Strijd en Overwinnmg
Binnenland
FEUILLETON
Rotterdam
zwaar getroffen door Engelsch
luchtbombardement.
KEURING VOOR DEN NEDERL.
Dr. Burmesters
TERNEUZEN, 6 OCTOBER 1941.
oorlog getreden, welke thans haar breeders,
echtgenooten en zonen strijden tot het be-
slissend eimde. De Duitsche vrouw van deze
generatie is de levensgezellin van mannen,
die steeds en onder alle omstandigheden
strijders zijn geweest en in den strijd hebben
gestaan. Niet iedere generatie treft dit lot,
doch men kan zeggen, dat de Duitsche vrouw
van deze generatie de vuurproef heeft door-
staan. Zij staat recht met een houding,
welke den man het gelukkige gevoel geeft
een lotgenoote en kameraad te hebben, welke
men noodig heeft om het lot vorm te geven.
Dit wil niet zeggen, dat men kan beweren,
dat de Duitsche vrouw hard is, zeker niet,
wanneer men onder hardheid verstaat de
uiting van het gevoel en den uiterlijken
levensvorm. Harde dingen geschieden en zijn
noodzakelijk, dat is geen karaktereigenschap.
-Doch dat is slechts het voltrekken van het
lot. 'Hoe moeilijker de weg is, des te minder
mag men laten afhangen van het toeval en
des te meer is het noodzakelijk recht op het
do el af te gaan.
Wanneer ik hier spreek van hardheid, al-
dus ging de Rijkscommissaris, verder welke
wij ook hier dikwijls moeten toepassen, dan
moet men hieronder niet verstaan de uiter-
lijke handelingen. Wij moeten hard zijn
tegen ons zelf, aangezien wij de verantwoor-
ding dragen, opdat wij de groote taak kun-
nen vervullen, welke ons is opgedragen.
IGij vrouwen evenwel, ke^t deze hardheid
niet en bij u is het de uiterlijke houding, en
de waardigheid, waarmede gij steeds weer
uw lot draagt. De tijd van 19141918 waar-
in wij in de loopgraven stcmden, storm heb
ben geloopen en overwonnen hebben, is niet
een tijd, waaraan wij niet meer willen den-
ken. Integendeel, ik geloof dat de mCesten
van mijn kameraden uit dien tijd, eerst toen
weer het hoogtepunt voor zich zagen, toen
de Fiihrer cms opriep en wij opnieuw aan-
traden ten strijde en konden zegevieren over
onze vijanden. Dit is het hero'ische front.
Het inwend'ige front der vrouw is niet ge-
makkelijker, het front van het altaar, waar
alle kommer wdrdt opgedragen en het is
zaak, dat de vrouw deze dingen menschelijk
aanvoelt, zich er niet door laat overweldigen,
doch draagt in de overtuiging, dat het gaat
om de grootheid van het volk en de toekomst.
Ik spreek thans heel openhartig, wafit het
zou voljiomen onoprecht zijn, wanneer ik ton
beloven, dat de komende winter bijzonder
aangenaam of beter zou zijn, dan wat we tot
nu toe hebben gehad. Daarvoor zorgt de
vijand, omdat hij ons militair niet kan over-
winnen. Nog steeds tracht hij ons door eco-
nomische vernietiging ook moreel te treffen
en daardoor militair te overwinnen. Wij
weten echter beter en deze poging kan thans
reeds mislukt genoemd worden. Wei kunnen
we zeggen, dat in den komenden winter nie-
mand van honger en koude om zal komen.
In het algemeen kunnen we, dat kan nu reeds
worden gezegd, het levenspeil van thans
handhaven en we zullen dit kunnen handhaven
tot het oogeidJlik, waarop we weer zullen
kunnen putten Uit de groote reserves. Alles,
wat onze mijnwerkers in Limburg sedert
September van dit jaar aan steenkool hebben
gewonnen, kan ter beschikking worden ge-
steld van de Nederlandsche verzorging en we
kunnen dus zeggen, dat wij, in dit gebied, er
doorheen zullen kunnen komen, doch even
duidelijk is, en dat zeg ik openhartig, dat we
dezen zwaren tijd door zullen moeten maken
een tijd, waarin niet alles vanzelfsprekend
zal zijn en waarin de vrouw hier als belang-
rijke strijdgenoote moet mede helpen, opdat
alle krachten bijeen blijven en zich op de
beste wijze ontwikkelen en zich vinden in een
gemeenschappelljk front om den strijd voor
ons en de komende geslachten tot een goed
einde te voeren. Dit wcrdt van de vrouwen
verwacht en zoo zien we de vrouw als lot
genoote en zoo is zij ons door de voorzienig-
heid geschonken. Dat is haar innerlijke hou
ding. haar standvastigheid, waarin zij zich
niet terneer laat drukken, door de uiterlijke
gebeurtenissen in de zekere gewisheid, dat*
thans alles zoo doordacht is, dat het nog
slechts van onze organisatiekracht en flink
heid en hier meen ik met flinkheid al onze
Germaansche deugden - afhangt, wanneer
en in welken omvang wij onze-volledige vrij-
heid terug krijgen.
De vrouwenschap werkt thans ree-ds jaren
en de vrouwenschap is een wezenlijk bestand-
deel bij het vervullen van de taak, welke de
•Fiihrer ons gegeven heeft. Wat dit jaar
moest geschieden is reeds in wezen vervuld.
Het was eenvoudig niet anders, dan als
nationaal-socialistische vrouwen in dit gebied
te staan en te handelen als nationaal-socialis
tische vrouwen, .dat wil zeggen, dat we be-
reid moeten zijn alles te doen, wat noodig is
om ens ideaal te verwezenlijken. Dat was
een taak en wat tot nu toe op dit gebied tot
stand is gebracht is veel voor een jaar en het
is mij een voldoening, u hiervocr te kunnen
danken en ik wil hier tegelijk den wensch en
het verzoek te kennen geven, dat hier op ge-
lijke wijze als tot nu toe ons werk zal wor
den gesteund. Het is, zooals de Rijksvrouwen-
leidster heeft gezegd: wij staan hier niet om
te bevel en of om te zeggen. dat dit of dat
het beste is, wat kan geschieden. Het is
slechts de som van ervaringen, welke wij,
nationaal-socialisten ons tot levensvorm heb
ben gemaakt en deze ervaringen willen wij
ter beschikking stellen. Het Duitsche volk
stond in een wereld, waar het van alle zijden
kon worden aangevallen en heeft zijn weg
moeten zoeken. Hierbij heeft het vele erva
ringen opgedaan en dezen rijken schat aan
ervaringen willen wij thans aan die menschen
geven, die volgens ons gevoel ons bloed zoo
na staan en die wij thans zoo gaarne tot
onze kameraden en medewerkers aan een ge-
meenschappelijk doel zouden hebben. Wij
wenschen niet anders, dan dat wij hier spoe-
dig medewerkers zullen hebben en dat deZe
kameraden spoedig met ons zullen aantreden,
dat zij met ons mee zullen werken voor zich
zelf en hun toekomst, dat zij mee zullen v.or-
men aan de toekomst van hun kinderen, zoo
als wij thans doen volgens den wil van onzen
Fiihrer.
Een ding zien we duidelijk, in dit gebied
zijn wij alien vereenigd als nationaal-socialis
ten, dat wil zeggen, wij zien een wereldorde,
aan welker spits de lotsgemeenschap staat
van Duitschland en Nederland, bepaald door
het bloed der Germaansche afstamming. Dat
nationaal-socialisme en dit is op Neder
landsche wijze precies hetzelfde als op Duit
sche. Er is slechts sprake van een ding, n.l.
of wij beiden willen bouwen aan onze toe
komst volgens de grondbeginselen van het
r.aticnaal-socialisme, dat wil zeggen, dat we
ons volk, ons Nederlandsche en Duitsche volk,
3 Germaansche wezen op den voorgrond
stellen en alle andere eischen hierachter stel
len. Daartoe hebt gij besloten.
Zaterdagmiddag reeds 112 dooden
geregistreerd, terwijl 196 gewonden
in ziekenhuizen waren opgenomen,
van vvie 70 in emstigen toestand.
Groote materieele schade.
Op den avond van 3 October is, volgens
het A.N.P., de stad .Rotterdam het doelwit
geweest van een bomaanval door de Engel-
sche luchtmacht, welke een groot aantal
slachtoffers onder de burgerbevolking heeft
gemaakt. Bij helder zicht vlogen de Engel
sche machines stelselmatig steeds weer op
militair onbelangrijke woonwijken af, die
met brisant- en brandbommen bestookt wer-
den. Ziekenhuizen, kerken en musea oefen-
den daarbij hun gebruikelijke bijzondere aan-
trekkinigskracht op de Britsche piloten uit.
De kerk van de Noorsche gemeente werd
door brandbommen getroffen en verwoest.
De pastorie van de St. Ignatiuskerk werd
door een voltreffer in puin gelegd. Op de
St. Willibrorduskerk werden bommen gewor-
pen, welke *in de omgeving van het godshuis
groote verwoestingen aanrichtten en dooden
en gewonden maakten onder de burgerbevol
king.
Zeer zwaar werd de St. Elisabethskerk ge-
teisterd. Het middenschip van deze kerk ligt
volkomen in puin. Was de zinnelooze zucht
tot vernietiging van de Engelsche vliegers op
deze wijze gericht op doelen, bestemd voor
het uitoefenen van den godsdienst, ver afge-
legen van alle militaire doelen, ook ditmaal
schrokken zij er niet voor terug om met voor-
bedachten rade inrichtingen van het Roode
Kruis te bombardeeren, die als zoodanig dui
delijk gekenmerkt waren, zoo b.v. een zie-
kenhuis aan den Bergweg en een voor anker
liggend hospitaalschip.
Een tehuis voor ouden van dhgen werd door
voltreffers in puin gelegd; alle bewoners von-
den daarbij den dood. Het wereldberoemde
Museum Boymans werd door brand- en bri-
santbommen getroffen. Een vleugel van het
museum geraakte in brand. Door het dap-
pere optreden van het bewakend personeel
gelukte het het vuur te blusschen en zoo
schade van grooteren omvang te voorkomen.
Het aantal dooden, dat door dezen bruta-
.len aanslag op leven en eigendom der bevol-
king van een land, dat door Engelamd tot
den oorlog is opgehitst en verraden, bedraagt
volgens Zaterdagmiddag om halfvier op het
hoofdbureau van politie was geregistreerd
reeds 112; op dat tijdstip war-en 196 gewonden
in de ziekenhuizen opgenomen, van wie 70 in
zeer emstigen toestand. Bovendien war-en er
nog acht vermisten, die vermoedelijk nog on
der de puinhoopen bedolven liggen.
Helaas moet dus gevreesd worden, dat het
aantal dooden nog zal stijgen en ook is het
waarschijnlijk, dat verschillende zwaargewon-
den aan hun wonden zullen bezwijken. Het
aantal lichtgewonden, die na verbonden te
zijn, huns weegs konden gaan, kon niet wor
den geregistreerd, doch het - moet wel zeer
hoog zijm
Ook hier is weer duidelijk het bewijs ge-
leverd, dat het de Engelsche legerleiding niet
zoozeer el om te doen is den vijand militair
te treffen, doch dat zij niet er voor terug-
schrikt om door uitgesproken terreurpogin-
L
gen van dezen aard onrust te zaaien onder
de bevolking van de bezette gebieden, in de
ijdele hoop hier-door aan de bezettende macht
moeilijkheden te kunnen bereiden.
De gevolmachtigde van den Rijkscommis
saris voor de stad Rotterdam, president
dr. Volckers, bezichtigde reeds Zatendagmor-
gen de aangerichte vernielingen en betuigde
namens den Rijkscommissaris aan de getrof
fen gezinnen en aan het bestuur van het ver-
woeste tehuis voor ouden van dagen zijn deel-
neming. Tevens werden alle maatregelen ge-
nom-en om door pnmiddellijke beschikbaar-
stelling van geldmiddelen den eersten nood
te lenigen en hulp te - verleenen. De oprui-
mingswerkzaamheden zijn reeds in vollen
gang.
Luchtaanvallen elders.
De Engelsche luchtaanvallen elders op ons
land, hadden in den -nacht van Vrijdag op
Zaterdag overigens niet veel om het lijf. Hier
en daar werden brisant- en brandbommen
neergeworpen, die onbeduidende schade
teweeg brachten. In een stad in het Westen
des lands brak brand in een fabriek uit, die
door het personeel snel gebluscht kon worden.
Andermaal is Rotterdam en zijn de Rotter-
dammers zwaar getroffen en ditmaal bijzon
der erostig. Het groote aantal dooden en
gewonden, om nog te zwijgen van de vernie-
ling of zware beschadiging van kerken, zie
kenhuizen, museum enz., zal ongetwijfeld
alien met diepe deernis vervullen en met
innig medegevoel met de nabestaanden van
de slachtoffers. Het zijn afschuwelijke oogen-
blikken geweest voor de bevolking van Rot
terdam, toen deze terreur boven hun hoofden
woedde en de Engelsche vliegtuigen hun
spring- en brandbommen in grooten getale
over de stad uitzaaiden, ver van militaire
doelen de eigendommen van de burgerij en
helaas ook zoovele inwoners op vreeselijke
wijze treffend. Wie van deze gebeurtenissen
kennis neemt, voelt verontwaardigd protest
bij zich opkomen tegen deze wijze van oor-
logvoeren, waardoor dood en verderf wordt
gebracht over de onschuldige bevolking van
bezet gebied.
ARBEIDSDIENST.
Aanvang diensttijd 3 Nov.
Voor vrijwillige dienstneming bij den Neder-
landschen Arbeidsdienst zal op ondervermelde
data en plaatsen gelegenheid zijn voor keu-
ring voor vrijwillige dienstneming.
Ieder, die dan de volgende voorwaarden
Voldoet, kan zich naar de dichtsbljgelegen
keuringsplaats begeven en zich aanmelden bij
den bij den voorzitter van den keuringsraad.
Reiskosten voor de heen- en terugreis wor
den vergoed.
Gegadigden moeten aan de volgende voor
waarden voldoen:
a. niet jonger zijn dan 17 jaar en niet
ouder zijn dan 23 jaar?
b. ongehuwd zijn;
c. gezond zijn.
Dinsdag 7 October te Rotterdam, Oranje-
boomstraat 109.
Woensdag 8 October te Rotterdam, Oranje-
boomstraat 109.
Donderdag 9 October te Breda, Leuvenaar-
straat 97.
Aanmelden tusschen 9 en T5 uur.
Ieder die wordt goedgekeurd en overigens
aan de te stellen eischen voldoet, wordt op 3
November 1941 opgeroepen om gedurende 5V2
maand in den Nederlandschen Arbeidsdienst
te dienen.
Na beeindiging van den diensttijd van 5%
maand kan de vrijwilliger bij gebleken ge-
schiktheid, in aanmerking komen voor een
van de drie volgende groepen: ar. opleiding
tot kader; b. vrijwillig nadienen gedurende
nader te bepalen tijd; c. na eervol ontslag
voorkeur bij arbeidsbemiddeling in Nederland.
HET ZIEKENFONDSBESLUIT.
Hier en daar heeft in belanghebbende krin-
gen de meening post gevat, dat door de wer-
king van het ziekenfondsbesluit, het bestaans-
recht. van de vereenigingen voor de verzeke-
ring tegen de kosten van ziekenhuisverpleging
zou zijn komen te vervailenr.
In verband hiermede vestigt de commis-
saris belast met het toezicht op de zieken-
fondsen er de aandacnt ,op, dat volgensge
noemd besluit ook deze vereenigingen, even-
als de ziekenfondsen in engeren zin, aan hem
erkenning zullen kunnen verzoeken.
Het moet daarom volstrekt voorbarig
heeten, indien reeds nu voordat nadere ge-
gegevens terzake zijn bekend gemaakt, tot
liquidatie van de hier bedoelde vereenigingen
Itou worden besloten of overgegaan.
NAAR EEN GEZONDE,' NATLUKLI JKE
VOEDING.
De waarde van het volkorenbrood, bereid
uit meel gemalen uit de voile graankorrel
zonder dat de zemelen worden weggezeefd,
is vorige week in het licht gesteld door den
leider van den Reichsvolkornbrotausschuss,
dr. med. Bruno Gondolatsch uit Berlijn. Dr.
Gondolatsch sprak te Amsterdam op de eerste
van een serie bijeenkomsten ter bevordering
van het gebtuik van het volkorenbrood. Deze
bijeenkomst was belegd voor medici, tandart-
sen en andere genoodigden in de groene zaal
van Krasnapolsky.
Dr. Gondolasch, die ingeleid werd door een
vertegenwoordiger van den'Beauftragte voor
de stad Amsterdam, >gaf eerst een kort over-
zicht van het graangebruik in den loop der
eeuwen. Vooral de laatste 150 jaar zijn sterke
veranderingen opgetreden. Sedertdien treden
vooral de Z.g. civilisatie-ziekten op. Op het
oogenblik lijdt 98 van de menschen aan
tandziekten! In den jongeren steentijd waren
de gebitten voor bijna 100 goed. Uit
schedelonderzoek is gebleken dat bij den over-
gang naar het bronzen tijdperk een sterke
stijgir.'g in de tandziekten optrad als gevolg
van de klimaatsverandering, waardoor meer
dierlijk voedsel werd gebruikt. Toen dit
overwonnen was bleven de tandziekten tame-
lijk constant, tot omstreeks 1800 een sterke
verandering optreedt. Hoeveel menschen
hebben nu nog een gebit, onaangetast, zonder
plombeeringen vroeg dr. Gondolatsch.
Een der aanwezigen kon Z'jn hand opste-
ken; hij had nog nooit bij dc-n tandarts ge
weest en had zijn 32 tanden ncg alle in on-
•gerepten staat.
Dr. Gondolasch vervolgde zijn lezing met
te wijzen op de vele geva'len van maag- en
darmaandoeningen en het veelvuldige optre
den van kanker. In de voeding is veel gezon-
digd, maaf nergens zooveel als op het terrein
van het broodgraan. De natuur heeft zich
nooit vergist wel echter de menschen. Men
liet van de tarwekorrel bij het malen slechts
de kern van meel over, verwijderde de kiem
met zijn vet en mineralen, de huls met zijn
ballaststoffen. Er bleef een helder wit meel
over, dat men voor zeer gezond aanzag, doch
dat in werkelijkheid doodgemalen graan was
zonder eiwit, vet, vitaminen en minerale
zouten. De koolhydraten bleven oyer.
De aromastoffen zijn in het wittebrood niet
meer aanwezig; volkorenbrood heeft een
krachtigen geur en typischen broodsmaak.
Hoe langer het volkorenbrood ligt, des te
beter wordt het. Spreker waarschuwde tegen
het eten van pasgebakken volkorenbrood. In
het volkorenbrood zijn te vinden de vitami
nen: A (groei-vitamine), B (het vitamine dat
de vertering van de koolhydraten regelt) en
E. het vruchtbaarheidsvifamine. Frankrijk
wendde zich na~de revolutie steeds meer van
het gebruik van 't donkere brood met al zijn
voedin-gsbestanddeelen af. Wetenschappelijk
is vastgesteld, dat de politieke achteruitgang
van Griekenland en het Romeinsche Rrjk be-
gon tezelfdertijd, dat men de natuurlijke voe-
dingsw\jze verliet en het kunstmatige zijn in-
trede deed in de voeding.
Ten slotte gaf dr. Gondolatsch eenige „tips"
voor het gebruik van volkorenbrood: gced en
lang kauwen, goed bewaren, niet in een trom
mel doch luchtig en koel op een plank; vol
korenbrood moet goed worden gebakken
zonder chemicalien, want het moet het zui-
verste brood zijn, dat zich laat denken.
Roman van HANS HIRTHAMMER
(Nadruk vertoden) 11
Neen, het was tevergeefsch het appa-
raat zweeg, geen dr. Gerold liet zich hooren.
Teleurgesteld en ontmoedigd verliet Lorenz
de telefooncel. Moest hij deze eerste tegen-
vallef als een slecht voorteeken beschouwen?
De lange wandeling door de stad en de
enerveerende drukte, welke hij ontwend was,
lieten zich gelden. Vermoeid ging hij verder
in de richting van den Tiergarten, waar het
donkere groen van boomen en struiken hem
aan thuis Iherinnerde. Hij vond een leege bank
waar hij zich met een zucht op liet neer\al
ien en begon zijn brood op te eten.
Na een poosje kreeg hij gezelschap van
een man, die er eenigszins verwaarloosd uit-
zag en met een komisch gebaar zijn vale
stijve hoed lichtte. Neemt u mij niet kwa-
lijk, meneer, maar dit is mijn vaste plaats
Lorenz, eenigszins onaangenaam getroffen,
maakte onmiddellijk aanstalten can op te
staan, maar de ander drukte hem lachend op
zijn plaats terug. U kunt voorloopig nog
wel een poosje blijven zitten. Ik ga pas over
twee uur slapen.'-'
„Wat slaapt u hier op die bank?"
„Ja, waarom rtiet? Het spaart je hotel-
kosten en bovendien is het hier met dat
zachte weer altijd nog beter dan in de
„Palme".
„De Palme" wat is dat?"
,,Aha u bent hier zeker vreemd in het
stadje, wat? De „Palme", meneer, is een
van die onvolprezen producten der mensche-
lijke liefdadigheid. Hebt u nog nooit van het
asyl voor dakloozen in de Frobelstraat ge-
hoord?"
„0", zoo mompelde Lorenz, wien een cci-
behaaglijke rilling over den rug liep.. „Hebt
u dan. geen thuis?"
„Dat hebben we gefaad, meneer! Maar als
je geen geld hebt, waar zul je dan je van
blijven betalen? Overigens, mijn naam is
Neufeld, Julius Neufeld... Een mensch weet
tenslotte van vro-egsr nog, hoe het hoort."
,,Eurmester!" zei Lorenz,-die zich op een
of "amjere wijze tot den onbekende aangetrok-
ken voelde. Als je geen geld hebt...! Ook
hij had geen geld en geen onderdak; mis-
schien was hij op dit oogenblik nog armer
dan die man daar. En plotseling voelde hij
iets van afgrijzen in zicii opstijgeh. Hij dacht
aan Marlene, die op bericht van hem wachtte,
aan de kinderen...
Neufeld haalde een beduimeld pakje siga-
retten uit zijn jaszak te voorschijn 6'n vischte
er een uit, welke hij in zijn'mond stak.
Lorenz sloeg zijn bewegingen met een kwel-
lend verlangen gade; hij had zijn laatste
sigaret in den trein opgerookt en hij moest
zichzelf geweld aandoen om zich niet door
een verzoek tegenover dezen man te ver-
nederen.
„Kan ik u dienen met een piraatje?" vroeg
Neufeld, hem Ihet pakje voorhoudend.
En Lorenz greep toe. ,,Heel graag! Dank
u!" En hij zoog de walm van de goedkoope
tabak behaaglijk in zijn longen.
Hij luisterde belangstellend naar hetgeen
deze merkwaardige man te vertellen had, dat
hij vroeger heel wat betere dagen had ge-
kend, maar dat hij toen het ongeluk had ge
had zijn vrouw te verliezen. Geleidelijk was
hij daarop aan lager wal geraakt; nu liet Ihij
het karretje maar loopen, zooals het liep.
Vroeg of laat kwam hij toch aan zijn eindje.
Waar zou hij zich nog druk om maken?
„Maar dat is toch geen leven!" ging
Lorenz er opgewonden tegen in. ,,U mag u
toch zoo maar niet laten gaan."
„Pah!" zei de ander verachtelijk, terwijl
hij" in een wdjden boog voor zich uitspuwde.
„U sclhijnt Berlijn niet te kennen, meneer!
Daar verzink je in. Het verteert je krach
ten! Berlijn is een monster, een wild dier,
dat de menschen bij duizenden verslindt!
,,Onzin!" antwoordde Lorenz, met moeite
iets wegslikkend. ,En al was dat dan zoo
- wtfarom gaat u dan niet ergens anders
heen?"
„Ik ben ,in deze stad geboren. Weggaan?
Nee, dat kan ik niet. Ik voel me hier thuis.
Dat zit zoo in je, weet u, ik kan me zoo niet
uitdrukken, maar als ik onze ouwe Tiergar
ten en onze |Brandenourger Tor niet meer zou
kunnen zien nee, ik crepeer liever dan dat
ik het ergens anders nog eens opnieuw zou
probeeren."
Lorenz Burmester wist hierop geen ant-
woord te geven. Zwijgend rookte hij zijn
goedkoope sigaret. De omtrekken van den
ouden man naast hem vervaagden in de toe-
nemende duisternis. Maar in gelijke mate
groeide in hem het troostrijke gevoel zich in
de nabijheid van een mensc'n te weten en het
had waarlijk niet veel gescheeld, of hij had
dezen gedegenereerden vreemdeling zijn zor-
gen toevertrouwd. Zij praatten nog wat over
verschillende dingen, tot Neufeld tenslotte
met een luiden geeuw den wensch te kennen
gaf zich op de bank te willen uitstrekken.
Lorenz stond op en stak Neufeld in een
plotselinfe opwelling zijn hand toe. „Mis-
schien zien we elkaar nog wel eens en -
miss-chien kan ik dan iets voor u doen.
De oude man bromde iets onverstaanbaars
en schoof, terwijl hij ziclh in zijn voile lengte
Axelsche-
Mol, Post-
GEVONDEN VOORWERPEN.
De Inspecteur van Politie alhier maakt
bekend, dat omtrent ondervolgende <voorwer-
pen inlichtingen zijn te bekomen aan de daar-
achter vermelde adressen.
Zeemlederen Dameshandschoen; Rijwiel-
bagagetasch- met handdoek; Schooletui met
inhoud; zwarte Portemonnaie; Knipmes; zil-
veren Armband; Kinderarmbandjeblauwe
Ceintuur; Huissleutel; Huissleutel; Gummi-
jas (blauw) Bureau van Politie.
Handtasch met inhoud, S. Veerman, Kerk-
hoflaan 39.
Een Buffetsleutel, J. Dieleman, 2e Verbin-
dingstraat 18.
Zilverbon 1,J. Tollenaar,
straat 123.
Aardappelenkistje, P. W. v. d. Wege, Steen-
kamplaan 25.
Parapluie en een Stamkaart J.
kantoor.
Double armband, M. Riemens, Dekker-
strsid«t 4"1
Portemonnaie met inhoud, L. Mechielsen,
Van Steenbergenlaan 62.
Rozenkrans, L. van Langevelde, Mart.
Eijkestraat 19.
Kinderjasje, P. Harms, Kortestraaf 2.
Rijwielachterlicht, J. de Klerk, Burg. Geill-
straat 15.
Zilveren Armbandje, H. Doetjes, Nieuwe-
diepstraat 13.
Sleutel en Zakmes, Bode, Stadhuis.
Zilveren armband, P. Dieleman, Kanaaldijk
P 76.
Rood Regenkapje, B. de Ridder, Emmal. 10.
Zilveren Armband, K. Dees, Beatrixstr. 29.
Blauwe Ceintuur, J. Oppeneer, Steenkamp-
laan 91.
Blauwe Datnestasch met inhoud, P. van
Tatenhove, Nieuwediepstraat 108.
Beenpijp, J. de Fouw, Dijkstraat 77.
Ring met sleutels, B. Baert, Steenkampl. 16.
Bril, J. Ollebek, Steenkamplaan 33.
Broche, J. Moens, 2e Verbindin-gstr. 14.
Vulpen (glazen), I. Fonteijn, Van Steen
bergenlaan 22.
op de bank" uitstrekte, zijn vaal zwarte hoed
wat dieper in het gezicht.
Lorenz bpgon zijn doellooze wandeling op
nieuw, waar bij hij zorgvuldig in het duister
van de boomen bleef, het helle licht van stra-
ten en winkels angstvallig vermijdend. Wat
moest hij nu beginn.en? Bleef hem wel iets
anders over dan het voorbeeld van dien land-
looper te volgen? Zijn voeten deden hem
pjjn, steeds dringender deed zijn vermoeid-
heid zich gelden.
Tenslotte .het hij zich op een leege bank
vallen en met zijn actetasch onder het hoofd,
vond hij na eenige vergeefsche pogingen n
niet al te ongemakkalijke houding. Het ver-
trcuwde cuischen der boomen zong den ver-
moeide' in slaap.
Marlene had er bijna een gewoonte van ge
maakt urenlang aan het raam te staan en op
den brievenlbesteller te wachten. Zij kon hgm
reeds van verre zien aankomen, zeker over
een afstand van eenige honderden meters,
maar gewoonlijk ging er geruimen tijd mee
heen voor hij hun*woning genaderd was. De
werkplaats van den timmerman aan den
overkant was het laatste pand, dat hij be-
zocht; daar moest de beslissing vallen. Keer-
de hij naar het dorp terug, of vefvolgde hij
zijn weg om haar eindelijk eenig bericht van
Lorenz te brengen?
Op dezen dag, terwijl Marlene nog geen
vermoeden had van hetgeen haar alles te
wachten stond, keerde de reeds eenigszins
bejaarde man in het blauwe uniform van de
Posterijen niet om. Hij kwam nader, wischte
zich af en toe met zijn rooden zakdoek het
zweet van het voorhoofd en zoog behaaglijk
aan zijn kromme, houten pijp.
Met kloppend hart volgde Marlene elk
zijcier bewegingen. Eindelijk. eindelijk zou zij
dan weer eens n levensteeken van Lorenz
ontvangen. Eindelijk zou er aan haar kwel-
lende ongerustheid een eind komen.
Damesregenmantel, K. Rottier, Nieuwe
diepstraat 77.
Blauwe Jongensregenjas, P. Smolders, Tho-
lensstraat 133.
Een paar beenpijpen, M. Verscheiling, Nieu
wediepstraat 42.
Bruine Portemonnaie met inhoud J. Feij,
Axelschestraat 12.
Kanarie, G. de Footer, Driewegenstr.
Regenkapje (zwart-wit), A. de Doelder,
Dr. Buijzestraat 18.
Twee Regenkapjes (lichtblauw), C. v. d.
Hooft, Koedijk 7.
Grijze Jongensjas, L. van Ham, Hondius-
straat 5.
Zilverbon, A. van Overbeeke, Dijkstr. 94.
Roode Portemonnaie met inhoud, M. Die
leman, Wulpenbek C 48.
Streng touw, F. Dekker, Verlengde van
Steenbergenlaan 15.
Alpinomuts, D. de Brurjne, Donze-Visser-
straat 117.
Twee kilogramgewicht, C. Drabbe, Drie-
wegenstraat 8.
Doubld D-polshorloge, J. Riemens, Kazerne-
straat 13.
Huissleutel, J. de Doelder, Javastraat 15.
PAST TOCH OP UW RIJWIEL!
Het is ongebrijpelijk, dat, niettegenstaande
er herhaalde malen gewaarschuwd werd tegen
het onbeheerd laten staan van rijwielen, men
toch voortgaat met het aehteloos neerzetten
van fietsen zonder dat men de rijwielen op
slot zet.
Wij vernamen echter, dat het den
laatsten t(jd herhaaldelijk voorkomt, dat de
eigenaren van dit, vooral in deze tijden, zoo
kostbaar vervoermiddel, bij de politie aangifte
komen doen van -het vermissen van hun fiets
en dan zelfs niet beseffen voor welk een
moeilijke taak zij de opsporingsambtenaren
zetten.
Laat toch niet noodeloos uw fiets des
avonds urenlang onbeheerd staan. Zelfs als
men even inkoopen moet doen* behoort men
het rijwiel op slot te zetten, al geeft zelfs
dit, naar ons werd medegedeeld, geen zeker-
heid, dat men na het verlaten van den wir.-
kel per rijwiel den terugweg zal aanvaarden.
VERLAGING VAN DE TARIEVEN VOOR
DE WATERLEIDING IN DE GEMEENTE
AXEL.
In de vergadering van 19 Februari 1941
van den Raad van Commissarissen der N.V.
Waterleiding Maatschappij „Zeeuwsch-Vlaan-
deren" werd beslotpn een verlaging van de
tarieven voor huishoudelijk gebruik in te voe
ren en wel 5 in de gemeenten waarin het
werkelijk aantal aangesloten woningen 95
van de aansluitbare perceelen bedraagt en
10 indien het aansluitingspercentage
100 is. Dank zij de krachtige medewerking
van wijlen burgemeester F. Blok en den waar-
nemend burgemeester P. J. van Bendegem,
is de gemeente Axel de eerste gemeente,
waarin thans 95 van alle aansluitbare wo
ningen is aangesloten.
Vanaf 1 October 1941 zal derhalve 'n verla
ging van 5 voor de tarieven voor huishou
delijk gebruik kunnln worden ingevoerd,
voorzeker iets bijzonders in dezen tijd.
Een woord van hulde aan het voortvarende
gemeentebestuur is hier zeker op zijn plaats,
benevens een woord van opwekking voor de
andere gemeenten het illustre voorbeeld van
de gemeente Axel te volgen in het belang van
de hygiene en volksgezondheid van Zeeuwsch-
Vlaanderen.
BEN OEM IN G.
Bij besluit van den Secretaris-Generaal Van
het Departemient van Binnenlandsche Zaken
is met ingang van 15 October a.s. benoemd
tot burgemeester der gemeente Borculo de
heer Mr. J. P. Drost, met gelijktijdig ontslag
als burgemeester der gemeente Breskens.
DISTRIBUTIE VAfeTE BRANDSTOFFEN
VOOR SOHIPPERS.
In een officieele publicatie wordt een rege-
ling bekend gemaakt, volgens welke schippers
zich ter verkrijging van brandstoffenkaarten
en losse bonnen voor vaste brandstoffen die
nen te wenden tot de be'vrachtingscommis-
sarissen of hun agenten.
WEGRUIMEN VAN SNEEUW EN IJS
GEDURENDE DEN AANSTAANDEN
WINTER.
Reeds in April van dit jaar heeft de secre-
taris-generaal van het departement van bin
nenlandsche zaken er bij de gemeentebesturen
op aangedrongen voorschriften in de politie-
verordeningen op te nemen betreffende het
sneeuwruimen, zulks in aansluiting op de
dienaangaande in Duitschland geldemde be-
palingen. In 't bijzonder betrof dit het ver-
bod tot het strooien van zout, aangezien hier-
door rubberbanden em gummi- en leeren
zolen ontijdig en blijvend worden aangetast.
Ten vervolge hierop heeft genoemde secre-
taris-generaal thans aan de burgemeesters
medegedeeld, dat im de bebouwde kommen en
op andere plaatsen, waar veel voetgangers-
verkeer. is te verwachten, bij voorkeur geen
Sinds vier dagen had Marlene niets meer
van hem gehoord. Een prentbriefkaart uit
Praag was zijn laatste bericht:
,,Door verschillende oorzaken ben ik hier
helaas vrij lang opgehoudee. Maar van-
daag gaat het weer verder. Houdt goeden
moed, Marlene! Nog maar een paar dagen,
dan hebben we ons doel bereikt. Harte-
lijke groeten voor jou en het, circus.
Je Lorenz."
Tientallen malen had Marlene deze kaart
gelezen, uit de weinige regels steeds weer
mieuwe kraoht puttend.
Bittere dagen en moeilijke nachten waren
haar niet bespaard gebleven. Meneer Schwai-
ger was als een woedenden stier het huis
binnen komen vallem en had haar onder
scheldwoorden en dreigementen zijn rekening
voorgelegd. Marlene had in haar radeloosheid
den man bijma al haar geld gegeven, alleen
om maar van den razenden en tierenden man
af te komen.
Zij was de wanhoop nabij en wist niet meer
wat te beginnen, als Lorenz geen bericht,
geen geld stuurde. Van het meubilair kon zij
rtiets verkoopen, want dat behoorde reeds den
huisbaas toe, die het, als gedeelteljjke dek-
kimg van de achterstallige huur in pand had
genomen. Voor 't overige was er niets meer
in huis, dat ook maar eenig geld had kunnen
opbrengen.
Daar ging de pohtbode voorby het raam,
nu opende hij de huisdeur, nu klopte hij aan
de deur van de kamer.
Marlene stond als aan den grond genageli,
doodsbleek en niet in staat een woord over
haar lippen te brengen.
De man kwam de kamer bimnen, groette
en graibbelde in zijn groote, leeren tasch.
't Is maar een aanmaning!" zei hij verlegen.
Hii scheen te voelen, wat hij de vrouw daar-
mee aandeed, want hij haastte zich de ge-
drukte kaart in te vullem.
(Wordt yervolgd.)
