ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLADVOOR ZEEUWSGH-VtAANDEREN T&TGrteP "akKERW*. De man die lachte No. 10.180 WOENSDAG 19 FEBRUARI 1941 81® Jaargang Binnenland Feuilleton Voorschriften ten aanzien van Post- en Sierduiven. N EUZENSCH E CO U RANT Buiten Temeuzen ABONNEMENTSPRUSBinnen Temeuzen 1,42 per 3 maanden fr. per post 1,73 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 6,60 per jaar VAor' BelgiS em Amerika /2,20, overige landen 2,65 per 3 maanden fr. per post Aborinementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling. Ilitgeefster: N.V. Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TELEFOON No. 2673. ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,82% Voor elken regel meer 0,20%. KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 52 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de udtgave. DIT BEAD VERSOEHJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. De Bungemeester van TERNEUZGN brengt ingevolge een ontvangen schrgven van het Departement van Binnenlandsche Zaken het volgende ter kennis van belanghebbenden. TVanaf 21 Februari a.s. moet iedere post- dflivenhouder in het bezit zijn van een offi- cieeie, door de commissie ter behartiging der belangen van Nederlandsche postduivenhou- ders, Prinsengracht 407, Amsterdam, afge- geven hoklijst en van een lidmaatschaps- kaart van het Nationaal Verbond van Post- duiventoouders, Amsteldijk 44, Amsterdam, telefoon 91884 en 91776. Wanneer bij controle door politie of andere offieieele instanties, mocht blijken, dat deze beseheiden niet aanwezig of voorradig zijn, kan voor dezen laatsten keer een uitstel vain ten hoogste zes dagen worden verleetid, ten- einde deze fout alsnog te herstellen, zoodat alle verlangde beseheiden niet later dan 27 Februari d.a.v. onherroepelrjk in orde moeten zijn. Indien betrokkenen na het verstrrjken van dezen termijm nog in gebreke mochten zijn, moet onverwijld proces-verbaal worden opge- maakt, met onmiddellijke inbeslagneming van alle voorhanden zijnde postduiven. EJenzelfde maatregel moet worden toege- pasrt, ten aanzien van alle soorten sierduiven, tot welke groep gerekend wordt te behooren, iedere tamme, tot uitvliegen in staat zijnde duif, welke geen postduif is. Ook voor de sierduiven moet een bewijs van ieischrijving bij de eigenaars aanwezig zijn. afgegeven door den secretaris van de N.B.S. Nederlandsche Bond van Sierduivehhouders- vereenigingen), den heer C. A. M. Spruyt, Van Beveminghlaan 36, Gouda. De jonge sierduiven, broed 1941, moeten alle geringd worden met den N.M.-ring van het Nederlandsche Merkenbureau. Hetzelfde moet geschieden ten aanzien van. de jonge postduiven van 1941, met dien ver- stande evenwel, dat deze moeten worden voorzien van den Hollandring-1941. Temeuzen, 18 Februari 1941. De Burgemeester voomoemd, p. TELLEGEN. PREDIKANTEN VRIJ VAN LOONBELASTING. Naar prof. dr. H. H. Kuyper in De Heraut mededeelt, heeft het departement van finan cial aan de inspecteurs een lijst gezonden van ambten, die vrij zijn van de loonbelasting waaronder ook het ambt van predikant wordt genoemd. DE IN NED.-INDUfi WONENDE JAPANNERS. De in Nederlandsch-Indie wonende Japan- ners maken met het oog op de ontwikkeling van den algemeenen politieken toestand toe- bereidselen zoo meldt het blad Tokio Asahi Srjimboen uit Batavia om hun ge- zinsleden huiswaarts te sturen. Op alle Ja pansche schepen, welke in het gebied van de Zuidzee varen, zijn tot eind April alle hutten besproken. De in Ned.-Indie wonende Japan- ners vdlgen met de grootste aandacht het verloop van de handelsbesprekingen tusschen de Japansche en Nederlandsch-Indische dele- gatie, daar de afloop van deze onderhandelin- gen hun toekomst op verstrekkende wijze zal beinVloeden. NED. SPOORWEGEN GEVEN REDUCTIE VOOR JAARBEURSBEZOEKERS. De Nederlandsche Spoorwegen zullen ook voor de komende Jaarbeurs, die te Utrecht wordt gehouden van 11 tot en met 20 Maart, voor Jaarbeursbezoekers 80 pet. reductie verleenen op alle afstanden van Utrecht op den enkelen-reis-prijs voor de terugreis. Het spoorkaartje met bovenge- noemde reductie is op vertoon van het toe- gangsbewijs met spoorbon ban het station te Utrecht verkrijgbaar. In verband met het te verwachten drukke bezoek zal op Vrijdag 14 Maart een extra Zeeland-West-Brabant-trein loopen. Door deze maatregelen wordt het reizen naar de Jaarbeurs zee^vergemakkelijkt en ongetwijfeld zullen duizenden zakenmenschen van de geboden gelegenheid gebruik maken am de zoo belangrijke voorjaarsbeurs 1941 te bezoeken. BKITSGHE V'LIBGTUIGEN BIJ VLISSINGEN NEERGESOHOTEN. Het D.N.B. meldt uit Berlin: Een Britsch jachtvliegtuig vloog Zaterdag- middag in scheervlucht boven de eilanden aan de monding van de Schelde. Duiteehe iagers achtervolgden het toestel en schoten de Hurricane in de buurt van Vlissingem om- laag. Kort nadat dit toestel was neergescho- ten, verscheen een tweede vijandelijke machine van hetzelfde type boven de Wester- Schelde. Het werd evenals het eerste door Duitsche jagers neergeschoten. Daarmede veriorem de Britten op een dag drie vliegtui- gen aan de monding van de Schelde, daar in de ochtenduren, eveneens een gevechtsvlieg- tuig was neergehaald. Behalve deze vliegtuigen, is er, naar het D.N.B. verneemt, nog een ander vijandelijk toestel van het type Handley Page aan de Nederlandsche kust door luchtdoelartillerie neergehaald. Daarmede werden vier vijande lijke vliegtuigen neergeschoten, terwijl boven- dien nog minstens twee machines op den be- ganen grond vernield werden. DE AANMELDINGSPLICHT DER JODEN. 10 Januari j.i. verscheen een verordening van den Rijkscommissaris over de aanmel- dingsplicht van personen, die geheel of ge- deeltelijk van Joodschen bloede zijn. De be- teekenis van deze verordening heeft, ofschoon zij absoluut duidelijk is, allerlei vragen doen rijzen. Er wordt daarom nogmaals op het volgende gewezen Volgens art. 2 der verordening wordt als geheel of gedeeltelijk van Joodschen bloede beschouwd, iemand, die ook maar van den vol-joodschen -grootvader of vol-joodschen grootmoeder afstamt. Als vojoodsch geldt een grootouder zonder meer, wanneer deze lid is of geweest is van een joodsehe ge- meente. Aanmelden" moet zich dus ieder,die ook slechts edn joodschen grootouder gehad heeft. Zijn geen van de v'ier grootouders ooit lid ge weest van een joodsdhe gemeente, dan kan er desalniettemin toch een aanmeldingsplicht bestaan, namelijk dan, wanneer ddn dezer grootouders naar het ras voljoodsch was, d.w.z. wanneer diens beide ouders joden waren. Het lid zijn van een joodsehe gods- dienstige gemeenschap is als zoodanig dus niet van belang, maar alleen als bewijsmiddel voor het ras. Aangezien het verzuimen van de aanmel dingsplicht strafbaar is, kan ieder slechts dringend aangeraden worden, bovenstaande in acht te nemen. DE NEDERLANDSflHE scheepvaart IN DE ZU1DZEE. Domei meldt uit Manilla: Het Nederlandsche stoomschip Tjitjalenka, metende 10.972 ton, eigendom van de Java- China-Japanlijn, is 15 dezer uit Manilla naar Hongkong vertrokken. Het schip was op 13 dezer naar Manilla teruggekeerd, volgens in structs van de Nederlandsche autoriteiten ten einde een neutrale haven op te zoeken. Intusschen heeft de Nederlandsche regeering te Londen ontkend, dat bevel was gegeven aan Nederlandsche schepen om neutrale ha vens op te zoeken. Door GERARD FAIRLIE. Uit het Engelseh door Jhr. R. H. G. NAHUYS. 17Vervolg. ..Jawel", zei Vic langzaam en na eenig na- denken, ,,het is misschien beter als Jack en ik afzcnderlijk van de anderen optreden. Wij zouden hen een spaak in het wiel kunnen ste- ken, indien hij door je uitmuntende verdedi- gingslijn mocht heenbreken, e4n binnen, en edn buiten. Welke zijn de alarmsignalen?" ,,Het gewone politiefluitje", lachte Wil- liams. ,,E6n stoot beteekent kom vlug en twee stooten kom nog vlugger!" De inspeeteur scheen in de beste stemming te zijn en zeker scbeen zijn veldtochtsplan den Octopus geen enkele kant tot ontsnap- ping te bieden; maar ik voor mezelve wensohte dat ik zijn optimisme kom deelen. Ik had nu twee ontmoetingen met den Octo pus gehad; de eerste had mij den doodschrik op het lijf gejaagd en de tweede was alleen niet noodlotting geweest, dank zij een samen- loop vain zuiver geluk en de bekwaamheid van Vic om een defecten auto te besturen. Ik zou het tegenover Vic noch Williams ooit hebben willen bekennen, maar hoewel bet mij ojimogelijk was in de gemaakte planned eeni- ge verW'tering aan te brengen, voelde ik mij innerlijk ver van gerust. DE HANDELSBESPREKINGEN TUSSCHEN NEDERLANDSCH-INDIe EN JAPAN. Domei meldde Maandagnacht uit Batavia: De handelsbesprekingen tusschen Neder landsch-Indie en Japan zullen vandaag her- vat worden. De heer van Hoogstraten, chef van de afdeeling industrieele zaken van het bureau voor handelsaangelegenheden en ge- delegeerde van Nederlandsch-Indie voor de besprekingen met de Japansche delegatie, heeft Zaterdagochtend een bezoek gebracht aan Joekata Isjizawa, den Japacischen con- sul-genraal, en hem voorgesteld weer met de hesprekingen te heginnen. LAAT DE OORLOGSINVALIDEN NIET STAAN! Men zou het niet voor mogelijk houden...! In de afgeloopen weken is het voorgekomen, dat jonge menschen en onder geleide van de ouders reizende kinderen een zitplaats in den trein hadden, terwijl Nederlandsche oorlogs- invaliden, met kenneljjk letsel, zich... met een staanplaats moesten vergenoegen. Wij zullen er verder het zwijgen maar toe doen, hoe wij denken over deze onwellevend- heid tegenover diegenen, die het grootste offer voor ons vaderland hebben gebracht, dat zij brengen konden en tegenover wie wij niets dan grooten dank en eerbied verschul- digd zijn. De directie van de Nederlandsche Spoor wegen heeft zich door middel van een dienst- order tot haar personeel gericht, met het ver- zoek er vooral op toe te zien, dat onze oor- logsinvaliden een zitplaatsje krijgen en als ook na een vriende'lijk en tactvol verzoek van den conducteur het beoogde doel niet wordt bereikt, wel dan heeft hij vergaande bevoegd- heden gekregen, om de oorlogsinvaliden aan de zitplaats te helpen, waar htj toch wel recht op heeft... TERUGBETALING VAN IN DUITSCH KRIJGSGEVANGENSCHAP AFGEDRAGEN GELDEN. De directeur van het informatiebureau van het Nederlandsch Roode Kruis, Zwarteweg 75, Den Haag, maakt hetreffende de in Duit sche krrjgsgevangensebap afgedragen gelden het volgende bekend: Van het krijgsgevangenkamp ,,Bocholt" zijn op enkele uitzonderingen na alle gelden aan zijn bureau overgemaakt. Van dit kamp zijn geen goederen terugontvangen, wel worden nog eenige fototoestellen verwacht. Van het krijgsgevangenkamp „Bathom" zijn alle gelden bij zijn bureau binnengekomen, eveneens eenige fototoestellen en vulpen- houders. Van het krijgsgevangenkamp „Weinsberg" zijn alle zoogenaamde „kampgelden" (Lager- marken) en het Hollandsche geld binnenge komen. De aldaar bestelde en betaalde boe- ken zijn inmiddels gedeeltelijk teruggekomen. Bij aanvrage voor teruggave van boeken moet door den rechthebbende den naam van den schrijver en de titel van het boek opgegeven worden. Van bet krijgsgevangenkamp „Neu-Bran- denburg" zijn vrijwel alle gelden binnenge komen. Eveneens een gedeelte van de al daar verdiende loonen. Van de voormalige gevangenkampen Dort mund, Versen, Meppen, Fiirstenberg, Hemer is tot nu toe slechts een gedeelte der aldaar afgedragen gelden ontvangen. Verzoeken om terugbetaling moeten gericht worden aan het informatiebureau van het Nederlandsche Roode Kruis, afwi'kkelings- dienst krijgsgevangenen. Zwarteweg 75, Den Haag, met vermelding van: a. naam en voornaam; b. vroegere militaire rang: c. naam van het krijgsgevangenkamp, waar het geld is afgedragen en het gevan- gennummer; d. het bedrag van bet afgedragen geld; e. tegenwoordig adres, waarheen de post- cheque gestuurd moet worden. De stem van Vic onderbrak mijn tamelijk onsamemhangenden gedachtengang ,,Wil jij binnen gaan of buiten blijven, kerel Ik bedacht onmiddellijk, dat ik veel liever aan de binnenzijde van die gracht zou zijn, aan denzelfden kant als mijn Jean, waar ik een glimp van haar kon opvangen en in ieder geval bij de hand zou zijn als het noodig mocht blijken. .Binnen", amtwoordde ik daarom. Ik weet niet of Vic mijn gedachten raadde, maar hij glimlachte. „Gelijk heb je. Wat ik vragen wilde, Wil liams, is er nog bericht uit Londen gekomen?" ,Niet het geringste." ,,Weet juffrouw Anstruther dat wij nu hier zijn?" „Ja, ik sprak haar, toen ilk bij den hertog was. Zij had niets mee te deelen." ,,En wanneer gaat het scherm op?" „Het diner op Wheen's Ditch vangt te acht u,ur Eian. De andere gsisten zijn te half tien op het bal verzocht. Mijn mannen zullen zich te stlpt negen uur op hun post bevinden." „Uitstekend." Wij namen nog een dronk en toen scheidden wij om nog een kleine rust te.genieten alvo- rens wij datgene tegemoet gingen wat een drukke nachtwake beloofde te worden. Ik voor mij, ging op een divan liggen en viei in slaap. Ik was een weinig vermoeid en wilde datgene wat mij in den nacht te wachten stond, gaame zoo fiks mogelijk tegemoet tre- den. Williams dacht er eender over, geloof ik, en volgde mijn voorbeeld, teiwijl Vic zoo- als ik later vemam, zijn toevlucht zocht in een breeden armstoel met een overvloed van bier en sigaretten ciaast zich. Als dat zoo was, dan weet ik wel wat hij gedaan heeft, want ik wist dat als hij tot zulke maatregelen be- sloot, het was, omdat hij meende dat hij zgn Zij, die in deri loop der laatste maanden om terugbetaling hebben verzocht, behoeven dit niet meer te herhalen. Zoodra de aanvraag aan de beurt is om uit- betaald te worden, wordt een postch^que ge stuurd, zoodat een extra bericht van ont- vangst der aanvraag niet verzonden wordt. F.F.N NEDERLANDSCHE S.S.-MAN VERTELT. Idealisten en material is ten. De dienst is uitermate zwaar. Het A.N.P. meldt uit Amsterdam Hoewel de dienst in de SB. kazerne vrijwel ononderbroken doorgaat en zelfs in de korte oogenbhkken van rust nog vele plichten op de msmnen rusten, hebben wij tocb gelegen heid geha/d enkele Nederlanders afzonderlijk te spreken. Dus niet in de kamer, waar de kameraden elkaar telkens bet woord ont- nemen, elkaar aanv-ullen en verbeteren, maar ergens in de kazerne, waar onze gesprekken niet gestoord konden worden. Daar hebben we enkele jongemEinnen rustig laten uitspre- ken over hun idealen, die zij sedert lang koes- terden over de vreugde, welke zij beleefden, toen zij in staat werden gesteld feitelijk ieta te doen om hun ideaal naderbij te streven, over hun prettige ondervindingen, hun moei- lykheden en lasten. Men zou, zoo constateerden wij, de groep Nederlanders, die zich aanmeldde, in twee deelen kunnen splitsen: de idealisten die zui ver en alleen voor hun ideaal willen strijden en de materialisten die met hun aansluiting bij de S.S.-Standarte Westland een betere plaats in de wereld vEin straks probeeren te verwerven. Het is bekend dat bij de werving van vrijwilhgers voor de S.S. ook inderdaad den nadruk wordt gelegd op het feit, dat de S.S.-man na beeindiging vein den dienst bij de verwerving van een positie in de burgermaat- schappij door de autoriteiten zal worden ge- steucid. Ieder zal naar eigen Eiard en aanleg worden geholpen. 'De Nederlander zou geen Nederlander zijn, indien deze bepaling hem niet lokte. Met deze gedachte zijn dan ook verscheidene jonge laudgenooten nsiar MUnchen gegaan. Maar het verwonderlijke is, dat zij op het oogeriblik alien zonder uitzondering het ideaal voorop stellen. „Ik voelde al lang", zoo zei een van hen, ,,dat wij Nederlanders in den strijd vsun Dudtsehland niet achter moesten blijven. Toen mij de kans werd gegeven, beb ik dan ook geen oogenblik geaarzeld deze met beide handen aan te grijpen. Is het niet een eer en een gunst, dat wij de grauwe uniform van Duitschlands politieke soldaten mogen dra- gen? Is het niet een eer, dat wij waardig zijn gekeurd het onze tot den grooten strijd tus schen twee wereldbeschouwingen bij te dra- gen? Iedereen, die voelt, dat Germaansch bloed door zijn aderen stroomt, moet deze taak op zich nemen, vrijwillig, blij en trotsch, omdat hij mee kan werken aan de schepping van een nieuiwe wereld". Telkens kwamen wij bij onze gesprekken, dezelfde uitlatingen tegen. De een wist zich beter uit te drukken, omdat zijn opleiding hem in staat stelde zijn gedachten gemakke- lqk vorm te geven, een ander zei het mis schien wat onbeholpen, maar beide catego- rieen badden dezelfde fierheid, dezelfde trots, dezelfde zekerheid. bersens dan bijzonder helder kon laten wer ken. En waarschijnlijk drpeg dat korte tijd- perk van rust er meer dan iets anders toe bij, dat de taak van- den Octopus nog moei- lijker gemaakt werd. dan zij. was. Te acht uur kwam men ons zeggen, dat ons diner gereed was. Het voedsel was eenvoudig, maar uitmuntend en werd opgediend door den waard zelf. een welgemoed man, die, naar ik vermoedde, de reden van onze aan- wezigheid giste, maar haar toeschreef aan den gewonen loop van zaken, als zijnde wij door den hertog ontboden ten einde voor de veiligheid van zijn gsisten te waken. Dat wij uitgezonden waren door Scotland Yard, met de bijzondere en zware opdracht ons van een onbevooroordeelden en zeer gevaarlijken mis- dadiger meester te maken. kwam in de ber sens van den gem-oedelijken man waarsehijn- lijk niet op. Te kwart voor negen op de minuut af, ver- lieten Williams en ik .,De Blauwe Beer" en legden de paar bonderd ellen naar Wheen's Witch af. Vic bleef achter; het was voor hem nog te vroeg zijn zwerftociht te beginnen. De mannen waren alien reeds te half negen ver trokken, ten einde te negen uur op hun post te zijn. Het was een fraaie avond en na de genoten rust voelde ik mij zoo lekker als kip. Ik was blijmoedig gestemd; misschien vaagden de landelijke geuren, ongewoon als ik er aan was, vermengd met den luister van den flon- kerenden sterrenhemel boven mij, de muize- nissen en den twijfel weg. die mij bevangen hadden, toen Williams zijn plannen ontvouw- de. In ieder geval, gedurende die korte wan- deling praatten Williams en ik opgewekt te zamen, beiden fleurig en monter, hoewel ik haast zou zeggen. dat beiden een nauwelijks merkbaar, maar onvermijdelijk gevoel koes- terden, dat ons iets boven het hoofd hing. Neem dadelijk 'n "AKKERTJE" (toi 4 per dag) en kruip onder de wol. Ze bekorten de ziekte, verdrijven koorts en pijnen! „Och, ik bgrijp, dat er Nederlanders zijn die ons volkomen misverstEian, maar in mij leeft de dvertuiging dat wij iets groots doen voor ons vaderland. Ziet u, dat moet men overdenken, lang en diep. Wjg worden ge- vormd en met de kennis, welke wij hier ver werven, zullen wij ons later voor ons vader- land nuttig maken. Wij blqven dan ook in alle opzichten Nederlanders. Sterker nog, onze vaderlandsliefde groeit en wordt sterk. Wij zien den weg, welke ons land moet gaan om zijn vroegere grootheid te herwinnen. Het betreden van dien weg beteekent de verwg- dering vain vooroordeelen, het beteekent een kennis van onze historie, inzicht in de wereld- politieke verhoudingen van vroeger en de we- tensehap, dat wij straks, onder andere ora- stacidigheden, onze eigen plaats in bet Euro- peesche economiscbe en politieke bestel zullen innemen. Daarvoor wenschen wij te strijden met alle kracbten, die in ons zijn. Daarvoor weten wij ook offers te brengen." Wij vroegen uiteraard ook nog hoe de dienst was. „Uitermate zwEiar. Laat ik het zoo uit- drukken: iemand die er geen plezier in heeft, die niet weet waarvoor hij het doet, behoeft niet naar Miinchen te komen. Hij zal bet er geen veertien dagen uithouden. Maar voor hem, "die een bepaald doel wil bereiken, is niets te veel. Ja, de dienst is hard, some valt die dagtaak zeer zwaar. Maar wij weten waar voor wij het doen. Dan tellen geen moeilijk- heden en lasten. Dan telt slechts de uitslag." ,,Er waait een frissche wind door den geest van de Nederlandsche jeugd. Er zijn pioniers vooruit gegEian. Zij verkennen den weg en wijzen de richting aan hen, die na willen komen", zoo zegt men te Miinchen. „De Nederlanders in de S-S.-Standarte Westland hebben hun weg gevomden en gaan doelbewust voort, zeker van zichzelf, zeker van de juistheid der stellingen, welke hun worden geleerd. Nederland kan voordeel heb ben van deze mannen, die in harde strenge opleiding zijn gevormd tot strijders, die zich in de toekomst geheel voor hun land zullen inzetten." Zoo hoorden wij het uit den mond van onze lamdgenooten, S.S.-mannen in Miinchen. Wij gaven het weer voor de Nederlandsche lezers, opdat deze mogen zien, hoe er gewerkt wordt in Miinchen en hoe de Nederlanders daar denken, die alles over hebben voor bun ideaal. RIJKSINSPECTIE BRANDWEER. Volgens een circulate van het Departement van Binnenlandsehe Zaken aan de burgemees- ters zijn als onderdeel van de ,,Rijksinspectie van het brandweerwezen" deze inspectie dateert van October j.l. vijf districten in- gesteld. Voor elk dezer districten wordt een „inspecteur van het brandweerwezen" be- noemd. Inmiddels zijn in functie getreden voor dis trict 1 (Zeeland en Zuid-Holland(in afwach- ting van zijn definitieve benoeming) J. D. Backer te 's Gravenhage; district 2 (Noord- Holiand en Utrecht) W. A. Couzy te Heem- stede; district 3 (Gelderland en OverrjsseD ir. J. W. A. Renssen te Amhem; district 4 (Limburg en Noord-Brabantir. D. A. Budde te Eindhoven; district 5 (Drente, Friesland en Groningen) J. de Roos te Groningen. Van1 alle branden moet voortaan uiterlijk binnen drie dagen een scbriftelijk rapport worden gezonden aan den betrokken districts- inspecteur. Het is de bedoeling, dat door den onderbrandmeester van elke uitgerukte spuit een dergelijk rapport wordt opgemaakt. Van de branden, welke het gevolg zrjn van luchtaanvallen, wordt bovendien mededeeling gedaan aan de Rijksinspectie voor de bescher- ming van de bevolking tegen luchtaanvallen. Alle belangrijke branden, niet het gevolg van luchtaanvallen, moeten bovendien onver wijld telefbnisch worden gemeld aan den dis- trictsinspecteur. SPORTLEIDERS NED. ARBEIDSDIENST. Jeugdige sportleiders, die in de toekomst de lichamelijke ontwikkeling zullen beharti- Het was hetzelfde gevoel dat mij tijdens den oorlog bekropen had als er iets gebeuren ging en dat in vredestijd altijd over mij komt als ik onderweg ben naar mijn tandarts. De avond, zooelLs ik reeds zei, was fraai en de maan zette de duistemis in een soort van grjjzen schemer om. Geiuimen tijd konden wij duidelijk recht voor ons uit zien, behalve natuurlijk waar schaduwen waren, want zoo- als gewoonlijk bij maneschijnavonden, was het daar nog donkerder dan elders. Wij gin gen voorbij een groep boomen en bevonden ons toen aan den rand van een benedenwaart- sche belling. Ongeveer twee honderd ellen van ons af, vertoonde Wheen's Ditch zich in al zijn indrukwekkende pracht en praal. Het was het kasteel terstond aan te zien dat het oud was en de omtrekken maakten den indruk, dat sedert de Middeleeuwen zelfs geen torentje een uiterlijke wijziging onder- gaan had. Het werd omringd door een hoogen muur, aan de buitenzijde waarvan een don- kere streep, ongetwijfeld de slotgracht. De nieuwerwetsche weg, die in den maneschijn wit en spookachtig afstak, voerde, zeer tegen- strijdig, recht naar de gracht. „De ophaalbrug is nog omhoog", merkte WKlliams op. Maar terwijl hij de woorden sprak, kwam er besveging in en zij werd neergelaten, een schouwspel, dat ons als bij zwijgende overeen- komst beiden deed stilstaan. Het zien vsun het werken van die ouderwet- sche machinerie in den maneschijn en geheel onhoorbaar, leverde iets sprookjesachtigs op; het scheen de tusschenliggende kloof van eeuwen te overbruggen en ons opeens naar de Middeleeuwen terug te voeren. Ik verwachtte half een ruiterstoet te zien van ridders, die ir. glinsterende wapenrusting uitreden, zoodra de ophEialbrug neergelaten zou zrjn, ten einde op een of Einder krijgsmEinsavontuur uit te gaan. Alleen de witte streep, door den weg gevormd, een moderne weg, die in 't geheel niet hier thuis behoorde, bedierf het schilde- rij dat mijn fantasie mij voor de oogen tdo ve rde. De nuchtere Williams, hoewel zelf onder betoovering van bet tafereel, maakte een alle- daagsche opmerking, die mij bijna hinderde, en liep verder. Ik volgde, teruggekeerd tot de werkelijkheid, tot de afschuwelijkheid van de moderne vnurwapenen en gevaarlrjke in- dividuen als de Octopus, die het opgebouwde droombeeld voor mij bedierven. Destijds was een misdadiger een even groote schurk als tegenwoordig, maar de laatste was oneindig minder schilderachtig en romantisch. Het kostte ons een zeer korten tijd om bij de ophaalbrug te komen en, na haar overge- loopen te zijn, bevonden we ons weldra bin nen de muren die het kasteel omringden. Wij stonden op een soort van met steenen gepla- veid plein; de oude platte steenen van eeuwen her vormden hier nog steeds den begaanba- ten weg. Een oud man, de poortwachter, was hier geposteerd om iederen binnentredende te controleeren en wij werden binnen een soort van loge gebracht, waar Williams be- groet werd door drie van zijn ondergeschik- ten. die hun plaats reeds ingenomen hadden. Ik bleef bij hen, tot de laatste der gasten aangekomen en de ophaalbrug weer omhoog was. Er was op de binnenplaats juist vol- doende ruimte om de auto's te parkeeren en deze moderne voertuigen vloekten volkomen tegen den statigen middeleeuwschen strjl van het slot, waarvan de muren hoog oprezen. Na mij overtuigd te hebben, dat mijn kleine revolver volledig geladen en in votmaakte orde was, ging ik op een kleinen ondem>e- kingstocht uit. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1941 | | pagina 1