- Rheumatische pijnen.
Buitenland
Dit besluit treetlt 24 Mei in werking.
Tegelijkertijd treden artikel 8 van de Prys-
opdrrjvings- en Hamsterwet 1939 en andere
voorschriften inzake prijs Vermel ding buiten
werking.
HET PERSOONSBEWIJS EN DE IN IIET
BUITENLAND WERKENDE
NEDERLANDERS.
Nederlanders, die in een tijdvak van 90
dagen langer dan 60 dagen in het buitenland
verblijven, behoeven vooralsnog geen per
soonsbewijs af te halen. Naar wij echter ver-
nemen, zal er voor hen in de toekomst een
regeling .getroffen worden volgens welke zij
het persoonsbewijs zullen kunnen krijgen.
Naar aanleiding van een vraag deelen wij
nog mede, dat persoonsbewijzen van Rijks-
wege worden uitgegeven, aan Nederlanders,
Nederlandsche onderdanen en vreemdelingen,
die den leeftijd van 15 jaar hebben bereikt.
De verplichting tot het in het bezit hebben
van een persoonsbewijs geldt niet voor per-
sonen van de nationaliteit van het protecto-
raat Bohemen en Mora vie. (<H. Crt.)
DISTRIBUTIEKAARTEN EN -BON'S VOOR
DE DUITSCHE WEEBMACHT.
Verordeningenblad no. 19 bevat de vijfde
verordening van den Rijkscommissaris ter
aanvulling van de verordening no. 51/1940
betreffende het invoeren van distributiekaar-
ten en distrihutiebons voor de Duitsche weer-
macht voor den aankoop van levens- en voe-
dingsmiddelen, welke onder de distributie val-
len of waarvan het gebruik in het algemeen
verboden is. Blijkens deze vijfde verordening
worden de rose vleesch- of vleeschwarenbons
vervangen door rose militaire distributiebons
met rooden opdruk voor 50 gram vleesch of
vleeschwaren, terwijl voorts zijn ingevoerd
rose bons met zwarten opdruk voor kg
aardappelen.
KOSTELOOZE FOTO'S VOOB
IDENTITEITS- EN PERSOONSBEWIJZEN.
De Staatscourant van Vrijdag bevat een
besluit van den secretaris-generaal van Bin-
nenlandsche ,'Zaken, waarbij wordt bepaald,
dat de kosten van de foto's voor identiteits-
bewijzen, indien zij niet of bezwaarlijk door
de belanghebbenden kunnen worden gedra-
gen zulks ter beoordeeling van den burge-
meester geheel of gedeeltelijk ten lasrte
worden genomen van de gemeente, waar het
bewijs is of zal worden uitgereikt.
Dit besluit wordt geacht in werking te zijn
getreden met ingang van 1 September 1940.
EJen Uitvoeringsbesluit Persoonsbewijzen II
bepaalt, dat de kosten van de foto's voor het
persoonsbewijs, indien het bewijs kosteloos
wordt uitgereikt, voor zooveel noodig zulks
ter beoordeelipg van den fourgemeester
geheel of gedeeltelijk ten laste van de ge
meente worden genomen, in welker bevol-
kingsregister de belanghebbende op den dag
der uitreiking van het bewijs is opgenomen.
Ingeval een persoon in het centrale bevol-
kingsregister is opgenomen, komen voren-
bedoelde kosten voor zooveel noodig geheel
of gedeeltelijk ten laste van het rijk.
Ook dit besluit wordt geacht in werking te
zyn getreden met ingang van 1 Sept. 1940.
NEDERLANDSOH VRAOHTSCHIP
GETORPEDEERD.
Het D.N.B. meldt uit New-York:
Marinekringen alhier deelen de torpedee-
ring mede van het Nederlandsche vrachtschip
,,Saleier", dat op reis van Engeland naar
New-York in het noordelijke deel van den
Atlantischen Oceaan tot zinken is ge-
bracht. 35 leden Vein de bemanning zouden
daarbij zijn omgekomen.
Het stoomschip ..Saleier" was eigendom
van de Stoomvaart Maatschapprj Nederland
te Amsterdam. Het mat 6563 ton bruto en
4081 ton netto en werd in 1920 te Port Glas
gow gebouwd.
DE HANDELSBESPREKINGEN
TE BATAVIA.
Domei meldt uit Batavia:
Kenkitsji Josjizawa, de bijzondere afgezant
van Japan, heeft in gezelschap van den
Japanschen consul-generaal, Joetaka Isjiza-
wa, een onderhoud gehad met de heeren H.
J. van Mook, directeur voor de oeeonomische
aangelegenheden en J. E. van Hoogstraaten,
chef van het bureau voor handelszaken,
Josjizawa gaf te verstaan, dat de handels-
besprekingen tusschen Japan en Neder-
landsch-Xndie thans in een formeel stadium
zijn gekomen. Over de bijzonderheden van
de besprekingen is nog niets uitgelekt.
DE HEEREN VAN KLEFFENS EN
WELTEB OP WEG NAAR LONDEN.
Domei meldt uit Batavia:
Nu hun besprekingen met de regeering van
Nederlandsch-Indie zijn afgeloopen, zijn Van
Kleffens en Welter, resp. minister van buiten-
landsche zaken en minister van kolonien van
de Nederlandsche emigrantenregeering te
Londen, per vliegtuig uit Batavia naar Soera-
toaja vertrokken. Kenkitsji Josjizawa, de Ibijzon-
dere Japansche afgezant, een aantal hooge
ambtenaren van de Nederlandsch-Indische
regeering waren op het vliegveld aanwezig
om afscheid te nemen. Men verwacht, dat
Van Kleffens en Welter van Soerabaja per
vliegtuig zullen oversteken naar Australie,
vandaar naar Nieuw-'Zeeland zullen reizen om
vervolgens hun reis via de Vereenigde Staten
te vervolgen naar Londen.
ENGELSCHE LUOHTAANVALLEN
OP ONS LAND.
Het A.N.P. meldt:
Vrrjdagnacht hebben een aantal Britsche
vliegtuigen boven ons land gevlogen. Daar
dit op groote hoogte geschiedde en de uitge
worpen bommen dus niet gericht konden
worden, vielen deze zeer willekeurig neer. de
meeste op het vrije veld en te zamen zonder
eenige noemenswaardige schade aan te rich-
ten. Helaas echter werd in een dorp in het
noorden van ons land een dubbele woning
getroffen en geheel vemield; hierbij zijn drie
dooden en twee licht gewonden te betreuren
Ook geraakte een woonhuis door een brand-
bom in brand; het brandde geheel uit. Ten
slotte werden nog eenige stuks klein vee ge
dood.
Zaterdagnacht was de Engelsche lucht-
macht boven ons land actiever. Men vloog
echter op groote hoogte en wierp de bommen
doelloos en willekeurig uit. Zoodoende werd
slechts geringe schade aangericht. Gelukkig
zijn er ook geen dooden of gewonden te be
treuren. In een dorp in het Westen van het
land werd helaas een kerkhof getroffen, tal
van graven en grafsteenen werden bescha-
digd. In de omgeving liepen ongeveer hon-
derd woonhuizen door den luchtdruk glas-
schade op. Op een andere plaats werd een
boerderij zwaar beschadigd, een andere licht
DE PRIJZEN VAN GEVOGEETE.
Het rijksbureau voor voedselvoorziening in
oorlogstijd, maakt het publiek er nogmaals op
atteht, dat door den secretaris-generaal van
het departement voor landbouw en visscherij
d.d. 20 December 1940 in het Prijzenbesluit
1940 Gevogelte is bepaald, dat het te koop
aanbieden, verhandelen en afleveren van ge
vogelte aan consumenten, respectievelijk het
afnemen van gevogelte door consumenten
slechts ge'oorloofd is tegen prijzen, die niet
hooger liggen dan 1,50 per kg geslacht ge-
wicht, zonder darm.
Onder gevogelte wordt verstaan: kippen,
hanen, kuikens, eenden, kalkoenen en gan-
zen. Voorts is bepaald, dat een ieder die ge
vogelte taan consumenten verhandelt en afle-
vert, verplicht is op een duidelijk zichtbare
plaats in zijn winkel een prijslijst aan te
brengen, waarop de prijzen, waartegen hij ge
vogelte verhandelt, vermeld staan.
DEFILE VOOR IB. MUSSERT
TE UTRECHT.
Ter gelegenheid van de verjaardag van den
leider der N.iS.B., heeft deze op 11 Mei des
morgens te 11 uur alle medewerkers van het
hoofdkwartier te Utrecht ontvangen. Om 12
uur volgde een ontvangst van genoodigden
ten Paushuize, terwijl ir. Mussert om 1 uur
uit ieder district in Nederland een colporteur
of colportrice en een inner of inster, die mir.-
stens 5 jaar dit heeft gedaan ontving. Des
middags is voor den leider een groot defile
gehouden in de Maliebaan. Hieraan werd
deelgenomen door vijf heerbans van de W.A.
onder leiding van den heerbanleiders van
Dierendonck, Meulenberg, Feenstra, Hofman
en Wijnkamp; het geheel onder leiding van
den chef van den staf der W.A., heerbanlei-
der Van 't Hoff, tezamen omvattende 6000
man, w.o 500. W.A.-mannen uit Duitsch-
land en circa 1000 man als delegatie van de
W.A.-mannen, die momenteel in Belgie en
Noord-Frankrijk in dienst van de N.iS.K.K.
werken. Voorts hebben 1000 jeugdstormers
en stormsters meegemarcheerd alsmede 300
leden van de Nederlandsche S.S., onder lei
ding van den plaatsvervangend voorman
Wolffram. Elke heerban werd voorafgegaan
door een W.A.-muziekcorps. Te 1.30 uur
werden de troepen door ir. Mussert op het
veemarktterrein aian de Croeslaan geinspec-
teerd. Te 1.45 volgde de afmarsch naar de
Maliebaan, alwaar om circa 2,30 uur ter
hoogte van het hoofdkwartier der N.iS.B. door
den leider het defild werd afgenomen. De
stoet marcheerde naar het stadion, waar te
circa 4,30 uur ir. Mussert, de heer Van Geel-
kerken en de commandant der W.A. mr. Zon-
dervan, de mannen toesprak.
DUD-MINISTER
MR. M. SLINGENBERG OVEBLEDEN.
Nadat hij Donderdagmiddag nog een zit-
ting had bijgewoond van het college van Ged.
Staten van Noord-Holland, is Vrijdagmorgen
te Haarlem op 59-jarigen leeftijd plotseling
overleden mr. M. Slingenberg, oud-minister
van sociale zaken en oud-wethouder van
Haarlem.
Mr. Slingenberg werd geboren in Beerta,
21 October 1881. Hij doorliep het gymna
sium in Winschoten, studeerde vervolgens
aan de Groningsche universiteit rechtsweten-
schappen en promoveerde in 1905 tot doctor
in de rechtswetenschappen )op stellingen.
Daama was hij advocaat-procureur en notaris
in Haarlem en sedert 1913 lid van Provinciale
Staten.
Van 1934 tot 1935 was Mr. Slingenberg
lid van Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land. Van 1919 tot 1934 was hij wethouder
van Haarlem, eerst van openbare werken en
later van financien, terwijl hij van 1920 tot
1935 lid was van de Eerste Kamer en van 1935
tot 1937 minister van sociale zaken.
Na zijn ministerschap vatte ,Mr. Slingen
berg ook de notaris-praktijk weer op.
DE „GEKOPTE" SCHEPEN.
Op 1 Mei zijn de z.g. gekopte schepen
eigendom geworden van de Duitsche Marine
en werd de koopsom gestort in het door de
Nederlandsche Overheid ingestelde z.g. Op-
bouwfonds.
De oprichting van dit fonds is zeer juist,
omdat bij uitbetaling van de koopsom aan
den schipper deze het geld thans onmogelijk
voor een nieuw schip zou kunnen besteden, en
daar hij zijn bestaansmogelijkheid heeft ver-
loren een gedeelte van het geld voor zijn
levensonderhoud zou moeten gebruiken met
het gevolg, dat na den oorlog van het koopen
van een ander schip geen sprake meer zou
kunnen zijn.
Van 1 Mei af tot het oogenblik, waarop de
schipper zich weer eigenaar van een schip
zal kunnen noemen, dient een regeling te wor
den getroffen, dat hij in zijn onderhoud kan
voorzien. Weliswaar wordt hem uitgekeerd
4 pet. van het te zijnen name staande bedrag
in het Opbouwfonds, verminderd met de rente
van de eventueele hypotheeksom, doch dit
bedrag is ten eenenmale onvoldoende.
De overheid heeft nu het voornemen den
eigenaren van de gekopte schepen, indien zij
behoeftig zijn, een steunuitkeering te gever.
wel is waar eenigszins afwijkend van den
werkloozensteun, doch gebaseerd op dezelfde
beginselen, dus met aftrek van andere in-
komsten uit arbeid of kapitaal van hemzelf
of zijn gezinsleden.
De sectie Verkeer en Vervoer van het Eco-
nomisch Front, die zulk een regeling in strijd
acht met eer en karakter van den schipper,
komt daartegenover met een ander voorstel
en wel een, waarbij geen beroep op de over
heid wordt gedaan, doch wel op collega's en
andere belanghebbenden in de scheepvaart.
Volgens de laatste gegevens bestaat de
binnenvloot uit rond 20.900 schepen met rond
4.450.000 ton laadvennogen. Hiervan werden
in beslag genomen ongeveer 750 schepen met
ongeveer 340.000 ton laadvermogen.
Omdat deze schepen thans niet meer varen,
hebben de nog varende schepen meer vracht.
Uit dien hoofde meent de sectie een beroep
te kunnen doen op de varende schippers om
een hoofdelijken omslag te aanvaarden ten
behoeve van hun gedupeerde collega's.
Bovendien doet zij een beroep op de hypo-
theekhouders en wel terwille van degenen,
die jarenlang, dikwijls onder uiterste moei-
liike omstandigheden trouw de rente en af
lossing van hun hypotheek hebben afgedragen.
Het voorstel komt hierop neer, dat voor
den eigenaar van een gekopt schip, die meer
schepen bezit, de rente van de hypotheek op
het gekopte schip gedurende de periode, dat
nog geen ander schip hiervoor in de plaats
gekomen is, bepaald wordt op 4 pet. zijnde de
rente van het Opbouwfonds. De aflossing
blijft achterwege. Den eigenaar, wiens eenig
schip in beslag genomen is, wordt vrijstelling
gegeven van rente-betaling en aflossing, even-
eens gedurende de periode, dat nog geen
ander schip in de plaats gekomen is van het
gekopte schip.
Aan eigenaren, wier eenig schip in beslag
genomen is, wordt uitgekeerd behalve de
rente van het op hun naam gestorte bedrag
in het Opbouwfonds, een vergoeding van:
voor de eerste 250 ton 10 cent per ton en per
week, voor de volgende 50 ton 2 cent per ton
en per week, en boven 300 ton 1 cent per ton
en per week tot het oogenblik waarop hij een
ander schip krijgt of waarop hem een passen-
de werkkring zal worden aangeboden. Deze
vergoeding wordt betaald uit een fonds, te
vormen uit bijdragen van de geheele binnen
vloot. Ter vorming van het genoemde fonds
wordt door elken eigenaar van een binnen-
schip maandelijks een bedrag gestort. Een
globale berekening heeft uitgewezen, dat 1
oent per ton en per maand voldoende zal zijn
om bovengenoemde uitkeering uit het fonds
te doen. Indien onder de hypotheekhouders
eenigen mochten voorkomen, die het gevraag-
de offer onmogelijk kunnen brengen, dan zal
hierin eveneens worden voorzien uit het onder
4e genoemde fonds.
De sectie Verkeer en Vervoer van het Eco-
nomisch Front hoopt, dat het ,,Een voor alien
en alien voor een" geen holle leuze zal blij-
ken, doch weerklank zal vinden in de harten.
BESULTATEN VAN DEN
PRODUCTIESLAG 1941.
De persdienst van het Nederlandsch Agra-
risoh Front schrijft:
In een mededeeling van het rijksbureau
voor de voedselvoorziening is er dezer dagen
op gewezen, dat de uitpoot van aardappelen,
vooral op de zandgronden, vrij zeker aanmer-
kelijk grooter zal zijn, in verband met de ge-
wijzigde prijsverhouding der verschillende
soorten aardappelen. Tot den verbouw van de
meest opbrengende soorten wordt men nu
meer geprikkeld. Ook op de kleigronden,
vooral in het Zuiden des lands, is de uitpoot
grooter.
Wij hebben reeds mededeeling gedaan over
aanzienlijke uitbreiding van de oppervlaktc
met aardappelen bepoot akkerland, als gevolg
van het inzetten van den Productieslag 1941
en het is een verheugend verschijnsel, dat
deze mededeeling officieel bevestigd wordt, zij
het dan op minder positieven toon en met ver-
wijzing naar een bijkomende oorzaak, welke
nochtans ook niet los van den productieslag
kan worden gezien.
HERDENKI'NG VAN DE INTERNEERING
VAN LEDEN DEB N.S.B. EN RIJKS-
DUITSCHERS VAN 10 TOT 15 MEI 1940.
Vrijdagavond zijn in de grootste vier steden
des lands bijeenkomsten gehouden ter her-
denking van de interneering van leden der
N.S.B. en Rijksduitschers van 10 tot 15 Mei
van het vorige jaar.
In het Concertgelbouiw te Amsterdam voer-
den de plaatsvervangend leider der IN.S.B., de
•heer C. van Geelkerken, en Gauhauptstelle-
leiter Heinrichs het woord; te Rotterdam, in
het ge'bouiw Odeon, waren ir. Mussert die
later naar Den Haag kwam mr. M. M.
Rost van Tonningen en de heer Schonherr,
plaatsvervanger van Oberdienstleiter Schmidt
de sprekers, terwijl in Tivoli te Utrecht ir. C.
J. Huygen, secretaris-generaal van het alge
meen hoofdkwartier der N.S.B. en Kreis-
inspekteur prof. dr. Nieschulz toespraken
hielden.
Te 's Gravenhage vergaderde men in den
Dierentuin. De districtsleider van de N.S.B.,
de heer M. J. A. van Iersel, opende de samen-
komst.
Mr. dr. F. vein Genechten, procureur-gene-
raal bij het gerechtshof te 's Gravenhage,
was de eerste spreker. Spr. herinnerde aan de
campagne, die zoo lang was voorbereid, om
de leden der N.S.B. in discrediet te brengen
en van verraad te beschuldigen en noemde de
interneering van 10 tot 15 Mei de groote
schande der laatste dagen van de democratic
in ons land. Tot dusver is deze wederrechte-
lijke vrijheidsbero'oving niet vervolgd, maar
dit onrecht bestaat. Spreker schetste hoe men
in de interneering (behandeld Werd. Veel van
dit leed, aldus de spreker, is in dit jaar ver-
vaagd, maar sommige dingen kunnen en mo-
gen wij niet vergeten. Er helbben mishande-
lingen plaatsgevonden, Ibeleedigingen en
moorden, die vervolgd moeten worden. En al
de uitvoerders van de schanddaden waren
schuldig, maar schuldiger degenen die hen
hiertoe aanspoorden. Na den 15en Mei heb
ben noclh de opperbevelhebbernoch de „ver-
geten burger", die zich onlangs hier kwam
vestigen, een oprecht woord van schulderken-
ning gesproken over al het onverdiende leed,
dat zij onschuldigen helbben aangedaan. On
langs vertelde zelfs een predi'kant te Haar
lem publiek, dat hij er bij was, dat overste
Mussert zeide (in zijn laatste uren)„Ik
hoop, dat men mij mijn verraad vergeven zal."
Terwijl achteraf bleek, dat deze predikant op
geen kilometers na in de buurt van overste
Mussert geweest was. Spreker herinnert er
aan, dat de broer van den leider geen lid der
beweging was, doch zijn eenige misdaad was,
broer van den leider van de N.S.B. te zijn.
Spr. noemde drie groote resultaten:
le. de interneering heeft ons de democra
tic doen kennen;
2e. wij hebben zelf een leerschool gehad,
die ons ten goede gekomen is en de beweging
sterk heeft samengesmeed
3e. het lijden onder deze terreur en de we-
tenschap, dat onze kameraden in Indie dit
zelfde lot nu reeds een jaar dragen, tezamen
met de Du-itschers in Indie, helbben ons sterk
bewust gemaakt dat het nationaal-socialisme
in Duitschland en Nederland lotsverbonden is.
Tenslotte herdacht spr. met het laatste
appel van de tamboers onder diepe stilte der
zeer groote vergadering, de gevallen kamera
den bij name en bracht aan hun nagedachte-
nis hulde.
Na de pauze, in welke ook de commissaris-
generaal Oberdienstleiter F. Schmidt, ter ver
gadering kwam, was het woord aan den lei
der der N.S.B. ir. A. A. Mussert.
Aan de rede van ir. Mussert is het volgen
de ontleend:
Gij ibegrijpt dat juist nu mijn hart bij u is
omdat wij op dit oogenblik de dagen van 10
tot 15 Mei herdenken en het einde van den
toenmaligen terreur tegen het nationaal-so
cialisme. Acht of negem jaren van terreur zijn
ip de enkele dagen geeindigd en in gedach-
ten ga ik terug naar dezen zelf den avond van
9 Mei verleden jaar. Toen vond 's avonds eem
kleine bijeenkomst plaats van mij met een
achttal der naaste medewerkers. Wij beraad-
slaagden, wat zij zouden moeten doen wan
neer straks de beweging verboden zou zijn.
Wij besloten toen te beginnen met het vor
men van vijfmanschappen, die ieder zelf hun
leider zouden kiezen. Vijf-leiders dezer groe-
pen zouden dan weer een nieuwe groep vor-
fnen, die op hun beurt een leider van 25 had-
den, enz.
Ik wil thans in de eerste plaats iets zeggen
tot onze Duitsche kameraden, met name tot
hen, die toen in ens land ge'intemeend waren.
Zij zullen zich in die dagen der interneering
wel zeer verfoaasd hebben, dat het Nederland
sche volk hun kon aandoen, wat op dat oogen
blik hun aangedaan werd. Ook ik heb nooit
kunnen denken, dat men de Duitschers in Ne
derland toen op een dergelijke manier zou
hebben kunnen behandelen. Wij schamen ons
daarover, met name omdat men toen zelfs
ook de Duitsche vrouwen en kinder en heeft
opgepakt. Maar het zij mij vergund op dit
oogenblik, hoewel ik niet het rech-t heb na-
mens het Nederlandsche volk te spreken,
tocih te zeggen, dat ons vdlk niet zoo slecht
is als u uit het gebeurde wel zoudt kunnen
opmaken. Wij zullecr er voor staan, wij zullen
er voor strijlden, dat zooiets nooit meer voor
zal komen.
En dan wil ik nog iets tot mijn Nederland
sche kameraden zeggen.
Wij missen noode zij, die in d'e dagen als
pioniers der nationaal-socialistische gedachte
gevallen zijn. Het zijn onze kameraden, die
als de slachtoffers van dien tijd in gedachten
altijd met ons zullen zjjn. En gij, die hier 4
tot 5 dagen geintermeerd zijt geweest. Gij
hebt wel vele moeilijkheden gehad, maar er
zal er niet e£n zijn, die zou willen zeggen: Ik
wilde dat ik dit niet had meegemaakt. Het
waren maar vijf dagen. Maar denk u eens in,
dat, als Hitlers troepen niet zoo snel gekomen
waren, welk een groote schandvlek dan op ons
volk zou zijn gekomen. Naar mijn vaste over-
tuiging zou er dan een groote ramp gefoeurd
zijn, die ons aanzien als volk besmeurd zou
helbben. En gedenk hierbij onze Indische ka
meraden. En als gij nu bedenkt, dat op mijn
schouders de verantwoordelijkheid rust, dat
ik deze vier a vijf duizend tot de na
tionaal-socialistische beweging heb gebracht,
dan zult gij begrijpen, wat er in mij omgaat.
Wij zijn nu weer vrij, doch zij zit-ten nu een
jaar in een concentratiekamp. En onze ge
dachten verwijlen bij die kameraden. Want
zij hebben ons voorheen gesteund. Weet ge
wel, dat de beweging in leven kon blijven,
dank zij het feit, dat de Indische kameraden
ons voor zulk een groot gedeelte financierden.
Maar eens komt de dag, dat onze kameraden
verlost zullen worden en als de boot uit Indie
dan binnen zal komen, zullen wij hun een ont
vangst bereiden, zooals deze aan niemand in
Nederland bereid is geWorden.
Kameraden, de vraag is thans, wat straks
in Europa gebeuren gaat. Wij zijn er zeker
van wie er wint. In de jaren van onzen strijd
hebben wij slechts een ideaal gehad: ons volk
te ma-ken tot een goed- nationaal-socialistisch
volk en tot een goeden buur en vriend van het
Duitsche volk. Wij zijn goede Nederlanders
en een goede broeder van het Duitsche volk.
Wij bouwen met elkander aan het nieuwe
Europa. Dat is onze roeping en wij willen die
zoo beleven, dat de menschen, die, nog afkee-
rig tegenover ons staan zich ter wille van ons
land en ter wille van alle andere landen in
Europa, aan onze zijde scharen. Slechts dan
zal orde en rust op het continent kunnen
heerschen. Wij hebben ons zaad tien jaren
lang in de harten der menschen gestrooid en
wij zien het nu aan alle kanten opkomen.
Daar kunnen zelfs de aardappelen gee^ ver-
andering in brengen. Naarmate de moeilijk
heden grooter worden, neernt zelfs de groei
der beweging toe.' Ik kan de verheugende me
dedeeling doen, dat in de maand April 7500
nieuwe leden tot de beweging zijn toegetre-
den. Maar wij moeten de harten winnen van
alien, die zich nog afzijdig houden.
In de voorgaande jaren deed men alle mo-
gelijke moeite om te zorgen, dat het gewas
niet zou kunnen opkomen, wanneer wij den
akker geploegd hadden, waarin wij het zaad
uitstrooiden. Nu echter hebben wij het voor-
recht in een tijd te leven, waarin stuk voor
stuk die tegels worden weggenomen en men
ziet het jonge groen thans opkomen. Het na
tionaal-socialisme groeit, dat is de belooning
na zoovele jairen strijd. Wij staan echter nog
midden in den strijd, deze duurt zoolang wij
leven. Het nieuwe Europa, dat gevormd
Wordt is voor minstens negentig procent aan
het Duitsche volk te danken, dat op dit oogen
blik weer zijn offers brengt, ook voor ons. En
het venheugt ons, dat eenige duizenden Ne
derlanders daarbij aan hun zijde marcheeren
en ook hun deel bijdragen. Wij voelen ons
lotsverbanden met het Duitsche volk. Het
eenige wat ons hindert is, dat wij in dezen
strijd niet wat meer kunnen doen. Ik eindig
met op den man te wijzen, op wiens schou
ders de verantwoordelijkheid voor het nieuwe
Europa rust. Wij gelooven in zijn zending en
in zijn roeping. Toen ik het voorrecht had in
Berlijn Ibij hem te zijn, zeide hij: ,,Ik wensch
u, Nederlanders, niets te ontnemen. Datzelfde
Woord zeg ik tot mijn Duitsche kameraden.
Uw Fiihirer is de Fiihrer van Duitschland.
Maar hij is ook een weinig van ons. Het is
een voorrecht voor alle Germaansche volken
dezen man te hebben. Europa ging anders ten
gronde. Dankbaar voor het feit, dat wij in
die dagen verlost zijn en met een vast ver-
trouwen in de toekomst van het nieuwe
Europa en ook van ons eigen vaderland, hul-
dig ik hier van harte den Fiihrer aller Ger-
manen.
Een slotwoord wprd gesproken door den
Duitschen Ortsgruppeleiter Brandes uit
Utrecht.
DE TAAK VAN DEN W.A.-MAN.
Politiek soldaat, doch geen politicus.
Utrecht (V.P.B.) „Wij zijn politieke solda-
ten, doch geen politici, antwoordde de alge
meen commandant der W.A., mr. A. J. Zon-
dervan, op onze vraag om een uiteenzetting
van de taak der beikende Weer-afdeelingen
der N.S.B. ,,De W.A. is een militaire organi-
satie met semi-militair karakter. Wij leggen
den nadruk zoo sterk op het militaire, omdat
opwekking van het gevoel voor het soldateske,
welk element de laatste jaren in ons volk zoo
schromelijk is verwaarloosd, broodnoodig is.
De W.A.-iman wordt geschoold door excerci-
ties en tucht tot ordelijk, disciplinair gedrag,
tefwijl hij tevens tot een goed nationaal-socia-
list gevormd wordt."
„Is de dienst in de W.A. vrijiwillig
,,Ja, volkomen. De W.A. heeft vele plichten
en weinig rechten, behalve dat om te mar
cheeren en deze plichten, die zware finan-
cieele offers en veel vrijen tijd opeischen,
neemt men geheel vrijwillig op zich. In de
groote steden oefent de W.A. dikwijls vijf of
zes avonden in de week, terwijl er in de lan-
delijke streken, voorzoover dat mogelijk is
met het oog op de godsdienstige plichten der
deelnemers, ook veelal des Zondagsmiddags
dienst is. De mannen betalen hun eigen uni
form en reiskosten, terwijl ook nagenoeg alle
grootere demonstraties geld kosten. De bloem-
bollenmarsch van Zondag j.l. bijv. kostte elk
der deelnemers gemiddeld een rijksdaalder.
Wat al deze offers beteekenen voor onze man
nen, die v6or een groot gedeelte onder in-
vloed van anti-nationaal-socialistische terreur
die nog altijd heerscht in Nederland, werk-
loos zijn of onderJbetaaide posities bekleeden,
•behoef ik zeker niet nader uiteen te zetten.
Doch de mannen sparen met liefde voor het
uitdragen van hun ideaal, zij gaan bij zulke
gelegenheden niet naar de bioscoop, rooken
niet en ontzeggen zich er van alles voor."
Goed gedisciplineerd.
„Men heeft de W.A. wel verweten, dat zij
niet voldoende discipline zou betocnen bij haar
optreden naar buiten. Mogen wij uw meening
als commandant daarover vememen?"
„Dit veriwijt is ten eenenmale onjuist. Na
den beestachti-gen moord op den weerman
Koot, kreeg de Amsterdamsche W.A. oogen
blijtk'elijk bevel, zich naar de vendelkwartie-
ren te begeven. Daaraan werd voldaan en wel
zoo, dat er behalve de vermoorde, bij het
appel op de vendelkwartieren niet 6dn man
ntibrak. Als wij de mannen toen echter nad-
den laten gaan, of als er, zooals onze tegen
danders graag beweren niet voldpende disci
pline geheerscht had, dam waren zij de Am
sterdamsche Jodenwijk ingetrokken, met al
ie gevolgen van dien... Een ander verwijt
dat men ons graag maakt, is dat wij voorbij-
gangers, die toevallig met hun rug naar ons
'oe zcuden staan, als onize formaties passee-
en, zouden afroasen. Ook dat is onjuist
Welke houding de menschen aannemen tegen
over de troep is ons onverschillig, zoolang wij
Door hun pijnuitdrijvende werking hel-
pen hierbij altijd veilig en vlug als geen
ander een poeder of cachet van Mrjnhardt te
Zelst. Mijnhardt's Poeders per stuk 8 ct. Doos
45 ct. Cachets, genaamd „Mijnhardtjes" Doos
10 en 50 ct.
maar geen wooiden als ,,landverrader" hoo-
ren, want dat moet men zich wel aantrekken
en iemand die ons van zooiets beschuldigt,
moet zelf weten welk risico hij op zich neemt!
Wat wij echter onder geen omstandigheid
toestaan, is dat men door demomstratieve ge-
baren ons vaandel, dat ons een heilig sym-
bool is, beleedigt. Wanneer een dergelijk ge-
val zich voordoet, dan treden er twee man
uit den troep, die den betrokkene verzoekem
om zijn houding te willen herzien. Pas wan
neer dit geweigerd wordt, gaan zij tot andere
maatregelen over. Men begrijpe goed, dat
de W.A. op haar marschen en demonstraties
niet de taak heeft om het Nederlandsche
volk te tuchtigen, doch wel om door haar
openlijk getuigen voor het nationaal-socialis
tische ideaal, propaganda te maken voor dit
ideaal. Daarbij handhaven wij een strenge
discipline".
Succesvolle propaganda.
'Heeft de propaganda van de W.A. succes?"
.Vooral de marschen die wij den laatsten
tijd houden met muziek naar het marktplein
van de kleinere steden. De bevolking pleegt
dan mee te loopen, waarna zij vanzelf naar
den spreker van de Beweging, die op het
•marktplein na de marsch het woord voert,
luistert. Op zoo'n manier kunnen wij het
woord richten tot velen, die nooit tot ons dur-
ven komen op vergaderingen in zalen, daar
zij er - diklwijls terecht vreezen door poli
tieke tegenstanders bespioneerd te worden.
Wij passen deze propaganda-methode nu
reeds eenigen tijd toe en er heeft daanbij tot
dusver nog geen enkel incident voorgedaan.
Ongetwijfeld ook een bewijs voor de diciplime
van de W.A., want wanneer wij werkelijk zoo
pravoceerend optraden, als men graag van
ons beweert, dan zou het bij deze vergade
ringen in de open lucht, waar voor- en tegen
standers in grooten getale verzameld zgn,
zeker tot vechtpartijen komen. Vooral de Ne
derlandsche arbeiders beginnen nu meer en
meer in te zien, dat wij geen terroristenbende
zijn en in de Amsterdamsche arbeiderswijken
bijvoorbeeld is er geen sprake meer van een
vijandige houding tegenover onze mannen, de
houding van de menschen is daar totaal ge-
wijzi'gd. De bestrijding komt op het oogenblik
veel meer van zekere burgerlijk-intellectueele
zijde.
Een ander gruwelsprookje, waartegen ik
stelling moet nemen, is bijvoorbeeld dat in
groote steden n.b. de onderwereld in onze
gelederen mee zou strijden en wel tegen be-
taling! In de eerste plaats ontvangt geen en
kele W.A.-man vergoeding, integendeel; zoo
als ik reeds gezegd heb, kost het lidmaat-
schap geld en het is voor velen zelfs alleen
mogelijk om bij de W.A. te zijn, dank zij den
geest van goede kameraadschap en opoffe-
ringsgezindheid die er in onze gelederen heer
schen. Het lidmaatschap is in het algemeen
duurder dan dat van de politieke organisatie
der N.S.B. Doch afgezien daarvaneen ont-
eerend vonnis sluit iemand ten eenenmale
uit van de W.A., terwijl wij nieuwe leden
alleen opnemen in de voonbereidingscursus
van drie maanden, wanneer zy in het bezit
zijn van een bewijs van goed gedrag. Over
deze aangelegenheid staan wy dan ook door-
loopend in veirbinding met de proeureurs-
generaal."
Vrienden van het volk.
,,'De verstandhouding tusischen het volk en
de W.A. gaat dus in het algemeen vooruit?"
,,Zeer zeker. De Rotterdamsche W.A. kreeg
bijv. als gevolg van de door haar verleende
assiistentie na Engelsche luehtaanvallen ge
heel uit eigen beweging een tevredenheids-
en dankbetuiging van den luchtbeschermings-
dienst en de betrokken bevolking. Te Den
Haag heeft de W.A. wekenlang dagelijks 600
arrne kinderen een warmen maaltijd verstrekt,
tot de distributie dit onmogelijk maakte. El
ders helbben onize mannen het goede voor-
beeld van den nationaal-socialist gegeven,
wanneer zij met gevaar voor eigen leven bijv.
kinderen redden, of zooals het op een plaats
gebeurd is, waar een kompaan van de W.A.
het vee uit een brandende stal redde. Wij
waren voorts in vele plaatsen behulpzaam bij
de inzamelingen voor de Winterhulp Neder
land".
„Welke opdrachten krijgt de W.A., die, be
halve de excercities en oefeningen, tot den
gewonen dienst behooren?"' „Ook dat is een
tamelijk uitgebreid terrein. Behalve de pro-
pagandamarschen met eigen muziekkorpsen,
moeten wij de W.A. inzetten voor bescher-
ming bij de straatcolportage met Volk en
Vaderland de W.A. colporteert zelf ook
dikwijls zaaldiensten bij vergaderingen en
bescherming van de sprekers, het bewaken
van gebouwen enz."
Wordt er veel aan sport gedaan?"
„Dat is een noodzakelijk onderdeel van de
opleiding. Wij hebben in de groote steden,
waar overdekte zweminrichtingen zijn, den
geheelen winter gezwommen. Er wordt regel-
matig aan gymnastiek gedaan en nu begin
nen we ook weer met de athletiek. Boven
dien is er een W.A. sportinsigne ingesteld.
waarvoor de eischen iets lager zijn dan voor
het N.O.C.-diploma. Dit insigne moet elk jaar
opnieuw behaald worden. Sport is voor onze
mannen, die voor een groot gedeelte uit ar-
beiderskringen worden gerequireerd, waar
het onder iuvloed van het harde werk over
't algemeen slecht gesteld is met de lichame-
lijke ontwikkeling, broodnoodig. Bovendien
moeten alle candidaten voor de W.A. ook
eerst nog de medische keuring ondergaan."
HET HOOGE WOORD.
Zooals de Japansche rijksgrooten op den
drempel van belangrijke beslissingen de voor-
vaderlijke schrijnen bezoeken tot het putten
van kracht en inspiratie, zoo heeft ook, schr.
de N. R. Crt., president Roosevelt dezer
dagen een bedevaart gemaakt naar Wilson's
geboortehuis met de bedoeling, om daarmee
tevens het zinnebeeldige van dit bezoek dui
delijk in het licht te stellen. Dat de president
bij deze gelegenheid het woord heeft gevoerd
en, blijkens de mededeelingen van Duitsche
dagbladcorrespondenten, gewaagd heeft van
Wilson's vrijheidsideaal, dat verstrekkend ge-
noeg was om de democratieen in de geheele
wereld te ondersteunen, is, ondanks de on-
dubbelzinnige strekking dezer woorden. nog
zoo gematigd geformuleerd in vergelijking
met andere van 's presidenten jongste uit-
latingen en overigens wel zoo geheel in de
lijn van deze, dat het als afzonderlijk feit
nauwelijks de aandacht verdient. Het ver
schijnsel van Roosevelt's welbewuste en open-
lijke vereenzelviging met Wilson's politiek is
het, wat in dit tijdsgewricht meer de opmerk-
zaamheid gaande houdt, dan alle gesproken
