ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBUU) VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De Fiihrer over den strijd in het Oosten
V
No. 10.276
MAANDAG 6 OCTOBER 1941
81« Jaargang
Een reusachtige operatie op gang
DUITSCHLAND STRIJDT
VOOR EUROPA.
het teeken der overwinning
in den strijd tegen het
bolsjewisme
NEUZENSCHE COURANT
aBONNEMENTSPRIJS: Binnen Temeuzen 1,42 per 3 maanden Buiten Temeuzen
fr. per post /1,73 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,20, overige landen /2.65 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ultgeefster: N.V. Finna P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
Directeur: I. van de Sande.
AD\ ERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0.88 Voor elken regei meer 0,22.
KLEINE ADVERTENTIENper 5 regels 52 cent bij vooruitbetaling.
Grootefe letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHI.JNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Hoofdredacteur: N. J. Harte, Terneuzen.
Bij de Vrijdag gebonden betooging ter ge-
legehheid der opening van het Oorlogs-win
terhulpwerk 194142 heeft de Fiihrer, meldt
de N. R. Crt., het woord gevoerd. Hij zeide,
dat het niet het doel was van deze redevoe-
ring om van repliek te dienen aan een van
die staatslieden, welke zich kort geleden heb-
ben afgevraagd, waarom hij zoo lang heeft
gezwegen. Later zal eenmaal worden afge-
wogen en vastgesteld, wat in deze maanden
belangrijker was: de redevoeringen van den
heer Churchill of de daden van hem, den
Fiihrer.
X>e Fiihrer wees er op, dat hem het deel-
nemen aan deze betooging zoo bijzonder moei-
lijk was geworden, omdat juist thans aan het
Oostelijke front ter voleindiging van inge-
zette operaties de weg wordt gebaand voor
een nieuwe geweldige gebeurtenis: ,,sedert
48 uur is wederom een operatie van reus-
achtigen omvang aan den gang. Zij zal mede-
helpen den tegenstander in het Oosten te
verpletteren."
Bij de heropening van de oorlogs-
win terhulp.
Terwijl de Fiihrer namens de millioenen, die
op dit oogenblik strijden, het vaderland op-
riep om bij alle andere opofferingen ook dit
jaar het aanvullende offer op zich te nemen
van het Winterhulpwerk wees hij er op, dat
de sedert 22 Juni woedende strijd een betee-
kenis heeft, die waarlijk voor de geheele
wereld beslissend is. Eerst later zal men den
omvang en de diepte van deze gebeurtenis in
voile duidelijkheid begrijpen. Men zal eens
tot de slotsom komen, dat daarmede een
nieuw tijdperk is begonnen.
De Fiihrer herinnerde eraan, dat hij dezen
strijd evenmin heeft gewild, dat hij steeds
slechts een doel voor oogen heeft (ffthad, dat
in hoofdzaak werd omlijnd door het program
van de nationaal-socialistische partij. Ik ben
dit doel, zoo zeide hij, nooit ontrouw gewor
den en heb mijn program nooit opgegeven.
Wat wij in deze jaren in vreedzamen opbouw
hebben gepresteerd, is zonder weerga. Ik en
wrj alien zouden dezen oorlog niet noodig
hebben gehad. De werken des vredes zouden
er zorg voor hebben gedragen, dat onze
naam zou zrjn vereeuwigd. Wrj wareri even
min aan het einde van onze scheppingen ge-
komen, wij stonden wellicht op vele gebieden
eerst aan het begin.
De beginselen van zijn strevem.
De Fiihrer wees op de beginselen, die ten
grondslag lagen aan zijn streven: „Ten eer-
ste, de inwendige consolidatie der Duitsche
natie, ten tweede, de verovering van de
rechtsgelijkheid naar buiten en ten derde, de
hereeniging van het Duitsche volk en daar
mede het herstel van een door de natuur ge-
geven toestand, die eeuwen lang slechts
kunstmatig was onderbroken."
De Fiihrer maakte duidelijk, dat daarmede
nooit gestreefd werd naar een oorlog. Elen
ding echter was zeker, zoo verklaarde hij, en
wel dat wij onder geen beding afstand wilden
doen van het herstel der Duitsche vrijheid en
daarmede van een deb voorwaarden voor de
Duitsche wederopkomst. Van dit gezichts-
punt uit heb ik de wereld zeer vele voorstel-
len gedaan. Hoe vele vredesaanbiedingen ik
deze wereld ook deed, ontwapeningsvoorstel-
len, voorstellen tot een vreedzaam treffen
van verstandige economische nieuwe regelin-
gen alles is afgewezen. Nochtans is het
ons geleidellijk gelukt in jarenlangen vreed
zamen arbeid niet alleen den binnenlandschen
grooten hervormingsarbeid uit te voeren,
maar ook een begin te maken met de een-
jnaking, van de Duitsche natie, het Groot-
Duitsche rijk .te scheppen, millioenen Duitsche
volksgenooten daarmede weer naar hun eigen-
lijke vaderland terug te brengen en daarmee
het gewicht van hun aantal ook voor het
Duitsche volk weer als machtspolitiek ge
wicht ter beschikking te stellen. In dien .tijd
gelukte het mij een aantal bondgenooten te
verwerven, aan het hoofd Italie, met wiens
staatsman mij een persoonljjke, nauwe en
innige vriendschap verbindt Oevendige bijval).
Ook met Japan werden onze betrekkingen
steeds beter. In Europa hadden wij boven-
dien een reeks volken en staten, die jegens
ons een gelijkblijvende sympathie en vriend
schap koesterde, vooral Hongarije en eenige
Noordsche staten. Bij deze volken zijn andere
gekomen, helaas niet het volk, tot hetwelk ik
mij in mijn leven het meest heb gewend, het
Britsche. Niet, dat het Engelsche volk,/daar-
voor in zijn geheel de verantwoord'elijkheid
draagt, het zijn enkele menscheh, die met
hun ingewortelden haat elke poging van die
soort tot dvereenstemming hebben gesabo-
teerd, gesteund door dieji intemationalen
wereldvijand, dien wij alien kennen, het in-
temationale jodendom.
Engeland wees al zijn aanbiedingen af.
'Zoo kwam dan, precies als in 1914, de dag
waarop de harde beslissing moest worden ge-
nomen. Ik ben ook daarvoor nu weliswaar
niet teruggedeinsd. Want van een ding was
ik mij bewust: wanneer door mijn maatrege-
len en tegemoetkomendheid deze Engelsche
vriendschap niet kon worden verworven, dan
kon zij nooit worden verworven, dan
bleef niets anders over dan de strijd. Maar
dan ben ik het lot ook dankbaar, dat de'ze
strijd door mij kan worden geleid (langdurige
bijvalIk ben er derhalve 6dk van over-
tuigd, dat met al deze mannen werkelijk geen
overeenstemming te verkrijgen is.
In de maanden, waarin ik er naar streefde
een overeenstemming tot stand te brengen
heeft Churchill steeds ma'ar een ding geroe-
pen: ,.Ik wil een oorlcg hebben". Hij heeft
hem nu en al zijn mede-opruiers, die zeiden,
dat het een prettige oorlog zou zijn, zullen
thans wellicht over dezen „prettigen oOr'og" j
reeds anders denken. En als zij nog niet
mochten weten, dat deze oorlog voor Enge
land geen prettige zaak wordt zullen zij het
mettertijd merken, zoo waar als ik hier sta.
Deze opruiers tot oorlog zijn erin geslaagd,
Polen naar voren te schuiven, de opruiers,
niet alleen in de oude, ook in de nieuwe we
reld. Dat was in den tijd, toen Engeland nog
niet overal ter wereld om hulp bedelde, maar
nog aan ieder grootmoedig zijn hulp beloofde.
Ik heb toentertijd juist jegens- Polen voor
stellen gedaan waarvan ik thans, nu de ge-
beurtenissen tegen onzen wil in een anderen
loop hebben genomen, waarlijk moet zeggen:
,,dat was toch de Almachtige Voorzienigheid
die toentertijd heeft verhinderd, dat dit°aan-
bod van mij werd aangenomen". (Krachtige
bijval.
Sindsdien nu wordt een strijd geleverd tus-
schen de waarheid en de leugen. Zooals
steeds zal deze strijd tenslotte zegevierend
eindigen voor de waarheid. Dat wil zeggen:
Wat de Britsche propaganda, wat het Inter
nationale wereldjodendom en zijn demoerati-
sche handlangers ook mogen liegen, aan de
historische feiten zullen zij niets veranderen.
En het historische feit is, dat thans sedert 2
jaren Duischland den eenen tegenstander na
den anderen ter aarde heeft geworpen.
(Stormachtige bijval.) Ik heb terstond na
de eerste botsing wger mijn hand toegestoken.
Ze is terstond afgewezen en sindsdien hebben
wij telkens beleefd, dat van elk vredesaanbou
van mij terstond door den oorlogsopruier
Churchill en zijn aanhang misbruik werd ge-
maakt om te verklaren, dat het een bewijs
van onze zwakheid was.
Ik heb het derhalve opgegeven nogmaals
te trachten dien weg te gaan. Ik ben tot de
overtuiging gekomen, dat hier slechts een
volkomen duidelrjke beslissing en wel eene
van wereldhistorische beteekenis voor de
eerste honderd jaar kan -worden bevochten.
Er steeds naar strevende den omvang van
den oorlog te beperken, heb ik in 1939 beslo-
ten mijn minister naar Moskou te zenden.
Het was de bitterste overwinning op mijn ge-
voel. Ik heb getracht hier tot overeenstem
ming t'e komen. Gij weet zelf het best, hoe
eerlijk ik deze verplichtingen ben nagekomen.
Helaas heeft de andere partij zich er van den
aanvang af niet aan gehouden. Het gevolg
van deze overeenkomsten was een verraad.
dat allereerst het geheele Noord-Oosten van
Europa liquideerde. Wat het toen vqpr ons
beteekende stilzwijgend te moeten toezien,
toen het kleine Finsche volk werd geworgd
weet gij alien zelf. Wat het tenslotte betee
kende, dat de Baltische staten eveneens wer
den overweldigd kan alleen hij peilen, die de
Duitsche geschiedenis kent en weet, dat daar
geen vierkante kilometer gronds is, die niet
door een stuk Duitschen ploniersarbeid is ge-
opend voor de menschelijke cultuur en be-
schaving. Desondanks heb ik over dit alles
gezwegen. Eerst toen ik van week tot week
gevoelde, dat Rusland het oogenblik gekomen
zag om tegen ons op te treden, toen ik ge-
leidelijk de bewijzen kreeg, dat aan onze
grens vliegve'd na vliegveld ontstond, dat de
eene divisie na de andere uit het heele reus
achtige Sovjet-rijk hierheen werd geconcen-
treerd, toen was ik verplicht mij van mijn
kant bezorgd t'e maken. Want er bestaat ir.
de geschiedenis geen verontschuldiging voor
een vergissing. Ik voel mij nu eenmaal, staan-
de aan het hoofd van het Duitsche rijk, ver-
antwoordelijk voor het Duitsche volk, voor
zijn bestaan, voor zijn heden en voor zoover
mogelijk, voor zijn toekomst. Ik was derhalve
gedtvongen langzaam ook mijnerzijds afweer-
maatregelen in te leiden. Ze waren zuiver de-
fensief, maar toch bleek reed in Augustus en
September 1940 ddn ding een ontmoeting in
het Westen met Engeland, die vooral het ge
heele Duitsche luchtwapen zou hebben gebon
den, was niet meer mogelijk, want in mijn
rug stond een staat, die zich reeds gereed
maakte om op een dergelijk oogenblik tegen
ons op te treden. Hoever echter deze voor-
bereidingen waren getroffen hebben wij eerst
thans in vollen omvang leeren kennen. Ik
wilde toen nog ebnmaal het geheele probleem
ophelderen en heb derhalve Molotow uitge-
noodigd naar Berlijn te komen.
De vier door Molotow gestelde
voorwaarden.
Hij stelde mij de u bekende vier voorwaar
den: ten eerste, Duitschland moet toestem-
men' in een liquidatie van Finland door Rus
land. Ik kon niet anders dan deze toestem-
ming weigeren. De tweede vraag was, of de
Duitsche garantie Roemenie ook tegen Rus
land zou beschermen. Ik moest ook hier mijn
eenmaal gegeven woord houden. Ik heb er
geen berouw van, dat ik dat heb gedaan
(bijval), want ik heb ook in Roemenie een
man van eer gevonden in generaal Antonescu,
die te zijner tijd blindelings zijn woord ge-
stand is gebleven. De derde vraag had be-
trekking op Bulgarije. Molotow eischte, dat
Russische garnizoenen in Bulgarije -zouden
worden gelegd om een Russische garantie uit
te oefenen. Wat dat beteekent, wisten wij
van Estland, Letland en Lithauen. Ik kon
mij erop beroepen, dat een dergelijke garan
tie haar voorwaarde vond in het verlangen
van dengene, voor wien de garantie zou wor
den gegeven. De vierde vraag had betrek-
king op. de Dardanelles Rusland eischte
steunpunten aan de Dardanellen. Als Molotow
dat thans tracht te ontkennen, is dat niet te
verwonderen. Hij heeft deze eischen gesteld
en ik heb ze afgewezen.
Ik heb nu Rusland zorgvuldig waargeno-
men. De toestand was reeds in Mei zoover
gekomen, dat er geen twijfel meer mogelijk
was of Rusland had het voornemen ons bij
de eerste gelegenheid de beste te overvallen.
Ik moest toen zwijgen.
Het is mij dubbel moeilijk geworden, niet zoo
rooeilijk wellicht jegens het vaderland, want
ten slotte moet dit begrijpen, dat er oogen-
blikken zijn, waarop men niet kan spreken,
indien men niet de geheele natie in gevaar
wil brengen. Veel moeilijker viel mij het
zwijgen jegens mijn soldaten, die nu, de eene
divisie naast de andere, aan de Oostgrens
van het rijk stonden en niet wisten, wat er
eigenlijk gebeurde. En juist om hunnentwil
mocht ik niet spreken, want wanneer ik ook
maar een woord had losgelaten, zou dit
weliswaar niet in het minst wijziging hebben
gebracht in het besluit van Stalin, maar de
verrassings-mogelijkheid, die mij als laatste
wapen bleef, zou dan zijn weggevallen
Upijval).
Ik heb derhalve ook nog gezwegen op het
oogenblik, toen ik definitief besloot thans zelf
den eersten stap te doen. Het was, dat mag
ik hier thans uitspreken, het zwaarste besluit
van mijn geheele leven tot nu toe, want een
dergelijke stap opent een poort, waarachter
slechts geheimen verborgen zijn.
De strijd heeft zioh volgens het plan
ontplooid.
Op 22 Juni des ochtends begon deze groot-
ste strijd der wereldgesctiedenis. Sindsdien
zijn iets meer dan drie en een halve maand
verstreken en ik mag hier allereerst den ding
constateeren: alles heeft zich sedertdien
stelselmatig ontwikkeld (stormachtige bij
val). De leiding heeft zich in al dien tijd geen
seconde de wet der actie laten ontnemen
(wederom stormachtige bijval). Integendeel
heeft zich tot op den dag van heden elke actie
precies zoo systematiscli ontplooid als eens
in het Oosten tegen de Polen, toen tegen
Noorwegen en eindelijk tegen het Westen en
op den Balkan.
Slechts ddn ding moet ik hier constateeren:
wij hebben ons niej. vergist in de juistheid
der plannen, wij hebben ons evenmin ver
gist in' de weergalooze hiStoristhe dapperheid
der Duitsche soldaten, wij heben ons evenmin
vergist in de kwaliteit van onze wapenen. Wij
hebben ons niet vergist in het vlotte functio-
neeren van onze geheele organisatie van het
front over de reusachtige daarachter liggen-
de ruimten en evenmin hebben wij ons ver
gist in het Duitsche Vaderland.
Wel hebben wij ons in iets vergist: Wij
hadden er geen denkbeeld van, hoe reusachtig
de voorbereidingen van dezen tegenstander
tegen Duitschland en Europa waren en hoe
ontzaglijk groot het gevaar was, hoe wij dit-
maal op een haar na zijn ontkomen, niet
alleen aan de vemietiging van Duitschland,
maar van Europa (stormachtige instem-
ming). Ik Spreek dat eerst heden uit, omdat
ik heden zeggen mag, dat deze tegenstander
reeds is gebroken en nooit weer zal opstaan
(minuten durende daverende bijval). Hier
heeft zich tegen Europa een macht geconcen-
treerd, waarvan helaas de meesten geen voor-
stelling hadden en waarvan velen zich van-
daag nog geen voorstelling kunnen maken.
Dit zou een tweede stormloop van een Dzjen-
gis Khan zijn geworden.
Dat dit gevaar werd af gewend hebben wij
in de eerste plaats te danken aan de dapper
heid, de volharding, de offervaardigheid van
onze Duitsche soldaten en ook aan de opoffe
ringen van alien, die met ons zijn opgerukt.
Want voor den eersten keer is ditmaal iets
als een .Europeesch ontwaken door dit con
tinent" heengegaan. In het Noorden strijdt
Finland, een waar heldenvolk (levendige bij
val). In het Zuiden strijdt Roemenie (bijval).
't Heeft zich van een der zwaarste staatscri-
sissen, die 'n volk, en 'n land kunnen over-
komen in verbazingwekkende snelheid her-
steld. Onder een even dapperen als besluit-
vaardigen man en daarmede omvatten vij
ook reeds de geheele uitgestr'ektheid van dit
oorlogstooneel, van de IJszee tot aan e
Zwarte Zee. En in deze gebieden strijden nu
onze Duitsche soldaten en met hen de Fin-
nen. Italianen, (bijval), de Hongaren (bijval),
de Roemenen, Slowaken (bijval), Kroaten zijn
op marsch (bjjval), Spanjaarden rukken
thans op naar den slag (bijval), Belgen, Ne-
derlanders, Denen, Noren, ja zelfs Franschen
hebben zich geschaard in dit groote front.
(Stormachtige bijval.)
Vaak kon niet gesproken worden eenvou-
dig, omdat wij den tegenstander niet voor-
barig in kennis mogen stellen van situaties,
die hem zelf door zijn miserabelen berichten-
dienst vaak eerst dageiga - ja dikwijls weken
later ter kennis komen. Het Duitsche weer-
machtsbericht is een verslag der waarheid.
Volgens de Engelsche lezlng hebben wij in
het Oosten sedert drie maanden de eene
nederlaag na deandere geleden, maar wij
staan ten Oosten van Smolensk, wij staan
voor Leningrad en wij staan aan de Zwarte
Zee. Wij staan voor de Krim en het zijn niet
de Russen, die aan den Rijn staan. (Hilari-
teit.) Als derhalve tot dusverre de Russen
voortdurend overwinningen hebben behaald,
hebben zij van hun overwinningen in geen
geval profijt getrokken, maar zijn na elke
overwinning honderd tottweehonderd kilo
meter teruggetrokken, waarschijnlijk om ons
de diepte van het gebied binnen te lokken.
(iHilariteit.)
Wat reeds werd bereikt.
Voor het overige zijn omtrent de grootheid
van dezen strijd eenige cijfers welsprekend.
Het aantal gevangenen is thans gestegen tot
ongeveer 2 millioen Russen. Het aantal
buitgemaakte of vernietigde, maar bij ons
aanwezige stukken geschut bedraagt reeds
thans 22.000. Het aantal vemielde of buit
gemaakte, dus in onze hariden zijnde tanks
bedraagt reeds thans ruim 18.000, het aantal
vernietigde, vernielde en neergeschoten vlieg-
tui.gen ruim 14.500.
Daarachter ligt nu 'n gebied,, dat tweemaal
zoo groot is als .het Duitsche rijk was, toen
ik in 1933 de leiding kreeg of viermaal zoo
groot als Engeland.
Voortgaande zeide de Fiihrer: wat het
bolsrjewisme van menschen kan maken, hebben
wij thans gezien: een tegenstander, die Strijcft
tegelijkertijd uit dierlijke bloeddorst aan den
sxsxsxsxsxsxs^xsxsxsxsxsxsxsxsxsxsxsxs
DUITSCHE
WEERM A CHTSBERICHTE N
Het opperbevel van de Duitsche weer-
macht maakte Zaterdag bekend:
Aan het Oostelijke front zijn gevechts-
handelingen van groote beteekenis aan
den gang. Het luchtwapen heeft in de
Zwarte Zee een troepentransportschip
van ongeveer 20.000 brt. tot zinken ge
bracht en in den afgeloopen nacht be-
langrijke militaire inrichtingen te Mos
kou en Leningrad aangevallen. Er werden
verscheidene zware branden waarge-
nomen.
Eenheden van de Duitsche marine
gingen in samenwerking met de Finsche
marine voort met het leggen van ver-
sperringen in de Finsche Golf.
Duikbooten hebben op den Atlanti-
schen Oceaan vier vijandelijke koopvaar-
dijschepen, waaronder 'n gro<ot tankschip
van tezamen 28.000 brt. tot zinken
gebracht.
In den strijd tegen Groot-Brittannie
brachten gevechtsvliegtuigen in den
afgeloopen nacht ten Oosten van Great
Yarmouth drie koopvaardijschepen Van
tezamen 28.000 brt. tot zinken. Zij be-
schadigden bovendien in dezelfde wate-
ren, alsmede in't Kanaal van St. George
vier groote koopvaardijschepen zod ern-
stig, dat nieuwe verliezen aan scheeps-
ruimte als zeker kunnen worden aange
nomen. De luchtaanvallen waren voorts
gericht op vliegvelden in Oost-Engeland.
Noord-Afrika: In den afgeloopen
nacht was een doeltreffende aanval van
Duitsche gevechtsvliegtuigen gericht op
de stad en de haven Tobroek.
Britsche bommenwerpers Verwoestten
in den nacht van 3 op 4 October te Rot
terdam twee kerken, brachten een Ne-
derlandsch hospitaalschip tot zinken en
veroorzaakten verliezen onder de bur-
gerbevolking.
Gevechtshandelingen van den vijand
boven het gebied van het Duitache Rijk
■vonden niet plaats. De Britsche lucht-
macht verloor in den tijd van 24 Augus
tus tot 30 September 476 vliegtuigen.
Daanvan werden er 418 door formaties
van de luchtmacht, 58 door eenheden van
de marine neergeschoten. In denzelfden
tijd gingen in den strijd tegen Groot-
Brittannie in totaal 40 eigen vliegtui
gen verloren.
Het opperbevel der weermacht maakte
Zondag bekend:
De aanvalsoperaties in het Oosten
maken gunstige vorderingen. In het
Zuiden van de Oekraine hebben divisies
infanterie bij gevechten om sterk inge-
richte v en taai verdedigde Sovje-stel-
lingen in het gebied van Perekop en bij
de zuivering van het schiereiland bezui-
den de Dnjepr-monding en van eenige
kleine eilanden in de Zwarte Zee in den
tijd van 24 tot 29 September ruim 12.000
gevangenen binnengebracht en 34 tanks,
179 kanonnen en 472 machinegeweren
buitgemaakt. Von Osel uit hebben pio-
niers met stormbooten bij een stout-
moedigen aanval het eiland Abruka
bezet en de bezetting gevangen genomen.
In Oost-Karelie hebben de Finsche
troepen hun operaties met succes voort-
gezet.
Luchtaanvallen zijn in den afgeloopen
nacht op een belangrijke wapoifabriek
ten Zuidoosten van Charkof en op mili
taire installaties in Moskou en Lenin
grad ondernomen.
Aan de Oost- en Zuidoostkust y^an
Engeland hebben gevechtsvliegtuigen in
den afgeloopen nacht voor den oorlog
belangrijke installaties gebombardeerd.
In Noord-Afrika hebben Duitsche duik-
bommenwerpers losplaatsen en mate-
riaalopslagplaatsen in de haven -van
Tobroek en Mersa Matroeh met succes
aangevallen. Tijdens luchtgevechten
zijn twee Britsche jagers neergeschoten.
Er zijn geen vijandelijke toestellen
naar het Rijksgebied gevlogen.
(Het eiland Abruka ligt ten Zuiden
van Osel vlak tegenover Arensburg, de
hoofdstad van Osel. Red.)
®*SX3XSXSXSXSXSXS><S><S>«X3>®«XS>®XS>«><SXS>
eenen kant en lafheid en angst voor zijn com-
missarissen aan den anderen kant. Het
paradijs der arbeiders en der boeren, dat ik
steeds heb geschilderd, dat zullen na het
einde van dezen oorlog millioenen soldaten
bevestigen, juist zooals ik het heb geschetst.
Zij hebben gemarcheerd op de wegen van dit
..paradijs''. Het werd tot een enkele wapen-
fabriek ten koste van den leVensstandaard
dezer menschen, een wapenfabriek tegen
Europa. Eki tegen dezen vreemden beestialen
tegenstander met deze geweldige wapening
hebben onze soldaten die overwinningen be
vochten.
Ik heb geen woorden om hun recht te doen
wedervaren. Wat zij aan moed en dapper
heid voortdurend toonen, evenals aan onmete-
lijke inspanning kan men zich niet voorstel
len. Zij zijn alien gelijk. Boven alles echter
staat met zijn prestaties nog de Duitsche in-
fanterist, de Duitsche musketier. Wij hebben
daar divisies, die sedert het voorjaar ruim
2500 ot 3000 kilometer te voet hebben afge-
legd. Als men van bliksemoorlog spreekt
verdienen deze soldaten het, dat men hun
prestaties bliksemsnel noemt.
Er bestaan nog slechts een paar historische
bliksemsnelle terugtochten, die hun actie in
snelheid hebben overtroffen. Het betrof hierdoch
echter niet zoo groote afStanden omdat men
zich van het begin af steeds iets dichter bij
de kust hield. Ik wil daarbij niet den tegen
stander smaden, ik wil alleen den Duitschen
soldaat de rechtvaardigheid ten deel laten
vallen, die hij verdient, Hij heeft onovertref-
bare prestaties geleverd.
Eki wat achter dit front wordt gepresteerd
is even geweldig. Ruim 25.000 km Russische
spoorlijnen zijn weer op gang. Ruim 15.000
km Russische spoorlijnen zijn weer op Duit
sche spoorbreedte gebracht em achter dit
front wordt reeds het nieuwe bestuur opge-
bouwd, dat er zorg voor zal dragen, dat deze
reusachtige gebieden, als de oorlog langer
duurt, voor het Duitsche vaderland en de met
ons verbondenen nuttig zal zijn. En hun nut
zal ontzaglijk zijn en niemand behoeft eraan
te twijfelen, dat wij ,het weten te organiseeren.
Dank aan het vaderland.
De Fiihrer verbond hieraan een dankbetui-
ging aan het vaderland. In dit verband
merkte hij op: ik weet, dat er thans geen
tegenstander meer is, dien wij niet met de
voorradige hoeveelheden munitie op de knieen
zouden kunnen brengen en als "gij menigmaal
in de„courant iets leest over de reusachtige
plannen van andere staten, wat zij alles voor-
nemens zijn te doen en te beginnen en als gij
hoort van milliarden sommen herinnert u
dan, mijne volksgenooten, wat ik thans zeg:
ten eerste, wij stellen in dienst van dezen
strijd ook een heel continent. Ten tweede, wij
spreken niet van kapitaal, maar van arbeids-
kracht en deze arbeidskracht stellen wij voor
honderd procent in dezen dienst, en ten derde
indien wij er niet over spreken beteekent dat
niet, dat wij niets doen.
Ik weet heel precies, dat de anderen alles
beter kunnen dan wij. Zij bouwen tanks, die
onoverwinnelijk zijn, ze zijn sneller dan de
onze, sterker gepantserd dan de onze, zij heb
ben betere kanonnen dan de onze en zij heb
ben heelemaal geen benzine noodig. In den
strijd hebben wij ze neergeschoten en dat is
beslissend (bijval). En de machines, die
thans bij ons rijden of schieten of vliegen zijn
niet de machines, waarmede wij het volgend
jaar zullen rijden of schieten of vliegen.
Wanneer deze oorlog eens zal zijn geein-
digd, heeft de Duitsche soldaat hem geWon-
nen, die in zijn massa werkelijk de massa van
ons volk vertegenwoordigt en hij is gewonnen
door het Duitsche vaderland met de millioe
nen arbeidende menschen. Wanneer deze oor
log zal zijn geeindigd zal ik daaruit terug-
keeren als een nog veel fanatieker nationaal-
socialist dan ik vroeger was. Ik kom uit
dezen oorlog eens terug, weer met mijn oude
partijprcgram, waarvan de verwezenlijking
mij nog belangrijker is en schijnt te zijn dan
wellicht op den e'ersten dag.
WERKEN EN STREVEN DER DUITSCHE
VROUWEN.
Rede van den Rijkscammissaris
De Rijkscommissaris begon zijn rede Don-
clerdag op de Grosskundgebung van de N.S.
Frauenschaft in het Concertgebouw te Am
sterdam met de Rjjksvrouwenleidster, Frau
Gertrud Scholtz-Klink te danken, naar
Nederland te zijn gekomen.
Spreker verklaarde te begrijpen, welke ver-
antwoording thans op haar schouders rust en
iedereen is zich bewust, welke beteekenis de
taak van de Duitsche vrouw in dezen oorlog
heeft. Het zijn de Duitsche mannen en vrou-
wen, die in dezen beslissenden strijd. om dit
continent en geheel de wereld een vorm te
geven, de leiding hebben. Daarom dankte de
Rijkscommissaris spreekster ook voor haar
woorden en wenschen en sprak hij de hoop
uit, dat zij spoedig wederom hierheen zal
komen.
De Rijkscommissaris gaf vervolgens uit-
drukking aan .zijn voldoening, dat Nederland-
sche en Duitsche vrouwen bijeen waren ge
komen in een vergadering, als eeri bewijs, dat
in dit land menschen zijn, die zich volkomen
bewust zijn, waarom het gaat. Dit is zeker
de plaats en het tijdstip om er aan te her-
inneren, welke taak de Duitsche vrouw in
deze generatie heeft en welke opgave zij
helpt voltooiefi, niet gezien van een grootsch
en hecoisch standpunt, doch gezien van men-
schelijke innerlijkheid, welke een ieder met
zich draagt, in het bijzonder, wanneer hij
zich eens geheel alleen voelt. Deze Duitsche
vrouwen, welke thans wederom aan de zijde
van de Duitsche mannen haar lot dragen,
zijn toch dezelfde, die reeds eens haar vaders
of broers en toekomstige echtgenooten uit
hebben zien trekken in een worsteling van
vier jaren en die den tijd hebben doorleefd.
waarin de veldslagen in het Westen en het
Oosten werden gestreden. Vrouwen, die het
ineenstorten van het Rijk hebben meegemaakt
en toen niet hebben gewanhoopt, doch toen,
tezamen met de mannen, die eveneens uit
deze moeilijkheden omhoog zijn gekomen. be
gonnen zijn het leven het Rijk nieuw op te
bouwen. Eigenlijk kan men niet zeggen op-
nieuw, doch inteigendeel moet men spreken
over een opbouwen in meer positieven zin.
Door de moeilijke tijden na den oorlog is de
Duitsche vrouw gegaan als de levensgezellin
van denDuitschen man. Zij heeft de jaren,
waarin de FTihrsr riep, en de verrrjzenis van
het Rijk medegemaakt en is niet juichend,
met ernstige vastberadenheid in den
