de buiten-
staanders soms nog onwennig staan tegen-
over het huidig gebeuren. Jarenlang zijn de
Nederlanders de slachtoffers geweest van de
,,democratische" en kapitalistische propa
ganda. Doch niemand van die bultenstaan-
ders heeft het recht bij de N.S.B. het geloof
in haar eigen zaak te miskennen en van haar
derhalve een caricatuur te vormen, die met
elke werkelijkheid spot.
De Nederlanders gingen er altijd prat op,
dat ze zichzelf niet voor den gek hielden en
door anderen niet voor den gek lieten houden.
De laatste gebeurtenissen hebben onomstoo-
teljjk aangetoond, hoe ons volk tdch voor den
gek gehouden werd. En nu is het bovendien
op weg, zichzelf voor den gek te houden. Dat
is wel een heel miserabele situatie, waarin
zelfs de zeer duidelijke woorden van den Lei
der der N.S.B. over onze zelfstandigheid en
onze overzeesche gewesten, weinig kunnen
uitwerken. De gevolgen van dit kwaadwilHge
wantrouwen zal het volk zelf moeten dragen.
Een van de perspectieven van de oprichting
van den Landstand is: de hechtere dorpsge-
meenschap. In de dorpen deed zich de laat
ste jaren ook reeds standenverschil voor en
vooral spitste de verdeeldheid zich toe op
politieke en godsdienstige kwesties. De hok-
jesgeest kwam vernielend de dorpsgrenzen
binnen. Denk maar aan de onverkwikkelijke
gebeurtenissen bij de verkiezingen.
Iedere dorpsgemeenschap zal in het vex
volg moeten worden gedragen door personen
uit alle lagem van ons volk. Het komt er
nu op aan alle goede elementen in ieder dorp
tot elkaar te brengen om daardoor den grond-
slag voor de hechte dorpsgemeenschap te
verzekeren. Dat zal de taak zijn van den
toekomstigen boerenleider. En deze taak is
ver van gemakkeljjk, maar ze is den inzet
van de geheele persoon ten voile waard. Dat
van de dorpen uit het besef groeie in heel
ons volk, dat slechts een eensgezinde gemeen
schap een rechtvaardige orde voor iedereen
kan vex-werkelijken.
VERPIJCHTE LEVERING VAN RUNDVEE
VERLENGD TOT 1 DECEMBER 1942.
In een officleele publicatie deelt het rijks-
bureau voor de voedselvoorziening in oorlogs-
tijd mede, dat de verplichte rundveelevering
zal worden verlengd tot 1 December 1942.
Het aantal te leveren runderen voor de ver
plichte levering na 1 December 1941 zal zoo-
danig worden vastgesteld, dat in feite geen
verdere inkrimping van den melkveestapel
zal behoeven plaats te vinden. Voor bjjzon-
derheden wordt verwezen naar genoemde
publicatie.
Roman van HANS HIRTHAMMER
(Nadruk verboden)
28
„Ik zal mij er bij moeten neerleggen.
Hemel, meneer... dokter Burmester, het... ik
kan me nog steeds niet voorstellen, dat u...
Als papa nog leefde, had hij zeker iets voor
u kunnen doen."
„0, ik kan mijzelf wel helpen!" lachte Lo
renz, terwijl hij onbewust zijn rug strekte.
„Dat ziet u, trouwens! Maar laten we daar
maar over zwijgen! Ik ben blij, dat u die on-
handigheid van mijn kameraad zoo licht op-
neemt!"
Het meisje dwong zich tot een ghmlach.
„Het is goed!" Zij scheen nog iets te willen
zeggen, maar terwijl zij nog naar een passend
begin zocht, ging de bel.
Het bleken de manuen met den verhuis-
wagen te zijn en daardoor bleef hetgeen wel
licht voor beiden van beteekenis had kunnen
zijn, onuitgesproken.
Het leek wel zoo voorbestemd, dat Lorenz
Burmester zijn weg alleen zou gaan. Krach-
tige figuren, sterke kerels gedijen nu een-
maal niet in de "onverstoorbare gelijkmatig-
heid van een welveczorgd leven, maar bui
ten in storm en noodweer.
Toen het drietel tegen den avond met pijn-
De lotenverkoopers worden met
groene capes gekleed.
De loterij van de Winterhulp draagt, zoo-
alp dezer dagen nog door den heer Piek, vol
gens de N. R. Crt., in een rede werd opge-
merkt, lang niet onaardig bij aan de inkom-
sten voor het groote sociale werk. De opzet
zal men zich herinneren: zes millioen loten
worden aan den man gebracht tegen 50 cents
per stuk. Dat levert dus drie millioen op,
waarvan een millioen aan prijzen wordt uit-
gekeerd. De twee millioen, die de W. H. N.
aan de loterij verdient, heeft zij intusschen
hard noodig, ten eerste om het tekort van de
uitgaven tegenover de inkomsten van het
eerste jaar te dekken en ten tweede om bij
het begin van het nietiwe seizoen over een
reserve te kunnen beschikken.
Het is met deze loterij, zoo vememen wij,
goed gegaan, ook al blijven er dan ook nog
wenschen bestaan. Door middel van loterij-
apparaten op straat, waarbij de Winterhulp-
loten de prijzen zijn, heeft men den verkoop
van de loten gestimuleerd en dat wel zoo,
dat het einde van de loterij nu in het zicht
komt, omdat binnenkort alle loten verkocht
zullen zijn.
-Het heeft in de bedoeling gelegen de trek
king voor de premies in December te doen
geschieden. Men deelt ons mede, dat dit reeds
einde November zal kunnen geschieden. Dan
zullen dus de 103 premies uit de bus komen,
die worden uitgekeerd naast de 885.000 prij
zen, die direct werden en worden uitbetaald.
De hoogste van deze premies is een prjjs van
f 5000.
Na afloop van deze eerste loterij zal een
tweede worden georganiseerd, waarover bin
nen afzienbaren tijd bijzonderheden bekend
zullen worden gemaakt.
De Winterhulp heeft besloten haar colpor
teurs, die er voortdurend met de loten op uit
trekken en die ook hun medewerking verlee-
nen bij de loterij-apparaten op straat in hun
kleeding-moeilijkheden tegemoet te komen.
Zij krijgen een soort uniformpet en een lange
donker groene cape. Voor deze menschen, die
er in weer en wind op uit moeten, mag dat
een groot gerief worden genoemd, dat zij, ge-
zien hun jjver en volhardendheid ook stellig
verdienen. Bovendien geeft deze kleedij de
loterij wat meer decorum.
UITGIFTE VAN HULPGELD VERBODEN.
Het is verboden zonder toestemming van
den secretaris-generaal van het departement
van Financien hulpgeld aan te maken, uit te
geven, aan te nemen of door te geven. Onder
hulpgeld wordt alles verstaan, wat bestemd
of gesehikt is in een min of meer beperkten
kring van personen als betaalmiddel te wor
den gebezigd, in het bijzonder penningen,
bonnen, betaalzegels, spaarzegels en andere
voorwerpen met geldelijke functie.
Ten aanzien van hulpgeld, hetwelk op het
tijdstip van inwerking treding van dit be
sluit in omloop is, wordt bepaald, dat dit bin
nen een maand na dit tijdstip aan de uit-
gevers ter inwisseling kan worden aange-
boden. De uitgevers zijn verplicht uiterlijk
drie maanden na de aanbieding tot inwisse
ling over te gaan.
Van bevoegde zjjde deelt men hieromtrent
mede: 1
Ondanks de zeer ruime omschrijving blijkt
uit de woordkeuze „in min of meer beperkten
kring" dat het besluit niet treft de uitgifte
en het gebruik van penningen, etc. welke be
stemd zijn om uitsluitend en onmiddellijk
tegenover den uitgever als betaalmiddel te
worden gebezigd, in welk geval zelfs van een
beperkten kring geen sprake is. Te denken
is in dit verband bjjv. aan de zgn. ,,gaspen-
ningen" en de penningen, zooals deze wel in
het restaurantbedrijf worden gebezigd.
Wel heeft het besluit blijkens de gekozen
redactie betrekking op de zegels en bonnen
van de zgn. betaalzegelkassen. Te dien aan
zien zullen zeer binnenkort nadere mededee-
lingen worden gedaan. In afwachting daar-
van kan het betaalzegelkasbedrjjf voorshands
nog op den bestaanden voet worden voort-
gezet.
j of in de gevallen, in de voorschriften om-
sc'hreven, een afschrift van het stuk, voldoen-
de aan bepaalde vormvereischtem, moet wor
den ingeleverd. De overschrijving of inschrij-
ving gesc'hiedt dan door boeking in het dag-
register op den dag der inlevering en door
inbewaringneming van het afschrift.
Wordt niet voldaan aan voorschriften, ge
geven krachtens (het eerste lid, zoo wordt de
overschrijving of inschrijving geweigerd.
ORGANISATIE DER NEDERLANDSCHE
VLAS1NDUSTRIE.
De heer A. L. A. de Jong, onderdirecteur
van de Coop. Vlasfabriek te Dinteloord, is
door de Commissie Woltersom belast met de
organisatie van de Nederlandscbe vlasindu-
strie. De heer De Jong zal als voorzitter van
de vakgroep optreden en in zijn taak worden
terzijde gestaan door een raad van bijstand,
aldus meldt de ,,Vlasbode".
lijke ledematen naar huis terugkeerde, maakte
de lange meesmuilend de balans van dezen
dag op. ,,Jonge, jonge, vier weken acnter
elkaar zoo'n karweitje en ik koop me een
hutje op de hei."
,,W-aarom niet direct een villa in Wairn-
see?" grinnikte Lorenz, de sigaretten ver-
deelend, die hij zoojoiist voor een' deel van
het verdiende geld had gekocht.
„En misschien nog een wagentje d'r bij,
wat?" completeerde de derde.
Er bleek den eersten tijd voor Lorenz Bur
mester inderdaad nog heel wat te zijn weg-
gelegd. Er kwamen dagen, dat hij zijn stroo-
zak in het Josefsheim weer tegen een plaats
op een bank onder den blooten hemel moest
verwisselen en het geschiedde dat hij onder
leiding van Degener al die gelegenheden
leerde kex»nen, met behulp waarvan een arme
slokker in de wereldstad het hoofd boven
water pleegt te houden. Er was een koffie-
brainderij, die op verschillende prmten van de
stad gratis gelegenheid bood zich te over-
tuigen van de voortreffelijkheid van haar
producten, daar waren de gemeentelijke
gaarkeukens en tenslofete waren er dan
nog de bierhuizen van Aschinger, waar je
voor tien pfennig een klein glas bier kocht
en bovendien voor niets een mandje vol
broodjes kon opeten, wanneer je althans een
kellner trof, die niet al te scherp oplette.
Al deze gebeurlijkheden aanvaardde Lo
renz met een soort spotted de gelatenheid;
niets kon zijn gemoedsrust verstoren. Het
was, alsof hij dit alles als onderhoudende
lectuur beleefde, hij bladerde als 't ware in
het boek dezer dagen en innerlijk dezelfde
blijvend, volgde hij met de welwilletnde be-
VERBOD VOOR HET VERVAARDIGEN
VAN ZINKLEGEERINGEN.
In de Nedrlandsche Staatscourant van 11
November 1941 is een beschikking van den
secretaris-generaal van het departement van
handel, nrjverheid en scheepvaart verschenen,
krachtens welke het gebruik van zink voor
het vervaardigen van zinklegeeringen is ver
boden. Evenals bij de toepassingsverboden
voor non-feiTO metalen het geval is, kan de
directeur van het rijksbureau voor non-ferro
xnetalen van dit verbod ontheffing verleenen.
OVERSCHRIJVTNG OF INSCHRIJVING
VAN STI KKEN IN OPENBARE
REGISTERS.
In het Dinsdag verschenen verordeningen-
blad is opgenomen een besluit van de secre-
tarissen-generaal van de departementen van
justitie en van financien betreffende de over
schrijving en inschrijving van stukken in de
openbare registers.
Hierbij wordt bepaald, dat de secretaris-
generaal van het departement van financien
bij in de Nederlandscbe Staatscourant bekend
te maken voorschriften kan bepalen, dat bij
de aanbieding van een stuk ter overschrijving
of inschrijving in de openbare registers steeds
langstelling van den lezer den loop der ge
beurtenissen.
Zijn brieven aan Marlene gewaagden van
een weliswaar traag, maar, gestadig vooruit
komen en van de mogelijkheid van een spoe-
dig weerzien. Hij hing een aanlokkelijk beeld
op van een aardig, niet te groot huisje, dat
ergens in een landelijke voorstad moest lig-
gen. met een door bloemen omrankt balkon
en rondom zon. „Ach, Marlene, geloof er
aan! Ik simeek je, geloof toch, dat ook voor
ons het geluk weldra zal komen. Alles, wat
noodig is, is een klein beetje geduld. Ik weet,
liefste. dat ik al zoo vaak heb getracht je
daarmee te troosten. Steeds weer heb je me
je vertrouwen geschonken en ben je me ge-
volgd op mijn weg, op dien verschrikkelijken
weg, welke steeds meer omlaag naar de
diepte leidde. Maar van alle teleuxstellingen,
die ik de laatste weken heb moeten beleven,
is mij in ieder geval deze les bijgebleven:
dat de uiterste krachtsinspanning en het
laatste restje energie noodig zijn, om er in
het leven bovenop te komen en dat alle po-
gingen daartoe in de diepte behooren te be-
ginnen.
'Toen Lorenz dezen brief schreef, had hij
juist werk gevonden bij een Wegenboue/-
firma, welke in de omgeving van het ten-
tconstellingsgebouw de aspiialteering van toe-
gangstraten, voorplein en parkeerterrein was
opgedra-gen. Hij was als sjouwer aangesteld.
Gewapend met een paar vormlooze asbest
handschoenen, bracht hij de h-eete asphaltbrij
van- -den ketel naar de plaats, waar zij noodig
was. Het was een zeer vermoeierd werk,
maar het werd goed betaald.
Op zekeren middag volgde toen de ont-
xr.-oeting met de vrouw van professor Hopfelt.
Lorenz zag haar plotseling opduiken tusschen
DE POSITIE VAN AMSTERDAM
In de Dinsdagmiddag gehouden openbare
vergadering van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Amsterdam heeft de nieu-
we voorzitter, Mir. F. W. A. de Kock van
Leeuwen, een toespraak gehouden, waarin hij
o.a. zeide:
Zelden waren de omstandigheden voor ons
land als bezet gebied en in het bijzonder voor
Amsterdam als finaneieel- en handelscen-
trum zorgelijker dan thans. Meer nog dan
eenige andere stad voelt Amsterdam de na-
deelen van de verbroken verbindingen met
onze overzeesche gewesten, inzonderheid met
Ned.-Indie.
Minder bezorgd kan men zijn voor de betee
kenis van Amsterdam, als tweede groote
Rjjnhaven des lands. Als zoodanig zal het
een belangrijke rol kunnen en moeten spelen
als een der gewestelijke toegangs- en uit-
gangspoorten van Europa, terwijl vOorts de
totstandkoming van den Z.W.-polder in het
voormalige Zuiderzeegebled voor Amsterdam
van belang zal worden. De gigantische ge
beurtenissen, die zich thans in het Oosten
afspelen, zullen als ik goed zie, voor onze
overbevolking een uitlaat mogelijk maken, die
dringend noodzakelijk was.
Spr. kwam vervolgens tot het z.g. dooreen-
vlechten van het Nederlandsche en Duitsche
bedrijfsleven, dat hjj van ultnemend belang
acht voor ons bedrijfsleven en ons land, doch
met deze beperking, dat zij alleen op zulk een
voet geschiedt, dat de basis voor een blijven-
de en vriendschappelijke economische samen-
werking in b?iderzijdsch belang gelegd wordt.
Deze zienswijze wordt ook door hooge Duit
sche gezagspersonen gedeeld.
De taak van de Earners zal in de naaste
toekomst belangrijk worden uitgebreid en
hare positie versterkt.
Voor opbouwend werk, dat een harmoni-
sche samenwerking tusschen overheid en
bedrijfsleven slechts kan bevorderen, zal de
Kamer nimmer mogen terugschrikken.
Bij de rondvraag wees de heer W. ten Have
op het groote gebrek aan pasmunt, dat thans
in den handel heerscht.
In zjjn antwoord zeide de voorzitter, dat het
publiek zich op dit punt niet ongerust behoeft
te maken en zich er vooral voor moet hoe-
den, in onverklaarbare kortzichtigheid dezen
ongewenschten toestand te bevorderen.
DE STRIJD TEGEN DEN
CLANDESTIENEN HANDEL.
Uitgesloten slagers.
Het rijksbureau voor de voedselvoorziening
in oorlogstijd maakt bekend, dat wederom
eenige slagers wegens frauduleuze slachtin-
gen of het voorhanden hebben van vleesch,
afkomstig van frauduleuze slachtingen, voor
geruimen tijd van het verkrijgen van een
toewijzing van vee en vleesch door de Neder
landsche veehouderijcentrale zijn uitgesloten.
Het zijn de slagers:
A. F. Mertens, Doedijnstraat 1, 's-Graven-
hage; D. van Dongen, A 62, Sprang-Capelle
C. van Fraaijenhove, Plein Oost A 81, Zaam-
slag; H. Zwerver, ScheexrTda; J. H. Sonnem-
berg, Riele 3, Schalkhaar (gem. Diepenveen),
J. J. .v. Neerven, Kerkstraat 23, Mlerlo; D.
Molleman, Eerste Nassauschestraat 11, Am
sterdam; Chr. G. van Dongen, B nr 25, Sprang
Capelle; H. Smit, Koesteeg lb, Amsterdam;
Lamb. Lemmens, Theresiaplein 11, Tilhurg;
A. J. C. de Wijs, Bredascbeweg 155, Tilburg;
I. Cohen, Weesperstraat 76, Amsterdam; I.
G. Bax, Pompstraat 2, Baam; W. v. d. Bosch,
Ahcoude; M. Griffioen, Haarlemmermeerstr.
23, Halfweg en H. Eshuis, le Escheweg 24,
Wierden.
DE TOEPASSING VAN HET
ZIEKENFONDSENBESLUIT.
j De voorlichtingsdienst van het departe
ment van (Sociale Zaken schrijft:
Bij de toepassing van het ziekenfondsen-
besluit blijken nog verschillende vraagpunten
te rijzen, hetgeen, gegeven het veelzijdig en
diepgaand karakter dezer voorziening, niet
anders dan begrijpelijk is. Zoo heeft zich de
vraag voorgedaan hoe het nu wel moet, in
dien de prrjs, welken de werkgever voor een
coupon heeft betaald, hooger is dan het he-
drag van de van den werknemer ingehouden
premie. Hierbij moet men niet uit het oog
verliezen, dat een direct verband tusschen de
waarde dezer coupon en het ingehouden
premiebedrag niet bestaat. De coupon dient
den werknemer uitsluitend als bewijs, dat
over de betreffende periode van zijn loon de
halve ziekenfondspremie is ingehouden. Of
de prijs der coupon hooger of lager is dan
het ingehouden premiebedrag doet verder
niets ter zake. Immers de werkgever moet
twee maal per jaar tegelijk met de premie-
betaling volgens de ziektewet aan de uitvoe-
ringsorganen der wettelijke ziekteverzekering
ook de premie ingevolge het ziekenfondsen-
besluit voldoen. Daarbij dienen de schutbla-
den van de couponboekjes voor de verreke-
ning van de reeds door den werkgever ge-
kochte en uitgereikte coupons. Is de waarde
hiervan nu iets hooger dan de van den werk
nemer ingehouden premie, dan komt dit
meerdere vanzelf in mindering van het nog
door den werkgever te betalen premieaandeel.
Het omgekeerde kan natuurlijk ook het ge
val zijn. Bij de halfjaarlijksche verrekening
wordt hier dus automatisch een evenwichts-
toestand bereikt.
Omtrent de vraag, of personeel in over-
heidsdienst, werkzaam op arbeidsovereen-
komst, onder de verplichte verzekering inge
volge het ziekenfondsenbesluit valt, bestaat
veel misverstand. Het antwoord op deze
vraag luidt als volgt:
a. In beginsel valt het hier bedoelde per
soneel onder de werking van bedoeld besluit,
indien het verplicht verzekerd is ingevolge de
ziektewet;
b. dit is slechts dan niet het geval, wan
neer artikel 25 tweede lid onder 2e van de
ziektewet van toepassing is, dat is in die ge
vallen waarin ten aanzien van dat personeel
een regeling bij ziekte is getroffen, welke van
regeeringswege is vastgesteld of goedge-
keurd.
Een regeling als bedoeld onder b. Is te vin
den in het arheidsovereenkomstenbesluit, dat
betrekking heeft op personen op arbeidsover-
eenkomst, werkzaam in dienst van het rijk.
Deze personen vallen dus niet onder de wet
telijke ziekteverzekering en dientengevolge
evenmin onder de verplichte verzekering van
het zxekenfondsenbesluit.
Tenslotte moet nog het feit worden ver-
meld, dat sommigen, die thans, ingevolge het
ziekenfondsenbesluit, tot de verplicht ver-
zekerden behooren, hierin aanleiding vinden
de schuld, welke zij op 1 Nov. j.l. wegens een
vrijwUlige verzekering bij een ziekenfonds
hadden, niet te voldoen. Het behoeft wel niet
te worden gezegd, dat dit een ten eenen male
onjuiste gedragslijn is. Zoowel in het belang
der betrokkenen als in dat van de zieken-
fondsen, moeten dergelijke schulden zoo spoe-
dig mogelijk worden betaald.
veroorzaakt door een kou
gebruike men Abdijsiroop
die de vastzittende slijm
zal doen loskomen en Uw
hoest snel zal verdrijven.
Vanouds beproefd bij hoest,
griep, bronchitis, asthma.
de groote schare belangstellendem, die als on-
vermoeide toeschouwers het verloop van het
asphalteeringswerk pleegden te volgen.
Zijn hoop, dat zij hem misschien niet zou
herkennen, bleek ijdel, want hij zag, hoe zij
tusschen de rijen toeschouwers door naar
voren drong en hem daar-na onafgebroken
fixeerde.
Tot zijn eigen verbazing constateerde
Lorenz, dat hij zich niet in het minst be-
schaamd of verlegen voelde. Integendeel, er
lag iets van overwicht, iets zelfbewust en
zegevierends in de wijze, waarop hij haar blik
beantwoordde. Het duurde zeker eenige
minuten voor de elegante Inge van haar ver
bazing bekomen was en de kracht vond om
zich van dezen, voor haar blijkbaar wel zeer
vexrassenden aanblik los te scheuren. Ze
wierp het hoofdje in den nek en ruischte
tevreden weg.
Lorenz had het incident reeds lang ver-
geten, toen hij op een ochtend geheel onver-
wacht een brief ontving. ..Prof. dr. Wdiner
Hopfelt" stond als de naam van den afzen-
der op het couvert gedrukt, zoodat broeder
Vincent, die de post distrihueerde, verwon-
derd zijn wenkbrauwen optrok.
,,Nou breekt m'n klomp!" grij'nsde Dege
ner, toen hij eten vluchtigen blik op den brief
had geworpen.
Lorenz haalde zijn sehouders cp, scheurde
de enveloppe open en begon te lezen. Er kwam
een harde trek om zijn mond en een oogen-
blik leek het, of hij het, met een schrijf-
machine geschreven vel papier in zijn gebalde
vu:st tot een prop zou samen knijpen. „On-
danktaarlieid!" mompelde hij woedend. „Hij
besilxu.ldigt me van cndankbaarheid!"
,,Van zijn standpunt hezien, stellig niet ten
onrechte!"
DE BETEEKENIS VAN DE
PRIJ SA ANDUIDIN G.
Het in Mei in werking getreden prijsaan-
duidingsbesluit heeft, naar de gemachtigde
voor de prijzen mededeelt, nog niet de be-
kendheid verkregen, die het toekomt. Dit
besluit, dat ils uitgevaai'digd, teneinde den
consument in de gelegenheid te stellen zich
er van te vergewissen, dat de prijs, welke hem
in rekening wordt gebracht, in ieder geval
niet hooger is dan de prijs, die aan anderen
in rekening \\;ordt gebracht, en dat hem
bovendien de mogelijkfaeid geeft, de in reke
ning gebrachte prijzen te vergelijken met de
van overheidswege gepubliceerde maximum-
prijzen, was aanvankelijk slechts van toepas
sing op voedings- en genotmiddelen, textiel-
waren en lederwaren.
Sindsdien zijn ook voor schoenreparatiebe-
drijven, hotel-, cafd- en restauranthedTijVen
en voor den detailhandel in vaste hrandstof-
fen prijsaanduidingsvoorschriften gepubli-
ceeod. Het prijzen dient, voor wat de voe
dings- en genotmiddelen, textiel en lederwaren
betreft, op duidelijk zichtbare en leesbare
v/ijze te geschieden door middel van i priis-
kaartjes of, voor zoover de artikelen niet
zichtbaar uitgestald zijn, door middel van
prijslijsten.
Handelaren in vaste brandstoffen en schoen-
reparateurs kxinnen voor de prijsaanduidmg
gebruik maken van de hun vanwege de be
treffende rrjksbureaux verstrekte prijslijst«i.
Nadrukkelijk wordt er op gewezen, dat de
verplichting tot prijsaanduiding niet slechts
geldt voor in de winkels te koop aangehoden
waar, doch ook voor artikelen, welke van
vrachtwagens, haxxdkarren en dergelijke wor
den gevent. Voor voedings- en genotmidde
len, textiel- en lederwaren en vaste brand
stoffen is voorts vereischt, dat tevens wordt
vermeld de gebruikelijke kwaliteitsaanduiding
en de verkoopeenheid. Dit houdt in, dat de
kwaliteitsaanduiding slechts dan behoeft te
geschieden, wanneer e%n dergelijke aanduiding
steeds gebruikelijk is geweest in het verkeer
Lorenz keek in het lachende gezicht van
Degener en langzaam cntspanden zich zijn
trekken. Peinzend staarde hij voor zich int.
„Ook dat schijnt er bij te hooren! Dat
iemands goede bedoelingen verkeerd worden
uitgelegd! Wieet je, Degener, het zou mij
bijzonder goed hebben gedaan, wanneer ik in
dezen brief een enkel woord van begrijpen,
van waardeering zou hebben aangetroffen.
Mijn hemel nog toe, ik hen hier toch waar-
lrjk niet voor mijn plezier gebleven!"
„Maar m'n goeie man, daar moet je toch
niet over tobben!" trachtte Degener hem te
troosten. „Het is immers net zoo je zegt:
het behocrt er bij. Wie zijn lot op de minder
gebruikelijke wijze trotseert, wie zijn eigen
weg gaat, zal altijd opzien en bevreemding
wekken. Niets zou dwazer zijn dan op den
bijval van de goe-gemeente te wachten. Dat
komt pas later, als je je doel bereikt hebtl"
,,Maar professor Hopfelt behoort niet tot
da goe-gemeente. Dat is het nu juist! Een
man als hij, die mij zoo volkomen bleek te
begrijnen, mcest ook mijn besluit kuimex,
respecteeren. Hij heeft m:j gezien, wij hebben
elkaar gesprokem ah, dat juist hij mijn
handei.vi.ze verooideelt, ergect me meer daii
ik je zeggen kan!"
,,'He'o je er nu spijt van, dat je zijn raad
niet hebt opgevolgd?"
„Neta!" antwoordde Lorenz gedecideerd,
terwijl hij den ouden man vast in de oogen
keek. „Ik moet dezen weg gaan, al zou de
geheele wereld mij voor gek verklaren. Mis
schien is het wel goed zoo geheel op zichzelf
aangewezen te zijn, geen menscii te hebben,
bij wien men zijn toevlucht kan zoeken. Zoo
kan ik niet moedeloos worden, omdat ik het
eenvoudig niet mag".
(Wordt vervclgd.)
