KRUSCHEN
m.
m,
m
'////J
Wt
Bureau Voedselvoorziening Zeeland.
Feuilleton-vertellingen
Dam- en Schaakrubriek
BRABANTSCHE BRIEVEN.
Alle Lijders aan Rheumatiek
DAMMEN.
WM
'tmi
wa
SCHAKEN.
-
1
Het wegen, sorteeren en in balen doen van kuilwortelen, die den geheelen
winter in kuilen onder den grond bewaard z.jm polygoon)
Ulvenhout.
Amico,
D'n dokter had 't
verlejen week ge-
zeed: „nou, mee dat
schoone Voorjaars-
weer, mocbt den
Eeker z'n eigen 'ns
aankleejen en 'n half
uurke in de zon
kuieren. Ais ie dan
onderweuge maar
nie stil hleef staan!"
Dat was iets! Na
tooveul maanden zou-
wen we ons Eekers-
ke weer 'ns efkes in
sew on en doen zien!
Als Trui 't ons vertelde als we nadenmid-
dags waren thuisgerejen, Ore HI en ik, dan
stond den Dre efkes hetutterd van gelukte
kijken, dan nam ie 'nen stoel op, zette dien
mee eenen poot te balanceeren op zn kin en
rieD: Eeker, wat mot ik veur oe klaar-
leggen Oew Zondagsch pak? Of oew
weeksche hroek en oewen kiel?
,,Mijnen kiel!" gaf den Eeker plazienQ
te verstaan, mee groote, blije oogen
Ennevrouw", zoo gong ie deur tot
Trui: „dan schil ik eerst oew eerpels^ als
ik... als ik weer... weer aangekleed hen.
't Manneke was ontroerd blij mee t ge-
dat ie weer ,/gewoon" zou meugen
gaan doen, al was't dan maar veur^'n uurke.
dacht,
Drd IH zette den stoel weer op den vloer,
gong op den zitting staan en mee zwaaiende
vuisten deed ie den volke kond: „en dan
elken dag 'n half uur langer, Eeker, Zondag
naar de kerk en als 't dan schoon weer is,
rij ik oe in de sjees naar oew moeder.
,1 aahzuchtte den 'Eeker. ,,wilde
d&tEn nou mee oew onbehouwen stelten van
m'nen stoel af!" - snapte Trui en ze trok
den Dr<§, die van plazier allerhande gekke
dineen dee, van den stoel.
't Avondzonneke stond in koperen g ori
deur den huis! iSfneuig riekten de speklap-
pen die daar gezellig sisten op de plattebuis.
Onzen honger wierd van tel tot tel erger.
Maar Trui sjouwde van de tafel naar t vuur,
van 't vuur naar de kast. Ze exerceerde mee
borden, mee schalen, mee werme pannen,
mee de pook; ze lawaaide in den vuurroos-
ter. ze ninkelde in de tafellaai mee vurken en
lepels ze goot de eerpels af, gooide ze deur
de stoomende pan, plompte ze in de schaal.
Trui stond onder hoogen druk. Mokte
lawijt als 'nen Negerband. En onderwijl
wolkten de dampen deur den huis; ziggelde 't
water langs de ramen, of de zon er teugen
te smelten hong.
En wij wochten op 't commando: „aan-
schuiven!"
ja> 't was 'n plazierige thuiskomst, mee
die goeie bodschap van ons dokterke.
Eenen schaduw vloog, rap als 'nen veugel
langs 't raam efkes over de tafel. Toen Trui,
mee 'nen heeten patat in d'ren mond, brob-
belde: „ouwkaksschienogsehoozijveurPaaz".
„Wablief?"
,,Nou kan 'k misschient nog schoon zijn
veur Paschen!"
Bre HI en ik keken malkaar 'ns rap aan.
We zwegen. Atten deur. Maar den Eeker
zee toen: „best!" The leert 't nooit.
Den eenen schoonen dag kwam na den
anderen. Lijk 'n vlam brak den dag 's mer-
gens open. Overtcgen mee 'nen rosbruinen
gloei, zoo stond 't geboomt, ruiig van dikken
knop, langs de wegels. Over de linden lag
al 'nen gelen waas gepekrld van nuuwe bot-
tels. 't Was, of 'nen tooveneer deur de
Schepping trok, die mee zachten pastel teere
kleuren veegde over de landschappen. Van
uur tot uur zaagt ge 't nuuwe Tij hooger
kleuren en schoonder fleuren.
Onderweugen had ik al 'nen Japanschen
heester ontdekt, waaraan den geelen vlinder-
kesblossem zat geklonterd, lijk strooisel van
den Voorjaarshemel, die wit te tintelen stond
over de nuuwe aarde.
Maar Zaterdag, ocherm, viel 'nen grijzen
kou plat op de weareld.
'n Locht als lood hong donker over de wm-
tersche velden. 'Nen straffen Noordooster
beet iin oew vleesch. En ons trouwe, bezurgde
dokterke kwam in den mergen langsgefietst,
hij zit zonder benzine, hoog in z'nen das
en mee waterig'oogskes, om evekes te zeg-
gen: Eeker, gij bleft er vandaag in, horre!"
't Was Zondag nie anders. Ochja, 't is
nog Maart, ge kunt zelfs nog sneeuw ver-
wachten ook, al gelooven jve dat nie, als op
schoone dagen den bloei van wilgenkatjes in
gouwen trossels te druipen hangt van de
kale takken. Als den safranen heester te
bloeien staat in geel gevlam. Als den kleu-
rigen Voorjaarstule gespreid hangt over t
geboomt en den mearel te zingen zit op den
schouw tot 't leste avondrood verzonk in den
rimpelenden biezenplas.
't Was Zondag nie anders. Ge zocht oewen
troost weer bij de plattebuis. Mee 'n bietje
zurg over den jongen akker...!
Gin zonneke! Gin werm motregentje
Niks dan 'nen bijtenden Noordooster, die
over oew vel gong als schuurpampier. Die
deur de velden trok mee 'nen asem als ljs.
Die schaaide aan 't teerste gewas. Ja, die
z'n witte sporen naliet in de ruigten langs de
wegels, in de kluiters van den akker.
„Neee Eeker, niks d'r van, oew bed in!"
had Trui 'm Zondagmergen gecomman-
deerd, als 't keareltje vroeg was opgestaan
om eindelijk veur 't eerst, weer 'ns naar de
kerk te kunnen gaan. Maar uren later, als
Trui naar de -Hoogmis was, de wermte van de
plattebuis in den dag te trillen stond deur
den huis, dan lieten wij 'm veur den dag
komen.
Dr6 III schoor 'm de paar lange rosse
oaardharen af en hielp in wijers bij 't kleejen.
En als Trui thuiskwam, dan zat den Eeker
op, in z'n Zondagsche pak, gewasschen, dat
ie blonk, de rosse stekels, nog nat, piekend
uit zijn hoofd.
Wittekes, maar mee 'nen nuuwen glans in
de zwakke oogen, zat ie bij de kachel, recht-
op, nog nie gewend aan z6o, gekleed te zit-
ten op 'nen stoel, zonder steun van kussels
en van ingestopte dekens. 't Witte Veur-
hoofd was klam. Z'n sproeten vlekten veul
feller op de witte kleur van z'n matte vel.
,,Hoe voelt g'oew eigen nou, Eeker?"
v.roeg aen Drd opgetogen.
„Goed, goe-oed", zee 't manneke, nog wat
zwak, maar me docht, hij wouw Dre III nie
teleurstellen. ,,Zoude nou dalijk 'nen bak
Zondagschen koffie lusten van Trui?"
Flaauwkes lachend, knikte-n-ie van ,,ja"
,,Of liever 'nen beker wermen melk?"
vroeg ik, om 'in 'ns te toetsen.
Weer knikte-n-de „ja". Maar ik begreep
wel, dat ie liever melk kreeg, dan koffie
Toch kleurde-n-ie 'n bietje bij, na 'n kwar-
tier. Stond 'ns op. Probeerde 't loopen weer.
Want dat gong heel de week nog maar mee
'nen slok.
Hij gongnaar den zoldertrap. Bleef
daar even staan. Mee de hand leunend teu
gen den deurstpl. Dan kwam ie verom. Gong
weer gaauw zitten, Na 'n telleke asem zee-
t-ie: ,,'t ga-d-albeter".
Wij probeerden hem aan te moedigen, hij...
^dee 't ons!
Weer stond ie op. Weer was zijnen gank
naar den zoldertrap.
Dan zee ik: „Eeker, zoude nog nie 'n week
wachten mee naar oew „woonwageltje" te
gaan kijken. 't Is daarboven zoo koud, jonk!"
Hij knikte. Kwam wankelend verom. Gong
weer zitten „En t6ch gaat 't telkens beter",
zee-t-ie na 'nen oogenblik weer.
,,Maar m'n schoenen zitten zoozoo
vrimd".
„Uitdoen vroeg ik.
Hij knikte. Dankbaar!
Toen kwam Trui binnen. Wel, lieve tijd!
Heb ik nou toch ooit van m'n leven
Maar Eeker toch?! En guilieHebt
guilie gin verstand?
,,We motten toch 'ns probeeren", zee Dre IH.
ija> en 't gaat telkens al beter, vrouw",
zee den Eeker toen.
Den Dr6 had z'h schoenen uitgedaan.
„Hek!" zuchtte den Eeker en lekker
strekte-n-ie z'n beenen. ,,Op m'n klompen
gong 't van de week beter".
Me docht, hij was de leste dagen nie veuruit
gegaan. Dre III zweeg ook Brocht m
de klompen en mijnen stok.
Na 'n kwartier stond ie weer op. Liep weer
naar den zoldertrap. Zette den eenen voet
op den tree.
„Neee Eeker!" riep Trui mee nadruk.
„Alleen maar probeeren, astemblief", zee
't wilskrachtige manneke. 'k Wouw zoo geren
weten, of
,,Oew woonwageltje stadt er nog, horre!"
„Of ik die treeen kan doen".
„Gin fratsen",, Trui weer: „ga nou kalm
kes zitten, hier bij de plattebuis, dan zal '1
*n glas melk en 'n vet-beboterde snee koek
veur oe klaarmaken! En andersdan
stop ik oe weer in bed, prulleman!"
Den Eeker kwam weer verom. Matjes
lachend, lijk ie altij doet.
't Was juist 'n heel oud manneke. Dre HL
keek me 'ns vluchtig aan. M'n baaske was
nie gerust.
Toen kwam Juffrouw Hoppenbrouwers den
erf op, den Eeker z'n moeder. Heel onver-
wacht, ofzat daar Drd III achter? Die
komt ommers elken dag in zijnen winkel, bij
den Hoppenbrouwersen.
Ja! Ik zag 't aan zijn strakken kop; hij
wist er van. Den goeien kearel had de moe
der willen verrassen mee 'nen geschoren, op-
gedoften, Zondagschen Eeker. En hij had
den zeun willen verrassen. Zoo'n baaske toch.
Den Eeker riep heesch van blijdschap.
„M6eder!'" En stokstijf richtte-n-ie z'nen
moesten de eenvoudige Kruschenkuur volgen,
zooals miljoenen menschen over de heele wereld
dat dagelijks doen. Kruschen zal ook U
uitkomst brengen I Daarom, neem 66k
onder voortdu-
rende controle
van scheikun-
dige-apotheker
G. J. Logger
Bij apoth. en drog. 1.47, 0.76, 0.41
romp recht.
Dat was 'n plazierig weerzien. Moeder
was evenkes geroerd, als ze haren jongen
weer ,,op" zag, gespoord en nouja, nie ge-
lkersd, maar toch in z'n klompen. Ook den
Eeker kost nie veul zeggen eerst. Dan: „ik
ben weer op, moeder!" En groot stonden z'n
oogen open, in die van z'n moeder.
Maar al rap, mee Trui's tractaties waren
ze op huilie gemak. En duuzend vragen gon-
gen overentweer.
,,Ja", zee ze toen: ,,den Dre had gezeed,
ik moest eigens maar 'ns komen kijken! Op
deus uur! Grotmoeder vond 't wel goed!"
Vaneigens", zee Trui: ,,ge mot 'ns meer
komen, mensch!"
Den Eeker fleurde op. Weer gong ie loo
pen. Op en neer, op en neer. Steeds beter.
Ook kreeg ie kleur, nou.
En als we 'n half uurke druk gepraat had-
den, dan
Werendig, ik miste den Eeker. Maar
meteen hoorde-n-ik gestommel boven m'h
hoofdWas ie nou t6ch...<...? Wij naar
boven.
't Was veur 't eerst, dat z'n moeder 't
woonwageltje" zag! En als ze 't zag, dan,
dan begreep ze. Tranen sprongen in heur
oogen. Daar stond 'n soortement van ,,ver-
leden", de kleine raamkes, de poppengordijn-
tjes, 't bonte groen en rood van blinkenden
verf
Als we binnengongen stond den Eeker 'n
bietje verschrikt. En fluisterde: „ik m6est
m'n woonwageltje vandaag 'ns verom zien,
baas!"
Zijde nou gerust, Eeker?"
Dikkels knikitie-n-ie z'n teere rattekopke.
Z'n moeder stond zwijgend rond te zien. Haar
portret, in 'n eigengetimmerd lijstje, versierd
met dennengroen, wat verlepperd nou.
In 'n hoekske op 'nen ,,consol'" de beeldekes
deur Hoppenbrouwers gesnejen, veur 't eerste
en 't leste Kerststalleke, dat ze in poovere
jaren bezeten hadden in den wagel
Moeder's stoel uit die dagen, deur den
Eeker allemaal „geerfd", als ie z'n ouwers
nuuw had ingericht achter den schoonen zet-
winkel van den Drd.
Tientallen van dingskes trof Juffrouw Hop
penbrouwers hier weer verom, alles prontjes
bewaard, onderhouwen en geetaleerd.
,,Ik wist niezee ze. Dan gong ze af
op heur jongske. Vroeg 'm, mee den erm om
z'nen nek: ,,och, Sjaak, blijf bij ons, astem
blief. Ga nie meer verom naar den Ouwen-
bosdh".
Moeder", zee-t-ie toen: „hier in deus
wagelkamerke, heb ik vroeger veul meugen
spreken en denken. Ik was. hier zoo dicht
bij Hum. 't Is alles vergaan in mijn ziekte,
moeder".
Toen zag ik 'm veur 't eerst, veur 't alder-
eerst zoolang ik 'm ken en zooveul leed als
ie meegemaakt had, veur 't eerst simmen.
,,'t Is alles in mijn ziekte van me wegge-
gaan", snikte-n-ie. Daarom moest ik van
daag verom, hiemaartoe!" Toen wierd ie
spierwit. Ziek. Den Dr6 lee 'm op z'n vroe-
gere bed, dat 'r nog sjuust zoo stond.
Enne
Hij ligt er nog, amico!
't Manneke wil hier uitzieken, heeft ie
beweerd ihee 'n stelligheid, waaraan Trui,
waaraan Dre III, waaraan den dokter niks
kunnen verporren.
Uitzieken", zee-t-ie.
't Lijkt mij meer op „uitvechten".
Wat 't worden zal
'k Heb in die zaak nog nooit durven rajen.
En nou ndg nie!
„Kommermemeerinverom" botste de
bus destijds, als ik 't manneke naar Breeder
642.
Het is dus wel oppassen!
27 2320
Dreigt 2034; 1823 en 13X^3.
28. 3631
Voorkomt deze dreiging en belet opnieuw
zw. 27 wegens 1711; 2722 37 31 en
32X1-
ZWART
28
14—10
Een interessante oefenpartij.
Wit:
Zwart:
18—123
1 32—28
2. 38—32
Naast 33—20 en 34—20 wel de beste voort-
zetting. Vanzelfsprekend niet 37- -32 wegens
zw 2329; 1722 met 2 schijven winst.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
3127
33—29
29X20
39—33
44—30
34—29
40X20
37—31
31—26
26X17
36X27
Een mak openingsspel.
kansje kujnnen wagen door met 41--37 te ver-
volgen. Zowel op 1—7 als op i4—201 zou wit
dan dam halen door 2701 en 39 34
14. 42—38
IWit probeert het niet eens en terecht!
1420 ligt niet in de lijn van het spel en is
dus niet te verwachten, terwijl 1—7 door
27—21- 39—34 en 34X1 wel een dam °P"
levert,maar na 10—15; 19—23 en 15X24
weer tot gelij'k spel leidt.
14.
12—18
17—21
20—24
13X24
10—15
712
23X34
15X24
18—23
12—18
11X31
510
Wit zou nu een
1—7
712
1015
14—20
914
4—9
24—29
20X29
12—17
17—22
15. 4137
16. 39—34
17. 34—30
18. 5044
19. 47—42
20. 4641
21. 83X24
22. 41—36
23. 4440
Zw. 1822 haalt niets uit
24. 281X17
25. 38X 29
Er komt spanning in de partij.
26. 42—38!
'Belet 27 met aanvai op schijf 17 wegens
17—11; 27—22; en 30X1 dam.
26.
27. 4944!!
Een prachtige indirecte dekking van schijf
17! Op zw. 2—-7 zou nu volgen 17—11'
27—22 3530; 40X 29 en 32X1 dam.
29—33
23X25
19—23
Zwart brengt hiermee een nieuwe dreiging:
1822 (wit gediw. 17X28); 2934 en
1923.
iAI deze mogelijklieden, zet na zet, maken
het spel gevarieerd, maar buitengewoon las-
tig. Toch ontmoet je nog maar steeds men-
sen, die beweren, dat dammen .gemakkelijk is!
29. 44—39
Dit kost een schijf. De juiste zet was
4842 met schijnbaar slechte stand voor wit.
Zoals analyse na afloop der partij echter aan-
toonde, was het witte spel er in alle opzich-
ten houdbaar door geworden.
29. 1822
30.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
171X28
Wit 27X18 kost direct 'n schijf.
2934
i
No. 2.
39X30
40X2©
ad lib.
4338 gedw.
48—43
43—39
25X34
19—23
13X4-2
42X33
33—38
16—21
'Wit gaf op.
16
26
36
46
WIT 47 48
Wit speelt en wint.
Rectificatie.
In het probleem-Flasschaert in onze vorige
rubriek moot een zwarte schijf op 39 bijge-
plaatst worden. De stand is dus:
Zwart: 9, 18, 22, 26 en 39.
Wit: 25, 27, 31, 37,.38 en 49.
Twee protolem©n
van Edg. Plasschaert te Clinge.
No. 1.
ZWART I
Combinaties.
In een partij Reti—Gruber (Weenen 1923)
ontstond volgende stand.
dan bijv. zoo kunnen zijn: 1. Pe6Xf4, 2.
Pe3d5 Pf4Xd5, 3. c4Xd5 06—c5 (3.
cd5: 4. Rd5:t, gevolgd door verdubbeling der
torens), 4. Rig2—f3 Kg8h8, 5. Tglg2.
In de partij geschiedde echter eerst:
1. Pf6h'5
Er dreigt slechts mat door 2. Pg3.
2. Rg2—f3 Ph5Xf4
3. Pe3d5Pf4Xd5
Laten wij eens zien wat er anders gebeurd
zou zijn:
A. 3. c6Xd5, 4. Dd2Xf4! Pe6Xf4, 5.
Tgl—g7t Kg8—h8, 6. Tg7Xe7f Tf8—f6, 7.
Rb2 X f6f Kh8g8, 8. Tal—glf Rh7—g6, 9.
e2e3 en wint.
B. 3. c6Xd5, 4. Dd2Xfl! Re7f6, 5.
Rf3Xd5 Rf6Xb2, 6. Df4xh6 Rb2f6, 7.
Rd5X©6t Dc8Xe6, 8. TglXg7f! Rf6Xg7,
9. Dh6Xe6f'en wint.
C. 3. c6Xd5, 4. Dd2Xf4! Kg8—h8, 5.
Rf3Xd5 Re7—g5 (5. Pf4:, 6. Rg7:t en
mat), 6. Df4Xd6 Tf8—e8. Wit staat uitste-
kend.
4. c4Xd5 Re7—g5
4 pe6g5, 5. h2h4 met stukverlies.
4 c6Xd5, 5. Rf3Xd5 Re7—f6, 6. Dd2—
e3 Kg8f7, 7. Rb2Xf6.
Hoe Zwart nu ook neemt, steeds raakt hij
materieel te veel achter.
5. d5Xe6 Dc8Xe6
5. Rg5Xd2, 6. TglXg7f K-g8 -h8, 7.
Tg7—c7t Kh8g8, 8. Tal—glf gevolgd
door mat.
Overste brochtEn ik docht toen: 't is
zoo! Maar 't jonk ledf er nou, in z'n woon
wageltje.
Neee, ik .heb altij begrepen: dit is niet or -
zaak. Wij kunnen daarin nie rajen. Mee gi;
beste bedoelingen!
Maar in e6n opzicht heb ik kleerheid ge-
kregen mee onzen Kweetnie: 't manneke is
prooi van helschen twijfel; z'n roeping wan-
kelt en den Eeker is 'r ongelukkig deur!
Neee ons baaske heeft het niet makkelijk
Kom, ik schei er 'ns af. Veul groeten van
Trui, Dr6 III, den Eeker en als altij gin horke
minder van oewen
t.a.v. DRfi.
TEEL.T VAN AKKEIIBOUWI'KODLCTEN IN
PARTICULIERE TUINEN, VOLKSTUINTJES
ENZ.
De Provinciale Voedselcommissaris voor Zee-
land maakt bekend, dat binnenkort een Akker-
bouw-iBeschikking zal verschijnen, waarin o.a.
wordt vastgelegd, dat telers van akkerbouwpro-
ducten hun oogst te«» beschikking zullen moeten
stellen van de overheid of van daartoe door de
overheid aangewezen lichamen.
In het algemeen zal van deze verplichting ont-
heffing worden verleend voor door particulieren op
erfperceeltjes en in volkstuintjes geteelde produc-
ten, voorzoover de opbrengst niet meer bedraagt
dan voor eigen gezin noodig is.
De beoordeeling van de vraag of er in de zich
voordoende gevallen inderdaad sprake is van
volkstuintjes, zal door of vanwege de Prov. Voed-
selcommissarissen geschieden.
Met nadruk wordt er echter reeds thans op ge-
wezen, dat ontheffing van den leveringsplicht alleen
dan zal worden gegeven, indien het bewerken Van
den grond, en het zaaien, verplegen en oogsten
van het gewas geschiedt door den belanghebbende
zelf. In twijfelgevallen wende men zich tot den
Prov. Voedselcommissaris.
Het pachten van perceelen land door fabrieks-
directies, vereenigingen of andere combinaties met
de bedoeling daarop voor hun personeel of leden
akkerbouwproducten te telen of te doen telen,
wordt dus ten sterkste ontraden, omdat de geheele
opbrengst van de gewassen in dergelijke gevalien
ter beschikking van de overheid zal moeten worden
■gesteld.
Om dezelfde reden is het ongewenscht om in te
gaan op aanbiedingen van landbouwers of grond-
eigenaren, die perceeltjes grond of de opbrengst
daarvan op eenigerlei wijze aan particulieren aan-
bieden.
UITPOOTVERBOD ROODE STAR.
In afwijking met het persbericht van 8 Maart
1941 waarin de verbouw van Roode Star verboden
wordt, tenzij gebruik wordt gemaakt van de door
den Nederlandschen Algemeenen Keuringsdienst
goedgekeurde pootaardappelen, maakt de Pro
vinciale Voedselcommissaris voor Zeeland bekend,
dat uitplanten van Roode Star, wanneer gebruik
wordt gemaakt van ongekeurd pootgoed, toege-
staan is, mits de oppervlakte niet meer bedraagt
dan 10 are, met dien verstande, dat voor hen, die
gebruik maken van goedgeaeurd pootgoed. deze
10 are niet is toegestaan. De handel in ongekeurd
pootgoed van Roode Star blijft verboden.
Voorts wordt medegedeeld, dat tevens als door
den Nederlandschen Algemeenen Keuringsdienst
goedgekeurd beschouwd worden die Roode Star,
welke na de aanvankelijke afkeuring door den
N. A. K., onder toezicht van genoemden dienst
zijn nageselecteerd en groen zijn gerooid, een en
ander na goedkeuring van den Prov. Voedselcom
missaris, die in deze het advies inwint van den
Gewestelijken Keuringsdienst van den N.A.K. of
van den Productie-commissaris.
Deze Roode Star-poters mogen echter slechts
in eigen bedrijf worden uitgepoot. Handel in deze
poters is niet toegestaan.
CONTRACTEN VARKENS BOVEN 60 KG.
De Provinciale Voedselcommissaris voor Zeeland
maakt bekend:
1. dat alle houders van varkens (waaronder
fokzeugen en dekbeeren) boven 60 kg verplicht zijn
in de week van 31 Maart5 April 1941 bij den
plaatselijken bureauhouder opgave te doen van alle
aanwezige varkens boven 60 kg;
2. dat zij ten kantore van den bureauhouder een
leveringscontract dienen te teekenen voor alle niet-
fokmateriaal mits de varkens niet ter levering zijn
aangeboden;
3. dat zij een eventueele vergunning dienen af
te halen voor het aanhouden van het aanwezige
fok-materiaal (zeugen en stamboekdekbeeren)
onder opgave van: blikmerknummer, tatoueermerk-
letters, eventueel stamboeknummer en verdere ken-
merken;
oude mestcontracten (blauwe) blijven geldig
Er volgde nog:
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Dd2c3
Dc3d2
Tgl—g2
Talgl
cL3d4
d4d5
Pg5f6
Kg8h8
Tf8f7
Rf6e5
Re5f6
Opgegeven
Volgend pionneneindspel kwam voor m een
partij S tahlherg—Tartakower 1934
c d e f
Wit is aan zet.
WIT
Wit speelt en wint.
Wit speelde 1. Tfl—gl, waarmede hij een
pionoffer op f4 aanbood. Het vervolg had
4. oude mestcontracten (blauwe) Dlyven geiaig
en het aantal gecontracteerde varkens moet niet
opnieuw gecontracteerd worden;
5. varkens beneden 60 kg moeten niet opgegeven
worden. In Mei-Juni a.s zal gelegenheid geboden
worden om vergunningen af te halen om varkens
aan te houden, teneinde deze in of nk November
1941 in huisslachting te slachten.
Het bovenstaande houdt niet in, dat men thans
meer varkens mag aanhouden dan de toewijzing
aangeeft. De toewijzing blijft van kracht. Ten
einde een vlot verloop te verkrijgen gelieven de
varkenshouders wier namen met A t/m L begtnnen
op de eerste 3 dagen aangifte te doen en de overi-
gen op de laatste 3 dagen in de week van 31 Maart
5 April 1941.
1. c3c4 d5Xc4?
Zwart zou gewonnen hebben, wanneer hij
1. Ke6f5! gespeeld had. Er volgt dan
2. c4Xd5 Kf5xg6, 3. Ke2d3 b7—b5, 4.
Rd3c3 a7a'5, waama a5a4. Deze
pionnen moet de witte koning bewaken, zoo-
dat Zwart de witte kan veroveren. De dub-
belpionnen zijn niets waard tegenover
verbondene.
2. h2h4a7a5
Nu is het te laat voor 2. Ke6f5 (3.
h4—h5 Kf5—g5, 4. d4d5 Kg5—f6, 5. d5—
d6 Kf6e6, 6. h5^h6 en wint).
3. h4h5 a5a4
4. Ke2d2 b7—b5
5. d4d5f Ke6d7
6. h5—h6!
Echter niet 6. Kd2c3 waardoor Wit
weer juist verliezen zou: 6. a4a3, 7. h5
h6 b2—h4t, 8. Kc3—c2 h4—b3f, 9. Kc2—bl
a3a2f, 10. Kbl—b2 c4—o3t en Wit verliest.
6. a4a8
1. Kd2c2 b5b4
8. h6Xg7 b4—b3t
9. Kc2—bl!
9 gc2o3? a3a2, 10. Kc3b2 c4c3+
11. Kb2al c3c2, 12. Kalb2 a2alDt
13. Kh2 X al c2clDt en mat.
9.
10.
11.
Kbl—al
g7—g8D
a3a2f
c4c3
Opgegeven
b c d e f
Wit is aan zet.
Rectificatie. Het tweede diagram in de
vorige rubriek (21 Maart) was fout gezet,
waardoor de tekst volkomen onbegrijpelijk
werd. Ziehier de juiste stand: Wit Kd7, Db8.
Pd6 en Zwart Ka6, Db6.
