ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLADVOOR ZEEUWSGH-VtAANDEREN
T&TGrteP
"akKERW*.
De man die lachte
No. 10.180
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1941
81® Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Voorschriften
ten aanzien van Post- en Sierduiven.
N EUZENSCH E CO U RANT
Buiten Temeuzen
ABONNEMENTSPRUSBinnen Temeuzen 1,42 per 3 maanden
fr. per post 1,73 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar
VAor' BelgiS em Amerika /2,20, overige landen 2,65 per 3 maanden fr. per post
Aborinementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Ilitgeefster: N.V. Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 2673.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,82% Voor elken regel meer 0,20%.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 52 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de udtgave.
DIT BEAD VERSOEHJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
De Bungemeester van TERNEUZGN brengt
ingevolge een ontvangen schrgven van het
Departement van Binnenlandsche Zaken het
volgende ter kennis van belanghebbenden.
TVanaf 21 Februari a.s. moet iedere post-
dflivenhouder in het bezit zijn van een offi-
cieeie, door de commissie ter behartiging der
belangen van Nederlandsche postduivenhou-
ders, Prinsengracht 407, Amsterdam, afge-
geven hoklijst en van een lidmaatschaps-
kaart van het Nationaal Verbond van Post-
duiventoouders, Amsteldijk 44, Amsterdam,
telefoon 91884 en 91776.
Wanneer bij controle door politie of andere
offieieele instanties, mocht blijken, dat deze
beseheiden niet aanwezig of voorradig zijn,
kan voor dezen laatsten keer een uitstel vain
ten hoogste zes dagen worden verleetid, ten-
einde deze fout alsnog te herstellen, zoodat
alle verlangde beseheiden niet later dan 27
Februari d.a.v. onherroepelrjk in orde moeten
zijn.
Indien betrokkenen na het verstrrjken van
dezen termijm nog in gebreke mochten zijn,
moet onverwijld proces-verbaal worden opge-
maakt, met onmiddellijke inbeslagneming van
alle voorhanden zijnde postduiven.
EJenzelfde maatregel moet worden toege-
pasrt, ten aanzien van alle soorten sierduiven,
tot welke groep gerekend wordt te behooren,
iedere tamme, tot uitvliegen in staat zijnde
duif, welke geen postduif is.
Ook voor de sierduiven moet een bewijs van
ieischrijving bij de eigenaars aanwezig zijn.
afgegeven door den secretaris van de N.B.S.
Nederlandsche Bond van Sierduivehhouders-
vereenigingen), den heer C. A. M. Spruyt,
Van Beveminghlaan 36, Gouda.
De jonge sierduiven, broed 1941, moeten
alle geringd worden met den N.M.-ring van
het Nederlandsche Merkenbureau.
Hetzelfde moet geschieden ten aanzien van.
de jonge postduiven van 1941, met dien ver-
stande evenwel, dat deze moeten worden
voorzien van den Hollandring-1941.
Temeuzen, 18 Februari 1941.
De Burgemeester voomoemd,
p. TELLEGEN.
PREDIKANTEN
VRIJ VAN LOONBELASTING.
Naar prof. dr. H. H. Kuyper in De Heraut
mededeelt, heeft het departement van finan
cial aan de inspecteurs een lijst gezonden
van ambten, die vrij zijn van de loonbelasting
waaronder ook het ambt van predikant wordt
genoemd.
DE IN NED.-INDUfi WONENDE
JAPANNERS.
De in Nederlandsch-Indie wonende Japan-
ners maken met het oog op de ontwikkeling
van den algemeenen politieken toestand toe-
bereidselen zoo meldt het blad Tokio
Asahi Srjimboen uit Batavia om hun ge-
zinsleden huiswaarts te sturen. Op alle Ja
pansche schepen, welke in het gebied van de
Zuidzee varen, zijn tot eind April alle hutten
besproken. De in Ned.-Indie wonende Japan-
ners vdlgen met de grootste aandacht het
verloop van de handelsbesprekingen tusschen
de Japansche en Nederlandsch-Indische dele-
gatie, daar de afloop van deze onderhandelin-
gen hun toekomst op verstrekkende wijze zal
beinVloeden.
NED. SPOORWEGEN GEVEN REDUCTIE
VOOR JAARBEURSBEZOEKERS.
De Nederlandsche Spoorwegen zullen ook
voor de komende Jaarbeurs, die te Utrecht
wordt gehouden van 11 tot en met 20
Maart, voor Jaarbeursbezoekers 80 pet.
reductie verleenen op alle afstanden van
Utrecht op den enkelen-reis-prijs voor de
terugreis. Het spoorkaartje met bovenge-
noemde reductie is op vertoon van het toe-
gangsbewijs met spoorbon ban het station te
Utrecht verkrijgbaar.
In verband met het te verwachten drukke
bezoek zal op Vrijdag 14 Maart een extra
Zeeland-West-Brabant-trein loopen.
Door deze maatregelen wordt het reizen
naar de Jaarbeurs zee^vergemakkelijkt en
ongetwijfeld zullen duizenden zakenmenschen
van de geboden gelegenheid gebruik maken
am de zoo belangrijke voorjaarsbeurs 1941 te
bezoeken.
BKITSGHE V'LIBGTUIGEN BIJ
VLISSINGEN NEERGESOHOTEN.
Het D.N.B. meldt uit Berlin:
Een Britsch jachtvliegtuig vloog Zaterdag-
middag in scheervlucht boven de eilanden
aan de monding van de Schelde. Duiteehe
iagers achtervolgden het toestel en schoten
de Hurricane in de buurt van Vlissingem om-
laag. Kort nadat dit toestel was neergescho-
ten, verscheen een tweede vijandelijke
machine van hetzelfde type boven de Wester-
Schelde. Het werd evenals het eerste door
Duitsche jagers neergeschoten. Daarmede
veriorem de Britten op een dag drie vliegtui-
gen aan de monding van de Schelde, daar in
de ochtenduren, eveneens een gevechtsvlieg-
tuig was neergehaald.
Behalve deze vliegtuigen, is er, naar het
D.N.B. verneemt, nog een ander vijandelijk
toestel van het type Handley Page aan de
Nederlandsche kust door luchtdoelartillerie
neergehaald. Daarmede werden vier vijande
lijke vliegtuigen neergeschoten, terwijl boven-
dien nog minstens twee machines op den be-
ganen grond vernield werden.
DE AANMELDINGSPLICHT DER JODEN.
10 Januari j.i. verscheen een verordening
van den Rijkscommissaris over de aanmel-
dingsplicht van personen, die geheel of ge-
deeltelijk van Joodschen bloede zijn. De be-
teekenis van deze verordening heeft, ofschoon
zij absoluut duidelijk is, allerlei vragen doen
rijzen. Er wordt daarom nogmaals op het
volgende gewezen
Volgens art. 2 der verordening wordt als
geheel of gedeeltelijk van Joodschen bloede
beschouwd, iemand, die ook maar van den
vol-joodschen -grootvader of vol-joodschen
grootmoeder afstamt. Als vojoodsch geldt
een grootouder zonder meer, wanneer deze
lid is of geweest is van een joodsehe ge-
meente.
Aanmelden" moet zich dus ieder,die ook
slechts edn joodschen grootouder gehad heeft.
Zijn geen van de v'ier grootouders ooit lid ge
weest van een joodsdhe gemeente, dan kan
er desalniettemin toch een aanmeldingsplicht
bestaan, namelijk dan, wanneer ddn dezer
grootouders naar het ras voljoodsch was,
d.w.z. wanneer diens beide ouders joden
waren. Het lid zijn van een joodsehe gods-
dienstige gemeenschap is als zoodanig dus
niet van belang, maar alleen als bewijsmiddel
voor het ras.
Aangezien het verzuimen van de aanmel
dingsplicht strafbaar is, kan ieder slechts
dringend aangeraden worden, bovenstaande
in acht te nemen.
DE NEDERLANDSflHE scheepvaart
IN DE ZU1DZEE.
Domei meldt uit Manilla:
Het Nederlandsche stoomschip Tjitjalenka,
metende 10.972 ton, eigendom van de Java-
China-Japanlijn, is 15 dezer uit Manilla naar
Hongkong vertrokken. Het schip was op 13
dezer naar Manilla teruggekeerd, volgens in
structs van de Nederlandsche autoriteiten
ten einde een neutrale haven op te zoeken.
Intusschen heeft de Nederlandsche regeering
te Londen ontkend, dat bevel was gegeven
aan Nederlandsche schepen om neutrale ha
vens op te zoeken.
Door
GERARD FAIRLIE.
Uit het Engelseh door
Jhr. R. H. G. NAHUYS.
17Vervolg.
..Jawel", zei Vic langzaam en na eenig na-
denken, ,,het is misschien beter als Jack en
ik afzcnderlijk van de anderen optreden. Wij
zouden hen een spaak in het wiel kunnen ste-
ken, indien hij door je uitmuntende verdedi-
gingslijn mocht heenbreken, e4n binnen, en
edn buiten. Welke zijn de alarmsignalen?"
,,Het gewone politiefluitje", lachte Wil-
liams. ,,E6n stoot beteekent kom vlug en
twee stooten kom nog vlugger!"
De inspeeteur scheen in de beste stemming
te zijn en zeker scbeen zijn veldtochtsplan
den Octopus geen enkele kant tot ontsnap-
ping te bieden; maar ik voor mezelve
wensohte dat ik zijn optimisme kom deelen.
Ik had nu twee ontmoetingen met den Octo
pus gehad; de eerste had mij den doodschrik
op het lijf gejaagd en de tweede was alleen
niet noodlotting geweest, dank zij een samen-
loop vain zuiver geluk en de bekwaamheid
van Vic om een defecten auto te besturen.
Ik zou het tegenover Vic noch Williams ooit
hebben willen bekennen, maar hoewel bet mij
ojimogelijk was in de gemaakte planned eeni-
ge verW'tering aan te brengen, voelde ik mij
innerlijk ver van gerust.
DE HANDELSBESPREKINGEN
TUSSCHEN NEDERLANDSCH-INDIe EN
JAPAN.
Domei meldde Maandagnacht uit Batavia:
De handelsbesprekingen tusschen Neder
landsch-Indie en Japan zullen vandaag her-
vat worden. De heer van Hoogstraten, chef
van de afdeeling industrieele zaken van het
bureau voor handelsaangelegenheden en ge-
delegeerde van Nederlandsch-Indie voor de
besprekingen met de Japansche delegatie,
heeft Zaterdagochtend een bezoek gebracht
aan Joekata Isjizawa, den Japacischen con-
sul-genraal, en hem voorgesteld weer met de
hesprekingen te heginnen.
LAAT DE OORLOGSINVALIDEN NIET
STAAN!
Men zou het niet voor mogelijk houden...!
In de afgeloopen weken is het voorgekomen,
dat jonge menschen en onder geleide van de
ouders reizende kinderen een zitplaats in den
trein hadden, terwijl Nederlandsche oorlogs-
invaliden, met kenneljjk letsel, zich... met een
staanplaats moesten vergenoegen.
Wij zullen er verder het zwijgen maar toe
doen, hoe wij denken over deze onwellevend-
heid tegenover diegenen, die het grootste
offer voor ons vaderland hebben gebracht,
dat zij brengen konden en tegenover wie wij
niets dan grooten dank en eerbied verschul-
digd zijn.
De directie van de Nederlandsche Spoor
wegen heeft zich door middel van een dienst-
order tot haar personeel gericht, met het ver-
zoek er vooral op toe te zien, dat onze oor-
logsinvaliden een zitplaatsje krijgen en als
ook na een vriende'lijk en tactvol verzoek van
den conducteur het beoogde doel niet wordt
bereikt, wel dan heeft hij vergaande bevoegd-
heden gekregen, om de oorlogsinvaliden aan
de zitplaats te helpen, waar htj toch wel recht
op heeft...
TERUGBETALING VAN IN DUITSCH
KRIJGSGEVANGENSCHAP AFGEDRAGEN
GELDEN.
De directeur van het informatiebureau van
het Nederlandsch Roode Kruis, Zwarteweg
75, Den Haag, maakt hetreffende de in Duit
sche krrjgsgevangensebap afgedragen gelden
het volgende bekend:
Van het krijgsgevangenkamp ,,Bocholt" zijn
op enkele uitzonderingen na alle gelden aan
zijn bureau overgemaakt. Van dit kamp zijn
geen goederen terugontvangen, wel worden
nog eenige fototoestellen verwacht.
Van het krijgsgevangenkamp „Bathom"
zijn alle gelden bij zijn bureau binnengekomen,
eveneens eenige fototoestellen en vulpen-
houders.
Van het krijgsgevangenkamp „Weinsberg"
zijn alle zoogenaamde „kampgelden" (Lager-
marken) en het Hollandsche geld binnenge
komen. De aldaar bestelde en betaalde boe-
ken zijn inmiddels gedeeltelijk teruggekomen.
Bij aanvrage voor teruggave van boeken moet
door den rechthebbende den naam van den
schrijver en de titel van het boek opgegeven
worden.
Van bet krijgsgevangenkamp „Neu-Bran-
denburg" zijn vrijwel alle gelden binnenge
komen. Eveneens een gedeelte van de al
daar verdiende loonen.
Van de voormalige gevangenkampen Dort
mund, Versen, Meppen, Fiirstenberg, Hemer
is tot nu toe slechts een gedeelte der aldaar
afgedragen gelden ontvangen.
Verzoeken om terugbetaling moeten gericht
worden aan het informatiebureau van het
Nederlandsche Roode Kruis, afwi'kkelings-
dienst krijgsgevangenen. Zwarteweg 75, Den
Haag, met vermelding van:
a. naam en voornaam;
b. vroegere militaire rang:
c. naam van het krijgsgevangenkamp,
waar het geld is afgedragen en het gevan-
gennummer;
d. het bedrag van bet afgedragen geld;
e. tegenwoordig adres, waarheen de post-
cheque gestuurd moet worden.
De stem van Vic onderbrak mijn tamelijk
onsamemhangenden gedachtengang
,,Wil jij binnen gaan of buiten blijven,
kerel
Ik bedacht onmiddellijk, dat ik veel liever
aan de binnenzijde van die gracht zou zijn,
aan denzelfden kant als mijn Jean, waar ik
een glimp van haar kon opvangen en in ieder
geval bij de hand zou zijn als het noodig
mocht blijken.
.Binnen", amtwoordde ik daarom.
Ik weet niet of Vic mijn gedachten raadde,
maar hij glimlachte.
„Gelijk heb je. Wat ik vragen wilde, Wil
liams, is er nog bericht uit Londen gekomen?"
,Niet het geringste."
,,Weet juffrouw Anstruther dat wij nu hier
zijn?"
„Ja, ik sprak haar, toen ilk bij den hertog
was. Zij had niets mee te deelen."
,,En wanneer gaat het scherm op?"
„Het diner op Wheen's Ditch vangt te acht
u,ur Eian. De andere gsisten zijn te half tien op
het bal verzocht. Mijn mannen zullen zich te
stlpt negen uur op hun post bevinden."
„Uitstekend."
Wij namen nog een dronk en toen scheidden
wij om nog een kleine rust te.genieten alvo-
rens wij datgene tegemoet gingen wat een
drukke nachtwake beloofde te worden. Ik
voor mij, ging op een divan liggen en viei in
slaap. Ik was een weinig vermoeid en wilde
datgene wat mij in den nacht te wachten
stond, gaame zoo fiks mogelijk tegemoet tre-
den. Williams dacht er eender over, geloof
ik, en volgde mijn voorbeeld, teiwijl Vic zoo-
als ik later vemam, zijn toevlucht zocht in
een breeden armstoel met een overvloed van
bier en sigaretten ciaast zich. Als dat zoo was,
dan weet ik wel wat hij gedaan heeft, want
ik wist dat als hij tot zulke maatregelen be-
sloot, het was, omdat hij meende dat hij zgn
Zij, die in deri loop der laatste maanden
om terugbetaling hebben verzocht, behoeven
dit niet meer te herhalen.
Zoodra de aanvraag aan de beurt is om uit-
betaald te worden, wordt een postch^que ge
stuurd, zoodat een extra bericht van ont-
vangst der aanvraag niet verzonden wordt.
F.F.N NEDERLANDSCHE S.S.-MAN
VERTELT.
Idealisten en material is ten.
De dienst is uitermate zwaar.
Het A.N.P. meldt uit Amsterdam
Hoewel de dienst in de SB. kazerne vrijwel
ononderbroken doorgaat en zelfs in de korte
oogenbhkken van rust nog vele plichten op
de msmnen rusten, hebben wij tocb gelegen
heid geha/d enkele Nederlanders afzonderlijk
te spreken. Dus niet in de kamer, waar de
kameraden elkaar telkens bet woord ont-
nemen, elkaar aanv-ullen en verbeteren, maar
ergens in de kazerne, waar onze gesprekken
niet gestoord konden worden. Daar hebben
we enkele jongemEinnen rustig laten uitspre-
ken over hun idealen, die zij sedert lang koes-
terden over de vreugde, welke zij beleefden,
toen zij in staat werden gesteld feitelijk ieta
te doen om hun ideaal naderbij te streven,
over hun prettige ondervindingen, hun moei-
lykheden en lasten.
Men zou, zoo constateerden wij, de groep
Nederlanders, die zich aanmeldde, in twee
deelen kunnen splitsen: de idealisten die zui
ver en alleen voor hun ideaal willen strijden
en de materialisten die met hun aansluiting
bij de S.S.-Standarte Westland een betere
plaats in de wereld vEin straks probeeren te
verwerven. Het is bekend dat bij de werving
van vrijwilhgers voor de S.S. ook inderdaad
den nadruk wordt gelegd op het feit, dat de
S.S.-man na beeindiging vein den dienst bij de
verwerving van een positie in de burgermaat-
schappij door de autoriteiten zal worden ge-
steucid. Ieder zal naar eigen Eiard en aanleg
worden geholpen.
'De Nederlander zou geen Nederlander zijn,
indien deze bepaling hem niet lokte. Met deze
gedachte zijn dan ook verscheidene jonge
laudgenooten nsiar MUnchen gegaan.
Maar het verwonderlijke is, dat zij op het
oogeriblik alien zonder uitzondering het ideaal
voorop stellen.
„Ik voelde al lang", zoo zei een van hen,
,,dat wij Nederlanders in den strijd vsun
Dudtsehland niet achter moesten blijven.
Toen mij de kans werd gegeven, beb ik dan
ook geen oogenblik geaarzeld deze met beide
handen aan te grijpen. Is het niet een eer en
een gunst, dat wij de grauwe uniform van
Duitschlands politieke soldaten mogen dra-
gen? Is het niet een eer, dat wij waardig zijn
gekeurd het onze tot den grooten strijd tus
schen twee wereldbeschouwingen bij te dra-
gen? Iedereen, die voelt, dat Germaansch
bloed door zijn aderen stroomt, moet deze
taak op zich nemen, vrijwillig, blij en trotsch,
omdat hij mee kan werken aan de schepping
van een nieuiwe wereld".
Telkens kwamen wij bij onze gesprekken,
dezelfde uitlatingen tegen. De een wist zich
beter uit te drukken, omdat zijn opleiding
hem in staat stelde zijn gedachten gemakke-
lqk vorm te geven, een ander zei het mis
schien wat onbeholpen, maar beide catego-
rieen badden dezelfde fierheid, dezelfde trots,
dezelfde zekerheid.
bersens dan bijzonder helder kon laten wer
ken. En waarschijnlijk drpeg dat korte tijd-
perk van rust er meer dan iets anders toe
bij, dat de taak van- den Octopus nog moei-
lijker gemaakt werd. dan zij. was.
Te acht uur kwam men ons zeggen, dat ons
diner gereed was. Het voedsel was eenvoudig,
maar uitmuntend en werd opgediend door
den waard zelf. een welgemoed man, die,
naar ik vermoedde, de reden van onze aan-
wezigheid giste, maar haar toeschreef aan
den gewonen loop van zaken, als zijnde wij
door den hertog ontboden ten einde voor de
veiligheid van zijn gsisten te waken. Dat wij
uitgezonden waren door Scotland Yard, met
de bijzondere en zware opdracht ons van een
onbevooroordeelden en zeer gevaarlijken mis-
dadiger meester te maken. kwam in de ber
sens van den gem-oedelijken man waarsehijn-
lijk niet op.
Te kwart voor negen op de minuut af, ver-
lieten Williams en ik .,De Blauwe Beer" en
legden de paar bonderd ellen naar Wheen's
Witch af. Vic bleef achter; het was voor hem
nog te vroeg zijn zwerftociht te beginnen. De
mannen waren alien reeds te half negen ver
trokken, ten einde te negen uur op hun post
te zijn.
Het was een fraaie avond en na de genoten
rust voelde ik mij zoo lekker als kip. Ik was
blijmoedig gestemd; misschien vaagden de
landelijke geuren, ongewoon als ik er aan
was, vermengd met den luister van den flon-
kerenden sterrenhemel boven mij, de muize-
nissen en den twijfel weg. die mij bevangen
hadden, toen Williams zijn plannen ontvouw-
de. In ieder geval, gedurende die korte wan-
deling praatten Williams en ik opgewekt te
zamen, beiden fleurig en monter, hoewel ik
haast zou zeggen. dat beiden een nauwelijks
merkbaar, maar onvermijdelijk gevoel koes-
terden, dat ons iets boven het hoofd hing.
Neem dadelijk 'n "AKKERTJE"
(toi 4 per dag) en kruip onder
de wol. Ze bekorten de ziekte,
verdrijven koorts en pijnen!
„Och, ik bgrijp, dat er Nederlanders zijn
die ons volkomen misverstEian, maar in mij
leeft de dvertuiging dat wij iets groots doen
voor ons vaderland. Ziet u, dat moet men
overdenken, lang en diep. Wjg worden ge-
vormd en met de kennis, welke wij hier ver
werven, zullen wij ons later voor ons vader-
land nuttig maken. Wij blqven dan ook in
alle opzichten Nederlanders. Sterker nog,
onze vaderlandsliefde groeit en wordt sterk.
Wij zien den weg, welke ons land moet gaan
om zijn vroegere grootheid te herwinnen. Het
betreden van dien weg beteekent de verwg-
dering vain vooroordeelen, het beteekent een
kennis van onze historie, inzicht in de wereld-
politieke verhoudingen van vroeger en de we-
tensehap, dat wij straks, onder andere ora-
stacidigheden, onze eigen plaats in bet Euro-
peesche economiscbe en politieke bestel zullen
innemen. Daarvoor wenschen wij te strijden
met alle kracbten, die in ons zijn. Daarvoor
weten wij ook offers te brengen."
Wij vroegen uiteraard ook nog hoe de
dienst was.
„Uitermate zwEiar. Laat ik het zoo uit-
drukken: iemand die er geen plezier in heeft,
die niet weet waarvoor hij het doet, behoeft
niet naar Miinchen te komen. Hij zal bet er
geen veertien dagen uithouden. Maar voor
hem, "die een bepaald doel wil bereiken, is niets
te veel. Ja, de dienst is hard, some valt die
dagtaak zeer zwaar. Maar wij weten waar
voor wij het doen. Dan tellen geen moeilijk-
heden en lasten. Dan telt slechts de uitslag."
,,Er waait een frissche wind door den geest
van de Nederlandsche jeugd. Er zijn pioniers
vooruit gegEian. Zij verkennen den weg en
wijzen de richting aan hen, die na willen
komen", zoo zegt men te Miinchen.
„De Nederlanders in de S-S.-Standarte
Westland hebben hun weg gevomden en gaan
doelbewust voort, zeker van zichzelf, zeker
van de juistheid der stellingen, welke hun
worden geleerd. Nederland kan voordeel heb
ben van deze mannen, die in harde strenge
opleiding zijn gevormd tot strijders, die zich
in de toekomst geheel voor hun land zullen
inzetten."
Zoo hoorden wij het uit den mond van onze
lamdgenooten, S.S.-mannen in Miinchen. Wij
gaven het weer voor de Nederlandsche lezers,
opdat deze mogen zien, hoe er gewerkt wordt
in Miinchen en hoe de Nederlanders daar
denken, die alles over hebben voor bun ideaal.
RIJKSINSPECTIE BRANDWEER.
Volgens een circulate van het Departement
van Binnenlandsehe Zaken aan de burgemees-
ters zijn als onderdeel van de ,,Rijksinspectie
van het brandweerwezen" deze inspectie
dateert van October j.l. vijf districten in-
gesteld. Voor elk dezer districten wordt een
„inspecteur van het brandweerwezen" be-
noemd.
Inmiddels zijn in functie getreden voor dis
trict 1 (Zeeland en Zuid-Holland(in afwach-
ting van zijn definitieve benoeming) J. D.
Backer te 's Gravenhage; district 2 (Noord-
Holiand en Utrecht) W. A. Couzy te Heem-
stede; district 3 (Gelderland en OverrjsseD
ir. J. W. A. Renssen te Amhem; district 4
(Limburg en Noord-Brabantir. D. A. Budde
te Eindhoven; district 5 (Drente, Friesland en
Groningen) J. de Roos te Groningen.
Van1 alle branden moet voortaan uiterlijk
binnen drie dagen een scbriftelijk rapport
worden gezonden aan den betrokken districts-
inspecteur. Het is de bedoeling, dat door den
onderbrandmeester van elke uitgerukte spuit
een dergelijk rapport wordt opgemaakt.
Van de branden, welke het gevolg zrjn van
luchtaanvallen, wordt bovendien mededeeling
gedaan aan de Rijksinspectie voor de bescher-
ming van de bevolking tegen luchtaanvallen.
Alle belangrijke branden, niet het gevolg
van luchtaanvallen, moeten bovendien onver
wijld telefbnisch worden gemeld aan den dis-
trictsinspecteur.
SPORTLEIDERS NED. ARBEIDSDIENST.
Jeugdige sportleiders, die in de toekomst
de lichamelijke ontwikkeling zullen beharti-
Het was hetzelfde gevoel dat mij tijdens den
oorlog bekropen had als er iets gebeuren
ging en dat in vredestijd altijd over mij komt
als ik onderweg ben naar mijn tandarts.
De avond, zooelLs ik reeds zei, was fraai en
de maan zette de duistemis in een soort van
grjjzen schemer om. Geiuimen tijd konden
wij duidelijk recht voor ons uit zien, behalve
natuurlijk waar schaduwen waren, want zoo-
als gewoonlijk bij maneschijnavonden, was
het daar nog donkerder dan elders. Wij gin
gen voorbij een groep boomen en bevonden
ons toen aan den rand van een benedenwaart-
sche belling. Ongeveer twee honderd ellen
van ons af, vertoonde Wheen's Ditch zich in
al zijn indrukwekkende pracht en praal.
Het was het kasteel terstond aan te zien
dat het oud was en de omtrekken maakten
den indruk, dat sedert de Middeleeuwen zelfs
geen torentje een uiterlijke wijziging onder-
gaan had. Het werd omringd door een hoogen
muur, aan de buitenzijde waarvan een don-
kere streep, ongetwijfeld de slotgracht. De
nieuwerwetsche weg, die in den maneschijn
wit en spookachtig afstak, voerde, zeer tegen-
strijdig, recht naar de gracht.
„De ophaalbrug is nog omhoog", merkte
WKlliams op.
Maar terwijl hij de woorden sprak, kwam
er besveging in en zij werd neergelaten, een
schouwspel, dat ons als bij zwijgende overeen-
komst beiden deed stilstaan.
Het zien vsun het werken van die ouderwet-
sche machinerie in den maneschijn en geheel
onhoorbaar, leverde iets sprookjesachtigs op;
het scheen de tusschenliggende kloof van
eeuwen te overbruggen en ons opeens naar de
Middeleeuwen terug te voeren. Ik verwachtte
half een ruiterstoet te zien van ridders, die
ir. glinsterende wapenrusting uitreden, zoodra
de ophEialbrug neergelaten zou zrjn, ten einde
op een of Einder krijgsmEinsavontuur uit te
gaan. Alleen de witte streep, door den weg
gevormd, een moderne weg, die in 't geheel
niet hier thuis behoorde, bedierf het schilde-
rij dat mijn fantasie mij voor de oogen tdo
ve rde.
De nuchtere Williams, hoewel zelf onder
betoovering van bet tafereel, maakte een alle-
daagsche opmerking, die mij bijna hinderde,
en liep verder. Ik volgde, teruggekeerd tot
de werkelijkheid, tot de afschuwelijkheid van
de moderne vnurwapenen en gevaarlrjke in-
dividuen als de Octopus, die het opgebouwde
droombeeld voor mij bedierven. Destijds was
een misdadiger een even groote schurk als
tegenwoordig, maar de laatste was oneindig
minder schilderachtig en romantisch.
Het kostte ons een zeer korten tijd om bij
de ophaalbrug te komen en, na haar overge-
loopen te zijn, bevonden we ons weldra bin
nen de muren die het kasteel omringden. Wij
stonden op een soort van met steenen gepla-
veid plein; de oude platte steenen van eeuwen
her vormden hier nog steeds den begaanba-
ten weg. Een oud man, de poortwachter, was
hier geposteerd om iederen binnentredende
te controleeren en wij werden binnen een
soort van loge gebracht, waar Williams be-
groet werd door drie van zijn ondergeschik-
ten. die hun plaats reeds ingenomen hadden.
Ik bleef bij hen, tot de laatste der gasten
aangekomen en de ophaalbrug weer omhoog
was. Er was op de binnenplaats juist vol-
doende ruimte om de auto's te parkeeren en
deze moderne voertuigen vloekten volkomen
tegen den statigen middeleeuwschen strjl van
het slot, waarvan de muren hoog oprezen.
Na mij overtuigd te hebben, dat mijn kleine
revolver volledig geladen en in votmaakte
orde was, ging ik op een kleinen ondem>e-
kingstocht uit.
(Wordt vervolgd.)