ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLADVOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 10.252
MAANDAG 11 AUGUSTUS 1941
81® Jaargang
VICTORIE DUITSCHLAND WINT
W VOOREUROPAOPALLEFRONTEN
Buitenland
STEEDS DREIGENDER TOESTAND IN
HET VERRE OOSTEN.
NEUZENSCHE COURAN
ABONNEMENTSPRIJ-SBinnen Temeuzen 1,42 per 3 maanden Buiten Temeuzen
fr. per post 1,73 per 3 maanden Bjj vooruitbetaling £r. per post f 6,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika /2,20, overige landen 2,65 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: N.V. Finna P. J. VAN DE SANDE
Directeur: I. van de Sande.
GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
tot 4 regels f 0,88 Voor elken regel meer 0,22.
per 5 regels 52 cent bij vooruitbetaling.
ADVERTENTIEN: Van 1
KLEIN E ADVERTENTIfiN:
Grootere letters en clicbd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Hoofdredacteur: N. J. Harte, Temeuzen.
GROOTE DUITSCHE OVERWINNING
IN DE OERRAINE.
Het opperbevel van de Duitsche weer
macht maakt bekend:
In vervolge op de nieuwe operaties,
welke in de laatste extra berichten zijn
aangekondigd, is in de Oekraine reeds
het eerste groote succes behaald. Het 6e
en 12-e Sovjet-leger, benevens deelen van
bet 18e Sovjet-leger, in totaal omstreeks
25 divisies infanterie, berg- en pantser-
troepen, zijn, naar zoo juist door de
legergroep van generaal veldmaarschalk
von Runids-tedt wordt gemeld, vemietigd
in samenwerking met de luchtvloot van
General-Oberst Lohr, 103.000 gevange-
nen, onlder wie de opperbevelbebber van
het 6e en die van het 12e leger, zijn ons
in handen gevallen. 317 gepantserde
vedbtauto's, 858 stukken geschut en een
onafzdenbare hoeveelheid oorlogstuig van
anderen aard, waaronder meer dan 2500
vrachtauto's, benevens voile spoortrei-
nen, zijn buitgemaakt. De tegenstander
heeft zeer zware, bloedige verliezen ge-
leden, waarvan de omvang tot dusver
kon worden bepaald op meer dan 200.000
man.
WEDEROM SOI*JETFORMATIES
VERNIETIGD.
Het D.NjB. meldde Zaterdag uit bet
'Hoofdkwartier van den Fiihrer: Het op
perbevel van de weermacht maakt be
kend:
De volgens bet weermachtbericht van
5 Augustus op 100 km ten Zuidoosten
van Smolensk ingesloten nieuwe Sovjet-
formaties zijn vernietigd. Ruim 38.000
gevangenen werden binnengebracht, 250
gepantserde gevechtswagens, 359 stuk
ken geschut en dnder oorlogsmateriaal
werden buitgemaakt.
DOODSTRAF VOOR HULP AAN
DEN VIJAND.
HemieuWde waarschuwlng van den
bevelhebber der weermacht in Neder-
land.
De bevelhebber van de weermacht in Ne-
derland, generaal der vliegers Fr. Christian
sen, maakt bekend:
Gebeurtenissen van den laatsten tijd geven J
mij aanleiding, nadrukkelijk te wijzen op mijn
reeds op 17 Augustus 1940 door de pers aan
de Nederlandsche bevolking gegeven waar-
schuwingen. Volgens bet oorlogsrecht wordt
met dep dood bestraft, wie in bet bezette ge-
bied op eenigerlei wijze den vijand begunstigt,
in het bijzonder ook aan v-rjandelijke vlieg-
tuigbemanningen of in opdracbt van den vij
and handelenden personen eenigerlei soort
hulp verleetld. hen verborgen houdt of bij de
vlucht bebulpzaam is, evenals dengene, die
deelneemt aan de veindeling van vliegtuigen
of vliegtuigenonderdeelen of aan het weg-
nemen van vijandelijk legergoed.
Reeds in samenschobngen bij een neerge-
stort vliegtuig is een geval van begunstiging
aanwezdg. Een ieder, die deelneemt aan een
dergelijke samienscboling, zal door de veldge-
rechten van de Duitsche weermacht ter ver-
antwoording worden geroepen. De Duitsche
weermacht en politie hebben bevel, dergelijke
samensdholingen met geweld van wapens
uiteen te drijven.
DE HA VDELSOORLOG EN DE
NEUTRALEN.
V56r den wereldoorlog kon men, schrijft
de N. R. Crt., bij Engelsche, zoowel als bij
Duitsche volkenrechtsgeleerden lezen, dat
oorlogvoerenden den plicht hadden het vcr-
keer en wel met name den handel van neu-
tralen met den vijand ongemoeid te iaten en
dat omgekeerd neutralen het recht hadden er
bij de oorlogvoerenden op te staan, dat hun
verkeer en met name hun handel met den
vrjand met rust gelaten werd. Het is nu een-
maal zoo, dat onder de kapitalistische wereld-
orde, waaronder elke gedachte aan zelfvoor-
ziening, autarkic, uit den booze was, de han
del de levensader was, waardoor de volkeren
werden gevoed en waarbij dus ook hun eer-
ste belang waren gemoeid.
Reeds toen echter moest een Duitsch
schrijver opmerken, dat terwrjl in den oorlog
te land de vrijheid van handel der neutralen
in het volkenrecht erkend was, het de erva-
ring van eeuwen was, dat ,,de weermacht der
groote zeemogendheden de andere staten
genoodzaakt heeft, rechtsstellingen te erken-
nen, volgens welke een oorlogspartij gerech-
tigd is, onder bijzondere voorwaarden neu
trale koopvaardrjschepen in voile zee aan te
houden, deze en hun lading in beslag te
nemen en zich als goeden prijs toe te eige-
nen. De zeemogendheden, eerst Spanj-e en
Portugal, dan Nederland en Frankrrjk, voor
alles echter ook Engeland, sedert het de heer-
schappij ter zee verworven had, zochten
daardoor den neutralen zeehandel in oorlogs-
trjden volledig te onderdrukken en hem daar
door duurzaam te benadeelen".
De laatste zinsnede wijst erop, dat een der-
gelijk optreden onderdehand ook vaak een
oorlog tegen de neutralen beteekende. Ook
dit reeds getuigt van een element van wille-
keur in de oorlogvoering ter zee, dat men
met zeerechtsverklaringen van 1856 en 1909
tevergeefs heeft trachten te beteugelen. Een
ieder moet prof. Frangois toegeven, dat bij
de eerste de beste gelegenheid, in den wereld
oorlog, te dezer zake reeds weer ,,zwaar ge-
zondigd" is. „Allerlei middelen zijn door de
geallieerden toegepast, niet alleen am elken
toevoer over zee aan de onzijdigen van goe-
deren of grondstoffen, die hetzij in denzelfden
vorm, hetzij na verwerking, den tegenstander
ten goede zouden komen, en elken uitvoer
door onzijdigen van goederen van vijandelij-
ken oorsprong, te beletten, maar ook om te
voorkomen, dat de onzijdigen producten van
hun eigen grond of industrie, waaraan de
tegenstander behoefte had, aan dezen laat
sten zouden toevoeren". In den huidigen
oorlog is dat nog een haartje erger zoo.
Tegenover de inbreuken op hun rechten
van neutralen hebben deze het niet gemak-
kelijker gekregen om hun plichten als zoo-
danig na te komen. In de verklaring omtrent
de eerbiediging van onze neutraliteit, welke
de Duitsche regeering in de eerste dagen van
den oorlog heeft afgelegd, wees zij met name
op de verplichting, dat Nederland inbreuken,
die derden op zijn neutraliteit zouden maken,
niet zou dulden, doch zich met alle beschik-
bare middelen daartegen zou verzetten.
In den tijd, dat de uitdrukking ,,d'user les
moyens dont elle dispose" in de onzijdigheids-
verdragen kwam, dacht men eigenlijk alleen
aan gewapende neutraliteitsschendingen. De
historische interpretatie leert daarbij, dat zij
gekozen zijn, omdat ,,men een formule heeft
gezocht, welke den neutralen niet een te
zware verantwoordelijkheid oplegde, in wan-
verhouding met de middelen, waarover zij
kunnen beschikken"'.
Zoo vindt men ook in het stuk, waarin
onze regeering op 3 September 1939 de
neutraliteit van ons land geproclameerd
heeft, slechts bepalingen met betrekking tot
schending van ons rechtsgebied door de ge
wapende macht der oorlogvoerenden. Des-
ondanks hebben, om nog eens met Frangois
te spreken, de neutraliteitsvormen van elke
wijziging in het oeconomisch aanzien der
wereld den invloed ondervonden. en ook de
toenemende interdependentie tusschen de
volken, de ontwikkeling van den internatio-
nalen handel, het internationaal verkeer, het
geld- en verzekeringswezen, laten die voor-
schriften 'niet onaangetast. Htoe nauwer de
belangen van neutralen en belligerenten wor
den samengeweven, hoe moeilijker het zal
worden tot een regeling te komen, die beiden
recht doet wedervaren".
Bij de beoordeeling daarvan kan niet uit
het oog verloren worden, waartoe de hand-
having van de neutraliteit strekt. Het zou
een naleve gedachte zijn te veronderstellen,
dat zij ergens ter wereld door eenigen staat
om zichzelfs wille zou worden behoed. In de
onzijdigheidsverklaring yaH een staat komt
tot uiting, dat hij temidden van een oorlog
Ozooveel mogelijk) in vrede wil blijven leven.
Prof. Frangois heeft zelfs uit het feit, dat
men in de beide onzijdigbeidsverdragen van
1907 de verplichting van de oorlogvoerenden,
de onzijdigheid te eerbiedigen, heeft voorop-
gesteld, willen afleiden, dat men daarmede
heeft willen onderstrepen, dat de vredestoe-
stand de normale toestand1 is en dat de on
zijdigen in de eerste plaats rechten hebben.
itndien toentertijd deze gedachte voorge-
zeten heeft, dan zijn er sindsdien denkwijzen
opgekomen, waarin de oorlog een veel te
wezenlijke factor is, om haar ook nu nog als
lalgemeen aanvaardbaar te mogen beschou-
wen. Maar het staat uit kracht van nood-
zaak vast, dat bij de handhaving van de neu
traliteit een belang gemoeid is, te weten dat
van voortzetting van den handel, en dat de
regels van het neutraliteitsrecht, zooals prof.
Frangois eens in een lezing heeft gezegd,
„niet anders zijn dan een compromis van met
elkander botsende belangen van oorlogvoe
renden en onzijdigen, het resultaat van een
tegenover elkander afwegen van drie catego-
rieen van belangen, het belang van den
©nzijdige, zijn handel voort te zetten. het be
lang van den belligerent, om eenerzijds den
handel naar zijn vijand zooveel mogelijk te
beletten, anderzijds zrjn eigen handel met
den onzijdige zooveel mogelijk in stand te
houden".
Een compromis. Sedert ..Kriegswirtschaft"
en ,,Volkswirtschaft" e6n geworden zijn, is
het met name voor den neutrale neteliger
opgave dan ooit, dit tot stand te brengen.
Wanneer men heden ten dage zou willen
vasthouden aan den eisch, dat de neutrale
niets doet of toelaat, waardoor de weermacht
van een belligerent wordt versterkt, dan zou
men alien handel, elk verkeer, alle relaties
met de oorlogvoerenden moeten verbieden.
Prof. Dr. Viktor Bruns, ook hier te lande
geen onbekende, ook al door de medewer-
king, welke hij aan het Permanente Hof van
Internationale Justitie heeft verleend, zegt
in zijn verhandeling Der britische Wirt-
schaftskring und des geltende Seekriegsrecht
welke aanleiding gaf tot deze beschouwing:
,,De neutrale staat is verplicht, iedere schen
ding van zijn neutraliteit door een oorlog-
voerende met alle hem ter beschikking staan-
de middelen af te wenden. Hij doet niet ge-
noeg voor zijn neutraliteitsverplichting, wan
neer hij zich met een protest of een voorbe-
houd van rechten vergenoegt. In dit geval
zou een afwending van de met de neutrali
teit strijdige eischen van Groot-Briltannie
door nie-militaire middelen zeer wel mogelijk
geweest zijn. De neutrale staten hadden bijv.
den uitvoer naar Groot-Brittannie zoo lang
kunnen verbieden, tot de Britsche regeering
van haar maatregelen, die zware krenk'ngen
van de souvereiniteit en neutraliteit van
deze staten beteekenen, afzag
Wij zullen (en kunnen) de vraag niet be-
antwoorden, of de neutralen en daaronder ook
Nederland, op deze wijze inderdaad met suc
ces tegen de ook hunnerzijds als neutraliteits
schendingen ervaren Britsche maatregelen
hadden kunnen optreden. lets anders is het,
of men, met Viktor Bruns, zoo vaak zij dit
niet gedaan hebben, mag besluiten, dat zij
daardoor zelf een rechtsschending begaan
hebben.
„De neutrale staten, aldus Bruns, hebben
zich in meerdere of mindere mate tot werk-
tuig van de Britsche oorlogvoering laten
maken, hetzij, dat zij aan de werkzaamheid
van de Britsche oorlogsorganisatie in hun
landen vrij spel laten, hetzij, dat zij hun eigen
autoriteiten tot dit doel beschikhaar stellen".
Men kan met een dergelijke beschrijving van
een feitelijken toestand desnoods vrede heb
ben. Maar moet men het daarom ook eens
zijn met de conclusie, dat „deelneming daar-
aan de neutralen tot meaeplichtigen aan
reehtsbreuk maakt"?
Wij gelooven, dat dit een stap te ver ge
daan is. De onmogelrjkheid om onder de
huidige vervlechting van militaire en oeco-
nomische krachten, de karakteristiek van de
neutraliteit van onthouding van steun door
de onzijdige regeering ten behoeve der krijgs-
operaties zuiver te houden, heeft tevens aan
den eisch van ..volstrekte: onpartijdigheid van
de onzijdige regeering ten aanzien der oor
logvoerenden" afbreuk gedaan. Prof. Bruns
merkt ergens op, dat de onpartijdigheid niet
zoover behoeft te gaan, dat tegenover den
uitvoer van een bepaalde hoeveelbeid bloem-
bollen naar den eenen oorlogvoerende de uit
voer van een gelijke hoeveelheid naar den
gnderen behoeft te staan.
Dat spreekt van zelf, over en weer. Maar
daarom hoeft, wat in gecompliceerder ge
vallen, voor den een van zelf spreekt, nog
niet tevens verbindend te zijn voor den
ander. De neutraliteit wordt niet om zich
zelfs wil gehandhaafd, zelden we reeds. Het
gaat om het behoud van den vrede en
daarblnnen om de voortzetting van den
handel. ,,'Er moet-gevaren". Daarom zeide
prof. Frangois in bovenbedoelde lezing:
,,krachtig verZet van de neutralen zou hen
.dikwijls in den oorlog piedesleepen en men
wil dezen prijs voor de ongestoorde voort
zetting van den rechmatgien handel niet
betalen".
Wel erkende hij, dat somtijds ook sym-
pathie of antipathie ten aanzien van een der
oorlogvoerende partijen een rol speelt, Hoe
Zou men zulks kunnen loochenen. Maar hij
de vrees om in ,,de kreits der scherpe zwaar-
den" te geraken, zal sympathie of antipathie
Zich niet licht naar een of anderen kant
hebben kunnen uitleven. Machtiger was de
dwang, waarvan men van machtige zijden
blootstond. In wezen was het dezelfde dwang
Jvaaraan men in den wereldoorlog had
moeten toegeven: ,,een hoogst willekeurige
belemmering van alien handel der onzijdigen
op den vijand, tot een volledige cont.role op
den in- en uitvoer, als waaraan de zwakke
onzijdigen in den wereldoorlog wel verplicht
zijn geweest zich te onderwerpen, maar die
geen enkele machtige mogendheid zou
dulden" (Frangois).
Op doorwrochte wijze betoogt prof. Bruns
jn zijn verhandeling, waarvan het belang
met deze opmerkingen geenszins is uitgeput,
hoezeer de Britsche oeconomische oorlogvoe
ring van het geldende zee-oorlogsrecht is
ontaard. Zochten de neutralen nochtans het
compromis, dat elke onzijdigheidsregime is,
dan was dat in het bewustzijn van het risico
waaraan zij zich naar de zijde van den ande
ren oorlogvoerende blootstelden. Wellicht
hadden zij eerder en meer inzicht in diens
kracht moeten toonen, in de keulze van mid
delen, waarmede zij zich tegen de Britsche
maatregelen verweerden. Voor Duitschland
£s het er in elk geval op neer gekomen, dat
de Britsche oorlogvoering naar haar geheele
wezen aanlegt op de uitbreiding van den oor
log tot neutrale staten". Daaraan heeft
Duitschland het recht ontleend, tot tegen-
maaregelen, die hun uitwerking ook op de
neutralen laten gelden. Ook dat is een feite-
lijkheid, welke de neutralen hebben ta aan-
vaarden als uitkomst van een spel van onder-
linge machtsverhoudmgen en geografische
Jactoren, da± -hun neistraiiteit.ad absurdum
vojet. Ontworsteld aan de- dubbele karakte
ristiek der neutraliteit:- onthoudi'ng van
Steun en volstrekte onpartijdigheid, zonder
dat zij daarom ook maar in hun binnenste
zouden hebben ingewilligd ..medeplichtig"
,te zijn.
DE FIHRER ONTMOETTE A NT ON ESC U.
Naar de pers volgens D.N.B. meldt, heeft
aan het Zuidelijke front een ontmoeting tus
schen den Fiihrer en generaal Antonescu,
plaats gevonden.
De bladen schrijven, dat de verleening van
het rididerkruis een persoonlijk eerbewijs voor
Antonescu is en dat -daarmede geheel Roeme-
nie geeerd wordt. De pers meldt voorts, dat
Hitler Antonescu dank zegde voor de voor-
treffelrjke houding van de Roemeensche
weermacht en uiting gaf aan zijn vreugde
over het feit, dat (Bessarabie en de Boekowina
heroverd zijn door den heldenmoed van Roe
meensche en Duitsche soldaten.
Antonescu dankte den Fiihrer en gaf hem
de verzekering van het vertrouwen en de
toewijding van Roe-menie en zijn leiders.
SOVJET-WREEDHEDEN.
Naar het D.N.B. in een speciaal hericht
vemeemt, zijn te Dorpat, een dag voor het
vertrek der Sovjettroepen, ongeveer 300 man-
nelijke en vrouiwelijke Estlandsche intellec-
tueelen op de binneniplaats der gevangenis
vermoord. De Estlanders vertelden, hoe deze
menschen met kolfslagen naar de binnen-
plaats werden gedreven, waar zij werden neer-
geschoten.
De eerste 50 tot 60 lijken werden in een
put geworpen. Daarna moesten de overleven-
den twee kuilen graven, die him eigen graf
v/erden. Been student, die tot de gevangenen
behoorde en op het laatste oogenblik gered
werd doordat de bolsjewisten in allerijl op de
vlucht sloegen, toen de bruggen werden op-
geblalzen, vertelde, dat hij gedurende den
vreeselijken tijd, dat hij- moest wac-hten meer
dan 300 pistoolsohoten hoorde. Op de binnen-
plaats hing een afschuwelijke lucht van in
ontbinding verkeerende lijken. Bij de opening
der twee massagraven vertoonde zich een
vreeselijk beeld. Zeventig tot tachtig lijken
van mannen en vrouwen werden ter identifi-
ceering opgegraven. Het bleek, dat vele
slachtoffers nog levend in het graf waren ge
worpen. Bijna alien hadden een wond in den
nek, bovendien was van vele de schedel inge-
slagen.
De verwanten der slachtoffers gingen langs
de rijen en traohtten onder de verschrikkelijk
verminkte lijken hun broeders, zusters, man
nen en vrienden te vinden.
Naar Reuter meldt, heeft het Australische
ministerie van voorlichting officieel medege-
deeld, dat Amerikaansche jachteskaders op
luchtbases in Birma klaar staan om alle
luchtaanvallen te verijdelen, welke Japan
van zijn nieuwe steunpunten in Indo-China
uit op den weg door Birma zou willen onder-
nemen en welke den geregeldenaanvoer van
Amerikaansch oorlogsmaterieel volkomen
zouden kunnen afsnijden.
„De Engelsche militaire voorbereidingen in
het gebied van Malakka spreken voor zich-
zelf" aldus de woordvoerder der Japansche
regeering in de persconferentie voor de bui-
tenlandsche correspondenten in verband met
de recente uitlatingen van Eden, die hierop
neerkwamen, dat Engeland geen aanvals-
voomemens had jegens Thailand.
Eden, aldus de spreker, heeft echter ook
legelijkertijd verklaard, dat de meest ver-
schillende militaire voorbereidingen in het
gebied van Malakka voltooid zijn. Men moet
zich aldus afvragen, waarom Engeland Zoo
sterke militaire voorbereidingen treft in dit
gebied. Bovendien zijn berichten ontvangen
omtrent omvangrijke concentraties Engel
sche strijdkrachten langs de grens tegenover
Thailand.
In verband met het bezoek van den Brit-
schen ambassadeur aan het Japansche mi
nisterie van buitenlandsche zaken, zeide de
woordvoerder verder, dat ook wanneer door
Eden, resp. van -Engelsche zijde, de omsinge-
lingsvoomemens jegens Japan worden gede-
menteerd, toch in ieder geval de militaire
voorbereidingen van Engeland op zichzelf
genoeg zeggen. Van Japansche zijde moeten
derhalve zulke Engelsche verklaringen als
twijfelachtig beschouwd worden.
Op de vraag of ook volgens de officieele
Japansche opvatting een omsingeling van
Japan aan den gang is, verklaarde de woord
voerder: ,,,w-ij zijn gedwongen dit vast te stel
len". -Het gaat hierbij, zoo verklaarde hij
verder, om het tegen Japan gerichte front
der A.BjC.D.-staten.
Men moet, zoo zeide de woordvoerder,
blijven afwachten of ook de Sovjetunie aan
deze insluiting zal deelnemen. Ishii zeide nog,
volgens het United Pressbericht, dat de Ver-
eenigde Staten de blokkeeringsmaatregelen
strenger toepassen dan Engeland.
Volgens Japansche berichten heeft de
regeering van Tsjoengking besloten 15.000
man Chineesche soldaten naar Birma te stu-
ren om den Birma'-weg te beschermen, in-
dien dit van Britsche zijde wordt geoedge-
keurd. Dit besluit zou genomen zijn op de
1 Augustus in Kweiyang gehouden confe
rence waaraan ook de minister van oorlog,
Ho Jing tsjin, heeft deelgenomen.
Op de vraag van persvertegenwoordigers
te Tokio of het pact tusschen Engeland en
de Sovjetunie in strijd is met dien geest van
het neutraliteitsverdrag .tusschen Japan en
de Spvjetunie,heeft de-minister van buiten
landsche zaken, Tojoda, geantwoord: ,,Welk
een verdrag Engeland of de Vereenigde Sta
ten ook met de Sovjetunie mogen sluiten, het
zal de houding van de Sovjetunie zijn, die
Japan als onderteekenaar van het neutrali
teitsverdrag belang inboezemt. Japan kan
natuurlijk niet onverschillig zijn voor de
politieke en militaire ontwikkeling in zijn
tiabij-heid. Het staat de ontwikkeling dan ook
met de grootste belangstelling gade".
In een persgesprek van een D.N.B.-corres-
pondent met den Japanschen minister van
buitenlandsche zaken, Tojoda, heeft deze
uiting gegeven aan zijn stellige overtuiging,
dat Duitschland, Italie en Japan door een
officieel verdrag vereenigd, nauw zouden
blijven samenwerken om de moeilijkheden te
boven te komen, die op hun gemeenschappe-
lijken weg liggen. Op deze wijze zouden zij
hun uiteindelijk doel -bereiken. Wat Japan
betreft, zoo kan geen omsingeling van welken
aard ook, het er van afbrengen, zijn vasten
koers recht door aee voort te zetten. In geen
geval kan Japan onverschillig blijven voor
de ontwikkeling van een omsingelin-gsfront
dat de veiligheid van het Japansche rrjk en
Oost-Azie bedreigt.
De steunverleening aan Tsjiang Kai Sjek
door bepaalde mogendheden verandert ook
niets aan de vastberadenheid van Japan om
het bewind van Tsjoengking jp de knieen te
dwingen.
DE DIPLO OVER DE VERKLARINGEN
VAN EDEN.
De eigen machtswellust door altruistische
redeneeringen te verdoezelen en zich door
het belasteren van derden een vrijheid van
handelen en de aanspraak op medewerking
van alle ,,goedgezinden" te verschaffen, be-
hoort tot het gereedschap van de Britsche
politiek, zoo constateert de Deutsche dipo-
matisch-politische korrespondenz met be
trekking tot de jongste redevoering van Eden
die bepaald als een voorbeeld voor dit plan
gekenmerkt wordt.
Deze redevoering, zoo schrijft de Korres
pondenz, herinnert haarfijn aan die woorden
van Churchill, waarmede deze in het verleden
de Europeesche statenwereld wilde laten
weten, dat Engeland alleen voor haar be
langen vechten er er daarom recht op heeft,
dat die staten zich ter beschikking van het
Britsche optreden zullen stellen. Op dezelfde
wijze richt Eden zich thans tot de larden
van het Naburige Oosten. De Engelsche t.roe-
pen, zoo zegt Eden letterlijk, die daar voor
den aanval oprekken, strijden voor de „onaf-
hankelijkheid der volkeren. Dienovereenkom-
stig dienen die landen met Engeland samen
te werken".
Dat Eden in dit verband op de beweerde
„verdachte" aanwezigheid van talrijke Duit-
schers in Iran wijst, hoewel van den kant
van de regeering van Iran met alle duide-
lijkheid volledige opheldermg hierover ge
geven is, is volgens dezelfde veronderstelling
van de Britsche propaganda, zoo verklaart de
Korrespondenz, een teeken voor het feit dat
Engeland thans reeds naar voorv/endsels
zoekt. Met het oog op de aanspraak. welke
Eden heel openlijk op de controle der landen
tusschen Suez en -Britsch-Indie maakt, zijn
ook deze Britsche manoeuvres tegenover een
staat, welks neutraliteit steeds onkreukbaar
geweest is, maar al te doorzichtig. De on-
rust, welke om die reden, te meer na de er-
varing in Syrie, ook in Turkije meer en meer
aan den dag treedt, noemt de Korrespondenz
des te begrijpelijker, daar niet alleen het pact
van Saadabad nauwe betrekkingen tusschen
Turkije en Iran geschapen heeft, doch in het
algemeen de gerechtvaardigde verdenking
bestaat, dat ook het eigen gebied althans
vitale belangen tot voorwerp van onzui-
vere machinaties met derden gemaakt is.
De -Korrespondenz vervolgt dan: Ook in
het Verre Oosten. schijnt Eden zich op de
een of andere wijze vrijheid. van handelen te
willen verzekeren. Wijselijk zonder den Brit-
scnen overval op Syrie ook maar met een
woord te vermelden, verwtft juist de Britsche
minister van buitenlandsche zaken Japan, ten
opzichte van Thailand een zelfde taal te spre
ken als voor de bezetting van Indo-China.
Engeland heeft immers, zooals bekend, nooit
aanval.splannen". Wanneer het aanvalt,
dbet het dit slechts om bedreigde onafhanke-
lijkheden te beschermen. Ook -Syrie wilde
men immers slechts de ware vrijheid bezor-
gen, toen men daar binnenviel. Engeland en
ook Amerika voeren heden hun politiek van
wereldoverheersching met de hulp van een
volledigen ommekeer der moreele begrippen.
Hun z.g. program der verdediging uit zich
in brutale daden van aggressie. ,,De strijd
voor de vrijheid, onafhankelijkheid en veilig
heid" der kleine landen wordt in werkelijk-
heid zoo gevoerd, dat men hen zelf bedreigt,
overweldigt, compromitteert, dan wel ten
slotte aan de bolsjewisten verraadt.
Het klinkt als een jammerlijke uitvlucbt,
wanneer Eden, zooals overigens ook Sumner
Welles, hun bereidwilligheid tot sympathie
en steun aan Moskou motiveeren met een
Duitsche aggressie" op zooals zij den
laatsten trjd zeggen Rusland. Al lang
zijn den kabinetten in Londen en Washing
ton de bewijsstukken bekend, waaruit ondub-
belzinnig blijkt, dat het bolsjewisme met zijn
DE NEDERLANDSCHE
VOLKSDIENST.
De Nederlandsche Volksdienst heeft
zich tot taak gesteld het Nederlandsche
volk op sociaal gebied op grootsche wijze
te verzorgen. Hierbij zal niet de druk
worden gelegd op de materieele verzor-
ging, doch meer op de onderlinge hulp
en steun, die onze landgenooten elkaar
willen verleenen.
De N.V.D. hoopt door een groot aan-
tal medeweirkers, -die alom in den lande,
in Iedere stadswijk, in elk h-uizenblok,
in ieder dorp en gehucht werkzaam zul
len zijn, dit breede bemiddelende con
tact tusschen alle Nederlanders te kun
nen leggen.
Tienduizenden kunnen hierbij worden
ingeschakeld. Iedere man en vrouw, die
in een sociale taak, groot of klein, een
opgave ziet, melde zich als vrrjwilliger
(ster) aan bij het (de) cn-dersitaande
adres-(sen). waar alle inlichtingen zullen
zijn te verkrijgen.
-De uitvoering van het sociale werk
van den N.V.D. brengt natu-urlijk kos-ten
met zich me)de. Daar de brjstand zal
bestaan uit een directe, verantwoorde-
lijke hulp van een medelandgenoot en
niet van een ambtelijk bureau, dienen
de uitgaven bes-tre-den te worden uit
volbewuste offers van hen, wien het lot
van ons volk ter harte gaat. Daartoe
is door den N.VJD. een lidmaatschap in-
gesteld, waaraan een vaste maandelijk-
sche bijdrage is verbonden.
Meld u aan als lid van den N.V.D. en
helpt mede het welzrjn van ons volk te
verzorgen. Inlichtingen en aanmelding
bij het bureau van den N.V.D. in uw
stajd of provincie.
Provinciaal-directeur van den Neder-
landschen Volksdienst voor Zeeland is
Mr. W. K. H. Dieleman Jr., Singelstraat
15, Middelburg.