Ter Neuzensche Courant
Strijd en Overwinning
Binnenland
Vrijdag 19 September 1941 No. 10.269
TWEEDE BLAD
FEUILLETON
Dr. Burmesters
EEN HULDEBLIJK VAN DE
DEELNEMERS AAN DE JAARBEURS.
PROBLEMEN VAN
LEVENSMIDDELENRANTSOENEERING.
ORDENING VAN HET VERVOERWEZEN.
VAN
VOORUITZIOHTEN.
Aan een nieuw Europa wordt, schrijft de
N. R. Crt., reeds hard gewerkt. Het is oor-
logsnoodzaak voor het Duitsche Rijk, de oeco-
nomische reorganisatie van Europa niet te
latein rusten totdat de oorlog beslecht zal zijn.
Dientengevolge kan de gedachtenwisseling
over de desbetreffende problemen ook niet
worden uitgesteld, zooais dezer dagen bijv.
wel gebeurde, toen in sommige deeien van het
-Britsche Rijk klaarblijkelijk voorbarige con-
ciusies getrokken werden uit hetgeen er in
de verklaring van Roosevelt en Churchill over
het zelfbeschikkingsreeht der voikeren te
lezen stond: toen heeft de Engelsche regee-
ring zich gehaast om te laten blijken, dat dit
punt nog niet aan de orde was.
Met de vraagstukken van het nieuwe Euro
pa staat het anders; de grenzen tusschen oor-
logs- en vredesnoodzaak zijn hier zoo vaag,
dat de invoering van tal van maatregelen, die
rechtstreeks uit de behoeften der oorlogvoe-
ring voortvloeien, gepaard gaat met een dik-
wijls zeer diepgaande en veelomvattende be-
spreking van een algemeenen, op duurzaam-
heid berekenden grondslag van samenwer-
king tusschen de voikeren van ons vasteland.
Theoretisch zou men kunnen beredeneeren,
dat dergelijke dingen heel wat gemakkelijker
in vredestijd te regelen moesten zijn, dan nu
een aantal van de betrokken voikeren door de
verwikkelingen van den oorlog een groot deel
van hun bewegingsvrijheid hebben ingeboet.
Intusschen is de practijk geweest, dat zoolang
er vrede heerschte, het niet heeft mogen ge-
lukken met de oplossing van deze toch allang
in een nqodtoestand ontaarde kwestie te vor-
deren. Eerst de oorlog heeft haar zoo dwin-
gend aan de orde gesteld, dat ook daar waar
men tot dusver weigerachtig biijft aan de ge
dachtenwisseling deel te nemen, de organisa-
tie voortschrijdt. Hoe dan ook, wij schrijven
het niet voor het eerst, verrijst uit den baaierd
van den tijd een nieuw Europa. Het zal een
nieuw Europa zijn, hoe ook de afloop van deze
worsteling zal zijn.
Het valt niet te ontkennen, dat bij velen de
gedachten over een nieuw Europa ook daar-
om zoo slecht gehoor vinden, omdat men toch
niet in de verwezenlijking ervan gelooft. Men
wil er niet meer dan den lokschijn in zien,
waarachter een elke belofte te schand?
makende val staat opgesteld. De gedachte
wil er ook nog geenszins in, dat het welslagen
van de nieuwe concepties tenslotte slechts
gewaarborgd zal worden door wil en activi-
teit van twee kanten: zeker zal het niet al-
leen komen en kunnen komen van het volk,
dat zich tot de leiding van de Europeesche
zaken geroepen voelt. Ook de voikeren, die
naar gelang van hun machtspositie deze lei
ding in een of anderen vorm zullen aanvaar-
den, zullen aan de verwezenlijking het hunne
toe of afdoen.
En dat het de moeite waard is, om hun wil
en hun activiteit te laten gelden, dat blijkt
eigenlrjk nog het beste, wanneer men een ver-
gelijking maakt met wat van Angelsaksische
zijde voor gedachten over de toekomst van
Europa worden gevormd.
Men hoeft dan nog niet te veel beteekenis
te hechten aan een uiting van ,,antiek impe-
rialisme" als die van de Mining Magazine, die
in het feit, dat het Britsche Rijk maar hee)
onvoldoende over zwavelvindplaatsen beschikt
en voor deze grondgtof vrijwel geheel van de
Vereemigde Staten en Italie afhankelijk is,
aanleiding genoeg vindt, om den afstand van
Sicilie te vragen, dat dan ais kolonie bij het
Britsche Rijk zou moeten worden ingelijfd.
Kort nadat Roosevelt en Churchill hun ge-
meenschappelijke verklaring hadden bekend
gemaakt, heeft de Times echter al uiteenge-
zet, dat het sleutelprobieem van de ontwape-
ning niet zoozeer lag in de vernietiging of in-
beslagneming van wapens, maar in de controle
van het oorlogspotentieel, d.w.z. de groote
oorlogsindustrie en de belangrijke grondstof-
fen. Dit leek de Times het eenig mogelijke
alternatief van geweld.
De Financial News heeft dezer dagen die
opvatting nog een beetje verder uitgewerkt:
1. Duitschland moet alle werktuigmachi-
nes uitleveren en mag in de toekomst zulke
machines niet meer vervaardigen, maar moet
ze uit Engeland en de Vereenigde Staten in-
voeren. De Duitsche werktuigfabrieken moe
ten grondig vernieid worden.
2. Duitschland moet voor den invoer van
belangrijke grondstoffen weer geheel van het
buitenland afhankelijk worden. Alle instal-
laties voor de winning van steenkolen, benzine,
buna en celwol moeten vernieid worden.
3. De handelsbetrekkingen van Duitsch
land tot de staten van het Europeesche Zuid-
Oosten moeten in hooge mate worden afge-
bor.den, want Duitschland moet gedwongen
Roman van HANS H1RTHAMMER
(Nadruk verboden) 4
Eerst nu werden zij door de anderen opge-
merkt. Marlene kwamrf haastig overeind,
streek mos en dennenaalden van haar japon
en trad lachend op Lorenz toe, die echter de
handen vol had om zich tegen een gezamen-
lijkan aanval van zijn drie spruiten te ver-
dedigen. ,,Willen jullie wel -sens uitschedden,
ondeugende rakkers!" steunde hij lachend en
het volgende oogenblik rolde hij met het drie-
tal over den grond. Het circus was uitge-
laten en toonde dat door een waar Indianen-
gehuil aan te heffen.
Mevrouw Gero'd trad glimlachend op Mar
lene toe. „Uw man wordt dusdanig door zijn
vaderlijke plichten in beslag genomen, dat
wij het maar met onszelf moeten klaaf spe-
len. Ik had zooeven een kort zaltelijk onder-
houd met dr. Burmester en verbond daaraan
den wensch u en uw kinderen te leeren ken-
nen. Dat is werkelijk een kostelijk gezelschap.
U moet wel heel gelukkig zijn!
,.Dat ben ik inderdaadt" gaf Marlene toe,
Zij het wat op gereserveerden toon, omdat zij
niet wist, wat dit onverwachte bezoek betee-
kende. „Af en toe maken zjj het echter w
eens wat heel bont. Hebt u geen kinderen?"
..Helaas niet! Ik heb geleerd mij er in te
•schikken, maar als vrouw lijd je dan toch
eigenlijk maar een half leven."
Intusschen was Lorenz er in geslaagd zich
worden zijn grondstoffen uitsluitend van over-
zee te betrekken.
Dergelijke uitlatiugen hebben we al eer ge-
signaleerd. Zij voorspellen ons, in geval van
een Angelsaksische overwinning (veronder-
stel, dat Engeland het dan op het vasteland
voor het zeggen heeft en niet de Sowjetunie)
een terugkeer tot den geest van Versailles.
De booze geest, die reeds zooveel onheil heeft
gesticht. Uit louter eigenbelang zouden de
kleitie voikeren van Europa zich daar niet
krachtig genoeg tegen kunnen weren. En het
is een reden te meer om niet achteloos voorbij
te gaan aan de mogelijkheden, welke daar
tegenover worden in uitzicht gesteld. Daar-
tusschen te kiezen valt er voor hen met veel.
Dat beslist het oorlogslot. Maar eigen lot is
er wel bij in het geding.
BRANDSTOFFENREGELING VOOR
KAMER- EN PENSIONBEWONERS.
De secretaris-gen#raal van het departe-
ment van hamdel, nijverheid en scheepvaart
maakt het navolgende bekend inzake de dis
tribute van vaste brandstoffen
IBinnenkort zal de gelegenheid worden open
gesteld om aanvragen voor vaste brandstof
fen in te dienen voor personen, die op kamers
of in pensions wonen, indlen in het betrok
ken perceel door middel van „haarden en
kachels" wordt gestookt en de verhuurder
een bonkaart J of K heeft ontvangen. Ten
aanzien van hen, die op kamers of en pension
wonen in een perqeel, waar door middel van
een centrale verwarming wordt verwarmd, in
Welk geval een bonkaart L aan den verhuur
der is uitgereikt, is een afwijkende regeling
getroffen, welke een dezer dagen nader be
kend zal worden gemaakt. In verband met
het feit, dat wegens verhuizing e.d. zeer veel
mutaties voorkomen in de groep kamerbe-
woners, zal onder de kamerverhuurders een
twee-maandelijksche enquete worden gehou-
den, voor de eerste maal in de maand Sep
tember 1941 en voorts in November 1941 eh
in Januari 1942. In deze maanden zullen tel-
kens de bonnen voor de beide daaropvolgen-
de maanden worden uitgereikt. Men dient
met de hoeveelheid brandstoffen, welke kan
worden aangeschaft op de in September 1941
uitgereikte bonnen toe te komen gedurende
October 1941 en November 1941, met de hoe
veelheid, welke op de in November 1941 uit
gereikte bonnen kan worden betrokken, ge
durende December 1941 en Januari 1942 en
met de hoeveelheid, welke op de in Januari
1942 uitgereikte bonnen kan worden aange
schaft, gedurende Februari 1942 en Maart
1942. Na Maart 1942 zullen geen vaste brand
stoffen voor kamerverhuur of pension meer
worden beschikbaar gesteld, zoodat de ver-
bruikers, die ook in de maanden April en Mei
wenschen te stoken, zeer zuinig met de hun
toegewezen hoeveelheid dienen te zijn.
De uit te reiken bonnen zijn voorzien van
de aanduiding ,.een eenheid brandstoffen" en
geven gedurende het geheele stookseizoen,
derhalve tot en met 30 April 1942, recfat op
het koopen van e&i eenheid vaste brand
stoffen.
Alle aanvragen. moeten worden ingediend
door den kamerverhuurder, resp. pensionhou-
der bij den plaatselijken distributiedienst en
wel op nader door dezen dienst bekend te
maken tijdstippen. De aanvrage dient te wor
den ingediend op formulieren MD 121, die bij
de plaatselijke distributiediensten op even-
eens nader bekend te maken tjjdstippen ver-
krijgbaar zullen zijn. De bonnen worden uit
gereikt aan den kamerverhuurder of pen-
sionhouder, uiteraard echter uitsluitend ten
behoeve van den kamerbewoner of pension-
gast.
Brandstoffen mogen alleen worden aange-
vraagd voor vertrekken, welke door middel
van haarden en kachels worden verwarmd.
Per kamer-bewoner of per gast zal in geen
geval voor meer den een kamer een extra-
ran tsoen worden verstrekt; dit extra rant-
soen zal voor de maanden October en No
vember 3 bonnen, elk voor edn eenheid brand
stoffen, bedragen. lemand, die meer dan edn
kamer heeft gehuurd, komt derhalve slechts
in aanmerking voor brandstof voor een van
deze kamers. Bovendien zal, indien verschil-
lende personen samenwonen op edn of meer
gehuurde kamers, slechts ten behoeve van edn
van hen een rantsoen brandstoffen beschik
baar worden gesteld. In geen geval mogen
voorts brandstoffen worden aangevraagd
voor de kamers, welke verhuurd zijn aan
ouders, kinderen, klein-, pleeg- en stiefkinde-
ren en andere familieleden. Ook kostgangers,
die de maaltjjden tezamen met het gezin van
den kamerverhuurder gebruiken. mogen niet
op het aanvraagformulier worden vermeld.
DUITSOH SPORTFEEST TE AMSTERDAM
In opdracht van den Rijkscommissaris
voor de bezette Nederlandsche gebieden zal
de Duitsche dienstpost tegen Zondag 5 Oct.
in het Olympisch Stadion te Amsterdam een
sportfeest organiseeren.
In de eerste plaats zal een aantal Duit-
schers, die in Nederland werkzaam zijn, aan
van zijn belagers te ontdoen. ,,En nu rustig.
jongens zeg mevrouw Gerold eens netjes
goeden dag! Jo, toch... Geef je altijd
iemand je linkerhand Wanneer zul je dat
eindelijk eens leeren?"
,,iU kunt trotsch op ze zijn, doliter! Mijn
man zal buitengewoon in zijn schik zijn; hij
is dol op kinderen. U mag wel oppassen, dat
hij u uw circus niet afHhndig maakt!"
Marlene keek verbaasd van den een naar
den ander. „Is uw man ook van plan naar
Heidmiihle te komen?"
„Ach, Marlene, als je eens wist wat voor
aanbod mevrouw Gerold mij heeft gedaan! Ik
kan het zelf niet gelooven."
Mevrouw Gerold drukte Marlene's hand.
Zorgt u er maar voor, dat uw man ja zegt. Of
hebt u geen zin om naar Berlijn te verhui-
zen
,,Naar Berlin...?"
Lorenz vertelde, wat er gebeurd was. ,,Stel
je voor, kind, ik zal weer kunnen werken. En
jij zult het heel wat gemakkelijker krijgen.
Het beteekemt een geweldige verandering."
Marlene gaf geen antwoord. Wat zij zoo
juist gehoord had, was zoo onbegrijpelijk, zoo
overweldigend. Het wekte bij haar eerder
angst op dan blijdschap.
Mevrouw Gerold scheen te vermoedeb wat
er in Marlene omging. _,,U behoeft niet bang
te zijn, mevrouwtje. U kunt in ons huis uw
intrek nemen en ik ben er van overtuigd. dat
wij het even goed met elkaar zullen kunnen
vinden als de beide marrnen. En Berlijn zal u
zeker uitstekend bevallen.
Wij zullen samen veel concerten bezoeken.
O, ik verheug me werkelijk nu al op uw
komst."
„Ja, ik kan me wel voorstellen, dat het
heerlijk moet zijn! Maar desondanks voel ik
iets van angst. een totaal onverklaarbare
angst. Begrijpt u, wat dat zijn kan?"
„Hoe kun je nu zoo praten?" ging Lorenz
geergerd er tegen in. ,,Het is een zeldzaam
dit evenement deeluemen, terwijl alle dienst-
onderdeclen zullen zijn vertegenwoordigd.
Een uitgezocht athletiekprogramma zal
worden uitgevoerd, waarvan het middelpumt
zal worden gevormd door het starten van den
snelsten Duitschen sprinter Jakob Scheuring
uit Stuttgart en Tinus Osendarp.
Wjaarschijnlijk zullen ook de Duitscher
Harbig, alsmede vele andere bekemde Duit
sche athleten aan den start komen.
De Duitsche rijkssportleider zal het feest
door zijn tegenwoordigheid luister bijzetten.
Zondag 12 October zal voorts een estafette
worden gehouden van Scheveniugen naar Den
Haag, waaraan eveneens alle Duitsche orga-
nisaties zullen deelnemen.
ONDERLINGE ATHLETIEK VAN DE
S.S.- EN POLJZEI
SPORTGEMEINSCHAFT NIEDERLANDE.
Onder leiding van 'den bevelhebber van de
Ordnungspolizei in Nederland worden van
182il September a.s. in het Olympisch Sta-
d'ion te Amsterdam en verschillende aangr'en-
zeude terreinen athletiekwedstrijden gehouden
door de S.S.- en Polizei-sportgemeinschaft
Niederlande. Deze wedstrijden hebben tot
doel naast de lichamelijke oefening der man-
schappen op de Nederlandsche sportvelden
een duidelijke demonstratie te geven van de
in nationaal-sooialistische geest ingerichte
Duitsche lichaamsoefeningen, om te toonen,
dat men door de lichamelijke opvoeding van
het geheele volk komt tot een breede en
hechte grondslag, ter opvoering van de indi-
vidueele lichamelijke topprestaties.
De in Nederland aangetreden leden van het
leger, de S.S., de rijksarbeidsdienst en van de
politie, alsimede de hier op het rijkscommis-
sariaat werkzaam zijnde Duitschers zullen in
een sportieven kamp getuigenis afleggen van
de onbedw'ingbare kracht en den onbuigzamen
wi'l van Duitschland om. te overwinnen.
Naast de gebruikelijke wedstrijden zal onge-
twijfeld de lange afstandsmarsch op Zater-
dagmorgen 20 September a.s. bijzonder inte-
ressant zijn en' veel belangstelling weten te
trekken, daar de deelnetners hierbij bijzondere
moeilijkheden hebben te overwinnen, zooais
sohieten, het werpen met handgranaten en
het nemen van hindernissen.
Eveneens zullen de aan de athletiekwed
strijden nog toegevoegde demonstraties als
voetbal- en handbalwedstrijden tusschen spe-
ciaal samengestelde ploegen van de S.S.- en
politie, speciale demonstraties met motoren
en motorrijtuigen, alsmede massale gymnas-
tiekuitvoeringen zeer veel belangstellenden
weten te trekken. Reeds hebben zich meer
dan 900 deelnemers voor deze wedstrijden op-
gegeven. In alle onderdeelen kan men dus
spannende ontmoetingen verwachten.
Het gemeentebestuur van Utrecht heeft
Zaterdagmiddag, ter gelegenheid van het
25-jarig bestaan van de Ned. Jaarbcurs, dat
dit jaar wordt herdacht, in den nieuwen
stadsschouwburg de deelnemers van de jaar-
beurs ontvangen.
De burgemeester, mr. dr. G. A. W. ter Pelk-
wijk, herinnerde aan den nieuwen band, die
gedurende het afgeloopen 25-jarig tijdvak
tusschen de gemeente en de jaarbeurs neeft
bestaan. Spr. vond het een gelukkige ge
dachte, dat uit de deelnemers zich een com-
missie had gevormd, om den raad van beheer
ter gelegenheid van het zilveren jubileum een
huldeblijk aan te bieden.
De voorzitter der commissie stelde den
Raad van beheer voor, de toezegging te aan-
vaarden voor de totstandkoming van een
uiterlijk gedenkteeken.
Het monumentale beeld dat een bljjvende
getuigenis zal afleggen van den dank der
deelnemers zal in onderl'ing overleg, door
een nader aan te wijzen kunstenaar worden
vervaardigd en kan geplaatst Worden, hetzij
vddr, hetzij tegen de jaarbeursgebouwen en
eventueel later als het geheele gebouwencom-
plex zal zijn voltooid, op het midden van het
historische plein ,,Het (Vredenburg".
Dr. F. H. Fentener van Vlissingen aan-
vaardde als voorzitter van den raad van be
heer onder grooten dank de toezegging van
dit geschenk der deelnemers.
Binnenkort iets minder brood en boter,
doch meter aardatppellem.
In de jongste persconferentie werd, schrijft
de N. R. Crt., onze aandaaht gevraagd voor
enkele regels uit Tollens' Overwintering op
Nova Zembla" die aldus luiden:
,,Zij (zien den leeftocht na, herzien hem keei"
op keer, bepeinzen voor hoe lang, bereek'nen
voor hoevelen,
en stellen vast rantsoen om daaglijks uit te
deeien".
Vergeleken bij die kloeke overwinteraars
zijn wij, twintigste-eeuwsche Nederlanders, er
nog niet zoo slecht aan toe, maar bij alle ver-
schil is er deze overeenkomst, dat ook hier te
lande op gezette tjjden de leeftocht nagezien
geluk, dat ons daar in den schoot wordt ge-
worpen. We kunnen er mevrouw Gerold niet
dankbaar genoeg vooc zijn. In plaats daar-
van..."
,,Laat u toch!" suste mevrouw Gerold. „Ik
kan uw vrouw heel goed begrijpen. Waar-
schijnlijk heeft ze al veel teleurstellingen
beleefd om niet eenigszins wantrouwig te
staan tegenover deze nieuwe verandering. Nog
heeft ze geen overtuigend bewijs, dat deze
nieuwe verwachtingen ook werkelijk in ver-
vulling zullen gaan." Zij wendde zich tot
Marlene.
,Jk hoop evenwel, dat de sehriftelijke be-
vestiging van mijn man aan dr. Burmester,
die zeker niet lang meer op zich zal laten
wacbten, u die overtuiging zal schenken."
,,U moet het mij maar niet kwalijk nemen,
maar nietwaar wij vrouwen zijn nu een-
maal zoo... vastgeroest in het bestaande. Het
is vooral in verband met de kinderen. Den
man lokt het nieuwe, onbekende, hij wil vech-
ten, veroveren en overwinningen behalen, ter
wijl de vrouw er steeds instinctief op uit is
den huiselijken haard te beschermen en dien
beschermd wil weten."
Mevrouw Gerold knikte begrijpend. Ik geef
u mijn woord, dat u in Berljjn niets te vree-
zien zult hebben. Het zou trouwens van mijn
man en mij hoogst onverantwoordelijk zijn,
wanneer wij zonder rijpelijk overleg u beiden
tot een dergelijken belangrijken stap zouden
willen dwingen. En mjjn man zal zeker niet
van dr. Burmester eischen, dat hij zonder een
behoorlijke contractueele verbintenis naar
Berlijn zou verhuizen."
„Ach, hdt komt alleen maar omdat het
nu eenmaal moeilijk is aan zoo'n onverwacht
geluk te gelooven."
„Dat zult u nog wel leeren, mevrouw Mar
lene! En ik zal u daarbij helpen!" Met
een kameraadschappelijk gebaar legde zij
haar arm om Marlene's sehouders. ,,Ook ik
heb dezen moeilijken weg eens bewandeld,
moet worden, nieuwe berekeningen moeten
worden gemaakt en rantsoenen dienen te
worden herzien.
De oorzaak is bekend. Men zoeke die niet
vooral in den export, maar veeleer in Ihet
ontbreken van den nood!zakelijken invoer ten
jgevolge van de Engelsche blokkade. De ge-
■volgen hiervan maken izich vooral voelbaar1
op het stuk van onze agrarische veredelings-
productie; nu het buitenlandsc'he krachtvoer
uitblijft, kdmt er tekort aan melk, boter,
vet, kaas, room, gelijk dezelfde blokkade ons
de thee en rijst onthoudt, waarvan de eenS
grootte voorraden nu door de consumenten
zgn opgbruikt, mitsgaders het kippenvoer,
dat ons het bejhoud van het traditioneele eitje
zou hebben verzekerd. Geen wonder dus, dat
de voedselvoorziening; voor den komenden
winter zorg baart, al moet men het pessimis-
me te dien aanzien ook weer niet te ver
drijven.
Uit hetgeen wij boven mededeelden, eal de
lezer reeds begrepen hebben, dat eenige ver-
dere vertnindering van het boterrantsoen
geenszins uitgesloten is.
Reeds eerder, vermoedelijk al de volgende
week, zal het broodrantsoen eenige vermin-
dering ondergaan. Natuurlijk doet ook hier
het uitblijven van den invoer van granen zijn
invloed gevoelen, maar bovendien is de graan-
oogst hier te lande niet al te best geweest.
Hierbij bedenke men, dat Nederland op edn
na het dichtstbevolkte land van Europa is,
als men de (hectare cultuurgrond als criterium
beschouwt. Na Belgie (4,6) volgen wjj dan
aanstonds (3,7) volgens de cijfers van 1938.
Tot dusver konden velen zich wel met hun
broodrantsoen redden en besteedden zij zelfs
nog een deel daarvan voor aankoopen bij
banketbakkers enz. In dit opzicht zullen zij
voortaan zichzelf wellicht een rem moeten
aanleggen. Spijtig voor henzelf en nog meer
voor de direct belanghebbenden, maar mis-
schien is met eenig overleg hier toch nog
wel een uitweg te vinden. De ervaring leert
trouwens, dat het eene gezin ten opzichte
van het broodvraagstuk in veel grooter moei
lijkheden verkeert dan het andere.
Intusschen zal het voor hen, die reeds
thans moeite hebben om rond te komen, een
pleister op de wond zijn, dat het aardappel-
rantsoen izal worden ver'hoogd. Over het
geheel is de aardappeloogst als normaal te
beschouwen; die van veenaardappelen is
echter meer dan normaal. Daar is een maxi-
male opbrengst. Weliswaar zijn deze ,,zwar-
te" (veelal te zeer gekleineerde en keer wel
eetbare) aardappelen niet bij uitstek popu-
lair bij den Nederlandschen consu*rent, maar
straks zal deze weer op andere aardappel-
soorten kunnen rekenen en de kwantiteit zal
althaus allicht goedmaken, wat deze en gene
op de kwaliteit mocht hebben aan te merken.
Gelukkig behoeven wij voorshands althans
voor aantasting van ons vleeschrantsoen nog
niet bevreesd te zijn, zoodat het feitelijk voor-'
loopig hierop neerkomt, dat van de rantsoe
nen der noodzakelijke levensmiddelen tWee
eenigermate verlaagd worden en daarentegen
een derde wordt verhoogd.
VERPLICHTE IN LEVERING VAN RIJST.
De Staatscourant van Woensdag bevat een
besluit van den secretaris-generaal van het
departehient van landbouw en visscherjj,
waarbij wordt bepaald, dat hij, die rijst voor-
handen of in voorraad heeft, is verplicht deze
bij de stichting Nederlandsche Meelcentrale
te 's-Gravenhage, in te leveren, tot een hoe
veelheid, op het trjdstip en op de wijze, als
de directeur van voornoemde stichting zal
bepalen.
Voor de rijst wordt een vergoeding toege-
kend, Welke zal worden vascgesteld door den
directeur van voornoemde stichting in overleg
met den directeur-generaal van de voedsel-
voorziening.
DATA VOOR- EN NAJAARSBEURS 1942
VASTGESTELD.
In de onder voorzitterschap van Dr. F. H.
Fentener van Vlissingen gehouden ledenver-
gadering van de vereeniging tot het houdem
van jaarbeurzen in Nederland werden het
jaarverslag en de jaarstukken goedgekeurd.
Als datum der Voorjaarsbeurs 1942 werd
vastgesteld 10 tot en met 19 Maart en als
datum der Najaarsbeurs, waaraan wederom
een agrarische afdeeling verbonden zal wor
den, 8 tot en met 17 September.
SUIKER VOOR HE BIJEN.
In verband met het slechte honinggewin
heeft de regeering de voorwaarde ingetrok-
ken, dat de imkers voor de verkrijging van
suiker voor hun bijen honing moeten inleve-
ren. Zij kunnen nu voor iedere korf of kast
met bijen, welke zij in den komenden winter
in stand willen houden, een bepaalde hoeveel
heid gedenatureerde suiker krijgen.
AANTAL FAILLISSEMENTEN DAALT.
Evenals in Duitschland zijn ook hier te
lande de insolventielijsten geleidelijk kortei
geworden.
Wanneer men zich afvraagt wat de oorzaak
precies als u, en daarom begrijp ik zoo goed,
wat er in u omgaat."
Marlene voelde zich door deze hartelijke
geste onmiddellijk tot de vreemde vrouw aan-
getrokken en nieuwe hoop welde in haar
hart.
,,Wij moeten langzamerhand eens aan huis
gaan denken", maande Lorenz en riep de
kinderen.
„Ja!" viel mevrouw Gerold hem by. ,,Ik heb
nog een heelen stapel correspondentie af te
doen. V66r alles moet ik mijn man eens uit-
voerig over uw circus schrijven."
De trein stond op het punt te vertrekken.
Mevrouw Gerold drukte nog eens voor het
laatst de handen van alle leden der Burmester
familie. ,,Dat is dus afgesproken! Over vier
weken zien we elkaar in Berlijn. Ik kom mor-
genavond in Frankfort aan, waar ik mijn man
zal ontmoeten. Den volgenden Woensdag
wordt het medisch congres daar gesloten. Wij
maken dan nog een klein tochtje langs den
Rijn en gaan dan rechtstreeks naar huis. Er
•-biijft ons dus tijd genoeg over om alles voor
uw glorieuze entree in orde te brengen."
Dr. Burmester was te bewogen om een ant
woord te kunnen geven. Maar zijn warme
handdruk vertolkte zijn gevoelens beter dan
woorden dat hadden vermogen te doen.
,.En u biijft bij uw weigering inzake een
salarisvoorschot Misschien denkt u, er nog
eens over! Die verre reis dat kost toch
heel wat! Waarom zoudt u het u toch on-
noodig moeilijk maken?"
,,Nee, nee, laten wij daar niet meer over
praten! Ik wil dat nu eenmaal niet! Het
zou me wat moois zijn direct met schulden en
voorschotten te beginnen."
..U bent werkelijk al te bescheiden. dokter!
Ik had verstandiger gedaan een en ander met
uw vrouw in orde te brengen. U had er dan
niets van behoeven te weten."
van de groote daling der faillissementen is,
dan komt men al spoedig tot de ontdekking,
dat toenemende welvaart in de tegenwoor-
dige trjdsomstandigheden bezwaarlijk als zoo-
danig kan worden genoemd. Natuurlijk zijn
er bedrijven aan te wijzen, die de conjunctuur
mode hebben, maar afgezien van deze spe
ciale gevallen, valt er in het algemeen een
achteruitgang in de bed'rijvigheid te consta-
teeren. De feiten zijn overbekend- uitver-
koop van voorraden, uitstel van vernieuwin-
gen en aanschaffingen, beperkirig van om-
zetten en, als gevolg van een en ander toe-
neming van besdhikbare gelden. Deze wijzi-
ging van de financieele structuur der onder-
nemdngen draagt er toe bij, dat het haar ge-
makkelijk valt aan geldeiijke verplichtingen
te voldoen.
Daarnaast zijn de gevallen met zeldzaam,
dat ,,oude stroppen" in winstposten zijn ver-
keerd. Onverkoopbare voorraden, die v66r
den ooi^og verliesposten Deteekenden, bleken
nog goed te kunnen worden verkocht tegen
joonende prijzen. In de tabaks- en textiel-
industrie kan men hiervan sterke voorbeel-
den aantreffen,. Verder zijn dikwijis debi-
teuren van twjjfelachtige betaalkracht door
dezelfde oorzaken weder vlottend geraakt,
zoodat in den balanspost ,,dubieuzen" mee-
vallers voorkwamen. Wanneer bij deze fac-
toren nog melding wordt gemaakt van de vrij
algemeene opvatting, dat men elkander in
deze moeilijke tijden behoort te helpen in-
plaats van economisch te gronde ,te richten
en dat ook de redhter niet te gauw een fail-
lissement zal uitspreken, dan wordt het dui-
delijk, dat de vermindering der insolventies
een teeken des tijds is.
Tevens echter dient dit verschijnsel als een
waarschuwing te worden opgevat. AJs straks
betere tijden terugkeeren, zal het voor het
bedrijfsleven zaak zijn, nauwlettend op de
debiteuren toe te zien. Er zal zich dan een
drang openbaren de geslonken goederenvoor-
raden weder aan te vullen en het gevaar is
geenszins denkbeeldig, dat de koopbeweging
tot de groote engagesmenten leidt. De jaren
om 1920 kunnen te dien aanzien tot leering
strekken, aldus ,,Het Vaderland".
Een van de eerste vetvoerssectoren, die
volledig onder controle kwamen, was de wilde
binnenvaart. Hier had men ook de meeste
aanknoopingsipunten aangezien door de ver
schillende tariefsverhoogingen sedert Novem
ber 1939 toegestaan op grond van de wet op
de evenredige vraehtverdeeling, de prijzen
over het algemeen reeds een behoorlijk niveau
hadden bereikt.
DadeUjk daarop volgend mag men de ta-
riefsverhooging van de Ned. Spoorwegen
noemen, terwijl als derde belangrijk onderdeel
van het binnenlandsch vervoer de instelling
van den auto-bevrachtingsdienst de mogelijk-
heid schiep, een zeer groot terrein te bestrij-
ken. Op 15 Juli j.l. is het officieele tarief
van den A. B. D. uitgekomen
De tarieven zijn absoluut bindend.
Een bedrijstak. die sterk van den bestaan-
den toestand profiteerde, is de sleepvaart.
Een sleepvaartregeling werd in het leven ge
roepen, waarbij evenals bij den A. B. D.,
gewerkt wordt met talrijke bijkantoren. Deze
zoeken de sleepen bij elkaar. Zoowel de sleep-
bootkapiteins als de schippers, die gesleept
willen worden, zijn verplicht, zich bij den
dddhtstbijzijnden sleepvaart commissaris of
agent te melden, zoodat deze een overzicht
van vraag en aanbod in zijn rayon heeft.
Tevens is een bindend tarief voor de binnen-
landsche sleepvaart vastgesteld, dat sedert
Juli j.l. in werking is.
Van het vervoer te water biijft dan nog de
beurtvaart over. Hieromtrent kan gezegd
worden, dat een ontwerp-taaximumtarief zijn
eindstadium heeft bereikt, zoodat publicatiC
spoedig verwacht mag worden.
De taxi's vormen een afzonderlijk probleem.
Het heeft lang geduurd alvorens er eenige
onde werd geschapen in den bestaanden chaos
van tarieven. En toen eindelijk de tariefbe-
schikking huurauto's per 29 Juni j.l. het licht
zag, was er practisch geen benzinetaxi meer
op straat.
Het is duidelijk, dat de huurauto's die thans
nog in omloop zijn en worden voortgedreven
door persgas, methaangas, electrioiteit en
wat er al op dit gebied wordt uitgedacht, niet
gebonden kunnen blijven aan tarieven, die
op den benzineprijs en de daaraan verboiiden
exploitatiokosten zijn gebaseerd.
De verschillende particuliere autobusonder-
nemingen, die in de provinbie vaak onont-
I beerlijke lijndiensten onderhouden, zijn even-
eens gebonden aan de bepaling, dat voor elke
tariefsverhooging toestemming moet worden
aangevraagd. Van een drastische verhooging
over de geheele linie, zooais een tijdlang werd
gevreesd, zal in elk geval geen sprake zijn.
Toegegeven. dat het verbouwen van de wa-
gens voor generatortractie den ondememers
hocge kosten heeft opgelegd, daartegenover
staat, dat de bezetting bevredigender is dan
ooit te voren.
Als tijdelijke aanvulling op al deze maat
regelen zal men ten slotte de voorschriften
voor het vervoer per „aapje", carrier, paartd-
en-wagen enz. mogen zien, welke ongetwijfeld
niet lang op zich zullen laten wachten.
,,Samenzweringen zal ik nooit kunnen toe-
staan. Hoor je, Marlene of heb je je soms
al laten bepraten?'
Marlene schudde lachend het hoofd. ,,Wat
denk je wel van me? Hallo, Gretel, Lore
blijf toch eindelijk eens even hier! Is het dan
zoo moeilijk een oogenblikje stil te staan?"
Dan gaf de chef het sein tot vertrek, puf-
fend en hijgend zette het locaaltreintje zich
in beweging. Een laatste groet, een algemeen
gewuif en de Burmesters waren alleen. Zij
stonden nog een tijd besluitelooo op het kleine
perron, staarden den langzaam uit het ge-
zicht verdwijnenden trein na en begaven zich
daarna traag naar huis.
Onderweg liepen zij Volkmann tegen het
lijf, die uit een woning komend, juist in zijn
wagen wilde stappen. ,,He, Burmester, kerel,
hoe gaat 't? Wat een gelukkig toeval! Wil
je mjj eens aan je vrouw voorstellen?"
„Dit is Erwin Volkmann, Marlene! Je weet
wel met wien ik samen op school ben ge
weest."
,,Het is mij een genoegen kennis met u, te
maken, dokter. Mijn man heeft mij wel eens
van u verteld."
,,Zoo heeft ie dat, die sehavuit?" Volk
mann lachte luid. Niemand wist waarom.
,,Hoe staat het er nu mee, Lorenz? Gaat het
wat beter met de praktijk Ik heb er al
eens over gedacht om een goed woordje voor
je te doen bij professor Wbrten van het zie-
kenhuis in Waldkirchen. Misschien zou die
wel wat voor ie weten..."
,,Dat is niet meer noodig, Erwin! Ik... ben
in Berlijn benoemd, aan een kinderkliniek!"
Volkmann's oogen werden rond, van ver-
bazing. ,,Maak geen gekheid! In Berlijn?
Je wilt zeker een loopje met fne nemen,
niet?"
,,Nee, nee, 't is een feit! Over een paar
weken breken we op. Je kunt je voorstellen,
hoe het me te moede is!"
(Wordt vervolgd.)
